장음표시 사용
741쪽
36 Da V;TA CARTvs IANA quae inde consurgunt diximus, non inepturierit,pro ampliori captu,de ipsis rebus, quae pro
mittuntur,pecilliariter agere.Itaque ab obedie. tia,quae potissima est, exordiamur.
Pec die ira, declaraturiise inprimis , quot modis . Me pi queat, quid ibi velit , deinde quibu , I
DE obedientia sermonem facturi,inprimis praelibandum ess , quid sibi velit.Deinde dicendum, Mibas, a quibus, in quibus rebus Dibas modis, & quibus de causis obediendum sit.Igitur primum dicturi quid obedientia sibi .
quaeri supponed im putamus,obedictiam multi sariam accipi solere. Inprimis quidem latisti ri; quomodo obedire est,alterius nutum, impulsum,imperiit,vel legem inditam sequi, siue gratia alterius quicqua facere . Quam significantiam sediates, in omnibus penitus rebus obedieta iam reperient.Nam hoc pacto non solum crea- turae rationis capaces, sed etiam expertes, imo & sensu carentes, obedire dicuntur. Hinc dictu . est,pecuniae obediunt omnia. Imo etiam quod magis mirabere meus hoc modo obedisse s pitur,quando scilicet Sol fietit in nudio caeli, bediente Deo voci hominis . Altero .ero ni dominus ampi desumitur obedientia, ut, eat ris tantum rationalibus competit, videlicet pro subiectione, qua quis alienae subiicitur voluntati,siue pro rcbus ad huiusmodi sc biectionem
742쪽
promittitur obedientii, itidem obligatio ipsa Pleia vinculum,quo quis ad obediendum ligatur, interdum obedientia dicitur. Itidem os licium quod superlore iniungitur, obedientia saep
Vocatur,quod Cariusianis peculiare est, qui ossicia,obedientias nuncupant,ut insinuent, obe dientiarios ipsos semper& obedientiae memores esse,& omnia ab eis obedienter .fieri debere, si certe meritum tandem reportare, oc supplicia vitare cupiunt. Hoc etiam modo complectitur obedientia omnem bonam obedientiam, δsue generalis sit virtus,siue specialis, siue etiam Irisitast votiva,siue demum sine Volo .Denique om- Tnes quoque malas obedientias coprehedit, quarum aliquae vocantur prorsus illicitae atque vitiosa utpotEquando obeditur contraium prς-,cepta Superioris. Superioris,inquam, Vel Dei, ves Ecclesiae, vel regulae, seu regularis institi tionis,vel alterius Superioris mai rem potest tem habentis.utpoto si inferiori potestati obediatur contra priceptum Superioris. Aliae indis
cretae sunt atque temerariae. utpote quando obeditur in ijs,ad quae se non extendit praecipientis . . authoritas. Vt enim temere in hoc casu praecipiutur,ita&indiscrete obeditur, quemadmodum in interioribus & occultis contingit. Itidem in ijs, quae speciem mali, vel inhonestatis, seu saluutatis habent, puta si praeciperetur subdito, ut se cora hominibus nudaret,vel sestucas colligeret, aut tota die aues suspideret volato,alraq; id gerinus. Licet in iis, quae speciem mali non habent,si ε- . simpliciter obediretur,non inepth, sed utiliter obeliri seri posset, luemadmodum secit ille,qui caules plantando,solia in terram,radice' vero sursum
Osit,ita iubente pauci quies s ψbediemtiae
743쪽
38 DE Vir A CARτvs IANA plorare volebat.Sed aliam obedientiae accepti nem subiungi nus . Terito igitur modo sumitur obedien ta pro virtute obedientiae, quae est pulchra mentis qualitas euh . bitus si idam sit diosus,per quena ' is Supc o iis M. ilutati stibii citur, eivsque nias,oatis , vel consillis Dei, ac praecipienses iptius, cup xc pri contemplatio
ne parere aut est actus cx r: i virtute proficisce Sol ni ens in virtutum rio uilua pro actibus earuse frequentillim. usurpari. Hoc autem modo diuiditur inobedientiam necessariam sed impe fectam &obedientiam persectam atque subliat mem. cessaria sed imperfecta est, quae in om- vibus necessariis obedit quidem , sed in caeteris non paret, Wci etiam non sublimiter obedir. Pe secta autem ac praestans est , quae ih omnibus liticitis, honestiri e uniuersat i ter ac sublimiter paret,eaque omitia obseruat, qDaes blimem obe dientiam faciunt, hoc est,obedit vclociter , truli ter,simpliciterit uviditer, liberaliter seu libe r ,ver plei h& denique perseuera uter. Haec enim sunt, quae plurimu .n vennstant colorantq;
obessientiam, sublimemque faciunt, de quibus poster latius dicetur. lam vero palcficta ipsius
obedientiae natura, sicamus consequcyter, qui
bus, quis, as,in quibus rcbus,quibus modis, &denique quibus de causis obediendum sit . Inprimis si bibas sit obediendum, nobis aperit Α-
, 13. postolus, dicens : Obedite Pr,positis re ru , ct subiaceti eis . Ipsi enim peruigil ni quasi ratio
nempro anima vi vel Dis reddituri. Igitur illis i sis, quibus aliena sarc ina imposita, quibus qua superioritatis authoritas credita est, proculdu bdo obediendum est, attestante eodem Apost
744쪽
ribu subditast. Sed soria μὰ quispiam de numero
eorum,quos murmuratores,alicnaeque vitae ol
seruatores vocat, satcbitur, bonis Pilatis ob diendum esse,malis vero minim P. Q iisquis es , qui ita potius desipit quam sapit, audiat diliginter, & authoritate,exemplo,rationeq; sibi nionstrabitur, Praelatis vel malis Lbedieridum csse. Authoritate inprimis Christi, qui Praelatos in los etiam honorandos censuit, cum inquit: Omnia quacuni dixerint vobis seruate ct facite, securim diuu verὸ opera eorum nolitefacere, Mari as. Cui astipulatus Apostolus suus Petrus,praecepit, dominis non tantum bonis &modcitis, sed etiam discolis obediendum esse , 1. Petr. a. Exemplo i t quoque Christi comprobatur, Superioribus li- cet malis esse parendum. Siquidem ipse Dominus noster I E s v s Christus Rex, & Iudex, &Deus ut habetur distinet. 3.) usq; ad pastionis
diem, seruauit honorem pontificibus & sace dotibus, quamuis illi nec timorem Dei, nec synitionem Christi seruassent. Ratione demum ostenditur, vel malis Praelatis esse audiendum: quandoquidem nullus se committit Praelato potis limum, quod sit deuotiis, prudens, lit ratus, sed quia secundum regularem institutione prssectus est. Itaque non obeditur Praelatis propter suos pulchros sutatut) oculos, sed quia Dei vices gerunt. De qua re ita D. Bernardus memi- Bernar nisse traditur. Non te moueat Magister imperitus vel in di screta potestas, ted memento, quia non est potestas nisi , Deo, & qui potestati resistit,Dei ordinationi resistit.Haec ille. Denique maius esse meritum creditur, cum obeditur indigniori. Non igitur Praelati indignitas suscitqbedientiae spledorem, lix o quanto dignior esth Za s Prael
745쪽
Da vi TA CARYvsIANAPraelatus,tanto gratior acceptiorq; est insertoris 'obeclientia. Cum igitur causa Dei potissiobediatur,nullus iam excuset superioris si for asst indignitate. A quibus autem sit obediendum si rogetur: breuiter respondetur,ab omni- bus.Non enim est, qui se positi abscondere a ca lore estis,scilice obediellae.Etenim homo qui libet,vel homini vel hominu multitudini sit lectus esse putatur,etiamsi supremum in Ecclesi culmen teneat.Omnis enim supra se, vel homine, vel hominum coetum habet. Durante enim hici seculi mutabilitat alim alijs subiectos est a ita Pomino instituete opus est. Sed quid mirude hominibus, cum inter Angelos & siperioristas,&subiectio inueniatur Angeli enim angolis praeficii pr. Sed & inter dcemones maleaticta quoque praelationis ossici obseruantur. Sed iam quibus in rebus sit obediendum, ostendere pergamus illud afferentes,quod notatum inum . nitur distinctione s. cap. i. scilicet obedientia in tribus consistere: videlicet in reuerentia Si periori exhiberi,in mandato suscipiedo intes-lige,& exequedM & iudicio subeundo. Itaq; reuerentia inprimis est Superioribus exhibenda. Siquide obedientia ipsa potissimum aspicit pro- prij Pastoris reuerentiam.Etenim propter reuerentiam,authoritatemq; maioris,obedicita eius praecepto debetur. Erg' reuerentia est Praelat rum personis prscipue exbibeda. Sed quomodo exhibendat Nemph intus in corde, extra veris verbis&signis. Debet itaq; subditus Praelatum venerari interius in intellectu, sublimiter sentiendo, saltem non despiciendo, δή in affectu, eum timendo, mando, ona optando, precibus ' uando. Verbis quoque hqnorare. Praelatum
746쪽
Li a sit s s c V N o Y s. 7 idebet, ut scilicet reuerente dulciter,humilite que respondeatur & deseratur. Non aute contra eos murmuremur, non detrahatur, non rideantur a subditis,no conuitia aut contumeliae inse rantur,non maledicantur,non revelentur vertada eorum, non deniq; mores & facti sinistrEdia iudicentur. Signis quoque honorare oportet, scilicet assurgatur,inclinetur, caeteraq; reuerentiae exterioris signa exhibeatur. Non igitur cum eis ludendum,iocandia, aut alias irreuereter coram eis se habendum est. Deindὸ cum dictum sit, in mandato Superiorum suscipiendo ebedientiam consistere,opus est, ut sciljcet no seliini Per nae obediariar, eam venerando, sed & eius mandato,ipsum debith suscipiendo. Non enim satis est, Praelati personam venerari, nisi & eius mandatum debith suscipiatur, impleaturque decentenses dices : Nunquid omnia Superiorum chi amandata sunt a subditis capessenda Nunquid &suscepta sunt opere adimplenda Respondemus,
in his quae illicita sunt, utpote cotra Dei vel EG clesiae mandata, obedientis ius nullum sibi locii vendicare. Sed & si quod absi0praeccptis Ordinis,non quidem pie dispensando. sed perperam
dissipando,aduersari luculenter superior vide tur,audiendus n5 esset. De qua re ita meminisse legitur Auguilinus,& habetur H q.tertia. Q iid 'si illud iubeatur, quod non debeas facere r Hic t sand contemne potestatem. Ipsos humanaria logum gradus aduerte. Et sequitur i Si aliud li beat Imperator,& aliud Deus, ud iudicas ' M ior potestas Deus, da veniam, o Imperator. Tu carcerem, ille gehennam minatur. Sed in
Ordine Cariusiano nihil cst loci huiusmodi querimoniis. Non enim iubcatur, quae illicita
747쪽
t x VrτA sunt. Oxtinam implereruar omnia, quae iustis mandatur. Deniq; in iudicio subeundo,dictunieli obedionitam partim consistere. Non enim d bHt inferior situm sensum Superioris praese re iudiciis superba enim arrogatis est, situm iu ,
dicium vel prudentiam maioris censurae praeponer inaa tamen vesania nonnulli concitantur, dicentes, si taliis mihi Praelatus esset, qualis era Benedictus vel Bernardus, in eius iaciliter sim Gn iam descenderem. At Wro negotium mentis mea: non ausim fidei superioris parism docti committere. aut ita sentis ac dicis,grauiter allu et naris . : Non enim deerit tibi Deus in neces .i ijs, mod5 superiori tuo humiliter audieris Vactio enim solet eos potissimum docere, qui bus alioruin cura incumbit. Sed quaeris, quous que se prote init obedientia' Respondemus priamum, obediendum esse iustis Superiorum pra
ceptis uniuersaliter . Praecipitur autem,quando imi rium adhiberatur. Nam, ut Hieronym. ait
quod praecipitur, imp*ratur: quod imperatur, n esse est fieri. Cognoscitur vero Superioris materia devia a situr, interdum vero. ex ipsa sorma qua praelac pitur. Ex materia quidem, cum praecipitur aliquid ad diuinam reuerentiam , vel etiam ad charitatem , aut iu stitiam pertinens , quod priunia fronte nonnunqu)im facilE d gnosi i non pote f.Ea de re cum haesitatur. superioris censura, si fieri potest,quaerenda est. Lx sorma vero, hoc est,modo Prxcipiendi cognoscit r, uno modo g'ner tim parte pinax, puta qu*ndo grauis post as, iritalis adiicitur, ut est cxcomunicatio, sus ' nsio, interdictum, depostib: vel corpor
748쪽
LI E TR SEcv Nnvs. scarceratio,vel alia similis. Altero vero modo gnoscitur ex ipsis vel biu puta sic praecipiatur in virtute obedicntia,vel Spiri ussancti, vel sub
interminatione mal cdictionis aeternae, vel subcbligatione peccati mortalis, aut sub cena in b dicatiae, aut alijs id genus. Sed&quon odocunque praeceptiuam isse voluntatem Superio ris intelligatur,de necessitate parendum est ut diximus,omnibus Sopetiorum p raeceptis quandotalia esse cognoscutur, θ istbditis omni bus obediendum est. Peculiariter autem de religiosis loquendo,putamus votivam c.bedientia ad omnia se ex endere, sine qui biis non poscet deccmer rcygionis stati s ac pro sessioni, tenor conseruari, quemadmodum est vota reddere Usticia cotan unia curcre, si imponantur, ibse quia caeteris iubentc Praelato exit bere,&caei ra id gec'. Vidcmus cnim in s milia patriss murias ob emperari in his omnibus, quae rigimen familiae ex git: cur non etiam in religione φ Vn- dc Bernar iis de dispessitione: Modus siue men- Bertina . sura obedicntis est tenor prosessioni nec se va ici extendere potestas imperanti , n ii quatenu, attigerit votum profitemis. Et subdit: inam obieni quisque pros sius in quovis genere iesu tiserae vitae, nec ultra obedientiae t gem c Πn- dus,nec citr est inhibendu'.quom tu arpsius . detur complecti prossessi , . Hec ille.At Cartus ani peculiaritis: gendo, dicimia ad 5 nuinem obligationcsti, omnium subditer in star,eos teneri, ut scilicet ori nibus, qui hi a pilue vel prohibiti id ponuntur in statutis, auti etiam a Superioribus fiunt , obediant. Insuper debent more aliorum religiosorum in omnibus
Ube ii quae ad tenendu in debito tenore itatu
749쪽
tendit. Et nihilominus ad ea omnia, quae iniun- tu pro qualitate tamen iniunctorum astri guntur . Ergo inprimis tenentur,praeceptis Superiorum de necessitate parere,ut diximus. Qua necessitatem animaduertentes, statuerunt, ut a
prioribus modus in praecipiendo seruetur, pro ' pter perieulu praecepti. DeindE ten tur in aliis, quae status religionis necessario postulat.Postre , mo in omnibus,etiam duris &asperis, disseren- ter tamen,cum non sit aequale periculum in pret tis,&alijs. In omnibus .rgo uniuersaliteri videtur obediendii, tuae vel a statutis, vel a Prae latis iniunguntur,ad hoc obligantibus. Sed & sicut ps nitentiam liquam,seu cibi,seu somni,vel iretius cuiuslibet rei facere, aut durum & gra-u aliquid imponere prior voluerit, repugnare
fas no' habemus, ne cum et restiterimu non ei, sed .Domino cuius erga nos egit vices) restitisse inueniamur. Licit enim multa sint & diuersa quae obseruamus,uno tamen & solo obedientiae bono, cuncta nobis fructuosa futura speramus
Iram habet Cariusianus in omnibus, quae ad tenorem suae professionis, seu statum religiosum conseruandum spectant, obedire, ' generatim in omnibus statutis,& a Praelato iniunctis, licti non aemiὶ peccet in omnibus, si non obediat. iod sortὶ animaduertebat ii te bon' pater Cl reualensis cum ad fratres de Monte Dei scribes, dicebnt: Non enim solum vovistis omnem sanctitatem,sed omnis sanctitaus persectionen ,
omnis consummationis sinem. Q aibus, tamen ex verbis, ne causam erroris sumas, non putes, Cariusianos vel sanctitatis perfectionem vovis se, hoc enim temerarium esse. Nullusenim ita
750쪽
se ligat,sed nec ad omnia, quae contra rationena non sunt,obseruanda, se voto astringit.Imelim proposatum arripuisse, quod cael iis eminet,cultoresque suos arctius astringit tadpeas ctionem assequendam enitantur. Non plites,inquam,cos laetaliter in omnibus peccare, quadopi suaricantur, cum pauca in statutis prae cepta habeant,pauca ue a superioribus fieri se . a leant : de alijs autem quae praecepta non sun alia ratio est. Rursum quaeris: si quisquam non ob et diueris,quid vel culpae admittit,vel psnae mei tur Respondetur inprimis: ea,quae a superiori- ibus prodeunt,vel praecepta,vel consili vel me. dia quaedam sunt, hoc est,nec praecepta nec consilia,sed medio quodammodo se habentia, utpotὶ qui arbitrio reliquunt ar ut consilia,nec ad' mortale astringunt ut praecepta, sed vel ad cutipam venialem, vel solum ad poenam quandam obligant: & haec mandata passim dicuntur. Σ quamuis saepenumero pro praeceptis capiantur, nihilomicilis tamen interdum disiibah capiuntur pro monitis seu iniunctionibus quibusdam, quae mediu gradum tenent. inanilim igitur ad riri pa praecepta pertinet, si diuina sunt, nullus potest sem- vel ex causa, ver ignorantia, vel neglectu, vel ' Eontemptu ab eis pleno cosensu declinare,quin laetaliter peccet. Si vero merὰ humana sint, tunc interdum ex sufficienti causa possunt non impleri,utpoth chm subditus satis certus est, Si
periorem pi scipiendo errasse,nec ira praecepti rum suisse, si veritatem compertam habuisset. Non enim mandato Superioris aduersatur, qui ius a causa incitatus non obedit. Hoc tamen ca- su, causa quae suasit non parEre, verbo vel scripto alleganda est. antum vero ad ignoran-