Hermanni Vulteii J.C. Disceptationum juris scholasticarum liber unus

111쪽

.cium tum quidem approbasse sententiam Cu- Dcti,aqua tamen recessu in notis suisad Commentarium Schneidmini hoc loco, n. 49.pι --,inquiens, neth emplum ex Lincium, M. a rei indium domin si possessoris depositaris. . commodatario, ta similibin,qui nonpossidentadem, attamen rem tenent, caerestituendi Dculm rem habent, rem fisam vindicat, quod etiam ex-4emplum antemesembecium videtur non diL

plicuisse Balduino hic n.Σo. omnind prolatJoh.Robert.lib.r. lect. c. 8. atq; post illum Ludo Charim asin iacilis suis ad Inaequenis imitur ibid. PaciusJC execelletissimus. Quic quid verytandem it, recentiores J C. plexiv

omnes hunc casum in cotroversis tervitutum Donunt, quod mihi,dicam ipserum venia, non

aliis interpretibus, in ea sentontia, casum num de quo Iustinianus hic agat, de rei co loralis vindicatione accipiendum esse. Quodevincit primum utriusqi vindicationis antith sis, ut vindicati, quae rei est corporalis, detur non possessori quae est rei incorporalis, detur possessori, atq; etiam non possessori quod u- trunq, cum effet regulare, subjecixJustinianus exceptionem in vindicatione rei corporalis, ut in ea unus casus sit, quo etiam rei vindicatione, stituta, is qui possidet nihilominus actoris

partes obtineat. Quid enim, cum de cotrover

112쪽

Drsc EpG Scis D L. CAP. 1 .ae, unum casum esse, quo qui possidet, actoris

te obtineatu absurdu quippe fuerit, quam

posuisti regulam, eandem mox ponere exceptionem. Nemord hoc loco de vindicatione qui xstio est in genere, quatenus sub se utranq; 'indicationein contineat, habeatq; nonnulla

iitrique illi communia,sed de vindicationibus in Decie quomodo, quatenus illae a se in licem Dia distinctae. Sanen in genere de illi licere Justiniano fuisset propos tu quod tam sinsecus eise ipse textus satis ostendit, non Miseide ni hilo, dicere, in illis casiam esse unum, quo qui possidet,agat, nimirum si contrQVrsia incidatas servitutibus. Deinde ipsa textis, seriire hoc evid*nter dempnstrat. Cum enimJustinianus priusdo servitutum vindicatione di iss---

ponit illi vindicatione rerum corporalium in e0,quod hocaistionis gemis nimirum quo controversis rerum corporalium proditum s st, s que in controv)ersiis r um corpuinium proditum non esset, quod explicatur mox his verbis:5 'i, his intellige in cotroversiis re rum corporalium uetis, quinonpositas, ei-ro,quipossidet, non ea actio proditaperquam ne

Id rem actρri eo ira aspius exceptio protinus iubjungitur,sine ii is calis, tac de qua apparere debeat ex Digestis latioribus. Qubd si enim de vindicatione rerum incorp0raltu casias illea

telligendus fuisse ille utiq; mox subiciςndqs

113쪽

incorporalium, tiod cum Justinianus non cerit,atq; ut fecisset,inepte exceptiόne positi cset, ouae eademsere linea posita rat regula, ei omninbest consequens utriceptio haec si unus ille casus sit in vindicatione rerum comi oralium. Quare prudenter quidem illi, qui

egendum censuerunt: Sanὸ isto casu, quasi haec

verba reserenda sint, non ad cassem proximEprςcedentem, sed ad casum illum priorem,qui erat de servitutibus: sed imprudenter in eo. quM nonanimadverterunt, si eastis ille ad sera vitulum cotroversias referatur , illud ipsum de servitutibus dici exceptive, quod dictum era regulariter, iursus quod dictum erat disti ctive, id hoc modo ruinis confindi , inprimis

vero, quod dicit Imperatorinthr minus factora . .Quod si ex me nunc quaeraS, quamnam. intentiis illorum,qui carum hunc in vindicati ne rerum corporalium intelligunt, 'Naxia r se probem, ingenuEsateor, ea de re me valde dubitare. Facilius enim hic dixeris, quis casu

ille non si quis quis sit.Etsi si negative te

geretur cum Ferreto sonello, omnis protunus dissicultas sublata est. Ex lectione affirma Eva,quietiam vulgata est.omnis est dissicultas, tamen propterea illano tam facile abjiciem daest. Istorum sententia , qui casim hunc, nendum censent in depostario , comodat rio similibus persenis: naud displiceret , nisi ex ea casus qui hic dicitur unus, constituerentur

114쪽

Dis cap T. Sciro L. CA, V. s lures.Non ignoro Robertum contenderem sum illum unum esse qui quide si multos complectatur, ut tamen sui omnςs in unum red cantur, nimiru in hunc, esim quis ita possidet, ut ipse tamen rei non insistat, remq; detineat; quod in jure sit usitatissimum unum simpliciuter id dici quod cum in genere unum sit,in aliat men multa diducatur. Sed mihi ista concili tio per omnia non satisfacit. Semper enim manet illud,&fatetur Rober.casus plures else.aut 'certe si unus ille casus est , unius illius casus e sus esse plures , quodJustiniano non satis comvenit.Sententia Fabri, aliorumq; qui eam an plectuntur, non improbarem, ii de illo nobis esset sermo, incujus arbitrium conferretur, trum actoris partessistinere velit necne;quoiutamen vix est , ut quisquam credat, cum malit quis' ut maxime iustissimam causam foveat, onus probandi prqpter dubiu litis eventum, quod probationes sint arbitrariae,atq; ade .periculosae,in adversarium transferre,nec prς-nimatur quis se eo, quod necessarium non erioneraturus esse. Adhuc imitur Omnivmaxime

placet,&placebit, donec de veriori edoctus suem,sententia Accursi posterior,ut dicamus casus a. cuius mentionem hic facisustinianus. intelligendum esse de eo qui, cum adversis ipsum,ut polsessorem rei corporalis, institu essetrei vindicatio .cjusinodi aliqua exceptio

arem objecit, quq ut maxime actor dominus sit Tei

115쪽

rei petitae, obstare tamen possit, quδ minui pro ipso pronuncietur. Etsi enim alias actori

incubuisset probatio, tamen cum exceptio iusmodi objiciaturique si probata sit,impediae aectionem, exceptio illa aReo omnin&proban- da fuerit, ut dominii probationem ab a re factam irrelevantem esse appareat Dominium enim ut maxime probetur, probatio tamen ii relevans fuerit, atq; ita nullius ponderis, si e ceptionem suam Reus probaverit Merito igitur Reus, nisi succumdete velit, in ejusinodi exceptione, actoris partes obtinebit, id est, etiamsi in possessione sit, exceptionem tamen objectam probabit, haud secus atq; sit in pollieiasione non esset , ip*q, Ueret, quandoquidem nisi eam opponat, atq; probet, Dimplex posseL.

soci bono non fuerit, sed pro aetore dominium probante pronunciabitur. Hoc igitur vultJuitinianus Et qui non possidet, opus esse actio ae in rem, ut rem obtineat; at pollidenti actione illa opus non esse, quippe quod suffciat ei, ut ait Ulpianus in l. i. f. interdictum, D. uti possid quod possideat; at verbiino cassisiecit, ut licet quis possideat, necesiario tamen actoris partes obtineat , si modo in causa superior else velit, qui ex lectione Digestorum ob servari possit illum autem casum esse eiusmodi, ut, cum quis in possessione est&conveni. 'tur, certum autem iit ipsum dominum non es

se, actori obiiciax se jure possidere,ctiamsi d

murium

116쪽

minium ipsius sit actoris Ut hoc creda, moveenae inprimis, qudd Ulpianaia d. g.interdictum. distinctionem faciens inter interdictu utipos sidetis,&interactionem, quod utrunq; pr*dit

nomine datur, expresse a stirmata interdictum

tueri possessore fundi, id est, eum qui possidet experiri interdicto;at actionem nunquam dari ultro polselibri, quasi dicat Ulpianus, eum qua possidetion debere agere actione in rem, edinterdicto potius retinenda possessionis,quoniam hoc possessiori detur, illa nunquam, si numirum actionem quis ultro intentare velit,secus si non ultrδ. Hoc enim verbo, ii θῶ, quoa

frustra positum non ea, Ulpianus imita re igulam illam, quemadmodum illam hoc loco limita Justinianus,ut existimem, quem hic unum casum vocatJustinianus, eum Ulpianum exponere voce ultro. Quid aute aliud est ultro. . agere, quam volens de sponte sista agere, ad judicium ipse prinius provocare, actione princi-- pallier intentare in quid aliud, non ultro agere,quam invitus agere,reu esse,atq; si obtinere velit, defendere sese exceptionibus, per quas astirmado ipse cum principaliter reus esset, faeactor, vel,ut Justina quitur,actoris partes ob tineat, vel ut actor fiat: sed non ultro; atq; ita quidem actor fiat, non quidem,qudd propriEactor sit, quoniam non agit ultro, sed nolens)sed quod sese defendendo illa agar, quae alias D tiora sunt ρr tria, id est, probandi onus in

117쪽

suscipiat, atq; illud etiam, nisi siccumbereis lita stipere cogatur. Hac ratione recte dicitur uterq; doctor domus agere, sed ille volens,hic invitus;ille ultro,llic non ultro,ille proprie,hic non propriE; ille agendo, sed non probando, quod probare illi necesse non sit;hic qxcipiendo simus,4 exceptionem oppositam,haud si cus atq; si ipse ellet achor, probado, ut nisi probet, ipsi sit succumbendum. Atq; hanc vocem xlin, ut significet sua sponte vel prior, ita se quenter usurpari praeterqua, quod proprietas

vocis per sese satis arguat, ipsa etiam leges d

cent, ut inl.cum quis 37. g. lulptura, D.de legar.

si priusquam, is. D.de operinovi nunci idemq; locis infinitis aliis tam ex legi bus, quam ex ora toribus comprobavit Barn.Brisian suo xico. Quomodo etiam doctissimus Culacilis vocem sum ultra in d. g.interdictum accipiendam L

se docet,lib.3.obsta2.circa medium his verbis: et str. autem deis,prior,ut in L .F nterdi Iuno, ipsisiae Acrio, inquit, NuNQuA MuL- τ' POSSEssORI DATu R, id est, posse sornunquamprior giri Prius enim expectare desar, ut secum agatur,quam ipsie de juresu experiatur. Livius lib./. Latron captum regi Amulsi ad

remo

118쪽

Dibe Epet sc Ho L. CAP. V. 17-tHςc rectissime C actus,ex quibus colligo, iuium ullam casum reperiri totidem locis Digestis, quo Hlocis probandi onus in actione redincumdit o possestari,qui non ultrδ,id est, non prior ad judicium provocavit,sed conventus est, ut de iure suo experiri, non ultrδα sponte,sed invitus experiri cogeretur Iustini numq; quasi digitum in d. inserdictum i tendisse in quo cassim illum unum eum esse dicit, SI NON LTRO AG AT, qui casus cum

multis exemplis in Digestis declaratus sit,aimii immerit,aJustiniano factum, quδd castum iblumunum exurioribus Digestorum libris r

petenta esse existimaverit. De multis illis a cain videturimum esse in exceptione rei iudi catae vindicationi opposita, i in exceptionibus,' j fin D de probat item in exceptione lega tarii,qis derunctus rem aliena messe sciverit. verius ai.D.eod item in excentone volum tis miliatae, I eumoui ar D eod. item in ex G ptione donationis tactae ab eo,qui ius donandi ruit, L sive possidetis, C de probat. item in

exceptione dilatoria, l.in exception. 19. D. eod.

item in exceptione scripturae suspectae, i jub inus,aeod.&ejushiodi multisaliis,quq in Du gestis atq; etiamCodice hinc inde dispersae te . gunturi Ad quod pluribus confirmandum,b

ne notandum est, quodJustinianus hic non ait, . - sed

119쪽

sed ita , HLumin- - do D parinuime arissimum etaim est, sive rc in ipsam spectes sive verba, aliud cile actorem, taliud actoris par res obtinero, quicquid etiam Culaclassentit tind. l. 1i priusquam, distinctionem istam exsibi latis ed sine ulla ratione.Actor minia is est, qua adiudicium prior provocavit actoris auuin partes in probando obtinere potest elim is, qui ad judicium prior non provocaverit quod tot locis comprobatiis,quor dicitMReusae mri, partibus fungi An enim si probandi onus Rco incumbat, ex Reo continuo factus est actor an ut simili hoc..declaretur, emancipati Ednati ex filia,quod jura tuosum iamiciscuntur. emancipati, Instit de hered quaeinbintestodefer propterea fiunt sui lan soror uterina, itein ius vel filia seroris tam uterinae quam consanguinea quod ius agnatoru coli sequun 6.hoc autem addendum, Instit de legit agnato

succeii .ex eo Agnati protinus secti simi quid

. igitur est, ut actor ille esse dicatur, qui ad iudi crum prior provocaveritu quid est , ut judiciunt in invitum dari,& Reus fugere dicatur Negati, ni potest, quin Rem probamu idciat, quod principaliter partium uiarum, sui vε ossicii non ςst, sed actoris Isim actori proba

tionem incumbere,omnia jura, quae de proba tionibus agunt, clamant; adeo ut Marciand Castripserit, necessitatem probandi semper lim cumbere ei, qui agit,ind.Iyerius, Lirustra,

120쪽

ectorem dc reum dicere, omniaq; jura accuratis

si me, etes ita appellitioires, distinguentiai finulere; l in confiisionem etiam quotidiana fori consuetudo atque usi agimprobat. Quin ipse Ulpiami Ohacio adversatur in d. l. min. ceptionibus,affirmas, in exceptionibus Reumpaminis actorisfungi os, tere, id est, de iure suo probare, probare exceptionem a se propositam, atq; ita praestare illud quod alias regula riter ab aciore praestandum merat. Hoc cnim ei e petitoris seu actoris, partes sustinere manifestinimis verbis docet Amori d. l.i priuia quana,in fi dculpana.fin M.fi liber.ingen.esse dicet. eademq; phras utiturScaevo rhyquam- tur, A. D. de Carb edict. sane ut partibus sui

Rugi est fingi suo munere: ossicio,l.tuti qui

repertorium, . . si tutor, D.de ad min. tui italpirim revera actor est,nunqui dicetur partia Dux tis fungi, quonia qui partibus ain ujus fungitur,llica eo,cui ix partibus fungitur, est: usint Reuscum probat,recte diciturno sim partibus fungi, sed actoris, cuius probare pro . prae est, partibus ipsus in Reu translatis. Non movet me, quod nonnulli scribunt diistinianii hoc loco tractare de actionibus, non de exceptumibus, de quibus peculiari titulo mox ege -'ri ροψ erosimile, o sit, ipsum voluisse aliud excipere,*- quod fiant in regula,clim regulis i. fucin proposita rei vindcatione non dari Pocur