장음표시 사용
111쪽
stituta Et an frater qui tenetur sorores dotare de bonis paternis, possit eas inaequaliter tractare, unim aiorem, alteri minorem dotem constituendo .s VM MARI UM.1 Uus super dote simulata. a a Vbi concurrit ea a mulandi is
cilius admittuntis coniectura ad simulatioris probationem, et de aliquihus coniecturis .
a Pater potest in qualem dotem siliabus
4 Sed frater nonnim .s Declaratur, qua-ο id in fratre proce.
6 αυπου rater adiicere possis pacta me.
roma in dote , quam datforori .
ιδα successione dotare teneis iratur, dum esset in pupillari vel minori aetate, aliquas ex eis maritauit cui adore scut mil.,deinde vero factus maior maritauit Ludovicam Liuio,constituta eadem dote scutorum η. mil., ex quibus solatis 3 soo. , facti fuit quietatio amplissima cum pacto de plus perpetuo non petendo, unde sequuta dicit Anselmi morte, superstite Anna Maria silia nupta Gualterio, inserrexit Liuius is teudo dictum residuum scutorum so Otidum ex quietantiae instrumento clare Patebat sola a soο. soluta inisse; Et introducta causa coram A.C., non nega. batur ex parte reae conuentae residuunia
praedictam solutum non esse, dicebatur tamen illud non deberi, utpote simulo te de ad pompam in instrumento adie etum,concurrente probabili causa simu landi ob viri honorificentiam, ne scilicet alias videretur minoris conditionis quam essent aliarum sororum Viri, quihus dos scutorum 4.mil .eflective constituta erat, ut bene iuribus relatis ponde.
10 Mettio. Vnde ego & caeteri 1 pro rea scribentes, posita probabili cati 1a simulandi inferebamus , facilius ex adminiculis & coniecturis inferri adprobationem simulationis, pro qua octo coniecturae seu adminicula ponderaban. tur, illud praesertim, quod eadem di constitutae dotis , solutis effective scutis
mille tantum, iacta fuit quietantia scutorum Isom, ut in specie obseruatur apud Critieu. decis. 48. , quem refert Ssequitur Fontaneil. depam claus.7 .gly3. p. I 2.π.s . Osa , Atq; huic adminiculo valde famulabatur alterum de subsequuta quietantia finali, hostquam reliqua , scuta Es . seluta fuerunt, itaui esset actus geminatus, qui ex pluribus alissprobabilibus adminiculis, quae in facto deducebantur, euidentem probationem facere videbatur. Hinc proinde scribentes pro acto confugiebant ad defectum potestaris,ducendo non intrare disputationem super simulatione, cum haec procedat, quan do est in arbitrio dotantis plus vel minus dare in dotem, veluti quando dotat pater, qui potest filias inaequaliter tractare, neque per hoc, quod alicui filiae a pinguem dorem constituit, possunt reliquae ab eo inuito consimilem dotati nem praetendere,quonia sufficit eas congrue ac de paragio dotare, neque prohibendus est pater ex beneuolentia, vel alia iusta causa gratificari alicui ex filiabus de illis bonis, quae extraneis etiam dare potest Marant. distit. Io. de M
in Romana residia a tis 8.nv i5 3 S.Iany Ios Meliis saepius. Secus autem dicebant in fratre dotante de bonis paternis sororci exclusas a Statuto dotem demandante, quia tunc η tenetur aequalem dotem sororibus constituere Uamici de tacitib. I Σάθ.2 I. n. 3 s. Uerlin. de Iegitima lib. 3 tis. t. q. I num. 33.&alij quos resert Bost d. p. i M
sy. sequen. , ubi quod tali casu simulatio etiam probata non suffragaretur in praeiudicium sororis, quae minori d ti non consensit. Restria
112쪽
ne stricta Jgitur ad hunc punctiu praecipua dissicultate , Respondebam
obiectum procedere in tutore, curatore, mi alio administratore, qui nihil dando vel promittendo de proprio, s libri dotat de bonis paternis, quae ipsis roribus sint communia, quoniam ei tanquam simplici administratori licitii non est de alienis gratificari, atque inter milia dominos inaequalitatem serua re, et in his terminis loquitur Paul. de se. U.27s. m 6. lib. I. cum quo Pertransit Manticis rarit. Leo citato in eisdem terminis curatoris loquitur diacta dee Ias. -RA AEt in quo sesu in telligendus est uer . de legitima, quatenus ad fratrem descendat, istii in scili cet capiendo tanqilam admini tratorem nihil dantem de suo, sed de eo quod erat strorum proprium S aequale, cum alias esset prorsus erronea propositio, dunia prohibendus non est irater de bonis suis aliquam liberalitatem cum una sorore ac non cum altera exercere; Sorori siquide non gratificatae iussicere debet se conatrue ac de paragio iuxta patrinioni I. vi. res ac morem regionis dotatam esse, ex eadem ratione, quae viget in diatibus
per ipsum patrem viventem inaequaliter constitutis. Unde propterea habemus, quod in illa dote, quam frater conitituit Brori, 6 ex necessitate de bonis paternis adisere non potest pacta reuersi ua vel alia onera, quae omnia adiicit in ea dotis parte, qua
ex liberalitate dat de suo, vltra eam sumam , quam inuitus ossicio iudicis dat Ocogeretur Franeb. Ge. I96. cum quo Cς- teri pertranseunt deducti per Amat.resol. 64. ; Eo aragis, quia reliquae dotes in maiora summa constitutae fuerant, dum
frater erat in pupillari vel minori aetate conititutus, unde posito quod cla sum
masculorum 3s . attentis viribus p ternae haereditatis, ac more regionis es.set congrua, excessus praedictus remaneret inualidus, itaut beneficio restitu nis in integrum posset minor illum reuocare ex deductis per O . de re II. in integr. qu. sq. art 3. num. 7. Fontaneu. depas .el. f.,9 8. r. s. Cyriari conre . 28. num. 3. Bos . d. tram plures coli Sem cap. 8. m. tyr. ad 195. apud quos caeteri. Igitur multominus trahi poterat
in exemplum obi uatorium ad aliam do.
tem pariter excessivam constituendam ἰPraeterea dicebam, quod ubi etiam praetensus defectus potestatis concurre ret, adhuc tamen posita probatione simulationis, inferhi non poterat ad istius destructionem, quodque in vim consti tutionis talis dotis actio competeret, in hoc nullum rationis vel auctoritatis fuit damentum haberet, neque Fontaneu . in id specialiter ut supra allegatus hoc dicit , cum solum loquatur de diminutione dotis iam constiti ira non faciendae ex interuallo in praeiudicium nrulieris non consentientis iuxta superius deducta in Romana residui dotis dis. Σή. et in hoc bene loquitur, cum de reliquo desectus potestatis facere non possit, ut actus non sit factus, sed solum operari potest, ut eo non obstante, integrum sit mulieri ossicium iudicis implorare pro Obtinendo congruae dotis supplementum; Iudex autem his non obstantibus in contrariudecreuit, cumque amplius de causa actu non audierim, credo quod concordia ei finem dederit.
De augmento dotis per virum uxori conitituto in tempus dissoluti ma
trimoni j per ipsiu* viri praemoriε-
113쪽
conditio prirna orientiae vel respectiauὸ superuiuentiae, An intelligatur de illa deficio, ciuae etiam mometo temporis veri licetur,Vel postulet superuiuentiam duraturam specta.
to effectu; Et quando huiusmodi
1ugmenta vel aliae donationes inter coniuges dicantur ex causa on rosa, et in compensationem inaria qualitatis, ratione aetatis vel alteῖrius circumstantiae .
factum , arfu it eas monetento tenet.. poris impleri non curata perseuerantia, et num. II. ubi declaratur.3 Moribundus inter mortuos potius re . tandus es.
De disserentia inter easum praemorientiae 5 superuiuentia. s In ambuι correspectivis non fuisseis υo. tantas unius , sed attendenda es illa utriusque O nu. 2o. ubi declaratur. 6 Donatio vel augmentum dotis factum incompensationem alicuius inaequalitatis, dicitur actus eorres mutis O
De nullitate distis vel augmenti ultra summam praes Utam in Conuituti
2 Deflemnitatibus requisitis ex Statutis Urbis in donationibus. 9 Sπὸ tribunalia retioeant reflutio nes ex nouis motivis quamuis des ilibus ob
Io Augmentam reputatur sicuti dos, et Simtina locum habet etiam in augmento. ur rex dotium moderatoria effauorabilis. 32 Quando augmentum factum per virum mulieri non eadatsub Sixti . a 3 Dedecus es viri aeripere uxorem indotatam , vel ei dotem augere. 3 au'ndo donationes vel augmenta, qua sunt per vitrum mulieri rensantur nec nὸ in compensationem inaruali
flemnitates , de quibus num.8. I Declaratur conclusio , de qua num.1.18 S antia υoluntatis Mundenda in non
I9 De coniecturis , indis, ,ex quibus in
Det potius limitatio, de qua n. x7. Eo Declaratur eonesum de qua num. s. xi Testi mediatori est deferendum.
a 2 cintrarium, quod series mediatores non probret, et declaratur .a 3 Principales censentur certiorati ab eorum nuntiis O mandatar D.
Bolognet tum in aeta mainra constitutum, et
adolescentulam Iulias Mutam, habentem solam dotem scutorii
7.m., attenta eius conditione exiguam,
mediator Vlixi proposuit, ex parte coniunctorum sponsae desiderari ex pacto dotis augmentum, quod ille adeo aegre tulit, ut omnino dissoluerit tractitum, ad aliquot dies per alios nobiles communes coniunctos reassumptiun, qui cum maiori dexteritate proponendo casum viduitatis dictae Iuliae, quae aliis ob Itaneram aetatem cogeretur, stante modica dote, secundas nuptias omnino imp res contrahere, ex isto motivo Vlisses suasus, per apocam separatam a capit lis matrimonialibus promisit, quod i euentum eius praemorientiae sine filijs, haeredes ultra dotem sibi dandam & respective restituendam, computato lucro statutario, et quibuscumque alijs sorthdebendis , augebunt totum id, quod deficeret ad supplendam summam scutoruI2.in. , dictoque matrimonio contracto, post breue tempus, utroque coniuge cim principia morbi epidemialis adhuc non detecti grauiter & ad mortem ggr tantibus, itaut eorum salus desperat esset, magis tamen illa mulieris, casus dedit, quod vir ad unam circiter horam prius expirauit, unde propterea mulieris haeredes praetendere coeperunt facta esse casum a meti praedicti ad eos tras
missi, prout ruta in prima instantia ad
114쪽
ecrum fauorem iudicauit, relaxando mandatum executitium, a quo cc limus. sa per signaturam causa in Rota caran Leuilaqua, cum clausula executionis tias quid exeruenduin, et assumpta-
desuper disputatior e Db die 9. Iuvpro executio ire prodi jt resblutio confirmata in seci inda disputatio: e 19. Aprilis i65o.,Concessaque noua audientia, atque in alijs disputationibus dilata resolutione, id honestae concordiar ansa dedit qua mediante controuersia linei habuit. Dictarum reselutionum findamentusilit, quod in conditionibus nudum tactum spectatur, cumque augmzntura
a praedictum promissum est et sub conditione praemomentiae viri, dictum fuit nil reserre quod illa sequuta esset breui teporis interualla ante mortem mulieris, quoniam senicit conditionem momento temporis impleri,absque necessitate per. seueraritiae seu tractus succestiui adtexta
in lyinter virum, et Iseu 9 in illo de reb. dub. IQuod certatim ciae depol the n.
queu. in I. ivngiam verbo fusceperit nu. Iςo. Seraph. dec. sῖς. cum alijs allegatis in decisionibus desipereditis. Et ad obiectuna, quod ex parte haeredum deducebatur, quod mulier dici non posset sit peruiuens, cum vere non sit superstes ille qui statim obi jt, quia mo-3 ribundus potius inter mortuos quam inter Viuos reputandus est, utpote de momte potius participans quam de vita ad sext. in I. in Italu S.s ambo J. de donat.
sequen. Pol br. ypa de actibus in artici
Respondetur cum distinctione , quod gravamen haeredum ad praestandum di- mm augmentum non est sit, conditione superuiuentiae mulieris, sed sub altera pr morientiae viri, constituendo in hoc dii serentiam , quasi quod primo casu desideranda esset sit peruiuentia inc
lumis & cum ederer, quam ex reoruni Drte requiri dicebatur, idcus autem in item
Et quamuis ex hac viri parte multaia
i aditia , quininio & probationes dat tur voluntatis viri, constituendi dictum augmentum ipsi mulieri, cum praesi ip- potito incolumis ac duraturae superuiuentiae, ad essectum, ut decenter in statu viduitatis la substentare posset, vel
alias dignas Sc aequales nuptias contrahere, ideoque conditionem respicient a certum estectum momento temporis non implerii Respondetur tamen, huiusnodi propositum seu voluntatem a viri nullatenus siTragari, nisi notificatum esset mulieri in idem concurrenti, quia in contractibus ali1sque actibus coms respectivis hinc inde onerosis, non unius tantum, sed utriusque voluntas spectanda est, neque attenditur id, quod unus
tantum cogitabat, vel in mente habebat ad text. in repetundi de conuit. ob causam l. ivise LIipulantem S. i. de verborum
cumsqq. lib. 2. ; Talis autem dicebatur huiusnodi conuentio, utpote in compensationeni nimiae inaequalitatis , quae
inter contrahentes aderat ratione aeta-6 tis, ad quam causam dicitam augmentum potius, quam ad alias est referendum , illudque non dicitur ex liberalitate de causa lucrativa, sed tanquam species permutationis seu venditionis illius inaequalitatis ex causa onerosi , perinde ac si pretio comparasset B.ild. in I. I. cod.
Coii cessa tamen ut dictum est aduerasis dictas decisiones noua audientia, ii hac disputatione , non neglecto dicto
motivo voluntatis percutielitis certum essectum, ideoque per niomentaneam
praemori elatiam non impletae, deduc umquoque suit nouum motivum nulli ratis huiusnodi augmenti cum dilemmate , quod aut illud dicendum erat ab initiodos lati dotis pars, et nullitas resultabates Cou,stitutione Sistina dotium moderatoria sub decreto irritanti prohibent dotes constitui non posse ultra sum uia uiscutorum syoo. , quamuis ab ipsis viris sub nomine augmenti, vel ex quacun q,
115쪽
alia rauca constituerentur ; licet eniti
Q, nstitutio praedicta hodie in ei sectu
videatur mei E ceremonialis, quia passim conceduntur derogationes, quae nemini denegantur, nihil ominiis in foro est receptissimum,necessariam esse impetrationem dictae derogationis, iraut ea non obtenta actus remaneat inualidus, et in
iudicio non exercibilis, ex deductis di. Rurs. 23 ct 24. 143.
Aut tanquam collatum in tempus dis soluti matrimonij tale augmentum diis
2 cendum non est dos, sed simplex donatio, et tu ac alia intrabat nullitas, dupliciter resultans ex Statutis Urbis I q. di I so. continentibus decretum alinullativum, quorum primum indonationibus pro forma exigit subscripti nem donatoris, et duorum testium in ipsa matrice, et alterum praecipit insinuationem , quorum neutrum in praesenti concurrebat, et ex his nouis motiuis , Rota tales habuit dissicultates, quod causa pluries proposita resolui non suit , unde eadem Rota ita desi-
defante , deuelitum ut supra fuit ad concordiam , quae controuersiae maena dedit a
Reflectendo autem ad huiusmodi
causae veritatem, mihi pro reis scribenti, meliora videbantur priora motiu per Rotam reiecta, quam posteriora- , quae dissiduitatem dederunt, atque concordiam causarum ἱ Quamuis et ista non essent omnino improbabilia, via-dὰ frequenter edocemur quanta sit in-ς geniorum diuersitas, nisi dicatur quod qpius iudices,maiora praesertim Tribunalia, agnoscendo resolutionum insub sistentiam, ad euitandum regressum per eamdem quamuis sortὰ planam viam , alias magis angustas eligant, per quas in effecta idem resultet regressus, ut in specie vidi practicatum in MantuanoMa
Qeatenus enim pertinet ad fundame- tum Staretina , licet scribendo tanquam Advocatus dicerem , illam in verbis crupraehendere casum controuersum, ibi, per eos O occasione ui accrescer fomma dotale, ac ibi, fato qua ualia colore F ssa di Gnaetione o attro liuia otiam in perina delia Anna ; Ac etiam quia de iure augn entum dicitur dos, omniaque iura de dote disponentia, militant ii Uro amigmento ad text. in lyproprietati, et lister socerum S.cum interjde iur.dot.Scin specie augmenti facti per virum Du
II agitur de lege exorbitanti, et odiosa stricte intelligenda; sed de fauorabili, et benigna, utpoth ad publicam utilita
tem emanata, ut generaliter de huius modi legibus dotium moderatorijs Fo Mnest. de pas. elaus s. glos prima par. r.
qu. o. num.69. Et specialiter de Sixtina
cum legum. par. 8. receu.,et de antiquioribus Constitutionibus deo. II . num. s.
par. I. diuerset supra disc.22. O infra dis. 43. Nihilominus videbatur casum no venire sub huiusmodi lege, quoniam
non agebatur de augmento pure ac abia initio constituto, itaut eo matrimonio durante, mulier tantam dotem in
dominio & bonis habere diceretur, sed erat spes omnino euentualis sub duplici conditione de facili de fictura, una sci licet praemorientiς viri,& altera non super xistentiae filiorum, unde propterean uiusmodi spei certitudo collata erat in tempus disi 'luti matrimonij, quando
titulus dotis iam evanuerat ac resolutus erat, Et sic verificari non poterat,queddictum augmentum in eo matrimonio
stetistet in terminis dotis, Vel quia poterat nunquam adesse ob dictae duplicis conditionis deficientiam, Vel quia ius
oriebatur de tempore, quo Ob matrimoni j dissolutionem non intrabatiamplius titulus dotis , ideoque habebania difficultatem in motitio. Quouero ad alias solemnitates requisitas in donationibus ex Statutis S 1 so, quamuis pariter scribens tanqua Advocatus multa dicerem, atque cum copiosis allegationibus ad scripturae o natum ac indoctorum satisfactionem plures regulas generales deduceremia,
adhuc tamen dubitabam , principes.
ter autem insistebam in dilemmate , quod , Aut hoc augmentum, iuxta sensum actorium,et decisionis, erat in com
116쪽
pensati inem inaequalitatis, traxit dic: retur de bonis mulieris ab initio in .qtia pretium dictae inaequalitatis compensativum ut sipra, et intrabat Stat , est ita ipsa mulier de bonis sitis viro daret vltri summam taxatam; Aut negato dicto assumpto actus remanebat in terminis liberalitatis, et gratuitae donationis , et tunc intrabat necessitas aliarum solemnitatum.
.Ex duabus vero dicti dilem malis
partibus, probabilior videbatur secunda , ut essemus in terminis gratuitae do. nationis, Tum ex facti enarrata circunia stantia, quod vir abhorruerat hunc terminum augmenti ob inaequalitatem periri, at aut ob huiusnodi petitionem primus tractatus di lutus tuerit, et merito, quia dedecus est viri accipere uxore 13 indotatam, vel eam dotare ut egregie Bald. in ἰ.Aυoluntate in prima lectar. π.ε. GL de iur. do , ubi etiam Salicef., retin. in cap.juper eo iljecondo num. 9.detesibus , et aliν per Mantici de tacit. lib. II. f. 2O.8Mi .2ψ. ; Tum etiam quia tunc huiu odi donationes seu augm 'I ta referuntur ad compensationem inς- qualitatis, quando haec nullam aliam sebet compensationis causam, secus au tem ea concurrente, quia nempe vir ,
vel aetate, vel natalibus inaequitis, sit diues, aliisque habet qualitates, ob quas
longe maiorem dotem mereatur, qu niam exigua, aliasque incongrua muli risdos inaequalitatem compensit . DIQ
Idque praesertim, ubi in donatione , vel augmenti pmmissione, huiusmodi is causa ita specie non exprimitur, vel sal
rem in genere sub nomine ac titulo meritorum, quia tunc ad liberalitatem ae nationem potius actus referedus est, ut ne Barbos iniqua dotis num. s6. 7.1 soluet. matrim. , Licet enim Gratian. insept. 984. num. I. caeteris allegatis contrarium firmet, quod scilicet d1ra inaequalitate, ad istam compensancim potius actus reserendus veniat,quaris non exprimeretur, atque decisiones
cum ista auctoritate pertranseant, Dic Ded te
bam tamen in casu Gratiani concurrere expressionem saltem meritorum ilia genere, in alio non verificabilem , qua circumstantia excepta, solidiora videbantur fundamenta Barbose, dum dicta
opinio fundatur solum in traditione Barioli in L LFυoluntate num. ali, 1 qua derivant omnes illa sequentes conistra Bald. Hiciem , sed haec traditio procedit, ubi agitur per viam dotis conseia
latae ad excludendum delictum simulationis, vel fraudandi prohibitam don tionem, secus autem ubi expliciti processum est per viam donationis, in qua nil prohibebat causam exprimi, si ea in
partium animo tuisset. Accedentibus etiam alijs contrarijs coniecturis, quia dum apud omnes receptum est, huiusmodi donationes,quae fiunt in compensationem inaequalitatis dici onerosas, et correspectivas tanquapretium illius maioris qualitatis, quam ita mulier viro vedere dicitur ut supra ;Resultat exinde, tale pretium ab initio purε esse debere ipsius mulieris, et in eius dominio, sita matrimonium dissolueretur per mortem unius, siue alterius,
ac siue superessent filij, siue non, ideoque verisimiliter non aeceptasset mulier duplicem eventualem conditionem de facili defecturam ut supra .inamuis autem ex his probabilius videretur, huiusmodi augmentum vere non fuisse in compensationem inaequa-I6 litatis, itaut haec tu isset eius causa finalis,quet faceret contractu merε onerosum, et correspectivum ad alios effect sinde resultantes, negari tamen non poterat , eanidem aetatis inaequalitaten , fuisse ex parte viri causam impulsiva Laad prouidendum mulierem alias male prouisam, atque iuxta naturae ordinem verisimiliter superuiuere debentem pro
secundis nil piijs, vel pro congruo statu viduitatis, ex parte vero inutiem, fuisse sinalem, et sic fuisse donationem , vel in causam futurae dotis, vel alias in propriam& causativam, proindeque nor subiectam illis selemnitatibus, quibus simplices ac merε lucrativae donationes solum ibiacetit, ut saepius habetur triam materia sub ticis donationibus, idemque quado causae defensio ad huiusmodii Adamenta solum reduceretur, satis dubitabam .
117쪽
Soliditu vero mihi videbatur primu fundamentum ut supra non admitsunia; II Licet enim regulariter vera sit propositio in decisionibus firmata, quod ii conditionibus spectatur nudum i ustum purificationis, quamuis momentaneae, absque perseuerantiae necessitate, Atta. men id limitatur, ubi conditio dispositioni adiecta respicit certum essectum , quia tunc momentaneum implementum non sissicit, sed necessaria est perseuerantia, ex qua resultat effectus in mente disponentis habitus ad text. in l. pater Seuerinam in prine. O S.eonditionumst derandiridi demon . cum concord. per Issae
nut. de moment. temp. cap.29. num. I .cum
Alia quoque in idem concurrente reiscepta propositione, ut non cortex& fi- 18 gura verborum, sed substantia voluntatis attendi debeat ex deductis per Θ-
eora Veroisto, obi concordantes, ideoq; parum solidas credebam cosiderationes contentas in prima decisione super for. malitate verborum, seu distinctione inter superuiuentiam vel praemorientiam, cum isti termini tanquam synonimi per Da promiscuὰ tractentur,neque urgeat ratio cui haec distinctio innitatur. Spectata igitur substantia voluntatis, illa videbatur clara super praesupposito incolumis ac duraturae superuiuentiaea; mulieris, cuius solam personam vir ita contemplatus est, atque prouider
voluit, Vel pro secundis nuptijs digne
contrahendis, Vel pro congrua substentatione in statu viduitatis, ita eius de re exigente, cum uxor vidua conseruet statum et dignitatem viri, ac si esset iii coniugio, nunquam vero in animo habuit ditandi ipsius mulieris liςredes,quos inspecta ipsius viri conditione, nedum probabile, sed indubitatum erat prorsus abhorruisse. Ad oculum istam veritatem comprobari obseruabam ex modo, et conditio-
nibus praedictis, sub quibus talis promissio concepta erat, illa praesertim pni morientiae sine filijs, ex qua duo resul tabant; Primo nemph dicta voluntas prouidendi uxori, ut vel vidua commmde, et cum conuenienti ipsiusmet viri decore substentari posset, vel secundas
nuptias contrahere, quorum neutrurnia
noluit extantibus filijs, cum quibus ditissimis bene conuiuere potuisset; Et secundo, quod post dissolutum matrim nium, ad praedicta conditionis purificationem expectare Oportebat per menses , ex quorum lapsu certificaretur negativa post humi , seu ventris praegnantis, ergo impossibile erat desola mome tanea prς morientia, prout nudi facti est, sentire potuisse . In idem conferre obseruabam sorinu
Iam dictae promissionis , quam non secit ipse vir simpliciter de ροὰ, dum promisit, quod eius haeredes una cum dote restituenda augebunt, et supplebunt; et sic pari rer duo resultant denotantia prς- suppositum superuiuentiae incolumis &duraturae,Primo quia casus restitutionis dotis iuxta formam Statuti non nisi ad in menses post mortem contingere debebat, Et secundo quia post sequutum
alicuius obitum, plurium mensium decursus , per necessarium antecedens, est supponendus, antequam haeredes adita haereditate ac persecto inuetario ad hu iusmodi actus deueniant ac urgeri va
Ad obiectum vero decisionu de ani. mo solius promittentis non attendendodio in actibus correspectivis, facilis vide. batur responsio, illud enim procederet, quando promissio esset pura,et persecta, itaut diuersa voluntas extrinsecus ablinia promissione deduceretur, secus autem ubi promisso est conditionalis, atque quaestio est super interpraetatione, seu
intelligentia conditionis aequivocae in ipsa scriptura adiectae per promittente , cum tunc eius voluntas spectanda sit; Et clarius, quia testes mediatores, Vnus praesertim Praelatus ac iuris peritus, qui magis tractauit, et efficacius virum sua. serat, ita explicite deponebant, quibusteitibus mediatoribus deserendum est, 2I etiam unico, ubi praesertim est quali fi
118쪽
sus I 6. Februarj I 6 i. Rotas inter suas decis Izs. Et quamuis decisiones dicerent non sufficere, quid cum una parte tractauerint mediatores, nisi constet id inno- a 2 tuisse alteri parti, eiusque voluntatem accessisse ex deductis per Me G. conf
recen.In Romana laudi seis locorum MOMrium 19. May I 6 i. Veros o S. alit, Nihilominus neque hanc responsionem recipiendam esse dicebam , quoniam dictae auctoritates loquutur in illis me. diatoribus , qui huic exercitio principaliter incumbunt, ac proxenetae potius dicuntur, et quorum ossicium selum cGsistit in iungedo principales adinvicem tractantes, ac referendo hinc inde propositiones S responsiones,in quibus terminis loquuntur allegatae auctoritates, et quorum mediatorum ex arte seu pro- sessione id principaliter pro mercede a mim in matrimonissmentio habetur in tu re in consti tutione Graeca registrata
in modernis Coinrita, Goti di sub iit. denon I. I. . , Sectu aute ubi de istis mediatoribus, nobilibus & qualificatis
de utriusque partis voluntate conscijs id gratuito de in gratiam partium agentibus, ubi praesertim sunt duo ab utraque parte respectiuε deputati, cum tunc potus videantur considerandi tanquam arbitri , seu verius tanquam nuntiu & ma-d rari j, quia quaelibet partium censetur Vnum nuntium seu mandatarium ita deputasse ad tractandum seu concludendum , unde susscit, quod vitus patefaciat voluntatem sui principalis alteri
mandatario, a quo altera pars censetur, de omnibus certiorata Rom. U. 48 I.
docet praxis quotidiana, etiam in grauioribus Mundi negotiis, quae per huiusmodi nuntios ac mediatores tractantur, et mucluduntur, Multomagis ii subiecta materia , quae de sui natura ita exigi t, cum puellae non exeant ad plateas ad tractandum cum viris, neque huiusmodi negoria inter principales a- g ntur, sed semper cum opera mediatorum , qui sint utriusque partis amici, De riu.
vel respective coniuncti, unde propter dum de veritate satis verisimili euidenter constabat, ex hoc potius iundamento habente soliditatem facti, quam ex aliis consistentibus in subtilitatibus iuris, mihi videbatur, quod meliorem
causam fouerent rei conuenti, quam actores.
PATRIMONIO ET CREDITORIBUS PRINCIPIS MAIDAE.
Ius sopitus per concordiam, seu laudum.
De dote promissi sorori per fratrem,
patris haeredem beneficiatum, An haereditario vel etiam proprio nomine promissa censeatur , ita at ei suffragetur necne beneficium inuentari j, praesertim in Regno Neapolitano propter decretum gene
Aularum, Et de istius decreti ma
i Mus controuersiae. Σ a Frater dotando fortirem cum sit
119쪽
xatione de proprio non gaudet beneflcio inuentorν . Os Fauit in Regno Neapolitano ex decreto quatuor Auiarum, de dicto a
4 Ganao ris per fratrem data frueri imputetur in iura eluem fruri arier. fus fratrem competentia.
1 Dr quaestione , an O quando haeres be-nsciatus se obligans proprio m ne amistat beneficium Inuentarν , rejerantur opiniones hinc inri, et n.9.
Obi istinguitur.5 Δυid contineat Meretum praedictum quatuor aularum, et ad qtiid edi:um sit . requirantur, ut dictum decretum
iniret. 8 Demons, tur, quod haeres contraxer: proprio nomine .s Datur distinctis, per quam deciditur
quaesis , ae qua num. s. Io uando concurrit uotiatio, haeres tenetur c γ iae ratione. Ir Intelligitur de vera nouatione, non de illa conuersione abiis tu mutuum ,
quae At in Regno Aeapolitano, et de
I a Cesso translativa reputari non potesseraebitorem solventem. I 3 Haeres beneficiatus dicitur adminis . tor haereditatis.
ceps, in eius testamento, scripto haerede Franci -
v filiae legauit in causam dotis ducatos s. mil. pro Cinni & quocumque iure legitimae, paragij, vel alterius successionis sibi compete litis in bo- Dis paternis,ac et.a in qucdam legato seu fideicommisso particulari ordinato per Ferdinandi: m Ducem Feroic ti; Sequuta vero morte rellatoris, dictus Franciscus Carolus frater & haeres, occasione primarum nuptiarum per Claram initarum cum Duce Castri Sangri, dotem eidem constituit ducatoiu 2.mil. in diuertis terminis & mcdis ab illis in testa. mento paterno praescriptis , dictaquω .miniisia simpliciter iacta suit cum eius obligatione in forma, nullatensis enit n. ciata qualitate haereditaria ; Defuncto et o dicto dotante, positoque eius patrimonio sub concursu creditorum, vim lo fato,vel ex alijs Dei itidiciis Barcinum illius ditissimi aesertilissini Regni fle. quelitior est conditio, in gradu ation orta est controuersia, An Clara praedi cta , quae ad alias nuptias cum Comite Potentiae transierat, dicenda esset creditrix praedicti Francisci Caroli, it aut in istius bonis locum occupare deberet priiii legia tum , stante assensu generali per gratiam concesta dotibus Neapoli. ranorum , de quo is alia Neapotitana Db tit. de fruuii disc. 26. , Vel Llum dicenda esset creditrix Marci Antoni Ipatris, itaut dicto Francisco Carolo, seu
creditoribus eius persic nam repraesentantibus, sust agaretur beneficium inuentarij, quamuis enim plerique ali I a riculi in ista controuersia caderent, hic tamen erat praecipuus,in quo causae pol dus consistebat . Pro fratre dotante seu creditoribus, ut non nisi haereditario nomine fratrem dotem promisisse censeretur , ideoque inuentarii beneficio iuuari deberet, primo aspectu respondendum videbatur ;Licet enim de iure coniunt magis com a munis opinio esse videretur contra irat rein, ut scilicet dolando sororem in exequutionem legati paterni non potiatur beneficio inuetitarij, ubi etiam de proprio se obligat iit, ut probat Onc. Lών. contuli. 3I., qui ira dicit decisum per Sac.Consilii tui; Attamen, ii: RCgi
Neapolitano contrarium dicendum ve-3 nil e. decreto gendi ali eiusdeni bac.C. illis nuncupato quatuor Aularum edito de anno I 623 , quod pro lege receptum est, deterim nante nunqua. ii haeredem pro debito haereditario se obligantem, censeri sibi praeiudicasse , atque benescio inuentaris renunciasse, nisi ex presse dicatur,cum speciali ac indiuidua dicti beneficii renunciatione, cuius decreti vigore ita in eisdem specialibus terminis fuisse decisum late firmatur per
eumden pyc. Lare. dcc.38. , ubi ,et apud Adde r. , rationes ac auctoritates haben
Contrarium pro veritate interrogatus ::i ipsamet Ciuitate Neapolis, quamuis iab:que libris recreationis gratia ibi in
120쪽
in maiori hebdomeda anni 165 s. existetis, dixi mihi probabilius videri, istam scilitat dotis constitutionem, non haer ditario sed proprio,ac particulari nomine iactam censeri, proindeque inuent
rii beneficium non suffragari, nequeto ri in casu decreti pr dicti. Pro huiusmodi veritate dilucidanda,
obseruandum esse dicebam,duas in proposito fratris dotantis sororem cadere quaestiones, Unam scilicet, An censeatur dotasse , bonis suis animo donandi, ii 1 & taliter, quod ultra dotem soror
consequi valeat portionem bonorum paternorum, aliaque iura aduersus eumdem fratrem ac alios competentia, vel potius animo imputandi seu compensandi ; Et alteram, posito quod sub huiusmodi dote inclusa sint bona & iura. ipsi dotatae, ex paterno legato vel alias competentia, An fratris obligatio censeatur iacta nomine proprio de particulari, vel potius haereditario. Ad effectum primae quaestionis intrat 4 recepta distinctio inter caiisam voluntariam & necessariam, si enim fratri nulla dotandi necessitas incumbat,tuc intrat praesumptio, quod de proprio ac animo
donandi dotasse censeatur, secus autem in casu conuerso ex paterna dii sitione vel Statuto eum obligante, quia concumrente causa necessaria, huic potius actus tribuendus est, ex regula, quod nemo .in necessitatibus liberalis existit, uia de
actus referendus est potius ad solutionc debiti, quam ad liberalitatem &donationem , pro cuius exclusione stat regu-Ia ex deductis pee eumdem Ca c. Lair. icta Eecis38. num. . eumsequen ,ibiq; A m. num. 2o. , et habetur actum ii aliis soc eodem tu , Veru in prς senti opus vim erat huiusnodi quaestionem examinare, cum dotis promissio expressam contineret declarationem , quod fieret imo compensandi cum paterno legato , omnibusque iuribus dotatae competentibus, et cum pacto amplissimae renunciae. Haec tamen insinuabam sol uni
ad tollenda aequivoca scribentium lini cinde, per quos pleraeque auctoritates de ista prima quaestione loquentes cumul bantur.
fuero ad alteram quaestione mi,
cum difficultas restringeretiir ad praedictum decretum Sata Consili j, quod est in viridi obseruantia , Hinc proinde causae punctum dicebam consistere, non in illius sibsistentia di firmitate, sed ia
applicatione seu compraehensione, Ita scilicet casus controuersus sub eo. cade ret necne Pro quo dignoscedo primitte-ς bam, in puncto iuris satis controuersum
esse , an haeres benosciatus, qui pro debito vel legato dei iuncti proprio nomin
ad fauorem creditorum seu legatari rum se obligauit, censeatur inuentarii beneficio renunciare voluisse, it aut eo non obstante, tanquam pro debi to prOpri ,et ex nouo contractu teneri debeat ;Atque affirmativae auctor est Angel. in t eum haereditas j ad Trebere.' V. 3I, que sequuntur plures collecti apud Giurb.
auctor est tantis in L nati Cod. ad leg.DLcidiam , quam sequuntur collecti per
eumdem Giurb num.'. , itaut ob scribentium varietatem, exinde multaelites qu tidi ε orirentur, ut constat ex decisioni-hus Francb.3 23 .c γ 6 48. Miuad. dec a s. de alijs per Canc. Iat .con D.3 I Thor.
Ad istas autem quaestiones dirimendas, probus vir Valeneuola consili crum 6 auctor, qui tunc Sac. iis Neapolitani Praeses erat, verioremque putabat posteriorem opinionem Cini Sc sequacium , cum dicto decreto generali totius Sac. Concilij iunctis quatuor aulis, Vnam ex his opinionibus tanquam pro lege firmare curauit, et sic est decisio quaestionis in casu & terminis, in quibus illa vertitur , quando scilicet quis, vel dispositi-ue,vel saltem enunciatiue contrahit tan- qua haeres,et ex causa debiti haereditarij ad tolleta dicta opinioi u discrepantia. Ideoque dicebam, quod ut dici va. leat versari in casu dicti decreti, duo co- pulative concurrerere debent, Primo
nempe, qtiod contrahat tanquam haeres, vel saltem talem se en unci et , Et secundo quod ex causa haereditaria, it Lalter contrahens, qui eius obligatione suscipit , sciens illum haeredem, cogit re valeat contrahere infla nonii ne haereditario, ac animo gaudendi dicto beneficio inuentaris & decreti ; Secus au . tem, ubi hoc nomen seu titulus haeredis nullatenus enunciatur, quia tunc, praesertim.