장음표시 사용
531쪽
1osue Hugonis Donelli Comment. in Cod. IO36
I t. illi e . S eum per iniuriam, D. de distr. ρυ . Quod si apud dehitorem res
erit. & 'qui usucepit, rem petere inltituat. poterit quidem ab eo vindicare; sed hae lege. ut exillimo, si paratus sit solvere debitori, quod ille creditori prius praestitit pignoris luendi ea ulla. Et si enim debitor cum creditori solvit, ea solutione Iiberatus siti tamen eadem solutione factum est . ut res usucapta novo domino pignoris nexu liberaretur. Caelerum negotiorum gestorum actione idem petere a
novo domino non potest. Sic enim definiendum est: quoties eadem res ad duorum utilitatem pertinet aeque principaliter, eius solius negotium gellum videri, cuius contemplatione negotium gellum eis. L. si
ραρ tui, I . sed si ego, D. neg. gest. Nunc autem quod debitor creditori praestitit, fecit, ut & se liberaret, & pignus lueret:
quod emolumentum ad novum dominum aeque pertinei . Qua ratione dicemus e converso, si novus dominus cum ab initio conveniretur a creditore . pecuniam
illi solverit pignoris tui luendi cauilat ne ipsum quidem eam pecuniam a debitore negotiorum gellorum actione repetere posse, quanuis illum ea solutione liberaverit.
Idem A. Festo. tua is personali actione expertus adversus reum, vel Metusores, seu
mandaIores eius feceris condemnationem: pignoris tamen adhuc habes persee
. Personali actione electa, at ue adeo debitore iam condemnato, non eo magis tolli persecutionem pignoris.
Ρ ignore ereditori constituto duae sunt
creditori actiones. Una de eo, quod debetur: altera de pignore. Prior in personam est, sive, ut hic nominatur, personalis, adversus eos qui sunt obligati creditori. L. actionum, de obtig. S ac ιon. Quo in numero sunt reus principalis, &fideiussores, id ell, qui idem spondent creditori stipulanti . L. bianvitus, ruf. de eius item mandatores, qui rebus adhuc
integris veniunt ad creditorem, & mandant ei, ideli, petunt ab eo, ut velit pecuniam credere debitori futuro. Aelio de pignore in rem ell, non adversus certam
personam , sed adversus quoscunque pignoris pollessores: de qua in L. ρέηorιση ius. His i duabus actionibus continulis
quaeritur, si creditor una agere coeperit, an electione unius altera tollatur, & maxime si actione in personam egerit. ΡIacet non tolli: non enim petitione, sed
solutione debitores liberantur. L. I. I. si apud duos , D. depos. Quod praecipue locum habet, cum altera actio, qua creditor non egit, est hypothecaria: nam haec actio tamdiu eli, quamdiu pignus manet. Non solvitur autem pignus . iiiii aut creditori solutum sit, aut satis faetum. Porro non si lis a creditore contellata eli, id-2. Iudicii accepti novatio quae .
ei reo illi aut solvi. aut satiςfieri intelligi
gitur. lmo vero ideo agit; quia illi non satis fit. Significatur haec ratio in L. grege, I etiam, D. eod. tit. Quae litum eliam plως. quid si creditor non egerit lantum actione in personam, lad eliam consecutus sit, ut reus sententia iudicis condemnareturi quae huius loci quae illo est. Et placet ne sic quidem pignoris perie cutionem amitti creditori, eadem ratione,
qua supra: quia qua nuis debitor condemnatus sui non ideo tamen solutum est. aut satisfactum creditori. Quod & ipsum diserte politum est in dicta L. grege. S. etiam. Huc accedit, quod si debitor anterem iudicatam tenetur, & pignus constitit creditori; multo magis utrumque diei debet, cum erit debitor condemnatus: quia tunc illum certius debere conituit,& tum illius maior contumacia eli. Cur ergo magis dubitatum est de eo debitore, qui iam condemnatus ellei
Vide ivr t haec mille dubitandi caussa, ,
quod novatio pignus perimit, ut eli. in L. DIutum, in str. II. de pag. Re autem iudicata prior obligatio novatur, ut scriptum eii in L. 3. I S rdeo. Iur. de ur. rei tuae Ex quo estici videtur, &re iudicata, ut novatione pignus perimi.
532쪽
1o 3 Ad Tit. XIV. Lib. VIII. C. de Pignoribus &c. Ioas
Et res ita habet. Novatio pignus perimit, sed ita, si sit voluntaria, id eit, si fiat partium consensu extra iudicium. Alia caussa est novationis necessariae . sive iudicii accepti : haec non modo actoris conditionem deteriorem non facit, sed etiam facit meliorem. L. aliam, M. de novat. non δε- Iet, D. de reg. iuris . de quo dicetur infra suo loco ad tit. de novationibus.
L. Si dominium. 2. Idem A. Attico .
D dominium eius possessionis, quae pignori data esset a delitrice domina,
ad te translatum esse eamque postea creditor, vel eius heredes detinere coeperunt : vindica eam rem strueside promisciae curante, ut frutuum deducta
ratione, residuoque a te oblato, si fuerit satisfactum, ea possessio tibi revidatur . PP. III. Kal. Octobr. Gordiano AH re Miola CossSUMMARIA.
r. Debitorem pignoris dominum manere, hae linerem traduum in quammis transferre posse. E. Pigηονarii iam actionem pignore alienato nanis quam nova damim eam Iera ad pignus re
, Tri Ebitor 1 pignus dando manente pro . prietate eius . solam possessionem
transfert ad creditorem. ut eis in L. eum is fortis, S uis. v. de stu. act. Dominus igitur est, qui prius fuerat: quam ob caussam & rem pignori obligatam vendere potest, ut prius p nee minus ex quavis caussa traditam iure in accipientem transferet . I. per traditionem, in Instit. de rer. Hυή. Quod si verum est, sequitur, ut & novus possessor, in quem do minium a debitore translatum est, eam rem vindicare possit. non tantum a quovis alio possessore, sed etiam a creditore ipso, cui res pignori obIigata erat. si forte res obligata in eius possessionem pervenerit. L. in rem. L. inelum, D. de rei vind. Cum sint haec, quae diximus, iuris explorati: non immerito quaeri potest, cur sit in hac re dubitatum, ut adiri Imperatorem oporteret. Et videri potest haec caussa fuisse dubitationis, quod debitor, qui pignus alienavit, si non alienanset, & pignus recuperare vellet, uteretur in eam rem pignoratilia actione. I. uis. Insit. quis. moae re coni. obtigat. Haec t
. Pignora essenato a debitore eampetere novo δε- mino vindieationem adversus creditorem sed iisdem conditionibus, quibus debitori pigno. raritia .s pecunia soluta μ, μι est uomι satisfactum.
autem actio ei, ad quem res translata est, competere non poteti: nam is neque debitor eli, neque debitori successit. Sed non si novo domino pignorat itia actio non est ad pignus recuperandum; eo minus id recuperate potest alia actione, si quam forte eo nomine comparatam habeat. Habet autem ad eam persecutionem vindicationem, ut dominus; id, de quo Gordianus respondet. Sed i additur, eum pignus recupera- 3turum eadem lege, qua debitor recipereti nempe s debitum solvat, vel osse rate reditori. Et recte. Nam alienatici debitoris deteriorem creditoris conditionem facere non potuit. L. debitore, ins eod. L. s debitor, ins de dist. ρun. Certi a tem iuris est . sic debitorem pignus persequi a creditore posse, si pecuniam solvat, aut eo nomine satisfaciat creditori. L. sirem. I. omnis, v. de ρυ. aes. Sed in debito solvendo imputabuntur fructus ex re obligata a creditore percepti, ut hic cavetur: hi in universum debitum extenuant. L. I. L. L. δερ. de pig. act. L. I. ins
533쪽
Hugonis Donelli Comment . in Cod. Io O
I p. Dioclet. & Maximian. A A. & CC. Alexandro. Debitores praesemes prius denuntiationibus conveniendi sunt. Igitur si conventi debito satis non fecerint, persequenti tibi pignora, seu h pothecas, quas instrumento specialiter comprehensas esse ae cis, competentibus actionibus rector prominciae auctoritatis suae auxilium impartiri non dubitabit. Dat. MV. Kal.
. Ad pignorum possessores perveniri etiam olim non 2. Debitores prius denuntiationibus esuveniendas , potuisse , nisi prius consensis debitoribus: quam vertim fit, refutatis locis in speciem quam hoc humauum e F quid hie addideris repugnantibus. N ella Iustiniani.
x Cl creditores t ab extraneis possessori- tiationibus eonveniendos, multis diserteo bus pignora persequi velim potius, scriptis loeis e rentrariis refelli videtur. Aequam debitorem convenire, id illis olim primum constat. quod pure debetur, su- facere licuisse multis reseriptis declaratur. tim peti posse, I. omnis, Iust. de verbor. L. Hstractis, L. Perseecutione, ius eod. obL Si statim. non pendet ex ulla denun-L. uti. δερ. de obL S a I. Id ius tem- tiatione praecedenti. Quod & verillimum peratur hoc rescripto. Haec enim lex & est, ae perpetuum: sed tun et locum habet, conditio ponitur ereditori hus, ut si de- cum agitur cum ipso debitore. Iudicio bitores praesentes sint, prius eos conve- cum omnibus agi poteli, qui nobis obliniant denuntiationi hus, id est, prius in- gati sunt, quan vis prius ens non interpel-terpellent eos. ut solvanti sic deinde il- laverimus, ut solverent. Hic autem oblis non solventibus pignora iure persequan- servandom est agi de eo creditore, quitur. Summo quidem .iure licet creditori- pignora persequi velit ab alio possessore. bus pignora persequi sine ulla dehitoris quam debitore, ut sequentia indicam :interpellatione. Pignoris namque conven- quod quam aequitatem habeat, supra ollentio neque d)em, neque conditionem ha- dimus. imo, dixerit aliquis, etsi creditorbet; ut proinde sic pura sit & praesens ius pignoris exsequatur: tamen hoc iure pignoris obligatio. Sed humanitatis ratio non habet necesse prius debitorem con- aliud ius postulat: ex quo est illa denun- venire. Nam in L. distra Zιs, L. Perse-tiatio, quam hic exigi videmus. Huma- eutione, ins hse Lit. L. ult. IV. de obLnitas & aequitas in eo est, quod praesen- S as. traditum est, creditorem posse states debitores sine incommodo creditoris tim piissessores pignorum convenire, ne- interpellari pollum i interpellati fortalia que neeesse habere personali actione prius solvent: si solverint, eadem opera & eon- conuenire debitores. Sed nihil adversussulitur creditoribus suum consequemihus, hune locum. Non enim dicimus debito-S polle istores pignorum non inquietantur. re prius conveniendos esse actione & iu-Quod factum postulanti prodest, eone e- dieio, sed conveniendos denuntiationibus. demi non nocet, aequum est id concedi Rursum hic occurritur. Nam si pignus cuivis quan vis extraneo & ignoto. L. 1. creditor distrahat: constitutum est id eum S, quamquam, D. de s . M a . stta. arc. iure facere, etiam si prius debitori non
Iullinianus Noveu. . de fidei C. I. sed denuntiaverit, L. 4. 29. de pig. L. fi cesneque, alias I enimvero, plus exegit a sate, ius de dist. 8igo. Sed alia caussa creditoribus. Constituit enim, ut si dehi- est, cum creditor pignus distrahit 3 aliatores Pra sentes sunt, non tantum prius cum pignus ab extraneo posses Iore perse- denuntiationibus conveniantur, sed cum quitur. Nam pignoris distractio nocet de- illis iudicio agatur, nee prius pervenia- bitori, qui oppignoravit ; persecutio Pitur ad pignorum possessores, quam ex- gnoris extraneis post essoribus. Porro cumeussis debitoris & omnium aecellionum de debitore agitur, nullum ordinem actio, facultatibus. Sed i quod hoc rescripto nis servamus, sed tantum adversus extradicitur, debitores praetentes prius denun- neos polIessores, cum quibus creditor niti
534쪽
1o 1 Ad Tit. XIV. Lib. VIII. C. de Pignoribus 5 c. Io a
hil eontraxit, auth. hoe se debitor, inflor iit. Ex his apparet, proprie & ligni-fieanter hoc loeo dictum elle, cum creditor pignora persequitur adversus alios, prius debitores conveniendos elle denuntiationibus; ut intelligamus necelsitatem iuris his verbis contineri, non autem Coninveniendos esse de urbanitate, ut vulgo interpretantur. Et fortalIe hoc ius est de conveniendis prius debitoribus, cuius mentionem facit luitinianus isitio Nov. 4. des eiusf. Ad L. Nominatori. II.
Idem ΑA. 3c CC. Euphrosyno. Nominatori stignori capere sine praesidis auctoritate res nominati non Γ-
I. Nomiuatores in εοκον ibas ta muneribas paωι- eis, qui . 2. Nominaris quibas, ad quid, ta sua ordine Iais
SUB persona nominatoris & nominatillatuitur hie sententia, quae generaliseit ad omnes creditores pertinens: neminem res debitoris sui capere posse pignori sine magistratus auctoritate: quae sententia expressa est in L. 3. 6v. ubi dixi-x mus. Quod i ad exemplum huius loci
attinet, nominatores dicuntur in honoribus& muneribus publicis deserendis . Nam cum quis aut magistratum municipalem, aut decurionem. aut curatorem Reipublieae offert. & tanquam idoneum ad eam rem nominat . ex re nominator appellatur, ut intelligere licet ex toto titulo, de perie. uom. ιπ'. lib. H. Eodem modo & si quis apud magi liratum tutorem aliquem numinet. L. adversus, fur. de
Qui t ita nominator exstitit, in re qui- 1 dem publiea Reipublicae obligatur. in administratione autem minorum obligatur minoribus. ut si is, qui nominatus eis, in ea administratione, quam suscepit, aliquid contraxerit, & non sit solvendo, id dependat aut Reipublicae, aut minoribus eo ordine, qui praescriptus eli in L. Imperator, T . ad municio. L. 2. S uis. in . quo quis orc eou. Lb. it. X d. L. a versus. δερ. de mag. eo συen. Postquam nominator i nominati ea ulla quid solvit, 3 tum incipit nominatus nominatori suo te neri vel mandati, si mandato suo nominatus et 1 i vel negotiorum gellorum , sim ndatum non intercessit. in hac obligatione quaeritur. an nominator nominati
res pignori capere pollit. De quo id ua-xuitur, quod supra definivimus. m. IX. V v
535쪽
Hugonis Donelli Comment. in Cod
Ad L. M uxor. I 2. Idem ΑΑ. & CC. Eusebio . si uxor tua pro pecunia, quam accepit mutuo, res proprias obligavis pignori, eique tu successissi: licet instrumento eius facti testimonium collatum non sit: soluto tamen debito ereritorem de his tibi reddendis solemni iure comvenies. S. V. Kalend. April. M. OffsUMMΛRIUM.
I. Pignoratilia actio qua de re, eui, adversus sem, qua conritione.
x Reditor i pignus seeipiendo a debito- re debitori obligatur. ut debito soluto id ei restituat. I. ali. IUL furb. mo. re coni. obL in eamque rem constituta est debitori pignoratilia actio hae conditione, si pecunia soluta erit, aut creditori satisfactum , L. β rem, I. omais, TI. de pig. MI. L. ρen. δερ. eod. Hae e actio citri controversiam & heredibus debitoris datur, & in heredes creditoris. I. r. IV. de ρem. S temρ. aEI. Haee ita sunt qua nuis de pignore dato nullum instrumentum interpositum iit, ut hic respondetur. In quo statuitur generalis. sententia de vi instrumentorum , quae express. est in L. . D. eod. L. . v. de M.
iusm S I imitibus locis. AE L. Cum dominam. 23. Mem AA. SE CC. Matronae. Cum dominam non minorem vixisiti isque annis ea quae obligaverat
tibi, iure Aominii possidere prem sese, N in flutum deaesse, precibus significes: dominae contractus ae voluntas ad frmitarem' t,bi sufficier. S. IV. Kalend. Maii. Heracliae. AH Gur
r. Permissum Hebitoris, vi ereditor plenus in solutum sibi habeat, ad dominiari trans
CUM t debitor permittit creditori suo,
ut pignora, quae prius acceperat, in solutum sibi habeat: quaeritur, an domi nium pignorum ea conventione in creditorem transferaturi Tria videntur impedire. Primum, quod nulla hic traditio reis rum est; dominium autem nisi traditione non transfertur. L. traditionibus, δειρ , de pactis. Deinde quod nulla hie eaus avidetur intervenire nova ad dominium transferendum i at nisi iusta aliqua eaussa praecedente dominium non transsertur L. nunquam, D. de acquir. rer. dom. Poli remo de iure dominii impetrando id pignore certa forma praescripta est con-iluutionibus, qua ad eam impetrationem
rendam etiam secuiaum for ream comma πισι uris abunde valere 2 cu cur .
perveniatur. L. toto tit. ius detur. dom imp. Ea forma in hae specie nulla et t. Sed nihil haec obstant dominio transferendo. Nam quod ad traditionem
attinet, haec tunc necessaria est, Cum res, quam translatam volumus, non est apud eum, ad quem volumus transferre. Quod
si prius apud eum sit, vel quod commodavimus, vel quod apud eum deposui. mus, vel quod pignori dedimus; hie nuda voluntas lassicit ad dominii translati
nem . L. qua ratione, I. ivterdum, D. de acquiren. rer. dom. Et recte: satis enim prius res tradita erat, ut iam non sit nova traditione opus. Si caussa hie quaeritur ad dominium transferendum, est id nea ἔ
536쪽
1o ue Ad Tit. XIV. Lib. VIII C. de Pignoribus&c. Io 6
nea ; nempe pro soluto, L. . D. de Fubl. Quod autem ti iure dominii impetrando constitutum est in pignoribus . id adversus debitores invitos, aut ignorantes constitutum est. Caeterum s debitor, idemque dominus velit rem suam increditorem transferre: nihil tam naturale est . quam voluntatem eius in hac re ratam haberi, ut est in I. per traditionem, Infitit. de rerum divis. Proinde in propolito dominium voluntate debitoris in ereditorem recte transfertur. Sed eum hac exceptione, quae hic adiecta est, dum debitor non si minor viginti quinque annis. Nam ita ius eis: neque praedia minorum, neque res mobiles, quae servando servari pollunt, sine decreto magi tiratus alienari posse . L. i. is tot. tu. D. de rebus eorum, qui sub tui. veι ear sunt S tit. de praed. minor. fura. L. Daequae, fur. de admimstrat. τutor.
Ldem ΑΑ. & CC. Appiano. Distractis a debitore pignoribus, cre4tores potestatem habere , utrumne personali obligatos sebi, an ρignora posesidentes in rem agione convenire velint, non est incent iuris. S. Kal. Maii, Heracliae, A A. CossAuth. me ita. me ita, s debitor ei non fatisfaciat ex pretio rei vendisae r quod ut i, permittitur ei vendere. Ad L. Debitorem. I F. fidem A A. & CC. Basilidae.
Debitorem neque vendentem, neque donantem, neque legamem, Dufideicommifum relinquentem possie deteriorem Iacere creditoris conditionem,
ee tissimum est. Unde si tibi obligatam rem probare posse confidis, pignora persequi debes. V. Non. Maii, Heracliae, M. Coss.
Ad L. Persecutione. 24. Γdem Α A. & CC. Marco. Persecutione pignoris omisa, debitores a Vione personali convenire, er
aetor urgerι non potest. S. V. Kal. Ian. Nicomed. CC. GF.
537쪽
Hugonis Donelli Comment. in Cod.
Auth. me s. Hoc si debitor possideat, alio nero possidente inhibetur 'pothecaria ,
donec personaliter actum si cum reo N intercessere. Et si nee ex χρ theris debitoris fatisfiat, tune demum intercessoris hypothecae, si quae sum, petantur: quod ius in heredibus locum habet. SUMMARI Λ.
r. Pignora distracta a d/bisore, nihilamistis itis
pignoris ereditori insurtim manere.
, Ebitor i pignus alienando. uti rei
II dominus erat, ita dominium ad ac
ei pientem transfert; L.s dominium. IV. hoe ist. sed hae alienatione creditori non nocet. Manet enim salvum ius pignoris, quod ab initio recte conititurum eli. L.
si debitor, ius de distr. pig. L. disractis. L. debitorem, hic. Adlieitur ratio in L. debitorem; non enim potest debitor creditoris conditionem deteriorem facere. L. D endo, N. de negot. gestis. Sumptum ex praeceptis iuris, quibus praecipitur, alterum non laedere, suum cuique tribuere. L. iustitia. 29. de ius. S iur. Itaque pignore alienato creditor pignora
a possessoribus persequi potest. Εil enim persecutio pignoris in rem, d. L. debitorem, in sis. X L. pignoris, isse., lnde t quaesitum de ordine convenien dorum possessorum, utrum creditor debitores prius convenire deheat, sic deinde iis non solventibus pervenire ad pignorum polletiores: an vero si in arbitrio creditoris, adversus utros experiaturi Et ius vetus fuit ita, ut huius rei electio esset creditoris . L. distractis, L. persecatione, bie L. ult. I r. de obL S aEr. prae terquam in fisco pignus tacitum vindican-re: de quo humanitatis causta iam olim idem placuerat, quod pollea generaliter admissum est in omnibus creditoribus, &omnibus hypothecis, etiam de quibus no- minatim convenit. L. Moschis, M. do tur. Isse. lus ergo, ut dixi, in totum mutatum lustinia rei conlii lutione Nov. 4. de
eius. I. sed ne ae unde fragmentum in Aulb hoe si debitor, hic, & exemplum
fisci superius ad mili um ad hane sententiam, ut non aliter ad pignorum possestores perinveniri postit, siquidem alii pignus possidebunt, quam debitore prius convento, &excussis eius facultatibus, repertum sit eum non elle solvendo.
. Auth. hoc ita. C. de pig. de quibus υμ- thecis interpretanda. N ovellae de litigiosis , in F. ab hoc, sententia ibidem.
Sed i hoe ius postea temperatum est 3 ab eodem Iustiniano in Nov. de titulos.
I. a. bor, unde fragmentum in Auth. hoe ita, ad hane sententiam: ut si creditor adversus debitorem pignus adhuc possidentem de hypotheca agere coeperit, &controversia mota debitor pignus alienet: in hae speeie Iieeat creditori ilatim pignoris emptorem eundemque possessorem convenire, & pignus persequi, si ei de pretio
eius alienationis satisfactum non sit. Hoc ita interpretandum esse in conliitutione Iulliniani recte visum est Ioanni veteri ininterpreti: cuius & sententia omnium consensu recepta est. Et si enim lustinianus in ea constitutione de litigiosis, qua parte agit de hypotheeis alienatis, nihil exprimat, quo tempore alienatae sint: utrum controversia de liis adversus debitorem mota, an vero non mota; tamen de iis agi, quae mola adversus debitorem controversia pollea alienatae sunt. cum ex instituto lustiniani satis intelligitur, tum exeXceptione, quam priori disputationi Iustinianus subiicit. Institutum eius eii, tota ea constitutione agere de rebus litigiosis. Quamobrem de hypothecis agens, etiam de iis agere intelligendus est, quatenus litigiosae videri pollunt. Prius autem definierat litigiosum, de quo lis pos essori mota erat. Deinde poli excipit ab ea definitione hypothecas. Non potest exceptio exilii mari, nisi quae verbis & finibus definitionis continetur: ut si quis aedes 1 get, stulte excipiat libros: quia etiam sine hac exceptione liliri appellatione aedium
non continerentur. Quare quod generaliter in authent. hoc ita, scriptum est, id
ad speciem hypotheeae litigiosae, de qua dixi, referri debet.
538쪽
1o V Ad Tit. XIV. Lib. VIII C. de Pignoribus Occ. Ioso
Ad L. Eis frater. I 6. Idem A A. & CC. Heroidi. Eis frater tuus non suam, sed ad te pertinentem pecuniam mutuam suo nomine dedit, ac pignus accepit: tamen tibi pignoris obligationem quae
a. spui pecuuiam mutuam dedit suo nomine, quan- vis alienam. 'gneris obligationem domi is pecuniae quaerere non posse, cur. 'ui pecuniam alienam mutuam δει nomine δε-CUM quis pecuniam alienam mutuam
dat tuo nomine, ei cuius pecuniaeli, condistionem non acquirit, quia non vulti tibi acquirit, si nummi ab accipiente consumpti erunt. L. nam X si fur. D. s ter. per . in t eam obligationem ii pignus accepit, pignus illi obligatum ella ei, cuius pecunia erat, pignus non eli constitulum , ut hic traditur, his de cauisis. Nam si ex eo mutuo nulla obligatio nata est, ut fit nummis adhuc exilantibus: non potest ullum pignus elle neque ei, cuius pecunia et , neque adeo ei, qui pecuniam suo nomine dedit: non est enim pignus, nisi pro debito, & obligatione praecedente. L. re ΘρθIhecae, N. eod. I. item Serv a , Ins. de as. Quod ii ex ea numeratione condictio mutuanti nata erit,
quod fit nummis consumptis a tamen ei cuius pecunia est, ideo pignus acquiri non poleti, quia ei nihil debetur, cui princi palis obligatio non est qua ita: neque vero alii res pignori ob igari poteti, quam creditori ἔ quoniam pignus accelso eit
mini, eum domino acquirere condictio. nam pecuniae, cae pignorιs eo nomine acce iobliganonem.
prineipalis obligationis. d. L. res θρο- beeae, D. eod. L. 4. g. II ex conventio ne, D. de re iud. Quin t etiam, erit quis x pecuniam alienam mutuam det domini nomine, & pignus illius nomine accipiat: aequiritur quidem domino condictio. L. certi, S. si nummor. v. s eer. ρet. quasi ipse pecuniam dedisset per alium. At pignoris obligatio illi olim non aequirere tur, quam placet per liberam personam quaeri non polle. L. solutam, S. per liberam, D. M tu. act. Hodie ex coniti tutione tulliniani quanuis suam quis pecuniam dederit alieno nomine: is, ut condictionem acquirit extraneo, & acquirebat olim: se & acquirit pignoris obligationem. L. 2. s r. per quas pere Poliquam conititutionem non erit in uille, quod adiicitur hoc loco de eo, qui pecuniam alienam suo nomine dedit, ae pignus a incepit . Intelligimus enim hodie ideo redieadii et i quia ad eum non per lineat, qui pecuniam ad se pertinentem dedit alieno nomine, & pignus accepit.
Ad L. Quanuis. II. Idem A A. & CC. Pontiae.
uanuis ea pecunia, quam a te mutuo frater tuus accestu, comparaverit praedium: ramen nisi specialiter, vel generaliter hoc tibi obligaverit, ruae pecuniae numeratio in caussam pignoris non deduxit. Sane peryonali
actione debitum apud praesidem petere non prohiberis. S. XII. Kal. Iun.
1. Rem aliena pertinia emplam uan esse , non sit Ialam ei, cuius Iecuria empta es 2 excepto papilio, ealtis. pecunia ras ampla I , hi
Uod i dicitur pignus eontrahi conventione , eaque debitoris interposita cum creditore. L. i. in pr. δε dapig. act. L. 4. v. de pig. I. item Se viana. Institution. de act. declaiai nullius debitoris rem creditori obligari inter vivos a
539쪽
1oue I Hugonis Donelli Comment . in Cod. Ioset
vivos, nisi specialiter, aut generaliter convenerit, ut esset obligata, ut hie dicitur: idem in L. Arso, 'LI. quae rex pig. obι. non pos Porro res empta eius eis, qui eam emit suo nomine, & cui suo nomine tradita est, qua vis eam emerit aliena Pecunia. L. mauum, L. qui aliena, δερ. si quis aI. vel M. Quo ni, ut quae res hic emptoris est, non sit pignori obligata ei, cuius pecunia empta eii; quia de pignore nihil convenerit: quae sententia est huius loci. in hac re pupillum excipimus, cuius ex pecunia ii quid emitur, id ei pignoris iure tenetur. L. pen. fur. defer. ρύ. δες. man.
t. Pignoris persecutio quae actis, cui detur, a versus gaem, cuius rei graria. 2. Pignoris persecatio cur dicta Servia , quas
i T E pignoret iure praetorio nascitur a- cito L. si tibi, I. de ρignore, D. depact. Haec actio non in personam est, sed
in rem, ut hoc lo admonemur. & L. pignoris, D. eod. item, I. item Serviana,
Iupit. de afr. Hinc intelligimus & cqi detur haec actio, & in quem, & cuius rei gratia, seu quis sit huius actionis exitus. Quod persecutio pignoris est, ex eo in telligimus eam creditori dari. Non enim pertequitur pignus, nisi qui pignus habet. Non est autem pignus constitutum, nisi creditori. c. etsi frater, fur. Quod in
rem elle dicitur, eo declaratur actionem ei Ie non adversus debitorem, aut debitoris heredes et sed adversus omnem, qui pignus possidet, tenetve t quae omnium a-etionum in rem conditio est . L. st suu-das. I tu vindicatione, D. eod. L. aftto nam, D de ObI. S act. Quod si adversus possessorem est: coiisentaneum est advertus eos e iam dari, qui non pollident
quidem, sed pro pollessoribus habentur. Hi sunt. qui dolo desierunt possidere. L. qui dolo. L. parem, 'D. de res iur. L. qui petitorio, in pr. D. de rea vin. Eadem re admonemur huius iudicii exitum esse, ut possessor rem creditori rellituat, niti malit et editori solvere, quod debetur. Nam ea solutione pignus liberatur: quoliberato, nulla relinquitur creditori pigno-
ris persecutio. Quod si neque solvit possessor, neque pignus restituit, tunc lis adversus eum aestimatur, quanti ea res est. pro ea distinctione, quae est in d L. Ffundus. g. in vindicatione, L. si νη- ter, I. I. D. eod. Huc facit L. qui re siluere, in D. D. de reι vindHare t actio ne nos fallat, cum in iure a. nominatur, nomen tenendum est. Sciendum est igitur, eam a praetore, a quo primum comparata est, Servianam, & quasi Servianam dici: a re ipsa dici hypothe- eariam, non pignoratitiam : I. item Sem viana, Inst. de act. propterea quod non persequitur creditor pignus, nisi id, quod
ab alio possidetur. id autem pignus Proprie hypotheca dicitur, non proprie pignus. L. si rem, g. proprie, γλ. de pigu. aEI. Pignoratilia actio & in personam est,& debitori competit adversus Creditorem, aut creditoris heredes, ut pignus pecunia soluta ei reddatur. I. ult. Instit. quι b. mod. re coni. νώI. Recte pignoratilia, quae
dehit ori datur de eo pignore, quod ipse ereditori tradidit: quod, ut iam dixi, proprie pignus dicitur. Interdum tamen confunduntur ista, & actio hypothecaria dicitur pignoralitia, ut L. rem ahenam , D. de pig. aes. L. duobus, TI. de excesti. rei iud. L. 3. I. es autem, D. ad exhrb. L. communi, I. II inter, D. com. vivid.
540쪽
1oue 3 Ad Tit. XIV. Lib. VIII C. de Pignoribus &c. Ios
r. Culpam etiam N eustodiam ereditorem praeis quid estntineatur.
sare debere in pignore, cae custodiae verba a Dignoratilia actione tenetur debitori ere- eius sinum sit, sive culpa; nee solum ea I ditor, ut debito, soluto pignus debia culpa, quae in faetendo ut, sed etiam quae tori integrum reddat. & tale . quale aeis in negligendo , quae pollerior cullodiae cepit. I. 1 D. Ius. Quib. mod. re eon. obL exhibendae verbo hic fgnificatur : dum Et sine dubio ita tenetur. si rem talem scili et ipse rem corrumpi aut amitti pa- habet apud se, qualem aecepit. Quid si titur, eam e ullodiam & diligentiam non aut non habet, aut deterior facta est ' Diis adhibendo, quae a diligente patrefamilias stinguitur: ut sciuidem casu fortuito, seu adhiberi potest: ut & ia L. si eum veα- vi maiore res absit, aut deterior facta sit, deret. I. ali. S L. seq. v. de pign. aia . non teneatur creditor . Casus fortuiti nullo Haee ideo et quia in contractu pignoris u- iudicio praellantur ab eo, qui rem praeis triusque utilita versatur. & debitoris, &nare debuit, L. quae fortuitis. svr. de creditoris. ut declaratur in L I. au. Ins'. pig. act. L. eostractus, in M. N. de reg. quib. mod re coni. obL id autem est extur. Sin aliter ista contigerunt. placet ea distinctione, quae pluribus explicatur omnimodo creditorem teneri, sive dolo in L. f. I uane vide dum, D. comm.
Idem M. & CC. Alexandro. Cressitor ad petitionem debiti ueteri iure minime potest. βuapropter eo, quod vos hereiabus Evossiani debere confiditis, Oblato, re si non Delias a cipere , consignato atque deposito: de rediando pignore hos praesidiosi notione eonvenire. PP. XVII. MIend. Februar AAE CULSUM MARIA.
g. OUParians sta pecunia penas liberari, P non liberet . Aradest tamen debitari M pumi vati. eae retinendum cy praendam. a. Oblasio superariae is iudicia facta eis pignus
ΙUre eonstituto pignus ita liberatur, si beri. quam offertur: & ideo priusquam
pecunia creditori soluta erit, aut eo no- Quidquam ccipiat, pollulet de ea rς iu-mine ereditori satisfactum . L. si rori. g. dicio constitui. Quod si fit, res eodem reqomurae. S. de pig. act. c. item. I. r. v. dit. Non enim pore it iudicio ςonstitui de ui.. mod. pig. vel buotb. fit. Hoe ius si eo, nisi ipse agat: porro nemo cogitur in- ad verbum exigimus, periculose constitui- vitus agere, cit . ut nemo iuvit. M. vettur adversus debitorem. Nam non solvi- aeeus eo . βρra. Ita fiI ut dudquam io-tur pecunia creditori, nisi ille oblatam ae- vito creditore pignus liberetur, si pr*fra-cipiat. At veri potest, ut non aeeipiat, cte solutionem ex gimus. id eigo ne fς-quanuis iniuria. Fieri etiam potest, ut m. ret, remedium inventum est, quod pro
ratus sit acciper , sed diςat sibi sus do. iusta solutione cederet: ut ite & fidei ubsores