장음표시 사용
161쪽
tamen ac dignitas boni quod per se quaeritur, tantaei se potest in exemplis quibus vita propria, insignipeiicialol exponitur ut honestam reddere valeat
aditionem illius discriminis , prope certi interitus inde per aecidens consecuturi. Cum enim sit d taxat periculum , non potest dari omnimoda certi :tudo' interitus illud adeuntium : praesertim cum non pauci, ex discriminibus non disparibus, modo iii sperato emerserint. Vel si detur omnimoda ce titudo exitii consectituri', operatio illa non erit duntaxat aditio discriminis, quae sola conceditur;
sed etiam directa in seipsum grassatio, quae planὸ
vetatur. Similit A que in il lis aliis exemplis quibus in org absque culpi inferebatur innocenti disti iusto ab operante, haee occiso coniungitur plane
per accidens cum operatione quae exercetur; quias innocens abes Jet , posset eadem operatio fieri.
AEque enim plecterentur nox ij & stringerentur in eos lirma ae displodorentur machinae, si nulli cum eis ellent innoxij. Et idcirco est planε per accidens quod noxii interitii sceantur innoxiis,&-iti virosque
indistincte in cartatur, dum satagitur pro indemnitate proprii iuris, quod supponitur tale este,Vt'non sit 'obliga tio abstinendi et iis prosecutione ob in te ventu tum per accidens damnum innocentium. Sic igitur fes habet in propositis exemplis occisionis innocentium , liberae a peccato , eo quod per acci- . dens lungatur cum actione per se intenta. At in euentu de quo disputamus; interfectio innocentis non iungitur per accidens curri sectione Caesarea sed est 'na & eadem actio; quae si dicatur,acare culpa quia malitia eius non intenditur, sed
tantum 4nis actui substrato appositus, me ad hunc I modum
162쪽
Semo lethalia , illicita. 13 s
imodum fas erit omnia peccata pargare. Nullum quippe eric Opus malum, quod non liceat patrare, eo praetextu nequitiae obducto , quod malitia se haabeat per accidens ad intentionem agentis, quae tantum fertur in bonitatem actus substrati malitiae, &extrinsecum finem illi appictum. Qui hoc dice ,ret, ineptum omnino perfugium captaret, meritoque irrideretur : quia malitia tam intime nexa cum Opere directe volito, non potest censeri se habere per accidens ad illud opus, nec est necesse illam di-1ecte intendi,cum sufficiat directa volitio actus cui impiaeci tibi liter adiungitur in talibus circunsta ia- tiis, in quibus actio vetabatur. Itaque malitia sectionis Caesareae, in eue tu de quo disceptamus,non
se habet per accidens ad sectionem in genere moris spectatam; nec inde potest honestari talis sectio, quod bene etiam monuit AEgidius Coninck 3. p.
17. Nec discrepat Praepositus 3. p. q. 66. in. 9'. fassus non licere matrem adhuc vivam lecare prae- textu baptizandi foetum, vel alterius icuiuscunque boni finis, eo quod tali sectio, utique in circun- stantiis de quibus agimus, in esset 'directa innocensis occiso ac proinde .censet culpam homicidij non fore per accidens ad sectionern,inerit 6que esse imputandam , quia non se haberet ut praeuisa tantum,& mere permissa, sed vere ut approbata & volita. Hoc bene. Sed addit idem autor, aliquid cum hac doctrina minus cohaeretis. Ait enim, infantem Vtero matris conclusum , si aqua ad illum immitti quoquo ni odo valeat, este sacro lauacro perfundendum, etiamsi ex ea aquae immissione quantulacunque, praeuideatur secutura mors matris, &reipsa. I consequatur.
163쪽
consequatur. Nihilominus enim fas putat baptismum conferre infanti, quia tuc actio ministri non respicit matris interitum tanquam terminum, sed ablutionem prolis: quae ablutio in ratione actionis materialis est aliquid indifferens, in ratione autem ritus sacri, est sancta & honesta. At mors matris
subsequens, est solum permissa, unde se habet per
accidens ad ablutionem quae exercetur, nec imputatur ad culpam.Haec dico non cohaerere cum ante dictis. Si enim supponamus constare, matrem ex attactu aquae ad baptizandum laetum knmissae, esse necandam,ea immissio tam erit directa occiso matris,quim sectio in circunstantiis de quibus hoc capite agimus: ac proinde aeque utraque vetabitur,& culpa homicidi j aeque se habebit, non per accidens, sed per se ad utramque actionem. Fateor suppositionem illam de matre attactu qualiscunque aquae ad baptismum sufficientis necanda, este suppositionem Metaphysicam, oc quae vel nunquam, vel perraro possit accidere. Tamen si admittatur, non video quomodo aquae immissio in hoc euentu possit purgari, ita ut ad culpam non imputetur,sItque adhibenda: sectio autem matris in circun- stantiis propositis, censeatur ardens inexpurgabia
liter,& omitti sub graui culpa debeat.
164쪽
βοid in dub. de morte, , sectionu. 1, 7
In dubio an semo mortem innocenti seisiatura,quid de eius msurpatione statuendum.
G. 1 M v s de sectione matris viventis cum spes affulget boni euentus ; item
que cum spes illa est Iraeclusa. Et posito quod spes illa affulgeat, vidimus sectionem & honestam necessariam esse: posito autem quod sit praeclusa spes omnis ; sed vi sectionis inferenda sit mors innocenti, statuimus illicitam esse sectionem & non adhibendam. Nunc discutiendum sequitur, quid statuendum sit, potato quod spes boni euentus sit dubia, ita ut ne probabiliter quidem iudicare liceat, quo cessura,&quem exitum habitura sit sectio si adhibeatur.
Suppositio necessaria; Possitne agro deserato
adhiberi. remedium , anceps ad fructum vel damnum. Viselidὸ procedamus,&resolutio dissicultatis propositae ex seis principiis radicitus eruatur, praemittenda est discussio dissicultatis generalioris , ex qua istius enodatio pendet;nimirum sitne fas aegris aut medicis ,'er se loquendo & seclusa ignorantia inaincibili,vuilam 'medium e quo planὸ ambi
165쪽
gatur sitne profuturum an nociturum. Qui enim necessarium esse assirmant ad licitam remedij v surpationem , ut vel probabiliter speretur remedium profuturum, etiamsi id iudicetur minus probabile: vel saltem exigunt, ut certum appareat, remedium non esse obfuturum ; aliter pronunciabunt de honestate sectionis cum spes boni exitus dubia est, quam qui aliud sentiunt circa eam usurpationem remedii de cuius felici exitu non liquet; ac ne probabiliter quidem statui potest, sitne profuturum Vel obfuturunt. Quare iure prius de ea generaliore
a. Non pauci ergo quos profert & sequitur Castro Palati tract. de conscientia disp. 2. punct. 9.
num. 3. & Moxius i. a. de venae sech. in m0rb. acui. cap. 13. itemque Codronchus l. i. de Christ. med. rat. c. s. ac Naidus V. Mericm num 8. omnino ne
gant fas esse aegro aut Medico usurpare remedium, de quo aliqua saltem , licet minori probabilitare, non constet quod sit profuturum , vel saltem quodeerto non sciatur non obfuturum. Adducit Castro in eam sententiam .e Iurisperitis Abbatem ZE Innocentium ; e Summistis ac Moralibus Theologis Antoninum, Angelum , Sylvestaeum , Villalobum, Rodericum, Sayrum, Agorium. E scholasticis,Vas quem, Salam', Cordubam, Antonium Peres. Firmri
id quoque rationibus, quia nisi seruetur quod dicta est, adhibeaturqtie remedium' de quo nulla habeatur probabilitas quod sit profututum, , sed poti eis dubitetur, sit nociturum . manifestum est ari
166쪽
Φid in dub. de morte, vi sectioms. 13 '
plicari causam essicientem mortis , quantum est ex parte applicantis: At hoc non potest vacare culpa.Deinde omnium iudicio improbantur , qui experimentum capiunt medicamentorum in aegris desperatis eo quod per huiusmodi experientiam aegri exponantur manifesto periculo accelerandae mortis: quod ipsum cernitur in re praesenti. Nam qui adhibet remedium , dubius an sit nociturum an profuturum, haeret animo circa medicamenti vim , ac proinde illud applicat ad capiendum experimentum , quod omnes negant fas esse Medico , atque adeo etiam aegro. Igitur ut licitum sit, remedium aliquod applicare, necelle est, ut aliqua tandem ratione quantumcunque tenui,constet illud esse aegro profuturum, vel saltem ut constet non esse obfuturum. Si autem aeque ambiguum sit, an nociturum sit an profuturum , abstinendum est eius applicatione, quicunque sit status aegri, ac etiamsi supponeretur actum de eo, nisi subueniatur valido aliquo remedio , quorum nullum exploratum & liquido profuturum, sit ad manum.
: 3. In contraria sententia, est Adrianus, tametsi sublimide in : q; de correet. fraterna arr. 3. g. eae quo ad secundum. Idem censet Valentia a. χ. d. Dq. I o. p. 2. & Sanches l.9. de Matrim. d. 2 o. tium. Imα l. I. in decati cap. i. num. 30. Fernandus de Mo xe p. . exam. cap. I 2. f. 2. Num. q. nec improbabile id iudicat Filllucius trach. 2I. nulla. Is I. Huic seM-tentiae subscribo, videnturque fuisse tu ea permulti CX iis qui allegantur pro contraria, cum dicunt
167쪽
vserpationem remedij dubii honestari per aliquam
Irobabilitatem boni euentus. Vocant enim Probauitatem , tenues illas spei non prorsus succisae reliquias fortuitas, quae semper interueniunt quando usurpatur remedium dubium in summa desperatione, te imminente aliunde infallibili interitu. Qua ratione , Sanches cui adhaesimus liberatur a contradictione quam illi impingit Castro , cum c. illo 9. num. 62. in fine, negat licere adhibere remedium dubium, quo adhibito vel omisso ingruat par mortis periculum, nisi adsit probabilitas aliqua fore ut
prosit: contra quam docuerat num. 3 9. ubi tradiderat, fas esse usurpare medicamentum dubium . de quo nullatenus constet an sit mortem illaturum, an lvitae alioqui iam desperatae commodaturum. Haec inquam apparens contradictio , depellitur. Nam
hoc secundo loco, Sanches nomine probabilitatis alicuim, intelligit spem aliqualem, vel saltem non omnimodam spei exclusionem, quae semper interuenit in dubio de quo disceptamus. Si enim prorsus exularet spes commodi remedium adhibitum lconsecuturi, absurde adhiberetur: unde fieri non lpotest, quin is qui illud adhibet, iudicet non esse prorsus succisam spem commodi ex medicamento adhibito reportandi. Et hanc non exclusonem omnimodam spei, Sanches secundo loco, & plerique alij e Docioribus pro contraria sententia prolatis, vocant probabilitatem aliqvirm utilitatis,usurpationem remedij consecuturae. Atque adeo plerique ex iis qui pro contraria sententia sunt adducti, i istam ipsam cui subscripsimus tradiderunt.Et quod magis mireris,ideinmet Castro qui Thomae Sancto obiiciebat immemoriam, eidem criminationi se obnoxium
168쪽
4uid in Lb. de morte, vi sectionu. I I
obnoxium fecit.Nam tract.6.eiusdem operis disp. 3. P. F. num .6. totidem verbis tradit,quod hic in lpe. ciem negat s licere scilicet in desperatis aegri rebus, adhibere remedium dubium, de quo ambigatur an sit nociturum an profuturum; & in eam rem ad ducit illos autores quos puncto illo Pallegat contra sententiam cui adhaesimus.
lyantum. 6. Profertur pro ea Galenus Medicorum Princeps,qui in summa morbi lethalis desperatione,informat Medicum ut intrepide usurpet remedium plane anceps, his illum verbis compellans, inter ce audacter. Nolim tamen multum inniti Galeno eum de culpa vitanda agitur , & de pronunci ndo an aliquid recte & sancte faciεdum sit circa aegrum desperatum. Nam homo in solam corporis tuendi, 3c a morte quomodolibet subducendi curam intentus , non multum sellicitus esse solet,. quid ferant conscientiae iura. Vnde videmus, plerosque Medicos nonnulla praescripsisse ad sanitatem reparandam aut retinendam,quae naturale lumen auersanda& detestanda docet. Legesis Moxium l. 1. de venae sect. in morbis acutis cap. II. & Codronchum toto prope lib. i. de Christiana& tuta medendi ratione. Videmus item addictos praescriptis quorum uis Medicorum,multa saepe in Deum admittere,ut non dubitarit id attendens S. Ambros serm. 12. in psalm. 18. vers 6. pronunciare, contraria se diuina cogis nitioni, praejta Medicina , nempe Medicinae ex-
, qualem profitemur impij quidam Medici.
169쪽
Quid ergo mirum esset, si Galenus culpam in v scirpatione remedij dubij admittendam neglexisset, quem peritiae Medicae , quam sanctimoniae studiosiorem suisse, monstrat non una apud eum velliCatio , & Mosis , & Christianorum Nam lib. I I. de usu partium , subsannat Mosem ob tributam Deo infinitatem potentiae in productione rerum. Et libro 1. de differ . pulsuum, scholae Christi& Mosis simplicitatem asininam , quidlibet sibi absque demonstrationibus persuaderi patientem , irridet. Rursisque lib. 3. eiusdem operis , Mosis & Christi asseclarum. firmitatem in retinenda fide percepta, confert cum pertinaci capitostate , addictorum sectis suis Philosophorum quorundam, ac Medic rum. Alibi quoque, Mundi ex nihilo creationem a Mose traditam , mordet. Itaque quid mirum foret, si homo impius & blasphemus,nodum conscientiae minus conuenienter dissoluisset ; idque praescripsistet faciendum in euentu implexo & obscuro, quod ad amussim Christianae Theologiae exactum, deprehenderetur a recta iustitiae aut charitatis li-nca, male deflexum atque distortum Θ Valeat tamen in hac re iudicium Galeni, quantum per aequum &facilem lectorem licebit. Et idem esto de Celse, cuius illa sunt sane in
hanc rem luculenta l. a. de re Medica,cap. IO. cum
agit de periculosa sanguinis detractione..Si nullam aliud apparet auxilium , peritu usque sit qui Iaborat, nisi temeraria via fuerit adiutm; in hoc flatu , boni sti dici est octendere , quam nusta θα sine sanguinis deira Itone fit, faterique quantus in hac re meimst, ct tum demum si exigetur, sang-nem mittere. De quo dubitari in eiusmodi re non. oportet.
170쪽
oportet. Satius es enim anceps auxilium experiri,
s. Insinuant vel continent haec Celsi verba, rationem optimam pro nostra sententia. Nimirum quod in eo euentu, inter duo mala quae sunt necessarid incurrenda, priaeferendum sit quod est minus. Atqui longe minus malum est mors dubia , vel poti us acceleratio dubia mortis , qu ui certus mortis incursus. Qui enim adhibet medicamentum plane anceps rebus aegri iam aliunde desperatis, non erit reuera causa mortis , si contingat medicamentum ossicere: quia mors supponitur necessisto euenturavi 'alterius causae iam operantis, etiamsi paulo segnius eueniret. Est igitur causa duntaxat accelera' xionis mortis. Imo rem attendendo secundum m dum operandi humanum, qui est ex praenotione ac electione , ne acceleratio quidem mortis dicenda est causari ab applicante huiusmodi medicamentum, sed tantum dicendum est , eum exponere aegrum periculo accelerandae mortis. At longe conformius est recto iudicio,& charitati in aegrum, ut exponatur ei periculo accelerandae mortis in illis angustiis , quam ut dedatur certae morti iam iam
instanti. Quid si enim aditio intrepida periculi
bene cedat, & Deus de illis tenebris lucem splendescere faciat 3 Forte remedium quod nescitur an sit profuturum an obfuturum, proderit plurimum,& auertet certam mortem quae est in foribus, &statim aderit. . t. Plane ςx prudenιiae legibus, praestat non abiicere