장음표시 사용
221쪽
male sana resumit post opus nefarium: cui celando superadditur immanitas excussionis conceptu S,SIcque execrabiliore scelere quasi corrigitur , quod emendandum ac emundandum multo lachrymarum imbre ac carnis petulantis seuera tractatione& subiugatione fuisset. Quibusdam ex hoc luparum genere, confusio post partum duntaxat adducit peccatum. Quo spectat narratio apud Iovianum Pontanum l. illo de immanitate cap. 6. viri sibi perfamiliaris,qui aedes cum emisset, emundaretque latrinarum sordes, non sine horrore ad subitam redemptoris operam facientis exclamationem , animaduertit sordibus illis inuolutum infantuli cadauer, quod statim inde exemptum iussit in religioso loco humari. Hoc non satis consulio. Nam misso cadauer infantuli non baptizati, ad tegendam matris turpitudinem clanculum in cornum illud coniecti, verisimillimum videtur. Et quamuis dubitari potuisset, an infanti ante consummatam in eum truculentiam , sacra intinctio negata cliet; tamen loci sacri reuerentia, aliam ei tumulationem indicebat in hoc dubio facti. Sed ad rem. Vides ex ea narratione, & suppetunt aliae ubi uis consimilesserc quotidianae ὶ nonnullis viduis aut puellis cum extra legitimum thorum matres factae fuerint, confusionem adducere peccatum grande immanitatis in prolem , duntaxat posci partum. Vt tamen adducat ante partum , frequentius est , ac prope quotidianum.
222쪽
Interdum quoque sacras personas, ab que satus probro.
9. Propudia illa sacrarum personarum quae inquinationem corporis Deo deuoti hoc sceleris superpondio cumulare aiebat Iovianus Pomanus,anteriora quoque secula agnouerunt. Audiendus Tertullianus l. de veland. virgin . cap. I . Nec tantum
inquit de sacris virginibus,ὶ raunt , sed si funem
longum delictorum sibi attrahunt. Prolata enim in . medium, ct publicato bonosis elata, ct fratribuου omni honore ct charitatis operatione cumulata, dum non imieni ubi quid admissum est, tantsem dedecoris cogitant, quantum honoris habuerunt. Et mox post exagitatam superbiam ac impudentiam earum , quae cons iar muliebritatis , audebant habitum Virginum proprium praeferre , subdit. Uuantiim autem plum,nori etiam de pluribus sceleribu, suffectas habebis 'Dicam licet nolim, disscite mulier semel fit qua timet feri,quas iamfacta,potest virginem mentirisub Deo;
quanta item circa uterum suum aAdebit,ne etiam mater detegatur 'scit Dem quot iam infantes 2 perficies perduci ad parium integros duxerit debellatos aliquandiu a matribuου, &c. Haec admittit flagitia coacta ct inuita mirginiim. Similia S. Hieronymus epist. 12. Nec dubito quin hi sint concubitus illi abortivi, quos ex Concilio quodam Toletano memorat Espencaeus l. i. de continentia cap. 7. rese Wrens damnationem eorum qui professionis immemores, iugo domini quod volentes subierant per i fide excusse, carnem maculabant, & recurrebant ad aborat uos concubitus , id est ad foedas eomnii-N a xtioneS,
223쪽
xtiones, quas ut celarent, homicidio ad sacrilegam lasciuiam superaddito impiabant se se , sue ante
partum & naturalem foetus exclusionem ex utero, quod magis proprie senat nomen abortionis, siue etiam mox a partu.io. Huiusmodi clades miserorum infantium, aduersus sacrum coelibatum & deuotam Deo continentiam, stupidissime vigent haeretici. Et visunt ad mentiendum proiectissimi, ea in hoc genere
commentorum portenta obtrudunt, quae omne.
. fabulas longissimo superent interuallo. Nota inuerecundia confictae ab eis, & S. Vdatrico Augustan Antistiti assi hae epistolae ad Nicolaum Papam, qua infantilium capitum ad sex millia, a S. Gregoriuin quadam piscina post vetitas sacrorum hominum nuptias deprehensa, homines ne veti similiter quidem mentiri edocti, pro certa narratione Uenditarunt ; cum si monstrosissima fabula , nullo conficta iudicio,& pluribus scatens medaciis quam syllabis, ut' accurate monstrat Bellarminus l. de Clericis c. r 2. Hic ipse Bellarminus, pro monstrosi huius commenti euei sione,eam a Germanis poppis gratiam retulit, ut simili calumnia innumerorum infanticidiorum ad celandas abditas turpitudines perpetratorum oneraretur; additis ad decorem &venustatem fabulae, aliis commentis de peremptis post vitiationem mille quadraginta duabus foeminis,& concepta tandem tot caedium poenitentia, aditaque aede Lauretana, & ibi. peracta apud sacerdotem exomologesi,& grauissima mulcta ab eo imposita; qu* legens miratus sum Iacobo Gret sero venire potui ite in mentem y vixa edito libro con- 'futanda susciperet: non modo quia ut 'sapienter
224쪽
1Jmonuit S. Basilius i. de Spir. sancto, cap. IT . nimium stulta vix refelli queunt, sed etiam quia ni mis falsa non sunt refellenda,iae credibilia esse exi stimentur,iuxta praeclarum S. Athanasi, praeceptuiri
epistola ad Epictetum sub initiAm.
Quanquam autem tales aliquas sacrarum personarum prolapsiones,tc iam olim contigisse,& nunc quoque contingere fatendum est:tame prorsus stupide Sectarij, inuidiam hinc conflare tentam sacr6 coelibatui,& prosellia continetiae.Et apud quosdam quoque improvidos Catholicos,ut est apud S. Hieronymum in calce epistolae ad Demetriadem, Ianctum virginum propositum, ct coelestis Angelorumque familia gloriam,quarundam non bene se agentium nomen infamat. Quam criminationem , una illa ex S. Ephremi testamento spongia exacte eluit. Et inter duodecim Apostolos unus erat proditor Iudas Iscariotes. Noms vero quod etiam in vinea prater intentionem rubus germinare consueuit, ct inter rosas, stiana quoque nascuntur ac decerpuntur. Alios Patres in eandem sententiam produco in opere de Iuda C. IT. g. io. & plene quoque inanitatem eiusdem criminationis aperio in tractatione de Apostatis a coetu religioso,toto cap. 2.
uota charitatis elades in ea fartus animati abactione.
Ir. Occasiones varias sceleris parentum , imo perimesatium , quod exagitandum suscepimus, Madiunctos occasionibus illis nequitiae cumulos, hactenus insecuti sumus. De causis enim & occasio
nibus ob quas interdum alij, eidem maleficio dant N 3 οPeram,
225쪽
operam , ut de Eusebia Augusta Constant ij uxore,
Helenae Iuliani Apostatae coniugis,conceptibus per inuidiarn insidiante, eosque curato aborsit, perdente, scribit Ammianus l. 16.ὶ non est hic dicendi i Cus , cum propric scrophas duntaxat iuste perimus exagitandas , quarum ut dixi, sceleris causas de occasiones, hactenus insectui sumus. Nunc ad ipsa iniquitatis penetralia subeundum est, & quae ac quanta sit eius immanitas,vel si ex selis eius constitutivis intrinsecis attendatur,considerandum. Et ut
hoc caput superiori subnectamus, indeque huius faciamus initium , ubi superioris factus est finis; si
magna charitatis perfossio est, cum vita matris agitur, foetum abigere,& vitam concepti infantis vitae propriae posthabere, ut in superioris capitis extrema parte monstratum est, quanto tetrior & horribilior truculentia erit, innoxium foetum , nec nisi de parentis scelere criminosum,sanere acerbo mergere λ Nam cum ob seruandam infantis viram,prodigenda esset vita matris , excusatio nonnulla necessariae crudeIitatis , ut Tertullianus appellauit cap. 23. libri de anima,suppetere videtur ex summo cuique vitae suae amore, qui tantus est, tamque nobis alte infixus , ut etiam viri sanctissimi ad aliqua
abiectiora qu im magnanimos decere videretur,pro retinenda vita desconderint; ut disserit S. Chrysostomus orat. de S S. Bernice & Proseo ce. In euei tu autem de quo agimus, quia extremam corpoream matris necessitatem seponimus, mera de pura crudelitas est; cuius tametii magna labes est, vi latio illa charitatis quae admittitur exclusione Re tus a baptisino; tamen tam multis praeterea aliis
robris sordet , ut ne hoc quidem dissimulato, ti-
226쪽
menda sit argumentorum detestationis ieiunitas,in tam locuplete substantia criminis , tot malitiae ra mos porrigente,tot venas defundente.
IniuBitia matris ex periculo vita
11. Eiusmodi in primis est malitia iniustitimproprie dictae, & quidem multiplicis ac teterrimae. Sed illam sane iniustitiam dimittamus, quam Mercurialis l. i. de morbis mulier. cap. a. dc Baptista Codronchus l. 1. de Christiana& tuta medendi ratione cap. 22. considerarunt ; nempe mortis matri inferendae periculum ob abor sum. Recto enim Codronchus obseruat, fabulose scripssse Agathonem l. 1. de fluuiis, herbam Cyuram vino maceratam Sc umbilico impositam , absque matris periculo aborsum facere ; cum tamen vera Medicorum peritorum doctrina serat, matrem abortientem multa subire vitae pericula, eo quod abortio praeter leges Iaaturae & violenter fiat, & corruptiua foetus sine venenata, deleteria , & naturae humanae inimica, a quibus cum infantis corruptione nihil nisi marris interitus iure expectetur: vel contingens ac per accidens sit, si non sequatur. Vnum id esse e tribus criminibus impiae matris abortientis, notat S. Hieronym. epili. 22. Itaque adiungitur huic crimini, grastatio vel discrimen non leue grassationis in viis tam matris , quae cum solius Dei dominio subi ceat, nullo matris consensu, nulla iuris proprij cessione essici potest,ut eius quaecunque impetitio vacet labe iniustitiae : & quidem illius ipsuis, saltem inchoative & reductitie , cuius insimulantur BiON thanati,
227쪽
2Οothanati, foede proiicientes animas, & e vitae stati ne excedentes iniussu numinis ; aduersus quod, is
excelsus, atrocem iniuriam continet, ut plene prosequor in tractatione de virtvt. l. num. IIT.&seqq. Sed eam ut dixi, in initistitiam nunc dimitto,
quod tarnet si in Deum admittatur, tamen circa matrem fiat, cuius interueniens assensus, colorem aliquem leuioris ea ex parte malignitatis inducit.
Labes komicidij in hoc scelere.
r 3. Itaque illud potius consideremus, admitti in hoc facinore tetrum & horrendum homicidium: nempe innocentis , cuiusmodi extra omne dubium est foetus. Admitti hic homicidium negare videtur Tiraqtiellus ad i. si unquam C. de reuocand. donat. f. susceperit tiberos , num. 1 8. ex Baldo &aliis Iu risperitis, quos refert nixos ea Domini apud Ioannem cum parit ir titiam habet, .cum autem peperit, iam non meminit pressura propter gaudium, quia naim est homo in mundum. Hinc enim intulerunt DD. praedicti, infantem priusquam Vtero funderetur, & natus dici posset, non esse hominem de Christi sententia. At homicidium , ut ipse vocis cortex praeseri, non potest este nisi hominis. Vnde consequenter inferunt iidem Iurisperiti,quos magno numero ex nomine signat Tiraquellus ibidem num. Is o. qui uterum vel animatum exanimarit, non puniri ex statuto puniente homicidam,& interfectorem hominis.
Sed quicquid sit de genere supplicij legibus de
creto huic nequitiae,quod diuersum est a poena homicidio proditorio constituta b reuera tamen cerni in
228쪽
in hoc scelere malitiam homicidij proditorij, rectε
affirmat Molina tractat. 3. de Iust. disp. 27. num. 2.& idem diserte habet antiquus anonymus Climaci Scholiastes gradu 26.num.8 I. Nec contrarium p test, nisi ridicule, fundari in verbis Christi: cum Christus verbis allegatis, non in partu & natiuit te fieri hominem qui homo non fuerat, sed nasci hominem , utique iam factum & praeexistentem, dixerit. Hominem vero esse qui adhuc maternis visceribus concluditur ,& supra cap.2. demonstratum est ,& boni Latinitatis autores agnouerunt. Nam Iuvenalis Satyra 6. describens veneficae ar
Tantum arare huiu/, tantum medicamina possunt, Qua steriles facit, atque bomines in ventre ne
En homines in ventre. Favorinus item apud Gellium l. I 2. cap. I. interfici hominem in praecordiis per matrem perfidam pronunciauit. Idem multo magis diceret Tertullianus, qui cap.9. Apolog. hominem esse dixit, eum quoque, qui est futurus ; hoc est, etiam conceptum utero, dum adhuc sanguis in hominem delibatur. Sed hoc Grammaticum minutiloquium, missum iaciamus. Nam quascunque tandem usurpare voces placeat, de re ipsa non potest ambigi; cum constet, abortione animati iam foetus curata,occidi vivum quid ; non utique pia tanimum, vel pecuinum: Igitur humanum ; de quo occiso ante Christi tribunal reddendam esse mulieri ultrδ abortanti rationem, grauiter contestatur S. Augustinus serm. a 4 . de tempor. Optime irem Clemens Alex. a. paedag. c. Ici. Secundisn naturam
229쪽
LO 2 inquit in nobis sita uniuersa processerit, Iict ab initio cupιduatre contineamu , ct hominum genus quod ex dimna prouidentia nascitur, improbis ct malitiosis machinationibus non interficiamus. Ea enim sub pra-rextu fornicationis , ut ire medicamentis qua omnino ad exitium attrahunt , simul cum foetu , omnem humanιtatem consumunt. Cumfoetu, inquit Clemens.
Et quidem frequenter multiplicis.
i . Est vero qui admoneat, non singularem &unicum foetum, sed frequenter multiplicem, letho dedi per aborsum. Et cum praegnans plane ignoret, unumne an multiplicem,& quam multiplicem foe-Lum aluo contineat, dubitare semper licet, multiplicisne,& quam multiplicis homicidij sit rea cum voluntarie abortat. Cumque operans in dubio, astringat se eodem scelere quo is qui ex certa cognitione operatur, ob aeque deprauatam utrobique voluntatem ; manifestum est, nisi per inuincibilem multiplicis caedis ignorantiam , aliter accidat, impiam praegnantem voluntarie abortientem, .multiplici se homicidio inquinare, quia dubitare merito potest , ne multiplici foetu gravetur, praesertim in primis ab animatione diebus ac mensibus, cum motus luculentus , nondum argumenta praebuit unitatis scelus utero conclusi. Scribit Ludou Bonactolus in Enneade muliebri cap. 6. rem esse . non fabulosam , quod quaedam duodecivi foetus; altera duodeuiginti; quatuor de septuaginta, alia; Omnes efformatos, aboria eiecerit. Addit, a nobili, muliere, una centum & quinquaginta efformatos, vitae compotes & suis secundis obuolutos foetus : praemature
230쪽
praemat me emi isos per abortum : quae cum fusos a se lumbricos arbitraretur, vocato medico, diruptae secundae minimi digiti magnitudine, foetus humanos quot numerabam, exhibuerunt visendos , plerosque etiamnum vivos, & motu praeditos. Denique testatur idem autor in Italia foeminam quandam septem scelus humanos abortu fudisse, aliam vero sibi notam,tres emisisse,quod ait frequens esse. Inuemthr etiam in imre cihili, verba sunt Tertulliani lib. de Anima cap. 6. in fine,) Graeca quadam quinionem enixa filiorum, semel omκium mater, unici foetus parens multiplex, unici uteri puerpera numerosa, qua tot stipata corporibm , pene dixerim populo, sextum ipsa corpm fuit. Si Tertullianus respexit ad i. antiqκi. T si pars ta ed. , quinquies quaternos enixam est e Graecam illam , fatendum erit. Vel quinos quater, ut habet emendatior lectio, quae item habetur apud Plinium lib. 7. cap. 3. Qua ratione non semel ditia taxat, sed quater enixus ille quinionis filiorum, contigille dicendus erit. Exempla talia addensat ad eum Plinii locum Dalecham pius. Merito igitur praegnans vltrd abortiens, sus.
pecta sibi esse potest multiplicis homicidi j: Tametsi unius duntaxat hactenus memini , quia fer hcontingit, ut unius duntaxat foetus perdenὸi, cogitatio animum pulset.
6 teterrimi , ob innocentia fram.
Is . Constat per abortionem voluntariam animati iam foetus , admitti homicidium. Addebam vero, hoc esse homicidium teterrimum, quippe innocentis. Nam caedi innocentis adeo altE ac intim Ecombibitur