R.P. Richardi Arsdekin ... Theologia tripartita sive resolutiones polemicae, speculativae, practicae, controversiarum, & quaestionum, etiam recentissimarum, quae in schola, & praxi per omnia usum praecipuum habent. ... Cum novo apparatu ad quamlibet

발행: 1682년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

242 Tract. 2. cap. Io. De sacris Reliquiis. vivunt ne Reliquue quidem corporum sunt inhonoratae Ossiquidem Elisaeus Propheta cist quidem nunquam accidisset nisi corpus Elis ei sanctum esset. S. Iustinus Martyr qui secundo seculo fidem suam sanguine consignavit,hoc quoque attestatur irast. 28. Sanctorum corpora sepulchra

Martyrum daemonum amoliuntur insidias , morborum ab arte medica comploratorum conferunt sanationeS.

Sed ne adducam plura quae pervolVi Patrum, primitivae Ecclesiae monumenta. Instar omnium sit prolixum, d publicum S. Augustini testimonium , qui primo eps Ioa sic scribit. Reliquias beati Martyris Stephan non ignorat Sanetitas vestra sicuti nos fecimus quam

conVenienter honorare debeamus. Deinde lib. Σα δε Civiri Dei cap. 8. fuse cxponit miracula

facta per Reliquias S. Gervasti, rorasti Me diolani, quo modo se piae sente caecus fuerit subito illuminatus coram innumera populi multitudines, adeo ut miraculum a nullo ibi potue-xit ignorari. Et enarratis aliis prodigiis,quibus ipse quoque testis interfuit, declarat quomodo dum Episco-lius nomine Projectus S. Stephani Martyris Re-iquias publice portaret,per flores qui Reliquias attigerunt, oculis applicatos mulier a caecitate subito liberata fuerit, populo universo Deum in suis Saninis collaudantC. Pergit eodem capite S. Doctor alia quoque

miracula, & beneficia exponere ex Sanctorum, d Reliquiarum cultu a Deo impetrata , quae testatur intra suam Dioecesim fiasse numero septuaginta. Od . Quis

282쪽

Tract.2.cap. I I De numer Sac. Confla. oc. 14 4. Quis quaeso his inspectis de hac fidei veritate dubitare audeat)Nili Augustino,& toti antiquitati, irimitivae Ecclesia dissidat, aut ipsi Deo qui per tot signa dc prodigia hanc doe inaui Ecclesiae suae tam aperte testatam in commendatam reddidit .Plura in hanc rem dedi Tractatu demiraculis edito LoVanii anno 1667.

CAPUT XI.

De numero Sacramentor .

SAcramentum apud Catholicos, est sensibile signum causa gratia sanctificantis. Numerum Sacramentorum docent esse septen rium cum Trid.As.7 .deS.icram Can. I. Duo tantum proprie die a novi Testamenti Sacramenta admittunt Sectari , nempe Baptismum in Eucharistiam sive Coenam Domini inuamVis nec in hoc numiro omnes inter se conveniant. Sed hoc argumento unico suis redarguuntur e Nihil credunt esse de fide Sectarii moderni,quod in claro inperto Dei Verbo non continCtur. Sed nulli bi in Verbo Dei claroin aperto continetur, dia tantum esse novi Testamenti Sacramenta. Ergo non est fide credendum duo tantum esse Sacramenta.

Si reponant, in Scripturis nullibi etiam aperte dici septem esse novae Legis Sacramenta. Re C. pondetur , Catholicos nό credere ea tantum esse de fides, quae in Scripturis claret diserte continentur , ut Sectarii , sed admittunt ad Regulam fidei praeter Scripturam, quando obscura est, traditionem dc definitionem Ecclesiae neces.sario pertinere,ut probaVimus supra par. I. aP.

283쪽

I. De Confirmatione.

P Rimo itaque Confirmationem verum esse

Sacramentum ex Scriptura, cum primitivae Ecclesia traditione con niente probamuS. Nam Act.cap. 8 narratur quod cum audissent Apostoli quod Samaritani recepissent crbum Dei, & baptigati essent in nomine Domini Je- si Tunc imponebant manus super illosis accipiebant Spiritum sanctum. Atqui illa impositio manuum post aptismum erat signum sensibilesvi cujus Conserebatur Spiritus anctificans. Ergo erat Sacramentum distinctum a Baptismo, quod Ecclesia ab initio Confirmationi Sacramentum appellare consuevit. Nihil enim aliud ad propriam Sacramenti rationem requiritur , quam ut sit signum sensibile a Deo constitutum , ad Conferendum gratiam sanctificantem, sine qua Spiritus anetus accipi non potest. Quae institutio Iterum Aet s. declaratur, ubi narratur,cmomodo Paulus postquam in nomine Iesu baptizavit , imposivit iliis manus , se venit super eos Spiritus sanctus cum aliis donis externis, quae illi

erant annCXI.

I iic autem Scriptura sensus ex traditione , consensi primitivae Ecclesiae aperte colligitur. Nam Clemenses epist. . primo faeculo ab initio Eccletiae illius u1lim his verbis declarat. Omnibus festinandum est sine mora renasci Deo , demum consignari ob Episcopo , septiformem Spiritus sancti gratiam percipere . . quia aliter esse perfectus Christianus nequaquam potest ...tit ara Petro accepimus,4 caeteri sinet Apostoli praecipient Domino docuerunt. Quid qrices in rem hanc clariti, quid antiquius utpote

284쪽

pote a ipso Petro .caeterisque Apostola colitibnuo per manu acce Priam. In tertio saeculo Fabianus visi. 1. Sancti Chris malis confectio pers gulos annos cst agenda ... quia novum Sacramentum est.

Melchiades Papa', qui quarto post Christum

taculo Ecclesiam tubernavit apiscopos Ar Onniassic scribit. Quaesistis utrum maius esse Soci mentum manus impositio Episcoporum , intra Baptismus cicitore utrumque innum ullucramentum in sicut unum a Majoribus' id e t acium mis Pontificibus,quod a minoribus pcrfici non potest, ita & maiori veneratione veneras dumi tenendum est.

S. August. lib. 2. contra litteras Petiliani c. c. . In hoc, inquit, unguento Sacramentum Chrisma

tis vult interpretari, quod quidem in genere visibilium siqnaculi)rum secrosan etiam est, sicut ipse Baptismus. Alios primitivae Ecclesiae teste ἀpr.eterea pluri nosci quia ex his manifestum est

aut primaevam Ecclesiam errasse, aut Ecalesam Romanam Confirmationis Sacramentum rite i surpare. q. II. me Extrema Vnctione.

S romantum extremae rustionis fundatur in Scripturis Marci, Ubi de Apostolis dicitur.' Et exeuntes praedicabant ut pete nitentiam age, ni d daemonia musta ejiciebant unge-,bant oleo multos a:gros sanabant. Materia,autem, forma, 'effectus hujus Sacramenti di- ,stinistius declaratur Iacob. . Infirmatur iis iuvobis, inducat Presbteros Ecclesia Murent super eam ungentes eum oleo in nomine Domini , ct orati, dei salvabit infrmum, si in peccatissit remiplentur ei.

285쪽

et Q Tract. a. ωρ. . De Sac. Extrem. Vnction. Ex his argumentandum est ut supra Signum sensibile ex institutione divina , a Presbyteris Ecclesiae a gris conferendum,quo causatur gratia remissiva peccatorum , necessarib est verum Sacramentum nam ut ipsi Baptismus sit verum Sacramentum, nihiLaliud requiritur. Atqui extrema Unctio cst tale signum,ut patet cx Scripturis Jam allegatis. Ergo Extrema Unctio est ve

xum Sacramentum.

Accedit usus declaratio primitiva Eccle-sae', quae non potest a vero scripturae sensu dis crepare, as aut ipsa, aut Scriptura falsitatis arguenda esset. S. Augustinus lib. et de Vist inse .cap. . olei s crati delibatio intelligitur Spiritus Sancti typia

calis unctio. Et trari. derectit. Cath conver. QUΟ-ties aliqua infirmitas occurrerit alicui. . . oleum

benedici iam fidelit Hab Ecclesia petat , unde Morpus suum ungatur,ac secundum Apostolum oratio fidei salvabit infirmum, Mallaviabit cum Dominus , non solum Corporis , sedi animae sanitatem accipiet. Ubi 1de D. Augustinum hanc Iacobi Apostoli Scripturam, cum Ecclesia

Denique univetis Ecclesiae primitivae ea de re praxim consensum disce ex Conc Nic.mo I. Can. 9. Transa sto, inquit, anno debet Sacer do benedicere aquam desoleum,non sicut fit in Baptismo, neque sicut benedicitur Chrisma , sed sicut oleum infimDoriam. Ex his , dilum materia: pius formato, cile ostendes circa hoc Acramentum vel primitivam Ecclesiam, vel modernos sectarios errare. III.

286쪽

Traci 2. ca II . De Sacramento Oidinis. 47 PII. De Ordine. SAcramentum ordinis quo Ministri inaces cita ad in -- cois1ccrahturi paret ex scripturis I rid T. m. Noli, inquit, negligere gratiam qua data est tibi per

Prophetiam iam impolitione manuum preS-byteri. is Cum enim ad exercenda ministeria divina o pus sit aliqua Dei vocatione , ut declarat Aps.stolus ad Heb. . s. . Omnis Pontifex ex hominibus assiumptu est non enim quisquam sib a mi honorem sed tu vocantra Deo : hinc necesse est signo aliquo sensibili a Deo instituto hanc Vocacionem innotesceres, quod exprimit Apostolus per i post ionem manu inua confertur gratia, et potestas sacra ministeria exercendi: nec amplius ad

veram Sacramenti rationem requitit .

Et quillem primo post Christum ficulo Gemens Riumnus il constit Apost e. 27. Ordi nem Eccla: iasticum per gradus distinguit in E- discopos,SacerdoteS, Diaconos,Leet rcs,Canto ies,Ianitores subdens, Hic est Ecclesiasticus Ordo Moneen ros. S. Cyprianus sarculo tertio docet insinem coriaci via entuti ηὶHod herari non potest, aeque azbapris m. in hi ι xminat christi opEribus cm .deuotione pedum, sic scribit docemur quae sit Baptismii aliorum Sacramentorum stabilitas; nam Baptismum repeti Ecclesiastica prohibent TC LE.. nemo sacros Ordines semel datos

f. Augustinus tontra EpistoL Parmeniani cap. 3. Ostrudens ab Episcopis figereticis ordinatoS,non esse cerum in Ecclesia Christi ordinandos, Ordi- nem

287쪽

nem esse Sacramentitii non minus quam BaptiΩmum aperte declarat. Si inquit nos male facimus, ipsi explicent quomodo MSacramentum Baptismi non possit amitti ,3 Sacramentum Ordinati possit amitti ... si enim utrumque Sacramentum est, quod nenno dubitat, cur illud non amittitur,in illud amittitur neutri Sacramento injuria facienda est. Et iterum lib. I. de Bapti

mo contra Donatisas cap. I. Sacramentum Baptis.

mi est,quod habet qui bapti Zatur,Sacramentulardandi Baptismi est . quod habet qui ordinatur. En quoties Ordo in ratione Sacramenti Baptis. mo aequiparatur ab indubitato teste, Doctore istius primaevi temporis, quod ab ipsis Sechariis inter aurea Ecclesia saecula candido lapillo

notatur.

Sed in hoc saltem cum Ecclesia Romana conveniunt Anglicana acclasiae Protestantes,quod admittant in vera Christi Ecclesia necessario esse Episcopos, Ministros, qui ab ipse Ordine Icsuum, d jurisdictionem accipiunt, quamVimne-gent esse Sacramentum. Nam absque ordine non magis eorum Episcopis c Ministris quam cuiuis de plebe propria clitet potestas apinZandi, conficicndi Eucharistiam, aut exercendi alia Ecclesi, ministeria. Vcrum hinc summa cinergit difficultas , quomodo Ecclesia Anglicana postquam a Romam defecit, possit ostendere se habere vcros ps CO S,in consequenter veros Ministros, qui perlegitimam ordinationem potestatem suam a Christo participarunt. Nam sine legitima )rdinatione non potest cise crus Episcopatus ne Vero Episcopatu , non potest esse Vcrus Clagus, stac vero Iero fac qui subsistere vera tristi

288쪽

Tract. 2. Cap. m. De Sacramento ordinis. 249 Porro in Anglia ultimum , qui Episcopalam ordinem suscepit, ruisset Polum Archiepiscopum Cantuariensem pote ostendit tapleto mis Hai dingsis , Aristio , Reynold , aliique Catholici Doctorcs, qui circa in empora scripserunt,& ad respondendum huic dissicutiati adversari posse ustra provocarunt. Et hinc solide demonstrant neque Parherum, qui post Polum Archic piscopi Cantuarensis nomen in haeresi primus usurpavit, neque ullum ex aeteris Anglia Pra latis ab illis unquam Episcopis fuisse ordinatos. Adversarii autem de hac re toties postulat ut pc tabulas, aut testes declararent a quibus Epi1-copis , quando , quo loco merint consecrati nunquam spatio quinquaginta annorum potuerunt legitima ordinationis ars umentit m atat testimonium proterre. Quod doctissime probatiun invenies in Tractatu ea de re edrto anno 16 79. ab Illustrissimo Praesule qui modo Dublinensem Ecclesiam legitima Ordinis potestate celiciter

gubernat, cui plurimOS annOS VOVco. .suassiones alia de Sacrainentis, O de Praxi Haeret cos Ecclesia reconciliaudi, traduntur infra in Resolutioni

CONCLUSIO.

Adpersus modernos pusti ei ores a vera side

rasiabente

HAEc quicunque legis,quicunque audis,aperitandem oculos tuaeque Micitati grati la- Q quod sumoris popularium errorum tumulat-bus, licuerit in veritatis Sacrarium introire ac

289쪽

x o Conclusio advers. vulgi erreres.

tem animae tuae litem dirimeres, ex qua pendet Regni nunquam perituri secura postessio. Acquiesce illis Iudicibus , quos ipse erroris expertes esse agnoscisci sequere illos Duces quo non dubitas per rectam Fidei semitam ad alutis aeternae metam pervenisse. Atque ex adverso obliquam crede Novatorum iam,quam PatrUm consensus condemnat,quam anticluitati norat, quam ficrarum Iitterarum oracula refellunt

quam ratio ipsi tot modis deviamin praecipi tem esse demonstrat.Ubi tot ibi veritatis testes ad viam salutis secem prie ferunt, nullum super est crroris periculum, niillum ignorantiae patrocinium.

At, inquies, longe alia Ministri nostri, quam

Patrum libri , declamant. Quid inde Neritas. non est clamor, nec Ministri sunt Patres Ecclesiae'. Clamitant fortissime circumforanei dum merces adulterinas commendant, tuum Verbest, ne decipiaris, clamorem a Veritate discernere Ministri tui ad buccinandam Lutheri doctrinam contra Ecclesiam Romanam magno stipendio amplis Ecclesiae spoliis conducti

sunt hac arte familiam sustentant , Uxore O nant filias clocant, pro domo sua,non pro sali te tua negotiantur: hujus tibi curam relinquunt,

qui brevi stabis ante tribunal Christi, pro eipso

rationem redditurus.

Confugies sorte ad populare argumentum. Vivimus elices, aspirat caelum, omnibus forturae donis cumulamus jacent passim in tenebris de inopia Romanae Religionis cultores manifestis igitur caeli voribus I .utherana religio comprobatur. At Vide quaeso, quantum tibi fortunaessendor mentis aciem obnubitet. Vivit Relix impe

290쪽

Cbinclusio adpers tibi errores. Isaimperium Turcarum, maxima orbis parte dominatur, ad extremum mundi angulum relegatus cst Luth crus, si cum alio mete conseratur. Manifestis igitur caeli documentis prae taeteris omnibus Mahometi religio commendatur. Si igitur fortunam non colis, sed Christum, ipsisna audi longe alias Ecclesiae suae notas ingerentem

Ioan. Ι6.υ 2 o Vos contristabimini, tundus autem

audebit. Et υ. 33. Vos quidem in mundo pres ,1 iram habebitis , sed confidite quia ego vici 1mindum. Vera Christi Ecclesia in stabulo cpauperie crepit, in pressuris tyrannorum creVit. per Crucem Minopiam adolevit. Aliam ad cae Ium viam tuus Tibi genius , non Christus com-mhndat H. . Sed quomod6, inquies, fieri 'test ut tot viri graVes, vita irtutibus tu Repub Lutherana conspicuita veritates salute aberrent Virtutem si a Fide sejungas, nil nisi virtutis inane simulacrum ostentas Veritas Qvirtus comites sunt individui absque veritatis consertio nul-Ia irtus adeo spcciosa est,ut in Dei conspectiun

tis placere Deo. Notae tibi sunt Reipub olim vomanae Virtutes eximi mira prudentia , cle mentia singularis: decafitata toro orbe ostitia. Tanto Virtutum comitat , vera fide destituto, Orbis quidem imperium, sed non carium obtinuit Perierunt CKsares,ardent Catones , crucini tu straves illi rhip. ha res', olim ostro se didici manc in flaismi nua quam exuis undis

Non igitur te detineat inanis illa murum

umbra,qua nihil fallacisis. Non aura fluetitantis populi, qua nihil incertius. Non speciosa fortunae crepundia, quibus nihil in vita fugacilis. Non volur

SEARCH

MENU NAVIGATION