R.P. Richardi Arsdekin ... Theologia tripartita sive resolutiones polemicae, speculativae, practicae, controversiarum, & quaestionum, etiam recentissimarum, quae in schola, & praxi per omnia usum praecipuum habent. ... Cum novo apparatu ad quamlibet

발행: 1682년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

3 2 ais a. Cont. I Deiai ait Deo Scsentia, Deus scientia visionis , nihil igitur opus erat

scientia media . Sed respondeo, machinam hanc imaginariam facile curruere , negando in Tyriis eo tempore exstitisse istud actuale decrcrum, quod nullo fundamento ab adversariis astruitur Vel nim decretum illud publico Senatus,populique con sensu conditum fuit, vel privato singulorum civium consilio conceptum. Si publico omnium consensu , incumbit adversariis ostendere , in quibus tabulis, aut ivionumentis decretum illud memoriae proditum existat, nisi velint agnoscere,non Tyriorum decretum sed suum esse com mentum. Si autem asserant privato consilio singulorum animos miro consensu coaluisse inpium illud decretum capessendae Religionis miraculis confirmatae nemo non Videt quam parum 2robabilis,multo minus infallibilis sit arcanus ille Tyriorum consensus et cum passim inscripturis de Tyriorum dura cervice, impietate extent plurima , de pio autem ad veram Religionem assiectu nihil uspiam scriptum reperiatur,praeterquam in eorum libris qui hoc contra scientiam modiam argumentum recenter excogitarunt; quod cum ostenderim probabili fundamento destitutum per se corruere, non est cur operosus expugnetur.

Aliam , sed non mulio meliorem , evadendi Ulam tentarunt nuper aliqui , qui ad eundem Scripturae locum respondent, Tyrios prae I .daeis minori af ehu suis vitiis , deserroribus adhaesisses potuit igitur Deus per visionem istius affectus infallibiliter scire, Tyrios non amplius erroribus adhaesuros fuisse , 1 eodem tempore fuissent sortius impulsi ad poenitentiam per aliam Miracula, quibus conversi non tria Iu-

372쪽

Mi,utpote suis vitiis deserroribus majori asse itualligati Sufficiet ergo , absque scientia media visito divina circa istam Tyriorum dispositionem

olim a sta existentem, ut inde certo cognoscat eorum paenitentiam sub conditione faturam. Sed contra,Sapponere Videtur haec responsio, minorem affectum in vitia , accedente majori impulsi gratiae, necessario succumbere in vo

biniatena gratia tunc impcllenticinctilitati teste Obsecundares unde sequetur , paenitentiam lepra visaiae non fore liberam, atque ita hanc responsionem impingere in doctrinam Jansieni de gratia victrici parum enim reserre videtur sive major impulsus gratiae necessario victricis

componatur cum minori affectu in vitia , sive cum minori inclinatione concupiscentiae,modo

voluntas sub illis constitutic vi intrinseca, infallibili istius gratiae ad actum paenitentia de

terminari debeat.

Quamquam dc haec Objeistio , in hypothesi

Zam supponit,eodem cum priori vitio laboret. iratis enim assumitur Tyrios Sydonios , homines insigniter impio , minori affectu suis vitiis adhaesisse, quam Iudaeos Bethseida incolas qui Dei notitia i lege δε plurimis divinae ultionis exemplis instructi erant, quibus poterat vehementior in vitia assectus non parum elidi. Et in hoc ipso consistere videtur vis exprobrationis divinae, quod cum Tyri & Sidonii infideles majorem haberent obicem conversionis, B-cilius tamen per eadem miracula, eandemque gratiam liberum olimtatis arbitrium aliamitentiam inflexissent.

Quod si adhuc dererriorum moderatior in vitia aflaeta benignius nic sentiendum esse contendas, cogeris etiam ad sodo tas idem patro

cinium

373쪽

33 Pari et Com. De aria in Deo sientia,

cinium extendere. Nam in eodem contextu de Capharnao Judaeorum urbe continuo subjungitur: Si in Sodomis facta fuissent virtutes quae in te forte mansiisent flue in hodiernum diem, nempe persecuturam conversionem' paenitentiam Anergo cognovit Christus scientia visionis Sodomitas minori affectu ferri in sua Vitia, quam Judaei Capharnaitae suis erroribus adhaererent intcontraiipla Scriptura diserte testator Genesis 13. Sodomitas fuisse homines pessimos, Minitis vitiis

ad extremum indurato. & tamen horum par

nitentia conditionata prae Capharnaitis a Christo cognita, ira nunciat nait, non utique ex minori in vitia affectu', qui ultricibus e caelo flammis ac sulphure cohibendus erata sed ex ipsa libera,ac laudabili voluntatis ad paenitendum determinatione sub conditione futura , terscientiam mediam praevisa. Neque ideo quor sum, ob expositionem tam parum solidam , aliqui cientiae medii patroni iudicaverint hunc Scripturae locum non satis illi patrocinari.

Probatur secundo assertio, ex Ratione, qua simul scientiae mediae singularis usus, ac necessi in declaratur. Quia ad saluandam libertatem &naeritum nostrorum actuum necesse est dicere omnes gratias quae ad actum cliciendum proxiiDe conducuntisse indifferentes, sic ut voluntas

illis habitis possit seipsam determinare sive ad agendum, sive ad non agendum laetio enim ad quam Voluntas non a se , sed ab alio principio

determinatur, non potest esse voluntati libera aut meritoria. Et tamen ex altera parte necesse est affereres, aliquas gratias sic dari a Deo ut in-rallibiliter inserant actum voluntati Creatae cum non possit Deus homines certo destinare

ad merita gloriae aeternae , nisi per gratias quas

novit

374쪽

Ac Praesicientia Fatui ortim. novit, re efficaces. Haec autem duo optimo conciliantur per scientiam mediam,i non ita per viam cui ali insistunt. Nam polito quod Deus ista scientia videat, Si Petrus in talibus ii cumstantiis habeat hanc gratiam eliciet actum amoris Dei potest decernere Petro dare in talibus circumstantiis illam gratiam : atque ita decernet graciam quae infallibiliter inferet effectatum, libere tamen ponendum, e determinatione libera Petri per scientiam mediam pra Vlla. At vero absque sta scientia non ita apparet qua ratione possit dicta efficacia gratiae a Deo danda cum libertate voluntatis conciliari. Debebit enim illa efficax cinctilibilis connoxio gratia cum actu provenire , Vel ex ipsa natura desentitate gratia , per se determinantis iniicnon relinquet voluntatem proxim)indisserentem ut possit se ipsem determinaret Vel certe ponet aliud quo proximo deterininctu in praeiudicium libertatis. Quae dissicultas plures etiam

ante an senium, in eum errore mi pulit, ut absolute negarent ad libertatem requiri illam voluntatis indifferentiam. Hunc nos scopulum exist amus aptissime declinari per usum scientiarmcdiae jam expositum , ali aliter, quorum Varias probabiles de hoc puncto sententias databimus insta in Controversia r.

Dislvuntur breviter varioruns Argumenta contra silentiam Mediam. OBiiciunt primo, scientiam mediam auferre Deo rationem primae causae,& pressi liberi. Absit

375쪽

336 Parsa. Com. 3. De raria in Deo sientia, Absit tantum nefas a Mientia illa minime noxia. Probant tamen, Quia Epponit liberam de

terminationem Voluntatis creatae conditionate futuram , ante omne decretum actuale in determinatum Voluntatis divinae Est, Quid inde piaculi , quod Causa prima considerata in

statu conditionato nihil actu agat, ubi actu nihil agitur. Sic enim in simili forma argume tor Mostendo ex illa objectione sequi , cicntiam ctiam simplicis intelligentiae auferre a Deo rationem prima cause δε primi liberi Deus ut cognoscens per scientiam simplicis intellia

gentiae objectum in statu postib1litatis V. g. actum creaturae possibilem, nullum de eo objecto habet actuale decretum Pergo Deus ut sic cognoscens non est prima causa , aut primum liberum, Si claudicat haec sequela, vacillat desista Deus per scientiam mediam cognoscens objectum in statu conditionato nullum cis habet actuale decrctum argo Deus ut sic cognoscens non est prima causa , aut primum liberum. En utrobique error idem se manifestat quod nem pejxigatur in statu non absoluto divina libertas absolute exercita Debet igitur hic primum liberum sive primum determinans silmi proportionate ad statum m quo objeetiam conlideratur, hoc est, in statu possibilitatis , Deus est primum liberum sive determinans , non actu, sed possibiliter: in statu conditionato Deus cst priamum liberum non actis, sed conditionale, sive, esset primum agens libere si conditio poneretur: in statu autem absoluto Deus est primum liberum a stud absolute.Cum ergo pro illo triplici statu in quo res cade considerari potest,Deus sit primu agens primum liberum, nullo prorsus modo per scientiam mediam excluditur a rati

376쪽

A Prassentia Futurorum. 37nc primi agentis, liberi, determinantis. Nec timpedit illa quo iiunus omne agenS,& liberia creatu a Deo volontei decernente accipiati ipsam potentiam eligendi,& totum actum electionis,relative ad statum possibilem , confiitionatum,aut adluale,in quo re a mente nostra consideratur existere, Hoc si rite attenderetur, multum dissicultatis, contentionis cVanesCCret.

Obiicies tamen Secundo Scientia media laedit in hoo libertatem divinam , quod non proponat Deo objectum suum cum indifferentia ad existendum, clion existendum , sed exhibeat determinate liturum , si ponantur certae circumstantiae, quasi praeveniendo determinationem divinam.

Respondeo negando assumptum iterum

moneo, frustra obiici laesionem aut impedimentum libertatis in statu conditionato,ubi non datur locus libertati exercendae . quae tantum actu exerceri potest in statu absbluto aeterum non proponit scientia media adium voluntatis humana futurum line di sta indissercntia , nisi ex hypothesi quod Deus libere vellet suam gratiam,& concursum, reliquas conditiones praebere, Cum Quibus praevidetur connectenda actio vo Iuntatis humanae , adeoque actus conditionata praevisus per stientiam mediam, supponit cita iii conditionatum exercitium libertatis divina: Ἀ-Ve, quod hoc exercitium actu esset, si actura fio Tet Voluntas creata. Non enim concipitur haec actura, nisi supponantur adfutura omnia ex pa te Dei ad agendum requisita. . Obiicic tertio : Cum scientia media non consistit libertas voluntatis creatae Posito enim auxilio divino, & scientia me di iritia Deus novit, si detur hoc auxilium hi his circumstantiis P habi-

377쪽

338 Parsa. Cont. I De varia in Deo clavi r habiturum effectum, non potest non sequi consensus voluntatiS Creatae.

Respondeo, Si ita noxia est libertati humandescientia media auxilii indiffercntis, a praevisioni praedeterminationis physicae,aetum per se in- fallibiliter inferentis. Nihilominus, admittunt adversarii Deum praevidere , si ponatur praed

terminatio physica , Voluntatem libere consensuram: Si ergo scientia conditionata futurae prete determinationis , non tollit libertatem voluntatis humanae, quomodo eam tollet scientia conditio nata auxilii indifferentis, quod cx parte sua voluntatem in determinatam relinquit. Ad rationem itaque allatam in forma dico Posito auxilio divino,& ista scientia media, non potest non sequi consensus Voluntatis humanae, necessitate aliqua simpliciter antecedcnte istum consensum,nego necessitate aliqua consequente 3 praesupponente liberum exercitium Voluntatis, concedo haec autem praescientia non potest tollere illam libertatcm cujus exercitium a praescientia non pendet,sed potius illa praescien-ria dependet a determinatione Conditio nata libera ipssius voluntatis. Per scientiam itaque mediam ideo solum novit Deus Petrum consensurum, si ponatur in his circumstantiis, quia re-

ipsa in illis constitutus ad consensum libere e resolueret. Nulla igitur hic est necessitas nisi mere consequens cx hypothesi libera determinationis voluntatis humanae, cum absolute fuerit in potestate Petri efficcre ut Deus hanc scientiam non haberet, sed contrariam de negatione consensus,si nempe Petrus in illis circumstantus postus nollet consentire.

Quinimo si voluntas esset instructa gratia, dcconcursu Dei. aliis ad agendum proximo requisitis,

378쪽

Ac Praescientu Futurorum. Π9quisitis , eodem modo actum eliceret etiamsi 1cientia illa a Deo penitus abesset. Ista enim pretescientia conditio nata , quae in actum nullo modo influit, non requiritur ad hoc ut Voluntas possit agereri uti aliqui praepostere concipiunt sed ut Deus in decernendo actu libero Creaturae procedat provide, Sc non caeco modo, per auxilia Media indifferentia , cum quibus non potest cognosci conjungendum esse effeci um, nisi id exploretur beneficio scientiae modice . inequa in obtinendo cfficaciter actu libero , dirigendae essent a Deo suae gratia eventu incerto sicut ab homine mittuntur in scopum plurcs sagittae , de quibus incertus cst an hac , an alia scopus attingetur , cum singulae ad hoc sint inadimerentcs, d possint a stopo aberrare. Instabis, Etsi admitteretur scientia media esse

posterior Consensu Voluntatis creatae ut Conditio nate futuro , est tamen illa prior eodem consensu in statu absoluto, sive ut est absolute futurus , 'ante illa praescientia necessario sequetur Ergo scientia media auseri libertatem istius consensus ut est absolute futurus. Respondeo distinguendo antecedens Scientia media est prior consensu absblute futuro aliis qua prioritate rationis , in quantum dirigit Deum ut aetum futurum absblute decernat concedo antecedens : Est prior consensu absolute futuro aliqua prioritate naturae per modum

causis influentis , nego antecedunS. Tantura

enim requiritur illa scientia in Deo, ut cognos.catur consensus ille positis mediis indimerenti- hucin filii biliter secuturus , non ero ut illa inachii in influat. Quinimo positis ceteris praere- qui litis actus ille non minus eliceretur , etiamsi scientia media abesset ut supra ostendi, uti P a. ipsana

379쪽

34 Cent. I. De paria in Deo Scientia. ipsam scientiam mediam potius dependere a libero exerciti hujus actus sub conditionc fu

turi.

Quotiaodo ordiniversim scientia media aut alia , quae sic praecedunt aetum liberum ut ab ipso libero aetiis exercitio dependeant, nullo modo officiant libertati, clarius elucescet ex similitudine Umbrae qua Corpus nostrum antecedit quando sol nobis a tergo obvertitur. Nihil enim ambulanti libertati obest illa umbra necessario antecedens , cum illa non obstante possit homo pro suo arbitrio huc , vel illuc am-Dulare, Messicere ut haec, et illa umbra prarie-da , quamvis ex hypothesi quod stet ad solem

retro lucentem debeat aliqua umbra hominem antecedere. Est autem rerum futuritio quasi quaedam umbra intelligibilis , quae licet, inte vallo temporum, rerum futurarum existentiam antecedat, ab hac tamen futura existentia, tota illa antecedens futuritio dependet. Non potest igitur illa futuritio aut praenotio rerum futurarum libertati praejudicares, etiamsi res quae est, vel esset futura, per suam futuritionem antecedentem seipsam quodammodo objective ante

vertat, uti umbra quasi quid idem cum corpore, ipsum corpus antecedit. Quae similitudo facilius a ccommodabicur rebus quae tantum sub conditione ectent future , si more Marhematicorum

consideremus astrorum umbras sive clypses quae post viginti millia annorum essent futurae 4uainvis sorte mundus tamdiu non stabit ι eoque eclypses illae nunquam sint futurae 4

bciat tamen nunc suam nituritionem in mente Mathematicorum. Sic etiam futuritio conditio

nara non causatur ab ullo quod actu est , vel erit, sed ab co quod esset si conditio ponerethir.

380쪽

Ac Praescientia Futurorum. 34ἔEt per hanc similitudinem apte explicari potest, quo paci o omnis Dei praescientia, praedes nitio,

praedestinatio, reprobatio, quamvis fuerint ab aeterno, non tollant hominis libertatem , sed a nostro arbitrio bene, vel male Operante dependeant, quod aegre capruist rudiores. Obiicies quiato Usus ille scientiae mediae D- Vcre videtur crrori Semipelagianorum. Si enim Deus in distribuenda gratia dirigatur per scientiam illam conditionalem, sequetur opera conditionate ponenda esse causim cur Deus hanc gratiam homini largiatur , in hoc autem errarunt Semipelagiani. Respondeo negando assumptum': Ad argumenti sequelam dico , opera conditio nate ponenda , etsi sint certo modo causa sinalis , ad quae obtinenda conceditur gratia , non esse tamen opera illa causam meritoriam , aut impetratoriam gratiae , sic ut illa nondum existentia gratiam silii a Deo tanquam praemium concedi postulent hoc autem contendebant Semipelagiani Cum enim vellent omnem Dei gratiam homini dari ob merita ejus nuuralia irae Visa,Scsepe non reperirent merita absolute ratura, recurrebant ad merita, sive bona opera conditionate ponenda sic ut assererent ex duobus infantibus morituris uni praedestinari aptismum ,

alteri negari , O quod Deus prie videret, si superVixissent, unum bene acturum, adierum male Ditem uni adulto; non alteri,fidem praedicari, eo quod Deus praescriret hunc, non illium,crediturum si fides illis an nuncietur. Ista autem doctrina etiam apud de sensi, res scientiae medita prorsus erroni a est , cum Certum sit nullum opus, nisi obsolute existens,praemium aut paenam mereri cimo Constet multos praemature mori ac

3 salvari,

SEARCH

MENU NAVIGATION