장음표시 사용
231쪽
NATVii. QVA EST. LIB. . II. quoque lato esse comprehensum, ut uti quo fiant vota. Ideo . sient. Fatum est, ut hic disertus sit, sed si litteras didicerit; ab eodem suto continetur, ut litteras discat: ideo discet. Hic dives orit, .sed si navi -
gaverit. At in illo sati ordine, quo patrimonium illi grande promittitur, hoc quoque protinus ad satum est, ut naviget : ideo navigasiit. Idem dico tibi de expiationibus. Effugi e L pericula, si expiaverit a praedictas divinitus minas. At . hoc quoque in salo est, ut expiet: ideo expiabit. Ista nobis opponi solent, ut probetur nihil voluntati
recte iudicante Valcken. ad Eurip. II ippol. p. 390, et multa alia e Chrysippi libris sumpsit , Academi ei aliique opposuerunt, hinc sequi. ut . libertas hominum nulla sit. Quod quidem Chrysippus evitaturus iis re
Φondet, satum quidem maneTe,.sed ita itigςnia nostra esse natura Com Parata, ut salo quidem sitit obnoxia , assensio tamen libera . et in nostra potestate. illustrat hoc notissimo .exemplo cylindri et turbinis, quiae moveti incipere nisi pulsa non pos Sunt, suapte natura voIviantur tamen et versantur. CL Cic. de Falo ι 8 sq.
et Lipsium de Phys. Stoic. I, 32 sq. qui multus est ita toto de Fato dogmate explicando. Ruhk.Pmιιutis ad factim est. Sic oriati codd. et edd. Rectissime. Quis enim nesciat, mi υOliantiarem meam hoc est diei Z Fortuna ius tamen Mahiat Pro - . linua sinum est, quod recepit Erasmus, ubi lamen sphalmate ly graph: est Factum: nec Murelus dubitavit recipere. Gronoviiir ad furum, taliqrism adiectivum, cum Cicer de Falo, c. 33ὶ rea confinialis conserens,
probatum ivit. RMI. - Non puto diei Posse ad fulum ut ud Molantus ,
neque hoς satis convenit , . quum sensus requirit cum fato coniunctum. Ego certus animi sum . Grotiovi utra recte cepisse ut confatale. etsi non omnino
negaverim ad fatum per se dici posse Pro mox sequenye in falo. Eoel. fugiet Pericula , oi . . . . eviatile. Poluasset quoque argumentum hoc subiungere, quod δίχημμα est. Aut vera praesagit sulmen, aut non Uera. Aluui in neutra occasione expiatio utilis est. Nam si non vera praenuntiantur, quid sacri opus quae nullam cladem sunt depulsura Si vera. quomodo post expiationem iam non sutura erunt Z Illa sane nec certa depellet mala quae enim certa nullia errunci avertent, Dialii αποτροπαεοιαποτρες Ουσι , nec incerta; quae eni in incerta non depelhmtur; non sient quidem, sed non depellentur. Quae esse debent averte, si potes ;quae non debent, non avertes. Num milii, si nullum periculum ingruat, salutem dabis; ergo nec malum quod non fieri debet prohilaebis ne fiat. Illud non erit , sed non per te non erit. Bouil. Ista nobis opyoni solent, ut Probe
tur, etc. Mouet hoc quod proposui
232쪽
ius salo traditum. Quum de ista re agetur, dicam quemadmodum, manente sato, aliquid sit in hominis 3 arbitrio. Nunc vero id de quo agitur , explicavi, quomodo si sati certus est ordo, expiationes procurationesque prodigiorum , pericula avertant: quia cum so non pugnant, sed ipsa lege sati sunt. Quid ergo, inquis, aruspex mihi prodest 2 Vtique enim expiare, etiam non suadente illo, mihi necesse est. Hoc prodest, quod sati minister est. Sic quum sanitas videatur esse de sato , debetur et medico, quia ad nos beneficium sati per huius manus venit. XXXIX. Genera fulminum tria esse ait Cae inna :Consiliarium, Auctoritatis, et quod Status dicitur. Consiliarium ante rem fit, sed post cogitationem: quum aliquid in animo versantibus , aut suadetur fulminis ictu, aut dissuadetur. Auctoritatis est, ubi post rem factam venit, quam bonam fortunam mn
miaci esse a sali propugnatoribus Gadl. Dialisees . Bouil.
Itia. Suppl. rerum humanarum me. lestiumque. Idem igilue sere h. l. itis sonal eum potestate Iegitima ae naturali. δε ιι. tim de ista re .... -υDio. IIaud
dubie libro. Moralium dicit, in quibus de omni materia ad philosophiam reorum sustus disputaverat, ideoque de libertate hominum. Cf. Ist. eum, x ; Lactantius, Ius it. I, 6; II, 2; I, 7. MAI. Sed ipsa lege futi stine. Sie optime
eod. nis. casau boni ap. Griit. Antea legebatur: Sed ipsa in lege divi sunt. nul L. XXXIX. Am. De tribus fulminum generibus. R. - Senecam exseripsit Settius ad Aen. IlI, 521. Aliam praeterea proponii divisionem 1 EU-
perimit s praesagum, quod praedictit'. Caetannia. Aulus Caeeinna, Vola terranus, Ciceronis familiaris , qui eius filium A. Caeeinnam defendit. Eius eostola ad Cieeronem superest. Series ii praeter librum contra Iul. Laesarem, propter quem In exilium miliebatur, librum de Elmsea disciplina , a Plinio laudatum in auelciritius ad libe. ll. Nat. Ilist. Praeter eum composuerunt Nigidius Figulus, L. Tarquilius, Allatus cons. e. so , Et Appuleius de hae re libros nune de perditos. Cf. IIard. ad Plin. l. I. e not. lili. II, t. supra i. et Seh iri in Indie. ad Seripit. . R. R. sub v. Toges p. 583. . - am Mnam fortunam maliam signineat. Sic omnea lihh. et eodd.
233쪽
lamve significat. Status est, ubi quietiS,. nec agenti- abus quidquam, nec cogitantibus quidem, sulmen im
tervenit. Hoc aut minatur, aut promittit, aut monet. . Hoc monitorium vocat: sed nesCio quare non idem
sit, quod consiliarium. Nam et qui monet , Consilium dat : sed habet aliquam distinctionem ;ideoquς separatur a consiliario, quia illud suadet dissuadetque, hoc solam impendentis periculi
evitationem continet ut, quum timemus ignem 3 aut fraudem a proximis, 'aut insidias a servis. Etiamnunc tamen aliam distinctionem utriusque Vi- .
deo: Consiliarium est , quod cogitanti factum est; Monitorium , quod nihil cogitanti. Habet autem
utraque res Suam proprietatem. Suadetur deli heran tibus , at ultro monentur.
XL. Primo omnium non sunt sulminum genera, Sed Significationum . . Nam sulminum genera sunt illa,
quod terebrat, quod discutit, quod urit. Quod te re-
Etiamnunc tamen Miam . . . . uti
monentuae. Puerilis λεπτοὶσγει omnia haec, sed non Noster in culpa, niai quod sutilem et in se et expositi Demaleriam aggressus est. Illa enim sui. minis divisio in tres species, etsi disceptationum genus admitteretur, stolida nee distinctis rebus innixa. Bouil. XL. ARG. Fulminum genera natu - .ralia. M . .
Primo .... signiferi num. Imprimis, ait, hoe Observandum est, non
sulmina per se distingui debere, quae nunquam sit e igne vaniunt, sed ideo distinguenda sunt, quod significatione disierant. Caelerum haec quidern a receulioribus quoque observata sunt, sed quoniam vis eleelrica suimini originem praebet, ideoque refert,
quanta sic haec materia et qualia sint corpora, vel conducentia vel non con- ducentia, ete. has distinctiones geriorum nostri recte neglexerunt. R I. Fulminum genera . . . . urit. Rectius
dixisset esseclus eiusdem sulminis. Illius tamen plus culpae imputandum est Aristoteli Meteorol. III, 3, de Nundo 4. quem sequitur eum plurimis aliis; v. e. Plinio II. N. II, 53, Arriano apud Stobaeum l. e. p. 606 ἔScholiastae Aristophanis ad Equit. 693, ubi est: Nυ κεραυγων Ol μευ καταi6αται , οι δε φολοεττες, οι δἐ αργἰ τις, quorum primi sunt Seneeae qui discutiunt, alteri qui urunt, lertii qui terebrant. Variat tamen haec
Servius ad Virg. Aen. II, 619 ila i
234쪽
L. ANNAEl SENECAEbrat, subtile est et nam meum, Cui per angusti Mimum saga est, ob sinceram et puram flammae tenui
tatem. Quod dissipat, conglobatum est, et habet admixtam vim spiritus coacti et procellosi. Itaque illud fulmen pec id foramen , quod ingressum eSt, redit et evadit. Huius late sparsa vis, rumpit icta , non 3 perforat. Tertium illud genus, quod urit, an ultum terreni habet, et igneum mugis es L quam flammeum. Itaque relinquit magnas ignium notas, quae percia S sis inhaereant. Nullum quidem sine igni fulmineum venit: sed hoc proprie igneum dicimus, quod manifesta ac Iovis vestigia imprimit. Quod aut urit, aut suscat. Tribus modis urit: aut enim amat, et leni iniuria laedit, aut comburit, aut accendit. Omnia
Tria sunt fulmiatim genera; est, quod rissia, qtiod incenati, quod stidia, I ,234 : Ea fumeri quod terreat i eu, qtiod nil it . est, utiod ρι-vit. l, υ, tibi tria illa quarto augel 1 Fulminum
generia sunt quartiore tintim , quod dieitur disiaeretis, Memque fragosum, vinctiam transigens, aerarum cor ψieras, quartum itissens Cf. praeterea ulla. ium loc. pag. sup . Argum. , sn. Ilausiam parum toti ei iunt lum inter se,
tum eum Atinaei placitis, qui diversa die ia de fulminibu serientibus et urentibus quae illis subiiciuntur, cora. fundii, ut facile humanarum opinationum levitatem in his agnoseas, aliarum aliter iudicantium et credentium. Gel. Venia aliquid inclesii habet, quan qua in serri potest. Si in s neca poetam tractarem, Danire explicarem peresse. Nune . quidem capiendum est dicium pro oeetirrere , incidere. Sed praeseram inoenim . Eoel.
.Qtiod alia tis it , aut iuuat. Tribus, ele. Sie distinguendo, maNimo pN eio post fuserat posito, loriam sana it
palat. quart. Vslio ae suscatio, sunt quasi genera, quorum utrique suae sunt speetes. At de his acturus, primum deseribit Seneca modos urendi. deinde ea P. seq. ad fulmen, quo res suseatitur , procedit. Bou I. . Quod .... adcenu.I. Reeie haee sutilobservata. Sed omisit hie unum genus, quod assai miliaque a iiii ita evanescit . et quidem nullo aut exiguis
Aon . Haud dubie tale fulminis genu, i ne suti illud quod eapita iniet. dum lambit, Q. e. Servii 'rullii tip. Liv. I, 39, coli. XXV, 39; Virg. Aen. II. 6η0 sq. speelant hue sor-
235쪽
ista urunt, sed genere et modo disserunt. Quodcumque Combu Stum est, utique et Ustum est. At non a oriane quod Ultur , utique et combustum est. Item
quod accensum est; potest unim illud ipso transitu ignis ussisse. Quis nescit uri quid, nec ardere ; nihil autem ardere, quod non uratur 7 Vnum hoc adii Ciam. Potest aliquid esse combustum , quod non sit
XLI. Nunc ad id transeo genus sui minis, quo icta
fuscantur. Hoc aut decolorat, aut colorat. Vtrique distinctionem suam reddam. Decoloratur id, Cuius color vitiatur, non mutatur. Coloratur id, cuius alia sit
quam fuit facies; tamquam caerulea, Vel nigra, vel pallicla. Haec adhuc Etruscis et philosophis Communia sunt. In illo dissentiunt, quod fulmina dicunt a Iove mitti , . et tres illi manubias dant. Prima , ut a aiunt, monet, et placata est, et ipsius consilio Iovis mittitur. Secundam mittit quidem Iupiter , sed ex consilii sententia: duodecim enim deos advocat: quae prodest quidem, sed non impune. Tertiam ma-Quis nescit, uri quid i nec ardere. Sic omnes codd. et edd. praeter Muretum, qui dedit, Quis nescit quaedam uti quidem , hee ardere uit. Ardere, ροι d. Voc. Potest, quae vulgo legitur ante ardere quod, etc. eodd. Grut. suadentibus delevi. R. XLI. Αaa. Tria a esse fulminum genera a Iove missa, iuxta augures.
losophos, imprimia Stoleos, hic comparat eum Liri eta: sicut cap. 32 , 3. Cs eap. 48, 2. MM.
Tres... manubias. Festus has tres
manubias etiam attulit, et cum Se neca sentit, Valerio Flaeeo quippe et Seneca ex eodem sorte Caecinnae li-hro havrientibus: nulla tamen origi natione adiecta. Iactus sulminum deis signari constat..Trisuleum hinc sulmen nonnulli deducunt. Cf. Adr. Iu-
, nii Animadv. V, 36 in Gruleri Lamp. IV, p. 446 sq. Terminus ar-lisietalis in hac βρον σκοπία sui se apparet, et Etruscae pulo originis vocabulum, de quo Laneti in Saggi suis doelissimis quaedam, nisi fallor, mo
Prima,ut aiunt, monet. Etrusci enim hane sibi disciplinam omni tempore Servarunt. Ruhk. Deos asiocat: quae Prodest quidem, sed non impune. Haec est codd. scri-
236쪽
nubiam idem Iupiter mittit; sed adhibitis in consilium diis, quos superiores et involutos vocant. Quactvastat et includit et inique mutat uatum privatum et publicum, quem invenit. Ignis enim nihil esse, quod sit, patitur. XLII. In his, prima specie si intueri velis, errat antiquitas. Quid enim tam imperitum est, quam cce
de re fulmina e nubibus Iovem mittere, Columnas , RΓ-bores, statuas suas nonnunquam Petere, ut, imPuI-tis sacrilegis, percassis ovibus, incensis aris, pecudes innoxias seriat, et ad suum consilium a Iove deos,
quasi in ipso parum consilii sit, . advocari: illa laeta
Plura, quam, Fortunato et Grutero indicibus, se andam duxi r et sic edidit Erasmus aliique r Muretus tamen dedit, deos ad octat. Η- ροι- men boni aliquid aliquando facit, sed
tunc quoque non aliter, quam ut nυ- erat. Ne modest quidem im ne.
tum. et mutat statum PriMarum inique 'et publicum. Nam codd. et edd. ha bent, et inique mutua struum pri tum et Publicum. Rutili. as . . in Leos Doeant. De misiui Ol. nemo habet aut scit aliquid, sive significentur amicti, sive , quod mihi probabilius videtur. obscuri, areani , incerti, quos mullos suisse te in statur in Ilalleis religionibus Varro , a pud Augustinum de C. D. VII, 37. CL Tertullan de Idolol. , 40. M l. - Plura vide de Deis inMol. Excurs. Iv ad eate. hui. libri. Bouil. XLII. ARG. Iupiter fulminans ei Z
Quid enim. .. a Ocari. Similla ah Εpieureis; Academicis, rel. opposita sunt Stoae asseclis, Boetho, Chrysippo a Posidonio, al. responsi dico. R. - Iline Lucretius i. VI, 416: Cursarieta deum deitifim suasque Miam itinfesto Praeclaras fulmine sedes: Ee bene facta deum frangit simiaaera Cons. Cicero, de Piu. II, 39. Ab ea
dem parte ridetur passim a Luziano, Timone 30. Iup. cons 4. IuP. trag. .
46, 37, et impugnatur a Sexto Emp. Pyrrh. IIvpol. III, 4. Epicurei enim et Seepliei potissimum de sui minis
divinitate sententiam convellere e
237쪽
et placata esse fulmina, quae solus excutiat: perni. Ciosa, quibus mittendis maior numinum turba interfuit 2 Si quaeris a me, quid sentiam non existimo a
tam hebetes suisse, ut crederent Iovem, aut non aequae voluntatis, aut certe minus paratum esse. Vtrum enim,
vel tunc quum emisit ignes, quibu4unnoxia capita per-Cuteret, scelerata transiret, aut noluit iustius mittere,
put non successit 8 Quid ergo sequuti sunt, quum hoc dicerenL7 Ad coercendos
minantem mireane I-- ; et hos tu-Mcme scelera, illos sacra sua menis
agunt Bouil. VIrtim enim, vel lino guram, etc. Sie Fortunat. in suis codd. invenit, sequutus est Erasmus, aliique sere accedunt. Rhetorica amplificatio est enuntiati praecedentis. Alio , Utriam enim, quum, etc. Raede. Quid ergo sequisi... diserem p Sc. antiqui. In iis qui hanc sententiam tuiti sunt, primum locum tenet Critias, Prodici aequalis r es. Sext. Em adv. Halliem. IX, St. Assensi sunt
Cleanthes Cic. Nat. Deor. II. 5 , a quo Seneca haec mutuatus videri potest. E recentioribus haud pavet hane sententiam, quam Petronius versi inculor Primias in Oria Deos seeu timor Wernsdors. Poἔt. Min. Lat. IV, p. 305.not. extulit, amplexi et persequuti sunt, e. e. mme et mme
tota Mimeo, ille in Essar, ubi naturalis religionis historiam attigit , hie in Historr of maniauti, Vol. II , p. 352, 409, Α 2. Multis locis Heynius praestantissimus haec exposuit illustravitque. M LAd coomendos animos .. merum. Etsi deum esse satis pateat ex magna
norum Et commodorum, quae homines circumiluunt, eopia ; attatnen
quoniam . illius copiae sibi vulgo
couscii non fiunt, horum, tum te inmere, ut videtur, distributorum, tum malis multis permixtorum , causama fatali naturae lege aut a casu, quam a deo deducere malunt, metus sine dubio estieacissimus est ad sensum rudium hominum religione Percutiendum et implendum. Quod quare vehementius fieri potest Z Hine Lucretius V, 4 2 7 , N. R. Cia non animus formidine di m Contrahitur p
Alminis horribili quum Haga ιorrida
tur Virgil. Georg. I, 332 ; Petron. in hemistichio quod omnes' norunt, et Statius Theb. III, 66s. Eodem tendit Ovid. A. A. I, 637 : Ex edit
ease Deos : et, ut ἡVedit, esse Putemus. Attigit hanc rem IIeynius opuse. III, p. 3 3 , sed magis ursit Hob sitis in Leviathane, cap. XII, pag. 85. er rans tamen quum dicit, hunc timorem Poetas tantummodo confinxisse. Praeter Senecam enim etiam Cicero, N. D. II, 5 , tertiam causam notionis deorum facit sui inina et quae alia terreant in rerum natura. Diu ante
238쪽
pientissimi viri iudicaverunt inevitabilem metum, ut supra nos aliquid timeremus. Vtile erat in tanta audacia scelerum aliquid esse, adversum quod nemo sibi satis potens videretur. Ad conterrendos itaque eos, quibus innocentia nisi metu non placet, posuero super caput vindic- , et quidem armatum.
πιρι eta et si, Baias υπουο αυ καὶ rha xvi xωυ ευ αλυ μυθrυομἐυηυ δοξαυ. Adde Montesquieti , Euri des Gis , XXX lv, 2. Enimvero elarum Yst, Ille non de naturali melia sermonem esse, sed de eo, quo perturbent callidi principes vulgus, ut eius animo secureeant. Apposite hane in rem citat B. Critiam, tinium illum triginta tyrannorum Atheniensitim, qui dixerat οτε οἱ dira citoὶ υοαοθεται ἐπίσκοπου
επλασαυ του θεὀs timiρ vis undasAχθρα τοὐ πλησιου Mixeis. Hi legislatores, mox allissimi viri nomitius. quos finxisse deos quasi non sint, non potest velle Seneca, sed torpentem hominum sensum aeuisse, qMinam sunt, nisi tales, quales Zeleucus, Charondas. alii, quorum primus praecipiebah τουe γα tχουυτας την π v χρη so uittiv θεους ειvat ... χἁὲνιμυῆσθαι 2t cis diκας oti naunovitiaveto et αδικοtc. Apud Stobaeum , Serm. XLII, p. 239 alier εστι, μεγι του εαυξκημα θεῶυ καταρμυηπις p. 292. Cicer. de Leg. II, 6, antiquorum ad exemplari Ad di s Metintra easte , pietatem. adhaemo. Qui secus saeia, dein ipse tandeae erit. Iam Draeo lege sanxerat θεους ri s επομενους vo- μοις πατριοις. Vid. Porphyr. de Abiaslin. IV, 2 . Ille loeus pluresque alii probant, res tam graves, levi hominum arbitrio non permisisse legislatores. Hine Pythagoras aur. Carm. I,
, Θεους vo R, Ac διάκειντα, Τέρια . quaerentique Euthyderno, an colere liceat d os quovis modo , apud Xenophontem in Memor. IV, 6, 2 respondet οἴκ. Anti υόuoi .elae, καθὸ et τουτο λῆ ποιtis. Procurationem stil-m; num eo illi consilio legibus incluserunt saeratis quae iam apud Orpheum memoratur, Itymn. 38 . 49. IIaee aut talia menti Ceilἱae illa di- Diis inhaerebant, Senecaeque animo Tusci quoque Iegislatores meditabantur , indicio Metionis 44, ubi versus sunt Ovidii Metam. Ill, aus.
K. - coercendos . . . . . merum.
Olim eon ieei Eseidisse a iam e se. unde pendeant ad s. a. h. quae alias suspensa sint i necdum coniecturae huius me poenitet, quanquam ei hieseici tolerati posse vulgatum. B. Et quidem arma m. Nempe triis sulco igne armatum, et tela leneu tem . Tela, Gigailleos debellatura furores. Boiat.
239쪽
XLIII. Quare ergo id fulmen quod solus Iupitermitti , placabile est: perniciosum id , de quo deIibe xavit, et quod aliis quoque diis auctoribiis ini sit p
Quia Iovem, id . est, regem, prodesSe etiam Solum oportet, nocere nΘn nisi cum pluribus visum est. Discant ii quicumque magnam potentiam inter homines, adepti sunt, sine consilio nec fulmen quidem mitti: advocent, Considerent multorum sententias.
placita temperent, et hoc sibi proponant, ubi aliquid
percuti debet , ne Iovi quidem suum satis esse Consilium. XLIV. In hoc quoque tam imperiti non suere, ut Iovem existimarent tela mutare: poeticam ista licen - . tiam decent.
Est aliud leolus fulmm, cui dextra Cyclopum Saeuitiae Iammaeque minus, minus addidit irae.' Tela secunda Mocant Superi
Illos vero altissimos viros error iste non t/nuit, ut a existimarent, Iovem modo levioribus sulminibus et
XLIII. Aac. Continuatio. Spectat rica ad Neronem oblique pungendum' haec explieatio ad morem Sione no- liberius hic uti Seneca eum Ruhkoptio tum , ubique rationabilia reddendi puto. Mel. -- Stium consilium. Η. E. quae religio et mythologia antiqui- suam voluntatem deliberationemque. tatis per manus quasi tradidisset, Quapropter concilium Deorum vocat, verbo, allegorice sive symbolice ex- neque quidquam horretidi prius de- . plicandi. Philosopho displicet in hoc cernit quam consiliantibus divis atrox studio prava consuetudo petitionis, ' sententia placuerit. I Ouit. quam V eamus, principit. Ruh . Diseant ii. Sic omnes codd. et edd. XLIV. ARG. Eamdem persequitur Muretus, Discant hoc ii. Buhh. materiam. Bouil. Di cant... consilium. Ad Neronem respexisse videri potest, quippe quem Est aliud Imius fulmen. ... vocant hoc ipso tempore , quo Seneca has averi. Versus deprompti ex ovid. naturales quaestiones componebat, in Netomorph. lib. III., vss. 305 sqq. nequitias multiplices degenerasse con- Sensus patet; et de Cyclopibus nihil , fiat. RMk. - Ratione sectae alleg - non notum. BOuid.
240쪽
lusoriis telis uti: sed Voluerunt admonere. eos quibus adversus peccata hominum fulminandum est, non eodem modo omnia esse percutienda: quaedam frangi
debere, quaedam allidi et destringi, quaedam admo
XLV. Ne hoc quidem crediderunt, Iovem, qualem
ἱn Capitolio et in caeteris aedibus colimus, mittere manu fulmina; sed eundem quem nos Iovem intelligunt, custodem rectoremque universi, animum a C
L oriis telis. Sic Erasmus et primitus cum editio, etc. Alii, ut Mu- retus, omittunt το telia. Buhh. Illos Nero altissimos. . . telis uti. Quod quidem Dei summi malestate indignum videtur, ae proinde inter errores nu
Quaedam frangi debere, quaedam
adgidi ea destringi, quaedam admo..eri. Sie Gmnov. legendum suasit, quum antea esset elidi ap. Muretum. Eam vulgala, ab Erasmo quoque. Te- praesentata, suit haee : quaedam eligiet distingui. Summam autem et capitalem poenam frangi sequitur
mitior callidi et destringi cum 'sensu aliquo supplicii, tertia sit terrore, ete. Caelerum notum est, ae idi et elidi saepe eonfundi. CL ad Columell. Iv. 20, 2, et Schneide s. qui exempla
nonnulla allulit, discrimine tamen verborum non exposito. Alidere autem minus valet quam eliaereo illud laesionem minorem significat, quam hoet alliditur dominus ap. Columell. I, 3, 9, cuius res atteruntur et elisos em exanimatosque eoniunxit Sue ton. Iul. 39. CL Senec. Εp. viri, 4 ἰ
dem est Fromonili emendatio admoneri , attamen haud necessaria. Quod ad sententiam spectat, hene Comparat Gruterus Nostrum de Clement. lib. I, eap. 34 , quem locum egregium apponerem, uisi Mevitali studendum esset. R LXLV. Aaa. Continuatio. Iovis
quem rerum omnium potentem spi
ritum elare dicit, magnitudinem mire tollit. aitque diversis sub nominibus
esse salum, esse providentiam , esse naturam, esse mundum. Egregie de
Deo hie disputatum esse satis Patet. Stoici autem imprimis studebant , doctrinam de Deo in clara luce 'nere, quippe qui multis et iis maximam partem bonia argumentis docuerunt, a Deo custodiri et regi muri. dum , atque provideri elementissime hominibus. CL Tierimam, Θstem ia. Sroiaeta Phil. II, p. 366 sq. qui tamen studio reprehendendi se nimis abripi passus est, praesertim p. 480sq. ubi materiae eos originem, au-etum atque ordinem tribuisse statuit, , nullis tamen idoneis argumentis ad isductis. - Caeterum suere, qui ex hoe loco colligerent, Etruscos eumdem Iovem, quem Seneca nominat, ac
Romanos veneratos esse: sed quam
Iubriea sit haec collectio , lacile est ad intelligendum. Quare Laris in pere supra laud. p. 235, li. 2 sapienter ab hac opinione alienum se ostendit. RuM. et Bovil.