장음표시 사용
221쪽
22 Iotiosum, et pusillae rei ministrum iacis, si aliis somnia , aliis exta disponit. Ista nihilominus divina opegeruntur, Sed non a Deo pennae avium reguntur, nec pecudam Viscera sub ipsa securi formantur. Alia ratione satorum series explicatur, indicia venturi ubique praemittens, ex quibus nobis quaedam familiaria, quaedam ignota sunt. Quidquid sit, alicuius rei suturae signum est: sortuita, et sine ratione vaga, divinationem non recipiunt. Cuius rei ordo est, etiam
praedictio est. Cur ergo aquilae hic honor datus est, .
animalia lum astra gignifieant suturiam . sed nondum Omnia in artem sunt redaela. Ra Somnia. Bie MADU. Gronocius pulat legendum esse omina. Nonaomvita, ait, sed omina ea aMihias ea ν Iur. Vulgo sommia. Al perperam. Nam eo a . adhaesit etω Omnia quod Plerumque eum omnia eoolandi soleta librariis. -- Nos quidem non sulis fragamur , quamvis aeuto, ut solet,
viro. Nam, ut h. l. de fulminibus, Don de somniis agitur, sic non abis surdum in phrasi, quae exempli in- alar est, de somniis agi tantillum.
Uaee enim Annaeana sententia est generaliter. Non eurae esse homin s
Diis, ui hi illis suturi temporia clades
vel exentiis per signa praenuntient. Speciat; ter vero diceret et Nee per somnἱa nec per exta vietimarum. nee per fulmen sutura portenduntur. At quanto melius priora duo tantum proferre, somnia nempe et exta, Minaietius vero ita omittere ut suppleat legentium perspicaeitas, atque ex illarum rerum absurditate et huius inanitas enneludaturi Botiti. Deo pennae. Pro Pennua fortasse legendum pirantie, liis enim volant
aves. Ila Fronis ias, P si , DAcris innis hirundinum T. I, et v. 2 9, eo tetim pinnis Meia dia T. II. Cicero lamen, de Nat. De r. lib. II, 44,
Ut na pennis aqωM. Eoel. Non a Deo pennae Mium ... .se mantur. IIaee propositi sui studio,ior quam veritatis. Nam , qui posset omnium retum arbiter non et his Praeesse quae minimi momenti videntur, quasi poliora Lia regum et eivἱ- talum luseiniae catilia aut formi evita vere essent. aut in minimis des. tere potestas entis maxima. cunctas melli mooentis ut Horatius lib. Ill. Od. x, v 8 . At id Veieribusus italum, etiam si quis ex illis alta sensere de Deo, huius in mas imis mirari potentiam, in minimis obli-luri aut negaturi. Chri,iiani primi
hune errorem a pu lerunt. A il. Aquilaὰ hie honor datus est.... -- spiein. Namque victoriae. regni, etc. praenuntiae aquila ; at quando lamen ei cladium, sed magnarum, tit Crasso
in Parthos eunte Dioci. lib. XL. Appian. de Beli. PMih- 39, Plutareti. in Cras,. Cur verri tali honore di gnata avem antiquilas . eadem est causa quam reliquae eelchritatis. Cheeni in aquila trivmphi lorum insigne teur Romani vexilli signu in sub Matio,
222쪽
tit magnarum rerum saceret auspicia, aut Corvo, auupaucissimis avibus, Caeterarum Sine Praesagio vox
est 3 Quia quaedam in artem nondum redacta sutit , quaedam vero ne rudigi quidem possunt, Ob nimium
6 remotam Conversationem. Caeterum nullum animal
est, quod nou motu et occursu suo praedicat aliquid. Non omnia scilicet, sed quaedam notantur. Auspicium est observantis. Ad eum itaque pertinet, qui in ea direxerit animum. Caeterum et ii Ia quae pereunt. Quinque stellarum potes tutem Chal1aeorum observa -
1 tio cxcepit. Quid tu 2 tot millia siderum iudicas otiosa lucere 2 Quid est porro aliud, quod errorem incutiat
Sylla, Caesaribus 8 evr spotheoseon decus ei imperatoriae animae eae lume voluntis symbolismus cur in Olympico hippodromo sacra estigies' Quia
nempe maiestatem ore, sublimitatem volatu praeserens, et Iovis DPt. max. ales. Digna lamen nolaiu res est Iovi ipsi, e Naxo insula adversus Titanas profectura aquilam visain, Prae Nun tiam ut aiunt ictoriae, et illud inrausa cur hane Iupiter sacram sibi decreverit, erediderinique homines
suturarum rerum Praesagam. Lactant.
sulem haec dicentem eo ut cliaria Doce occinuit. IIorat. lib. III, Od. xxv II, Vss. 30, Sqq.: Antequam Stantes re in
Petat Paludes, Imbrium diMina areis
imminenturi oscinem comum prece su seisiabo Solis ab ortu. Non lamen magnarum rerum praesaga haec avis, et τὰ magnarum rerum ad aquilam solam referri debent. Bouil. Paucissimis aμibus. Qua I m. Praecipue cornix , bubo , parra, columba, lynx le toreoly de quo Theocr. Idyll. II: Iυγξ, ἐλκε τυ , R. T.
1. BOMil. Ad animum et qui opinione et more solito apud Graecos et Romanos omen accipiebat, de quo vide
Ciceron. de Divin. I, 46, et Livium V, 65. Mel. Quinque Mellarum, i. e. Planetarum, Mercurii, Veneris, Martis, Iovis et
Saturnae, quos, exclusis terra, luna, sole, Proprie numerabant aut sensa
strictiore; es. Diodorum Sic. II, 30 ;IIori hieroglyph. I, 30; cic. Arat. 225 ; Propertium IV, 3, 304; Firmi
cum Mat. Astrol. II, 8 ; et quae G g ssim in Geogr. Vulv. T. I, X, P. 404. Mel. - Quinque .... ex Pit. Chaldaei apud Assyrios ' ideIn sunt, quod Magi apud Persas. Astrologiae studebant et arti horoscopicae, divinationi , praedictioni suturarum re
rum, auguriis, sacris et incantamentis quibus nempe mala ab hominibus a terti credebatur. Pro astrologo quocunque nomen Chaldaeorum tandem invaluisse constat. CL B Her, Hist.
223쪽
peritis natalium, quam quod paucis nos sideribus as
signant, quum omnia quae Supra nos Sunt, Partem sibi nostri vindicent 8 Submissiora sorsitan in nos propius vim suam dirigunt: et ea qua o Dequentius mota aliter nos, aliter caetera animulta prospiciunt. Cae- sterum et illa quae aut immota Sunt, aut propter velocitatem universo mundo parem immotis similia, non extra ius dominiumque nostri sunt. Aliud nspice , et distributis rem ossiciis, tractas. Non magis autem 1a-F spieitini Non d;ssimulabo, quem. admodum pHores editores sere omnes dissimulaverunt, hoe verbum esse obscurum, neque tamen propterea, corruptum esse , temure iudieatio. Quum enim sermo ait de eaelestibus corporibus , quae vim ira nos et omnino in terrestria animalia exerincent , quae hac ratione dicuntur tios adspieere , consρ cere, ad quaeque perlinent mi spe citia vi conmeritis, egraeco auso axoπrῖυ derivati, mihi in mentem venit, illud provisere eodem hue referre, quum saepe notet desuin
per intueri. Isine Iupiter apud Virgilium prospicit aequor; Bidens Miseeruem in f ea prosperid tu tim apud Phaedrum lib. I., sab. xvir, 8. Caesar
ν ibtis Deis in D. 3em prospicere latius et planius dixit, fortassis, ne male intelligatur, quia pros eo e omnem in longinquum erinspectum proprie des gnat. Frequentiore usu de astro ei ,tella dieuntur haee avicere, con-Wicere , respicere. Horat. lib. II, Od. xvii. 47: Λ Ghera, seia me Seo ritis adspicit. Censorinus de die nai. Vul, p. 38r Sol iactim convicit, pineisque interieci Is κατὰ τρίγωυου auspiei . Macrob. in somn. SeiP. I, is, pag. 97 et bip. ia Salu tis ausolem , Mars adspieitit ad trinam. Iurilius Firmietis Astrol. II, 23 , si Nero
et Mnmotae et misti liae Meliae pari radiciliorae remeareine. Ex his forsan , proxima aettid. aerias, quae sane non evident a, lucem possunt mutuari, iat sensus si tr tia, Luci , a. pro se a. h. e. si ria eeris sub alio dominio alia i se' uominiam, vide-lieel fixarum aut errantium steIlarum, et tractassis, ut fortasse logendum est, rem s. distr. h. e. rem
aut vitae rationem in varia osseia aut negotia dispartitam. Compei talhule explicationi voeabula dominitimet adspicere , quae .in astrologicis adhibentur. Sed certa haee esse haud praestiter; m. Bouil.
Velocitatem tiniMerso m do Parem.
Ea em nempe quam ille, caesus quidem ei plerIsque inobservatus, quo
euneta eaelorum rapiti citur motus.
Nam ab orietile in occidentem mura dus vertitur. Porro, si eadem veriἰ-gine et stellae quaedam seruntiar. earum motum non magis conspici necessitas est. A M. Alitia aspire, ea distri lis rem offlatis, tractas. veteres libri h. l. nos destituunt. In regin eod. erat vilitas. Suecurrit: Aliter ridstitit et distriflutiarem officiis t iacerint. Nempe, ait C -
224쪽
cito est, scire quid possint, quam dubitari debet,
XXXIII. Nunc ad fulmina revertamur, quorum ars in tria dividitur :l quemadmodum exploremus,
quemadmodum interpretemur, quemadmodum exoremus. Prima pars ad sormulam spectat; secunda ad
divinationem; tertia, ad propitiandos deos, quos bona
rogare Oportet, mala de Precari. Rogare, ut promissa firment: deprecari, ut remittant minas. XXXIV. Summam esse vim fulminum iudicant,
quia quidquid alia portendunt, interventus fulminis tollit. Quidquid ab hoc portenditur, fixum est, negalterius ostenti significatione minuitur. Quidquid exta,
nov. illa aut immota, aut immolissimili' sidera, quorum nondum P testatem observatio excepit, haud du. hie ditione in nos non carent, sed aliter atque illa per vim suam rebus humanis intersunt, et descriptis atque partitis vicibus tanguntur. Palat. teri. habet, non e sciis, quae est vulgata
betur. Sed caetera, ait Gron. quomodo cohaerent Z Fromondust Illud adspice et distributis rem ossiciis tracta. Sed hoc quoque per se quidem aeninsum habet; coniunctum vero illis , quae Praecedunt et sequuntur, vibilhabet appositi. Sensum egregie letigisse , verba non praestitisse videtur. Eodem enim sensu scripsisse quoque potuit Seneca: Aliud adspicimat, et distributis rem ossiciis tractant. Meliores itaque codices sunt expectandi: nisi aliunde haee verba in textum invecta statuere malis. RUI
XXXIII. Aac. Divisio artis sulguralis. MLI. Nunc ad stamina, ele. Haee lalInstractat Seneca quam h. l. quidem suere. tractanda, verbosiusque Pliniorem, II. N. II, 53 , 4 , verbis Oxistimant Doem trina iactuari , attingente, item et Ovidio susius, Fast. III, 388, in ρiubili fulmina de tertio horum cogitante. MelIn tria. Alii quartum addiderant, artem fulminum eliciendorum. Sic Ovid. Faat. III, 3 7 sq. et Plin. Il. 53, qui adeo narrat, hoc quoque ad
Tuscorum artem pertinuisse. R.
De sulminum divisione; vid. Exe. III ad calc. libri. Bouil.
Prima... Drmulam arctat; h. e. ad genus et naturam. MM.
XXXIV. Aac. Tolluntne sulmina auguriorum et extispiciorum vim ZMhk. Quia quidquid alia ostenta, exta,
aves, etc. MM. Minuistin omnium codd. et edd. antiq. Ieclio est. In recentiores edd. latur irrepsit ex ora Erasmicae. Sed minuitur , eodem quo minatur sensu, Elegantius est, cuius glossa habenda mimatur. Vim verbi benedoeuit Gronov. quae nunc e bonis
225쪽
NAT PR. QUAEST. Ll B. II. 225 quidquid aves minabuntur, secundo fulmine abolebitust. Quidquid fulmine denuntiatum est, nec extis, nec ave contraria Pe sellitur. In quo mihi salii viden- atur. Quare 2 quia vero verius nihil est. Si aves sintura Cecinerunt, non potest hoc auspicium sulmine irritum fieri, aut, si potest, non sutura cecinere. Non enim nunc avem comparo et fulmen, sed duo veri signa : quae si verum Significant, paria sunt. Itaque si fulminis interventus submovet extorum vel augu
rum iudicia, male inspecta exta, male observata auguria sunt. Non enim refert, utrius rei maior poten- , tiorve natura sit: si utraque res veri attulit signum,
Lexleis peli potest. - uintam , mi anor, inferior sit, ideoque υalorem perdit. Geonovius laudat Cie. de OsrI, 22. 3, tibi: minuenda est hare opiis Nio , interprete I.M. Heusingero, si gnis restringenda. Reliqua hxempla huius significationἱs nota sunt. R. In quo. .. υMentra . Tuκἰ, et illi Stolei, qui eum illis sentiunt. R.
--υer ... est. Si leum hoc es dogma r quum enim haee Tec ἀΛ-0atae virtus sit, ut neeessario semper sibi eonstet, ita ut veritas altera non verior altera sit, aequitur, ut unum lanium modo verum, et id non verius altero sit. Bona sunt pari Cc Se eae Ep. Qui , 8; tum Bruth. I, p. 9 6. R. - Proverbium tamen apud Antiquos fuit illud υero Neritis; quamis vis, si sensum presseris, nil rationi
eonsentaneum inventurus es. Sed καθ' omρgouis illud dietum est, et ut nos his, ii est pias γε eertrita, ii est pitia quimpossibie. quamvis haee striete sumpta absurda auri L Martiat. I. VI, Epigi xxx, vss. 6, r Vis di miihi Deriora inris3 Seae sestertia, meis, perdidisti. Idem,lib. VI U. Epἰgr. Lxxva,
De re e ser, quos una cum nostro
elle stoleum agnoveris, qui varios gradus veri nut modos non magis quam virtutis statuiti R. Si in qua res Deri altaria signum. Sie editione Erasini e ieeque Ca
sati οἱ adiutus, egregie Gronos . re. posuit si ruraque res in i aletilia signum. Nurelus e mss. Fortunat. seu tigra vim attiuile sed negat Seneea
ullam vim seri, vultque frustra esse illos. qui fulmini in auguriis malo. rem polentiam adseribunt. quam avi-
226쪽
quantum ad hoc, par est. Si dicas, flammae vim maiorem esse, quam fumi, non mentieris: sed ad indicandum ignem, idem valet flamma, quod sumus. Ita que si hoc dicunt, quoties exta. aliud significabunt, aliud fulmina, fulminum erit auctoritas maior, soP-- tasse consentiam : sed si hoc dicunt, quamvis altera signa verum prRedixerint, fulminis ictus prioPα dole- .vit, et ad se fidem traxit, falsum est. Quare 2 quia nihil interest, quam multa auspicia sint; satum unu inest: quod si bene primo auspicio intellectum est, secundo non interit: idem est. Ita dico, non refert, idem an aliud sit, per quod quaerimus; quoniam, doquo quaerimus, idem est.
XXXV. Fatum sulmine mutari non potest. Quidni Nam sulmen ipsum sati pars est. Quid ergo Τ expiationes, procurationesque, quo pertinent, Si immutabilia sint sata 2 Permitte mihi illam rigidam sectum tueri eorum, qui excipiunt ista, et nihil aliud esse
existimant vota, quam aegrae mentis solatia. Aliteo ius Suum peragunt, . nec ulla Commoventur Prece,
bus, etc. Beele pro sutili . lectione declarat Gron. Erasmi editio habet,aed utra res υeri attulic signiam, quantum ad hoc , Par est. Neque aliter prior vencia, nisi quod , lapsu typo graphi, uter. Ruhk. XXXV. ARG. Vota sunt irrita Propter satum. MM.
Nam fulmen . . . eri: qualerius a fato mittitur et sali aeternam seriem atque ordinem nuntiat. Dδk. . Permirae... rigidam sectam rueri., ate. Velustiores, s. Primi Stoae auisetores hoc tuiti sunt. Recentiores ah hoe rigore diseessere. CL Hedemanu,
bat. der Solachen Phil. Tom. II, p. 3 29 sq. Ruia . ' Qui exei; m. i. e. tollunt ii Ias exinpiationes et procurationes. R A. Qui exemiunt ista, et nihil alitiae
esse existimaru -Ia... solatia. Aliterius, ete. Haec partim ex emend. Gro
novit assumpsi. Quum enim omnes codd. et edd. habeant , et nihil Oistimant fata, quae tamen Sinae De pugnant, satis quippe nunquam obtrectanti, ex illo fata recte feeit trota, i. e. expiationes et procuratioues, ve hil c. 37 init. In eo tamen, quod seribendum putat: Ila Mero inteli. sala, ait, ex superioribus ius suum Peragunt, non 'assentior. IlIud ialiter OsIendisse iam olim virum quemdam
doctum videtur: nam Erasmus Maris
227쪽
NATVn. QVΛEST. LIB. II. 227 non misericordia sectuntur, non gratia. Servant Cur- 2 sum irrevocabilem: ingesta ex destinato fluunt. Quem admodum rapidorum aqua torrentium in se non Te- currit , nec moratur quidem, quia priorem Superveniens praecipitat: sic ordinem rerum sati aeterna Series votat, cuius haec prima Iex est, stare decreto.
XXXVI. Quid enim intelligis satum 7 Existimo necessitatem rerum omnium actionumque , quam nulla vis rumpat. Hanc si sacrificiis, et capite niveae agnae,
rat. in quodam e iee ms . repertum rhr,oeMiliter itis suum per tint. R. Aliter. .. gratiar ad quorum exemin
certia ex destinaro frume , i. e. eerto ordine, ut statu lunν est. Vereor lamen, ne haec Gron. emendatio, quam .
vis ingeniosa, Oliosi quid inferre videaturi vix enim disterunt , incerta et eaedes Diario A. Retineamus ingestu, i. e. simul atque cursum inceperint. Irimaei autem esse, ostendi , 'paretectim uehementia quadam constate R. . Series rotae. Sed editi omnes et duo libri mss. pal. renit. Tertius, qui dii-tographias interdum habet, dat: r lis Dei regiL Hoe regie praeserendum est alteri lectioni, quam Muretus et Grul. maluerunt, mira, quoniam de eerio et destinato cursu sali' sermo
est. Nil mutavi tamen. MAI. XXXVI. Aan. Quid ait satum. Decalo Stoicorum egit quidam Tted mann l. l. et Getardis apta. Phil. sed
ita ui assensum cohibeas. Falum autem Stoae haud mulium aberat ab illo, quod Lethnilatus necessi late hypothetica expressum ivit cons ei. Essisi suae in horae de Dieti et L L
Iecessu. .. m M. Noli existimare Senecam leniorem Stoleum esse, ne M.que miliora, quae sequuntur, E ee edire ea hae desinitione sali, quae ad illam. rig Idam , absolutam et mathe - .malleam eius rationem aecedit: imo' potius rigidior est ipsius Chrysippi
doeirina, quem accusabant omnem,oluntatis libertatem sustuli,se. V.Cellius N. A. VI, 2 et Theodor t Cr. Asr. I, p. 850. l. IV, Plutarchus Plac. Phil. I, 27. Garaiam, ad M. Antoniti. VII, 46. Eius desinitionem plene anseri Gellius talem: Ειμαρμώνηυ esse φυσακυ συνταξιου τωυ ouis ερ Διδιου , τω, - τοῖς ἐτέροις ἐπακολου-
κῆς. Hine plerique Stoici satum pu
bus loeis 'patet, Chrysippum neque illam libertatem tollere, neque ila videri voluisse , quam is suam eius
228쪽
L. ANNAEI SENECAE exorari iudicas, divina non nosti. Sapientis quoquo a viri sententiam negatis posse mutari: quanto magis
Dei Τ quum sapiens quid sit optimum in praesentia
sciati, illius divinitati omne praesens sit. Agere tamen nun eorum volo causam, qui procuranda exi-
dhfinitionem variaverit, neque salia sere, Democritum durioHs neeessi la- sibi eo titἱsae videatur, aut Dem . critum, quem Oenomaus apud Euseb. Praep. Evang. VI, 7. hane in rem dieit, voluntatem humanam feeisse semiservam. Hine iniquum est. Sitii. eorum salo nimium obiieere rigorem, quum providentia ab omnibus ere. dita satum, euἱ in elunt eam, redis dat mitius; etsi non poterant non
statuere, omnia eum eventum ha here necesse esse, quem deus Praeviderit, aut, quod idem est, praestituerit. Fortasse, in his ut in aliis multis, sequebantur Heraelitum, qui salum appellabat, MD, δι - ου- σεις του παwrος λεκουτα. Neque longe aberant a Platonis sententia,
am aeternam naruriae rationem , ap
pellantia et nostrae potestati praeterfatum aliquia eo edentis. Vid. OH genes, Philos. XIX; Timaeus t. X, p. 385. Platoni convenienter Ciee da Divin. I, 5s salum appellat ordι-nem aeriamque eata intim , qutam Caisae arae novi rem ea ae gigniet, quam
sub sua necessitate senem intellexit, quo eius dieii rigor valde mollitur. Plato sua habuit sortasse a Pythagora , qui partes seeundas gubernandi mundum sato, Deo proximas, tribuehat. Vid. Dioghn. l. vIII, 4, 3 s. Quo magis Aristoteles has paries Deo minuit, eo plus eum legibus naturaenialibus dare effieilue ; es. Metaph.
II, 3 s ita lamen, ut easui quoque aliquid eoneederet. Casui vero omnialis propugnatorem uon aequentes. Epicureos permisisse constat, illam legem tamen Omnino rei ieere non
nota poterat non obnoxia esse meris antiquorum hominum e vulgo enim non magnam existimabant esse deorum suorum maiestatem, quos Coer-eeri ah aeterna materia putabant. neque dignam numine bono et aa piente temerariam illam rationemeensebant, qua res terrestres admὲ iani, rari iis υἰderentur. Hine expli-eatur rigida illa vIs sali inexorabilis, i ab ipsi. diis inneioribus erat ex
opinἱone veterum vulgari parendum, quae ab antὶquissimis temporibus ad sera usque tempora propagata est . quaeque apud Herodotum v. e. i. s; IX, 37 , aeque regnat atque apud Nomerum regnaverat i apud hune tamon etiam de rum aut 1, minum voluntatἰ, interdum superiori. sati rigor έπψ uomu eorum arbitrio aut voluntati e iti unde perspienum est, quantum auetoritatis atque pra tentiae ei omni aevo fuerit tribulum.
Manabat haec praecepitu stoae evapathia, quae rursus in dogmale , praeter honestum nihil in bonis, nitebatur. MhL
229쪽
NATVR. QUA EST: OB. ll. 229stimant fulmina, et expiationes non dubitant prodesse , aliquando ad Submovenda pericula, aliquando ad levanda, aliquando ad differenda.
XXXVII. Quid sit quod sequitur, paulo poSt prosequar. Interim hoc habet commune nobiscum, quod nos quoque existimamus Vota proficere, salva vi ac lotestate satorum ; quaedam enim a diis immortali
mo rania existimarii fulmina.P-custare fulmen est fulmini quasi irato et eladem molienti saera facere qui-hu, molliti Dil sulminatores mutent sententiam. Sie pro rare Deos diiseeretur pro mos rara. Bouil. XXXVII. Axo. Vola et preces Pr sucit. MAI. Prose M. Nnnne mavis meeum Persequiar pro prosequar , quum lega tur supra u seleniἰa persequendorum fulminum. a Mel. Interim . . . futUrum. Nos quidem nune hominum ea asam acturi tulis mina ex Istimantium proeuranda. cum
iis statuimus, qui ista non rei ieiuni rhi enim neeessitatem hypothetieam admittere non dubitant, qualem E
struxit. RMI. - Farorum. Sententia Siotes de Ioeo fatali atque potestate preethus realela est egregia, qua luetilentiorem apud siniem quἰdem ere. Ao exlare sere nullam. Nausta ea sἱne dubio eal e serἰplis de salo Siciἰeo maniἱquissimorum , Zenonis, Posidoniἰ,
Diogenem Lagei. UII, 4 , 74. Hune praeeipue veteres araetores Glebrant ui philosophum. qui salum hominum arbitrio ei libertati ita aeeommoda. verit, ni alterum salutam eum salvo altero bene posset constare. Vid. Cicero, de Fato, e. 48, ete. Plutarchus
6, P. η8 . t. I, ed. 'Heer. Insignastilique eo erant Stoici iotet philosophos, Iod eontra Cyrenaie , Periis paleiie . Epi reos et alios Oe q.i- hos uide Davitium ad Maxim. Tyr. Dissert. XI, p. 534. Boetii. raii nem, vim ae dignationem satorum tuebantur. Hine Narcus Antonin. I,
Ευχου τοῖς mae si Patres Ee-elesiastici quidam exegissent, aut saltem revorassent in mentem, non tritotam doctrinam ph; losophorum pro- sanorum satalistieam tam aeriter in A. vecti essent, eum preeum ratione eam ne iliae; posse negantes, ut Eus .
Prae p. Evang. VI, 6, p. 244 ed. Col. et ipse, doctissimus quamvis, Arno hius ad s. Gentes VII. p. ais et alii. Plerique lamen eautius egere. ut genes eontra Celaum II, 3 3. p. 494, ed. Wire. t. l. aeeum conserendus apud Euseb. Praep. Evang. VI, 3 4 ubi rem tamen praeeἰme ad satalem astrorum vim refert de Orat. imprimis eap. 29, t. III, p. 574 . Clemens Alex. Sirom. VII, γ, p. 534. t. VI, ed. W. Nullius sere eorum sellius M. pientiusque extat dierum quam Au-
230쪽
L. ANNAEl SENEC1 Ebus ita suspensa relicta sunt, ut in honum verta ut . si admotae diis preces fuerint, si vota suscepta. Ita nota est hoe contra fatum , sed ipsum quoque in lato 2 est. Aut suturum inquit, est, aut non . di suturi mest, etiamsi non susceperis vota, fiet. Si non est futurum , etiamsi susceperis vota, non fiet. Falsa e tista interrogatio : quia illam mediam inter ista ex criptionem praeteris. Futurum, inquam, hoc est, sed Si vota suscepta .suerinti ΗOC quoque necesse, inquit, est, sato comprehensum
Deeano non dissimiliteri Praees υalent, a l. ad ea immuandia, qtiae sa
iou. CL Nemesius de Nat. Hom. NLIV, .p. 359 M. Matth. Iamhliebus de Myster. XII. p. 22, tibi sieeli precando deos eredit, et Praelus in Platori. Ti n. p. 64. DIgna Omnino sunt quae ad hune loeum reserantur verba
,iathii ad Homeri Iliada. p. 29, qui
Homerom ait putasse, nisi quis pro-hus , pretes esse omnino vanas. Eius verha sunt i Καθολου ὀ ποεητόμ' ου- δεμα, ευ ργ6v ευχη, ευπρακτου πί- tv tτtopai. Mel. In foro est. Viso Mnsu ri in foro sumendum, hocne , fini angruum, ari , , inter suritia diadiam reliartim pPraestat sane esplicatio posterior de qua miramur potuisse quem piam latine scientem haesitare. R il.
Aia fotirum .... est .... atii non. Si
stit utina, ete. Aeademiei hoe obii. ciunt, imprimis Carneades, Ut g C; e triclis libello egregio illo quidem . sed larere ad nos perlato, de Falo,opparet, qui Dium Stoicorum impugnabant, Iudai.
me Atri interrogatio. Palat. ter . habet, est illa Duerrogatio Dei iliatio. Amat ille eodex, haud dubie reeeritiorurn e numero, annotare tales ob
servationes , a librario, sedulo qυidem , sed parum doeio, in textum immissas. At prius manifesto a Seneca est, posterius Apuleio vix dignum tolerpretameotum Ingere galio vero est ἐρωτημα, syllogismus. R - Imri , quodvis argumentum , nedquod contra aliquem insertur . alias luatio. Neque Deeessarium est, Mi sua forma influatur. Sullieit . ut ira ea lateat aliquid, quod solvendum proponitur. Vide 4picis citat Biah op su, ad Epistolam Lxxxae, 7. H. in .... praeteris, illam ecinditionem, aed si - sisyra ferint. n. XXXVIII. Aac. continuatio Ptitia me tui maritis, eie. Quum Stoiei . inqne iis praecipuo Chrysip. pua . docuissent, silum esse sempiternam quamdam et indoelinabiloni
reris in seriem et ea lenam volventem ae metipsam et implieari em per aeter- hos conseqMentiae ordinos, ex qui hi s