장음표시 사용
211쪽
NATVB. QVAEST. LIB. u. 2I Iaer cava nube et motu ipso extenuatus diisundatur. Deinde quum maiorem sibi lonum quaerit, a quibus involutus est, sonum patitur. Quid autem 2 non quemadmodum illisae manus inter se plausum edunt, sic illisarum inter se nubium sonus potest esse magnus , quia magna concurrunt inter se Τ
XXVIII. Videmus, inquit, nubes impingi monti
hus , nee sonum fieri. Primum omnium non quocumquct modo illisae sunt, sonant, sed si a Pto sunt compositae ad sonum odendum. Aversae inter se ma- .
nus collisae non plaudunt, sed palma cum palma collata plausum iacit. Et plurimum interest, utrum
Cavae Concutiantur, an planae et extentae. Deinde
non tantum nubes ire oportet, sed agi magna vi, et procellosa. Etiam mons non scindit nubem, sed digerit, et primam quamqὰν partem eius solvit. Ne vesica quidem, quo quinque modo spiritum emisit, sonat. Si ferro divisa est, sine ullo aurium sensu exit. Rumpi illam oportet, ut sonet, non Secari. Idem de nubibus dico : nisi multo impetu dissolutae, non Sonant.
motavit Hemsterhiasius, eui accedat Pausanias III, 6r Tabcsa καὶ ax ovacarrula σαv αι βροωται. Mel. . Lucr se. Deleverat has hinas voces Muretus, quae tamen in omnibus codd. et edd. exlaut MLI. Hasvoees a Nureio deletas Bulikopsus Senecae bene restituit. Quanquam enim ex glossa esse possunt videri ;adiieere tamen eas Seneca pol ii, quo magis perspicua essent a se diis ela. Mel. et Bouil. XXVIII. Asa. At nubes montibus
impactae sonitum non edunt. Resuis talio ti P ohieelionis bene. prodeas ilaueicit i. quatenus ex eo cessis argumentatur. REI. Deinde. .. Proeetiosa. Haud dubio vera sunt. Nam etiamsi nubes interdum vi et labi videamus et fragorem Inde eooriri , tamen hoe aliis eausis tribuendum est. Plerumque magna eas et proeellosa vi in montes serti videmus, nullci tamen sonitu inde animadverso. Mu. nigerie. Sie Fortunatus in codd. mss. invenit, habent antiquIores edd. probatque Cronovius, qui explicatrordinat et dispensat, et ut quaeque pars ad se venit, esplieat. Sie VII, 22 , 2 1 IMMsque m O c gregina -
ι- , modo digeruntur , muti uiam immotae iacent. Rutili. Dissoliaue Omnes eodd. et edd.
212쪽
2Ia L. ANNAEI SENECAE' Adiice nunc quod nubes in montem Iactae non franguntur, sed circumfunduntur in aliquas partes mon
tis , arboris ramos, frutices , aspera saxa et eminentia. Et ita discutiuntur, et, si quem habent spiritum,
multifariam emittunt e qui, nisi universus erumpit , ' nec crepat. Hoc ut scias, ventus qui circa auborem funditur, sibilat, non tonat. Lato, ut ita dicam, ictu, et totum globum semel dissipante opus est, ut soni-lus erumpat, qualis auditur quum tonat. XXIX. Praeter haec natura aptus est aer ad vΟ-
ces. Quidni 7 quum vox nihil aIiud sit, quam ictus
praeter Murelianam , ubi est, dissiluere, exhibent. Statim e pal. ter . et veteri edit. revocari in montem, quum esset in monte aes e. Ruliv. ix. Aho. Continuatio. Quidni p quum υ-... aer. Vocem et sonum h. l. eonfundi ναυχρη--κως, apparet. Stoh. Eel. Phys. p.
4 ma sit. Stoleis haee desinitio adseri.hἰiur ut propria , etsi nee Aristoteli aliena erat. CL Diog. La ri. VII, 5s ,
not. Menag. R. - Seneca, qui supra. e. 6, 3. vocem iniensionem aeris vocaverat, ut audiatur, linguae soromalam pereurati , hie eam minus curiose letum alleis appellat. verumillie de voee animalium . hie de quo.
πεπὶηγμώoc. Idem hie II, 4, 3 obsee. vat, Archelaum aueiorem huius esse d/finitionis r Ηρωτος lina γε- uterivet iv τρυώρος πλῆξιυ. rud dubi landum est de veritate huius dieii. Quum enim Empedocles, imo Pythagoras de auditu et v e iam egerint v. Plutarchum , Pl. Phil. Iv, 6 . et as); quorum hie eo antiquior, hie aequalis sere erat, non poterant non de voce praeeipere. Quidquid sit, melius Arehelao Plato ita, Π,εύμα
X, artieulatae vocis humanae ideoque vocis proprie dietae magis' habetis rationem. Gemina sere tradit Timaeus de An. mundi, p. 2ι : Φου Σεστι πχαξις ἐυ ἀερε, διἔκυου rava reoeta ectv ikυχα, δι' ω v. CL ' Psellus omnis. Doele. 8 . Primus is est, qui aera percussum passivum , qui per se
Nondum sonus est , a pereussione agris activa , quae sonum proereat
et hune a voee distinxit. Sectitidum Diogenem Lasilitum enim lib. III. 2 , hisa Iam iacit m, v εμ υχev , et οψυχοτ, illam animalium hane reiarum , quarum illa sit aut ἐγγ u- ματος hominum , aut ἀγραμματoc
animalium. Naee tam aeute dicta sunt. ut, si vera, huius distineti nἱs auctoritas non debeatur Aristoteli. Hie sane non meliora profert quam Plato. dum de Nisi. anim. IV, 9r η υη δῶ ναὶ vo M aetaρnv εστι καὶ et tu. Totiis et uυ διά ivroe . quorum quid
213쪽
NATVR. QVAESV. LIB. II. 2. I 3 aer. Debent ergo nubes utrimque dissecari, et cavae et intentae. Vides enim quanto vocatiora sunt vacuaquam plena, quanto intenta quam remissa. Ita tympana et cymbala sonant, quia illa repugnantem ex
ulteriore parte spiritum pulsant, haec ad ipsum
aerem acta, nisi concavo , non tinniunt.
arbitrabantur esse ἀσωματου , non
item reliqui omnes. Neque enim aliae Melae Meralicae hane rem iu-d eati,ni esse indignam quam iraelarent, Epicurei praesertim et Stoicἱ, qui voei eorpoream naturam tribue. hani: et illi quἰdem , quoniam voces ut corpora . aut laedant auditum aut iuvent. Iline Lucretius, N. B. l. Iv, vs. 53 et 536r Fra ter ait enim Noet famines saepe , saeiaque Asperiora
auribus aceidani gratius aut ingra. tius liguris sint magis ieretibus aut angulosis. In his, ut in omni hiis ere, pendet a Demoerilo, qui aeris oce diis pati aut eomminuit parit elatas una cum illius particulis, quihus suam formam accommodaverint,
ad aurem devol i putabat. Vide Plutarehum de Plae. Ph. IV, 49. Cum Epicureia saetebant Stoici r Oarilae
ex l. citato Diogenis Llertii, Gelliique Noet. Ait. V, 35. dicentis.
Cal. de Praee n. s. Origenes contra Cels. Il, 72, et Theon ad Arati Phaen.
Στωικοὲ mrrHγμευου ρωvηv ωρακα οὐst. Neque alia ad ita statuendum eos compellebat ratio, quum enim Omne essiciens corpus sit, etiam v cem esse eorpus. Huius opinionis vastigium nullum tamen apud Sene- eam. Pyrrho eiusque sequaces , qu rum non erat res definire, φω,ri, non nisi ἔλου αἰσθουρρυ ανοης essa volebant. v. Sextus Empir. Pyrrh.
vitis V, 3 Arehileel. a Vox est Uiis ritus Aena et a reis irati aemultis estitii. 'De lota hac re conserantur nota ad Gellium l. e. et ei. Se e. der ad Gl. phys. p. 468. Mulio melius et simplicius est eum recentioribus phyaleis sumere aerem ita percussum. ui duris eorporibus illidatur, aut vi-hretur in tessicine aut unitate sua, ex suarum particularum motum usque ad aurein propaget, in eaque sonitus aemum moveat, quod bene elareque
Ita ιγ Nania et smbialia Mna . quia... rinni l. Ossendere posse hune locum non celo. Tympana, extrin- seeus pulsando intrinseeus pellere aerem , salia clarum ἰ non aeque aerem aera de eymbalis , antror sus in liherum aerem pulsis ei vibralis, quas a tenet celeber ille Faunia, in Mis ei, ver. Ill. IV, 34. Mus. Flor. 58 , 59. uel Ilist. mus. Tati. IV, 4. Bremia. iv, 60, 4 et 43.
214쪽
XXX.. ec Quidam, inter quos Asclepiodotus est,
iudicant sic, quorumdam quoque horporum ConcuΓm tonitrua et fulmina excuti posse. Aetna aliquando multo igne abundavit: ingentem vim arenae urentis effudit. Involutus est dies pulvere, populusque S a bita nox terruit. Illo tempore aiunt plurima fuisse tonitrua et fulmina quae concursu aridorum corporum facta sunt, non nubium: quas verisimile est, in tanto
IIaec , ut nostrae eampanae, quibus
similes sunt, interdum linnire dicuntur, ut a Catullo, Epith. 262 ;Virgil. Georgic. IV , 64 ; Apuleio, Nelam. VIII, pag. 343. et bip. Sed
iicias. ex ovidii Fast. IV, 277 8 At
couca m pro concavitas bene habet.
MeL . XXX. Allo. Asclepiodoti de ea usa tonitruum et fulminum sententia. R. Aselmiedotus. De hoe Philosopho, Posidonii auditore , iam supra mentio est sacta, c. 26 , 5. Aristoletos Meteor. II, 9, spiritus solummodo ex incretionem in spissitudinem nubium incidentem sacere lonitrua stultae-bat , quem Νoster maxime sequutus est. Sed quum e terra quoque cs. c. 45 γ loniuria surgant , ubi tamen
nubium concursus esse . nequit, ad corporum aridorum concursum et
alli ilum , unde tonitrua oriatitur , confugerunt Stoicorum quidam, iii
quibus suit Asclepiodotus Ruhk.
sim arcuae urentis, quam nos V eamus L e. Asclepiodotus μυορυμ .τi ραγ και ρυακα videtur dixisse. Nam ex arenis calentibus candentibusque propemodum liquefactisque 'lapidibus constat, quo fluuii instarseruntur per campos. Virgil. bene describit, Georgic. lib. I, vs. 47s: Flammarumque gloἷos liquefactaque NODere saxa. Vid. et Pindar. Pythie. I, epod. I: Tυρως ἐκατοντακάοπιος,
feliciter de Typhoeo, Prometh. vii Ct. vss. 367 sqq. : Κορυραις δ' εν α κραtς ivsvος μυδροκτυπει LIqπιστος, εγο νεκραγησονται ποτ1 Ilοταμut πυρος δαπτοντες αγρίαις γυάθοις Τῆς καλ. λικάρπου Σικελιας λευρας γύας. κ. τ.λ. Rδk. et Bouil. . POPulosque subita nox terruit. Similis styli maiestas et sententiarum tenor Virgiliani versus σχηματι , Georgic. lib. I, v. 468 : I laque aerer-uam timuerunt saeculia noetem. Simi Ille e Flaec. lib. I, Od. ii, VSs. 4, 5: retia Vrbem , Terruit gentes. Sed Horatio gentes pro univeran orbe terrarum , Nostro sto'dos Pro Populis Aetnae vicinis, nil amplius. Botia. Comorum Arida crepora quulem , nisi alivd .quid accessisset , non Sunseclura suissent fulminibus edendis. MhI. '- Quas υerisimile... fuisse: nam nisi exhalationes variae adsint , nubes nec existere nec formari possunt , quippe quae ibi tantum congregaritur ex oseinione V clerum , ubi radii soli, vim maximam emittunt. Vbi itaque ortinia servore nagrant, nullae nubium cougregationes fieri possunt , nullave spissi ludo aetis erassi. Si Aristot. Meteorol. I ', 3. p. 732 Sq. quem sequutus est Λsclepiodotus. R.
215쪽
NxΥVR. QVΛΕST. LIB. ι I. at 5 fervore neris, nullas fuisse. Aliquando Cainbyses ad aAmmonem misit exercitum : quem arena Austro mota , et more nivis incidens, texit, deinde obruit.
Cimbus. Rex Persarum , mortuo Cyro patre, an n. ant. Chr. nat.
529 . violentior quam sortior; impetu quidem , sed non ingenio paterno Aegyptum invasit, cui id temporis Apri es praeerat, redactaque sub iugum regione fere tota, quinquaginta millia hominum Libyam misit qui templum Ammonis vid. io D. expugnarent vi dirἰperentque. Quos sepultos
vem, quod in Africa Hereules, vel tiam si e quibusdam placei Baechus , siti eonneius et iamiam moriturias, invocatum subinde Iovem vi. dii arietis Drma latentem exilire , et scaturientis non proeul aquae venam commonstrare. Cultis ad rei memo-aeiam heres palei templum vovit sirh-xitque quo in loco miraculum iacium a ebat. Atque hie loeus erat una ex Oasibus . noxem ab Alexandria die. rum spatio, inter Libyao horrida, sol ludines, laeetis. Ipsa fertilis , arborum dives nquas abundans omnimodisque deliciis affueris; eirca, solum aridum , sole ustum, arenosum. At arenam Craece ψαμαου vel per apocop i δαμος. Vnde Deo nomen Iovi. In lae Ammonii. Ilodie locus dieitur el-Sio h , haud absorium nomen reliquis Oasium nominibusque nam. quae in Aegypto superiore est, hanc vocamus cl.wah vel H--M; hane vero quae in Heplanomide , ed
Quem arena Atistro mola.... Meuit.
Titiditio Ammoniorum . de qua iam nos supra. Ad. not. eol. 4. Rotia. Aselepi oius, austri mentionem sa-cia, euius Herod. quoque me Init. se Herodotum sequi innui , qui tameni riivis comparationem omiserat. Caeterum parum Hobis verisimile est, quod Asclepiodoto perquam verisiis mile videbatur. RHL - Iure Ruh. opso Meus videtur, mihique eum eo. Vt enim taeeam, rationem haud esse eiusmodi terreni quasi lonitrus eapa cem , nemo seripiorum , ne Herod
ius quidem , qui II l, 25, 26, rei ut
valde memorabilis metitionem iniecisset, rem eommemorat praeter Iustinum , cui, I, 9:. Te estiatis et areniarum mollias oppressus interia seri.
216쪽
L. ANNAEI. SENECARTunc quoque verisimile est suisse tonitrua sulminaque, attritu arenae Sese affricantis. D Non repugnata proposito nostro ista opinio. Diximus enim , utrius que naturae Corpora efflare terras, et sicci aliquid cilium idi in toto aere vagari. Itaque si quid tale intervenit, nubem facit solidiorem CrassioremqUe , quam
3 si tantum' simplici spiritu intexeretur. Illa frangi potest, et edere sonum: ista quae dixi, sive incendiis
vaporantibus aera Pryleverunt, Sive ventis, terras VEP-rentibus , necesse est nubem faciant antequam sonum. Nubem autem tam arida quam humida conse-
tienti tale quid nolum fuisse possit videri. Sed tempestates ibi auctorem de
nubibus arenarum et molibus a vento in Persas compulsis intellexisse, Probabile est. Bouil. Diximus. ... Nagari. Dixerat hoe cap. 4 0, auctore Aristotele, Meteorol. lib. I, cap. 9, lib. II. eapp. 4 eis, et multis aliis Ioeis, quae annotare nihil al- tinet. MM. - Istius vero sententiae pars prior salsa. Nam aeris tractus non perambulat siccum. Nisi siectam h. l.
intelligas aut luminis aut caloris principiam. Sed vis, ut aiunt ἡλεκτριχ ἡ, parit fulmen, quae quidem, ut in
Dere sem Per est, sic non semper am-hului, nec sane Eo tempore, quo lem-
Pestas et fulguratio imminet , sed quum fulmen exilit. Bouil. Nubem autem, a te. Bene loquitur de nube Seneca, ei aliis accuratius. Xenophanes et Anaximenes sunt primi , eiusdem sere aetatis philosophi, . qui nubium naturam contemplarentur. Ille minus subtiliter opinabatur λις συυιπιασθαι τnv ἀρηδείου αταίδος αγαγ οομενης. Cons. Diogenem L.
IX, et ues velitiani illustr. pag. 38; hic Senecae quidem propius, sed illo minus vere ait: Γωοθαι παρουθέντος ὀτι πλεῖστου τού ἀερος. Adi et Plutaretii Pl. Plid. III, 4. Galen. in Hippocr. T. V. p. 35 . Non melius Plato in Timaeo pag 342 : Aeoa ξυνιουτα κα
Neque Aristoteles superat magistrum Meteor. I, 9, γέρος desiniens mu te αέρος εις υουλο ἁγαθυμίασiv. Haud plura dat Auctor de Mundo c. 4 ve his : Nερος εστὶ πάχος ἁτμωδες συυε- π αμα ov, γον Ῥου υδατος. CL Apulei. de Mundo p. 257ι IIaec verbis magis quam re variat Epicurus apud
cens γινεσθαι καὶ συνι rασθαι παρὰ m σεις αερος ar πνευμa v συυωTEtς. CL Lucret. VI, 450 sq. Verum quasi carpit et constringit eius dixeipulus Metrodorus apud Plutarchum, l. e. tiro της υδατώδους ἀυαθυαtασεως existimaris συυιπατοal τα v pn. Eliam priores Stolei verum non videntur amplificasse , unus enim ex iis opud Ciceronem N. D. II, 49 aerem concretum in nubes cogi praedicat, e . Diogenes L.
VII, 3, 8 . Seneca igitur in delinienda
nube omnes priores eo superasse vide. tur, quod utrumque vaporum genus ad nubem conficiendam arcessebat , eo tamen reprehendendus,quod aerem
217쪽
NATVR. QVARST. Ll B. II. a I irunt. Est autem nubes , ut diximus, spissitudo aeris
XXXI. Caeterum mi va fulminis , si intueri velis, Opera Sunt, nec quidquam dubii relinquentia quin divina insit illis et subtilis potentia. Loculis integris
tit alias eum vaporibus eonfundebat. Proxime eum verumque simul M. Paelius o. D. 405 nubes facit ἀτμώδηαυαθυυιασiv υγραυ ναὶ θερμου. v. CLGalen. in Ilippoer. T. V, p. 353; Arnobius adu. Genl. II, 84a Apuleius d Deo Soer. p. 232 ; Isidor. Orig. XIII, 5.
Beeentiores hane scientiam non multo ongius promoverunt. Restat quaerere.
tibi Senera dieiuni hie de nube alibi iam dixerit; nam harum quaestionum nullibi talis io a invenitur. VI. delue igitur hoe in alia Quaestionum parie dixisse, quae interierit; euius plura vestigia in Misquisitione quam in fronte legore est indicata sunt.
In sne, et is conferre nubem pro merere praeter rationem usus est. ele. Mel
XXXI. Aac. Fulmἰnis mira opera. merertim mira fiminis. Niram sisl minis potentIam mature observa. tam conflati CL Plin. Nullar. IIi,t. 'II, 5 not. Quum Voleres hane sit. minis mirifieam vim explicare non possent, accessit superstit Io; atque esseelus eius in ostensis prodigiisque Numerabantur , sacris iei Is ae eerim niis preeurabantur, ete. Riaia. Metilia. A loeo, sed diminutivus. Hae voce thaea vel serinium exprimitur quo res pretIosiores reponuntur, argentum v. g. quod hie , ut ex loeo patet, est peeunta , gemmae , eie. Ilorat. lib. I, Sal. Di, v. 45r Deci Mnlenia dedisset Hiae parco, paucis comentor quoque diiatis Nil erat in
loculis. Martiat. ad amieum loeulos eboreos millensi lib. XIv, Epigram. xii r Hos nisi de s a Metitia i ,
moneta Non deeri r argenetim Atia ligna ferant. Iuvenal. Sal. Tm , v. 4 38 1 Gemma a princeps Sardonyeias , Letitis quaa custodirin Qtimis.
Habetur quoque pro hibliotheeae paristibus , quas vocat Martialis nidos , lib. I, Epigr. invii . Bovia. Metilia . distillis. Similia pro- alant apud Varronem in Dag. p. as sed . bip.r Geius Sejio quum aetriam 5erri in μinoa , ita flamine me tertis,
in rista esses integra, stiriam Dem colli issee , ubi legendum videtur eis apro ista aut linea pro Minea praeter alia alio tempore expendenda; namel Arrianus apud Stobaeum Fel. I.
N argentum liquatur imis , Me lis ipsis nullo modo vim uis , ac ne confuso quid/m signo ereae. Capitolin. in Nax. Iun. e. 4i Lanoeoti aio fasia est fulmine, in tota etiam Perier maeindereris et Mas partes seeret. Diotatim in his Antiqui maxime ponebant in esseelibus nulla eausa 'obvia
explieandis in vitibusque, a nul Iis
218쪽
so illaesis conssatur argentum. Manente vagina, gladius liquescit. Et inviolato ligno, circa pila servum omne distillat. Stat fracto dolio vinum , nec ultra tri- duum rigor ille durat. Illud neque inter annotanda
ponas licet, quod et hominum, et caeterorum animalium quae icta sunt, Caput spectat ad exitum sal minis : quod omnium percussarum arborum contra
liuiuanis quae superari queant, sub illo in vi sulminis in imas eorporis paries per tenuissima foramina penetrantis.
ctionis veritate dubii,re. Respieit Ime infra e. 53, . I υλλ. - Quod de vi ngelato traditur, repelirum a Seneca 53, i, a Plutarcho l. e. verbis ot vG ax πιθώis duγόρησε, toυ γε μοι μη- δὶυ παθουτος. a Dione Cassio I ii, 44 confirmatum . ὐφ' ύου κεραυvων τι καὶ ωυος αγγι υ ἁθρα- v εξε- ταχη, a Lucretio N. R. VI, 234. II tiliter soloena dissere primordia Dini. e s.ce pon. Vls, 40 , ei a pluribus idoneis tes ibus, quam ut iii dubium voeari debeat. Neque videtur res a Tati ne aliena. Qitum Onim ox genavitii elementa, aut, ut pinguius loquar, spiritus vini, ab electriea materia sibi assini absumuntur . ealore suo, aut principio caloris sui priva. tum vinum gelu durari pronum est.
Med. beat..... durat. App. iit haete et exinplicat cap. 53. Uuum dolia vinis re .pl ia Velet in plerumque in super i ribus aedium partibus eonservarentur, non mimini, eo etiam per asisse stil- mina. Fie vino quasi gelato sermo
est; sic enim rigor intelligas , coll. e. 53, et Plin. XlV, 2 . Hie vitia circa Alpes ligneis vasis eondi solita gelaseere interdum retulit. Plutarchiis
dit r xitium ex doliis traeium sul-nis vi, dolici non laeso. De vinis imberili , nullariimve virium, de qui- Iti, Plitiius retulit . fama haee valere videtur , hatraeto per fulmen aei dogazio, quod voeat: unde sacrum est. ut vinum rigorem eo traheret. Ilarid scio salis an reeenitores in hane eamdem observationem incidericit. os de ea consului vel libros .el itii Elligentes, seu taeentes seu male creduialos, quiti adeo omnem sidem auctori abrogantes, inveni. MAI. - Iure , ut reor; tieque etiἱ m. ante ad ulti. strandum saelum aceingi est quam Aesaelo constet. nisi, ut ait Domiareta in ricilis adcers. Lagrarige, dentis aurei histortuneulam alteram de te narrari eoneupiveris. Boial. Decior ad exitum fulminis h. e. Eo convertitur, quo sertur sulmen exiens correptus enim eodemque temporis
momenici exanimalim homci in eo ma-
vel habitu, quem ei dedii sui meticum permeans. Eadem eausa esseit, ut assulae, nam hoc praeserti, quanquam ita vaesetur et apud Pliniumui,t. Nal. XVI, 4 , e mortis ictu arboribus paene rex utrae irruenti sulguri i eleeit ea eas attrahenti, cibis vertantiar. Competunt Plinii l. ll. e. 55 r Omnia e trurias in bant in
maturae, i e. ramuli. Naec est
219쪽
fulmina hastulae surgiant. Quid, quod malorum Serpentium , et aliorum animali iam, quibus mortifera vis inest, quum fulmine icta sunt, Venenum omne Consumitur 7 Vnde, inquit, scis 2 in venenatis corporibus vermis non nascitur. Fulmine icta intra paucos
X lI. Quid, quod futura portendunt: nec . Uniu Stantum aut alterius rei signa dant, sed saepe totum satorum sequentium Ordinem nuntiant, et quidem
omnium codd. Ieclio , quam Fortunatus in assulae mutaturus i Pincianinssensum nactus est, et Κoeleri, vid. supr. . Sed utrumque stare potest: . illud tamen ob codd. praeseram. R. Illud seque. ... sumtuit. Si haec vera sunt, de quo tamen dubitem, expli. canda sunt e discrimine corporum electricorum et non Eleelricorum , quae fulmen vel conducunt, vel non conducunt. Ridia. Consumitur. Quod mox de veneno dicitur , verum esse potest; siquidem fulmen hahet vini spiritus acres. 'vitri corporibus fiun t, consumendi aut disiiciendi. II ine 'igitur Pilitarchus l.
quae putredini inserviunt , tollat. Idem dieit Laurentius Lydus. Var.
et Pselliis in omnis. Doctr. 334 :
τα. CL Reus ad Artemidor. Ortimer. II, 9,23. Refragatur his ei simul, rationi Seneca, ut paene eredam, locum in
tegrum, omisso non ante Dermiuaule,
haud esse. Id tion ita visum Rulik. hue trahenti pratorum secvnditatem,
hinc prorsus alienam, levi, ut videtur, confusione verbi Derminare cum verho germinare, quam Proximi vermes sa-cile arcere ab eo potuissent. M l.
Sic enim ad h. l. Rufi kops. Fulmen fecunditatem asserre, docent fato eir-eles in Anglia, s. plagae pratorum fulmine ictae, quae messae egregium granum praebent. RMk. XXXII. Astc. An portendant ali
Quid, quod fuιura Portendtitit, etc. Stoici divinationem tuiti sunt cf. Cic. do Div. lib. I, cap. 3 ; Acad. lib. a V, cap. 33 , ideoque et fulmini,
cuius divinam et subitam polentiam venerabantur vim sutura portendendi iribuerunt. Ruhh.
Fatorum sequentium cs. e. 47. IIaec
sunt fulmina, quae familiaria voca- .hant. Vid. Plinium Η. N. II, 52. Vo- eant familiaria in totam vitam satidica. Trahunt haec Stoici a s religiones nimio divinationum studio. qua lamen non ut ipsam causam princi pem habebant ut Tusci, quare tona rei fulguraretque. Inserius .divonio est cum ratione et cura Parat, instruit, suem ordinemque constittiit; et de inda conseresatio rariore significalione com minis, cognatio. Eoel.
220쪽
decretis evidentibus, longeque clarioribus, quam Siscriberentur 7 Hoc autem inter nos et Tuscos, quibus Summa persequendorum fulminum est scientia, inter-- est. Nos putamus, quod nubes collisae sunt, ideo fulmina emitti. Ipsi existimant, nubes collidi, ut fulmina emittantur. Nam quum omnia ad Deum reserant, in ea sunt opinione , tanquam , non quia facta sunt, significent; sed quia significatura sunt, fiant. Eadem tamen ratione fiunt sive illis significare propo-
Si tum est, sive consequens. Quomodo ergo significant, a nisi a Deo mittantur quomodo aves non in hoc motae, ut nobis occurrerent, dextrum auspicium Sinistrumve
secerunt. Et illas, inquit, Deus movit. Nimis illum
seos, quos divinationum expli- eandarum inde a Tagete auetores per itissimos suisse eonflat, et a quihus prcipierea Romani auspieia, auguria , etc. mutuati sunt, ita lamen ut haruspices Romae semper Etrusei essent, nunquam Romani; quoeirca semper Etrusci haruspiees memorantur. Sie
sitis, eapiendi stitit; quod egregie
docuit Goerengius ad Cie. de Legg. I, 9, p. 434. Et seorum libros sui. gurales et tonitruales Cie. Div;n. I, 33 siue βροωτωνοπέα, Tageti iri. Miain Nigidius Figulus verterat. Ciceronis vero, qui in libris de Divin. totum hoe Sioae dogma resula it, nullam rationem a Seneca esse habi- iam , mirari licet. αM.
Nam tim Omnia .... referami. Diis screpani autem in . eo Tufei a Stoieis.
intid hi libertatem statutini, illi lol lutit: illi satum agnoseu vi, hi non
item. MAI. Ea tem tamen .... eonsequens. Con. sequens qnod sequitur. Seeundum Tu. seorum dogma antecedit To μα situ;
Nam prius est Deos signi cuiuspiam quod ad homines miliatur eupidos fieri quam fulmen emi ili. At secun
quens; nam prIus est sulmen em Ilii ς iam signi voluntatem Diis ii esse. Sensus ergor Orἰgo sulminum notimulatur, sive ideo oriantur, ut sἰg Lileent, sive ideo signifieent , quod Orta sint. Posteriore modo, significatio est consequens. De modo exi . alendi inter Stoleos et Tuscos convi enit. MAI. et Bova. . . Q modo. I. e. eodem modo quo ele. Exi responsio. Botiit Ee aras, inquit, nempa adversa. rius. B. MoMil. Tu seorum haee sententia est Deum i,ta sacere, quἰppe ad quem Omnia reserunt. Mik. Nimis tutini otios . Respondet Seneea : Divina siti idem ope geruntur ista Dinnia, sed saliarum serie ita
iubente, in iis rebus quibus ordo inest ei ratio frma. Οmu a , quum