L. Annaei Senecae opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf

발행: 1831년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

senisque sicci sunt 2 Superva uum est nominare singula flumina, quae certis mensibus magna, Certis angusta sunt, et occasionem Singuli S qUaerere , quum ΡOSSim enim lem causam omnibus reddere. Quemadmodum quartana ad horam venit, quemadmodum

aperiendam hialus quidem sunt ad 4 sciscendi aut speeds: sed non quatenus spiritu sunt repleti, quum iuxta

Stoicos v. Diogenem Laert. VII, i, 70, 640 nihil vacui sit in mulido,

sed qualetius sint' aquarum receptacula , quae plura ordine deinceps continuo oblique superiora sunt, ali alio, ita ut aqua superiorum in iti- seriora per canales defluat , aut salintem superne iugis aqua undecumque in aliquod receptaculum conssuat. Iam si animo fingantur plura receptacula ,

. c. duo, quorum superius sit angustiore. foramine vel canali, quam

in serius, quo siphonis trydroslatici instar pertusum sit, ita ut pari tempne plus essuat quam instunt , aqua

per curvatum canalem, quam sormam ob frequentes internorum terrae mea luum sexus et anfractus Deile

habere potest, manabit lege nota hydrostatica , quoad infra brevioris

crurist foramen subsederri. Tum stuere desinet, donec supra canalem ascenderit , quando denuo curret, dum receptaculum usque ad dictum libra. meritum sere exinanierit. Haec es Segneri rem explicandi ratio, proPosila in praefat. Gesneriani Plinii Cae-hilii p. 23 et ad Epist. ix uli. ex qua,

quo capacius receptaculum est, eo maiora sunt temporum intervalla

quae amplitudine quoque et situ ea Dalium mulari possunt. Verum et aliae rationes excogitari possunt rem expedientes, quibus non magis opus est spiritum ad paries vocare , quum hule explicandae va sola naturalis lex gravitalis ae pressurae sufficit. Recentiores auctoritates apud Ruhho-

pilum not. seq. indicantur ;'quibus addantur Fabri Geogr. natur. Pag. 4 l 8 , et mittemacher physic. G gr. pag. 60. Mel. . 'Sed quare sunt 3 Huic simile quiddam de Dodoneo sonte scriptum reliquit Plin. N. H. II, 306, S 7 : Meriisse , inquit, sena er descit: qua de

musa αναπαυοαεvos υο nt. Mox in increscetis ad medium noctis exuberare

ab eo rursus sensim deficit. Paulo post 1ddit, sontes esse calidos contra Timavum amnem, qui pariter cum

aestu maris crescunt minuunturve.

Vide quae de sonte Comensi scribit Plinius Caecilian. Epist. ult. libri IU,

quae eadem et Plinius avunculus, sed brevius , tradiderat. Μtiret. - Quum sontes vel perennes vel per dici, et hi rursus vel intermittentes vel reciproci sint, intermittentes ex his quaestioni a Nostro propositae ansam dederunt. Illum sontem , cuius Plin.

meminit, etiamnunC extare, et nomen an liquum habere, Io. Maria Calanaeus , qui epistolas MedioIani3 506, sol. eclidit, testatam reliquit. Alios huius generis sontes memorat doctus Astruo Histoire natureiae de Languedoo', Scheticheter in itineribus Alpinis , aliique. Ruhk.

Quemadmodiam φιartana. Noster, ut Stoicus , pergit in comparatione terrae cum eorpore humano , si s

reseruntur quartana febris, eae. Sest

312쪽

podagra ad tempus respondet, quemadmodum purgatio, si nihil obstitit, statum diem servat , quem

admodum praesto est ad mensem suum partus e Sic aquae intervalla habent , quibus se retrahant, et a quibus reddant. Quaedam autem intervalla minora sunt, es ideo notabilia: quaedam maiora, nee minus certa. Et quid hoc mirum est, quum videas ordinem

rerum et naturam per constituta procedere 7 Hiems nunquam aberravit. Aestas suo tempore incanduit. Autumni verisque, ut solet, iacta mutatio est. Tam solstitium , quam aequinoctium , suos dies vetulit. Sunt et sub terra minus nota nobis iura naturae,

sed non minus certa. Crede infra , quidquid vides supra. Sunt et illic spineus vasti, Sunt ingenteS re CeS-sus, et realia suspensis hinc et inde montibus laxa.

Sunt abrupti in infinitum hiatus, qui saepe illapsas

urbes receperuul, cu ingentem in alto ruinam con

diderunt. Haec spiritu plena sunt, nihil enim usquam inane est, et Stagna Obsessa tenebris et Iocis amplis. Animalia quoque illis innascuntur, sed taraa et informia, ut in aere caeco Pinguique Concepta, et in aquis torpentibus situ : pleraque ex hi S Caeca, ut talpae et subterranei mures, quibus deest lumen,

nihil inde et e spiritu coniuncto luereris nisi quali talem quamdam occultam. Euhy. Quaedam ... minora su M. Vi illi sontes. Rus .

Quaedam maioria... certa. E. c. Nili auctus. MI A. Sunt et illic... laxa.. His specubus vastis retentiores etiam nonnulli, e . e. Cartesius , Eircherus al. usi sunt ad fontium Originem. explicandam.

dum abruti. . . condideruns. IIoe terrae motibus fieri solere eonfiat.

iritu. Aerem ventrimque in haere non minimi momenti esse putabat Noster Aristotelem Meteorol. I, 33, sequutus et Plin. Epist. laud. Aliolainen Simeoa sensu ne illi. Nam hie, ut Stoicus, omnia elementa invicem sol, i posse opinatus est: qua quidem opinione hac in re non usi neque Aristot. neque Plinius. Mhh. . Vt talaae et miterranei mires. Opinio caecitatis talpae tam percrebui

313쪽

NATVR. QUAEST. UB. III

quia supervacuum est. Inde, ut Theophrastus assi r-mat, pisces quibusdam Iocis eruuntur. XVII. Multa hoc loco tibi in mentem venient , quae urbane in re in edibili tabulam dicas; non

apud veteres. ut in proverbium alii ret de quo vide Diogenian. Centur. VIII, 25 , et via esial ullus rerum naturalium adeo peritior, qui hoc non erederet. Aesopus est primus sorsari, qui hune errorem sabula sua 4 9 ed. Furia) publiearel. Sallem antiquissimus eius memor scripi rgraecus. Eum, inter mulios, propa

garunt Virgilius, Georg. l. 483; Cicero, Aead. Q. IV , 25 ; Oppianus

Cyneg. II, 6 3; quanquana naturae propiores eius sue rerum euriosiores erant. Solius acumen Aristotelis verum havd effugisse videtur, qui non solum talpae ceu lum eriguum , mem-hrana Diauetum . sed ei Ieidem in eo aenovit; qtiem prae se . hahuisse Plinium produni eiu verba lih. XI , 37 r Tali , υistis non deest. Oeti is rem Ulaias inest, si quis praetentama memuerti m. cf. Cl. Gesner. Hist. ani in . t. I, p. 4055. Mol. Inri, in Theophrasetis. .. er rimae.

Quae hie de piscibus fossilibus a Se Neea e eontextis vertiis Theophra,ii p. 46s. M. IIeins.) quasi violetile empla dicuntiar, quaeque latius aeeuratiusque reddit Plinius, LI. N. IX, 83, persuaserint non eomparanti Theophrasium . quasi in media humo aut terra dixerit nasci posse pisces. At is, propter id ipsum quod ineredit,ile

ait, rem explicvre conatur eo quod pisees, exsteeatis stagnis in litiora plus humoris adhue retinentia se subduxeritit, aut ea, ouorum, quae eitius maturescant, ponendorum eringo , sequuti sue riuii aut quod, si mi

interius longIraque a Ilitore otii ab aqua omnino reperti sint, ova relieta' sint iusio humorIs Mentii et ealoris temperamento exclusa. Cf. Straho IV;

pretes; et Nonius de ne Cibar. III. s. nes repentiorum quoque usue firmata nune extra omnem duis

bitationem posita est ; et comperium habemus de etibile sos,ili Linnaeic Mi .n Laeep. vulg. Ioche d 'clang. quem deseripsti Londelet, Ilist. pise. IlI, 2, alque delin avii Cl. Cestire II ist. an m. l. III, p. 444, et Bloch. N. Tab. XXXI, ); quem piscem

limo. euius amantissimum eum es e constat, litioris interiori altius altius. que se induere, quum exlerior exa. erit, ibique ui alia animalia v. e. ranas Et rubeias, per pulmones Non

spirati ita diutius durare vivumque. esradi posse , fidem proseeici haud superat, nee ipsius Senheae luidem; qui mox dicet e. 39; magnam iam a virum in stillerraneis De Ii , freti iam foedortim silia piseitim. Ilumbolis diti pimesodes eyelops alius est generis , silurorum. Mel. n. Aac. Inuellitur in luxum Romanorum , oreasione piscium. Quae tiriane in re in Muili δεδυliam. Quum Cronoυ. in eoὰd. Brit. Medihili invenisset, nullam via igni aer ae tiν ne in re inerediaili sti m sententiam videns, eleganti osymoroeondi iam lectionem eommendat. Se neca, ali Gron. hane opinionem ipse

314쪽

cum retibus aliquem, aut cum hamis, sed cum dolabra ire piscatum. Exspecto ut aliquis in mari venetur. Quid est autem, quare pisces in terram non tranSeant, si nos maria transimus 2 Permutabimus sedes. IIo omiraris accidere: quanto incredibiliora sunt opera luxuriae, quoties naturam aut menti uir, aut vincit In cubili natant pisces , et sub ipsa mensa capitur, a qui stati in transferatur tu mensam. Parum videtur recens mullus, nisi qui in convivae manu moritur. Vitreis ollis ivlusi offeruntur, et observatur morientium color, quem in multas mutationes mors lactante

e. is eonfirmat, ideoque non inere. dibilia voeari poterat. Appellat autems iam , quae primo aspectu sabul sa videtur, quum lamen rem credi hilem criti timeat. Enimvero etiam uigaitie honus sensus inest. Nam clara sunt omnia, si sabulam pro narratione quaeumque accipias, quae vocabuli vis non rara est. A edit, quod Luellio res esset itieredibilis, Non ilein nostro Senecae , quippe qui narrationem hane non pro mere in-eredibili sabillo,aqua habuit. Incredi- iii autem veram esse ieetionem , doeetit sequentia : Quianeo incredi&tiora , ite. Itaque setisus este tura quae tibi ineredibilis videtur , quam . quo tu fabulis adnumeras . fabulam dieis. Nullam ideo causam vidi, eue uigatam desererem. MM. Doliaria, Mor. Instrumentum sos sorium . tine pati a fer, hel, me Mehe. CL Fata l. sebr. 2 . RU . Venetur. Ah hariolatione Pineiani perquam ingeniosa prosectum est r

Dignia et ea admodum elum lias erat versetur. - Mentior, ait Fronaondus,

aspexit: nbeias titia vcra me Piscari in aere, Veniari ararem rete, iactito a. νε- in medio mari. Rutili. Non cum retibus . . sedes. sunt Lu

nales vel sstulas aquarias e eastellis ιassim , in quae aquaeduclus eam portauerant, indueebatur in domos proee tu , ut quaecumque loea usum quemvis praeberent. Cf. supra praes.

I, s 6. deri ea in domos fiamina. Varrci de R. n. IlI, 44, luoem dataecipitque. MAA. Miatas. De mullis hodie m -- let, vulgo rotiges , Graecis vla αις quod ter in anno pariatat, vel μάλλοῖς, es. post Aristot. Et Aelian. Athenaeus, VII, e. 125 sq. Schweigh. Plin. N.

H. IX. 47. In pretio maxime erant apud diuites et elegantiorum epula rum curiosos viros, ita ui saepe imis mensi conflarent emptoribus. Nar

lial. lib. X, Epigr. xxxto Addia li

315쪽

spiritu vertit: alios necant in garo , et Condiunt vivos. Hi sunt qui fabulas putant, piscem vivere posse Subterra, et effodi, non capi l Quam incredibile illis videretur, si audirent natare in garo piscem , nec

Coenae Cau Sa Occisum esse super coenam, quum

multum in deliciis fuit, et Pavit t

rantem υersicolori quadam et numerosa υarietate vectari proceres guluenarrant, etc. Rutili. Alias necant... υiMOs. Plin. I. I.

Apicius , tradit ad omne luxus in- senium mirus, in Sociorum garo.

nam ea quoque res Cognomen iuve

nit, necari eos praecellens putavit, e te. Credibile est quoque illos vel

ocu vel pugione quovis purictos nono nunquam suisse ut morerentur ce terius; et ad hoc genus necis re inspicere videtur Halleuticon auctor, vs. 323i Et lentii sti usus sanguinemtillus. Bouil. Hi sunt ... ovis Est vulgata, quam Pinc. coniectura mulavit inr D sunt

qui. . . CVi. ΙIulik. Iu guro. Garum, muria optima ediveris piscibus , e. e. thΥnnis ecnseri solita , quae variis opsoniorum generibus condiendis inserviebat. R.

-Plinius clare defetibit lib. XXXI

Atiuia etiam timo .liquoris exquisiti genus quod Garum vocaMere, inre Minis Piscium, caeteris quae abiicienda essent sale maceratis, ut sit illa ρο- trescentium saniea. Hos olim consi- ciebatur eae pisca quem Graeci γάροvυ ani. Nunc e scombro Pisce laudaristinuo iis Carshaginis Θartariae eetariis: Meiorum id ameliaί- , singulis millibus nummum Permisiantibus congius Pene bino . Neo liquor tillus Praeter ureuerita, maiore in pretio

oculos, antequam gulam,

es se comit, nobilitatis etiam gentibus. Isi dor. lib. xx: Garum est liquor qui olim consiciebatur ex Pisce quem Graeci γαρου υocabant. Et quamMis nunc ex in iis genere Piscium , nomen lameu Pristinum retinet, a quo initium summit. Manil. non differt, lib. V Hine sanies 'retiosa fuit, foremque cruoris Gomit, es mixto gustum saleten erat oris. Quam vero pretiosum id aestimatum sit , tum e supra dieiis iudicare potes , tum ex hoc Martiat. lib.' XIII, Epigr. cur Ev rantis adlinc stombri de sanguine Primo. Aeci e fastosum υel ut aliis placet, Iaecosum 9 munera cara garum. Caeterum gari genera suere compluria prout oleo, aceto, quae, Vino miscebatur, et hync nomina γαρiλαιον vel εχαιογαρογ, οξυγαρον, ' ωρο- γαρον, uiuoγαρο v. Vid. et cf. de his

omnib. ips. Nost. Epist. xlv , 25έPlin. Hist. Nat. lib. IX; Αlhen. Diptiosoph. II ex Cratino et Aeschyl.et. IX de Ponticorum oxygaro i Strabon. lib. III; Dioscor. lib. Il, e 33.

Legend. praeterea Donat. Marcell. et Casaubonus ad Lamprid. Cornar. ad GaIen. compos. med. see .loc. P. 363 , Gesaner, Th. L. L. Me voce. Botiit. Quum mutium. Nescio an meliu

sit pro quum multum legere qui m. cilium in posterioris vocis priori geminatum facile adhaeresesre posse L

316쪽

XVIII. Permitte mihi, quaestione seposita , Castigare luxuriam l Nihil est, inquit, mullo exspirante formosius. Ipsa colluctatione animam e silanti rubor primum, deinde pallor fuit unditur: quam aeque

variatur et in caeteras facies inter vitam et mortem colo vis i Est vacatio longa somniculosae inertisque Iuxuriae. Qua Sero expressa, sero circumscribi se et

Certe oratio tum clarior sit et commodior. ROM. XVIII. Aac. Continuatio. Inquit. E pala . teri. restitui. olim inquis. Dιquit, aliquis ex his convivis. R h.

issa coli actatione. Inter vitam et mortem. Nam, aqua nqn mulata, mox intereunt pisces, ut nos EHIndem semper aera spirantes, minus valemus. Mari sup r. laudat. libr. XIII, Epigr. LXXIx : Dirat in adseecco , sed iam . Piger aequore nuditis; Langue-

seit Z Diuum da mura , fortis crit. Bouil. Animam eueranti. E Fortunali eodd.

recepi. Erpsinus e codd. nonnullis Gilscienti. Murelus Proprio marini dedit, animum agenti. Rutili. Et in caeterias facies. Lectio vulgala et quae luenda est a Pineiani divinatione, et incerta facies...coloris est. At eaeterae facies coloris Sutit multae mutationes, quas in cap. Prae

ced. S 2 , ubi vid. n. 4 habuimus.

pertinet. Est υacutio longa... .luxuriae lGdd. scriptura υagatio non ' magis

admitte ida est quippe ex prava librarii pronuntiatione orta . quam distinctio. Aspeclus hic otium longum Praebet luxuriae. Fieri lamen potuit, Mi non me, sed Ecce scriptum it, hoe sensu: G quam diu otiosa duit.

Qua sero ea Pressa, sero circumscribi , etc. IIoc loc. est Erasini coniectura quam sero everrecta circumscribi quirin eius Omnesque Codd. mss. habererit: quam sero eximessem Circumscriόi , Elc. Facilem quidem sensum praebet Erasmi coniectura ingeniosa, sed nimis a vocum apicibus recedit. Itaque iaci et in textum ad misi: Qua sero evressa i. e. remota, eiecta vacatione sero circiamscribi, etc. In his admittendis nemo audaciae me insimulaverit: lectio enitra est vocularum apicibus vicinior. simplicior sensus atque Seneca non indi-gmas. Vulgala ex essem omni sensu Caret. Erasmus saepe audacior intextu tractando fuit. Aldus Manutius avus Fortunati emendationem expressit : hoc tam sero emeriri; serm in1ι circumscribi. R.- Non damnabo quidein modum, quo textum, quem

hie in levioribus sacIlioribusque rebus tantopere conrumpi potuisse miror, Itulikop. constituit, neque tamen eum Pinciani modo in priori hus

Praestare mihi persuadeo, qui non

bonum solum et commodum sensum praebet, sed elegantem adeo , dum incertus dat .pro incoras tan3 , quod de colore et ahbi praedicatur. Quin planior est, illo enim impersonaliter aecipiendum Dariatur, quod

317쪽

fraudari tanto bono sensiti IIOC adhuc tanto spectaculo et tam pulchro piscatores fruebantur. Quo coctum piscem 2 quo exanimem 2 in ipso Terculo exspiret i Mirabamur tantum in illis esse fastidium , ut

tamen exemplo non staret, et nove construendum est cum in caeteras

facies, unde depelidet coloris . nisi quis malit legere color is scilicet Pallor pro coloris. Enimvero haec ipsae caeterae scies noti sunt inlicetae et sunt quod Galli dicunt les .

ratiarices, aut lenue colorum discrimen signitie antes, eoque Se commendant. Ita sane est sequentibus iungendum erit, quod tamen altera lectione prae-

Iata melius ad priora pertinebit, qua admissa in sequentibus dissieilῖoribus

adhuc et corruptioribus malim luxuriae quae sero exPerrecta, quae le-etio, ut commoda et acuta , valde est . probabilis. Possit ei iam et lectionum varianlium vestigiis legi qua sero ex-Pers, sero , etc. Pro cuius Seil. υacationes. Sed antiquiorem hunc iungendi modum Senecae Ohirud re nnnausim. Certe nunquam eo adducar,

quo vult nub psius, serri posse credam. Melius sensuique convenientius notare potest usormasa, excutia. Vlique ei praeseram quam cui lectioni favent codices librique sero experta

sensu passivo. Mel. Irae creth: ιc. I. e. hactenus , Usque ad hoe tempus t vides tempore Senecae institutum, ut in conviviis advolii pialςm sic necarent inualos. R. Qtio coctum piscem p βιω exanimem Z in iρso feretilo exspirors Pinc. e mss. suis restiluit, quum Erasmus haberet, Qui coctum Piscem et exanimem in imo ferculo 'etiam eve

lectionem commendem. Quo. . . eo

minem' Cui bono est , idere, cui tandem rei adhibeam in i 'so ferculo, in ipsa lance. αλλ. - Haec verba . quibus iungenda sunt, adhiae hoc tanto F. integra sunt imprimis Pinciani quo coctum Piscem, etc. Accusativus hic. absolutus, quem nulli bi Pro eo, ac debetur, enotatum aut explicati- esse video, dignus est, quem aliquot exemplis muniam. Ovid.

sum, si non nisi casta Piscebat. Phae

dri fabul. App. XVII, 7: Quo , Κωρ

riose Phaloas hias quondam tibi. Quintilian. Declam. II, 30: Quo caeco haereditatem et et invocenti Seneca rhet. Controv. I, 2, p. ed. Scip. Quo mihi sacer fem, cuius Precaria esteastitas ρ Cicero hanc in rem citatura Κortio ad epist. eius VI, 4, X ; VII, IMartis signum quo mihi Pacis auctori ' Sed ibi potest esse nominativus. Ipse Seneca dc Tranquit. Anim. 9 : Quo mihi innumerasiles ti os et

bibliothecas, quarum dominus Nix tota υita sua iudices Perlegit, et supra I, 4 6, quo nequitiam meam , si a d uaturus modum Pecco. tibi vide nubkops qui de unde eodem modo, sed rarius, cum necusativo construolo egit ad Benes. II l, 36, ei Dei risium ad Ovid. Ep. t , 53. Vix credo ni ud verbum, Mi solerit sicere, V. e. Sanctitas, Miri.

IV, 5, p. 660 , alibi posse supplhri in

Usu lam constante, qui Dre semper

est alterius liarum pari ictitarum juo, unde cum dati, o subiecti et accusativo obiecti iunctae. Neque tamen '

am ε

318쪽

nollent attingere, nisi eodem die captum piscem, qui, ut aiunt, saperet ipsum mare. Ideo cursu advehebatur , ideo gerulis cum anhelitu et clamore pro-

, perantibus dabatur via. Quo pervenere deliciae 2 Iam pro putrido his est piscis hodie occisus : hodie

eductus est. Nescio de re magna tibi credere. Ipse oportet mihi credam: huc asseratur, coram me animam agati Ad hunc fastum pervenere ventres deli-Catorum , ut gustare non possint piscem, nisi quem in ipso convivio natantem palpitantemque viderint. Quantum ad solertiam Iuguriae pereuntis accedit, tanto subtilius quotidie et elegantius aliquid excogitat

mihi IIque , quid tibique eommode suppleri possit, ae mihi plane persuas; , nee ipsos illos homines, qui

utebantur hae phraxi, sibi elare eonisaelos fuisse elus, quod ait supplendum. Hi ne forsan optimum est sta uere, quum aceusativus sit rasus oh- ieeti, ideoque rei quam quis habet aut possidet, eum negligenter sui se Proieetum, neque rite eum subieciseonnexum. Multa in hane rom haud vulgaria dixerunt clarissimi Hermanismus Et Sehaesertis, uterque passim, ille in Mus. Λntiq. de ellipsi, hie ad Lamb. Bosium. Caelertim paene oblitus essem verbum in is quod reele pro inquis, Lueitici aliquid, quod eius persona haud eonvenit, imbuens Biah-λ plius recepit, adhibere solere, quum adversarius sub ineerta persona aliquid obiieero fingitur. Restat hoe ex antiquo moro, talia ad dialogi sormam adstringendi et alaleetice traeiandi legenii exillieatione satis et ei. s. F. G nov. ad Livium XXXIV. 3, et Vplonus ad Arriant Epiet. I, 4,s, p 5s. Ε. Schw. Quanquam quid impedit, quominus hoe loeo Ipsam luxurIam, ut personam, intelligamus3

Ill, p. 3 M. Paris. v. II, p. 94 rngeniosa gula est. Stetiti scarus -- ptiore mersus Ad mensam Diatis Peris

cistis. Nodie eductus est. Nescio. ele. Sic. Gron. e eodd. et Memmiano, et aliis a se inspeeiis, quos tamen non nominat, recte restituit. Prius tamen hodie, quod omnes sere edd.el eodd. praestant, reduxi, a Gmnovio omissum. Vulg. cui assentiunt Monnulli eodd. Getit. Is pro mirido iam piseia af erno, mi non hodiae Meltis, hodie octastis est. Quae tamen lee io se ipsa iugulat. Quomodo enim qui hodie occisus est, eoram eonvivis animam e mare diealue 3 R. Quantum ad solertiam luxur. Pe seunt. acredit, tanto stiti. Ele. Iia Nu- retus et eodex Memmian. Erasinus aliaeque edd. anto a. s. l. Plia a

319쪽

NATVR. QUAEST. LIB. H1. 3i 9 furor, usitata Contemnens. Illa audiebamus, Nihil esse melius saxatili mullo : at nunc audimus , Nihil est moriente formosius. Da mihi in manus vas vitreum, in quo exsultet, in quo trepidet. Vbi multum diuque laudatus est, ex illo perlucido vivario extrahitur ttunc ut quisque peritior est, monstrat. Vide quomodo sexarserit rubor, omni acrior minio: vide quas per

latera Venas agat: ecce Sanguineum putes ventrem:

quam lucidum quiddam , caeruleumque sub ipso tempore essulsit i iam porrigitur et pallet, et in

unum Colorem Componituri Ex his nemo morienti amico assidet, nemo Videre mortem patris sui sustinet, quam optavit. Quotus quisque lanus domesticum a

eunt, laruo. Prius cusi libri : Quanti

ad s. I. Pereunt 8 His accedit, tanto que, etc. Ita quoque codd. mss. Fort. et Grut. tres. At egregie Gron. do-- cuit, istam codicis Memmian. scri Pturam esse unice sequendam. Si enim eum Fromondo legeris : Quantum solertiae ad Loriam Pereuntem,

id parum iuvaret, quum tautologia existeret. Debebant autem diversa dicit veluti, quo magis erescat in inprobitas luxuriae et copia. tanto ingeniosiorem fieri et exquisitius perire. RuhI. Vbi mtititim diuque laudatus est. Ita seribit ex suis Pincian. nec aliter Grut. tres. Erasmo aberat vocula est, quae tamen et in Fortunati editione comporet. Admirationi suit in isto vivario perlucido: sequitur perilo - . rum monstratio Pulchritudinis. Sie omnia bene se habent. At lamen Tril-Iero Obss. p. 3 6 sq. locus corruptus. Esse Uidebatur, et emendandus i Gimtitium diuque luctatus est r sed quae attulit loca e capit. 47, 2, et ex hoc ipso cap. Nihil est moriente formo-

. . . .

siva, emendationem magis iugulant , quam eonfirmant. Recte ilaque hoc loco usus est Gronov. Obss. III, 44, p. 423 ed. Lips. R I. Vt quisque Peritior est, monstrat. Nam non omnibus conligit mullum expirantem Persaepe videre. Atqui Iauti homines scientia gloriantur quam, nisi in delicatissimis epulis et iis innumerabilibus, comparare non polirer urit. NMk. Ab Φso tempore. I. e. προ PN. Recte observat Fromondus, pro illa capitis parte interdum etiam tempus in singulari poni. Mik. - Eoel. tum telligit de ipso rnomento aut articulo muriis, quod, ait, suppleudum est ex antecedentibus t nihil est morienta formositis. Bouil.

Nemo indere mortem Patria... via

Dit. Praurilis indignatio. Nam, ut abo

minanda res est patris mortem eon.

cupistisse, sic ille non eulpandus qui

obeuntis patris spectaculum non au-s inet. Alienus Ilu per a naturae Sera sibiis, ad naturae sensus aliquatenus

revolvitur. At mulli mortem quae

320쪽

ad rogum prosequitur 7 Fratrum propinquorumque

extrema hora deseritur: ad mortem mulli Concurritur. Nihil enim est illo formosius. Non tempero mihi, quin utar interdum temerariis verbis, et proprietatis modum excedam: non sunt ad popinam dentibus , et vent e , et ore contenti: oculis quoque gulosi sunt.. XIX. Sed ut ad propositum revertar, a CCipe Rr

gumentum : magnam vim aquarum in subterraneis

occuli, sertilem laedorum situ piscium. Si quando

erupit, affert secum immensam animalium turbam , horridam aspici, et turpem ac noxiam gustu. Certo

quuin in Caria circa Hydissum urbem talis exsiluisset

crudelitas speclare Z luxuria est, su-ror, etsi quid maius. At saevities, minime. Tum quomodo vir gravis hominem et mullum aequat Z nam com in Parare aequantis est, vel saltem assimi l .intis. Botiit. Pro risIatis modum. Sc. finem excedit. RMk. Gulosi. Glosi nomen oculis adiungit, quod ab eo alienum est. Nam quum propria verba sint certa quasi

vocabula rerum , paene una nata

cum rebus ipsis , praeeipiente Cic. de reat. III, 3 opponuntur iis ea, quae

transferuntur et quasi in alieno loco colloeautur, aut ea quae novantur. CL Ernesii Loxie. Techi L lat. rliet. s. τοῦ Proprius. Iliau. XIX. Allo. Pisces subterranei s. terreni sunt noxii. Magnam υim aquarum, etc. Vnde haec sumpserit Seneca , dicere non

habeo. Nam quae Plin. N. II. lib. IX, 57, e Theophrasto ast ri, non omnino consentiunt cum his, quae hic egimus. Mullos autem fuisse de his rebus auctores, et in ipsis Stoicis, patet vel ex Athen. VIII init. Ruhk. dissum. Est coniectura Pinclaui, quae propior abest a scriptura codd. Ηrdinium, Hrdudum, T ium, et alectione edd. antiquar. Idi m , quam Fortunali lectio, qui e seri-Plura codd. suorum 'dum feeit Myu - , ab Erasmo recepi. et Mum. reti , qui e codice suo Ioltima dania exsculpsit Var. Lecit. XII, 7 . Grymant. R. - Nos tamen, re diu Perspecta, et has et illam repudiamus ;squam diam et IIydissa ab Uy- disso. Belleropho ulis filio, condita et Gryma in Dorica peninsula, Rhodo

adversa, urbes, satis uotae sunt. At cur in IIydisso extricando, e scriptura το m pepulit Pincianus, duplexa illaturus 3 Saepe quidem pro ni , in tu , ii quum quiddam ex his innas .eodd. ESt to m scriptitnverunt librarii, et vice versa. Sed τού s non memini ia Hinc coniecturam ingeniosam alioqui ego pulo reticulum. De No quam urbem ego ignoro et Pro qua melius rescripsisset 'ssam ;siquidem Nyssa , urbs Lydorum antarum ambigua, Maeandro adrnota . et mari sere vicina , cui rei optime Gnvenit τo circa ne verbum quidem iaciam; nain lect. eod. Nydiam ν

SEARCH

MENU NAVIGATION