장음표시 사용
281쪽
tolerare: quidquid acciderit, sic ferre, quasi tibi vo-
Iueris accidere. Debuisses enim velle, si scisses omnia ex decreto Dei fieri. Flexo, queri, ingemere, de-ia sciscere est. Quid est praecipuum 3 Animus Contra calamitates sortis et contumax, luxuriae non adversus tantum , sed et infestus, nec avidus periculi, nec fugax, qui sciat sortunam non expectare, sed sacere: et adversus utramque intrepidus inconfususque prodire, nec illius tumultu, nec huius fulgore percus sus. Quid est praecipuum non admittere in animum mala consilia, puras ad caelum manus tollere: nullum petere bonum , quod ut ad te transeat, aliquis dare debet, aliquis amittere: optare, quod sine adversario optatur, honum mentem: caetera magno aestimata mortalibus, etiam si quis domum Casus attulerit, sic intueri, quasi exitura, qua venerint. Quid Vest praecipuum 8 Alios supra sortuita spiritus attollere: hominis meminisse, ut, sive felix eris, scias hoc non futurum diu . sive infelix , scias hoc te non esse, Si non putes. Quid est praecipuum 3 in primis labris animam habere. Haec res essicit non e i ure
quae ob similitudinem proxima m deses,. saei te omilli potuerint. K.
Animus contra ... precussus. Saepe
282쪽
Quiritium Iiberum , sed e iure naturae. Liber autem est, qui servitutem effugit sui. Haec est assidua seu vitus , et ineluctabilis , et per diem ac noctem -- qualiter premens , sine intervallo , sine commeatu. 5 Sibi servire, gravissima servitus est, quam discutere facile est, si desieris multa te poscere, si desieris tibi reserre mercedem , si ante Oculos et naturam tuam posueris et aetatem, licet prima sit; ac tibi
ipse dixeris: Quid insanio 2 quid anhelo 3 quid su-do 7 quid terram verso 2 quid forum viso 7 Nec
anulto opus est, nec diu. Ad hoc proderit nobis in
spicere rerum naturam: primo discedemus a sordidis , deinde animum ipsum , quo magno Summoque 36 ΟΡus est , Seducemus a corpore. Deinde in occultis exercitata subtilitas , non erit in aperto deterior. Nihil autem est apertius lais salutaribus, quae Contra nequitiam nostram furoremque discuntur, quao
I. Quaeramus ergo de aquis, et investigemus, qua ratione fiant: sive, ut ait Ovidius,
Iura Quiritium. Ius Quiritium hieopponitur iuri naturali, videturque igitur ex mente Senecae totum ius , quod vocant, positivum complecti. Ai alibi distinguitur a iure civitalis, et restringitur ad ius Romanum privatum. De hoc videtur Sen. ωω- tusse , quum huc iaciat Romanorum privatum lus, non vero saeiat. Publiis eum. V. Heineecius Antiq. Rom. Append. I, 23. Mel. Si desieris tibi referre mercedem.
Fructum actionum tuarum tibi annumerare , quum debeas Deo , naturae , patriae , civibus et te respicere,. et actiones luas tunc demum utiles
putare , si ipse ex illis magis quam qui quam alius commoda percipias. Sic Gronovius , qui etiam monet,
translationem esse a servis, quorum
operas locabant domini. Plaut. in Asin. II, 4; coli. Excerptis M. Senecae X, 4. RHuc. Quid forum inso Z Civilium re inrum gratia. Horatius beatum virum describens, Epod. II, v. 7: Grumque υitat M sVerba ciDium Potentio inrum limina. Bouil. In Occultis exercitata satililas... in verio delerior.&ντιθεσις est volu tu Occiatis ei in verto quae gallice reddentur per dans lia soli itide et en Publie, vel dans te sabinet et in maeca agne. Bouil. I. ARG. Quaestio de aquis, quamquam inter naturales est, nou vide
283쪽
NATVR. QUAEST. LIB. ill . Fons erat illimis, nitidis argenteus unius:
Vnde per Ora noὐem vasto cum murmure montis I nare praerulum, et Pelago Premit aroa εonanti:
Sive , ut apud te, Iunior CariSSI me, invenIO, Neus Siculis de fontibus exilit amnis ,
quae ratio aquas subministret: quomodo tot flumina , ingentia per diem noctemque decurrant: quare alia hibernis aquis intumescant, alia in desectu caetero-
ur tamen hie suo, sed alieno loeo esse posita. Eisi enim aqua , quatenus
causa et materia multorum Est meteororum, ad meteora pertinere viis detur, praeeedere tamen eorum Pa
tioni de hel, ut fit apud Aristotelem, Neque eam subsequii multa enimi. hia non satis Intelligi ante poterunt , quam aquarum aut omnino elementorum natura fuerit cognita. Ni,i quis diuere mavuli, aerem cum iis, quae eontinet gignit que, quate Dus ad ea sublimia pei linetit, praeire debere terrestribus , quorum aqua est. Sed hide Disquisitionem quae est in seotite horum librorum p. 47, 48. Mitis. Metamorph. lib. III, vs. 407. Bouil. Virgilius. Aen. lib. I, vss. 245,246. B al. Sisa ua... nsator. Lucilium nomena. cognomen habuissa I loris, non infrequens ap. Romanos ses. Plin.
x hoe loco et praefat. libri lv Nat Quaesi. apparet, quod Lipsius praefat. ad Epi,tHas negabat. Atqui, ut praenomen gratiosius delicatis quam geu-
5, v. 33 : Gaudent praenomine mollea Atiri Iae , sie et agnomen. Agno inmina sane Scipio , Sylla, Caesar , Augustus . Cicero . ete. Caelerum , si ad rem ipsam revertamur, intelligimus Lucilium poesin alnasse Elversus secisse, sed, qua de re, Nonis dum liquis e videtur tamen hie versi iaculus ex poemale suisse, euius infrae. XXV l, 5 atientio fit, in quo siet. liae memorabilia exposuerat. Cons. praelationem nostram ad Epistolas
vol. III huius edit.) R. Eietis . . . amnis est Alpheus , in Elide fluψius, qui sub mare Medi.
erraneum cursum suum agens. eum
sonte Arethusa miseeri, et iusta Syracusas rursus exilire, predire puta. Miue Setitis de s lavis i. e. et Areislhusa. CL ad Virg. Eel. X, 4. RMI. et Bouil Non ignobili Gelerum versis titis artificio, eodem hexametro vo metis iungit m S tilia , quod mirum videbatur sie ipsa itidi .gilatis iunctura verborum. Botia Quae rat. cquas subna. Restituit G nou. e Brit. suo. olim legebatur si qua ratio a via fiam. In causam ,
non in rem inquirit Seneca. Hu.
284쪽
rum amnium Crescant. Nilum interim seponamus nturba, propriae naturae et singularis : illi die ui suum dubi inus, nunc vulgares aquas prosequemur, tam, frigidas Iliam calentes. In quibus quaerendum erit ,
utrum calidae nascantur, an si ant. De caeteris quoque disseremus , quas insignes aut Sapor, aut aliqua reddit utilitas. Quaedam enim oculos, quaedam ne P VOS iuvant, quaedam inveterata et desperata a medicis vitia percurant. Quaedam medentur ulceribus, quaedam interiora fovent potu, et pulmonis ac viscerum querelas levant. Quaedam Supprimunt sanguinem etiam varius singulis usus, quam guStUS est. II. Aut stant omnes aquae, aut fluunt; aut colli-
pellia. Egit de Nilo IV, 4 seqq. R.
Vtrum A. Naseantur ara fiant. I. e. Mirum iani ea lidae prodeant, an ea
I.,rem accipiant prodeundo. MLI. Querelas. Tu querela pro dolore , labore est notandum , et notavit Foriscellini tu Le,ico , sed ut unicum eaemplum. Sunt tamen plura, nam Coelius Aurel. de Moth. Ae. 'III, 5 ,
evilis Perelam memorat, ei nuper reperius seriplor Pronto . Epist. ad Aurel. Caes. I, 3, qnereum dolo stiperae. Cons. eelel err. Bihliotheear. anagnostaeque Ang. Maii, ad orat. pro Seauro' p. 54. M l. II. Aac. Aquartim mira diversitas. Aia stant. . . iti I. IIae sectione Seneca totam aquarum rationem in paries suas bene et euriose digerit,
Aristotele quidem , qui prat. I. 3 rυδατος tro λια ειδη εστ s. αἱρος, δ'ου dixerat, Meleorol. Il , praeeunte, sed mulio simpl eius in his versante. In summa statim distributione ita hie agit, multoque rectius, dum aquas tinnuli; tu duas summas partes dispe. seir, alteram suentium nquarum, alteram flaui um, quas iterum dividit in aquas eoileelitias et laniatias, aut in aquas, quae temere in lacunas et paludes e nullis sontibus eonsuunt, et in eas, quibus stagnantibus, ut piscitiis et lacubus, sontes aquas suggerunt. Verum haec divisio , qtiae ad internam aquae naturam non perii. net, sed ad externam eamque loealem , ut hoc v. utar, aquarum disseis renitam i eoque princeps esse non debet, hactenus tamen excusari prilest . quia in natura rerum hoe quidem diserimen primum o lis obit elutii. Gravisa mum dei neeps inferioris naturae ponitur a Seneca ingustu, quo dulei aquae aut potius aquae nullius saporis opponuntur aspera sub qua voce aqua rarior acissa aut acerba, marina praesertim apud Plinium II. N. II, 403, intelligenda esse. videtur) salsa, amara et medieala, cui subiicit sulphuratam, serratam . aluminosam. Eodem sere modo aquae deseribuntur apud F id iam Violar.
285쪽
NATVR. QVA EST. Ll B. Hl. 28 5 guntur, aut Varias habent venas. Aliae sunt dulces, aliae variae : asperae quippe interveniunt, salsae amaraeque, aut medicatae , ex quibus sulphura las
που 4Mo τοιουτου, ου προσ2πι- mios . διὰ to e rubios . CL Eustath. ad II, 845. Discrimen non nominati gustus aequi tuliel diserimen laetus, quum illum proxime sequendi maiussor,itan suisset iiis penes odorem , cuius varie tale idem plures aquae inier se distinguuntur ι quem tamen, ut gustui valde affinem eonis .imilique modo ei adhaerentem , praeterire poterat Sene ea. A lactusegregat discrimen ponderis , quod lanieti sub hune sensum rad;t, qua tenus hoe potissimum sensu iudiea aestimatur. Quod sequitur ealoris discrimen ad risum bene poterat referri, qui, quum eaeruleus aut lucidus est , imprimis videtur maria esse et ille quidem proprius solitusiaque , hie rarior, quum comm Uelur, de quo insta. His subiungit discrimen salubritalis, ita ut, quemadmodum
haetenus aquas seeundum naturam suam ne rationem pereensuit , sienunc aquas secundum usum et asse
cium ordinet; quae partim medico usu aut salutem, cuius varietatem paulo ante, si hi praevius, exposuit, asserunt, aut mortem , partim vituli usu, alunt aut non alunt. Ille quidem iam supra indieatus est ; sed
supeHor mentio ad inodum aquarum, haee ad earum vires reserenda est. Caeterum memorabile esse videtur,
aquae a Seneca quidem alendi saetis latem tribui, aed non cuilibet, quiuii quaedam aine ulla bibentis ope potentiae, i. e. hi heriles nihil iuvent, ideoque sitim non restinguant; quibus similes alibi non deprehendi. Aristoteles quidem non dissentire videtiir, quum iti libro Iu Gener. Anἱm. e. a , πορην υδατος praedicat. At ipse sibi quodammcidci eotii radicens in si tiro de Sensu et Sensit, eap. 5: ουδὲ
et Morb. Aetii. 27 . qui salubritatem ab alendi saetitiale hene dignoscit. Cons. Plinius, II. N. XXI, 3; Vitruv. Praes. l. vlli, ; et Emia illius ad Odyss. 387 , pag. 219, qui Homero.
an iure dubito, hane sentEnliam tribuit. Veteres aquam tantopere laudare non temere ostendunt, quae dispulatet. mstanta in Arte producendi hum. vil. II, p. 489. Asia. Viariae. Id est, varii saporis, quoniam asperae , salsae , ete. miseetitur.
Medieatae. Quae quasi medicinam
286쪽
dicimus, serratas, aluminosas. Indicat vim sapor. 1 Hahent praeterea multa discrimina. Primum tactus;
Digidae calidaeque sunt: deinde ponderis ; laeves
et graves sunt: deinde coloris; purae sunt et tur
bidae , caeruleae , lucidae : deinde salubritatis; sunt enim salubres Et utiles, sunt morti serae, sunt quae cogantur in lapidem. Quaedam tenues; quaedam pingues ; quaedam alunt; quaedam sine ulla bibentis ope transeunt; quaedam haustae foecunditatem anserunt.
III. Vt stet aqua , aut stuat , loci positio essicit: in devexo fluit, in plano continetur et stagnat, et aliquando in adversum spiritu impellitur : tunc cogitur, non fuit. Colligitur ex imbribus: ex suo fonte nativa est. Nihil tamen prohibet, eodem loco aquam colligi, et nasci: quod tu Fucino videmus, in quem
ibi immixtam habent, ita ut eo oris habitus derepente immutetur vel
aerisIm. Rotiit. Altiminissas. Nenti nem aquae alvom incisae videtur Sene ea memoria aquarum Puteolanarum potissimum
expressisse, quod tales fuisse direrentur. Varro, de Lingua Latina, lib. IV . e. 43r Pineoli, aim eis etim loeiam aquae frigidae est eali amtitiae a nisi a m Ore PMius, quod mitius ait odori a saepe ea aulpureri nitimine. Addatur Plinius, Η. N. XI. 28 i Depressis maria aut Nin
nostrum υtertia vel e perosa selen. istea nomene l. hydrosulphatem e se ro, et hydrotrisulphatem e eupro)esse doetissime exposuit I. Aia
mann . in libro praesti Geaehietiada. Eolia. Hist. Inveni. Il, p. sam, Da aquarum diaeriminibus et proprietatibus . quas hie alligit aucior . insta pluribus egi L MM.
L es et gra es vir est Omnium eodd. et edd. seriptura. Erasmus, Fortunali esti eiuram aequens, habet . Omnes IeMea avia graὐes a. Sed aἐhie omnes et vitie posueris, quidni ei ineaeteria distinetionibus. MAI. erunt. Vulgala et ea bona est Ansertime e leum Pitie. loeum non habet: opponitur enim τοις sim tilia Ll tis ope. - Quaedam haualia ... a ne. Confirmat Theophrasius ,
quem exseripsit Plin. L l. R M. III. A M. Cotil Inuatio. Quod in Haino υidemtis. Nune voeatur Lago di Celano in illa regni Neapoli lani prosineia, quae Agrinet
salis itin. I, p. 275. Laeua iste similis laevi C renim in dueatu Cartiiolae Strab. V, 42 UM.) multartam
287쪽
montis circumiecti , quidquid fudit, fluvii derivantur. Sed et magnae latentesque in ipso venae sunt; itaque etiam quum hiberni defluxere torrentes, sa-
IV. Primum ergo quaeramus , quomodo ad continuandos fluminum cursus terra sussiciat, unde tantum aquarum i exeat. Miramur, quod accessionem fluminum maria non sentiant. Aeque mirandum est,
querelarum causa fuit omni tempore propter pestaseras exundationes quare Claudius post undecim annorum laiahores laeum emittendum curavit in .ium Salso, quod nunc eius nomen est, qui in Velinum eum Tiberi a. iungentem iussui . Suel. Claud. e. XX. Sed . auceessoris Neronis odio in Claudium, opus hcie mira hile desit tutum Plin. XXXV, 45 exlr. h. e. ne
gleelum est: nam quum lacus exste. randus esset, non salis suil eat alea per montem eircumieeium duxisse ,
nisi fossae quoque in ipso laeti soderentur , aut essessae conservarentur ad aquas sponte in ipso Matur;entes ex
eipiendas atque in eanales praeeipuos derivandas. Quo quidem intermisso, malo non medebatur Claudii emissa. Hum , quod insuper neglectum est. Quapropter, a Nerva deinceps , Vespasiano et Badriano laeum rursus amissum legimus. Cons. Ernesti Exiseues. XXIII ad Sueton. et eom. mentationem doetam menstruo die IIoseti anni 4796. N. 34, inseriam. IMI. In quem montis eis mireri, wM
Veneta et e d. Erasmus et Pin. eian. τὰ quid id stati omittunt. Oh. sopoeus non dubitavit legere 1 ira quem montis eir miecti quid id -- ώιι riuina doleant. Cronovius: in quem mcnetis eir mireri quidquia f-dum2 etaina, deri uti . At vocis elia Mtium, quam hiate loco Ε p. xc, 45, ubi nuue es pluinia reete habetur, et Solin. e. 4 8, inferre voluit uἰr prae
stantissimus, auctoritatem non eon
sim lam video. Tum laeus Fueitii natura Strab. v, 3, 4 3, p. 4 80 Lips. eonsistat has emendationes. RMI.
recipi oenae , Grutero probante iquum eaeteri eodd. et edd. perperam undavi habeant. Semri M. Fueinus. Diserie sie uterque Palat. Ei iam sie legendum eensebat Fortunat. Conis aeniii Sirabo l. l. Alii sese l. R. Iv. A c. Vnde tanta aquarum abundantia. RuhI. Quomodo ad contintiandos, ete. Has quaestiones iam apud antiquiores Nostro ventilatas esse docent Ari,inteistes, Meteorol. II, 2, aliique. Sie Lu-eret. V, 262 sq. quanquam Epieurus
in causas harum rerum non satis Miseurate inquisivisse videtur; quippe eui Aristotelis eommentationes haseo nondum legere licuit, tune adhue apud Nelei haeredes in Troado delitescentes. Aristoteles certe t. l. p. 762, C. antiqtiam voeat dubitationem set υαρχαias απορίαι ). Nee reeenitorii,
hae quaestiones incibservatae manis aerunt. Rah. Mi/amur. . . non semiam. Isse miros
288쪽
L. ANNALI SENECAE quod detrimenta exeuntium terra non sentit. Quid est, quod illam sic impleverit, ut praebere tantum ex recondito possit, ad subinde sic suppleat 3 Quamcumque rationem reddiderimus de flumine, eadem
V. Quidam iudicant, terram, quidquid aquarum
habuit homines iam inde ab antiquissimis temporibus. Primus scriptor qui eius mentionem habet, est Ecclesiastes, euius verba ita vertunt
ximus ab hoc, et primus, ni salior, Graecorum est Aristophanes Nub. 4 293 , seqq. Τι δητα; τηv Θαλασταν ἔσθ' oti πλεέουα Nυνι γοραζεις ἡ προ-
eorol. II, 2 ; Plutarch. Sympos. VIII, 9, 2, p. 38 , t. VIII. Item apud Romanos Lucanus ,- Senecae Patruelis , Pharsal. V, 337 : .... Velini si mricra minentur' Flamina, miscent Pe-MM . ιυδ inere fontes, Non magis
allatis unquam 'decresceret Geguor, iam nunc crescit, aquis. Lucretius,
praeter locum a Buhk. allegatum,
aliquid hahet VI. 6 7, 9. CL Plinius, II. N. II, 66 ; Isidor. XIII, 34. Quod si Maximus Planudes, in vita Aesopi
p. 23, 22, ed. Paris. 4 546, vera narrat, Xanthum philosophum aliquando, domo pignori opposita, pollicitum esse, mare ebibiturum fore sese, unde inops consilii, Aesopo auctore , fidem suam iis liberaverit, ut fontesiluviique in mare currere antea Pro hiberentur; iam ante Aristophanem quidem inter Graecos quaestio haec tractata est ἰ necdum tameta eo perducta, ut liqueret, marinae aquae tantum quotidie absumi, sive in exinhalationes conversae, sive subter terram dilapsae , quantum sumina ad vehant. Xantho igitur bonam quotidie partem eius hauriente, ut totum mare, quod loel eausa Ponitur, Paulati in absumeret, tandem aliquando totum mare, quamvis numina novas quarum copias sufficerent, exsiccari necesse erat. De hoc Aesopus, aut certe qui hane sabulam commentus est, non eogitasse videtur. Ea lamen de causa sic potuit loqui Aesopiis quia fluvii perennes semper novas aquas, etsi exhaustis pauciores, sug gerentes, ei bibendi finem non secis
sq. Mel. PIMerit. . sic sumteat 3 Sic optimi codd. non . ut Muretus hahet , ευνωμit. To sic, quo Pinciant codd. earent, plurimi eae teri habent, idque bene. MM. V. ARG. Continuatio. Mare est in causa rei. Sententia hoe capite allata ab Aristot. Meteorol. II, 2, memorata est, ubi suam secit hane opinionem. In recenitoribus quoque multi idem amplexi sunt. Nunc nec ambigi potest, et plerisqite Placet salis esse evaporationem ut mare incrementis perin
289쪽
misit, rursus accipere, et ob hoC maria non Scere, quia quod influxit, non in suum Vertunt, sed Protinus reddunt. Occulto enim itinere subit terras', et palam venit, Secceto revertitur, colaturque in tran- Sita mare: quod per multiplices an actus terrarum verberatum, amaritudinem Ponit, et Pravitatem Saporis in tanta soli varietate exuit, Et in sincerum
mitiis nihil inerementi copia . Ca .
terum causae quae in his sectionibos proponuntur , altera sine altera vexum non eonfestini, et propterea siti- lae ut ἱm persectae oppugnari possunt. In his tamen seu negligentia peceatum est, seu inseitia, omissum est observare, exhalationes maris quotidianas magnam Elus pariem absuis mere, quod Aristoteles nora seeli CL Tursus Gehler, l. l. Mee . MAI. Mel. et mini. Occulto. .. ma In his esse siribliginem quamdam doctior idemque intentior sarile sentiel, quae lamen δε-cile tolli potest . interi triendo quod inter et atque palam, aut ut, quod saei lius adhue omitti potnit, ita ut
reseratur, sicut sti/ie ad superius quidquid, non ad mine. quod eum posterioribus e haeret nisi ante mare inest omissum, mi eonieelurae favet Aristoteles. Meleor. II, 2. Mel. Amaritudinem Ponἰl. Luere l. lib. II. 4 2 r Esa ratio secessa di, seoris a que ludendi. mmor diaeit, tilipeν terras eretritis idem Pereolatur. ut in foMeam stivit, ne mansuescat. LMqiud enim supra terri primordia Diri Asperia, quo magis in terris hae
l. Aac. Alii dedueunt ex pin iis
anqtiam opinionem quorumdam relevatam quippe a sole aquam iterum pluviis congregari et sub terra ex uno alveo magnos feci urire su-vios vel omnes ex titio, vel alium ex
alio. Amplexus est hue Vitruv. VIII. . et Mariarie ille, qui nomen suum legi thysicae nolis,ἰmae dedit μυ--es t. I, p. 326 sq. . Vnde patet
quam sal, Laee Annaeus tam goneis valiter. Alise ea usae proeul dubio his te sterilitati et aritudini assignati. dae. Namque America' quam meri. dionalem vocant, inter tropicos alta, seruidam eaeli naturam ac prope a stic ais se per habet. At aerii m n. les, at πιυναοι ποτα uoi qui plus quam millie, bis aut ter millia passuum
deseruntur, at immensa nemora, tolerasilisque temperies, et quamvisa rra nimium propinqui Solis IIorat. lib. I, Od. , v. 2s no' terrae domihue negatae sic sere idem, thid. ). R I. et Botiit.
Quidam existimant. Fuisse linum
290쪽
concipit, in flumina ruimus emitti. Et hoc argumenti loco ponunt, quod paucissima numina sunt in his locis, in quibus rarus est imber. Ideo siccas esse aiunt Aethiopiae solitudines , paucosque inveniri in interiore Africa sontes, quia servida caeli natura sit, et
Paene Umper aestiva. Squalidae itaque sine arbore, sine cultore arenae iacent, raris imbribus sparsae, quos statim combibunt. At contra constat, Germaniam
Galliamque, et proxime ab his Italiam, abundare rivis et numinibus, quia caelo humido utuntur , et
ne aestas uuidem imbribus caret.
VII. Adversus haec multa dici posse vides. Primum
iieiunt Mela et Tacitus, quorum ille IlI, 3 , Germaniam multis impeditum stiminibus, hic humidiorem Germ. ν, appellat. Quemadmodum de Gallia
Straboni nostrum locum adseripsit Casauhonus ἱ sic vostro loco adseribam vicissim Strabonis verba IV, p. 268: Aπασα αυτη ποταμοῖς καταρρυτος ἡ χώρα, et Solini cap. 2 l. Galliae riguae aquis suminum ac fontium. Quam Italiae liunii da et aquis irrigua natura sit, testes Sene- , eae adsunt idem Strabo IV, p. 268, ubi Casstu honus nostrum locum citat,
et v, p. 325 : Aπασα ἡ Ἀρα ποτα
in Camillo 3, p. 32s , t. I, ed. II.
ματα Ιταλίας ἐχο υσης. Quod prius de
Asriea dicitur .verum quidem est; sed causa inopiae sontium Africae non iam quaerenda est in servida eaeli latura, quam ex eo Quod, tant lato Palens, interior quiδem in altos lateque porrectos montes non erigatur ;quod verum esse, comparata, si licuisset, America meridionali, sibi Persuasissent, quos Seneca ita mente habuit CL arg. M. . Mes Aethio ad solitudines. Vbi a Septemhre exeunte usque ad Aprilem ineuntem nusquam pluere constat; reliqnis lumen mensibus istae regiones , utpote inter tropica positae, mullis et iis eontinuis pluuiis, inter dum per totas hebdomadas abundant. Ruhk. VII. Asta. obieeliones adversus
hanc opinionem. Primum eo . madesciat. Haec recte his obiiciun har quae cap. 6 pro posita surit, et contra eos Senecae αγωγυαους non dicios quidem . qui descendere aquam pluviam colarique deorsu in per terram in flumina opissabantur, quum ipsi ab aethere eo-
lare aquas marinas sursum ascev
deudo per terras, inficias ivissent. Vnium ex his fuissa Democritum perquam verisimile est, et quidem in αἰτίαις ἐπιπέδοις r alierum Ionicum, philosophum Archelaum secun -