장음표시 사용
161쪽
iud ex id ipsi non prohibeb t; quod ita
affirmandum mihi videt ut cum HenriqueZ lib. i .cap. 3. num. 3.& 6. quia hic percussor neque iure natural i,neque ex iure positivo tenet ut se gere. re irregularem in casu proposito, non primum , illa enim generalis tegula, in dubiis tutior pars eligenda est, quae v na videtur hoc loco imponere obligationem abstinendi a sacris, de qua utuntiu Pontifices capitibus cf. eatis , non eis praecepti, sed consit:j,vectam N. iii arta in cap. si quis autem, de poenit. d. 7. latὸ probauinnis lib. 3.l ximae pari. scientiae canonicae, & va-eret in omnibus aliis dubiis facti, quod neque Sancti. neque caeteri aduersari j unquam satebuntur. Ius qsoque positiuum non obligat hoc loco ante praeceptum supelioris, quia cum dispositio horum capitum, quae explicamus sit periculiaris in hac materia, uti ostendemus statim, non obligabit nisi in casibus explessis, & eo.
dira inodo quo exprimuntur; atqui illa capita loquuntur de soro externo, b c et non contentio A, ut dixi: ergo extra illud forum non obligabunt. Secundo in cap. significasti t. eod. tit.
in dubio, an quis Clericus occidisset
mulierem, quam equus,cui in s debar, non audiens habenas pro triuerat, iubet PontifeY illi iniungi poenitentiam ad cautelam, de deinde non impediri ne promoueatur ad superiores Ordines,& ne in susceptis ministret;
ergo poterat ille sit conscientia sectati illa prohibitione facta a suo sit e
tore , tum ordines susceptos cxcice re, tum ad alios aspirare.
Dicis priuad. Ratio, propter quam cap. ad audientiam, de cap. sigri: ikallia. iubene absinere 1 sacris dubium homicidaem, nimirum, quia in dabiis tutor pals est eligend i, valet in virm
euelaro; ergo&decisio quae fundatur
in illa ratione, valebit etiam in viro. que soro ; male enim dicerent Ponti fices abstinendum esse in dubio ab Ordinum exercitio, quia pesiculum est, ne si id temporis exerceamur, peccetur , nisi supponerent exercitium ordinum,durante illo dubio illi et tum& malum esse. Respondetur Suare et disp. o. f. s. num 3. tutiorem partem non appellari in Pontifire in eo locosellam, in quam: nus est periculum cui pae . sed in
qua minora timcntur incommoda: incommodum autem de periculam quod timetur in eo casu ,est, ne fortas. sis vetus homicida ordinetur, audministret, quod indecenter fieret, di contra Ecclesiae meni cmmon agi autem de periculo culpae, ex eo patet, quia alioquin peteretur principium, quaestio en .m cr .at, an periculum culpae esset in dubio illa Glebrare, deneino dubitat . quin malam sit operari cum periculo culpae ; responderat ergo Pontifex esse periculum culpae,& ideo non esse celebranduin: cum tamen quaereretur, an reuera esset tale
periculum ratione dubiae it regularitatis ; quare ac finiendum erat, an eo casu sit censenda irregularitas Non agebatur itaque de dubio praetuo, cum quo nunquam licet operari, sed de dubio speculativo ex quo tamen deducenda erat concluso practica, siue
conscientiae dictamen, ut vocavit, an, v. gr. ex vulnere inflicto a Luiren io,
interiisset ille occisias , ac proinde, utrum Laurentiis ex eo iacio ci dendus esset irregularis. Respondet Ponti sex iudicantum illum iri egularerin, & repellendum a ministerio Ordinum , quia id tutius erit,& paucioribus incommodis obnoxium. Ut
igitur sapienter statuat Ponti sex hanc remotionem a sacris dubij honiicidae. nihil. necesse fuerit lioc principium
162쪽
ranquam necessarium Paut uniuersale ad vitandam culpam usurpare; sed ut ex illo colligeret prudenter te sancire, ut ille percussor ab itineat a suo ministerio, qtianniis id soret ipsi onerosum,
minus tamen incommodum censetur,
qua in si verus homicida in Ecclesia
in inistraret : quamuis itaque ea remo tio a saeris non effet necessaria ex vi solius rationis naturalis , prudenter
tamen sancita est, unde non sequitur eiusmodi percussiorem dubium , an reuera occidetit, antequam 1 Praelato repellatur a sacris sumstionibus, tuneri ab illis abstinere secluso scandalo, aliisque circunstantiis. quia non praecipit Pontifex, ve ipse se priuet illis actionibus, sed Praelatis, ad quos tantum dirigit ut ea lex, ut ipsum repellant. Dicet a se eundo ex Nauarr. in cap. si quis autem,citat. num. 39. sub finandubiis eligendam esse partem tutiorem vi praecepti,tam in foro interiori, quam exteriori, in omnibus illis casibus, in quibus id faciendum esse iura p raescribunt, ut in duobus istis capitibus, ad audientiam,& cap. significasti , quod sine ulla exceptione certum dixit Nauarr. Respondetur , nego in capitibus citatis piaecipi, ut abstinea. tur a saetis, quae est tutior pars, seruanda hoc loco,inis ubi a Praelato id fuerit imperatum.& tunc fateor in v troiaque soro dubium istum homicidam debere se gerere tanqtiam irregularem. Ex quibus etiam solues quod obiiciebat Sancti lib. I. in Decalog. cap. I O .n. 44.verbiam debet, quo Vtitur innocent.
in cap. significasti, issicerdotali ossicio
abstutia debet, importare oblig'clois Mem,atque praeceptum , q' ae omnino
Iubens concedo ; sed praeceptum illud abstinendi ab officio sacerdotali, imponi debet a Piaelato, uti iubet eo loco Potuist x. In hoc dubio , inquit, tanquam homicidi dcbet taberi , &tunc ille obligribitur in conseicntia eiusmodi praeceptum obseruare, atque ab officio sacerdotali abstinere debebit.
Dic gs terti δ. Idem seruandum esse in utroque soro , quandia externum no ducitur sola praesumptione, atqui in hoc casti forum externum
supponit dubium esse homicidium.& non praesumit suille commissum,
uti ostendimus contra quosdam recentiores supelius igitur quod dcfinit , habendum elle it regularem dubium istum homicidam. in conscie tia tenendum erit. Respondetur, iam
saepius me dixisse nihil aliud dc finire ius lacis allatis, quina quod in cocasu iste percussor habeatur a Praelato irregulatris,& tunc illam pio hibitionem seruare ille tenebitur in conscientia, ad quod non oblisareturi, si
sorum externum sola praesumptione duceretur; quidquid enim imperaret. si conscius esset aut certus, rem aliter se habere, non peccat et violando le
Dic Es quarth. In cap. significasti, agi duntaxat de soro interno, quia,ut constat ex integr3 decretali relata in antiqua collecti eod. tit de homicidio, cap 1. Canonicus iste Regularis Laurentius , de sua salute pete cogitantevoluto anno sub titulo confessionis rei ordinem reuelauit suo Abbati, qui pro eo similiter supplicauit. Respondetur non fuisse consessionem sactamen talem. quando qui gem id totum apotuit Pontifici Abbas, & res erat no toria in eo pago, sed consultationem amicana; quare non cst propolita causa in foro contentioso, ut dixi; non ζ men acta tantum est pro soro interno,
cum prohibitio 1 factis ipsi facta prosim notam illam pricussionem, Mccedem alterius non potuerit este nisi exterius cognita. Da x I
163쪽
Digi postremb in illa prima parte
nostrae regulae, hanc iuris dispositionem , nimirum quando dubium est de homicida, non de ioso homicidio, quod certum est, perionam, de qua dubitatur, habendam ole pro irre gulari a iudice , vel Praelato, de ab 1llo repellendam , sacris, cui prohibitioni in conscientia parere tenebitur, singularem cile in hac materia homicidii, neque ad reliqua dubia facti, neque ad caeteras irregulatitates extendendam cile, quod de aliis materiis fatentur pann Doctores , quos adduximus, & sequuti fumus lib. 3. scient. canon. Quod vero spectat ad alias irregularitates , in dubio facti nullum existimandum csic illas contraxisse, uti docent Suar. Praepositus, Salas, Layman locis citatis, Sancti. n. 48. contra Pariorm.Sylu. Rosell.Tabicn.& relatos 1 Sancti. n. 7. quibus astiaest Vas'. prima si undar. disp. 6s. cap. 3. n. 8. dc I 3. & disp. 66. cap. I. Azor. & Rebcli. superi sis a nobis adducti. Ratio apertillima cst , quia cum, uti co lib. 3. cit . fuse docuimus, certii lima sit regula iuris, in dubio facti rcum esse absoluendum , quod eo loco ex variis textibus , & glossis probatum fuit ab ea uniuersalissimaverissi imaque regula, minime discedere licet nisi aut expressi aliquo i re in calu singulari , aut cuidentisi
sima ratione urgeamur; atqui nullum ius Lacteirus inuenire potuerimi aduersarij, quod omnes irrc-gularitates ab ea tradita regula excipiat , habcinus cnini duo tantum
tractenus adducta, dc expensa cairita, cap. ad audientiam, cap. signit casti, quae de dubio tantum in casu lao- inicidi j loquuntur; vae ad dubia cae
terarum irregularitatum contra ex
pressiilima, α vnniersalissupam iuris
regulam male extendentur. Ratio vero nulla est , nam illud commune dictum, in dubiis tutiorem partem cile eligendam, aeque valeret in omni alia materia, retque in irrcgulariatate , dc silo loco fuit satis plic tam , neque in eo dubio pars quae
negat, irrcgularitatem contractam
suille , periculosa est, scd potius certa; cum enim nulla contrahatur irrcsularitas,nisi in casibus iure cxprcssis, &nulli bi ius dicat in dubio facti incurri irregularitatem,praetcrquam in casu homicidii modo hactenus explicato; certum es le dcbet,nullam aliam irregularitatem , quam homicidi, in dubio contrahi. Denique sapicnter monuit Praeposit. q. s. cit. n. 9 I. aliud molitium legis , si hic rationem, quae impulit ad legem; lex
enim sancita obligat, non autem eius motivum, ratio, quae quam'
uis aliis quibusdam aptari polle videatur, in illis tamcn non obligat. quare ratio sequendς tutioris partis. propter quam Ponti sex in dubio homicidi j voluit contrahi irrcgularitatem, non obligabit circa alias in
A LT E R A pars nostrae rcgulae,di- 1 α α Lxi, non contrahi irregularit
tem , in ullo foro , quando dubium est de ipsemet homicidio,non de homicida , quia nempe non constat homicidi rutile commissum, V.gr. an fera fuerit occisi in venatione i an homo quispia. Saeuiiti aliquis in cadauer nominis, aut hostis ab alio quopiam extincti, dc dcinde dubitat, an reuera adliuo spiraret , nequcri comperire
164쪽
co .npelire quidquam potuit post adhibitam diligentiam. Ita censet Prς posit. loco adducto, & manifesto sequitur ex iis , quae paulo ante diximus, irregularitatem in dubio homicidij non incurri nisi cx peculiari iuris dispositione ,. & in casibus ab illo expressis:atqui ius non loquitur,
CONfECTAR IvM IV.ctualis sit inregularitas ex hamis cidio dubio contractast
hanc irregulari statem, si quando contrahatur modo superius explicato, non inclu-1isi quando certum est homicidium, i dere aliud, luam impedimentu susci
& hominem reuera interiisse,sed du-l o. e . . .
bitatur , an vulnus icthale fuerit,&an alio quopiam vulnere ab alio illato,.aut Medici incuria, aut denique alia quapiam de causa interierit, quod patet ex cap. ad audientiam,
cap. sanificasti, utroque , & si quae
alia afferuntur is qui casus longe diuersus est ab illo, de quo loquitur haec pars nostrae regulae, agitur enim de dubio ipsius caedis., quae incerta est, nescitur enim an homo interierit , quia dubitatur, an esset mortuit eadauer, an bestia aliqua aut quia vulneratus alio abiit , neque resciri potuit, an interierit quamuis dubitet percutiens propter ingentumi anguinis copiam, aut partem In qua
sibi videtur illam percussiste, vulnus suille lethale; cum igitur de hoc casu non meminerint ista iura, debemus stare principiis uniuersalibus, Dduabus illis regulis generalibus, ne Pe nunquam contrahi irregularit tem,nisi in casibus iure expressis. Se cundri neminem in dubio facti cenaedum esse irregularem in ullo foro, Eraeterquam ex singulari iuris dispositione in dubio homicidi j, in casibus expressis ab illo , atque ita Inecessario dicendum est in dubio ipsus homicidij, & caedis, & non homicidae, nullam incurri irregulari tatem , uti definiebat nostra regula. piendi Ordines, de in susceptis ministrandi, qui duo effectus lunt prim rij, & quodammodo essentiales omni irregularitati, caeterae omneS poenae,quae irregularitatem consequuntur, solentque imponi a iudice ratione irregularitatis, non comprehenduntur in ista, itaque non pollet iudex priuare hunc irregularem fuisbeneficii faicuti pollet allium irrcgu
ciorum ipsi facta non modb validae erit, sed etiam firma ,& nullo iure
Scortia in constitutio. Pontificias. theoremate 388. Sanchia lib. I .in Decalog. cap. IO. num- 4 s. qui allegat Sylv. Maiol. & alios. Ratio ost euidens, quia ex certissima iuris regula nunqua poena ordinaria imponit delicto dubio , sed extraordinaria pro ratione dubii; deinde quia irregularitas non incurritur in hoc du- nisi ex peculiari dispositione iuris, quae est cxceptio quaedam a regula generali; igitur non debet contrahi haec irregularitas, nisi quatenus ex- exprimitur a iure : atqui ius in capo ad audientiam , & cap. significasti, saepius citatis, ubi solum nane imponit irregularitatem, agit tantum de s ccptione ordinum, & ininisterio sacrorum , permittit enim ut in- ministerium minorum 3
165쪽
mon est igitur λὰ alios effectus hae
CONfECTAR IvM V. An ex dubia mutilatione contrahatur irregularitas ρ
RAetio dissicultatis est, quia hae
irregulatitates homicidi, & mutilationis , comparantur in iure, quod aduertit glossa in Clem. si sit-riosus,de honiicidio erta mutilet.Et sane mutilatio partialis quadam o cisio est. Respondeo nihilominus eum San.
hunc non esse irregularem d quia, Vt dixi in secunda parte propositionis, non est eadem irregularitas homici dij dc mutilationis,sed omninb diuer. fa, neque ab una ad aliam licet argumentari in iis, quae pertinent ad rigorem, aut ampliationem poenae : rigor autem est, quod in dubio homicidii contrahatur irregularita, ex
peculiari i is dispositione, quod in
aliis irregularitatibus non contingit; non est ergo inde colligendum aliquid simile in mutilatione , sed cum ius loquatur de homi eidio, de illo quoque solo intelligendum erit; quomodocumque igitur dubia sit
mutilatio , non incurretur ratione il-gius irregularitas in quocunque foro. CONfECT ARIvM VI. An qui dubitat, utrum occideris
in bello iusiost irregularis e
as CVrpoNo milites in bello etiamo iusto occidontes incurrere irregularitatem,quod constabit ex quaest. cum igitur dixerimus eum, qui alium percussit,dubitatque, an eo vulneres aut alia quapiam de causa interuerini Gesse irregularem, videtur militem in bello iusto,& in pugna,in qua aliquem vulnerauit , qui deinde obiit, esse irregularis, etiamsi dubitet , an ipse, an alius quispiam vulnus lethais te inflixerit. Resporidetur nihilominus hune minime este irregularem, ita H. iari.
festi, sequit, ex icsula a nobis P sita; iam enim non sequatur irregularitas ex dubio facti, in homicidio nisi ex peculiati iure , 8c in casibus ab illo expressis . & in illis non sit sermo de occisione iusta, sed de homicidio , uti apparet ex cap. ad audientiam,& cap. significasti .homici divin autem dicit eo loco, & quan do absolute ponitur in iuret, eaedem illicitam contra quintam Decalogi praeceptum qui dubius erit, an alium occiderit, quem iuste vulnerauit, Occidereque potuit,non erit irregularis. Neque dicas clericum in bello iusto pugnantem, & dubium de Ocelsone pronuntiati irregularem, cap penulti de homicidio. Respondetur enim non esse irregularem propter dubium dis iustae, aut in bello iusto, sed qu)d propria pugnasset manu,ut ad-Mertit glossa ibi v. remordet, & Couarruvias in Clena. si su-
166쪽
An qui abarsum procurauis , si irregularis, quando dubitatur, ansertus sit animatus P
de irregular. num. 38. non elle, contra Sotum in .d. x s. quaest. I.arr.3.conci . . Sayr. lib. 6. c P. F. num. P.
Ioan. Andr. Panormit. Cardinat. Ancharanus, Nauarr. Ledesinam. de alios refert , quibus accessit Scortia citata theoremate 388. . qui & plurimos quoque congerit. Probatur ramen nostriam consectarium . primo, quia in dubio sertus praesumitur non animatus, ut Cois merde delict.cap. 3. in rubri de homicidio, num. 3. & alii probant.Se-
ciuidb, quia id sequitur necessaridex regula a nobis posita , dubium enim istud est de ipsemet homicidio , suerit ne commissum, an non, meque dubitat ut de homicida tan . um, & authoce certi honMcidi jr alia qui ius statuens irregularitatem in
dubio homicidis , loquitur tantum eo casu , in quo certum est fuisse commissum homicidium ,& dubit tur an Titius, qui percussit, etiam
occidetit i hic autem cum dubitetur, lan scelus excussus viveret,dubitatu tan suetit commissum homicidium cidi non de eius authore,qui certus est is illa abortitio occiso hominis ret; com igitur de eo casu ius non agat, in illo non contraheruI iucν- 1laritas.
uis sit irregularis , quando pis-
aggrediuntur,o dubitatur quis Usum occident P
Vari S casus , nam i inprimis, si communi eousilio aggressi sunt, δέ, pugnarunt,omnes reos homicidis,dcuregularitatem contrahere, commu nis est D D. sententia. Ita Molina disputa 33. memb. I. & 7. Couarr. in Clem. cit. 2. pari. g. 2.rium. . Henriq. lib. 16.cap. 34. f. a. Auila disp.6. seel. 3.dub . 3 .concl. i .quia illi omnes sunt v lut una causa moralis huiu) hoinicidi j,& cap. significasti 1. de homicidio , aperte dicit tu , eum , cuius consilio altet occisus est , esse iit gularem. Secundd,si nullo praevio consilio, sed repentina quadam coorta rixa
omnes in unum Inuolarunt. Occide
runtqtre, dubitaturque quis eorum inflixerit vulnus lethale , quo uno interiit, omnes sunt irregulates , si omnes dubitant,an vulnus illud intulerint. nam si quis crederet cerebse illud uulnus non inflixisse, neque occidenti sui siet eooperatus , maneotet libet ab irregularitate. Quae conclusio quoad eos, qui dubitant de vulnere a se inflicto certissima est cum sciant se percussi illi, & eertum etiam sit homicidium, sed sit tantum dubium , an vulnus a se illatum sue tit causa mortis, quia id videtur ii, cap.ad audien riam,& eap. signiscasti 1. de homicidio, definitum, quibusllacis , quis percusserat, di dubitabat. et eium suo illo vulnere causa mortis. DerigDi iti so by COOste
167쪽
Delit,censetur irregularis, uti superilla in nostra regula exposuimus: ε atqui in casti isto omnes de singuli sciunt se percussisse, & dubitant, an
sua perculsione occiderint;ergo Omnes sunt irregulares , atque etiam Vitales pronuntiabuntur a foro externo, quod nequit discernere,quunam occiderit ex eo quδd unum tantum repetiatur vulnus lethale, ex quo iudicio chirurgorum obierit,utiliapientet docet Auila 7.part. disp. 6. scct. .
Tota itaque dissicultas est in altera parte nostri consectari, , nimirum eum, qui credit sic vel non percussille, vel non lethali ieiunanere immun momnis irregularitatis , quod docentiJ omnes , qui volunt, nunc relinquendum esse suet conscientiςiquam uis consulant, ut se potius gesa pio irregulari , eo quod illa pars tutior sit. Ita porro aiunt glossa in cap. quiescamus 41. dist. verb. quoniam. Speculator tit. de dispensatione , s. iuxta, num. 11. Hostienia it.de homicidio. Ioann. Andr & Cardinat. citatia Coiiarr.in Clem. si furiosus a .pa r.
Probatur vero , quia nihil est in iure, unde ea colligitur irregularitas, neque enim cap. ad audientiam , dccap. significasti,saepius citata, loquuntur de illinqui scit se non percussi itelethaliter. sed tantum de eo, qui dubitat, unde ex eo textu potius deducitus, illum, qui probabit hec existi-ipat se non percussille lethaliter, Jeoae vulnere,quod intulit, non fui it sequutam mortem, minime irregula. rem esse, quamuis scit se percussisse ;nam illi Saceldotes , de quibus age batur in citatis 'capitibus,satebantur quidem se percussi ille, sed dubitabant, an ex illa percussione caedes facta esset, propter quod dubium vult esse irtegulatem Pon Iifex , non propter
. percussionem praecise. , Dic Es, hos omnes videri irregu-
l res propter cooperationem ad illud homicidium siue illud fuerit istis directe voluntatium , siue indirecte
tantum,hoc enim modo non agimus, nam ex Cooperatione quocunque
modo voluntaria, sequetur semper irregularitas,quamuis una dissiciliussit dispen sabilis,quim altera.
Respondeo, negando certum esse hoc loco cooperationem ad homicidium, neque enim concurserunt pec modum unius , ut sese mutuo iuuarent, sed quodam subitaneo impetai singuli in uesarunt, neque fuit ulla alia maior moralis coniunctio, quam si seorsim illum fuissent aggressi, quot case,ut stati in dicam , non erit irre- ,
gularis, nisi ille, Mi vulnus lethalo
inseret: nam si ita rixa communis est, ut singuli saciant veluti unam causam moralem & sese mutuo iuucnt, aut excitent ad alium oppugnandum, ac proinde uno impetu,& una ex parte coniunctis vitibus ipsiana aggrediuntur, fateor itinc omnes istos latione cooperationis esse irregulis res, licet unus tantum occidar, &siue alij dubitent se occidisse , si iten ora dubitent, & cereb sciant se vclnon percussisse , vel non lethalit et percussilie , siue intenderint caedem,
siue non intenderint,cum Ie ipsi fue- . tint ad illum cooperati, ut dicam imo serius; atque ita poIIent conciliari va-t mae sententia: i ncq ac repugnat cam
signis kasti. in eo enim agitur de Pa-
168쪽
zocho , qui prior aggressius est 4atronem, quem deinde parochiani occi . derunt ; nos vetb agimus de coniunctim eundem aggredientibus, & vulnerautibus. Quia verb frequentius contingit, ut quando plures in subitanea concertatione eundem percutiunt , fele mutub.iuuent, coniungantque re ipsa suas vires ; atque id faciant, ne unus. aut pauci aliquotiion possint se tueri, aut fuga.aliove tuo do saluti suae consulete . uti facile possent, si ab uno tantum, aut al- toro oppugnarentur ; hinc fit, ut in praxi vix unquam isti simul percutientes, aut rixantes excusari valeant ab irregularitate . quando aliquis occiditur, siue sciant se non occidisse percutiendo, siue dubitent. Neque certa est regula, quam aliqui tradunt, eum qui tenetur tantum de percusso,& non de homicidio . ut etiam non teneatur de eooperatione ad homicidium, qualis perpetud reperiri solet
in hoe casu; prudentis tamen fuerit pensatis omnibus adiunctis arbitrati, an suerit cooperatio, vel non in provide ea constiterit. iudicare ; si enim certa est cooperatio, certa est irregularitas: s certo liquet de non coo Pe- ratione , constabit quoque de non contracta irregularitate: si autem dubia sit cooperario , poterit deponere dubium, si praesertim coustet de illo, qui vulnus lethale intulit, aut saltem constet, hanc , de quo agitur, non occidiste , de tantum dubitatur de
cooperatione,neque enim ratione dubi j facti debet se existimare irregularem , nisi in casibus expressis a iure, cuiusnodi non est iste , nam in cap. ad audientiam , fc cap significasti, est alius longe diuersus casus, ut iam
monui,eaque tandem est Molinae sententia tract. 3 .di sip. 3 3. membro I. n. 1.
Iam vero si non fuerit commissa caedes, sed tantum mutilatio , qui ad si
iam cooperati sunt, reuela lunt irre gulares ; qui vero citra eam coopera
tionem dubitarint, an ipsi , an alij in
illa rixa mutilarim , non sunt irregulares, quia in dubio mutilationis non contrahit ut it regularitas, uti diximux consech. s. Tertio, si neque dolo, aut malitia ex mutua cooperatione , sed aliqua leuitate aliqui occiderunt alique,ne que constare potest , quis occiderit.
cum tam eo cem misit ab uno tantum
commissam fuisse caedem , nullus in eo dubio suetit irregulari S. v.gtaqua tuor iuuenili leuitate selopum explo- serunt in plateam, aut lapides ungulos proiecerunt, uno autem lapide ictus, aut siclopo traiectus aliquis occidit. dico nullum ex istis Ase irregularem . esto ea leuitas & incuria,Sue negligentia fuerit mortalis : ita Auila dub. 3. cit. post secundam conclusion. Bonac. punct. 8. cit. num. 29. quia nulla ibi fuit mutua cooperatio ad homicidium, aut saltem de illa non constat ; non poterit igitur vllus pronuntiari irregularis , neque etiam Omnes , quandoquidem re ipsa omnes non sunt cooperati illi homicidio , neque consilio, neque actione ipsa, nisi quis author fuisset illius exisplosionis, tunc enim ill foret irregularis, utpote causa moresis homicidij, licet eius causa physica ignoretur ι sed non erit nisi homicidium inis
dilecte voluntarium, si non suasit explodete bombardam animo occidendi , sed tantum terrendi,aut, ut dicebamus , ex temeratia quadam fanimi leuitate.
Quarto quando quis pluribus simul percussus ex illis vulneribus moritur,etiamsi nullum lethale sit, Gmnes Percutientes tenentur de homiscidio, di sunt irregulares. Couarr. s. 2.
169쪽
et t. num. . sayr. lib. 7: cap. 4. n. I 4. Auila dub. citato , & alij passim, quia reuera singuli sunt causae partiales mortis , ex iisque una totalis exurgit , dc negari non potest
eos Hisse cooperatos ad mortem inferendum.
CONfECT ARIVM IX. Quis flat irregularis, quando plures eundem percutiunt diuisim,
maxime si dubitetur quis lethaliter percusserit. HAEc etiam quaestio explicari po
tetit ex doctrina tradita, sed in ea distinguendi sunt vari, casus, nam aliquando primus leuiter percussit, alij deinde lethaliter vel e contrario, primus grauiter sauciauit, reliqui leuius; aliquando hi post renii sua spon. te accurrunt, alias inuitati a primo percussore , alias illo inuito percu.
tiunt, aut occistunt, cis tamen ab eo moneren rur ne percuterent, aut
saltem ne occiderent, aliquando tum primus , tum secundus leuiter pe cussit, aut uterque grauiter. Denique saepius dubitatur, quis ex duobus leuiter , quis grauiter sauciarit, aut si uterque grauiter, ex quonam
Ptimb itaque , si primus leuiter percussit.& alij deinde lethaliter ab Lque ullo praevio consilio, aut mutua COOperatione, neque enim sunt vo.
cati , aut incitati a primo percu ssore, isti ultimi solism sunt irregulares , non primus, cuius percussio non influxit in mortem istam, atque luc est casus cap .sgnificasti a. de homicidio ubi Patochus, qui primus percusse-xat latronem spoliantem Astaria
quem deinde parochiani occiderunt,
pronuntiatur immunis ab irregularitate, si leuiter tantum percussit, &neque aliis consuluit, neque mand uit sequutam occisionem.
Secundo, si primus lethaliter sata. clauit, & caereri deinde leuiter, pria
mus solus irreri erat est , modi re
liqui non venerint tanquam auxilia ruri, & ad mortem citius inferendum nihil consulerint. ita Henriq. lib. 4.
Auria I. pari. disp.6.sech. 3. dub. q. BO na P s. num. 3 2. neque id negat Suar. sect. .cit. n.9o quia supponit ex postrema percussione semper accelerari mortem, quam causasset quidem vulnus, sed non tam facile,aut tam properὸ , quo casu faremur hos omnes percussores fore irregulare so Tertio, quando tum primus, rumseeundus percussia lethaliter sauciauit , nullo habito aut consilio , aut mutua cooperatione, si statim obite post secundum vulnus, secun dus percutar est irregularis, & non primus. Ita Zasius apud Couarr. in Clemento est.2. p. f. 2. num . . Autla 7.lp. disp. 6-sect. 3. dub, . Coninck disp. 18 n. 6o.
Bonac. punct. 8. num. 33. quanquam Couarr. multos pro contraria sentenistia alleget, & tanquam communem
sequatur, quod &. facit Molin. disp.
3. Cit. membr.T. num. 3. Ratio porro
mihi euidentissima apparet,ad incur rendam enim homicidi j irregularita tem, debet aliquis esse causa proxima,
sed solus secundus , qui reuera illum
occidit,talis causa est, etiamsi enim tandem ex primo vulnere moriturus esset , re ipsa tamen ex alio interiit; neque enim dicitur Titius occidi ite
Caium I se lethaliter sui clarum,s illi superueniens Sempronius hostis,ca. put demessuit; itaque si primum vol- aus, quamis lethale, re ipsa non cal -- fati t
170쪽
sarie mortem, neque ipsam accelera uerit, sed tota illata fuit a secundo, qui primum intulit, nullo modo cori. trahit irregularitatem homicidii ; id Vero petendum erit ex periti Medici iudicio, neque Docto es recte obiiciunt ea p. significasti, n quo primus
percussor idcirco pronuntiatur irregularis, quia dubium erat, an vulnus, quod imposuerat,mortem illius latio nis re ipsa causalset, aut accelerasset: nos autem supponimus causam caedis
commillae fuisse secundum vulnus, quod colligimus ex eo quod statim ab illo inflicto interierit , atque ex aliis circum tantiis , ita ut primum vulnus fui ii et quidem cer id , si ita placeat, interemptu tum illum hominem , ipsum tamen reuera non intereis
mit; quare non fuit subsequutus effectus qui requiritui ad irregularitatem contrahendam.
Si autem non statim post secundum vulnus obiit occisus , uterque manet irregularis, quia tunc utrumque vulnus lethale ad mortem cooperatum est,aut ad eius accelerationem; aut saltem dubitari iure potest , an utrumque illud vulnus causarit eam mortem atqui in eo dubio contrahe tur irregularitas ex cap. significasti, eo modo, quo explicuimus in nostra regula uniuersali. Quarto, quando posterios vulnerantes accurrant inuitati a primo qui tantum leuiter vulnerare potuit. Irim
ille qui inuitat, tum ipsi , qui auxiliantur . sunt. irregulares subsequuta morte, quia omne S in illam proxime influunt, vel Physice , vel moraliter.
Quin id, quando aliqui sua sponte adsent & percutiunt, si id faciunt
inuito primo pei cussore , monente, ne i Occidant, aut inutilent, ille mi
in liue erit is regularis, si non contuletit re ipsa ad eius mortem , aut illiu accelerationem per vulnera a se priu facta. quod idem dico, si inimico alii vulnerati adueniant, illumque occidunt, non intuitu primi petcutaris, sed spolite sua, vi veteres inimicitias ulciscantur. Primum dictum negant, s lixa primi percus Iotis cum occisi fuerit iniusta & illicita, Couarr. 3. 2.cit. Nau. cap. 27. num.117. Assirmant
autem Attila sect. s.cit. diib.I. Bonac. p. 8. num 3 . & alij, quibus cum sentimus,quia iste primus percus Ior nulla ratione est catin illius mortis,quam impedivit quantum potuit ; quod etiam clarius apparet in seeundo casu , in quo hostes offendentes iam Vulneratum, in priori rixa sua sponte occidunt , nisi fortassis primus percussor praeuidens illud periculum ne, suis hostibus inueniatur , interficiaturque , illi in ita percussit let, ut redderet ineptum ad sui defensi
Denique si dubitetur, ex quo vulnere fuerit occisus , an ex primo P an ex secundo, qui dubitabit,erit irregularis modo explicato in regula ge
An sit irregularis, qui alium vulnerauit, qui tamen alio cassextinctus est'
HAge etiam controuersia ad dubium homicidi j pertinet; quare in ea desiloluenda traditae hactenus regulae consuletidae erunt,videndumque imprimis, an vulnus illai una re
itera In mortem innuxerit,an non, an