Iosephi Gibalini e Societate Iesu ... De irregularitatibus, & impedimentis canonicis, sacrorum ordinum susceptionem, & vsum prohibentibus, liber singularis

발행: 1652년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

ue 6 De Irregularitate,

lii omnes,qui ad litteram seruandum esse Christi siue consilium, siue praeceptum, de Eunuchis, qui se castrauerunt propter regnum coelGrum imperite existimauerunt. cum Chrictus loquatur de his qui voletes abstinet a re uxoria, & quos Eunuchos non necessitas,aut impoteti sed volutas reddit, eastitas enim castratorii laudada non est,uti late exponit Couart. in Clem. 1i laesoL initio. n. 7.

Quare Christianus Adolescens Alexandrinus , qui ea ratione libidinis

motus exscindere voluerat , non

potuit ab Augustali praeside obtinere , ut liceret medico, qui poenam legibus sancitam metuebat sibi in ea abscissione operam praestare,ut tunc Alexandriae degens testatur Iustin. in Apologia ad An

tonin.

An monstrosi sint Irregniares'

plicia aut plura habent membra, duo V. g.capita,tres manus, sex digitos in manu. Secundo, alij membra composita& constructa inlotito mo-'re gerunt. Tcrtib , quidam magnitudine vel parilitate insolita labo. rant,ut gigantes dc pigia ei. Quarto, denique quidquid a comuni ratione naturae, vcl in figura, vel in quantitate abhorret monstrosum est. Primo igitur monstra , uti vulgi sensit capiuntur, pro insolenti ad- modii corporis contarmatione quocunque tandem vitio laborent, clim horrorem quendam axerant, Irregulares sunt,ut qui habent plura c pira , plures manus quam par sit, qui caput in ventre gerunt , aroculos aliamve aspectabilem par-

rem extra naturalem Quin locum sitam,unde non potest non magna ori.

ti difformitas; immb eiusmodi monstra nequidem inter liberos computantur, quoad iura succedendi, leo non sunt. F. de statu hominum. Secundo, habentes sex digitos in pedibus aut manibus, non lunt I regulares, nisi sextus ille digitus pariat magnam difformitate , quod relinquitur Episcopi iudicio, te nisi impediat liberum aliorum ustim ad exercitium sacri ordinis , ut in duplicato pollice ves indice facilὰ contingere potest, ita sayr. lib. 6.

cap. 8. hum. I. Dian. 3. pari. tra λ6, Miscellan. Resolui. o I. Tabien. v. corpore vitiati numero 1. Maiol. lib. I. cap. II. num. 3. summa

Conselso. lib. I. tit. i. q. 44. & alij a Sayr. &Dian.rclati,siquis aute digitii illii sibi abscindat. aut abscindi

curet citra vitae periculii ,& ne inde aut debilitas aut deformitas maior oriatur , minimc erit Irregularis, quod Tabicra. & Sylv. cod. vcrbo corpore vitiati, & Sayr. lib. 6. cap.

Hum. I. aliique docciar, quod idem dicendum est de resecatione digiti longioris, aut diuulsione eorum, qui eos coniumstos habent. Tertio. Gigantes & Pygmaei Irregulares non sunt, nisi ita proceri, aut pusilli sunt, ut omnibus admirationem de risum excitare valeant, quamquam cum soleant facile homines his alluesccre , aut ex ea st turae insolentia non tam offendatur, quam stupeant, vix unquam ex ilI nascetur Irregularitas. Vide Maiol. lib. I. cap. I s. sine Turonensem Gregorium tam breuis statur ille, ut omnibus Romanis sui acti ii rationem. Di siligo

92쪽

. Caput tertium. ST

mem cleret, vulgo tradunt , narratque Ioann. Andr. in 6. Decretalium in prooemio V. multis. Ioannem Maria de Castello Bononiensi Man- sonaritim,& Iuris Canonici peritisi 'simum , tam ousillum fuisse ; ut climcoram Bonifacio VIII. stans verba facerer,genua flectere existimaretur. Quai to , de gibbosis idem dicendum est , nempe , Episcopum arbitrari debere, an ita deformes sint

ut arceri debeant a sacris. Ita omnes cum Maiol. lib. I. cap. I'. ubi

S de variis sibbis disputat, sed haec omnia ex ipla inspectione pensanda

gulareF. t 7 INT L n. monstra numerarunt Heri maphroditos Romani veteres, cum enim ex lcge Romuli apud Halicarnasi . lib. i. monstrosi partus abiicerentur aut uecarentur, saepius Androgynos deportatos atque necatos Haruspicum iustu narrant Liui. dec ad . . lib.9. Plin.lib.7. cap. .& 4.

Gelli. lib. s. cap. 4. & Iulius Obsequens libr.de prodigiis: immb &Constantinum id hominum genus de medio tolli tussisse lege lata testatur Eusebi. L .in eius vita.Quan-

quisn si rem penitius inspiciamus ,

cum ex naturae tantum exuperantia

haec sexus geminatio contingar ut aduertit Aristote l. lib. . de generat. anim. cap. 4. & nimiam seminis excretioncm accuset Hippocrat. lib.9. de victus ratione habeantque hi

Omnes formam humana,inter monstra censeri non debebunt, ex ri

mero enim liberorum eos solum expungunt Iurisconsulti, qui contra formam humani generis conuerso more Procreantur, ut loquitur Pa lus lib. 4. sententiarnm in L. non sunt liberi T. de statu hominum; idemque omnino supponit Imperator Iustinian. L. quam certum. C. de posthum. haeredi D. instituend.Veis

rum quidquid de hac quaestione,quae leuis fortasss videri potetit, statuatur, negandum non est in hoc duplici sexu aliquid insolcns repetiri,nisi apud illos fortassis Atticae populos, quos omnes Androgynos Hilla dixit Plini. lib. 7. cap. 2. & 3.nugaturque Plato in symposio,dum primos h

mines cum foeminis coniuctos fuisie fingit, unde fiat ut tam ardc inter oriorem coniunctionem repetant.

storro hi Hermaphroditi sunt iti tri lici disserentia,in quibusdam enim

alter sexus praeualet . in aliis uter lue aequalis est, alij vero ab uno sexu in alium transeunt, ela cum aliquamdiu fuerint mulieres , deindenunt viri, quod minimὸ fabulosumelle contendit Plini. lib. 7. cap. 4.&plerasque luellas primo congressu magiali effractis quibusdam inuolucris in viros euanile prodeuntibus virilibus pudendis, multis ostendit

Malol lib. i. cap. 17. Detrio. lib. 2. disquisit.Magica. q. 12.Vnde non veram esse conuersionem unius sexus in alium, sed utriusque sexus genia talia, quae primum latuerant per.caloris deinde emicatus Messulgescentias erumpere , aut prompter vitiatam genitalium conforma

tionem impositum suille obstetricibus , aliisque pluribus disterit Laurent. l. 7. Histo. Analom. q. 8. Illi igitur,in quibus alter sexus praeualet vir vel foemina pro eo sexu iudicandi sunt l. quaeritur ro. E. de statu hominum;in quo autem uterque sc-H Dixi

93쪽

De I regularitate,

xus aequalis sit, neque vir neque foemina dicendus erit, cum utrumque sit, tunc autem alterum sexum, quo imposterum utatur, eligere debet, ut communi consensu docent Hosti. in summatit. de testibus .f. quis posse esse testis. num. a. Sylv. Tabieri.& Armilla in V. Hermaphroditus. Maiol. loco cit. HenriqueZ lib. I . de Irtegul. cap. 8. num. 6. Nauarr. pluribus locis, quod annotauit Sanchez. lib. 7. de Matrim. disp. to 6.

de sequuntur caeteri recentiores. M-

fili. Ponc. Hurtad. aliique de horum matrimonio disputantes , idemque fatentur Iuris Ciuilis interpretes ,

quos dabit Tiraque t L q 3 7. de Iure

primogenio.Opinio. 2.num. t s.QUOS ego omnes DD. ita interpretor , Uth,c sexus electio non tantum libera sit, quando uterque sexus aequaliter se prodit in Androgvno. 8 etiam quando unus ita proatet, ut tamen alter habeat vim sussicientem & integram , quod aeque contingere potest, atque illa aequalitas sexuum &virium utriusque. Haec porrb sexus alterius electio ita fieri debet, ut iuramento se obstringat, se nunquam altero sexu usurum , uti iidem DD. cum Hostiens loco cit. consentiunt. Quamquani neget Aristoteles lib. 4.

de generat. animal. cap. 4. Vnquam

utrumque sexum simul potentem &vegetum ad sua propria olficia in eodem reperiri ; quare nunquam elle poterit loeus huic electioni sexus, si

tamen aliquando contingeret ille casus, plurima enim insolita quandoque occurrunt, libera permittenda est et optio alterius; turpissimum

enim esset modo virum , modo foeminam gerere ,& repente ex unius officiis ad alterius munera transire ,

quod si dubium sit, quis sexus inualestat iudicio medicorum M. inspectione corporis utendum erit, aut si nihil adhuc cerib constet ipsius Heris maphroditi iuramento fidem adlii bendam esse vult Bald .in l. quaeritur T de statu hominum. His obseruatis.

Dico iniprimis Hermaphroditum , in quo Vterque sexus aequalis. est,aut Remineus praeualet, incap cem esse ordinum , quos Invalidὸ omnino susciperet.Ita Henriq. l. l . cap. 8. num. 6. Nauarr. lib. i. Con. Illio. tit.de aetate & qualis. Consil.8. . num. 6. &lib. s. tit. de Irregularib. consit. 4 . num. 3. Suar. disp. 3 1. se h. a. initio.. SayT. lib. 6. cap. 8.num 1 s. plures allegans 3 quia cutri foeminae Iure diuino remoueatur ab

ordinibus , Sc iste si simpliciter &.

absolute scemna, aut ne ue Vir,ne

que sciri ina ; aut si utrumque sit,ab-:olute tamen scemina est , initiari ordinibus ipserumque Characterem accipere non poterit, neque dicas ipsum etiam este virum, &ea de causa ordinis capacem , quiae ἰChristus exclust sceminas,quae tantiam foeminae essent, non autem qua simul viri forent, clan enim ista sexuam coniunctio raro admodu contingat , sitque insolens in natura, de illa non debuit serre legem Christus,

sed nomine Reminae eum omnem in quo persectus esset ille sexus, com- 'prehendit , Mod maxime comm nis Ecclesiae sensus, cuius DD. locu pletes testes sunt, suadet. Dico secundo. Eum 4n quo eminet sexus virilis, aut qui ex muliere famis est vir, esse Irregularem,

si res nota & publica sit, ii autem occulta ad ordines promoueri polle.

Ita Marchin. traiae i. de Sacramen.

que ita compono dissidcntes sen- tensias, cum enim haec Irregularitas oriri ,

94쪽

caput tertium.

-oriri non possit, nisi ex monstrosita- quapiam non sunt Irregulares , nisi ite dc scandalo seu difformitate, dc quamdiu sebris illos urit,immb cum monstrositas , si quae sit in eo easu , leuior est, aut libera interualla re- non impediat exercitium ordinis linquit, ut in quartana, poterit fierii ex sola infamia, aut offensione ali sacrum. tum, si videant illum, quem norunti Secundb Chiragra & Podagra si

.esse quoddam monstrum ex viro dc non relinquat libem pedum & ma- semi-scemina compositum,aut quem nuum usum tacit Irregularem, ubi prius muliebri schemate indutum autem restituentur ea membra suae& mulierem agente modo in virum libertati, quamuis contracta fortas. derepente mutatum, altaris mini-isis maneant, cessabit Irregularitas. sterio defungi, colligenda erit Ir- regularitas i haec autem omnia incommoda cessant, ubi ea sexuum siue coniunctio siue mutatio in uno eodemque vulgo ignota est , uti disserit Malol. lib. I. cap. cit.

Quinam morbi induc4m Ire gularitatem pPO TREMVΜ caput ex quo nascitur irregularitas ratione viiij, aut desectus Micuius corporis diximus esse morbos, qui vel ineptos ad ordinis actiones reddunt,vel quzudam turpitudinis nota essemns, Vnde insignis indecentia & difformitas non sine graui caeterorum osse si e suboriatur; Quina vere sint hi morbi paucis in hoc Consectatio indi

candum erit.

Tertit,. Peste aut morbo venercS laborantes non sunt Irregulares,periculum tame insectionis impedier . ne cora aliis celebrent, atque etiam si aliqua ulcera foedaque vcstigia. quae horrorem generet,relicta manserint ex lue venerea, quod iudica

duin erit ab Episcopo. Quarto. Idem dicendum erit de iis , quibus vi morbi capilli & ba

ba exciderint, videndum enim erit. an nimiam deformitatem pariat ea pilorum denudatio. Quinto.Leprosus initiari non deabet , si vero fuerit initiatus, de non laboret insigni deformitate celebrare poterit cum priuatim , tum inter alios leprosos qui ex eo morbo nullum horrore capient, nisi aut manus impeditas . aut alia membra inepta haberet ad celebrationem , aut ita corrosa labia aliasque partes,ut ipsis quoque leprosis stomachum moueret; ita communis consensus DD. quos dabit Sayr. lib. s. cap. 9. n. 7.

Primo igitur morbi ; qui nullum' quibus etiam subscribunt Recentio. Jiorrorem afferunt, nullaque foeda sui vel tigia relinquunt, etita quam diu cruciant aliqueumpediant illum, sacris Ministeriis non faciunt Irregularem . nisi ita lubeat appellare

aegrotum, quamdiu lecto detinetur, res, estque exprellum ius, nam cap. de Rectoribus, &cap. Tua nos de Clerico aegrotante remouentur isti

leprosi ab altati propter scandalum& abominationem populi; unde vides quando ea lepra est,quam albam aut aegritudine prohibetur solita vocant, quae nullum sui vestiti uinsua ossicia peragere ; quare labo externum impri miti neque dignoutantes sebri siue continua, siue alia j citur, non averre laregularitatem ἰH 1 Leprostis

Coral

95쪽

6o De Irregularitate,

Leprosus vero Parrochus non amittit beneficium, ut habetur in textibus allatis , sed et Coadiutor dandus est, aut si remoueatur ab ossicio , alendus erit ex Ecclesiae bonis, additque Panormit. in c. de Rectoribus. de clerico aegrotate,n.έ. si beneficiam tenue sit neque utrique Parocho nimirum leproso cic Coadiurori sussiciat,prouentus beneficij relinquendos esse Parrocho infirmo, 8c cogendos esse Parrochianos , ut Coadiutori, qui ipsis laborat, prouideant. Vide Sylv-v.corpore vitiati. g. 7.& V. heprosias. num. 6. & Angel.eod. V. quibus caetcra Sintimi

consentiunt.

Sexto qui ita debili est capite, ut

sine aliquo operimento nequeat ce- labrate , irregularis non est, χἀ ho-xeyto aliquo birreto caput operire poterit , ut inquit Rodriq. ζOm. I. cap. 18.num. 6. ex Nauarr. Quod si du- bitctur, an sit sussiciens necessitas,

Episcopus dispensare poterit. CoNfECTAR IvM VIII.

An episeptici sint irregulares

. . .

vn ' AE ORBO caduco affecti irregu- a lares sunt; neque hac opinionem habere contradictionem dixitGlolla in cap. 3. d. 3 3. Tabien. S la.& Angel.V.corpore vitiati. Ugolin.

. cap. 4. g. I. Sayr. lib. 3. cap. 9. n. H.

iol. lib. 1. cap. i6. probatur ex cap. communiter d.. s. quod tum Gratian. tum Iuo. 2.p.cap.- a F. tribuunt Pio Papae, cum tamen , VI aduerti Maiol. ioco cit.ex cap. i 3. Co .clij Τolctan. D. exceptum elle constet; quamgis autem ibi agatur tantum

de iis , qui iam ad ordines promoti sunt , prohibentur enim in iis ministrare , si aliqua eiusmodi

passione laborent, idem tamen valet circa nondum promotos , ex Re

gula siquidem generali quidquid

impedit administrationem= Ordanis iam suscepti,eius quoque suscepti nem impediret, si susceptus non e Glet ; unde etiam monet Glossa in cap. cit. eos . qui iam susceptis aliquibus ordinibus quidpiam ciuia inodi passi sunt, non elle prom

uendos ad vite iotes. Est tamen aduertendum circae

eos, qui ante vel post susceptos o dines incidunt in . hunc morbum, iam aliqui volunt opus elle dispensatione, etiamsi quis persecta

conualuerit, ut ordinetur, quia nimirum putant nunquam sanari omnino poste, si tamen Medici existiment persanatum prorsus este,neque sentiant imminere vllum pericu quin , ac denuo recurrat, censet Maiol. ab Episcopo, nulla alia petita dispensatione promoueri posse.Mo

ait aequum ut dispensetur cum iam' promoto, ut ad Sacerdotium asce

dat, immo religiosis, qui nullis Osedinibus initiati sunt,si persecte coim luerint, dispensationem ad omnium susceptionem negandam nutilatenus esteo Qui vero iam ordi- natus est, si in eum morbum incisederit , & sepe aliquid tale patitur,,

celebrare nequit,cap. in tuis litteris T. q. 2. Immo etiamsi raro hoc asso. stu, atque adeo semel tantum in anno, si tamen despumet, abstinere debebit a celebratione ex cap. numper. 7. q. r. si Vero neque despumet neque collidatur, neque secquenter vexetur celebrare illum pollo asiustente sibi alio sacerdote , concodunt

96쪽

dunt Mostia. n. I 1.cit. Maiol. Roseli. V. Vitiatus. Tabie n. V. corpore Vitiatus. Sayr. lib. 6. cap. 8. num. II.

de alij apud ipsos cum glossa in cap.

Communiter, d. 3 3. probantque ex cap. illud. 7. quaest. i. quod mali

Voces confusas deibetur celebrare,Vnde a contrario colligunt, si haec non faciat vi morbi, celebrare posse, Verum Vt omittam , quae in scientia Canonica disputauimus de hac ratiocinandi oc argumentandi metho lib. 3. cap. 7 tribuunt Soteri, cum do , & quam non semper efficax sit totum habeatur in Concilio Toletan. I l. cap. I . ex quo etiam ipsum retulit Gratian. immo monet Molina, Eum qui raro admodum laborat hoc morbo , neque despumat, aut voces confusas emittit aliaque similia facit, polle priuatim etiam sine adiutore presbytero sacrificare cum Canon Concit. Toletani in c. illud, id satis innuat; obligat enim istum ad asciscendum sibi Socium ubi, loci, temporis vcs Cluti copia lustra-

zatur.

Vertim ex hoc Canone non potest efficaciter colligi, quod volunt ad uersarii imprimis, quia uti aduertit Ugolin. cap. s q. g. I.num. 3. hic Ca- non generalis est de loquitur de quocumque sacrificante, qui vicinum Sacerdotem habere debeat,ut coepta Sacramqnta perficiat , si in eruerit in iure positivo, in eo tantum capi te agitur , an Episcopus, qui delatus fuerit ad Romanum Pontificem, re-ucra laboraret eo morbo,quod dili senter inquiri mandae Gelasius,&signa, quibus id dignoscatur tradit ;non autem allirmat cum, si teneatur eo morbo, etiamsi non emittat voces confusas, aliaque simili i patiatur, quae horrorem incutiunt, pollecelebrare , uti contcndunt Aduersa-r ij. Eodem modo interpretor decretum Alexandri II. cap. in litteris T.

q. i. Vbi Vi uariens Archiepiscopo,

siue, ut habct Iuo. 6. pari. cap. 6 Os, Innanens de Presbytero hoc morbo laborante, sic icribit, Confidimus itaque , ut sifrequenter bot morbo tangἰtur ab oblatione omnimode ct musιrum cel libratione prohibeatur, quas conccdat, ut si raro laboret, celebrare non

aliqua neccilitas , quod obseruat i prohibeatur, nam hanc frequentiam quoque ibidem glosia, de patet ex accipit Ponti sex pro signo nondum Ipso contextu, maxime si conseratur porsa nati in orbi , cum enim ille cum iis, quae Concili. 7. item Tole- Piesbyter Romam adii flet , ran. cap. a. definierat ; Deinde in ita haberet libera aliqua cap. illud addidit Gratian .de suo haec ualla , dubitari verba , Seus hoc sacrisscanti frequen-rer acciderit, tunc omnimode ab oblatione prohibeatur, neque enim in Tolciano habetur, neque apud Iuon in Burchard. Iure igitur iacgauit Vsolin. colligi polle ex hoc loco , Epi-lepti cum etiam raro laborantem,aut ad Ordines admitti, aut in illis ministrare posse siue solum, siue adiuu-cto libi iocio.

Obiiciunt praeterea c. finale 7. q. 2. poterat atque

conualuisset, & interea Millas offerre pollet,quod negat Pontifex ,si frequenter laboret, frequens emin ille recursus satis ostedit, minime extinctu ni suille morbum, quare non debebit admitti ad diuina peragenda, non praecise tantum , quia frequenter talem affectione patitur, de quia si raro tali tona eam pateretur, id ipsi . liceret, sed quia caeca se quentia arguitur iplum non sutile satiatuin, si

bi ue enim

97쪽

conualuisse , cum morbi aliquando recurrant; atque hanc es Ie Alexandri mentem coniicio imprimis ex eo

quod si sola frequentia huius affectus faceret Irregularem, non erat

quod Gebonardus Archiepistopus

ruper eo Clerico raro admodum laboranti ea valetudine consideret sedem Apostolicam. Secundd, Idem, euincit ratio, propter quam negat Alexand. Eum Clericum admittendum esse ad lacra peragenda, Inde cens ensm est . inquit, ct periculosius-m-ι, ut hoc ei accidat, quatenus D.

consecratione Eutharistia morbo victu Epiυριico cadat. Atqui eadem indecentia, ideinque periculum contin- et , etiamsi raro laboret, & victusoc morbo cadat, unde aduersaris volunt ad vitandum eiusmodi periculum socium Sacerdotem celebrati adhibendum esse. Tertio, expressi1-fimis verbis Alexand. vult ipsit conualuisse, ut celabret, Si vero Dei misericoνdsa conualuerit, quandoquidem non culpa, sed infirmitas est in causa, eum Herimare non interdit imin, si igitur non conualuerit, sacrificio interdictus erit, alioquin debuisset dicere Alexand. si autem raro hoc ei accidat, e i sacrificare non interdicimus , ut videas hanc ficquentiam non allum i a Potifice , niti in signum

non recuperata: valetudinis toto

medio illo interuallo , quo liber ab illa affectione videri poterat. Itaque

donec constiterit de lanato momo,

iudigebit dispensatione Epitcpricus,

quae tamen facilius concedi poterit, ubi raro admodum recurrere solitus est hic morbus, de sine graui pericu- Io, eo quod neque collidat, nequc

spumas , neque voces' inconditas

aliaque similia excitet. Ad minores quoque ordines , a quibus arceat tur Epileptici, hanc Irregularitatem extendunt Malol.&Vgolin.locis cit quod constat ex iis , quae dixi cap. Superiori. q. s. p. i. propositionis. Quantum attinet ad prolem,cum

hic morbus in illam transfundi se-leata constare debebit Episcopo, an reuela liber sit ea affectione filius

parentis Epileptici priusquam sacris

ipsiun initiet. Quanidiu vero expectandum sit, ut constet de sanatione huius mores Sc quibus indiciis id certo iciatur

consulendos existimo medicos, ex quibus Gabuccin. egregium tr&ct tum de toto hoc morbo edidit,Cel 't. c. nuper. T. q. 1. iubet per *o .dies vesci omnibus carnibus indiffereter, in cap.verb communiter. d. 3 s. aDὲignatur unus annus, quae loca itaeonciliat Malol ut mesis assignetur,

id videndum an quis sit Epitcpticus, an daemoniacus; Sc ideo voluit Gel

si . interea illum vesci omnibus carnibus indiffereter, quia cum aliquata nempe Caprinae & hircinae morbum comitialem excitent ex Clem. Alexand. lib. 7. stromat. aliique apud Gabuccin. lib. s.de morbo comitiali, facile contingere poterit , v.t dignoscatur an a daemone an aliunde prouocetur hic morbus; quod verbibidem ait ossa U. triginta.Carnes Haedinas prouocare daemones ridiculum est , sed de Lis diximus alibi. Ubi de Iutistiistione in daemones

disputaremus.

Qui sela vertigine, syncopo, auti animi deliquio laborant, Irregulares non sunt, nisi sit praesens periculum imminentis Epilepsiae , de quo arbitrari debebit Episcopus iudicio

medicorum , qui tamen ciusmodi sunt sacris initiati videant ut prudenter se gerant,&. ut priuatim celebrent

98쪽

Brent aut etiam pro grauitate periculi sibi socium sacerdotem ad

apud ipsum. CONfECTAR IvM IX. an Daementaei sint irregulares.

Caput tertium. Q

inat cum communi sententia,ut te-atur Glossa in cap. Communiter. d. 33. v. de iis. Vgolin. cap. 3 s. g. r.

num . . Rosella. V. vitiatuS. nure. 3. Tabiena, Sylu, & Angel.V. corpore vitiatus. Maiol. lib. 2. cap. II. Sayr. lib.6.cap.9.num. I . quibus subscribunt passim recentiores , affirmantque magno consensu Daemoniacum etiam liberatum ea vexatione non polle ad Ordines promoueri. No stram tamen asset tronem liquido tradit can. s. Apostolor. Si quis da, nomm habeat , ne fiat Clericus, θου neque eum fidelibus preeet , purσat- aute κἀ et2Λὶς δὲ recipiatur, ν siste-δc eorum ab

Epilepticis distinctione plurima diximus in scientia canonica huiusce partis;nunc hoc unum duntaxat quaero , an sint irrCgulares,' rit deses, sint. Quid clarius neque

quod ex hactenus disputatis facilli- vllam exigunt dispensitionem Apomum fuerit definire. t stoli, sed indefinite & absolute pro-Dico primb ,: Daemoniacum nuntiant, a daemone liberatum,tum Energumentura & arreptilium, ne- in consortium aliorum fidelium, que enim placet modo scrupulosius tum in Clerum admittendum esse, ista distinguere, irregularem esse,&lsi aliunde dignus sit ; itaque ab - suscipiendis ordinibus excludi lute exponunt Baliam. & Zonaras cap. Maritu cap.Communiter. & Monachus. Confirmatur quia ratio cap. Clerici. 33. dist. cap. I s. Conci propter quam arcctur a Ciero dae-lij i. Arausicani,& can 79.Apostolii .moniacus est , ne furoris tempore tum statim afferendo,cuius sanctio-l sacerdotium contumelia assciatur, nis ratione reddit Balsam.in Comm.' & diuinum numen blasphenatis pro-Canonis Apostolo.citati.quia Ener- setndatur, ut ait Balsam. S quia non gumenus insanus est ; Zonaras vero potest non offendi populus, si quem ibid. quia impurus & iniquus cen scit daemone vexars, videat lacraselut ille,qui daemoni praebet hospitium, quare si vasi putri non creditur unguentum ex Gregorio Theologo quomodo daemonis Teceptaculo gratia Spiritus lancti creditur,vnde idem Canon prohibet, ne taliscam aliis oret , & cum fidelibus

communicet.

, Dico secundb, Daemoniacum avexatione daemonis omnino liberatum promoueri roise ad ordines, nisi ex memoria recentis morbi manserit aliqua infamiae nota de ocperficere, uti monet Gelasi. Epi ad Episcopos Lucaniae, cap. χι. & de nique quia immundus censetur, qui daemoni praebet hospitium ex Zonara. Quae rationes omnes cessant in eo qui liberatus omninbest, nouveri, in eo qui per interualla ta

, cum enim periculum sit, ne quo tempore ministrabit,furore coseripiatur, in clerum cooptari non decet, quod lapicntet a M1 l uertit Balsam . qui idcirco ait longe ino offensionis. Hac allertio pu-i aliam elie rationem participationi S

99쪽

6 De Irregularitate,

tu in I sacrorum ordinum , quamuis ab utraqtie ea susceptione doemoniacum prohibeat hic Canon, quia loquitur de Energumeno , qui Perpetuo insanit, dum enim lucidis interuallis utitur , si tunc neque enuntiet, id est , prodat mysterium, quod arcanum erat, & solis quondam fidelibus cxplicatum, neque

blasphemet, donari poterit Eucharistia , uti Timoth. Alexandrin. respodet ad tertiam Interrogationem, quam hac ratione cum isto Canone conciliant B. ilia mon & Zonaras.

Obiiciunt Aduersarij. cap. Clerici. d. 3 s. ubi Nicolaus prohibet clericos in sua adoleicentia obiessos

a daeinone ad Superiorem Sacri regiminis gradum Uendere , ergo etiamsdaemoniacus iatra liberatus fuerit non poterit ordinari. Respondetur imprimis non constare ex eo Nicolai stasmento, quod unde desumptum sit, non liquet, an ij Clerici essent plane liberati , eo quod ab adolescentia saepius agitati fiassent.

Secundb, inde tantum colligeretur hos daemoniacos a sacris Ordinibus repelli, non autem a minoribus , coquod de illis non usurpentur verba illa Saeri regiminis fuerior gradus, quod totum solla, Archidiaco. Malol. & alij concedunt, cum tamen Concilij Arausicani I. cap. I 6. pr hibeat energumentim ad ullum Ordinem astium, & ab impolitis iam officiis repelli velit, Concit. ctiam

Eliberitan. cap. 19. ne cius quidem nomen ad altare Iccitari,neque ipsuvi in Ecclesia sua manu ministret, patiatur , & omnium apertissime Canon Apostolo. a nobis allatus prohibeat daemoniacum fieri Clericum ; Quare si post liberationem

a daemone perseueret IrregularitaS, uti contcndunt Aduersiaxij, ea ab omnibus etiam minoribus ordinibus excludet, contra quam ipsi contendant, quod fatetur etiam Ugolin.

Cum igitur hoc dictum Nicolai non

probet, a daemonis vexatione liberos elle simpliciter Irregulares , sed

tantum ratione maiorum ordinu in

consentientibus ipsis Aduersariis, iam habemus cellante daemonis afflictione non perleverare simpliciater Irregularitatem. Tertio , aliter interpretandum est hoc caput,quam tDD. communiter acceperint , alioquin pugnabit cum aliis Canonibus a nobis relatis. Quareb , ex dubia mente Nicolai non debemus apertissimo Iuli, & liquidissimae delinitioni Apostolorum dc rogare; quare dixerim quod in nostra allertione monui hos Clericos ex illa diuturna daemonis vexatione, & quae Omnibus nota fuerat, contraxisse ins mi am , prispter quam non poterant

sine scandalo ad Superiores rueri regia minis gradus ascendere, quamuis in susceptis Minoribus Ordinibus ministrare , cum iam liberati essent, permitteretur sine graui offensione,

unde etiam confirmatur, quod dicebam , sublata hac vexatione relli Irre laritatem, alioquin erum nequidem in suscepto ordine ministrare liceret , sed ab omni sibi imposito ossicio reiici debuissent ex decreto Concili j Arausicani citati. obiiciunt secundo. Caput, Maritum. d. 33. quod falsb tribuit Gregorio Gratian. cdm desumptu sit ex cap. 71. libri de dogmatibus Ecclesiasticis, quod Gregorij non est,siue Augustini, siue Gennadij , sue alterius cuiuscunque sit. Eo igitur cap.

dicitur ordinandum non cile eum,

qui in furiam aliquando versus inla- niuit , vel amictione diaboli vexatus est;quae verba cum snb praeteriti

temporis,

100쪽

Caput tertium.

tem praeteritam non extantem si- nificant , ut argumentatur UsO-inus, atque adeo supponit huius capitis auctor , cum qui vexatus fuit daemonis afflictione,licet ea liber sit, non esse ordinandum.

Respondetur imprimis huius authoris, quisquis ille tandem fuerit, dicta non ferre lege Ecclesiae, neque eo quod a Gratian. aliisque Compilatoribus congesta fuerint in corpus Canonum , propterea vim Canonum & Sanctionu Ecclesiasticarum habere , ut late monuimus in scientia Canonica, dc inulto minus possieeiusmodi verba derogare apertissi

mae lesi Ecclesiasticae ab ipsis Ap.

stolis lancitae,qualem hactenus protulimus. Deinde ckn ibi hic author eodem modo loquatur de daemolitaris , atque de instinis 5e furiosis , &certum si, ut dicam q. sequenti,eos qui non sui insani habitualiter,quia non habent eius pcrpetuam causaemnimirum laesionem organorum, humorum intemperiem,aliave similia, non esse Irregulares , ubi persanati sunt, ita neque erunt daemoniaci, ubi perfecte liberi fuerint, neque enim habet causam habitualem aut internam , uti contingit in aliis morbis. Maneat itaque, quod asseruimus, Daemoniacos plene liberos in Clerum admitti polle ex Canoue Ap stolico, cui nulla posteriora Iura derogarunt, ut fatua dixit Suaa .disp. 1 i.

seel. i. num. 7. cum nulla proseran-i

tuta, quare non fuerit opus dispensatione, nisi quatenus eris penes Episi lcopum arbitrari an omnino Ener- l

gumentis ille sit persanatus: addidi l

tamen infamiam & scandalum,quod ex recenti vexatione generari posset, aliquando inducere hanc Irre-ἀularitatem , quae est mens Gela'

cap. 1 I. Epistola ad uniuersos Luc niae Episcopos ; atque hanc nostram sententiam docet, & communem cile contedit Bartholomaeus ab Angelo , dialo. s. g. 18 o. & i 33. DICO tertio. Daemoniacos post

ordines susceptos illis abstinere debere, ubi tamen curati fuerint iudicio Episcopi, 3c unius anni spatio liberi poterunt sua osticia repetere .

Ita omnes ex cap. comuniter. d. i 3.

quod ut monui ex Concit.Tolet. ii. cap. I 3. desumptum fuit ; neque ullus abnuit; an vero ad ulteriorem ordinem promoueri valeant, liquet

ex superiori afferrione, dicenduque omnino est id posse, si infamia non obstet & prorsus persanati fuerint. DIC o quartb. Eos, qui se Daemoniacos elle simulant, eodem modo Irregulares existere , atque si re- ipsa daemoniaci essent,nam Synod.6. Constant can. 6o. iisdem poenis subiicit eos qui ita inutant,atque ipsos Energumenos , cum & sua icaera velent turpi ea simulatione , & fa miliaritatem cum daemone acquirant,quare semper punitos esse eiusmodi homines grauioribus poenis testatur Balsamon queriturque mollitum videri ea in re disciplinae Ecelesiasticae rigorem.

De Irregularitate ex defectibuι

Propositio secunda. De defctu Fieri

SEARCH

MENU NAVIGATION