Theologia naturalis methodo scientifica pertractata. Pars prior posterior ... Autore Christiano Wolfio .. Pars posterior, qua existentia et attributa Dei ex notione entis perfectissimi et natura animæ demonstrantur, et atheismi, deismi, fatalismi, na

발행: 1741년

분량: 775페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

a88 Pars II. cap. LV

Nisus ηα Ordo naturae alius esse nequit, manente eodem mundi oris sartu inter dine, nec ordo mundi potes use alius eodem naturae ordine ordinem. manente. Etenim non minus naturae, quam mundi ordomuωι atquc ex elementorum combinatione secundum principium ra- iv tionis sufficientis facta resultat f. 32I.), adeoque uterque eadem elementorum eorundem combinatione ponitur simul. Fieri adeo nequit, ut alius sit ordo naturae, manente eodem ordine mundi, vel alius ordo mundi, eodem naturae ordine manente. Idem etiam ostenditur hoc modo. Ponamus, fi fi fi potest, ordinem naturae mutari in alium, eodem ordine

mundi subsistente. Quoniam si alius esse debet naturae om. do, alia quoque esse debent elementa f. 3i9.) necessa est, ut in locum elementorum , quorum combinatione juxta principium r/ti is sussicientis facta ordo iste nat rae resultabat 9. 32I. , si irrogentur alia. Sed ita quoque resultabit alius mundus I. 3I8. , alius quoque mundi o do g. 3etatis. Alius itaque naturae ordo esse nequit, si idem manere debet mundi ordo. Di eodem modo oste ditur, non alium esse posse mundi Ordinem, si idem manet

ordo nimirum naturae atque mundi se mutuo ponunt at que tollunt, quia eandem habent rationem sussicientem f. Ii8. λιοι ..

guomodo Po bilia tanquam absiste spectata insint intellictui diapo illam vino, quatenus primitiva secunda juxta princiFium contra- supcLIM dictionis combinavtur ac una advertitur , quaena/u ex hac in t in Q combinatione ui principii rationis suincientis vel necessario

312쪽

De creatione.Potentia Dei. 289

Eteniis si possibilia primitiva secunda secundum principium contradictionis combinantur, ideae omnium subitantiarum simplicium f. 96. ), adeoque primariarum resultant 3.3IO. , quae vi principii contradictioius exhibent earundem essenistias f 94. θ, vi principii autem rationis siumcientis attributa tanquam necessario inexistentia una cum essentialibus, atque omnem modificationem possibilem ac dependentiam

quoad eandem ab aliis possibilem c=. 93. . Quoniam

substantiae primariae concipiuntur possibiles absque omni substantia alia finita; secundariae vero nonnis per alias f. 3io. l; possibilia in se, sine relatione ad alia spectantur, quatenus primitiva secunda secundum principium contradictionis combinantur, & sinuit advertitur, quaenam ex hac combinatione vi principii rationis sitimcientis vel necessario eidem litbjecto simul insunt, vel saltem simul inesse possunt. Quamobrem cum possibilia abiolute spectentur, quatenus unumquodque spectatur in se , sine relatione ad alia cf. I a. pari. I. Theol Otia , possibilia absolute spectata insunt, in intellectu divino, quatenus possibilia primitiva secunda juxta principium contradictionis combinantur, simulque advertitur , quamam ex hac combinatione vi principii rationis sufficientis vel neccilario cidem

subjecto simul insunt, vel saltem inesse possunt.

Quoniam in systemate. possibilia , quarenus repraesentan. tur in intellectu divino, vel ut absolute spectata , vel ut in systemata redana I. a 2. pari. I. Theol. nat. J, ae hujus di stinctionis multiplicem fecimus usum; nostrum quoque erat Ostendere , vi ipsius originis idearum in intelleitu divino possibilia in eodem tum absolute, tum tanquam in systemata rei ita spectari posse; immo spectanda ella. Ceterum ex ipsa demonstratione j m liquet . quaenam possibilibus absolute spes itis cognoscantur . eonsentanea iis, quae in systemate demonstravimus I. I 3. pari. I. Theol. 3ratia. Non est,

313쪽

quod exeipias , in propositione praesente tantummodo sub. Hantias simplices considerari tanquam absolute spe latas; sed posse etiam eompositas absolute spectari. Etenim si dissimcta supponitur cognitio , eaque adaequata , nulla substantia composita absolute spectari potest , cum in nexu elemento Tum, unde tandem oriuntur corpora sive eomposita g. 223. Cosmion , rario habenda sit relationis status uniuscujusque ad integrum mundum I. 213. aoa. G1mol. ). Aliter vero se rea habet quoad nos , quibus persecta analysis impossibi lis, quique adeo aequiescimus in eonfuse perceptis , quae a Primo fonte phaenomenorum quam longissime absunt 3. 99.σ seqq. PDG. rat. . Qui vel propositionem cosmologicam de entia compositi in mundo existentia & modis per integrum mundum determinatis I. 87. Comol , vel originem idea.

Tum corporum ae totius mundi, ex quibus constat, perpen

dit Ioo. ; ei nihil prorsus. supererit dissicultatis. Im. perfelta nostra eognitione persectissimam Dei imitamur, sed ob maxima unius ab altera distantia nostrae insunt, quae di

redacta.

Possibilia tanquam in Idistemata redacta insint in inteL

Actu divino, quatenus Hementa omnia juxta principium rationis su lautis combinamur,qcorporibus inde resultantiabus Iunguntur animae ipsis convenientes. Etenim si elementa omnia juxta principium rationis sussicientis combinantur, omnia Corpora possibilia omnesque mundi possibiIes resultant, ct si porro corporibus in eadem serie existentibus juxta idem principium junguntur animae, in unaqualibet etiam serie prodeunt homines ac bruta, quotquot in eadem naturaliter exissere possunt, quoad scilicet ideas β. IOO.). Quamobrem cum in mundo quolibet omnia inter se connexa sint tum quoad coexistentiam, tum quoad

suecessionem c f. 3i3. 3 possibilia omnia inter se connexa,

314쪽

De Creatione F Poteutia Dei. 29I

tum quoad coexistentiam , tum quoad successionem , adeoque tanquam in systemata relata insunt in intellectu divino β. I a. pari. I. Theol. nai.9 , quatenus elementa omnia juxta principium rationis sussicientis combinanturci corporibus inde resultantibus junguntur animae ipsis comvenientes. Naturali lumine nobis non innotescit nisi mundus hie adspectabilis , in quo homines atque bruta existere a posteriori cognoscimus. Scriptura Sacra praeter mundum eueliquoque mentionem facit, in quo sunt Deus atque angeli boni , nec non inferni, in quo sunt angeli mali. Coelum istud beatorum, quod dicitur , tanquam diversum quid a mundo adipellabili spectatur, quemadmodum & infernus, ae ideo

non minus cinium istud, quam infernus tanquam extra mumdum nobis exhibetur s44. Ontol. . Etsi autem nullam in .. hac vita utriusque habeamus ideam, ut ideo S. S. nonnisi per sim1lia nobis utrumque adumbret; nullum tamen dubium est, cum substunitae primariae , per quas secundariae conci

piuntur possibiles c f. 3IO. , non sint nisi simplices g. 313. I, quin substantiarum quoque simplicium combinatione juxta principium rationis sufficientis iam in intellectu divino prodeat idea eceli atque inserni, quemadmoξum supra ideam mundi resultare demonstravimus ij. Ico. : demonstravimus enim, possibilium primitivorum secundorum combinatione secundum principium contradictionis facta, vi principii rationis lassicientis resultare ideas omnium substitur,rum simplicium in singulari c*. 96. . quibus praeter essemitas 9 94.ὶ insunt etiam attributa & omne' modificalionea postibiles cum omni dependentia possibili quoad 'mod ficorionem 3. 9s. . Absit itaque, ut quis sibi perlaadeat,iradi in S. S. quae origini idearum in interlectu divino a nobis demonstratae repugnant i Acutiores potius perspicient principiis a fila multam assundi lucem iis , quae de calo atque inferno , tanquam a mundo adspellabili distinctis , docenturris 'S. Nostrum enim non est haee ostendere, tum ne fal

mn m alienam messem immittamus, tum quia hie de iisdem O o a uicen.

315쪽

Idea mundi in intellecta

M a Pars II cap. LV.

dioenu loeas non est. Id tanmmmodo monere lubet, per haec principia quaestiones inutiles atque absurdas ab utilibus ct ueris distingui. Ita qui notionem spatii veram persperum habet g. s89. Onret , statim animadvertet . frustra quaeri locum caeli atque inferni in mundo adspestibili, cum

utrumque ens sit extramundanum, etsi per ea, quae S. S. tra.dit . utrumque quos modo connexum si eum mundo adspectabili, atque ita pertineat ad universum rerum omnium creatarum,

Idea mundi in intellectu divino est idea mundi intelligi- bilis. Idea enim mundi in intellectu divino resultat, si elementa omnia juxta principium rationis fissicientis combinantur , ct si porro corporibus singulis hominum atque brutorum, data hae combinatione prodeuntibus, iungum tur animae iuxta idem principium , ideae quoque singulorum hominum atque brutorum emergunt, quotquot in eodem naturaliter existere possunt 3. Ioo.); immo eadem Kombinatione ponitur quoque tam mundi, quam naturae ordo . β. 3M., Repraesentat igitur idea mundi in intellectu divino aggregatum elementorum certo Ordine coexi. stentium& certa lege mutuas ad se invicem relationes mutantium c β. 176. 337. Cosmia. P. Quamobrem cum idea mundi intelligibilis sit aggregatum substantiarum sina-plicium certo ordine coexistentium & certa lege mutuas ad se invicem relationes mutantium c 3.2o3. pari. I. Theocnar. 9 s idea mundi in intellectu divino est idea mundi intelligibilis. Ostendi etiam poterat hoc modo. Positis iis, quae a te adduximus ex Io . 9 32I., idea mundi in Deo talem repraesentat , qualis revera est. Enimvero idea mundi, quae eundem exbibet, qualia revera est, idea mundi intelligi-

316쪽

De GrationeVPotentia Dei. 293ygibilis est I. stoa. pari. I. Theol. nat. Idea igitur mundi in intellectu divino est idea mundi intelligibilis.

Qualis fit mundua intelligibilis in systemate I. zo3. pari. I.

Theo nat. ex principiis mere e mologicis demonstra imus, quae consentanea sunt origini idearum in intellectu divino s. IOO. 32I. . ut adeo pateat , eosmologiam totam a priori deduci posse, si existentiam Dei ex notione entis persectistimi demonstrare volueris, que admodum a nobis s.ctum est. Immo facile vident seutiores , Psystologiam quoque ratio'nalem , qualem tradidimus , ex ipsa origine idearum in in tellectu divino a priori deduci posse. Sed hoc aliorum in dustriae relinquimur. Suffcit monstrasse viam, qua sit eundum S uno alteroque specimine fidem dedisse oculatam, ne de sueeessu sit desperandum rerum omnium cognitionem ex Deo , adeoque prorsus a priori deducturo , s Physeam ex-

' ceperis. Per ea enim, quae tradidimus, nondum in potesta

te est ideam integram mundi sensibilis quoad particulariam idea mundi intelligibilis deducere, propterea quod non nisi generalem hujus ideam habemus: ducunt tamen ad ulteriora. Ceterum hinc porro deduci poterat, quemadmo dum in systemate factum cs. 2os. pari. I. Theot nat. 9, diversitas ideae mundi in intellectu divino ab idea ejus, quae est in animabus nostris g. l92. PDchol. rar. 2. Ρoteramus hic quoque ostendere , quod idea mundi rationalis , quem diximus is as8. pari. I. Theol. nar. , in idea intelligibili, quae datur in intelle bi divinis, includatur , quemadmodum nebmus in systemate f. 26I. pari. I Theol nar. J; sed nolumna esse prolixiores in iis, quae unusquisque anteriorum gnarus ct methodi nostrae philosophandi eompos proprio acumnie advertet, modo non patiatur desiderari attentionem.

g. 327.

Id omne possibile est , reos idea datur in istissictu di- quoam fiu

vino. Ideae enim omnes , quae dantur in intellectu divi Pusa' i β.no, oriuntur combinatione possibilium primitivorum si

cundorum juxta principium contradictionis f. 94. s

317쪽

sqq.), ct inde resultantium ulteriori combinatione juxta principium rationis suffcientis f. IOO. , ut adeo omnes per principium contradic ionis S rationis sussicientis doterminentur f. 173. ). Quoniam per principium contrais dictionis impossibile, ut idem simul sit, vel non sit f. 28. 29. Ontol. s quae ex combin tione possibilium juxta pri cipium contradictionis ressiant, ab ortini contradictione libera f. 3o sui .9 , adeoque possibilia sunt s*. M. Onto , Et quia per principium rationis suiscientis patet ratio sussiciens, cur quid potius sit, quam non sit f. 7o.

Ontol. s quae per hanc combinationem resiliant eorum unum habet rationem sussicientem in altero, consequenter unum ideo est , quia alterum est. U8. Ontol. In eo igitur, quod per hanc combinationem resultat, non iniunt,

nisi quae simul inesse possunt, conloquenter S hoc ipsiun a contradictione liberum f. 3 i. Onto ), atque adeo possibile est . 85 Ontol. . Quamobrem patet, id omne possibile este, cujus idea in intellectu divino datur.

Principium contradictionis, quod omnem eontradictio. nem arret g. 28. 29. On l. , possibile effeti, quod aliorum possibilium combinatione prodit. Principium autem rationis susscientis, per quod intelligitur, cur quaedam cum aliis

simul sint . D8. OHOL , in ipsam possibilitatem non influit , nisi quatenus principium contradictionis supponit.

Hinc S ss. supponitur , possibilia primitiva secunda

combinari per prineipium contradictionis , antequam per principium rationis sussieientis intelligitur, quaenam eidem subjecto eum aliis quae abesse nunquam possunt, una necessario insunt, & quaenam eum iisdem inesse simul non repugnat . hoe est, ut attributa a modis , modi cum attributis ab essentialibus distinguantur , & subjectum determinatio

num eonstantium tanquam successive varias dererminationes mutabiles recipere actum spectariar. , is igitur utriusque

principii probe perpendenda , ut idearum in intellεω db

vino Disitired by GOost

318쪽

De Creatione E Potentia Dei. 29s

vino ratio penirus inspiciaturi caresitr omne possibile pro. nunciavit, cuius idea in anima nostra datur : neque in eo a vero aberravit. Quoniam vero in eognitione symboliea lo. eua est notionibus deceptricibus; ideo nobis videmur habere ideam ejus, cujus nulla est, sicque incauti impossibile pro possibili amplectimur Patet autem evitari errorem , si ostendatur quae a nobis combinantur , juxra principium contradictionis combinari posse.

f. 328. Nihil Assibile , cuius idea non datur in iureilectu didia Curvibi' no. Pone enim aliquid esse possibile, cujus non datur idea Mile, oujur in intellectu divino. In ideis igitur divinis non continen- Μη δει rtur possibilia omnia , eritque aliquid possibile, quod per Mi in Deum possibile non est, sed eo per impossibile sublato adhuc possibile intelligitur. Sed utrumque; . . absurdum est 3. i74. iri. ). Nihil igitur possibile, cuju4 idea non de

ut in intellectu diyi . . . . . Poteramus idem directe dedueere ex ipsis ideis divinis, nis amplitudiuem idearum divinarum & possibilitatis omnium dependentiam a Deo ex illarum origine jam demonstrassemus. f. 329. rata rerum materi aliusta animae tam hominum, Contis entia

quam brutorum, ac in genere substantiae omnes simplices finitae, elementorum immo omnia praeter Deum pessibiliasunt entia Gntingentia. σε Etenim essentis Hementorum ci animarum cI. 97. , ac in m: genere substantiarum simplicium omnium in singulari essen 'm' ' tiae determinantur combinatione possibilium primitivorum secundorum secundum principium contradictionis g. 96. 94 ). . Quamobrem in entium ipsorum essentia nil continetur praeter realitates limitatas I. 9I. , quae simul eidem subjecto inesse possunt i f. 27. 28. Onto ). Enimvero

per id, quod realitates limitatae simul inesie possint eidem subjecto

319쪽

296 Pars II cap. IV.

siibjecto nondum intelligitur, cur actu sint, sive existant, coniequenter ratio sufficiens existentiae in essentia eorundem nondum continetur f. 36. OMol. ). Quamobrem cum ens contingens sit, quod rationem sufficientem exustentiae suae in essentia sua non habet f. 3io. Ontu. y substantiae simplices finitae omnes, elementa omnia rerum ma terialium & anima tam hominum, quam brutorum entia contingentia sunt. Aiter.

Quoniam per Deum omnia possibilia sunt, nee eo sublato quidquam possibile f. 174. 3 omnes substantiae

simplices quoque finitae , ct in specie elementa Omnia reis rum materialium S animae omnes, non intelliguntur ponsbiles nisi per ea, quae Deo insunt, nempe per actum imtellectus sui, quo realitates illimitatas , quae ipsi insunt β.I6. , cognoscit f. 88. 9o. , eas limitat I. 9i. J S iuxta

principium contradictionis combinat s 94. q. . Enimvero quia quid possibile est, ideo nou existit I7I. Ontol. . Per actum igitur intellae iis divini, per quem elementa

omnia rerum materialium S antinae Omnes tam hominum,

quam brutorum , ac in genere substantiae omnes limitatae sive sinitae , possibilia intelliguntur , nondum intelligitur, cur existere possint, nedum quod actu existant, consequenter in iis , qua per istum intellectus divini actum reisi illant, nondum continetur ratio sufficiens existentiae eorundem f. 36. Ontol. . Quasnobrem cum inde resultent essentiae entium limitatorum f. 94. , seu substantiarum simplicium in singulari f. 96.), in specie elementorum re rum materialium S animarum tam hominum, quam brut rum f. 97. ); in entium istorum ostentiis ratio suffieiens existentiae nou continetur. Sunt igitur entia contingentia ἔ 3io. On ol. .

320쪽

De Creatione U Pstentia Dei. 97

Ostenditur etiam hoc modo. Per Deum omnia poΩ i

fibilia sunt, nec eo sublato quicquam possibile f. 17 .

Quoniam itaque existere nequit, uiri quod possibile ρ. i3a. 0αο υ; nihil praeter Deum concipi pote , ut existens, ania V. ' tequam per eum ponatur possibile. Unde cum posita ratione sufficiente ponatur id, quod Propria eam potius est, quam non est f. ii 8. Ontes. , Sens per essendam intelli gatur possibile c=..is3. Outo b ; in Gentia ipsius contineri

nequit ratio sifilaiens existentiae, Conlequenter Omnia, quae praeter Deum possibilia sunt, contingentia sunt, adeoque ct elementa rorum materialium S animae tam h6luinum, quam brutorum in numero entium Contingentium sunt f. 3ita Osir l. o. . V.

Demon: fravimus hic contingentiam rerum omnium prae ter Deum possibilium Q praesertim elementorum S animarum, prorsus a pr. ori , ut appareat, cur contingentia sint. ru Eam nimirum loquinar ipse eorundem ex Deo ortus S modus, quo per eum pustibiles concipiuntur. Equidem si contingenita elementorum ac animarum hoe modo demonstratur , eadem uti non possumus tanquam principio demonstrandi existentiam Dei, quemadmodum sicliam est in systemate ; sed nee eo fine eadem hie demonstratur , quoniam exilien iam Dei necessariam jam superius adstruximus ex ipsa ejus notione . m. . Non tamen ideo inutilis censeri debet hare demonstrario et facit enim ad dependentiam rerum finitarum a Deo ente infinito rire agnoscendam ct creationem intimius inlpiciendam. Equidem elementortuti contingentiam jam demonstravimus ins stern ite i ta dependenter a Deo g. 36. 736. pari. I. Theos nat. immo etiam animarum nostrarum g. 61. pari. I. Theol. vat.); lubet tamen adhue at ter eandem hie evincere, ne quid in re tanti momen- t. ti desiderari possit.

Ens omne sinitum contingens est. Quoniam em Omne Tutium fiunt missi Theol. Nai. P. II. 2 p p finitum torum com Disi tiroo by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION