장음표시 사용
431쪽
Emis inspiciatur, ne in ea subvertenda oleum atque opexam perdamus.
s. 44s. In histortis athei mandus, Pi misis, ui exsere de at Misori imposiluis es. Etenim in hypothesi athei mundus interire His de nequit a. 443Quaanobrem quia ens interit, quod exi- muria ab . sere desinit, cum antea existeret. F. s i. Onrol. ; per hy- atheo ne pothesin athei fieri nequit, ut mundus, qui existit, exi-garannitere desinati
Iuxta atheum itaque mundus nec ex statu purae possibilitatis in statum actualitatis deductus fuit: nec ex statu actu litatis in statum purae possibilitatis reducetur: immo post rius impossibile est, atque mundo repugnat. Poteramuν quoque propositionem praesentem ex existentia mundi a solute necessaria juxta hypothesin athei demonstrare, quem admodum praecedentem inde demonstravimus. - s. 446.
di h Hes auri mundώs es aeternus. Etenim in hac AC rari a hypothesi mundus nec existere coepit, cum antea non m d. Ministeret . 444. , adeoque nullum existendi initium ha- 1 p. si hel; aliquando nec existere desinet, cum nunc existat f. aura. 4s. , adeoque nec existendi habebit finem. Enimvero aeternum est, quod nec initium, nec finem habet existem di . 39. pari. I. The . . In hypothesi adeo athei mumdus est aetern . Ex demonstratione propositionis praesentis liquet, atheos
mundo tribuere aeremitatem tum ex Parte ante, tum ex
et Parte post, quemadmodum loquuntur ScholasticL Patet etiam aeternitatem hic sumi pro tempore infinito, cui nec ullum assignari potest initium, nec finis ullus. Etenim mundus existit in tempore, quod nemo negat, & ex ips. - notione reali temporis V. s a. Onts. demonstrari potest.
432쪽
quod impossibile sit, ut in tempore non existat. Quamobrem ubi aeternitas mundo tribuitur, non potest tribui nisi sub notione temporis infiniti. Fluit autem aeternitas mundi in hypothesi atheistica ex astitate mundi, ob quam eidem tribuitur existentia absolute necesseria.
. 447. AE emitas ou mundum aeternum esse fatuit, vel aeternit at Zmmundi non mand posibilem defendit, is ideo atheus non es , seu po- infert aus sita aeternitate mundi non necessario sequitur , non dari Deum. ismum. Cum quod aeternum est, existendi initium non habeat g. 39. pari. L N L nat.), qui mundum aeternum esse
statuit, negat eum initium cxistendi habere. Emm- vero ex eo, quod initium existendi non habeat, seu aliquando non CXtiterit, non necessario sequitur, quod ideo rationem existentiae susticientem habeat in seipso; sed hoc non obstante rationem sufficientem in alio habere potest, saltem qui aeternitatem eidem tribuit, defendere potest', quod rationem existentiae siuae siusticientem habeat in alio, nec hic attenditur, si vel maxime hoc statuat per errorem, scilicet quod mundus aeternus rationem existentiae susticientem habeat in ente alio a se diverso. Fieri adeo potest, ut, qui mundum statuit esse aeternum, admi rit nSase, quod a mundo diversum , & in quo is rationem existentiae suae issicientem habet, consequenter Deum I. 67. para. L. Neol. nat.), mundi autorem. Quoeniam itaque non negat dari Deum, mundi autorum, a theus vero est, qui id ipsum negat g. 4ii. evidens est, qui mundum aetermum esse statuit, eum ideo atheum
Multo magis idem patet, ubi tantummodo Asendit aeternitatem mundi possibilem esse, cum tum manifestum sit, rationem possibilitatis non quaeri in mundo, sed in
433쪽
ente alio, in quo ratio sufficiens reperitur, cur existere possit mundus, qua posita ponitur quoque ipsia mundi e
istentia s. i I 8. Ontol. P. Oppido igitur falIuntur, qui sibi aliisque persuadere cci
nantur , aeternitatem mundi esse palmarium atheismo sundamentum. Evi enim atheus defendere teneatur aeternita rem mandi o. 46.); atheismi tamen sundamentum non est mundi aeternitas, sed astitas, quae existentiam absolutene. . cessariam infert f. 32. pari. I. Ne . nat.), eamque inde- . Pendentem f. 3 o. pari. I. Trio nas J, ita ut ratio existe tiar sineidns in ipso existente contineatur f. 3I. para. LN L nat. . Dudum hoc agnovere Theologi &Philosophi, qui cum D. Thoma aeternitatem mundi possibilem statuere. Quodsi enim aeternitas mundi repugnaret existentiae Dei, ita ut ea posita sequeretur non dari Deum, nec eius post bilitatem defendisset D Thomas, cujus acumen inTheologia naturali admirantur omnes , quibus idem dijudicandi facultas data. Constans illa Theologorum sententia de pos-sbili aeternitate mundi abunde loquitur, quod mundi aere nitatem mmquam agnoverint pro fundamento atheismi, sed potius ejus aseitatem. Neque adeo opus est, ut atheum refutaturus de aeternitate mundi serram contentionis cum eodem reciproces: fundamentum enim atheismi subvertis, ubi eum non esse ens a se ostenderis, sed hoc potius a mundo diversum esse ac mundum in eodem rationem susscientem existentiae suae habere debere demonstraveris. Simumdus non est a seipso, sed ab alio, sequitur dari Deum, siveis aeternus fuerit, sive noviter productus. Potes largiriatheo mundum esse aeternum , modo evincas, eum non
In h t si athei mundus non indiget vi alterius a - .
434쪽
h. Vulgus admiratur, quod ejus causis ignores. Quamob- . rem si atheus de veritate miraculorum convinci possit; hoc ipso corruit impia, cui deditus, hypothess. Admittere enim tenetur ens a mundo diversum, a quo is dependet,& quod natura superius est, cuique eadem subjecta. g. 4s I Pna attium ordo nasura necessarius est. Etenim juxtam testasatheum existentia mundi est absiolute necessaria β. 44 a. , oriuntina adeoque haec elementa, quorum aggregata sunt corpora rarae juxta I. ret 6. Comes mundum hunc constituentia, necessario atheum. existunt i 19. cosim . . Quoniam itaque lus existentibus clementis naturae ordo alius inc nequit . 369. Co mo J ; juxta allicum impossibile est, ut naturae ordo sit alius Quamobrem cum necessarium sit, cujus oppositum impo sibile s. a 79. O tol. ; naturae ordo juxta atheum ne cessarius.
Apparet adeo atheum admittere quidem naturae ordinem, sed eum necessarium esse contendit. Quoniam itaque in se contradictionem non involpit, ut detur ordo necessa-Tius, cum tor exempla ordinis necessarii sint, quot dantur . series infinitae in Mathes, quarum termini admirando ordine in infinitum progrediuntur; ab ordine naturae ad auto- , - : rem ejus Deum argumentari non licet adversus atheum, ni sa ante probaveris, ordinem naturae esse contingentem, non necessarium, quemadmodum atheus contendit.
I. 4 2. Si quis simis ordinem naturae estpe necessarium, is ideo An ex amatheus non es, seu ex necessitate ordinis natura posita non cessarea sequior non dari Deum. Etenim cum Oppositum neceM is nartiosarii sit impossibile s. 279. Ontol. ; qui naturae ordinem rae sequatis necessarium esse statuit, is negat ordinem naturae alium non dari praeter cum, qui datur, esse possibilem. Hinc Vero Deam.
435쪽
416 Pars II. Sect. II. Cap. I.
tantummodo sequitur, si quis admittit, mundum a Deo
esse creatum, quod Deus alium naturae ordinem facere . non potuerit, minime vero ex eo, quod naturae ordo alius esse non potuerit, mundum ipsum necessario existere, nec aliquem ejus csse autorein seu creatorem. Quoniam .itaque atheus non est, qui autorem universi non negat s. 4 iid; qui ordinem naturae necessatium esse statiat, is id eoatheus non esti
Nos contingentiam ordinis naturae independenter ab existentia Dei stabilivimus f. 361. Comon , Deum esse ut mundi creatorem, ita ordinis naturae autorem ostendimus 3.763. pari. I. Theo nat.&3. 342. 343. pari. II. Theo nat. . Mea igitur non interest, sive ex naturae ordinis necessitate sequatur non dari Deum, sive non. Addimus adeo prinpositionem in gratiam aliorum, tum ne, qui Veritatem probatu non adeo facilem non capiunt, in atheismi suspicionem adducantur, nec quis temere aliis injuriam faciat, tum ne quis infirmioribus ansam atheismi suppeditet, qui cum capere nequeant ordinis naturae contingentiam, eum pro necessario habent. Qui praeter hunc mundum, qui existit, alium nullum possibilem agnoscunt, admittere quoque te . nentur illum non posse esse naturae ordinem 3. 34 3.): unde dc D. Thomas, dum assemat, Deum rebus aliis imponere potuisse ordinem, simul pronunciat, quod alias potuerit res ab iis, quas creavit, diversas facere, agnoscens huic mundo non convenire nisi hunc ordinem naturae. Quoniam tamen admittunt, Deum hunc mundum libere crede, atque ad eo etiam hunc naturae ordinem libere fecisse; ecquis pro pter istum errorem ipsis tribuerit errorem impium atheorum , qui creatorem & conservatorem universi negantes ideo ordinem naturae alium esse non posse contendunt,
quod mundus sic ens a se atque existentia ejus absoluten cessaria '
436쪽
I. 43 3. di hyrales auri teges motus sunt absolute necessarii- EN Legum m enim regulis motus, consequenter & ejus legibuS s. 3O3. ras neces asCUML , ordo naturae continetur . 3 9. Coima. . Quam- in tripo sesi obrem cum in hypothesi athei ordo naturae sit abistute ne- auri. cellarius 3. 4 si. ; quin in eadem motus quoque ita absolute necessariae sint dubitari nequit.
Contingentia ordinis naturae ex contingentia regularum, consequenter legum motus demonstratur cf. 36 I. G μοι J. Qui erso rollit contingentiam legum motus, is tollit comtingensam ordinis naturae, & vicissim qui tollit continge tiam legum naturalium motus , is tollit contingentiam ordinis naturae: si enim aliarum contingentiam admitteret, huius quoque contingentiam admittere teneretur.
D. V I. 43 4. I, 6 thes athei eventus rerum naturalium sunt αἶ - Ab L a Diate necessarii. Etenim cum atheus mundum faciat inde- ιρὰ tiam
pendentem ab omni cnte alio g. 439. , & miracula pro nis inaltam impossibilibus habeat g. 4so.); nihil in mundo CVenire necessitas in nisi naturaliter statuit I. 3o9. 3I o. os t. ). Quamob- ipsus a- rem cum in mundo adsipectabili materiali naturale sit, cu- jus ratio inessentia & natura corporum continetur I. yo 9. CUmoL9 & quae in codem naturaliter fiunt , juxta naturae ordinem fiant . 363. Cusimo in mundo ad ectabili juxta atheum nihil cumire potest , nili cujus ratio sus
ciens in essentia & natura corporum continetur, quodque secundum naturae ordinem evenire potest. Enimv ro essentiae rerum absolute necessariae sunt I. 3o3. Onrol.
& in hypothesi athei mundi quoque , adeoque corporum omnium, ex quibus constat I. ii 9. CosmoLy, existentia absolute necessaria est I. 44 a. , ipse naturae ordo ab a . smyu Theoc Nat. Pari ad Ggs soluta
437쪽
. 4ss. In sportes athei nexus rerum es at Histe necessarius. Alsoluta ne Etenim clementa rerum materialium omnia inter se con-- rerum nexa sunt ao4. Cosmol.) & nexus rerum materialium necessas in ab corundem nexu pendet . aos. Cosmol. . Praetereati Missimulationes clementorum omnium inter se & omnos in co- at Locm clemento conneaeae sunt . aio. Cosmol. , cumque in clementis contineantur rationes ultimae corum, quae in
rebus materialibus deprehenduntur o. a 93. Cosmes.), ne Xus quoque successivorum in mundo materiali rationem ultimam in nexu elementorum agnoscit, adeoque posito nexu mutationum in clemcntis ponitur nexus siccessivorum in mundo materiali s. II 8. Ontol. . Enimvero haec et mcnta alio modo coexistere nequeunt s. s71. Cosmol.), nec naturaliter alias subire possunt mutationes, quam per . essentiarn & naturam suam subeunt . so9. Cosmol. . Quamobrem cum juxta atheuna mundus, adeoque etiam clementa s. 37o. Cosmol. , neccssario cxistant s. 442.); nexus rerum materialium in hoc univcrso tum quoad existentiam, tum quoadsuccessionem absolute necesi
Quae paulo ante not. g. 434. de absoluta eventuum in mundo adspectabili necessitate annotavimus, ea etiam deneXus rerum necessitate absoluta in hypothesi impia tenenda sunt. Nimirum fluit ea ex necessaria mundi existentia, quemadmodum ex demonstratione propositiorus praesentis Iiquet, adeoque remivitur in aseitatem mundi, a qua pendet absoluta mundi hujus existentia in hypothesi athei juxta demonstrationem superiorem 3. 4 a. . Quodsi enim adjmittas, dari Deum , qui liberrime creavit hunc mundum adspectabilem 3. 334. & nexum rerum sapientia & bonitate sua constituit 3.74 I. Pan. I. TMOL nati ἐ a necessitate a λ .. Ggga soluta Diuitigod by Comb
438쪽
42o Pars II. Sect. II. Cap. I.
soluta nexus hic eximitur 3. 667. pari. I. Neotnat. , adeO-que per essentiam & naturam elementorum non relinquitur nis hypothetica, quemadmodum ex principiis cosmologicis in demonstratione propositionis praesentis allegatis intelligitur. Quodsi quis rerum omnium in hoc universo nexum tum quoad existentiam, tum quoad successionem negare velit, eundemque absolute necessarium pronuncier, necessitatem ejus hypotheticam pro absoluta Venditans, is denuo in disputatione contra atheos nihil proficiet. Cau- sarum adeo concatenatio absolute necessaria cum nexu rerum sapientiae ac bonitati divina: congruo confundenda non est. Hic verirati consentaneus; illa inferrorum numero est.
Atheus non negare tenetur libertatem anima, seu ex est,
quod non datur Deus, non sequitur, animam non esse bis ram. Animam esse liberam, non ex eo demonstraturi quod a Deo fuerit creata s. 78 o. para. I. Theol. nat, & I. 338. para. II. Theol. nud, sed ex iis, quae animum advertentibus ad ea, quae de ipsa nobis conscii sumus, experientia suggerit s. 94a. Wγέα emptr. , & eam liberam esse agnoscimus, quod ratione priEdita sa8. I sch. rat. . Quamobrem etsi atheus neget, dari Deum animarum creatorem s. 43 I.), atque adeo animas pro entibus a se sive necessario existentibus habeat, quemadmodum mundum I. 437. ; non tamen ideo negare tenetur ea, quae de ani ma nostra certa experientiae fide constant & ideo ipsi tribuenda veniunt, quia rationalis est. Atheus igitur liber-.tatem animae negare non tenetur.
Ostenditur etiam hoc modo. Quoniam Deus rem nutilam potuit facere aliter quam secit, quoad determinationes essentiales& attributa s. ss7. pari. I. Theol. nar. I, nec M
nimam facere potuit aliter, quam cst quoad determinationes
439쪽
esientiales & attributa. Enimvero anima per essentiam 3c naturam suam rationalis est f. 434. II til. rat. , consc-quenter cum ideo libera, quia rationalis g. 328. N LOId, nec animam aliter, quam liberam facere potuit. Quamobrem cum anima non per hoc libera sit, quod a Deo facta per deno rata is ex eo, quod neges, eam a Deo
factam, consequenter creatam esse. I. 698. I schol. raro, Non sequitur eam non posse esse liberam, consequenter
atheus libertatem animae negare non t ne tuta Error de libertate animae alias habet rationes, quam atheismus, quibus locus esse potest, sue quis fuerit atheus,sve Deum universi creatorem agnoscat. Quamobrem fierio potest, ut atheus neget liberam esse animam, sed ideo negare non tenetur, quia negat esse Deum. Agnovere hoc Theologi ae Philosophi, dum defendunt, atheum negare non posse existentiam juris naturalis, propterea quod negat dari Deum, obligatione naturali per errorem impium adactiones suas legi naturali consormandas minime sublata, quemadmodum suo loco ostendemus. Atheus igitur non obstante impia hypothes admittere potest, dari in hoc mundo materiali contingentia a voluntate hominis libera pendentia, nec ex hac contingentia ipsum erroris sui convincere potueris, quoniam ex eo, quod anima sit libera, non
demonstrari potest dari Deum. Contingentia mundi hu ius adspectabilis, quatenus non dependet ab animae libertate scala est, per quam ad existentiam Dei ascendimus, quemadmodum ex systemate pater, quod parte prima Theologiae naturalis exhibuimus, atque eidem tanquam fundamento superstructum, non vero contingentia eorum, quae ab
actionibus humanis pendent. Pone enim ab homine plantari arborem & hanc proserre fructus, quibus comestis in dysenteriam incidit Titius, juvenis alias vegetuς, cum Sybilla
matrimonium initurus, & matura morte extinguitur. Etsi per libertatem animae inseras, existere in mundo arborem, quae non existere poterat, existere fructus, qui non dari poterant,
440쪽
morte)abripi Titium, qui alias vitam protraxisset & cum Sybilla liburos genuisset, consequenter ob libertatem volunt, iis humanae in mundo materiali ad actum deduci alias non deducenda, &actualitatem non consequi alix extitura: nunquam tamen hilce positis ac concessis demonstrabis dari Deum, qui sit mundi autor seu creator. Qualis enim haec consequentia est ' Dantur in hoc mundo materiali per libe tutem animae in eodemnon extitura, si anima libera non esset, & ex adverse in eodem non dantur alias extitura, s animae nulla competeret libertas. Ergo datur Deus, hoc est, ens a se, qui mundum creavit, seu ex nihilo produxit Quam adeo absurdum sit veri nominis contingentiam negare, quae per principia cosmologica competit mundo huic adspectabili &ordini naturae convenit, & pro demonstranda existentia Dei urgere contingentiam rerum materialium a voluntate hominum pendentium, quivis me non monente perspicere valet.
. 437. D Lmus athei nosius datur finis mundF, nec dantur fines usii in muni. Etenim in hypothesi athei existentia mundi est absolute neccssaria g. 44 a. , estque mundus a se G. 437. , adeoque non ab alio g. a T. pari. I. Tleolog.nat. . Quoniam itaque nemo est, qui mundum secit, nec in eo unum secit propter alterum i finis autem id est, propter quod causa efiiciens agit s. 93 a. tol ; in hyp
thesi athei dici nequit, quod mundus sit propter aliud, vel aliquid in mundo existat, ut aliud quid obtineatur. Quamobrem in hypothesi athei nec datur finis mundi, nec
dantur fines ulli in mundo. Idem etiam per indirectum ostenditur hoc modo. P ne enim dari finem mundi, dari fines rerum naturalium,
quae sunt in mundo. Quoniam finis est id, propter quod cauti ciliciens aSit f. 93 a. Omol. ἱ nectae est, ut detur mundi