장음표시 사용
591쪽
radios minime transmittit, hi quoque ab ipso ad oculum propagari nequeunt , consequenter visibile tegi potest,' quo minus videatur. Patet itaque in hypothesi Anthr pomorphitarum objectum aliquod visibile Deo tegi posse, ne illud videat.
Eodem modo patet, in hypothesi Anthropomorphita- . rum Deum non posse videre, quae simi in tenebris: unde patet, quam sit adversa praxi ossiciorum erga Deum, vel hoc nomine merito damnata in primitiva Ecclesia.
,aginatio In hypotias Anthropomorphitarum Deo Iribuenaea imagis o siensia tio proprie sic dicta. Etenim idear vi imaginationis prod is ab am ctae phantasimata sunt f. 93. Ps hoc empir. , & phantasimvis mose tis respondent idear materiales in cerebro f. ao6. Fh.rat.1, ditis tra- adeoque cerebrum infe it operationibus imaginationis, ιenda. quemadmodum organa sensoria cum nervis sensoriis inserviunt operationibus sensuum. Quamobrem cum in hy-
. pothesi Anthropomorphitarum Deo tribuatur cerebrum f. 3 86. , quemadmodum tribuuntur organa sensoria 3.3 8 i. , quorum beneficio sensibilia cognostit I. 18 a. Iuna cum nervis sensoriis s. 186. ; in eadem hypothesi cerebrum Dei operationibus quoque imaginationis divi- . nar inservire debet. Quoniam itaque imaginatio proprie sic dicta est, cujus operationibus cerebrum destinatur, ne pe accepta in eodem significatu, quo nobis tribuitur; p tet in hypothesi Anthropomorphitarum Deo tribuendamelle imaginationem in significatu proprie sic dicto.
Iuxta Anthropomorphitas Deus opus habet ideis materia. Iibus in cerebro ad actum sensationis perficiendum, quemadmodum id in hominibus experimur; propterea quod alium modum sensibilia repraesentandi non agnoscunt. Quo Dissiligod by Gorale
592쪽
De Anthropomorphimo, Materialimo me. 37s
Quoniam itaque smiliter in nobis deprehendimus, nos opus habere ideis materialibus in cerebro ad actum imaginationis absolvendum, quemadmodum abunde patet ex iis, quae de hae facultate demonstrata sunt in Psychologia rationali f. uos . e seqq.)ς facile apparet, nec alium imaginandi modum possbilem agnoscere posse Antropomorphitas, quam
qualis nobis convenit. Quamobrem cum in nobis ad actum imaginationis requirantur ideae materiales g. 2o6. Pnch. rat. ) , adeoque anima ad eas opus habeat cerebro f. II a. Poch. rar.); beneficio etiam cerebri Deum imaginari statuere tenentur Anthropomorphitae. Quemadmodum itaque Deus in ipsorum hypothes eodem modo sentit, quo homo; ita etiam ad eunὸem, quo homo, modum imaginatur sibi absentia. Vocabulum imaginationis sumitur in significatu proprio, quando accipitur in eo, qui nobis tribuitur. Quoniam itaque Antisopomorphitae Deo imaginationem tribuunt eo sensu , quo nobis convenit; quin in sgnificatu proprio eam Deo tribuant dubitandum non est. Poteramus ex ipsa statim hypothes, quod Deo tribuatur corpus, quale fumanum est g. 379.) , inferre,
quod ad eas operationes mur organis corporeis habeat opus, qua absque organo corporeo non perficiuntur in Amine. Vihujus principii facillime omnia deducuntur, quae hypothe-ss antsropomorphitica involvit, ut adeo in numerum principiorum heuristicorum inferri debeat, qualia fuere in superioribus ea, quorum beneficio ab anima nostra ad Deum argumentati sumus ,. po. 78. . Dantur enim quoque principia heuristica errorum, per quae deteguntur errores ceteri cum υno connexi. Atque his principiis habemus opus ad systemata erronea intime perspicienda, ut eorum absurditatem in apricum producamus , ipsoque solide refutentur.
Vt igitur hujus principii statim insertur, Deum ad oper
tiones imaginationis absolvendas opus habere cerebro. Velim haec probe norent omnes, quibus accurata non minus errorum, quam Veritatis cognitio curae cordique est, ut salsum a vero rite separent.
593쪽
. 39O. M uri In ρ us Anthropomorphitarum Deus absentia sti reprae Deus avem siental f praeterita cognoscis vi imaginationis. Etenim in hac λου- hypothesi Deo tribuenda est imaginatio proprie sic dicta praeterita co- . s89. . Quoniam itaque vi imaginationis producus gnostat jum tur perceptiones rerum sensibilium absentium u a. Isch. ratant op emPr. , adeoque etiam praeceritorum, quippe quae in a morphitas. sentium numero sunt ; quin Deus in hypotheli Anthro- pomorphitarum absentia & in his praeterita sibi repraenei tet vi imaginationis dubitandum non est.
Insertur propositio praesens per principium heuristicum anthropomorphiticum , cujus modo fecimus mentionem not 3. 3 8 9. ). Etenim Vi ejusdem Anthropomorphitae Deum sibi imaginantur instar hominis, atque adeo ad eum transferunt, quae de homine certa & explorata sunt. Quemadmodum itaque homini sunt sensus ad cognoscendum presentia in mundo materiali, & imaginatio ad cognoscendum absentia & in hisce praeterita; sic etiam Deo tribuuntur sensus, quorum beneficio pra sentia in mundo materiali cognoscit; tribuitur imaginatio , cuius vi cognoscit absentia & in his, quae in munia materiali praeteriere.
. Manus Upedes Deo tribuendi juxta Am
ra impothesi muro morphirisu. Deus salet manus arque pedes in sensu proprio. Anthropomorphitae Deo tribuunt corpus, quale est humanum g. 379. 3. Quamobrem cum corpus humanUm manibus pedibUsque instructum sit. Anthropomorphitae Deo quoque manUs atque pedes tribuunt. Constat, Anthropomorphitas defendisse errorem suum, quod, quae humano more de Deo dicuntur in Scriptura, in sensu proprio acceperint s-. 3. 679. , Scriptura sacra ansam errori praeberie, sed culpa legentis, non vero causa ejusdem D siligod by Cooste
594쪽
De Anthropomo hi o, Materialisemo me. 37
ejusdem existente not. f. 382. . Nemo autem est, qui nesciat. nisi qui fuerit in S. S. alienus ac hospes, Deo in S. S.
tribui manus atque pedes. Unde vel ex eo patet, etiamsi de facto aliunde non constaret, haereticos Anthropomorphitas Deo manus atque pedes in sensu proprio tribuisse. Hinc ikRabbini anthropomo hismo crario dediti, quos supra nominaVimus not. f. 38 I. , magnitudinem manuum & pedum cum partibus agnatis determinant audacia minime condonanda. Rabbi Imari apud Ssennieverum p. 3. e Pq. plantam pedum ad goo oo. milliaria divina scilicet, quae supra definimus extendit. A calce usque ad poplitem longitudinem facit I9oo oo, a poplite usque ad caput semorisiaroo , inde usque ad collum et Oo oo ooo, longitudinem colli I 3o oo8oo, barbae II soo, manus aeto oo et, digiti cuiuslibet 1a oo oo milliarium divinorum. Ceterum nemo miretur in eam audiciam prolapsos Judaeos Anthropomor- phitas, ut determinaverint magnitu)inem organorum comporis divini. Dato enim uno absurdo sequuntur plura. Cum Deo tribuerint verum corpus, quale humanum est, de Deo humano more dicta in S. S. proprie accipientes ἰ necessario determinatam quandam magnitudinem cum corporis totius
tum singularum eius partium admittere debuerunt. Unde cum in S. S. quaedam loca occurrant ad quae etiam provocant , quibus membrorum quorundam dimensones indigitari videntur, si proprie accipiantur Verba , veluti XL LXVI. I. ubi Deus terram vocat scabellum pedum suorum & XL XL. ia. ubi dicitur pugillo metiri aquas & coelos palma ponderare , molemque terrae tribus digitis appendere ἔ erroribus ceteris convenienter inde dimensiones membrorum corporis divini eruere ausi sunt. In istiusmodi nugas in Majestatem divinam maxime injurias inciderunt male sani, quod cultura intellectus & rationis neglecta in sensuum atque imaginationis perceptionibus confusis acquieverim. Quamobrem cum insulsissima commenta pro mysteriis venditaverint & oraculis divinis consormia judicaverint ; ecquis miretur, si hodienum homines rationis insensssimi hostes in scriptis Philosophorum nescio quae ab-
595쪽
378 Pars II. Sea. II. Cap. III.
-Mis In Mpothesi Anthropomorphitarum Deus manibus facit, qui istis extra quid extra se opera ur. Etenim Anthropomorphitae Deo se operetur tribuunt manus in sensu proprio I. s 9i . ). Enimvero ma- in Dpothesi nus nobis datae sunt, ut quid extra nos facere possimus, Anthrop quemadmodum nemo non in seipso experitur. Anthr mur ita- pomo hilar itaque Deum instar hominis sibi imaginantes rum. eidem quoque manus esse arbitrantur, ut extra se quid facere possit. In ipsorum itaque hypothesi Deus manibus facit, quicquid extra se operatur.
Nimirum quia vident, neminem quid facere posse ab que manibus ; non alium modum possibilem esse arbitra tur faciendi quidpiam extra se nisi ope manuum. Deo igitur eap pter manus tribuunt , ut ipsi potentiam extra se
quidpiam faciendi adscribere possint. g. 593. In , orbes Anthropomo Liarum corpus disinum non spars mundi. Etenim Anthropomorphitae Deo non tribuunt corpus, nisi ut sibi imaginari possint, quomodo Deus ea, quae sunt, ac fiunt in mundo, cognoscere g. 3 8 2.), & extra se aliquid facere possit s. 392. . QVmobrem cum in eodem contineatur ratio, cur Deus ea, quae in mundo materiali sunt ac fiunt, cognostere & quidpiam extra se facere queat I. s6. fol. 9 , ratio Vero corum, quae enti alicui convenire possunt, in essentia ejus contineatur s. 168. Onu ὰ ς corpus divinum in hypothesi Amthroponi phitarum ad essentiam Dei pertinet. Est vero Deus ens a se I. 67 laue. I. Ne . nat. , adeoque dive sus
596쪽
De Anthremmorphisemo, Materialimo sta i
sus a mundo s. 6 a. n. L. Neon nat. 9 & ab eo independens f. 3 o. pari. I. Theon nat. P. Quamobrem in hypothesi Anthropomorphitarum corpus quoque, quod c, . dem tribuitur, diversum est ab iis corporibus, ex quibus componitur mundus hic apspectabilis ri 9. Cosmia. ). . Quoniam itaque cum ceteris mundi corporibus simul sumtis non idem est cum mundo; nec pars ejusdem esse potest I. 34 r. Iol. .
Alia longe ratio est corporum humanorum,quae tanquam essectus continentur in hac serie rerum . cui mundi tribuitur nomen ues. Comol. . Anthropomorphira vi hyp theseos suae negare non tenetur, mundum esse a Deo factum. Deum igitur, ad cujus essentiam pertinet corpus per ipsius hypothesin, existere posse agnoscit. etiamsi mundus exutat nullus. Corpus adeo divinum a ceteris, quae ad mundum' pertinent, minime dependet in actualitate hin, quemadmodum corpora nostra. Anthropomorphitis itaque imputari nequit, quod Deum partem mundi faciant.
quale est humanum s79.), instructum organis sensin esse nequeae rus s s 81 . ) , ut eorum beneficio cognoscat, quae sunt in hoothesi ac fiunt in mundo 3. 38 a. , praeditumque manibus thropo-s 9 . , ut earum ope facere possit, quod ipsi in mundo mo Lia- libuerit s.sset. . Enimvero nemo non norit, mundum rum. non esse corpus, quale humanum est, oculis manibusque instructum , praetereaque liquet, mundum , qui sensupercipitur a Deo, & in quo manibus iis is operatur, quod voluerit, divetium ella debere ab eo corpore, cui tanquam partes insunt oculi cernentes visibilia in mundo
597쪽
vo Pars II. Sin. II. Cap. III.
quaedam fiunt in eodem. Quare in hypothesi Anthrop
morphitarum mundus non est corpus Dei. Errores divers inter se minime sunt confundendi, quemadmodum subinde fieri solet: sed a se invicem discernendi.
Qui enim a se invicem separanda confundit, in iis resintandis accuratus esse nequit. Cum adeo facillime contingati ad eos impugnandos proserri, quae ad rem minime faciunt; objectiones non modo sine ullo negotio esiduntur, verum etiam de falsis imputationibus quaerelae non injustae ortu tur. De erroribus adeo statuendum est ex notionibus determinatis , minime autem eX Vagis, quae propter quandam agnationem diversos in unum confundunt. Quodsi quis mundum fingeret corpus, cui Deus per modum animae unitus, . ' is errorem Committeret, qui cum anthropo orphismo in eo convenit, quod Deo tribuatur corpus. Non tamen ideo
cum anthropomo hismo crasso idem est, quo Deo tribubtur corpus humano quoad structuram simile. Cumque hie error posterior anthropomorphismi nomine dudum fuerit insgnitus, nec terminorum significatus temere sit immutandus s=. i47. Diso praelim )ς eodem termino fignificare non licet errorem in genem, quo Deo corpus aliquod tribuitur, ut utrumque sub eo comprehendere liceat.
. I9 . massii In bimus Anthropomor 'tarum Deus Mnes enima -- anima mun- H. Eterum in hypothesi Anthropomorphitarum mundus H in M'- non est corpus Dei 3. 394. , consequenter dici nequit,ilis nur quod eidem uniatur , quemadmodum anima unitur cor pomor it pori nostro. Quainobrem in ista hypothesi nec Deus rum. nima mundi dici potest. Idem etiam ostenditur hoc modo. Anima est sui stantia sibi repmsientans hoc universum convenienter mutationibus, quae in organis sensoriis contingunt 6 a.
Psch. rat.) ; α hujus corporis anima est, a quo depe
598쪽
De Anthropomorphisino, Materiali O S. vi
dent perceptiones rerum materialium in mundo adspectabili, quas habet 3.18. Ps h. empir. . Quamobrem cum mundus non sit Dei corpus 3. 394. , a quo pendent pelaceptiones rerum materialium in mundo s. 38 a. 9 , nec mundo insint organa sensoria ab Anthropomorphitis Deo vindicata I. s 81 .), quorum mutationibus a sensibilibus inductis convenienter sibi repraesentat , quae sunt ac fiunt
in mundo s. s 84. i nec in hac hypothesi Deus est an
ma mundi. Si quis ob errorem Anthropomo hilarum Deum dicere vellet animam mundi; is eodem jure nos appellaret animas illarum mundi partium , quae sensu percipimus, vel etiam ipsius mundi.
s. s 96. In hpothesi Anthra morphitaram Deus praesens es in loco Prasientia S localiter praesens rens vel in rebus. Etenim in hac hyp Dei in ' thesi Deus habet corpus, quale est humanum f. 3 9. LusAnthra adeoque ibi existit, ubi est corpus ipsius. Sed corpus pomor sttar omne praesens est in loco & localiter praesens rebus , vel rum. in rebus s. io 4 o. 'r. I. Neol. nat. 2. Ergo in hac hypothesi Deus praesens est in loco & localiter praesens r
bus vel in rebuS. Anthropomorphitae Deo tribuunt corpus humano simile, est eodem persectius, quia nil in Deo fingunt possibile tusi eo modo, quo in homine quid fieri experiuntur, pro impossibili habentes id, cujus nullam habent notionem, comsequenter quod, quomodo esse vel fieri possit, ignorant. Quamobrem nec aliam possibilem agnoscunt praesentiam, quam quae corporum est, experientia obvia teste. Quemadmodum itaque experiuntur, se nullibi praesentes esse, nisi ubi sunt ipsorum corpora ; ita quoque Deum sbi tantummodo praesentem imaginantur, ubi corpus est. Unde Ra
599쪽
hini, ne ninnifesta prodiret contradictio cum iis S. S. Ioc s, . in quibus de praesentia Dei sermo est, tam vastam ac stupendam corpori divino ejusque membris tribuunt magnitudinem c t. f. 38 I. 39I.), quasi Deus ubivis praesens sit in mundo, quatenus corpus ejus per totum mundi spatium diffunditur, id quod ab omnipraesentia divina toto coelo differt g. Io48. Ieqq. pari. I. Theol. nat. , per corporis existentiam in loco minime explicabili.
μω cem iis partem implet edi intra ejus reminos continetur, ac in rebus,
tum locum quibus praesens, cenum occupat locum. Etenim in hac hyp occupet m thesi Deus praesens est in loco & localiter praesens est re-hapothesiam bus, vel in rebus j. 396. . Enimvero quod in loco est, Aro mose certam quandam spatii partem implet s. io a. para. L. plurarum. Theol. nai. 2. Ergo in ista hypothesi Deus certam quandam spatii partem implet. quod erat unum. Porro quod localiter praesens est rebus , id ipsium cum iisdem in codem loco existit I. Io 37. pari. I. Neo nar. , adeoque juxta eas certam quandam spatii partem implet , terminis suis circumscriptam IO39. stare. I. Theol. nat. ). Et quod in re aliqua localiter praesens est, intra limites ejus, cui praesens est, rei certum occupat i cum. DcUs itaque intra terminos ejus spatii, quod replet, continetur, & in rebus praesens certum quendam in
iis locum occupat. Inde est, quod Anthropomorphira Deum in caesis existentem sibi imaginetur tanquam corpore suo certum quoddam spatium replentem, quod ultra mundi hujus adspecta-hilis terminos extenditur, nisi somnia Rabbinorum probet, qui horrendae magnitudinis corpus per totum mundum &ultra Diqitigod by Corale
600쪽
De Anthrastomorphiseno, Materialismo 383
ultra eundem extendunt. Non adeo dubitandum est, quin per anthropomorphismum crassum tollatur omnipraesentia divina. Equidem non nego, fieri posse, ut anthropo-morphita S. S. locis convictus, quibus ea admodum aperte describitur, Deum omnipradentem agnoscat ; non tamen propterea falsum est , anthropomorphismum crassum tol- . Iere omnipraesentiam divinam: neque enim inisequens est, homines, in notionibus confusis acquiescentes , contradictoria statuere. Non igitur quaestio de eo est, quid hic vel
ille Anthropomorphista statuat; sed quid ex hypothesi ejus
s. s98. pothesis Anthropomo sitarum falsa est. Etenim Am Ralptas hythropomorphitae Deo tribuunt corpus, quale est humanumpotheseos am β. 379. . Quodsi ergo fuerint Materialistae, adeoque thropomor praeter corpora nil existere arbitrentur . 3 3. Pstiac rat.ὰ Iphitarum. Deum quoque praeter corpus istud, quod sibi imaginantur, nil esse existimant. Quodsi vero Dualistae fuerint, ade
que praeter substantias materiales etiam immateriales exustere agnoscant I. 39. 6FLrat. D, corpori divino substam tiam immaterialem unitam esse largiuntur. Enimvero Deus corporeus esse nequit I. 83. pari. I. Theol. nar. , nec ullum possibile corpus est, cui Deus tanquam anima uniri possit f. II 8. pari. L. Neol. nat. P. Falsum itaque est, Deum comstare corpore , vel habere corpus , quale est humanum. .sos. Log., Quamobrem cum Anthropomorphita Deo tribuat corpus, quale est humanum 379. i hypothesis ejus falsa est.
Vides itaque , Anthropomo hismum crassum jam esse
resuratum in systemate. Nec verendum est, ne, qui demonstrationum ibi propositarum vim animo probe conc
Pit, in insulsum istum errorem incidat. Quo sensu in S. S. Deo Disit ipso by Gorale