장음표시 사용
621쪽
Equidem fieri potest, ut anthropomorphismum crassum amplexus sit Antiscripturarius; sed ut in horum numero sit, non anthropomorphismo crasso tribuendum, sed alias rationes agnoicit. Hic Vero quaeritur, num AnthropomOrphita,qua talis, necessario si antiscripturarius: atque hoc est, quod negamus, & exemplo haereticorum, quibus hoc m-men impositum est, probamus.
s. 6I6. Walii β In hybus Materiali aram Deas non es nisi corpς. Deus in Etenim Materialista non admittunt nisi existentiam en- fpGks tium materialium, sive corporum I. 33. Ischol. rat AMateriali- Quamobrem si concedunt dari Deum; nec hunc pro ente suram. alio, quam materiali, sive corpore habere possunt.
Quemadmodum animam materialem faciunt Materialistae subjectum cogitationum statuentes certam quandam materiam ; ita quoque ipsum Deum materialem esse statuunt, cui conveniunt istiusmodi realitates , quales insunt animae nostrae, veluti intellectum & voluntatem & quas ips competere ex demonstrationibus tam in systemate, quam superius propositis liquet, nec ab iis, qui Deum esse confitentur, in dubium vocatur. In Anglia Hubestus Materialismum professissest, qui multos hodienum habet asseclas, & Loe ius in Tractatu de Intellectu humano Materialismum scepticum introduxit, dum nos de immaterialitate animae certos esse posse negavit, propterea quod nesciamus, annon Deus cingitandi facultatem concesserit materiae. Ex ejus itaque mente non repugnat, ut materia quaedam sit subjectum cogitationis, seu istiusmodi realitatum, quae animae nostrae conveniunt, consequenter nec repugnat ipsum Deum esse materialem. Materialismum hunc scepticum propagavit clericus δc in Germania disseminavit Euddeus , autoritate Loriri atque rici permotus.
622쪽
De Anthropomorphymo, Materialismo me. 6os
enim Materialista praeter corpora dari entia alia immate- riasiva sis rialia negans s. 33. 6 hoc rato defendit facultatem ii Ams p telligendi & volendi convenire posse materiae. Quoniam mor M.
tamen in seipso experitur, non omnem materiam cogitare posse; ideo cogitandi, seu intelligendi & volendi, aut, percipiendi & appetendi facultatem nonnisi subtili
cuidam materiae tribuit. Non igitur necesse est, utens materiale hisce facultatibus praeditum eam praecise si beat structuram, quae est corporis humani. Quamvis assi eo Deum nonnisi corpus esse statuat s. 616. , necesse tamen non est, ut si corpus, quale in humanum , cum alia esse possit materiae subtilis, in qua constat, sorma. Enimvero cum Anthropomorphita non sit, nisi qui Deo tribuit corpus, quale est humanum s. s 79. ; Materialista non necessario Anthropomo bita est.
Nimirum nos habemus corpus organis sensoriis & motoriis instrumim, quia materia ista subtilis, quae ex hypothesi Materialistarum subjectum perceptionis est, atque Vis
motuum organorum motoriorum determinatricis, ad motum determinatur per actionem corporum in corpus no
strum. Quamobrem si Materialista admittit Deum a mundo independentem, motus isti materiae subtilis, quibus absolvuntur rerum perceptiones & quibus vis determinatris motus corporum a se diversorum cohaeret, alio modo oriri debent, quam in nobis. Itaque probabilius saltem videtur in Materialisini hypothesi, corpus divinum a corpore humano prorsus disserre, quam eandem cum hoc structuram habere, cum penes Deum cesset rario hujus structurae, quae est corporis humani.
623쪽
s. 618. Dumodo a Materialisa Lx avitoritatem admistit, facile in amfacilis sit thro morphimum crassum incidis. Etenim cum in S. S. Materiali- Deo tribuantur istiusmodi organa, quale habet corpus famam humanum, veluti oculi, aurcs, manus, pedes; si Matethro modi rialista autoritatem S. S. admittit, Deo certo sensis haec
phimum organa tribui posse in dubium minime revocat. Quoniam crassum itaque Deum materialem facit, seu nonnisi corpus esse prolamus. posse defendit g. 616.); nec eidem simpliciter rcpugnare agnoscit, ut habeat corpus istiusmodi organis instructum, qualia habet humanum conseqnenter fieri potest, ut nubia ipsi videatur urgens ratio, cur a proprietate significatus vocabulorum, seu sensit litorali recedat. Quodsi ve- . ro organa sensoria in significatu proprio Deo tribuit una cum manibus atque pedibus; eidem corpus tribuit, quale est humanum. Quamobrem cum anthropomorphita sit, qui Deo corpus rribuit, quale humanum est l. 3 7 9. , anthropomorphata est. Atquc adeo patet, Materialistam, si S. S. autoritatem admittit, facile anthropomorphitam
evadere. Non necesse est, ut MaterialitaS. S. autoritatem admittens in anthropomo hismum crassum incidat. Quodsi enim agnoscit, cessare penes Deum rationem, cur corpora nostra organa sensoria, manus atque pedes habeant s. mi. g. 6i . ; stante hypothesi sua affirmare potest, S. S. Deo tribuentem organa, qualia habet corpus humanum, hum no more de eodem loqui, consequenter a sensu literati esse recedendumst ita quod ipsemet distincte explicare non po st, quomodo absque istiusmodi organis corpora praeter se existentia percipiat, & extra se operetur: admittit enim animam materialem omnes suas functiones obire, utut explic re intelligibili modo nequeat, quomodo a materia proficisci possint.. g. 6 I9.
624쪽
Si Materiabsia altam modum percipiendF ea, Fae sunt aetas e sunt in mundo, B extra se quidpiam faciena, postarilem non a scis; quam quem in segso experitur, in an thropoma hisemam crassam incitat , etiamsi ignoret, duri S. S., vel ejus autoritarem non admittat. Etenim si alium
modum percipiendi ea, quae sunt ac fiunt in mundo, liumque extra se faciendi quidpiam possibilem non admi tit, nisi quem in seipQ experitur; nec concedere potest, dari ens materiale sive corpus, quod aliter ea, qta sunt ac fiunt in mundo, percipiat, aliterque extra se quid faciat, quam quomodo nos illa percipimus & extra nos quidpiam facimus. Quoniam itaque nos beneficio organorum sensoriorum percipimus ea, quae sunt ac fiunt in hoc mundo, & motu manuum atque pedum perficimus, quicquid extra nos facimus; ens materiale ea, quae sunt ac fiunt in mundo, percipiens & extra se quidpiam faciens possibile non agnoscit, nisi quod organa senBria, manus atque pedes habet, consequenter corpus tale est, quale est humanum. Quamobrem cum Deum nonnisi ens materiale, sive corpus esse assi et s. 636. Inec eidem aliud tribuit corpus, quam quale est humanum. Enimvero anthropomorphita est, qui tale Deo tria huit corpus, quale humanum est 3. 37s. . Materialista itaque alium modum percipiendi ea, quae sunt ac fiunt in
mundo, & extra se quidpiam faciendi possibilem non agnoscens, qmm quem in seipis experitur; anthropomorphita fit, adeoque in anthropomorphisimum crassum incidit Leit. . Quoniam adeo in anthropomorphismum crassum incidit, etiamsi non tueatur; dicta illa S. S. quibus Deo tribuuntur organa sensoria, manus atque pedes, in sensu
625쪽
literati esse accipienda; evidens est, quod in hypothesi
propositionis praesentis in anthropomorphisimum crassum incidat, etiamsi ignoret dari S. S. vel autoritatem ejus non
admittat. Fundamentum anthropomorphismi crassi est impossibilitas percipiendi ea, quae sunt ac fiunt in mundo, absque o ganis sensoriis, & faciendi quidpiam extra se absque man, bus atque pedibus nox f. 399.6oo. . Quemadmodum
itaque Dualistae, praeter substantias materiales alias etiam immateriales admittentes s f. 39. Poch. rat. ), in anthrop morphismum ea de causa incidunt, non attentis iis, quae de Deo docet S. S., ita quoque Materialistae, Deum non admittentes nisi materialem 3. 6I6. , eadem de causa in anthro. pomo hismum crassum incidere posse tanto magis verum intelligitur, quod in ipsorum hypothesi materia sit unicum perceptionum & operationum ad extra subjectum. g. '. 62O.
Materialista non necessario atheus est, facile tamen in
athei tim prolabitur. Cum enim Materialista non admi tat nisi entia materialia sive corpora . 33. Psych. rai. , facultates tamen cognoscendi& appetendi, quas in stipis observat, in dubium revocare non possit 9. 367. Logδἰ necesse est, ut concedat dari entia materialia, quae faculi, tibus cognoscendi & appetendi, adeoque & intelligendi atque volendi sunt praedita, consequenter spiritus pro substantiis materialibus, seu corporibus habet I. 643. di hoc rat . Quoniam Deus spiritus est U. Ia 4. fart. L. Theol. naid, hypothesis ejus minime obstat, quo minus admittat dari Deum. Quamobrem cum atheus non sit, qui dari Deum concedit s3. 4ia . . Materialista non necessario athera est. Iuod erat Frimum.
626쪽
Quoniam Deus est ens a se l. 67 .part. L. Ned Materialista vero per hypothesin suam admittere nequitnili Deum, qui sit ens materiale sive corpus g. 6i6. ; in hypothesi Materiali fini non repugnat cras materiale sive corpus esse clas a se. Quamobrum facile sibi persuadet iplum mundum materialem esse cras a se. Atque ad
eo Materialista facillime in Atheisinum prolabitur. Ivid
Sunt qui Materialismum simpliciter hypothesin athei sticam appellant, quasi cum atheismo indivulso nexu cohaeis reat, ac ideo Materialistas promiscue omnes in numerum atheorum reserunt. Enim Vero per praecipitantiam judicant,&ipso tacto refelluntur. Etenim Tertullianum fuisse Materialistam & Deum statuisse corporeum constat. E cquis vero dixerit, eum fuisse atheum y Si verum est, quod sumunt materialistae, materiam esse subjectum istiusmodi facultatum, quas animae competere constat; sequitur omniano, non repugnare, ut Deus sit materialis, sive corporeus,& eum existere adhuc concluditur ex contingentia mundi hujus adspectabilis. Quamvis autem Verum non si, materiam esse subjectum facultatis cognoscitivae ac appetitivae; lassicit tamen ad inserendam materialitatem Dei, quod Materialista id pro vero habeat. Et Deo tribuit Materialista eadem attributa, quae revera competere nequeunt nisentismplici, utut per errorem: propterea quod eadem exinde inseruntur, quodDeo tribuenda sint attributa, per quae intelligatur, cur hic mundus adspectabilis potius existat, quam non existat f. II 3.para. L Theot. nat.), non Vero quod Deus ponatur vel materialis, Vel immaterialis sve smplex. Uides ita. que, curMaterialismus minime obstet,quo minus quis Deum existere agnoscat, & ea ips tribuat, quae spiritui persectis- 'smo conveniunt. Quodsi Materialista fuerit atheus, errori huic obnoxius evadit, quod mundo aseitatem tribuit:
cui errori quod facile ansam suppeditare possitMateriali sinus, ex demonstratione partis secundae propositionis praesen-
627쪽
iis liquet, etsi ex mundi materialitate inferri nequeat, ubi ex distinctis notionibus accurate ratiocineri . s. 62 I.
Materi Errat Materialisa, dum Deum nonnisi corporeum eselimus ad fatuit. Etenim Deus ens simplex est, & corporeus esse Deum ex- nequit s. 8 3 . pari. L Theoti nard. Quamobrem cum Marensesro terialista statuat, eum esse corporeum l. 616. , quod fessitan negandum erat, assirmat. Errat, qui assirmat, quod erat negandum I. 624. LogQ. Materialista itaque errat, dum Deum nonnisi corporeum esse statuit. Fundamentum Materialismi est, quod materia sit subjectum perceptionum ac appetimum, & substantiae materiali seu corporeae conveniant intellectus & voluntas. Hoc vero jam evertimus alibi sq. so. Feb. ναὶ, unde non opus est, ut Materialismi falsitatem in genere hic ostendamus. Quod-s vero quis absurditatem Materialismi aenoverit, is nec Deum pro substantia nonnisi corporea habebiti eis adhuc fieri possit, ut in anthropomorphismum eratam incidat, quatenus Deum fibi imaginatur tanquam substantiam constantem ex spiritu & corpore organico, quale est humanum, quemadmodum homo ex anima , quae spiritus est fg. 64 .nFeb. rat', & corpore organico constat, qui anthropo morphismi fundamentum non est materialismus, sed longe aliud ab eo diversiim not. f. sqq. 6oo. ut id eo nec Materialista necessario si Anthropomorphira f.6II.
. 622. . . Deum animam faciunt emensium, Mauria-I' ' ljsta sint, 1 contra Materialistae Deum 8s animam ex m-
sis faciunt. Etenim qui Deum & animam faciunt entia CXtensa, cum ens , quod extensum est, compositum sit s. 639. Onuid Deum & animam entia composita faciunt. Quamobrem cum entia icompossita sint corpora a g. 339.
628쪽
De Anthropomorphisera, Materialismo m. Gr
3. O9. cis L); qui Deo & animae extensionem tribuunt , haec entia pro corporibus habent. Enimvero Materialista est, qui non aliorum entium, quam corporum existentiam admittit s. 3 3. hoc ratJ. Qui itaque Deo & animae extensionem tribuunt, Materialistae sunt.
Ex adverso Materialistar entia tantummodo materi lia sive corpora existere assimant c, 33. Psciat. rat.). Quoniam itaque corpus omne exicnsium cst s. ra a ComesAentia Omnia, quae existunt, consequenter etiam animam atque Deum, extense Ociunt. diuod erat alterum.
Omne ens vel simplex est, Vel compositum f.68s. tot.). Ens simplex extensum esse nequit 3. 67s. Ontolcompostum vero extensum est f. 6 I9. Ontol.). Extensi oitaque discernit haecentium possibilium genera a se invicem. Entia composita sunt illa, quae corporum nomine veniunt.& subjectum motus localis, ut in composito, adeoque in extenso s. 6 I9. Onto ), nulla fieri posse concipiatur mutatio nisi per motum f. 66 .snt.); subjectum vero cogitationum esse nequeunt f. 44- ωμι.rat. , consequenter hoc nonnisiens simplex esse potest.Quicunque igitur enti omni extensionem tribuit, entia omnia ad idem genus reseri, nec nisi unum adeo entium genus, nempe compositorum, qualia sunt corpora II9. Co mol), admittit. Facium hocMaterialistae 3. 3 3. Pore. rat . Cum Materialistis adeo faciunt. qui Deo & animabus extensionem tribuunt. Immo Materialistae hoc potissimum utuntur argumento ad hypothesin suam tuendam, quod ens nullum concipi possit absque extensione. Exemplo esto Coreardus Medicus Anglus, in Tractatu sermone patrio edito, in quo probare nititur, substantiam spiritualem esse conceptu impossbilem, & impo- sturam philosophicam Scriptura: sacrae adversam. Nimbrum in Materialismum incidunt, qui entia omnia, adeoque etiam Deum atque animas sibi imaginari volunt. Unde cum vi imaginationis repraesentari nequeant nisi compo-
629쪽
sita 3. II 8. Psych. rat. , consequenter extensa I. 6 I9. On- tol); se nullam entis ideam habere poste, adeoque nullam possibilem esse arbitrantur, consequenter pro non ente habent; quod sine extensione concipiendum. Patet itaque iundamentum Materialismi esse , quod pro impossibili habeatur, ens absque extensione concipi. Quod vero Materialistae, sive nomen suum profiteantur, sive videri nolint, qui sunt, ens simplex pro puncto mathematico habeant, atque adeo rideant simplicitatem Dei, entis perfectissimi ac omni praesentis, assertam, non aliunde est, quam quod idem sibi imaginari velint, & simplex sumant tanquam minimam extensi partem. quodsi ergo vires sensuum & imaginationis non extenderent ultra limites harum iacultatum; nec impossibile sibi experiri viderentur, concipere ens simplex, nec hoc ipsum cum puncto mathematico confunderent. Quamdiu vero ultra sensus ac pendentem inde imaginationem sapere nolunt; nihil adversus eos esseceris. Ceterum cum Materialistae ultra imaginationem atque sensus sapere nolint; non multum ipsis tribui potest acumen. Unde qui vel obtusoris sunt ingenii, vel in abstractis & a sensu remotis concipiendis non multum versati; iis sese commendat Materialismus. Etsi autem necesse non si, ut Materialista si atheus cf. 62o.); libertati tamen & incorruptibilitati animae valde adversus. Unde & Hebbesiui libertatem animae negavit, & scepticus materialismus etiam ad immortalitatem animae extenditur. Quam fit ista hypothesis veritati adversa, clarius appareret, si Systema Theologiae naturalis & Philosophiae moralis methodo demonstrativa juxta eam conderetur. Etenim non modo assumenda forent multa in se explicabilia, principio rationis lassicientis invito; verum etiam dissicultates orirentur insolubiles, nisi veritati manifesto adversa defendere malles.
g. 623. Necesse non es, ut Anthropomor ita si Materialia.
Etenim Anthropomorphita est, qui Deo tribuit corpus, quale
630쪽
quale est humanum s79. . EnimVero quamVi si Λώ erudmittamus hominem habere corpus ; non tamen ideo ne- hingare tenemur, animam , qui spiritus est 6. 643. I sch. rat. , esse substantiam simplicem I. 48. Ps h. rat. , a corpore prorsus diversam s. si . Psch. t.) eidemque unitam l. 963. Isch. empiri . Quamobrem nec necesse in , ut Anthropomorphita neget, Deum esse spiritum independentem I. ias. pari. L Thea. t atque absolute persectissimum . 387. para. I. Neo nar.), unitum corpori, quod ipsi tribuit. Quoniam itaque Materialista non admittit Deum nisi corporeum, seu in ejus hypothesi Deus non rus corpus est j. 6160; Anthropomorphita non necessario Materialista est.
Atque adeo patet, Materialistarum errorem esse multo crassiorem ac priorem errore Anthropomorphitarum, si fuerint Dualistae. Quicquid enim de Deo, Spiritu infinito. demonstratur, id omne admittere potest Anthropomorphita Dualista; ita ut in ejus gratiam immutandae non sintd monstrationes tam in Systemate, quam supra exhibitae, nisi quod modum attinet, quo Deus praesentia tanquam praesemita cognoscit 3990, & extra se quidpiam facit 3. 39a.). . Neque etiam repugnat, ut Anthropomorphita Dualista admittat creationem in sensu proprio, scilicet quod Deus ex nihilo produxerit materiam, etsi statuat, quod manibus suis inde formaverit corpora. Immo nec repugnat, ut admittat mundi adspectabilis sub ea forma, qua comparet, ex nihilo productionem, etsi manus Deo tribuat, ut in cor poribus emcere possit, qualia ab hominibus manibus fieri solant. Ex adverso autem demonstrationes Theologiae naturalis non eodem modo subsistunt in hypothesi MaW