장음표시 사용
102쪽
SP. CCCCXLVI. DE RESIGMATIONE IUDICIALI. set
. r. Dixi in meritat. l. Germanos priscos universali consiretudine resignationem iudicialem in alienatione bonorum immobilium desiderause. Et qui leges ipsas a me silcgatas inspicit, &, quam generali- ter illae loquantur, considerat, de veritate die lorum ineorum non dubitabit. Sed tamen Fio hesio Variis. Resoitu tib. 2. qm L 2. in inentem venit, necessitatem refiginationis initis ad solam donationem, . c quidem non omni Lm bonorum, sed avitorum saltem, restringere, quod Berg 1 tu in Oeconomia inris pag. 2 6. . n. s. Verum credit. Ego autem, ut illis adsentiam, induci non insum. quamvis de solo iure Saxonico loquantur. i Nam ct iure Saxonicci in omni alienatione quorumcunque praediorum, etsi noviter adquisitorum, ros gnationem dei demi pira sui se, ir de conflat, quod Jc Speculi ct Imuhfudi verba peneralia sint, dccum iuribus Suevico ac Lubecensi, quorum constitutio etiam generalis est, accurate conveniam, denique ratio introdue ae reis fgnationis generalis sit, atque ad omnia bona omnesque alien tiones pertineat.
a. Minor eontra alienationem praedii sui. etsi iudicialis relanatio aeeest serit, in integrum renitui potvst, si magna laesio appareat, arg. L. ii. C. de Praediis γ aliis rebus minor. sed non facile, ne securitas publica turbetur. Ita ICii Helmstodiensis iudiearunt: tali ta. . ben der Eligerin die res itutionem in integrum absent laeten. meis ele geritissche'ustos ung iliab Eliis seri Fung in das Stabi. Quibdarόu gifommen. Neiste fonderito securitatis publicae eausa einge.
103쪽
MEDITAT AD PANDE . SPECIMEN CCCCXLVM.
B in euius fula aedificoetum fuit, indistincte obligatur, m quan- tum locupletior factus est.
niam is, qui bona fide aedificat, nibi idtra id, in quo dominus locupletior sacIus est,mn equitur. 1II. Excipiuntur pol sp - bereditatis, creditor pignoratilius S miritus quod ad rem dotalem. Quantis dissicultatibus innexa sit doctrina de sum
tibus ei, qui in solo alieno aedificavit, restituendis, ex Variis, quas intei retes circa hoc argumentum movent, disputationibus, & infinutis , quas inter bona & mala fide aedificantem, inter de ducere M tollere, inter impensas necessarias, utiles, vin luptuarias & delicatas, inter iudicia universalia & sin gularia &c. faciunt, distinctionibus patet. In foro ta-
104쪽
sp. CCCCXLVII. DE AEDIFICAT IN SOLO ALIE . psmen minus acriter de his sumtibus disputari L smolieem aequitatem, poli habitis sere omnibus distinctionibus. me-ctari animauxerto; recte quidem, et secundum Celsi docti inam, qui in L. R de Ret vindicatu me bonum iudicem de his sumtibus varie ex personis caussisoue constituore iubet Fundamentum nempe, quod unice sere in iudicando attenti itur, in hac regula positum est: eum, in cuius solo imcincatum fuit, non debere locupletiorem fieri cum redimcantis heredumve eius damno. Et profecto non erravea int interni etes, si istam fori simplicitatem imhentur atque omissis inurilibus litibus absolute dicant, eum, in cuius sic, lo si te bona sive mala fide aedificatum est, & necessariasia utiles impensias restituere, et ablationem Voluptuariarum pei mittere debere, eatenus saltem, quatenus locu Dietior factus est. Et poterunt profecto, Ii hoc principium recipimus, legeS Obitantes Oml es, quas Iulgo crepant, eommode conciliari. Vna forte limitatio in hereditatis ne-
titione facienda est, in qua mire fax etur bonae fidei polles sori, ut non necessarias Elum & utiles, sed & voluptuarias impensias repetat, quamvis dominus inde haud profecerit I . V νι β. I. de Hereditatis petit. Extra hereditatis petitionem vero aedificanti, etsi in optima fide sit, de impensis nihil restituitur, si quidem res periit, aut domini pati imonium per illas auctum non fuit. Dissentiunt ali ui& inter hos Treuiteras uol. 2. ili'. a . l. 6. sit. b. ei etiam' qui scienter in alieno aedificavit, impensias deducere per exltet amplius, in quam factae sunt Sed 1 reuitero iam satis accurate respondit Batrandius ad eum locum, ostenditque, quod ille a creditore et marito ex L. 8. de Pignor. am hi L. 4. de Aspensis in rem dotalem
celumit, argumentum huc non pertinere, quum M creditor & maritus impenses facere ex ossicio obligentur, atque adeo easdem ex singulari ratione repetant. Ipse tamen
105쪽
Bacbovius ibidem lit. e. verbis: in quantum res locupletior est facta, bona fide aedificanti impentas necessarias, etsi arci iacium perierit, attribuit; quod nec ego admittendum puto. Durum nimis onus rem suam repetenti sic imponitur, M coutra legem 48 de Rei uindicat. quae generaliter de impensis tam necessariis quam utilibus agit, atque in utri que aequitatis nationem servari, atque Easdem bonae fidei possessori, meliore saltem praedio faeto, restitui iubet. Obstare nobis unice videtur lex 38. de hereditatis helit. At in hereditatis petitione singulare quid obtinere, iam ante dixi, cuius rei ratio est, quod heredicatis petitor merum lucrum consequitur, atque adeo sine gravi molestia bonae.
fidei possessorem, si is quid ibi te impendit, quod deinde
sine culpa eius periit, indemnem servat, ex notissima illa iuris regula, quae in L. 33. de Regulis imis habetur. Itaque ICti Helmstadienses impensas bona fide aedificanti nunquam aliter adiudicant, quam in quantum dominus soli locupletior fatriis est. Commemorabo eXemplum. Vasallus, si quid in fundo Rudali aedificat, bona fide id frucit, quoniam iura hoc ei permittunt, atque etiam repetitionem, exstinuo Rudi nexu, concedunt, I. F. 28. j. Si vasallus. Fac ergo, vas allum, suum laudum primum adbpiscitur, aedes exiguas nec latis commodas reperire, adique adeo, iis destructis, ampliores melioresque aedificare, deinde seudum ad dominum reveni. Habebit utique ius retentionis, ut recte Mevius P. 3. dec. 368. ait, sed tamen nec imeensias omnes, quas secit, recuperat, nec praesens aestimatii, inlificiorum illi restituitur, sed dedimitur ante omnia prehium eorum aedificiorum, quae in principio adfuerunt M a vasallo aedificante deiecia sunt. Nam, hoc demum deducto, dominus locupletior factus dicetur. Sic respons uni fuit mense Augusto anni clala xxiv. Dird die umen bon Gurdenburg, dam Suili nn der an
106쪽
, sP. CCCCXLVII. DE AEDIFICAT . IN SOLO ALIENO.
- IV. Is qui domino prohibente ius il0 alieno aedificat, necessari quidem, sed nis utiles, nec voluptuarias impensas
Crassetis domino prohibente aedificare is, qui sunmam impensarum sibi a d0mino praeso tam excedit. Ciuod antea dixi, eum, qui mala fide in solo alieno aedifi- in cat, hos tamen sumtus, per quos dominum soli locu-
107쪽
pletiorem reddidit, recuperare, id limitat Treuthrus uol. 2.di p. 2O. k. 6. lit. b. nisi dominuS denuntiavit, ne aedificaret. Et facile adsentirem Treuitero, si de utilibus impensis ei
sermo esset. Verum quum de necessariis agat, reete eum refellit factovlas. Has enim, e. g. ne aedes ruinose fulciantur, prohibere nequit dominus, quoniam id in dilpen. dium boni publici tenderet, ut bene ait Hoppius ad h. I. I. de Obligationibus, qisce quasi ex c intractu, verbis: Desserentur amotio. Memini itaque, conductori adiudicatas fuisse expensas in iedificationem horrei factas, etsi in instrumento locationis locator stipulatus esset, ne quid in fundo contra voluntatem suam aedificaretur. Ostendebat quippe conductor, receptaculum frugum aliud non suppetiisse, atque adeo locatorem sine cauisa aedificationi contra-
dixisse. De utilibus autem impensis res certa est. Qui eas, domino prohibente, facit, re ipse illas donat. L. 4O. Mundati, L. ult. C. de Nes0tiis pe1tis. Prohibitio vero non solum expresse sit, sed aliquando implicite. Memorabo exemplum: Princeps architectum sibi domum exstruere iubet, data simul ichnographia, qua tanquarn regula in aedificando utatur, sed certam simul pecuniae summam definit, quam ille in opus faciendum impendat. Aedificat archi tectus magnificam domum, & ichnographiae sibi datae ex
asse coia, enientem, sed summam sum tuum definitam multis millibus excedit. Repetit deinde hunc excessum; at dominus se ad restituendum obligatum negat. Consulti Helm stadienses mense iunio anni cIPlaccXXVII. pro domi. no responderunt ex rationibuS, quae melius ex responso
ipso addiscentur: Dat der Architecte Uilibatu aut 'in Γ
108쪽
lagar, Menn er dii rhein coecum obsequii mi ad litteram se ineεnerra isti then vera numer, ober demi et ben Staden Iniuqet. idem
Le re in dissert. de Veris delictis mini)Dorum principis β. aa.
109쪽
galle ein Mandatum tacitum eximingen mollen , arg. L. ult. 9uod cum eo, qui in aliena Dotestate. cintilit mird er nodi die actionem negotiorum gestorum ἱu mite nefmen, und aniuit, ren, daS Sebaude reiste tu des Derm und der gaimen Dostlatt
oben ange;ogeiit Lm 46. Mandati, dein Mandatario a forma mandati anui velehen s le=terdin q6 verbielci, quoties certum mandatum est, das ist, aetnia ter Mandans fit deullidi tritarer,ivae mcit der Mandatarius gehen folle, melleS infunderhcit in dem
110쪽
SP. CCCCXLVII. DE AEDIFICAT. IN SOLO ΛLlENO.
Qui in solo publico aediscat, aedificium retinet, suscepto
anuuti solario. Commemorat Carnovius P. C. V. def. IO. n. s. respon sum stabinorum Lipsiensium, quo illi aedificium in solo publico civitatis a privato positum civitati adiudicarunt, sequuti communem regulam, qua, quidquid solo inaedificatur, ito cedere iubetur. At enim vero lita resula
limitatur in l. p. q. II. L. vlt. Ne quid in loco publico es L. I. C. de diverss praediis, quod ad solum publicum, iubetu queis, qui in λlo publico aedificaxit, opus id, si quidem usui publico obstet, tollere, at, si non obstet, itarium praestare. Recordor motam hac de re in oppido Helmst, diens litem. Posuerat quis conclave in 'muro civitatiS, cui totae aedes adiacebant, Senatus populusque id cCnclave aerario suo vindicabant. Dato mihi a Principe negotio, ut litem componerem, eneci, ut aedificanti opus relinqueretur, iS Vero, promisso annuo solario, dominium directum
civitatis agnosceret. .' VII. 'rmminus, cui aedilium in stolo Do ab alio positum nocet, a dis cautem, ut id tυllat, cogere pote)t. , . VIII.