장음표시 사용
21쪽
is CLEMENT. EPIT. est in domo fumi plena,id est, in hoc mudo, accedes sores aperire possit,ut externu solis lume in domu intret, ac sumus ignis qui intus est, eliciatur: atque ita demu homines cernetes, in unu Deum patrem reruom niu pr potente credant, &in vn, genitu eius filiu, qui ex eo ante secula modo qu da qui explicari no potest,natus est, atque in Spiritum sanctu, qui ex eis eo modo que exprimere non possumus, processit, sic ut Deum vnu in pe sonis tribus cognoscamus, principio ac sine car
tem,aeternum, perpetuum, non creatum,ab omni
motu & immutatione liberii, simplicem, incopositum,sine corpore, sub cernendi & tangendi se sum non cadentem,qui nec circii scribi, nec compreliedi potest, infinitum, qui mente & animo intelligi non potest,bonum iustum, rerum omniupraepotente mi, omnium qu procreata sunt eis chorem, qui res omnes & tenet & cernit, qui omnia prouidentia administrat, omnia nutu gubernat,omnia iudicat: atque ita demum aqua & Spiritu renati, in partem haereditatis veniat filiorum Dei, qui renati sunt ad immortalitatem. Proinde in primis & ante omnem quaestionem tu quoque Clemens, utfilius ad patrem studiose accede, ut 5c rerum quae cernuntur & quae non cernuntur,tibi cognitionem vere Deus tradat. Quod si postea, quam Vocatus es, nolis aut disseras, iusto Dei iudicio, quod nolueris,no approbatus amittes hqredia
22쪽
Nec tibi hoc velim persuadeas, te, etiamsi omnibus piis ac bonis pietate praestes , si lauacro perfectus minime sis, tamen sperare posse aliquandos alutem consequi. Hoc enim maiore potius supplicio afficiere, quod bonis praeclarisque actionibus non recte usus sis. neque enim id quod honestum ac pulchrum dici solet, pulchrum est, cum non honeste ac pr clare agitur. Tu vero si id quod Deo probatur, ablui vitali aqua nolis, quod tuae
voluntati morem gerere mauis: eius consilio omnino aduersaris. Sed quaeres sortasse, quid ad pietatem conducat, si aqua abluare . primum quod decreto Dei stabis: deinde quod aqua & spiritu
Deo renasceris, pristinamq; tua a cupiditate profectam originem mutabis, eoque demum modo salutem cosequi poteris . aliter autem fieri non potest. Sic enim Deus uerbum, quod salutis & 1mmortalitatis generis nostri causa humanam natu- ,, ram accepit, nos docuit, Amen dico vobis, nisi re- ,, nati fueritis aqua & spiritu, in regnu caesorum v ,, bis aditus minime patebit. Quapropter accede ad lauacrum . hoc enim unum ignis impetum potest extinguere. neque in aliud tepus reiice,propterea
quod mora solita est afferre periculum, quando uidem dies morti constitutus, incertus est. Cum nem dicendi secisset,Equide iam gratias, inqua, ago Deo,& patri,& unigenio eius filio, & sancto
eiusdem Spiritui, qudd quemadmodu persuaderi C
23쪽
,8 CLEMENT. EPIT mihi volui,sic etia mihi tradidit:nec posthac mihi
ipse curae ero. neque enim me unqua ulla ex parte haesitatem aut dubium tua tenebit oratio . Itaque
non est, mi Petre, quod dissidas: quasi vero maximis bonis eum qui minime sentiat, assicias. Scio enim hoc tale esse,atque tantum, quale atque quatum quispia 5 celeriter accipere velit. Nam quod mihi munus celeriter datum est,sentio. Tum P trus, Gratias, inquit, ago Deo & pro salute tua &pro mea voluptate : tu tamen ieiunium serua triuinctium diebus,& salutari aqua expiabere. Initiuautem ieiunandi cras facito: quo quidem die mihi cum Simone Mago constituta disputatio est.
sed nihil est quod dubites mihi adesse in iis quae
contraria ex parte quaerentur. Qine cum dixisset, cibum cepit, meque iussit sumere: cosecrato cibo, actisque gratiis, hoc addidit, Faxit Deus,Vt omni ex partea nilii similis evadas, atque ablutus vitali aqua,eidem conuiuio cui ego adhibeare. Tum mihi imperauit,ut irem cubitum. Iana enim tempus ad somnum & quietem vocabat . postero die ego
Cum nox etiam tum esset,expergefactus, cum P
trum vigilare, & cum iis qui una erant de religione disserere cognouissem, qui erant sedecim n mero,quorumq; haec sunt nomina, Zacch us qui aliquando publicanus fuerat, & Sopsonias eius frater, Iosephus,& Mics as qui cum illo educatusssierat, praeterea Thomas & Eliezerus semini,
24쪽
Eneas sacerdos, Lazarus sacerdos,que quatriduanum a mortuis Dominus noster Iesus Christu, excitauit,Helissaeus, Belamin' Saphret filius, itemque Ru lus &Zacharias architecti, Ananias Se Aggaeas Ammoni: praeterea Niceta & Aquila sodales. Ego etia introgressus sitim, salutatisque omnibus Petri iussu consedi. Ille autem instituto sermone interrupto, quasi defendes,certiores omnes facere coepit, cur me minime excitauisset, ut sui sermonis auditor essem:eiusque rei causam nauigationis molestiae attribuebat. Quiescere enim me sinebat, quod me illam sedare vellet. Cum enim animus, inquit, in eo quod reliquum est in corpore, occupatur, aut si quo incommodo premitur , non admodum accurate solet iis quae dicuntur attendere. Ob eamq; causam nolo de ullare disserere apud eos & cum eis, qui aut qgritudine& dolore asrecti sunt,aut pretier modum irati,aut quom corpus qgrotauit, aut in curis rerum ad mu- dum pertinentium, aut in aliqua perturbatione versantur.Neque est quod dicat aliquis, non oportere consolationis & admonitionis verba ijs adhiberi,qui prauum aliquid gerant Nam si quis proficit , per me asserat licet : sin minus , interim tempori seruiat. Tempus enim est, ut Salomonipbcet, & opportunitas rerum omnium. Itaque verba quae animum confirmant, ante malum &res aduersas,hominibus adhiberi debet, ut si quid C a
25쪽
sorte mali interuenerit,ante armata mens, recta
veraque ratione id quod illatu est perferre possit.
Quocirca si res diuinas quae excellul, Clemes, vis cognoscere,eas a domino & Deo, conseruatorem
nostro Iesu Christo, qui hominibus scientia tradit, ab eo inqua,vno discere potes, quod i pse unus veritatem habet cognita. Aliorii enim si quis aliquam scientiam coprehendit, aut ab eo uno, aut ab eius discipulis didicit. Est autem h c eius volutas , haec sententia, Deum unum esse in personistribus, cuius mundus omnis est opus: qui cum iu- .stus sit, aliquando pro suis cuique meritis ac pro dignitate tribuet. Qui enim Deum iustum esse profitetur, is animos etia hominu immortales esse credat necesse est .alioqui qua in re iustitia eius eluceret, cum & nonnulli qui pie & iuste vixerant, malisque oppressi fuerant, vi atque iniuria subi ii sint:& aliqui qui impios se atque improbos prς-2stiterant,& vita in luxu & voluptatibus transeg rat, morte,quae omnibus hominibus proposita est occubuerint . Quonia igitur sine ulla cotrouersia Deus qui bonus est,iustus etia est, nec aliunde iustus esse cognoscetur,nisi animus post discessum a corpore sit immortalis, ut cum propriu ac suum quisq; corpus in resurrectione iteru sumpserit, malus quide,ut qui hic bona receperit,illic,ob ea quς
deliquit, suppliciis assiciatur: bonus aut qui hic pro iis peccatis quae admisit, poenas dedit, in illa
26쪽
vita in sinu iustoru, bonoru hqres instituatur:quonia,inqua, Deus iustus est, prosecto iudicium etiasit necesse est, & immortales animi. Quod si quis ut Samaritano Simoni placet, no vi veritatis se mo vult Deo non vult iustitiam tribuere,clini tandem eam iam aliquis potest concedere Θ Hoc ego loco, me dixi velle cognoscere,quisnam is esset Samaritanus Simon quem dicerent. Lice inquit,si vis, ab eis discere, a quibus ego etiam illius omnia accepi. Tumque accersivit Aquilam & Nicetam, eisque praecepit, ut mihi omnia quae in Simone animaduertissent, diligenter exponerent. Illi cum Deu testati essent, se nulla in re a vero deflexuros, ea quae Simonis erant exposuerunt hoc modo. Ac prior Aquila ita exorsus cst: Audi charissime frater, ut tu quoq; probe scias ea quς virum attingui, cuius sit, quis, & unde, quaeq; ab eo,& quomodo,& qua de causa geratur. Igitur Simo Samaritanus genere, Antonio patre, Rachela matre natusest,in
vico Samariae qui Gitthae dicitur, nec min' quam schoenis sex ab urbe Samaritanoru abest. Is Alexadriae quae est in AEgypto,cum fuisset,Graecis literis ac disciplinis institu tus est, arteque magica cumultum possit, in amentiam adactus sit, se existimari credique vult vim esse quandam caelestem, ipsiusque Dei, qui omnem mundum in lucem protulerit: interdumque Christum se obscure appellat: atque hoc nomen usurpauit, quasi
27쪽
cohibiturus esset in perpetuu etia causam interitus,sic ut corpus occidere no posset.Nec vero Deucenset esse summum eum, qui mundum condidit, nec mortuos unquam excitatum iri credit. Hierosolyma negat: montem Garizenum pro
illis inuenit. Pro vero CHRISTO Deo no stro se ipse praedicat. Legis propria ad allegoriam transfert. Iudicium fore censet, nec tamen illud expectat. Ipse autem in diuinitatis opianionem irrepsit hoc modo: Ioannes quidam extulit qui interdiu baptietaret : & quemadmodum CHRISTO domino discipuli fuerunt duodecim , qui mensium solis duodecim numerum praeserrent: sic iste triginta duces habuit, qui m
strua lunae rationem explerent. In iis mulierque dam, Helena nomine,ut ne hoc quidem non m ditatum sit. Cum enim media ex parte hominis speciem gerat mulier, inchoatum nec persectium triginta numerum ponit: quemadmodum etiam lunae, cuius incessus non perfectum mensis cum sium conficit. Horum autem triginta Ioannis diascipulorum primus & praestantissimus Simon fuit. Ioanne vero mortuo. Simon ad lucta & adhubita Helena, multitudinem imperitam obambulans concitat, cum ipsam Helenam iactat e
celso h caelo in mundum esse delapsam, pro qua Graecos & Barbaros,cum veritatis speciem quanda & imagine videre se putaret, inter se dimicasse
28쪽
tradite multaque alia monstri similia quae admirabilitatem faciunt, edit, sic, ut nisi haec ab eo ex arte magica fieri intellexissemus, suturum suerit, Vt nos quoque captaret. Nuc aute cum ille vecors etiam pios captare ac decipere vellet, ab eo defecimus . nam caedem etiam facere coepit: ut nobis amicis amicus exposuit: propterea quod paruuli animum cum e proprio corpore separ uit,formula quadam usus iurisiurandi nefarij, adiutorem ad speciem praebendam eorum quae ei visa sunt,descripto puero,in simulachro in quadainteriore domo,in qua ipse dormit, consecratum habet. Quapropter danata & improbata eius impietate , nos ab eo secrevimus. Haec cum Aquila dixisset, Nicea eius frater, Necesse est, Clemens, inquit, ea me comemorare, quae ab Aquila praetermissa sunt. Primum enim Deum testamur, nos in nullius sceleris aut impietatis cum eo venisse societatem,sed cum ipse faceret, eorum omnium spectatores suisse. Atque eatenus voluptatem ex eis quae agebat, cepimus,quoad ea facere videbatur,quae obessent nemini . Cum vero magia quadam quae fierent, diuinitate, captandorum Clar,stianorum causa se facere praedicaret, ab eo iam minime detenti sumus. quanquam multa nobis polliceretur: primum se nobis & templum aedificaturum. positurum statuas:deinde fore,ut Dij haberemur, & a regibus honore & veneratione
29쪽
α CLEMENT. EPIT. assiceremur, publicisq; honoribus digni iudicare
mur : postremo ut infinita vi pecuniae locupletaremur. Haec atq; ea quae habetur his maiora nobis pollicebatur, tantu vicum eo societate coeuntes, conatus malos taceremus, quo facilius fraudes ac doli proficerent. Nec tamen assensi sumus, sed auctores simul suimus,ut ab ista amentia desist rel. Cohortabamur enim eum,ut finem audaciae faceret,propterea quod Deus esse non posset: hoc etia, Vt Deum verum vereretur, seque hominem esse cognosceret, suaeque Vitae tempus perexiguusciret. Quod si ad modii locuples fieret,aut etiam regalem potestate adipisceretur, tamen in exigua vitet eius usura non multa sere ad voluptatem: hoc quoque afferebamus, eum qui impie scelerateque vixisset,aeterna supplicia manere. Itaque si nos audiret, Deum potius timeret, a quo iudicandus e set uniuscuiusque animus, ex ijs ac pro ijs quae hic gesserit.Ille his auditis,risit. Cumq; ab eo quaero' remus, cur eos irrideret, qui ipsit ea quae ex usu eL sent, consulerent, ridere se dixit nostram stultam sententiam: quod immortalem esse hominis antimum crederemus. Ego hoc loco non nos mirari dixi, quod nos decipere ac fillere conaretur, sed qua ratione etiam se ipse captaret. Cedo, inquam, o Simon, si nemo aliorum certo scit animum esse
immortalem, at certὲ tu atque nos tenemus. Tu
quidem , qui cum eum a corpore disiunxisti,&
30쪽
cum eo colloqueris, & ci aliquid imperas mos autem , qui praesentes fuimus, & imperium ac pra scriptionem exaudimus , & quod praescriptu est, perspicue planeque vidimus. Simo autem ad haec nobis respodit, se quid diceremus scire, nos vero nescire, qua de re loqueremur. Ego Niceta eu tum monui,ut quonia sciret, ipse diceret: sin nesciret, ne nos putaret, quod se plane scire prςdicaret, nos aute negaret, posse decipi .Neq; enim adeo nos imfantes esse,ut nobis improba callidamque opinionem insereret, ex eoque addictos nos sibi haberet, quod se aliquid quod nefas sit enunciatu tenercexistimaret. Ad haec ille respodit, animu a corpore ab ipso seuocatu esse, se intelligere nos hoc sciare, eundem aute se scire, ignorare nos, no mortui animum ministrare, sed daemona quendam qui animu se esse fingat. Ego tum co firmaui nos,cum multa in vita absurda nec credibilia audierimus, eo tamen sermone ineptiorem atque amentiore nunquam audituros sperasse. Si enim Daemon animi specie& habitum induit, quid necesse suit
animum a corpore discedereὶ An no ipsi praesentes audiuimus, cum animum e corporis domicilio,iureiurando adactu expelleres Z Qui aute fieri potest, ut cum alius iurisiiuradi religione obstringitur, alter non adactus iureiurado, metu obteperet Nonne tu ipse cum aliquando quaereremus, quid ita interdum etiam finem & terminum co-