장음표시 사용
41쪽
grassaretur. Neque id pluribus inquirendum putaui,quod
rustra videretur negotium istud in tenebris ambulans,no stras coniecturas exercere: quamuis suspicio aliqua animuPulcaret, an s quod multorum circumferebatur sermone Theophilus Raynaudus mentito aut mutato Graeco nomine in Latinum,quam Lepissime luserat dum viveret fabulam , post funus etiam prosequeretur , & hoc opere posthumo testatum voluisset , se immortuum suo scrubendi generi, & quod superstiti placuerat, vivis exempto non displiciturum. Sed Deus meliora piis : absit ut de viro Catholico ac religioso, quamuis nostrum prosesib hoste , tam atrox stelus, & mortem adeo infelicem si1spi Carer quamuis stylus, eruditionis, ac variae Lectionis ostentati, non dissentiret a Theopsilo. , Sed meas animaduersiones iam in aliquot tractatus promoueram, cum viri cuiusdam nobilissimi, & sapientatissimi beneficio, datus est mutuo liber similis argumenti, Hispano sermone scriptus, authore Aquila , cuius cum nostro collatione, comperi certissime plagium Amadari,& Theophili sub mentito nomine delitescentis, dolos. Plagii indubitatum est argumentum , Amadaei cum Aquila perpetuus consensus: nam praeter quod propositiones omnes, quae utroque libro extant, conueniunt
sensu & numero, si excipias ab Amadaeo additas duas, re septem ex Aquila in unam compactas s quod suo loco obsermabimus) tesponsonum ad assertiones obiectas,idem fere ex utroque est ubique tenor, ut versionem non striptionem dixeris esse alterutrius. Sed cum Aquila supra decennium prodierit ante Amadarum, certum est, illo imterprete librum Hispanum Latinitate fuisse donatum,
mutato tamen ordine, & voluminis mole,multis partibus aucta. Propositiones 1 31. quasi fortuito, nulla rerum, &argumentorum ratione habita, Amadarus per certa caputa , in quindecim tractatus digessit, & quae ex Dominicanorum libris loca indicauit tantum Aquila, qui Esclapes Collectori respondet i ad longum exscribit Amadaeus, Pluresque in Dominicanos calumnias, Theophilo Raynaudo familiares , ex libris de immunitate Cyriacorum,& de absolutione moribundi , huc accurate trans
Atque ut fidelia una duos parietes dealbemus, eodem
42쪽
argumento Theophili Raynaudi plagium aperire licet, illique hanc lucubrationem asserere , quasi genuinum opus. Si quid enim reconditae, & variae Lectionis habet, ab Aquila excepit : caetera simi Theophilo Domini ea norum perpetuo insectatori singularissima. Sed quibus gradibus haec leuis suspicio in apertam prouecta sit de
monstrationem , agnoscet Lector animaduersionum no strarum ordine , & serie , quam nolui immutare duplici de causa , primum ut me improbo labore leuarem, librum iam dimidia parte confectum , iterum inchoandi: tum ut Lector agnoscat meum candorem, & me nihil temere scripsisse, & de hac re sicuti soleo de caeteris, ita tuis e prout coniecturae , aut certa argumenta animum impellebant. Neque enim patior, quibusdam prςiudiciis, ex amore vel odio, & variis suspicionibus, ut plerique solent, excaecaLi.
SECTIO PRIMA. maduersiones in praefationem, suffragia libri, sex ex illo tramim.
o e mihi in Amadaeum permitto , quod ipse in Aquilam sibi assismpsit , nempe ius , in gratiam
Lectoris ordinis tractatuum immutandi , cuius commoda , series animaduersionum satis demonstrabit. Causam virtutum suscipio , in quas hoc opusculo videtur Α- mados classicum canere, & I. Sectione virtutes infimi ordinis, quas morales vocamus, studio & labore nostro parabiles, L. altioris ordinis virtutes Christianas, & insu-sas, una religione eiusque partibus contentas, 3. denique silpremi generis Theologicas virtutes , Deo cognatas raugnabo. Hic ordo & scopus est: nostrarum animadonum , unde polliceri liceat Lectori fructum non poenitendum. Vindiciis harum omnium virtutum me accingam,ubi meo consilio iam aperto, aliquot praemiserim
animaduersones in praefationem Amadaei, & sustras quibus librum suum munit.
43쪽
'Animaduersiones in praefationem O μου seria Libri.
Pgar Arro Na ad Leeiorem duo accuratό exequitur Amadaeus , primum quam potest diligentinime , plagium & furtum dissimulat , & occultat : deinde ad causam quam videri vult Societatis suscipere , tria parat praesidia aduersus obiectas assertiones Iss. quas cx inuidia Illatas calumnias vocat. Primum praesidium assumit a SS. PP. exemplo, qui aduersus heophantas silentio primum, deinde iusta desensione, se muniuerunt: alteram sumit ab authoribus aliorum ordinum , unde ait prodiisle . quas propugnat propositiones : tertium denique extruit Pontificiis decretis, in aduersariorum dogmata Theorica, quae credit in tuto ponere, quidquid sibi, suisique libuerit de Theologia morali docere.
plagium Amaaeei aperitur ct praesidia euertunturi
P Ri Mis praefationis verbis, enonyma , inquit nes oqωίιὶ contra moralem Societatis doctr/nam,annis elusis,fmUMm libeliam qMamplurim1s probris , contumeliis contextum per GermanIam sparsit; Isuitarum vel potius Δωm, un/us , vel alterim Iesulta opiniones , improbab. orntis , scandati, temeritatis , cs erroris nata dengran rem. Paucissimis his verbis prope infinita peccauit Amadaeus : ex innumeris tria obserua. Cur Anonymum Vocas , quem certo certius Esclapes. seu vero, seu ficto nomine noueras appellari 3 Cur addis per Germaniam librum sparsisse , quem in Hispania primum editum Hispano sermone , magna exi parte Latinum faciebas, quem Diatri bis de immunitate Cyriacorum , calum niabaris scriptum ab uno Goliath, addebasque incredibili
audacia , cuius in nullius, nisi in Theophili mentem v
44쪽
nire poterat, librum hunc Hispanum, Romae in conuentu Mineruitano Dominicanorum , furtivo praeso fuisse editum Cur ista tacuisti hac monitione ad Lectorem Omnino praefanda nempe ut plagium Occultares. Sed hae fraudes leuiores stini aliarum collarione, quas
adiungis uno verborum tenore contra cDmmunem, &receptam tui instituti doctrinam, unius aut alterius Vestrum scandali, &c. opitiiones denigrari. Si haec ex antimo ita scriberes, nec aperta esset disshntio dictorum a tua
mente, tecum conuenirem , & perpetua cum tuis esset nobis concordia. Hoc unum a te exigo, cur ipso Praefationis limine scribis, pro comperto , & pro consess o, apud te tuosque,quae vobis obiiciuntur propositiones, esse unius aut alterius vestrum , caeteris omnibus haberi pro reprobis , & singulis horrori esse atque execrationi At quam tibi ab hoc sano, & sancto consilio auersa sit mens,omnes tui opusculi paginae, & lineae clamant. Et ne longius argumenta repetam, plura & validiora quam vellem , suppeditat ipsa Praefatio. Si ex priuato alicuius tuorum scriptorum sensu , credas haec paradoxa esse deprompta, cur ex inuidia in Societatem ab Esclapes, & aliorum ordinum Theologis ais collecta esse λ Atque ut finis exordio Conueniat ad calcem libri concludis, nulla veritate obiici vobis, nullo iure improbari, & Zelo praepostero, atque amaro proscribi & damnari: Cur illis propugnandis quasi sint sensa totius instituti, tot cxtruis praesiaia Sed quis tandem legitimo aelo locus est futurus in stetera , si inuidiae imputetur quod profitemur odium tot spurcitiarum, quas tuo & aliorum nomine, quam potes accuratissime defendis , collectitia farragine opinionum teterrimarum 3 Accusatores ab inuidia absoluis, & aeterna gloria illustras; teipsum Vero, & quos deflendis, omni genere sticrilegiorum , & Reaitatum conspurcas. Sic
enim te conuenio, vel quas nobis execrabiles refers opiniones . & contendis probandas, & tutas esse, vis unius
aut alterius, vel totius Societatis esse sensa: si hoc postremum respondeas, prodis Societatem, & si tibi vii fides esset i quod absit suaderes vitiorum omnium sentinam esse. Si vero asseras primum, id est, priuatum Vnius put alterius , non communem ordinis tensum i cur ais
acgisse ad istas calumnias, exemplo Hieronymi & Basilij,
45쪽
3c tuo tandem ore, & calamo, silentium ad sui defensi nem obrupisse λNon poteras hac responsione apertius a te ipὶ dissentire, vel accusationi prquaricari, & quam suscipis causam communem prodere.Si unius,aut alterius tantum Iesultat. sunt opiniones, quas Monymus collegit, non minus valida quam obuia, & in prompta erat defensio, has opiniones esse exerrationes a legitimo & communi sensa Societatis , unius aut alterius filij degeneris, a quibus deposceret poenas graues ob laesam matris sanctitatem. Hoc uno verbo quasi spongia, poteras totum librum delere , & te improbo labore levasses , singula quae obiiciuntur defendendi & expendendi. At tu conita Inale tecum conueniens scribis : Cum Iesus rum moralis doctrina iacte, omnes fere neologia Professores a Irocinio mώleeanmr; in
omnes facula contorsiss- Anonymum, omnes une id feriri:
Ac proinde communibus viribus esse refellendum. His verbis ae te ipsb plane dissentis, & caespitas tui prorsiis immemor.Si liber ille famosus,quem ut ais Theologi λ mora, Iem Iesultarum,nescio quis de grege inscripsit, ex centonibus Molinaei compactus,carp1t tantum umus aut alterius Iesu itat opiniones, salui, & tuti sumus omnes ab illius. iaculis: si ipsa Societas, & tu illius nomine agnoscas, non Vere tuum, sed unius aut alterius seuexEcastigandi, sensum esse priuatum, neque vos hac accusatione perstringi, nisi silentio aut nimia in filios indulgentia, vos horum omnium conscios esse probetis.
Nam quod silentii, exemplo Hieronymi & Basilij, inicausa non dissimili, ais diu tenaces vos fuisse, ex contem -ptu . aut patientia calumniarum , praeter quod falsiim est,& contra publicam fidem . cum non desierint Vnquam, x ubique gentium, & locorum, aduersiis has accusationes intercedere, & obstrepere plurimi ὸ vestiis: injurius es in SS. Patres, quos imitatione silenth, & cognatione causta tibi adiungis. Nam quotus quisque est ex tota anti uitate , qui aduersiis legem Dei pro libertate, & libi-uae pugnarit; nisi forte Iovinianus aliquis 3 Hieronymum vero & Basilium, Lutherus in conuiualibus collo quiis clamat, se toto corde odisse, quod castitatis, ieiuni,
leges commendent, quas tu resoluiS.
Caeterum ne singula prosequar , quae tua Presatione
46쪽
ANIMADV. IN PRAEFATIONEM. γhabes omnino conficta , praeposterὰ morali Theologia
quae una damnatur, defenuonem adsciscis ex triplici capite : primo ab inuidia calumniarum , quas ais , post seru tum aliquando humilitatis, & patientiae causa silentium valide depellendas esse, quasi meret calumniae sint, quaecumque scelesta execramur : quae nisi reponas tua non
esse, neque illorum quos defendis, sed vos quae obiiciuntur quasi nefanda detestari, non pote esle immunis ab his flagitiis. imo capitalius illa admittis , dum probas quam qui perpetrarunt : quia multo grauius errat, &Peccat, qui scelera docet aut permittit, eorumque im-Punitatem spondet , quam qui re ipsa admittunt, iisquesbrdibus se conspurcant. Hac una damnatione, & execratione impietatum debueras esse contentus, 'ua tutus esse poteras di sed alia tibi mens est, nam totis viribus contendis , quas ut Iesiuitarum opiniones, & eorum commenta , ex ipsorum i vel potius Dianael scriptis labore
improbo , aut saltem ore exscripsit, aut euulgauit Anonymus, non esse censura ab ipso sulminata dignas, elaam indoctis dilucide constare.
Nec magis fidum, & firmius est praesidium aliud, quod
speras ex nostro Ioanne Martines de Prado, quod promittat opiniones vobis obiectas, se in Scriptores aliarum familiarum, ut in primos authores relaturum, a quibus tui excerpserint , & probarint. Nam ut omittam. , in alienum selisum, eorum mentem, & Verba a te detorqueri : ut taceam reliquorum ordinum nullum tanquam
communem doctrinam defendere, quidquid alicui e suis exciderit licentius dictum , & hanc Dominica nos viii D. Thomae, Minores Scoto reuerentiam adhibere, ut quae scripserunt communi consensu sequantur , & pro virili propugnent, alios si quid perperam tradiderint, inde nis relinquant , & primi omnium damnent: quipserat eos, qui ex omnibus Theologis sedulo inquirant, quidquid praeter honestum & legem, commodo & voluptati indulseritim , & propusnandum suseipiant ; quasi: ius aliquod ex unius aut alterius authoris Classici suffragio comparetur, opinionibus hodie natis, quod piaculum sit lacesIere, & qui illo iure probabilitatis tenuissimae, munitum poenitentem consessarius recusauerit ab luere,uus sit lethalis peccati. Quis eorum Theologorum, tu
47쪽
Primi has adinvenere opiniones, crediderat, eo sim coegitationes euasuras, quo Guimenius , aliique eius assectae prouexerunt : ut qui illud ius probabilitatis a se assertae negauerit esse certissimum, & ex illo Sacramenta administrare, friurus esset mortalis peccati compertus λTerrium quod admouetur , & extruitut praesidiurri
Theologiae Morali Amadaei, ex dogmatica a Iansenis his,& a Caluinistis Maresio , Vertachero, & aliis lacessita, nihilo melius est aliis superioribus. Duo enim hic etianx
peccat Amadaeus: videtur aut ignorare controuersiae nostrae statum, &de una Theologia morali nos agere, non de dogmatica . aut nescit longius distare has duas Theologiae species, quam ut qui de credendis dogmatibus nihil sentiat alienum a Catholico sensu, nequeat ab Ecclesiae filiis , aut etiam ab haereticis merito lacessiri , & alua dogmatum fide, ab agendorum regulis recedere, & alios procul abducere. Seiungendae sent igitur, quas fraude permiscet Amadaeus, diuersorum ordinum Theologiae. Non dicam plures etiam e Catholicis, minime assensuros elogio quod tibi comparas ex Vertachero: ex vestris scriptis certius cognosci, quid Catholici in quacunque causa teneant, & quae sit ipsa quodammodo Papisimi medulla, quae non magis in Papa, quam in Iesuistis inesse creditur.
Sed nihil ista haeretici verba moror, aut expendo, quae melon eius a suscepta disputatione avocarent. Esto quoad multa controuersarum capita, ut de Purgatorio, de iustificatione dogmata, quae uno consensu , & ore aduersus haereticos propugnamus Catholici omnes , e vestrum & maxime si vultis Bellarmini quem Antonius de Dominis Pontificiorum collectorem vocati scriptis cognosci possit quid Catholici teneant: male inde colligis vos solos, aut primos, esse auitae fidei vindices, & quae extruxistis praesidia aduersus Haereticorum furorem , firmiora eslb, iis qux Academiae Parisiensis, Lovaniensis, aliaeque orbis Chris iani florentissimae, appararunt Omni armorum genere instructi Sinis armamentariis. Sed hoc unum obtendo, quod ad nostram controuersam facit, te fraude dogmaticam partem Theologiae, miscere cum morali , multoque peiori errore potestati Pontificiae illudere. Miramur omnes & obstupescimus , te ita in summum Pontificem comparatum, ut cum libro,
48쪽
singulari inscripto αὐτο ς ερα illius decretis asserueris omnimodam in fallibilitatem quoad res facti & iuris, eamque contendas constare quoad virumque caput, constitutionibus Innocenti j X. & Alexandri VII. omnem Videaris abrogare decreto Alexandri VII. in P. Piroti Apologiam pro Casuistis. Neque enim ignorare potes, quas tuo opusculo laxissimas opiniones pro virili defendis , a summo Pontifice confixas, constitutione in Apologiam, cuius nullam habes rationem. Mirum plane estre adeo tui dissimilem, & in stultimos Pontifices diuerso Plane animo comparatum, ut si quid pronuntient quod tibi faueat, excipi velis quasi indubitatum, quoad res etiam facti: si tibi aduersentur , abiicias omnino etiam quoad res iuris ἡ videris ad tuum commodum decretorum Pontificiorum vim diuidere , aut potius elidere.
OVAE ex dissitis orbis Christianis regionibus, ex Sicilia primum ab uno e Patribus Societatis, deinde δRegno Valentiae in Hispania, ab uno Capiacinorum iterum Prouinciali Ministro , & tandem ex Gallia , a duobus Carmelitani ordinis Doctoribus Parisiensibus, congerie sincomia, potius quam suffragia teterrimi operis Amadaeus , sitspicionem ingesserant , ne ludio potius, aut erro esset aliquis , quam legitimus author Amadaeus. Sed ubi sub hoc nomine latentem deprehendi Theophilum , censui adeo sibi visium proprium opus , sinistris suscipionibus opportunum, ut non putauerit posie tuto in lucem prodire , nisi muniret suffragiis , ex toto orbe Christiano collectis. Decen te Siculo nihil miror, fauisse his opinionibus laxissimis , quae ex Sicilia authore Diana conterraneo, densissimo agmine supra scio o. erupere. Id fidem & admirationem apud me omnem superat, repertum aliquem,
ex senerissima Capucinorum disciplina eiusque familiae Ministrum Prouincialem , qui ncdum passus sit edi, sed etiam laudibus extulerit opus ad caelum usque; undet,duPcandus erat ignis qu9 conflagraret, idem qui indo
49쪽
ro D 1 sp. I. S E CT. Ι. exarsit, & emicuit castigandae posticae libidini ι quam
furto triginta solidorum, id est lethalis culpae, leuius pe Catum esse totis viribus. contendit, & illud opus flammis caenestibus, & piacularibus absumendum , hoc solum nomine etiam si caetera deessent, quamuis infinita suppetant non minus immania & horrenda. Sancte iurat ordinis Fratrum Minorum Franciadum Capucinorum, Prouinciae Sanguinis Christi minister iterum Prouincialis,id est, Omnium ex tota Prouincia austerissimus, se maxima animi Voluptate, nec minus intenta mentis indagine quasi Pretiosum opusculum affabre concirinatuim se aulo vidisse, accurate euoluisse,& pensiculatius expendisIe: & quamuis . spurcitiis scateat ad quas infernus exhorrescat, ait, sibi nemus fuisse amoenissimum, pulchris , variisque floribus i . Cunde consitum a sapientissimo Amadaeo. Vix oculis meis credo cu ista lego,& alia quae pudor prohibet referte,nec puto Capucinorum ulli,huiusmodi verba excidere potuisse: atque ad istum casum multo me grauior occupat stupor, quam cum Capucinorum Annalibus a B uerio eleganti,& Tulliano Scriptore lego, casum Bernardini Oeliini e secundo sanctissimi indinis Ministro Generali apostatae, Geneuam profugi summeque laudo, quod nuper de religiosissimo Patre ex eadem familia rei tum est, incensorem exarsisse, ut iurarit se apud Ministrum Generalem, qui visitationem sui ordinis obit, accusaturum sacrilegii, & temeratae ac profligatae Religionis, & raoti sceler s poenas grauissimas daturum. Nam ut monui; multo immanior illorum est reatus, qui scelera docent, α laudant, 'quam qui admittunt. Vix patimur eos qui Exomologesin peccatorum faciunt, ea esserre Verbis, sed praecipimus ut molliant aut tegant , quam fieri. Potest honestis. Quis patiatur libros sacros & Theologicos huiusimodi portentis sputeitiarum edari,ut imposterum ludibrio Theologi Catholici habeantur apud haereticos,& horrori apud pios omnes Sed de his plura quam Vcilem. Vtinam necessitas ne dum Doctorem Angelicum nostrosque Dominicanos, ab huiusinodi criminum con-Grtio sed etiam Catholici nomen ab haereticorum, & impiorum scommatibus vindicandi ista ab inuito non extor inent , quae boni consulet aequus Lector, & condonario
studio, ac reto in Theologiam, & matrem Ecclesiam.
50쪽
Animaduersisneyin Tractatum secundum, de opinione Probabili: ct S. Thoma , eiusque Scholae,
ac Dominicani ordinis vindicia.
T Icet et plura occurrant toto hoc libro, Suae genuinum opus Theophili probent, & ex eius ossicina prodiisse;
ὰ multis tamen unum obseruo, quod argumento sit lucri- . lento ; nempe ingenitum Aut horis in Dominicanos odium, eo certius, & nocentius quam aliis quatuor in illos exaratis libiis: quod lateat de industria, multis nostrorum Authorum elogiis occultatum.Sed inAmadariam cadit illud Taciti , es tina inimico m genuis laudantes et multo crudelius hic tauit laudibus , quam alibi scommatibus & calumniis. Idem ubique est animus, idem consilium , sed pugnandi & nocendi artes mutantur. Alibi erumpit apertis contumeliis , & sarcasimis odium, hic comprimitur; nempe ut aliqua beneuolentiae obseruantia,& honoris significatione, nos ad suarum opinionum consensum pertrahat, & in nostros Scriptorcs , quasi in pri- os Authores omnium laxitatum , inuidiam derivet.
Vbique Dominicanos tum antiquos tum recentes,& Οmnium Magistrum D. Thomam, objectat accusationun fluctibus, ut a sliorum capitibus depulsi, in nostram perniciem redundent.
Mira est aduersiarij ealliditas. Ex quibuidam neficio regulis, ita comparatus est, ut si quae sit commodi & gloriae spes aut seges, ad se totam reserat, aegrε aliorum ad inmittat consortium, aut si excludi nequeant, primam sibi suisque vindicet: cum vero res est plena periculi & inuidiae & inde infamia, &alia pleraque mala timentur; nedum sectos , sed etiam duces & magistros, ex aliis tam bis interdum, sed ubique ex Dominicanis assumit: quasi dicat: quid damnas quod aliena dicta reseram non mea senis depromo, neque noua dogmata cudo : si quid peccatum sit, ne mihi ab alus exseribenti imputes: uti tu rium ghoriam non ambici, ita nec conuenit, me si quam