Sancti Petri Damiani S.R.E. cardinalis episcopi ostiensis ordinis S. Benedicti, e congregatione Fontis-Avellanae Opera omnia : nunc primum in unum collecta ac argumentis, et notationibus illustrata

발행: 1783년

분량: 316페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

3 DEDICATIO quae nisi fallor illae duodecim cruce significant, quas in circuitu Ecclesiae videmus impressas. Sed jam dimittendus est stylus , quia ingenii paupertas, infirmitas carnis, quae solito durius inundavit, vetant me aliquid longius scriptitare. Si convalere potuero, exequar quod coepi , ad honorem illius, qui est benedi tus in laeeula . Amen X H V I A. DUODxCiΜ Sacramenta sint in Ecclesia. Constat Sacramenti vocem ambiguam esse , atque ex prima impositione non gnificare tantum sacrum signum sanctificantis gratiae, ut a Theologis accommodata est ad significanda propria Sacramenta , praesertim novae legis quae tantum sunt septem sed ex se latius extendi ad significandum quodlibet abditum, mysterium, praesertim illud , quod cum spirituale sit, sub velamine signorum sensibilius latet. ΙΛhoc ergo sensu hoe loco sumpta est vox illa

Sacramenta , ut constat , tum ex tanti Doctori eruditione is fide , qui non ignorabat septem tantum esse novae legis propria Sacramentara tum quia paulo ante dixerat. In Eccles contegi uoltiplicem arietatem Sacramentortim. Quo verbo significat, se non loqui tantum de proprio Sacramentorum genere, sed de omni varietate mysteriorum . vel aeremoniarum visibilium, quibus Ecclesia ornatur. Quod autem in hac numeratione nonnullam affert obscuritatem, solum est , quam rationem in re servaverit Damianus ti praesertim cur ex septem propriis Sacramentis sex enumeraverit , mi ita principali eorum , quod est Sacrofanstum Eucharistia mysterium cur e iam ex impropriis,' late dictis Sacramentis,

sex alia numeraverit, cum etiam ratione pari potuerit alia complura numerare , Ut Uasorum sacrorum vestimentorum benedictionem , aut consecrationem , Sacramentalium

omnium institutionem is benedictionem , ut aquae lustralis, panis benedicti cerae , ex qua Agnus Dei conficitur item exorcismi , similia: ex illis , quae numerat , mutia non videantur illincta, ut sunt varii Religiosorum stat US.

Dicendum vero est in primis, Sanctum Do-εtorem non omnino praetermissi Eucharistiae Sacramentum: nam sexto loco declarans Sacramentum Dedicationis Ecclesiae, subdit aetverba bis omni simentorum gloria mulatus ingreditur ad altare , fac, scium sngulare celebraturus , si sanctificationis μnem imposit-ιs. Ecce sub hoc Sacramento complectitur ausulitisimum Eucharisti mysterium. Et ne videretur supremum Sacra me tum , obiter , O quasi aliud agens attigisse

subjungito suis hujus a sy caliginem fermonis claritate pus illuminore Attigissemus

tamen quantulumcumqae, nisi nos, is tempori-htis quidam, qui Carnotens prodet Eccles , vivaci ismo mentis igne liticidius omnia declarasset. Ad illum igitti plenissim:/m fontem stientem mittimus , tibi plenissimam hauriat

ib. caν veritatem . misce autem verbis Lectorem vi-

. . et ' detur remittere ad Epistolam Fulbu rti Carn

tensi Episcopi, Adeodato scriptam. Non er , M. i. m go omisit sanctus Cardinalis omnino hoc divi μα- π num Sacramentum, sed quidquid Fulbertus de . . s. illo scripsit, sua interfuisse videtur Adde '' .

potuisse etiam praetermittere numerationem Eu ,- ονου.

charistia inter illa duodecim Sacramenta, qui et' tantum agebat de Sacramentis , seu visibilibus 24 i.. .. signis , quae ad venerationem in honorem hujus excellent illimi Sacramenti ordinantur , in 'dedicatione Ecclesiae figurantur . Itaque Eucharistia non solum Sacramentum , sed etiam continet in se finem Sacramentorum omnium; nec est solum signum, sed etiam res, ad quam sacra signa referuntur is ideo

non numeratur inter Sacramenta , quae sunt

tantum caeremoniae vel signa sacra Unde inferm. . de eadem Ecclesiae Dedicatione , ait idem Austor Per hoc , quod in acris altaribus Dominico corpori Sanesiorum reliquiae copulautur , unitum Redemptori suo sanctae Eccles corpus ostenditur . ' quasi ponsus cum ponsa in sancto altaris thalamo collocatur Itaque in praesenti sermone illa tantum Sacramenta numerat , quibus sponsa ornatur . Se ideo merito potuit inter illa sponsum ipsum

non numerare , sed solum attingere . tamquam ultimum complementum totius ornatus

ejusdem sponsis. Unde' in eodem fermone 4. optime concludit i omnia illa Sacramenta re ferri ad honorem corporis Dbmini is memoriam mortis ejus Dignum se et , inquit, ut in altari , super uod corptis Dominicum 'ugiter immolatur, mors ejus etiam per rerum ino bilium 'semnia nuntietur . Si qui autem recte consideret sancti Cardinali everba illa : Duodecim facramenta funt in Ecclesia circa quorum instantiam refectitur Christidini Religi is auctoritas Intelliget ipsum solum voluisse numerare illa Sacramenta, id est , caeremonias , aut observantias Ecclesiasticas , quibus Ecclesiae membra veP constituuntur, vel perficiuntur is ornantur , au mundantur , vel in diversos gradus is ordines distinguuntur. Hac ergo ratione ponit Baptismum , tamquam primam Ecclesiae profossionem is quasi viam , per quam Ecclesice membra constituuntur. Cui adjungit Confirmationem , tamquam perfectionem ejus is sacram Unctionem, monfessionem, tamquam medicinas his membri necessarias ad sanitatem animae corporis, si expediat. Adjungit deinde duo Sacramenta , ordinis , matrimo mi , quibus duo ordine membrorum Ecclesiar scilicet Ecclesiasticorum, lateorum distinguuntur . Inter laicos autem Rex tantum , aut Imperator videtur ad specialem auctoritatem defensionem Ecclesiae pertinere 3 ideo inter illa Sacramenta ponit Regis unctionem Inter Ecclesiasticas vero personas tres gradus distingui possunt, scilicet Pontificum, Clericorum Religiolbrum . Addit ergo Sacramentum illud , quo Pontifices consecrantur , sub quo totum sacrum ordinem , Clericorum communem statum comprehendit. Deinde vero eligiosorum statum ac professionem , ut

maxime pertinentem ad Ecclesiae auctoritatem, . ac perfectionem enumerat, in quatuor ordines distinguit scilicet Canonicorum, Per quos

202쪽

Duo reli

qua .

regulares Canonicos, atque deo Religioso o. rnnes cleric .ilem stiIum profitentes comprehendit deinde Monachorum in communi viventium is remitarum solitariam vitam agentium , monialium religiosam etiam vitam profitentium, quam pios essionem religiosam in te Sacramenta , quae ornant Ecclesiam, non immerii numeravit. Atque ita probabilis ratio hujus enumerationis consilat, satisque fit dubitationi, cur alia omiserit aut enim ad haec facile reduci possunt , aut ad praedictam Ecclesiae auctoritatem per se non referuntur . .

IL In Dedicatione Ecclesiae.

I MOLA Deo acri cium audis redde

Altissimo vota tua. Tria sunt principalia , perfecta sacrificia , quae reddere tenemur Domino Sacrificium pia contritionis, sacrificium uitae operationis, sacrificium laudis, vel jubilationis. brum duo in praesenti sunt necessaria, tertium hic inchoat, in futuro consummam tu . De primo dicitur Sacri cium Deo spiritus coutribulatus. De secundoci Sacri

ficui scri cium usiti alibi . Tunc acceptabis acrisicium justitiae . De tertio e Beatus populus, qui sit jubilationem . Item e Sacriscium laudis honorificabit me. Primum sacrificium placat Deum , secundum delectat, tertium honorat Non curat Deu de his sacrificii , nisi medullata sint, saginata. Unde ait Psalmographus: Sicut adipe, pinguedine repleatur uim mea . .

In lege omnis adeps offerri iubetur, 'o loca ullum pingue laudatur . Caro enim macra in sine pinguedine, neque quando comeditur praestat saporem, neque quando assatur reddit odorem . M autem pinguedo non corporis, sed spiritus . non carnis, sed mentis intelligi debet. Pinguedo animae virtutes sunt marsuaviter redolent, hae in Dei sacrificio Domino placent se sine his nullum sacrificium est acceptabile. Hoc adipe pingues erant illi, de

quibus dicitur : Manducavera ut, edi adoravertint omnes pingues terrae. Itemque tres pueri

in Daniele . Sicut in holocausto arietum, staurorum, scut tu millibus agnorum pinagitium , s sat sacrificium nostrum . Ut ergo placeant his sacrificia no ira Deo , pinguia snt,in medullata Sacrificium pice contritionis exigit butyrum humilitatis, quae in tribus consiliit scilicet, ut considerat homo , quam imperfectum sit quod habet, hoc respectu superiorum: unde illud : Ut fiam quid est mihi. Deinde ut consideret, quia nil habet proprium ; unde Apostolus : uid habes quod non accepist Consideret etiam , quod nil habet in hac vita,

quod perdere non possit , juxta illud. Memento unde excideris, o prima opera fac . Sacrificium iustae operationi exigit oleum discretionis . Sacrificium laudis requirit ballamum devotionis.

Habent autem haec sacrificia opposita sibi vitia quasi ex latere venientia . Sacrificio con tritionis opponitur absynthium indignationis sacrificio iustae operationi , acetum confusionis: sacrificio laudis , venenum adulationis sive detractionis . . Oneramus igitur, dileetissimi , Domino iam contritionem in amaritudine interiori , poenitentia exteriori ut fo- frie, juse, ac pie vivamus in hoc oculo. Sobrie nobis , ciuile proximo , pie Deo . Sobrie in duobus , in carenda voluptate , curis huius vitae : iuste in duobus , ut nemini noceamus, cunctis prodesse studeamus, iuxta illud: Doclina a malo, ac bonum te in duobus, ut scilicet in praesenti vi Uat justus ex Fide Win futuro aeternam exspectet beatitudinem . Unde Apostolus . Ex parte cognoscimus ex parte proph 'tamtis, cum autem Uenerit , quod perfectum es, Dacuabitur quod ex parte es offeram si dignam laudem in confessione oris,. devotione cordis. Pia quippe cordis contritio nascitur ex recordatione peccatorum timore futuri iudicii tu sta operati , ex assore virtutis o fiducia spei, laus, jubilatio ex assest charitatis recordatione beneficiorum Dei. Sunt autem tres recordationes peccati , prima afficiens, delectans, quae mala est; secunda exasperans pungitans, quae utilis est; tertia gloriosa, quae perfectorum sit. Afficiens est, qua afficitur homo recogitans ad ollas carnium AEgyptiorum , quam delitiose, suaviter vixerit quam arduum sit iter , quod aggressuru et . Recogitatio tingitans et , quod reminiscitur , quam sordide, flagitiose vixerit , non ut ad priora redeat, sed ut digne defleat coram se ea statuat, unde David e Peccatum meum coram me in semper

Tertia recordatio, Quae dicitur gloriosa , est quando homo remeditans qui fuerit is qua gratia de lacu miseriar de luto farci liberatus sit , gratias agit, dicens Non nobis Domine, non nobis , fed nomini tuo da gloriam Et cum Israelitis de Egyptia servitute liberatus , gratulabunde decantat , dicen . Cantemus Domino , gloriose enim honorificatus es equum ascens rem dejecit in mare cum Zachariaci Benedictus Dominus Deus Israel quia istam. fecit redemptionem plebis

suae. Hie sunt, quae Deo offerre debemuς. Tenemur etiam ei reddere, quae fecimus vota , juxta Prophetae admirationem . Venite, reddite Domino Deo est . o non reddit quod vovet , quasi Deum provocat irridet. Reddendum et . votum integruira, perfectum, quia aliter non satisfaceret Deo , qui votum nostrum tamquam proprium exigit dehitum . Unde in in lege dicitur , quod bovem, ovem , aure cauda amputatis , voluntari offerre possumus . Uotum autem ex his

sol Vi non potest , quibus aliquid perfectionis

Recogitet igitur unusquisque nostrum , quid

Domino oreri U satagat illud reddere Abrenuntiavimus saeculo . monachi nomen suncepimus, 'abitum . Uovimus Domino continentiam , obedientiam , humilitatem , patientiam , saecularium morum mutationem . Praedicta tria voverunt specialiter Sancti reddiderunt . Audite quid dixerit , quid fecerit Apostolus: Non fum, inquit, dignas 2 a ri

Uota acta

Tria vota

monastica. I. Cor. Is

203쪽

38 I

ri Apostolus , quia per cutus sum Ecclesam

Dei. Ecce pia contritio de recordatione pecca a Tim. . t . Item e Bonum , inquit, certamen certa Si,

cursum consumma Di, sedem ferυavi, de reliquo reposta es mihi corona iustitiae, quam reddet mihi Dominus in illa die usus Judex. Ecce justa operatio de fiducia bet. Item : Benedi-hlus Deus, oe Patre Domini nostri Jesu Chrisei, Pater misericordiarum totius consolationis, qui consolatur nos in omni tribu

latione nostra. Ecce laus de beneficiis Dei Vovit David reddidit Vota , inquit, mea Domino reddam in conspectu omnis populi eius. Votum vovi Jacob reddidit : Si fuerit, inquit, Dominus mecum , custodierit me in via, per quam ego ambulo, dederit mihi panem ad escendum Uimentum ad in- dAendum , reversusque fuero proripere ad domum Patris mei, erit mihi Dominus in Deum, lapis se , erexi in tittilum, Cocabitur

domus Dei , cunctorumque, quae dederis mihi decimas o feram tibi. Jephte Galaadites votum vovit, reddidit . Domine, inquit, i tritis deris filios Ammon in manus meas, quicumque primus egresstis fuerit de foribus domus meae mihique occurrerit revertenti cum pace a liis Ammou es in holocausum offferam Domino Transυitque Jephte ad filios Ammon , ut pugnaret contra eos, quos tradidit Dominus iumanus ejus . Revertenti autem in Maspha d

mum suam, occurrit unigenita filia sua cum mpanis , chori. non enim habebat alios

liberos . ua si fidit e stimenta fua , di ait: Heu me , filia mea, decepi ii me ipsa

decepta es. Aperui enim os meum ad Dominum , aliud facere non potero. Et fecit de

ea , scut voverat . Ipsum unigenitum Dei Filium iurasse Patri, ac vovisse scimus , attestante Psalmista , qui ait: Sicut juravit Domino totum oυit De Jacob , scilicet ut Sacramentum religionis in passione suae carnis pro salute generis humani expleret. Faciamus ti nos similiter, vota , quae vovimus, integre persolvamus. Quod ipse praestare dignetur, qui cum Patre, Spiritu sancto vivit regnat Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.

Gen. I. Non omnia Scripturae loca spiritualent halberit intel- Iigentiana AE cI. s.

III. In Dedicatione Ecclesiae.

FEci Deus duo magna luminari , luminare majus , t praeesset diei luminare minus, ut praeesset nocti. Non omnia, fratro charijsimi , quae sunt in cithara, sonant sed omnia iu0ant. Sic non omnia , quae sunt in divina Scriptura , spiritualem intelligentiam Renerant, sed omnia iuvant. Unde si in aliquo Legis capitulo fas sit sensum spiritu aliqua rimula intueri , non in inquisitione dormitare debemus, sed thesaurum jacentem in littera vigore alacris ingenii perscrutari. Quod satis egregie vir Sapiens adumbravit, cum dixit: Mudor ire intanu mulieris. Mulier nempe sacri eloqui litteram exprimit, ex qua fidelis expositor ructum gignit. Quae littera , cum ei Catholica rationis diligentia adhibetur, vitili intellectus robori maritatur cum vero eam seductae mentis ingenium depravat, quas castitatem feminae adulterino coitu violat . Recte ergo dicitur Ne dormias tu ni mulieris ac si aperte diceretur Ne in ecreto litterae sensu torpeas, sed latentem animae profectum pudica excute gilantia. Fecit, inquit, Deus duo magua luminaria. m. m. Verum quidem est, quod Deus in mundi creatione caelum clarum Soli Lunae illinxit

ornatu ut alterum diei, alterum noctis vicis situdinem gubernaret. Porro si interius perscrutemur, inveniemus nobis allegoria respondere secretum. Ecclesia enim mundi figuram gerit, sancta Ma- quia sicut mundus ex quatuor elementis subsi inuisis si it, ita Ecclesia ex quaternaria doctrina oram gerit.

vangelii coalescit. Habet autem Ecclesia suum diem habet k Lunam in nocte. Dies Ecclesiae est tempus pacis nox Ecclesia est tem p stas persecutionis . Sol vero in Ecclesiae die est sapientia Luna autem in Ecclesiae nocte ecti patientia. ii luminibus Deus Ecclesiam suam pinxit, quatenus in pace non sit improvida in bello non inveniatur mollis , hasta. Per sapientiam Ecclesia se protegit in pace a daemonibus per patientiam se tuetur in bello a persecutoribus. Non claudicat in Ecclesia, non ecti inermis, argumenta divina sapienter cludit , tormenta hominum sucti inet

patienter

Recta prorsus comparatio est Solis ad sapientiam, Lunae ad patientia in quia sicuti Sol Lunae, ita sapientia praepollet patientiae. Sapientia itaque Sol, quia illuminat patientia

Luna, quia confortat. His geminis brachiis Ecclesia pugnat, altero prositernens daemones altero vincens homines. Fecit itaque Deus haec duo magna luminari , quibus ornatur Ecclesia , quibus quasi duobus oculis munitur Chriasii columba Dissoluti nebulis allegoriar, tunc etiam rivulum Scripturae ad irrigandos mores nostros possumus trahere. Nam sicut Deus in hoc mundo duo magna luminaria secit, ita etiam in homine duo magna luminaria ordinavit. Nesibi videatur durum, quod dicimus homo enim alter est mundus, unde ipsa Graeca lingua vocatur, μικροκω oc , id est, minor mundus , quia ad similitudinem majoris mundi est factus . Nam sicut Deus majori mundo praesidet, ita quod ubique est totus sic anima cor pori dominatur, ita quod ubique tota est in

corpore.

Homo itaque habet diem , habetin noctem habet Solem in die, habet Lunam in nocte Die hominis est vita iustitiae, nox hominis est vita nequitiae. Sol autem in vita justitia est

charitas, quae praeest vitae iustitiae Luna vero in vita peccatoris, sit poenitentia. quam Charitatis clarus Sol est charitas, cujus quindecim radios . iti' enumerat filius Solis Paulus Apostolus , in Epistola ad Corinthips, ubi ait Charitas non .cor. D.

aemulatur , nou agit perperam , non insiatur

O quam clarum poenitentia iubar' noctem peccati removet. quod conscientiae nubilum

tergit.

Lunae huius , scilicet poenitentiae , quatuor Poenitentiae

sunt radii cognitio peccati, dolor pro pecca 'tis , confestio peccati, fructus eleemosynae. Prius

204쪽

IAE. SAEFleemosserae meris Pietatio. sermonis maius Principium non

habetur inras,

'portet cognoscere peccatum sed non sussicit, oportet dolere pro peccatos addenda est et iam confessio, quia frustra dolet , qui non confitetur, his ero adjungendus est fructus eleemosynae , qui est pretium peccati. Unde Propheta de impio dicit: Non credat frusἰra errore deceptus . t o aliquo serio redimendus si Pretium certe peccati est eleemosyna . Sed qui semper eleemosynam erogat,in semper peccat, frustra credit quod eleemosyna ei proficiat Interpretandum est igitur eleemosyna vocabulum. Et, Hebraice, Deus, Moys, Egyptiaca lingua dicitur Aqua, inde eleemosyna , id est Aqua Dei. E contrario videre possumus quod peccatum est ignis diaboli . Igitur contra guem diaboli opponatur aqua Dei . Per pende Christiane , dignitatem tuam, demptionem culpae tuae . Noli bellu in mente

contemnere . Deus eleemosynam fecit tibi corpus proprium morti tradendo, tu eleemosynam fac illi , buccellam panis porrigendo pauper . Esto prius in te misericors, deinde in proximum clementiae rivum effunde, ut sic pariter cum proximo ad fontem misericordiae valeas pervenire , esum Christor Dominum nostrum, qui cum Patre Spiritu sancto vivit, regnat Deus, per omnia saecula saecu-Iorum, Amen.

IV. In Dedicatione Ecclesae. . vere est mons fortitudinis , innuitur salutare vexillum , id est, Crux, quae immortali memoria viret semper, floret, atque fru estificat in mentibus electorum Per hoc autem, quod in sacris altaribus Dominico corpori Sanctorum reliquiae sociantur unitum Redemptori suo san Rae Eccletia corpus

ostenditur: quali Sponsus cum Sponsa in 1ancti altaris thalamo collocatur. Et quia in Apocalypsi , sub altari Dei visae sanctorum

Martyrum animae referuntur , aptissime consegruit, ut etiam apud nos sub ara visibilis mans eorum patrocinia recondantur.

Praeterea sicut in sepulchro Redemptoris myr-1ha malo missa sunt ita hic thus apponitur, per quod ejusdem Domini mortificatio figuratur, sicut ipse dicit : Quotiescumque manducabitis panem tine , in calicem bibetis mortem Domini annuntiabitis, donec veniat Dignum est ergo, ut in a itari, super quod corpus Dominicum jugiter immolatur , mors ejus etiam per rerum invisibilium aenigmata

nuntietur.

Parietibus quoque basilicae per circuitum duodecim de sancto Chrismate signa Crucis imprimimus, totidemque candelas flagimus, ut eam sancti Spiritus unguedine delibutam , Apostolorum doctrinis divinitus illustratam his signi invisibilibus ostendamuς. Sunt etiam alia nonnulla fratres mei , quae in ecclesiarum consecrationibus certi causa mysterii rationabiliter adhibemus, sicut est vinum, hyssopum, sal, cineres, pulveres, fragmen rubet lapidis . Quae videlicet omni iccirco per ordinem vobis exponere, cur adhibeantur, omit-

Iesu. 2. I. Res et

Gen. 11

limus, ne charitatem vestram prolixis sermonibus oneremus . Quae tamen breviter perstringendo transcurrimus, ut tenuem saltem uberius intelligendi lineam producamus . Porro sicut aqua vetus Testamentum, sic vinum significat Evangelium , quod Dominus tune expressit, cum aquam in vinum, in nuptiali constitutus solemnitate, muta Uit.

Et sicut liquores illi simul in consecratione miscentur Eccclesiae , sc proculdubio dignum est ut utraque ex iugiter nostro versetur in corde. Sal etiam simul immittitur, ut insipidus veteris legis sapor Evangelicae intelligentiae sale

conditus esse doceatur . Unde cum cive Iericho aqua illius ter se conquererentur amaras ait Eliseus: Ferte mihi a novum s mittire in Uticol si ui cum attuli, ent, egressus ad fontes aquarum, misit in eum fal, ait: Haec dicit Dominus: Sanata aquas has erit in eis ultra mors, neque flerilitas. Sauata ergo Mut aquae usque ad diem hanc iuxta verbum Gisi , quod locutus est . Per quod designatur . quod amara veteris Legis aqua per spiritualem Evangelii intellectum erat

in dulcedinem convertenda. Hyssopus autem

qui pectoris arcana purificat, idem designat de qua nimirum dicit Apostolus : Fideis sit cans corda eorum . In cinere vero significatur humilitas , per quam scilicet Abraham Deo colloquens, ait : Loquar ad Dominum meum cum sm pulυis is cinis . Per speciem vero rubet fragminis , fervor i uitur charitatis Hinc est, quod Adam dicitur terra rubra , i delicet ut in vocabulo primi hominis homo discat, quaticus, quia terra est , humiliter vivat quia ruber dicitur, a fervore charitatis geminae non tepescat . Quae scilicet omnia iccirco in Dedicatione Ecclesiae visibiliter admiscenturi Ut nos eorum mysticum intellectum in mente nostra recondere doceamur. Et quia

nos utique sumus Ecclesia , per visibiles pecies, atque corporea mystice designatur, quae spiritualium virtutum nobis inesse debeant Sacramenta. Haec interim vos nosse sufficiat, ut per haec, quae dicimus, valeatis, Willa conjicere, quae tacemus.

Videti praeterea , dilectissimi, quia Basili ex ista constat lapidibus is caemento quod si parietis machina in alta se subrigens, soli lapidibus coacervatur calcis, ac sabuli glutine non obstringitur , ad violentiae cujusliberim peto quidquid constructum est, necesse est subruatur . Quid est aliud templum Dei, nisi populus Dei Lapides nisi hominec Quid caementum, nisi tenax coagulum charitatis Unde dicit Apostolusci Charitatem habentes, quod cola . a. est inculum perfectionis . Sicut ergo muralis machina sine carmento constructa . perflantibus ventis evertitur ita boni operis aedificium ad quemlibet tentationis impetum cito collabitur , si paternae charitatis coagulo non te

netur.

Ut ergo , dilectissimi , sancti operi nostri

structura permaneat , Spiritu Dei vo in fraternae charitatis compage connectat. Non enim, omne qui Christianum videntur habere vocabulum, pervenire merentur ad Christum neque omnes, qui habent Ecclesiae societatem ad

205쪽

38ue

ad Ecclesiastici corporis pertinent veraciter uni educi, ratem . Tabernaculum nempe 'ederis , quodd Hrs xe Chri ili tunc praefigurabat Ecclesiam , egeleel Gelix fisu filius Uri de tribu Juda Ooliab filius Achisamech de tribu Dan pariter conitruxerunt. Ei s. i. Sed cuncti liquido novimus, quia de tribu uada natus est Christus, de tribu vero an nasciturus ei Antichrillus. Sic ex utriusque nunc membris universalis constat Ecclesia, id sola charitate discernitur, qui scilicet ad Christum qui ad Antichrisit ut merito pertinere credatur.

Unde Begeleel dicitur in umbra Dei quia quisquis Chri ilum veraciter sequitur, umbra sancti Spiritus, ex quo ille in Virginis utero

conceptus est , ab inia desideriorum carnalium temperatur Ooliab interpretatur protectio mea pater quoniam Antichristus cum suis utique membris atrum suorum, hoc est, Veterum Judaeorum, se testimonio protegit , dum legalia mandata iuxta litteram servat, ea secundum illorum traditionem carnaliter observanda mendaciter dogmatigat.

Ecce, dilectissimi, tabernaculum Dei nunc

communis frequentia societate construimus, templum Dei corporali frequentia sufficienter implemus, immo, ipsi templum Dei per nova regenerationis gratiam effecti sumus. Tem -

, , plum L j Dei ovium es, dicit Apollo ius ouod sis os: Spiritus Dei habitat in o-his . Ubi terribile est , quod prae sto subjungitur. Si quis templum Dei violaverit, di perdet illum Deus. Templum sane, id est, materialis qua libet, ac terrena Basilica , aliquando pulvere , vel levi quacumque sorde polluitur aliquando per effusionem sanguinis, vel certe per admissum aliquod grave facinus violatur; sed cum solus te nimius pulvis exaggerat , vel tenuis quaedam pollutio pavimenti munditiam foedat, levi ramusculo , quod iniectum est, scopi tur: sic ad priorem munditiam, quod foedatum est, revocatur. At si vel

homicidii, vel gravissimi, quod absit, sceleris

contaminatione respergitur, denuo per summi Sacerdotis officium necesse est instauretur. Nos

certe in die sacri aptismatis per sanctificationem Spiritus Dei templum sumus effecti quod si vel otiosi sermonis, vel exigui cujusquam reatus attaminatione contingimur, facile est ut levis poenitentiae satisfactione purgemur. At si gravis culpae lepram nos incurrisse contigerit adeunda est protinus mater Ecclessia, supplicandus ei Pontifex, ut animae nostrae templum quod violatum, atque destructum immani scelere cernitur, per sacerdotali auctoritatis officium , ac satisfactionis digna remedium novi

ter instauretur.

Nec dubium , quin illa templi spiritualis instauratio, quae per visibili Sacerdoti exhibetur ossicium , per divinae virtutis, atque poten tiar intrinsecus impleatur efferium , Christus Jesus, qui verus Rex est, macerdos, quod collapsum in homine, vel destructum maligni spiritus arte considerat , per plenioris gratiae largitatem in melius renovat reformat . M . , Quod eti)m templi Hierusalem instauratio tunc illa signaverat , quae per orobabel filium Salathiel, Ducem videlicet Iuda, ' Iesum filium. 16sde uosedech Sacerdotem magnum, facta fuisse le-B. Petri Dam. p. om. II. gitur sub Dario Rege Persarum . Sicut enim tunc Nabuchodonosor Rex Babylonis templum Hierusalem populum captivando destruxerat se nequitiae spiritus , qui possessor est intimae confusionis , humanam animam a sua saepe libertate captiva sic templum Dei perversa concupiscentiae sorde contami

nata

Et sicut per orobabel, atque Iesum, regiam videt ieet , sacerdotalemque personam tunc init auratum est templum , sic hominis anima furore antiqui hostis impellente collapsa per ejus astutiam turpiter violata , ex virtute Redemptoris nostri , qui ex utraque stirpe descendit, erigitor non solum in id quod fuerat, sed & in amplioris gratiae plenitudinem reformatur. Unde per Aggaeum

Prophetam de lapideo illo templo dictum est: Magna erit gloria lomus sitis noυissimae plus quam primae ct in loco isto dabo pacem , di ''cit Dominus Deus exercittium. Tunc Sacerdos

ille Pontificum Re Regum templum suum perpetuo millessurus ingreditur, Willud non

solum a perpetrati sceleris contaminatione purificat, sed etiam gloria continua deincep inhabitationis illustrat. Sicut per eumdem Pro iphetam dicitur Et veniet desideratus cunctis

gentibus, di implebo domum isam gloria , di υμα

cit Dominus exercituum.

Hortamur, itaque, dilectissimi sanctae

devotionis vestrae prudentiam salubriter admo cinemus ut si templum pectoris vestri cognosci 'tis, vel antiqui olli arte corruptum , vel et iam perpetrati gravis lima cujusquam sceleris attaminatione pollutum, illum adite Pontificem, qui restaurationis, totius humanae salutiς principaliter obtinet potestatem ; de mentis vestrae cubiculo pravae concupiscentia sordes abiicite, furoris, iracundiae stimulo per patientia mansuetudinem mitigate, petulantis luxu rite virus expellite . supernae contemplatjonis intuitu vanarum cogitationum caliginem dimovete sicque procul abiectis omnium sordibus

vitiorum , succedant spiritualium ornamenta virtutum, quibus suaviter delectatus omnipotens

Deus, illud in vobis construat domicilium, a quo sit ipse summitas simul, fundamentum

Summitas quidem, sicut scriptum eis Lapi ch lilii Adem , quem reprobaverunt di cantes , hic a Jesustius es tu caput auguli. Fundamentum ero, muniridia

sicut dicitur: Fundamentum autem nemo potes est,& fun-

pouere, praeter id, quod postum es, Chrsum :t

Jesum. I. cor. 3-

Non ergo sit mens vestra, dilectissimi apotheca mercium, non cupiditatis aerarium , non

area bellatorum. Quidquid enim sedulo versas in conscientia, hoc idem, ipse es in aestimatione divina. Omne quidem nos trum, sive boni , si V mali desiderium coram divino conspectu in nostra cernitur mente depictum. Porro si in te flamma libidinis aestuat, mens tua domu es fornicationis, non domus orationis si flames ines livoris, odii ; non domicilium pacis , sed campus videtur esse certaminis. Sit ergo mens nostra non obscoenae luxuriae clibanus, non passionum sentina carnalium non denique volutabrum itiorum, sed sit cum Dei omnipotentis auxilio spiritualium aula vir tutum,

206쪽

tutum, quam ipse supernus dignetur habitator invisere, atque in templo dicati sibi pectoris habitare, sicut per Prophetam promittit, di-x coriis cens Inambulabo in illis, s inhabitabo, ero illorum Deus: qui vivit,in regnat in Trinitate perfecta unus, verus Deus in saecula

taculorum. Amen.

SERMONES MORALES .

Sermo de Vitio linguae.

Sermo de Spirituali Certamine Sermo Sinnodalis.

De Vitio linguae CUM pius exactor quaecumque merce sub

chirographo alitioni offeruntur , amplectitur , securus et debitor, qui tenetur . Sic ergo fratres charissimi, si nimirum, cum vos

ad libenter audienda , ire de meae rusticitatis inopia proferuntur, intentos aspicies, ad reddendum vobis deincens promissi sermonis debitum promptior convalesco. Et quia per totius hebdomadae circulum , in cellulis singulariter constituti affluentibus Scripturae sacrae dapibus estis saginati , nunc de manibus servituti nostrae velle animus tamquam vilia ad vescendum poma suscipiat , ut postmodum ad priores epulas, quanto esurientius , tanto avidius

Curate igitur , ratres me , eum invicem convenitis , ut honeste , graviter, morose incedere studeatis, quatenus debitae mortificationis insignia pra ferentes inter vosmetipthsquiete, ac pacisce fraterna valeatis charitate congruere , extrinsecus adventantibus san- esse conversationis exempla Laebere praecipue tamen loquacitatis vitio severe , ac vigilanter obsistite, prurienti linguae fraenum iobrii moderamini adhibete , ne, quod absit brevis horae spatio perdatis otiosa loquetuto quod per plures acquisisti orando nune ex lingua leuiter affluat, quod mentem postea pCenitendo graviter premat . Saepe namque inter relictuos cibos, unum fortasse quid a comeden

te traiicitur , quod per plures postmodum dies

occupans stomachum minime digeratur . Sic nimirum inter multa verba , quae indit crete

proferimus , impossibile est ut non quandoqueat j quid prodeat , quo deprimi mentis nostrae stomachum sentiamuς, ac per hoc nequeat faci-l digeri : quia non potest oblivioni traditum cogitatione deleri . Nonnulli enim fratrurn pyl quam se aliquanto diutius siluisse meminerint, quadam quasi ex ipso silent j securitate praesumpta , mox ad proferenda vana quaelibet, Mevia defluunt non ad necestitatis indicta , sed ad voluptatis potius petulantiam ipdiscreta ora resolvunt. Quibus profecto valde timendum est , ne magis Deum vitio vanifluae verbositatis offendant, quam sibi prius

incessus decorum adhiben et in hae

Verba intiosa me tem a dunt, ut

d an stomachum Vana secuisma ex s. lenti cavenda.

de silentii sui censura placaverant Deum quidem, quem silendo orationibus in silendo , in se suscipere fortassis ante meruerant nunc vacando fabulis, i sermonibus otiosi; tanto periculosius, quanto vicinius persequi non

formidant.

Audiant itaque quid Paulus Ephesi dicat

Omnis , inquit, fermo motus ex ore vestro uou Ephes vi

procedat, sed, quid bonum es , ad aedificationem opportunitatis Fidei, si de gratiam audientibus. Et quia nonnulli Deum prius bene vivendo laetificant , sed postmodum superflua quaeque, perversa loquendo contristant: illico lubiunxit : Et nolite contri re Spiritum n .

sanctum Dei, et quo 'nati sis in die redemptionis. Perpendant miseri , quae illi laetitia in vanis sermonibus potest lenocinantes obrepere, quibus sciunt se non potentem muli, non etiam quemlibet sanctum hominem , sed plum

Spiritum sanctum , qui proculdubio Deus il

contristare.

Quanto autem cautelae studio lingua proca cita fraenanda sit, si qui nostis do siderat, inter quae crimina ab eodem Magi tiro Gentium

numeretur, attendat. Foruicatio, inquit Ephesia. omnis immunditia , aut avaritia, nec nomi uetur

in obii, cui decet auctos, aut turpitudo aut sultiloquium , aut currilitas , qui su rem non pertinet. Ubi enim fornicationem , immunditiam, atque avaritiam texuit , ibi etiam indifferenter scurrilitatem dii loquium nominavit ut manifeste detur intelligi linguae malum gravissimis criminibus in offensione coniunctum, a quibus in ipsa non est prohibitione discretum . Quid autem vaniloquio potest esse deterius , quod non modo per semetipsum infelicem animam e haliter gravat, sed & psam honesta vitae religionem, quae hominem Deo iunxit , evacuat Jacobo restante, qui ait: Si quis putat se religiosum esse , nouis cenaus linguam suam , sed educens cor suum , hujus Oana se religio . Quibus nimirum uerbis luce clarius constat , quia in nihilum omnis nostra religio redigitur, nisi solerter immoderatae lingua lascivia compescatur . Qui rursus ait sui in Cerbo nou offudit, hic perfectus es sis ba Lis . Si viri perfectio in verbi custodia ponitur, prosecto patet , quia per effraenata loquacitati incuriam , Omnis etiam perseitae vitae compositio dissipatur. Et si rem velimus diligenter inspicere , deterius peccat plerumque lingua , quam vita nam si vigilanti cura animam nostram cullodire proponimuς, ramen quia propagati de carne cum peccato sumus , impediente saepius pia carnis infirmita-tate , peccamus . Sed quidquid in humana conversatione delinquitur , frustuosae poenitentiae remedio , dc crebris orationibus e piatur

Consideremus ergo, tres charissimi, quam prave sit in lingua delinquere , quae compuncti , c amari cordis interpres pro nostris de-listi efficaciter consuevit orare eam vanissima loquacitatis vitio eam , atque obnoxiam divino conspectui reddere , quae nimirum in suae munditiae puritate persistens , nostris reatibus poterat veniam obtinere . Unde non immerito per virum Sapientem dicitur Fu-

vitium gravis rimis cryrninibus aequale Iacob 1.

207쪽

ITI LINGUAE.

geli plaga livorem fuci ; plaga autem inguae comminuet is . Ecce , lingua ossa non habet, ossa comminuit , quia cum ipsa perventosa verba leviter effluit, fortia, atque O-husia virtutis nostrae facta corrumpit . Nam cum mors vita sit in manu lingua valde cavendum est vitium, quod manu ad feriendum uti dicitur, unde inaniter loquentis anima trucidetur. Unde non immerito idem, qui supra, Sapiens dicit Multi ceciderunt in ore

gladii, sed non sic, quasi qui interierunt per

linguam suam Duo autem unicuique necessaria sunt, qui se ab hujus nequitiae peste cullodire desiderat ut

videlicetin proprium os a supervacuis sermonibus comprimat, aures etiam ab ineptis alienae loquacitatis confabulationibus claudat quoniam hoc virus non solum eo , a quibus

oritur , lethaliter inficit , sed eos etiam , in quos effunditur , perniciosa tabe corrumpit Unde scriptum est Sepi a res tuas pinis, s noli ni dire linguam nequam 2 ori tuo facito sita feras auribus tuis aurum

illum argenitim tuum cou erbis tuis facito sateram fraenos ori tuo retios attende, ne jorte labaris in lingua a-ιlas in conspectu uimicorum insidiantirem tibi, si casus tuus insanabilis in mortem . Salomon autem dicit et ui custodit os suum cusodit animam tiam oui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet malum . Nec enim credendum est, fratres me , sanctos Doctore , novi scilicet ac veteri Tei lamenti tot sine causa sententias ad Qersus linguae vitium protuliis . Nisi enim huic morbo immane periculum inesse cognoscerent , nequa quam advertus hunc tam austere , tam acu te , tam multipliciter , tam uniformiter dr-

sputarent.

Ut enim cetera testimonia sacrae Scripturae praeseream , quem Apostolica tuba illa non terreat , quae de hac pernicie terribiliter intonat , dicens occe , inquit , ita utus ignis quam magnam siυam incendit lingi a

gnis es, universitas iniquitatis, lingua consita ita in membris inris , quae maculat totum corpus infammat rotam natio totis nostrae , in ammata a gehenna . Non aurem

immerito lingua ignis dicitur , quia sicut de insipiente Salomon dicit e pertio oris illiusi ammatio . Si ergo lingua ignis est , quae

Omnem virtutum nostrarum silvam incendi , si uniser sita est in quitatis , si totum corpti sua

foeditate contaminat, si rotam nostrae nativitatis inflammat, id est, si omne meritum inllabili hujus vitae nostra sua damnationis incendio devorat, nisi linguam suam qui discreta moderatione culiodrat, quis de sobrietate, quis de altitate praei umere, quis de jejuniis, ii veyigiliis, aut aliqua se poterit bona operatione jactare RPonamus ergo , fratres charissimi , seaenum ori nostro non ex eo verba scurrilia prodeant, non fluxa laetitiae fomenta prorumpant non lingua nostra fratris infirmi vitam detractorie mordeat non bene currentis opera sub vitae hujus incerto praecipitanter extollat non

praeterita facita, vel dicta inaniter recitet, non quid a saecularibus agatur , inter ratres pestilenter narret , servemus, nos quod Paulus

Colossensibus praecipit , dicens : Sermo ester semper i gratia fale sit conditus ut fiatis

quomodo oporteat vos unicuique respondere. Sit

igitur lingua nostra modest , sobria , discreta pudica , sit oris nostri liva virgo die crescente, nisi utilitatis occasio praebeatur usque in crastinum , sive perendie incorrupta

servetur.

Portatis , fratre me , vobiscum , portatis clavem cellula , portare, clavem linguae opponitis pessulum ostio, adhibete retinacula salubriter ori vestro Auceps non emittit accipitrem , nisi anserem videat, monachus dimittet linguam suam , si loquendi necessitas non assi fata Dedignatur venator catulum solvere, nisi lepus appareat viliorem habeat monachus Iinguam suam , quam ad nullius salu tem , vel commodum inutiliter solvat P Sudat lapis in manu oppugnantium moenia is incassum volet verbum de ore stanti in sanctae militiae disciplina P Arcu frustra flexis cornibus non intenditur, bationale os ad effundenda passim superflua reseratur Parcitur pharetrae , ut ex ea sagitta leviter non ex ea pnon parcitur inguri, ut mordax , in quem libet verbum , velut ictum vulneris non ia-

Quid ad haec , fratres, dicimuς, qua nos a pumentatione defendere, qua pol sumus artificiosa nos excusatione purgares Numquid non facilius et , atque tranquillius facere, quam Io

qui Numquid non laboriosius est linguam per

tot prolixae loquacitatis verba discurrere, quam in suo quietam silentio permaneres Unde non immerito de quibusdam per Hieremiam dicitur: Docuerunt linguam fuam loqui mendacium,

ut inique agerent , laboraυetzιnt . Laborasse namque dicuntur , ut nequiter agerent , qui tacendo utique sine peccato melius quievissent.

Et si forte quemlibet fratrem in lingua se iugiter fatigare delectat , Paulum audiat quod

Corinthiis dicat risu id ergo , fratres cum σύ-

venitis, unusquisque virum psalmum habet dourinam habet , Apocalusim habet , linguam habet, interpretationem habet : omnia ad aedificatiouom faut . Si quem ergo tardet linguam suam rigida silentii censura compescere, orando, psallendo, legendo , sive etiam aedificationis verba proferendo, ludeat eam salubriter exercere, ne cui nunc ardet lingua in loquendi concupiscentia damnationis sua postmodum comburatur in poena. Neque nim negligenter audiendum est, quod dive ille petebat refrigerari linguam suam , quia cruciabatur in flamma . Quia enim , iuxta Apostolicam sententiam , humana lingua a gehenna , hoc est, a gehennalibus incolis, nunc dicitur inflammari non immerito postmodum flammis ultricibus tradita cum eisdem simul meretur aduri . Unde non incongrue de perversa lingua per Uirum sapientem dicitur. I flamma, inquit, sua noucomburet Asos . siti relinquunt Delim

cident in illam, exardebit in illis nouextinguetur immittetur in illos , quos Leo quas Pardus laedet illos. Illud etiam

coia. 4. stare in LEcclesiae disciplina

sticam vitam agere

208쪽

quantae formidini, quanto nobi debet se terrori, quod Veritas ait : Omne erbum otiosum quod locuti fuerint homines , reddent de eo rationem in die judicii. Audiat lingua vaniloqua , audiat lingua tios , audiat lingua scabiosa Scabios , in quam , lingua , quae velut scabiem quamdam

atque pruritum patitur, nisi semper acuto quodammodo supervacuae locutionis ungue scalpa-πιου. s. tur. Audiat pavescat, intelligat, tam terribilem sententiam perhorrescat. Audiat terrorem iudicii de ore ipsus iudicatur . An non habet aure ut pol sit audire , tiae , anum habet ut possi occidere Mors enim, ita in manu linguae. Audiat ergo quod ex ore Veritatis dicitur subtili me statione discutiat

Muta. i, quod minaturi: Omne , inquit, erhum otiosum quod locuti fuerint homines , reddent rationem de ea tu die judicii. Ponamus itaque ut otiosum verbum, si contra sacrae Scriptura sententia fas est dicere, leve sit, exiguum omni-r no peccatum e sed quid milio brevius ' quid penna leυ ius invenitur Uerumtamen si penna rum , vel milioru ira innumerabilis multitudo congeritur , necesse est, ut portantis cervix, Velut sub gravi lapide immoderantius pressa, frangatur. Ex humentibus quoque saxis tenuis quidem, rara gutta distillat; sed si a subesto spatio longiore permittitur, ita plenum , ac sim . , Profluens unda decurreret , invenitur . Paro arquidem sed innumerae Cinifes superbi Pharao nis totius aegypti superavere virtutem .

Breve tempus est hora , sed dum hora horae continua successione conjungitur, totius vitae nostrae cursus impletur. Nemo itaque semetipsum decipiat , fratres mei, sed peccatum, quod leve arbitratur esse, dum pensat grave videatur in ejus te limatione , cum numerat . Quid enim durius saxo Quid aqua liquidius ξ tamen a quodam Sapiente dicitur: Ouidiu, Gutta caυat lapidem , consumitur annulus, . Nimirum omni anima nostra soliditas , ac fortitudo destruitur , si assiduis inundantium, quodammodo pluvialium verborum fluxibus atteratur, quamvis' leuiter se peccasse quis asia A L erat , cum Apostolus dicat legem praeterit, eam inhonorat . Porro otiosis verbis assuetus, duplici proculdubio culpa videtur obnoxius, qui divina laudes, ad quas humana conditio assidue provocatur, abjicit, superfluae loquacitati, a qua prohibetur , in siilit; sic

Bis Ut de quibusdam Hieremias dicit tio mala fecit populus meus, me dereliqAeruus fontem

quae iυ eos foderunt sibi cisternas dii patas,

streae continere nou valent aquas. Quae in mirum

Prophetae verba , etiam de otiosa loquentibus possunt non inconvenienter intelligi, qui nimi- rum dereli to fonte aqua vivae, hoc it, postposito verbo vitae, ora sua cisterna faciunt, ex quibus non novi , sed veteris hominis verba

proferunt, quemadmodum non recentem de fonte , sed sentinosam potius quam de cisterna proferant di quia labia sua moderata nesciunt discretione reprimere, cisternae dissipatae aquam

nequeunt continere,

tutant , ut avis rama

insidet

Horat.

Notandum sane, quia sicut avi advolans exponit se ramo cujuslibet arboris , sic plerumque malignus spiritus veniens insidet linguae inconsi-d0rate loquentis inordinatum quid in decursu sermonis per surreptionem suadet effluere unde postmodum veniens quasi congesta dimicandi materia, cor homi uis valeat impugnare. In tra conscientiam suam , fratres charissimi, nul-

quisque vestrum redeat, .se, quod dicimus recognoscat Saepe namque negligenter quid loquimur; unde postmodum ad silentii nostri custodiam redeuntes , tantam ingruentium cogitationum molestiam patimur, ut vix tolerare possimus. Et poenitet quidem omnino tam incaute noxia protulisse , sed remedium non occurrit

quia quod semel emissum est, non possumus revocare. JuXta quod Flaccus ait : Et semel musti m out irrevocabiis erbum. oramus , psallimuς, sed evellere de corde nostro infixum spinae illius aculeum non valemus.

Tunc veternosus ollis cum mentem nostram

in tanto versari turbine conspicit , victor, insultans gaudet se quasi fructu de suo labore colligere , quos in male feraci terra linguae nostrae meminit seminasse: in quo videlicet facto quid aliud quam Turdelam imitantur, quae ex eo, quod digerit moritur Ex ejus quippi stercore planta nascitur, de cujus humore viscus conficitur, quo postmodum is ipsa capiatur atque ex eo agitur , quod prius fuerat cibus suus ut ipsa postmodum sit cibus alienus.

Ita ergo cum immunda quaeque, ac Vana proferimu , quid aliud quam laqueos nobismetipsis loquendo compingimus, quibus ab astutis aucupibus, hoc est, malignis spiritibus, postmodum

capiamur Saepe autem sermo noster non loquenti, sed audienti puguam generat, ita ut cor 2-jus in odium illius, qui contraria Verba protulerat, vehementer accendat faculta adsit non tam verba verbis reddere, quam malae 2- tributionis parat aestibus respondere. Haec autem in ipsa verborum confabulatione parvi pendenda nobis videntur levia, sed cum ad orationum secreta recurrimuς, reducta protinu ad memoriam , dura prorsus intolerabilia judicamus. Quapropter dilestissimi fratres me , studeamus nosmetipso intra silentii claustra reprime. re lingua nostras a vanis inutilibus

loquii cohibere. Anima namque nostra super Anima mni Regis est Sponsa, qu e accepto pignore sancti Spiritus , signaculo Fidei est dotata . Ma

neat ergo in suis penetralibus virgo , non indecenter in publicum prodeat, non per oris limen egressa , in supervacua se verba , ac saecularia inaniter fundat , ne si deviare eam Sponsus a modesta pudicitiae suae gravitate conspexerit , quandoque obiurgans, dicat: Si ignoroste , inquiens o pulchra uter mulieres , egredere abi post et sigia gregum. In cubiculo igitur suo virginali more resideat , oris ostium clausum teneat, is umquam , nisi quae ad exspectandum pertinent Sponsi caelestis ad Ventum, locutura procedat, sub umbra se silentii reprima , ne decolor videatur , ab omnis aestu negotii sarcularis abi condat: ut non immerito possit alacri voce camare Sub umbra

209쪽

ἷra litis quem des ierabam , fedi fructus

ejus dulcis gutturi meo e introduxit me ex iucellam inariam , ordinaυit his me charita

rem.

Solent autem Sponse nobilium diversas pigmentorum species mandendo per ora re Volvere, ut advenientibus procis flagrantius valeant, ac suavitas redolere. Anima etiam nostra cepas, alia, quidquid terrenae prudentiae acritudinem fervet , prorsus abhorreat cassiam vero assiduae orationis , stacten sacraelestionis, psalinodiarum cinnama cuncta doramenti spiritualis aromata jugiter fragrare

contendat. Christus sit omne quod loquitur; omne quod detestatur: omne quod sapit omne quod vivit , Christum spiret, Christum flagitet , Chri thim xi luet Christum ore pronuntiet, Christum assidua cordis meditatione pertractet Amare alium nesciat , ad hunc 1blum totis visceribus inardescat. Illum fummi desiderii vocibus clamet, illum ad se venire lulpiriis is crebri gemitibus provocet illum diversis adornata virtutibus, ipsa sui pulchritudine , ut ad se ingrediatur , invitet

quatenus dum ad se eum , cui aestuat, cui anxiatur, cui inhiat, venire persenserit , protinus ratulabunda alacriter exclamet , dicens:

Vox dilecti mei pulsantis , aperi foro mea,

naica mea , immaculata meari ac deinde subiungit Surrexi aperire dilesto meo. Felix anima , cujus thalamum a lesti ille Sponsus ingreditur, ac in dissolubili sibi perpetui amoris vinculo copulatur: quae nimirum sine intermissione celebrat nuptiale convivium, .indeficienti copia caelestium fruitur epularum. Felic, inquam , anima , quae dum divina gratiae rore persunditur , caelesti mox sobole fecundatur. Sic nimirum arefacta carni , germinat sibi , mortua mundo, vivit Deo vivent , atque regnanti in faecula faeculorum. Amen.

De Spiratu ali Certamine.

S diligenter considerares volumus, fratres

charissimi, unde venimus quo Ocλ-

muro nulla in nobis vires sunt, quibus ad reddendas me, gratiam sussceres valeamus

ε,,ου. i. Nos enim fili Israel sumus , qui Pharaoni in AEgypto serrivimus , qui gravissimo superbi

Regis imperio premebamur. Gaudebat quidem Princeps mundi hujus sub ferreo suae servitutis iugo nos indesinenter atterere,, servilium operum semper ossiciis occupare. Cogebat nos lateres coquere , quia non ex pretiosis virtutum lapidibus templum Deo construere, sed terrenum potius sibi distabat aedificium fabricare. Sed ecce iam meu Patrum nostrorum Deus benedictus in saecula, ex aegypt no , id est, de tenebris vitae veteris eruit, de vinculo tyrannicae dominationis absolvit, atque in terram nos repromissionis fideliter introduxit Terram Terram namque repromissionis ex eo jam in-rr essi sumus, ex quo spreto mundi desiderio

mystice firma spei fiduciam in aeternitare posuimus:

jam in spe possidemus, quam in re habituri

postmodum per Dei gratiam sumus. In hac videlicet terra jam illi per spei gratiam intro

dulti fuerant, quibus Petrus jebat. Vos au ciem genus electum, regale facerdotium , eus functa, populus acquistiouix, tit virtutes au- nuntietis ejus, qui de euebris os ocavit uadmirabile lumen suum. Sed quia in hanc terram , duce divina gratia, sumus ingressi, iam non nobis vacandum est otio, non torpori, vel desidiae cedere, non somno, vel incauta securitati sanum est indulgere. Expedit itaque, ut virtutum arrnis semper accincti, ad custodiam nostri iugiter excubemus, adversus immanillimos holles ottitos acriter dimicemus . Per bellum namque pervenitur ad pacem , per laborem transi: ur ad requiem. Non est enim sine pugna victoria non absque victoria pertingitur ad coronam . In testinos autem hostes habemus , cum quibus si perire nolumus, infatigabiliter, sine ulla

prorsu intermissione pugnare compellimur Hostes nempe nostroς, adversum quos in acie semper assilii mus, non a nobis interies aggeres dividunt, non moenia turrita secernunt non profundi amnes interfluunt, non praerupti montes, ne cominus congrediantur , obsiliunt. Nobis eum semper iunt , quia in nostrae mentis penetralibus degunt. Septem namqDe principa Septen vlli vitia sunt, ex quorum vipereo semine cete 'Rrae vitiorum pestes, quas venenatae nihilominus '' soboles oriuntur, quae nimirum sunt, superbia, avaritia , inanis gloria , ira , invidia , luxuria tristitia. De quibus nos iccirco diligenter ita putare omittimus, quia plerosque lacri Tractatore eloquii multiplices super his reliquisse

sententias invenimuς. Hoc tantum nunc affirmare sussciat quia

quisquis adversus ista confligere, quisquis haec cum Dei adiutorio neglexerit superare , numquam in militia spiritali victor existere, numquam ad coronam vici riae poterit pervenire Non enim coronabitur, nisi qui legitime certa a. Tim x. verit. Hae sunt denique gentes, qua Israelitico populo Moyses praecipiebat extinguere a facie terrae absque ulla foederis interpositione deleres: Cum introduxerit te inquit , o Drue. v. minus Deus tias in terram , quam po sessurus ingredieris, O deleverit gentes multas coram te , Hethaeum Gergee.eun , s Amorrhaeum , Chananaeum Pherezitim ,

to majoris numeri , quam tu es , s robustones te e tradideratqtie eas Dominus Deus tuus

tibi , percuties eas inque ad uter cionem non inibis cum eis foedus , nec misereberis

Ecce audistis, fratres chariis mi , quia gentes

nobis infestas nostri manibus Deus omnipotens tradidit, easque iam a facie nostra in sua providentiae dispositione delevit. Cur ergo degeneri languore torpescimus P Cur collatam nobis caelitus victoriam non arripimus cur ex eo quod in superno iam examine constitutum est id solum lio ad nos pertinet , non implemus Nam si ipsam verborum seriem caute perpendimus , iam ipsas gentes apud divinam 1 ementiam prostratas aspicimus, quas ipsi per a cu-

210쪽

Deus Pugnat . ut triumpho

at qui multa sciunt setosos ne sciant

cutere, R delere iubemur . Cum enim dici-lur : Cum at duxerit te Dominus Deus tu terram , tram poly serus ingredieris, s deseverit gentes , atque paulo pos t adjungit , Percuties eas, luce clarius constat, quia adversarios nostros in sua praescientia jam omnipotens Deus, extinxit , quos nos, ut extingueremus, instituit. Ipse pugnat, ut nos vincamus, invitat ipse ollium vires destruit, nobis victoriae nomen adscribit. Uult nos fieri

sua virtute victores, ut merito coronare valeat

triumphanteS.

Nulla nos ergo desperatio frangat, quos ad

fortiter agendum supernae virtutis adhortatio provocat. Nulla infirmitas ut nae conditionis obsistat, ubi ad confligendum divinar iusmionis auctoritas roborat. Audiamus iso quod illi dicestum ess Si dixeris in corde tuo e plures 1 ut eu te si, iram ego, quomodo potero delere eas P Noli metuere , fed recordare quae fecerit Dominus Deus tulis Pharaoni, oe cunctis AEgyptiis, plagas maximas, quas ῬιderAntociιli tui, 'ni, atque portenta , mamim que robi flam extentum brachium, ut educeret te Dominus Deus tuus faciet cunflis

populis quos metuis . Ut quid ergo ex nostra infirmitate dissidimus , qui ipsum virtutis auctorem praevium, ac ducem nostrae congressio.

Dis habemus ille tenetur ex promissione victoriar, qui dux, auctor et pugnae P. Accendatur igitur mens in amorem certaminis, cin campum pugnaturus procedat, ad de- hellando hosilium cuneos resides animi incalescant. Nullum inter nos atque adversarios foedus interveniat nulla nos sequestrae pacis iura componant. Non ire namque ad praelium , inplorium est ire autem, segniter agere, mortis est omnino periculum Melius est enim non agnoscere viam veritatis, quam post agnitionem retrorsum reverti. Nonnulli enim post arrepta sacra rudimenta militiae, in tantam se mollitiem animo tepescente resolvunt, ut, si videantur mala non agere, nullis tamen studeant animae suae profectibus insudare. Hi nimirum non famem inedia vincere, non oblati epularum suavitatibus repugnare, non frigoris asperitatem ferre, non communes satagunt vigilias praevenire, qui videlicet, si usurpare illicita respuunt, his tamen quae licita sunt, suaviter perfruuntur. Hi profecto intra sacram militiam constituti sunt , sed quid spirituale certamen sit, nesciunt. Intra militum numerum censen

tu adscripti , sed militaris officii probantur

Jgnari . Siquidem inter armatos non Verentur inermes incedere , inter loricatas bellatorum

acies non erubescunt discincti segniter ambulare atque iccirco ad primum vibrati cuiuslibet jaculi ictum corruunt quia nullo causa circumspectionis clypeo muniuntur, meliusque fuerat intra septa domu ignobiliter vivere, quam imbelles intra bella sine ullis praeconiorum titulis interire. Enimvero qui monachicho habitu carnis delectationem quaerunt, ex arido ligno succum exprimere gestiunt, ex qua nimirum molli Ne ac remi ilione vivendi plerisque contingit, ut cum multa sciant se nesciant, quid districtionis

ipsi pati possint, quidve non posmint, pleniter non agnoscant: sicque fit, ut quibus datum est

exteriora multa cognoscere , adhuc ad cognoscendum semetipsos videantur probationis indigere Plerosque enim vidimus jamdudum in sacro ordine conili tutos, qui necdum nossent quid

in jejuniis, quid in vigiliis , quid in reliquis

caeselli disciplinae studiis ferre potuissent cum Scriptura dicat, ut ignorat, ignorabitur quo pasto vel a Deo cognosci, vel Deum mereatur ipsum cognoscere , qui semetipsum a

ejus obsequio convincitur ignorare Porro autem fervidus bellator , qui moenia obsidione circumdat, appropinquare aggeribus nititur occupare vallos attentat, ictu inter ipsas crebrescentium missilium grandines, quousque violentus irrumpere possit explorat. Qtii semetipsum ergo vult vincere, in mensura suarum virium turpe est notitiam non habere. Hinc est enim quod Dominus dicit Contendite intrare per angustam portam. Necdum autem eriperimentum sui ille Dei miles acceperat, de quo Scriptura dicit: Quia imposta alea aerea super caput ejus, s situs lotica accinctius etiam gladio aper estem fuam, coepe te utare, armatus ouj. incedere, non enim

.abebat consuetudinem , dixit, Non pustum sic incedere , quia nec usum habeo , deposuit ea. Jam autem idem se docte probaverat, cum

gladium Goliath Philisthaei involutum pallio pol Ephod abstulit is secum a facie persequentis Saul fugiendo portavit, dicens: uia non es gladius alter milis illi In hoc autem probatio est, quia qui in militiae spirituali agone profecerit, si jam debiliorem contra se vitiorum

contumaciam sentit, si surgentes in se naotus carnis facile reprimit, si tumultuantium cogitationum strepitum minori jam labore compescit, si nascentes carnalis illecebrae spinas, mox ut oriri ceperint , resecat, si tumentia superbiae, luxuriae, ceterorumque vitiorum colla gla.dio protinus divini timoris obtruncat.

Ceterum, quid prodes diu quemquam sacrae interesse militiae , quem velut sub ipsa primi tyrocinii rudimenta remissis manibus,, tenero adhue poplite videas claudicare A qua nimirum negligentiae dissolutione Praedicator egregius discipulos suos prohibet, dicens : Remi fas, inquit mauus, dupoluta genua erigit , edigrestus rectos facite pedibus eseris , ne claudicans quis erret . Docta manus ad praelium, facile

pervenit ad triumphum corpus attritum lorica , promptum fertur in pugnam . Monacho nempe, cui adhuc impossibile est superbiam

premere , avaritiam cohibere , invidiae faces extinguere , mundam mentem a luxuriae petulantia custodire: qui virus malitia adversus offendentem nequit expellere , qui pro servanda censura iustitiae , succumbit injuriam sustinere ς quid aliud dicendum est , nisi quia quantum ad professionem quidem jam in sacra militia nomen dedit , sed quid sit spirituale

certamen, adhuc penitus non agnovi P immo ad persectionem tendentibus hoc totis est viribus annitendum , ut salubriter rigidi magis discant i ta nescire, quam vincere. Pudeat hos, qui se mortuos profitentur esse eum Christo rebelles motus carni passiones animorum adhuc in se procaciter vivere t adversus quae

David suas

Spiritualis

militiae sive vitae Christianae

SEARCH

MENU NAVIGATION