장음표시 사용
61쪽
Matth. s. Exod. 32. . defectu in Arca si gnat S. Ecclesiam
radicem. Saerificia veteri letis quic si
non solium exteriorem Crucis praetendit imaginem , sed, mysticam ejus quamdam videtur indicare virtutem . Dicit enim Dominus Mumeni folvere legem , fed adimplere . Per Crucis
itaque sacramentum praecepta veteris instrumenti Evangelica gratiae copulauit ut ita loquar , duo testamenta velut unius doctrina corpus effecit. Et quidem primo datae sunt tabulae, sed protinus sunt , populo praevaricante effractae secundo vero dantur tabulae, sed perpetuo permansurae. Plane priores tabulae priscae legis tenuere figura iam, quae a sui cultu obsequio erat postmodum ' desitura . Postmodum vero dantur tabulae, sed non franguntur; quia novi tectamenti gratia, quae per Cruci est solidata mysterium , nullum novit habere defectum. Porro autem nec arca illa veteris testamenti beatae Crucis credenda ei caruisse thesauris Cruci namque incomparabiles divitia occultabat, qui ain Cruci jam per cuncta figurarum suarum atque aenigmatum mylleria militabat. Ejus qui pe ex tunc jam erat ministra , imago scilicet veritatis initium plenitudinis Arca scilicet sancta erat Ecclesia. Tria vero continebantur in arca , duae videlicet lapideae tabulae , quae profecto duorum teli amentorum innuunt perpetuam firmitatem , quas etiam Crucis in se mysterium continere supra docuimus. Urna quoque aurea habens manna . Haec profecto puram , atque soceram carnem Redemptoris exprimit , quae
proculdubio dulcedinem perpetuae divinitatis in- cIudit. Quae dulcedo tunc in palato nostrarum mentium sapuit, ex quo miles pendentis in Cruce Domini latus aperuit cum botrus videlicet expressus est, qui dum calcaretur, torcular calcavit solus . Tertio in Arca fuit virga Aaron quae post ariditatem floruit. Quae nimirum quid aliud significat, nisi summi , verique Pontificis nostri illud salutare vexillum immortalis memoriae semper viriditate floridum, exuberantium fructuum fertilitate secundum Crux enim semper viret in se foret in fide , fructificat in charitate. Et postquam a terreno cespite praecisa est, frondet : quia quisquis per amorem Cruci a terrenis se desiderii ' in ipsa mentis
radice praescidit , ad haereditatem immarcescibilem capessendam, semper virentia aeternae vitae pascua convalescit.
Verum quid amplius de laude beatae Crucis edisseram, quandoquidem omnia illa sacrificia, quae sub legalium caeremoniarum ritu offerri iubentur, ad hoc unum singulare, verumque sacrificium, quod in arca Crucis oblatum est, referantur Per vitulum namque, qui de armento off)rri praecipitur, Redemptor noster , qui de Patriarcharum descendit progenie , figuratur Hic nimirum aratro Crucis suae terram carnis nostrae perdomuit, ex Spiritus sancti semine virtutum nos rupe ditavit. Hic vitulus sine macula non in tabernaculo, sed ante ilium ejus a filiis Aaron offerebatur; quia, Dominus, quisio peccato est, sub Anna Caipha extra portam est crucifixus Ipse agnus , qui mundi peccata detersit. Ipse cedus, qui auctorem peccati diabolum, Crucis gladio iugulavit . Ipse
columba , in cuius nimirum specie Spiritus sanctu super eum ad Iordanis fluenta descendit Ipse etiam turtur, quia perpetuae castitatis au-B. Petri Dam. p. cm. II.
ctor existit, sicut sibi a Sponsa dicitur Specio-
Eamdem porro vivificae Crucis hostiam designabat vitula illa resa, quae aetate quidem integra, sed jugi esse iubetur ignara Rufa nimirum vitula caro est Salvatoris, rosea scilicet sanguine passionis Perfectae quidem aetatis Dominu ad passionem venit, sed ejus collum jugum peccati cui libet non attrivit. Qui vitulam offerunt , immundi sunt, qui Christum
crucifigunt, unde mundus abluitur , ipsi damnabiliter inquinantur. Qui vero cinerem colligens, extra caltra projicit, mundus est; quia quicumque Crucis Dominicae , passionisque mysterium per mundi latitudinem praedicant , a peccatorum se contagio per aedificationis fraternae ministerium purgant.
Sed quibusdam fortasse displiceat , quod nos
ad laudem Crucis tot sacri eloquii exempla congerimus, belut instructam instrumenti et ri aciem huic regio vexillo prorsus intentam parere monstramus. Quibus certe quid aliud dicendum est , nisi quod Apollo ius perhibet , dicens Verbum Crucis pereuntibus quidem stultitia eis his autem , qui falυ fiunt, id est nobis, irtus Dei est. Quidquid enim de Cruciet
laude disserimus, in ejus non ambigitur redundare praeconium, qui Crucis illustravit propria
Per haec itaque, fratres mei, quae dicta sunt, liquido colligere possumus; quia hoc caelestis victoriae signum, per quod mundu erat de captivitatis antiquae vinculis absolvendus, ab ipso mundi principio Patres adorant, Propheta praenuntiant , omnesque ' sacrarum Scripturarum ' an 'a-
paginae praefigurant. Quippe quod nos adoramu cha si j in munere, illi iam venerabantur in fide . Et
quod apud illos erat quibusdam aenigmatibuς 'φ' 'guratum , nos per Mediatoris gratiam iam videmus impletum ut quod illi praesagebantur per spiritum, nos jam per corporalem cernamu , amplectamur obtutum. O admiranda Conditoris noliri pia clementia' o praedicanda singulari nostri Redemptoris humilitas i Atrocissimae
mortis subire dignatus est poenam , ut nos proveheret ad coronam. Turpissimum Cruci elegit propria voluntate supplicium , ut nos deseresi tutis jugo sublimaret ad Regnum . aledici non respuit, ut nos de maledicto legis absolveret. Probrosam mortem pertulit , ut nos
ab aetem morti Opprobrio liberaret. Unde Apostolus Chriseus , inquit , nos redemit de Gaio. 3.
maledicii legis, factus pro nobis maledictum quia scriptum est : Maledictus omnis , qui pendet in ignos ut in gentibus benedibilis Abstis hae curiferet in bris Jesu , t pollicitationem spiritus
accipiamus per fidem Quia ergo, fratres mei, servitutis iusto solua Gratia Deiti, benedictionem Abrahae in Christo iam sumus adepti, quid restat, nisi ut ea, quae gratia
praeveniente percepimus , etiam per vitae meritum Redemptoris nostri dona servemus ne qui
per baptismum in Christo renascimur, secundum
veterem rurius hominem viventes, ad damnationis ejus sententiam revocemur Nam hodie in Ecclesia illud avis canimus : Maledioli ''qui declinant a maudatis tuis . Consideranda nempe tententia , quia non dicitur, maledicti , qui non
62쪽
ne renascuntur in sacramentis tuis , sed , qui declinant a mandatis tuis quia videlicet non solum illi maledietionis nexibus sunt obnoxii quo in Christo aqua baptismatis non regenerat sed illi etiam , quorum pravitas a ressitudine mandatorum Dei per vitiorum abrupta declinat . Quid ergo prodes , quia de vinculis quis vetustat maledictionis absolvitur, si per vitam reprobam eisdem vinculis denuo retrudaturi. Nam, Apostolus ait Uti non amat Dominum nostrum Jesum Chliseum , sit anathema aranatha. Ubi seque notandum , quia non dicit, qui non renascitur in Dominum noli rum Jesum Christum, sed qui non amat ut etiam si baptismo probetur quis in Christo renatus si non sit etiam ex conversatione commortUUS, nequaquam sit a malediistionis omnino vinculis absolutus. Si enim , iuxta Apostolum , complautati fumus similitudini mortis ejus, mul resurrectionis erimus. Et rursus . Si compatimur conregnabimus commorimur conυ υemus . Sed quis ille est, qui non amat Christum ui enim nostrum , si de Christi dilectione consulitur, non protinu constanter, immo promptissime se Christum diligere fateatur Uerum ille non amat Christum, qui non amat Crucem Christi . Et qui sunt, qui Christi Crucem non amant Audi Paulum manifesta eos voce notantem Multi, inquit, ambulant, quos saepe dicebam obis pnunc autem sens dices inimicos Crticis Chrsi, quorum finis interitus, quorum Deus venter es s gloria in confusone eorum , qui terrena sapiunt Loquatur. Jacobus: ut amicus, ait, es huius faeculi, inimicus Dei constituitur. Quisquis ergo desiderat ab omni vinculo maledictionis absolui, plenam novae gratiae Nnedictionem conloqui, Crucem diligat, ex qua videlicet omni plenitudo benedictionis manat.
Per crucem se Dei mandatis astringat Per Crucem straenis carnis incentiva cohibeat. Sicut enim consentiendo carni, sententiam maledictionis incurrimus sic refraenando carnem, benedictionis gratiam promeremur . Ex torculari namque Crucis largissima benedictionis unda pro luxit , quae maledictionis antiqua virus m ne detersit. Inde nimirum stillicidia charismatum Cestium proruperunt, quae ariditatem humanarum mentium salubriter irrigant, nisi umque virtutum felici fruge fecundant. Haec ellenim nube illa, quae Eliae sub vestigio hominis in tempore siccitatis apparuit, mox inundantis pluviae copia ' abundanter erupit. Sic enim Scriptura commemorat: Ecce, inquit , nubecula parυ quasi silium hominis ascendebat de mari. Quia nim non quasi homo , sed quasi vestigium hominis ascend ille dicitur, recte per hoc Crux, quae membris est aptata Dominicis designatur . Et bene Crux vestigium hominis dicitur, quia per eam Deus homo transitum fecit , cum ad Patrem rediit, sicut per Joannem dicitur. Sciens Iesus quia venit eius hora, tit transeat ex hoc mundo ad Patrem . Pascha quippe transitus dic ur. Et hic transitus per Crucem factu est, licui dicit Apostolus o P chanoserum immolatus est Christus. Sicut ergo per Virginem descendit ad nostra, sic per Crucem est reversus ad propria. Quod congruenter expressit illud factum sub Eliseo miraculum Nam cum iuxta ordanem ligna caederentur, repente securis cujusdam materiam succidentis in aquam cecidit. Tunc Propheta lignum in a. quam misit, Qtino ferrum natavit, atque ad manubrium rediit. Quid et autern securis, nili sapientia Dei operata per corpus Quid ferrum, nisi diuinita uid lignum, nisi humanitas Et recte corpus Christi lignum dicitur quia in ligno pependit. Securis igitur juxta Jor. danem arbores succidebat , quia Dei sapientia juxta fluidum mortalitatis no irae decursum, dignata ei impio Judaeos suae praedicationis au steritate corripere, velut infructuosas arbores flatu rigidae superbia delecare. Unde Joannes dicit Jam securis ad radicem arborum posta se . Omnis arbor quae non facit fructum bonum, excidetur in ignem mittetur. Itaque dum ligna caeduntur , femi in aquam de manubrio cecidit, quia dum silvestres Judaeorum mentes Veritas corripit, divinitas carnem deserens ad inferni profunda descendit . Sed lignum in aquam mittituro ferrum redit; quia corpus Domini, quod in ligno pependerat, in sepulchro ponitur di deinde ex profundis inferi, spiritu redeunte, surrexit. Unde notandum est, fratres mei, diligentissime perpendendum , quia ipse Redemptor noster ante per Crucem transiit, sic humanitatem suam in paterna dextera gloriam sublimavit. Exemplum quippe nobis exhibuit , ut unde caput praecessiis cognoscitur , per eamdem viam, membra subsequentia gradiantur. Prinferimus igitur Crucem in fronte , sed eamdem Crucem multo salubrius recondamus in corde In utroque poste sanguinem percussor Angelus
videat, ut exclusus evadat, non perempturus irrumpat . Nec sibi quispiam de olo signo Crucis applaudat , si veritatem Crucis in operibus non exhibeat. Crucem nempe ille in suis moribus signanter expresserat, qui dicebat: Ego enim sigmata Jesu in corpore meo porto. Mundantes igitur nosmetipsos, charis limi, ab omni inquinamento carnis, spiritus, accingamur adversantium vitiorum impetus frangere carnalis illecebrae passionibus obviare, pie proximorum necessitatibus condescendere, illatas etiam contumelias, servata charitate , perferre Sit mens noitra ab omni terren: cupiditatis pondere libera , ut sancti desiderii librata pennis ima jam deserat atque ad auctorem suum rediens, in ejus amore suaviter requiescat . Fastidio nobi sint cuncta, quae cernimus. Ad illa vero, quae credimus , continui laboris in lantia festinemus . Haec profecto Crux est, quam, moribus, rictibus nostris debemus imprimere Haec est, quam iubemur quotidie post Dominum baiulare. Qui hanc portat, passioni Redemptoris sui vere communicat . Hoc signum o Ues ab cedis in extremo examine segregat Et judex , qui reprobos nescit, hunc in suis characterem recognoscit. Quibus autem impressum propriae mortis ligma considerat , mox ad
aeternae vitae praemia gratus remunerator in Si
4. Reg. 16. Securis myttice quid it item , ferrum , lignum Maetb. T.
63쪽
Labia Soonsae DO. Eiores sunt Ecclesia Uitta coccinea fgnificat chari. talem Limes Feclesiae fitues est
De sancto Anthimo Martyre. CUM B. Anthimi, fratres charissimi, triumphalia gena recolimus, triumphantis in eo Christi victoria celebramus. Ille si quidem in eo pugnabat, ille superabat, qui fidei constantiam ciebebat animo, ne suppliciis cederet , verba vir te labiis suggerebat , ut infideles ,
perditos ab errore veteris perfidita revocaret.
Nou enim, inquit, vos sis, qui loquimiui, sed piritus Patris Cestri, qui loquitur V vobis. Stringebatur corpus loris nexuum , ted verbG in Dei non erat alligatum . Horrebat tenebris carcer angustus, sed mens atria supernae claritatis inhabitans, beato lumine fruebatur 'dicens cum Paulo: cui nos ref scitaῬit confedere fecit fecti in caelesibus . Livebant membra plagis verberum , sed aiebat Licet is, qui foris es, noster homo corrumpatur fed is, qui intus est, renoυntur de die tu diem . Cum talibus armati noster Iesus ascendit in praelium defunEt Moyse Iordane transmisso , celsante cilicet veteris legis observantia , percepto aptismatis sacramento. Lex enim, Prophetaer j tu ad Joannem ut uidelicet illic legi veteris teli amenti finis occurreret, unde novae gratiae lavacrum profluendi ad salutem hominum originem inveniret Iesus itaque ille Israeliticae plebis Dux nostrum verum Jesum humani generis Salvatorem, vocabulo praefiguravit is facto. Mittitur ille ad perdendas gentium nationes venit hic ad debellandas aereas potestates. Mittit ille Hiericho duo exploratores, dirigit iste in hunc mundum sub ejusdem numeri sacramento suo praedicatores. Misit enim, testante Vanget illa , binos ante faciem fuam in omnem ciDitatem locum, quo erat De Um-turus. Mittebantur illi, ut locorum situs solicita curiositate perquirerent missi sunt isti, ut venienti es viam fidei in humani cordibus praepararent. Illi in Rahab meretricis holpitio suscipiunturi; isti apud Ecclesiam Gentium , quae cum idolis fornicata fuerat, requiescunt. Porro Rahab coccineum uniculum, sanguinei videlicet coloris, in fenestra propriae domus appendit; sancta Ecclesia in fenestra suae domus quodammodo ruborem sanguinis ponit, dum aisonem Christi publice confitetur in voce , signum Crucis palam portat in fronte . Unde bene ponius ad Sponsam dicit in Canticis: Sicut vitta coccinea labia tua , eloquitum tuum dulce. Quid enim labia sponsae, nisi Doetores intelliguntur Ecclesiae Coccus autem sanguinis habet ruborem, vel ignis speciem , quod significat charitatem Labia ergo Ecclesiae , hoc est, praedicatores fani' i coccineae vittae sunt similes quia mortem Christi praedicant , eumque pro charitate generis humani Crucis subiisse patibulum constanter affirmant . Et bene per vittam coccineam Praedicatorum ordo signatur. Vitta quidem capillos ligat, in unumqUe constringit ' sancti Doctores in unitatem fidei praedicatione sua delium colligunt multitudinem, atque in unum redigunt sub mutui cha ritatis compage decord m. Postremo quisquis ex-
tra domum illam inventus est, gladios non vitavit quicumque etiam ab Ecclesiae limite qui fides ell, exterior fuerit, periculum proculdubio mortis incurrit. Extra hanc dymum sacrilegus ille Ceremon repertus est, qui acceptis ab Imperiali tyran mi se afui,' ni de codicillis , dum contra Christianos vesana situ
rabie fureret, eorumque necem cruentis dentibus esuriret , a daemonio repente correptu devehiculo corruit , diuque vexatus , dum Sanctos invocaret , quos ipse crudeliter laniaverat , expiravit . Ad hanc domum Pinianus confugium fecit , qui mox ut per . Anthi mum verbum saluti audivit, credens in Christum , omnem molestiam desperati languoris quem patiebatur, evasit. Et bene factus transfuga , dum victoris Iesu castris applicuit, peregrinus in domesticum transiit 'in Israeliticam haereditatem alienigena subintravit . In ' ore quippe beati Martyris Anthimi, tamquam ex fenestra domus coccineus quodammodo funiculus dependebat, quia trophaeum Crucis Christi remibus f innotescere non cessabat. Nec Dirum videatur, quia . Anthimum superi u cum iee . ''Duce es armatum venisse descripsimus nunc domus Rahab figuram tenere perhibemus. Qui , quod perspicuum est praedicatores , auditores oves simul, arietes , intra unum congregantur ovile, sicut unum noscuntur habere Pastorem. Praeterea B. Anthimus, cujus iam per ut his: ta certamina testabatur terra victorias ut mus in i
in alio elemento nobilis eius palma claresce Σ' ἡ ''ς ret, in Tiberini gurgitis fluenta demersus est . mergitur. Et ut artifex carnificum rabies nihil t omitteret intentatum, saxea corda gestantes , pondus ei alligant saxi, minus fidente corporeae gravita-tati. Sed frustra lapidea moles aggravat , quem penna meritorum e Vat. Aliena perversita inaniter deprimit , quem l alti peta sanctitatis propriae virtus extollit. Felix ille indiu , qui peten, dum humano sokitio destituitur, ne pusillanimissat, angelitus visitatur . Felix, inquam , naufragus, qui , ut de voragine pelagi ad lationem littori reportetur , non terreni remigi officio fruitur caelestis nuntii vehiculo baiulatur Angelus enim Domin veniens , ut in ipsa pastasionis eius narratur historia δε vinculorum nexum solvit, beatum Martyrem ad ' oratorii sui cellulam re Vocavit. Imitemur hunc egregium virum , dilectissimi, sancte vivendo , carnis incentiva fraenando mundi gloriam contemnendo . Beati nos Martyres in operatione praecedant, ut sancti Angeli nobis in tribulatione succurrant . Delicatus sanctorum siquidem miles est, qui ante vult triumphare , j. a ''quam arma conserere , prius triturare , quam rura proscindere. Considerato nempe ordine Scripturarum , t te perpenditur nostrarum series Actionum
Prius enim lex , deinde judicium, poliremo subsequitur illor j a Regum. Nunc sane nos expedit indicta nobis divinae legi mandata serva re, postea compellimur ante tribunal tremendi Judici rationem de nostris operibus reddere, postremo dabitur in illa supernae claritati gloria sine fine regnare . Teneat ergo ordinem qui vitare vult Babylonem. Ille nimirum vitae
dimitte ' sublimia orati iam suae Imitari debemus
64쪽
Eces. 3.3. Reg. 14.canst. I. Matth. 22. Charitas
Quid sit Salomoni fuisse Regiis
na septinis Lenta . trecentas concubinas
suae ordinem vivendo confundit, qui ante vult ridere, quam flere: Cum Salomon dicat . Tem pus sendi s tempus ridendi. Ille etiam redii ordinis lineam deserit, qui creatis rebus Creat rem omnium in amore postponit. Sicut perverso homini divina voce dicitur : Uuis me pocorpus tuum . Deum quippe post corpus suum ponit, qui magis studet utilitati, vel voluptati carnis suae consulere , quam Dei praecepta servare. Hinc est, quod Sponsa dicit in Canticis: Introduxit me ex in cellam inariam, ordinavit in me charitatem Non ait dedit, quam non reperit; sed ordinavit, quam inordinatam invenit Nonnulli namque in principali cordis sui loco habent uxores, filios, praedia , vel honores in secundo autem quodammodo Deum ponunt, dum eum minus diligunt Ii nimirum videntur quidem habere charitatem , sed inordinatam nec illum servis ordinem charitatis quem Veritas ipsa disposuit, cum dicit: Diligere Deum ex toto corde , hoc est maximum primumque mandatum secundum autem simile esse huic , ut diligo proximum . Non ergo se jactet quis habere charitatem , si ordinata non est: sicut nec etiam idem, si sine operibus, ac per hoc otiosa est. Legitur enim , quia Salomoni fuerunt uxores quasi Reginae septingentae concubinae trecentae . Quid autem mihi cum Gynoeceo Salomonis Sed excussa palea verborum , invenitur in modul la mysterium . Quid enim per septingentas, quae uxores simul, Reginae memorantur , nisi illae intelliguntur animae, quae septiformis habent gratiae spiritum, super resultantium vitiorum motus quasi regalem obtinent principatum Quid autem per trecenta I easdemque concubinas, nisi illae animae figurantur, quae per solam sanctae Trinitatis fidem thalamum quidem Regis ingressae sunt , sed castae conversationis is quodammodo matronalis pudicitiae munditiam non habentes, dotales uxorum tabulas non merentur Hre nimirum Salomoni per carnale commercium iuncta sunt quia Salvatoris no stri veri pacisci sacramenta percipiunt tamen per degenerem lenocinantis vitae torporem , nec habentes uni viro pudoris affectum, ad nuptialis foederis dotalitium non assurgunt . Enimvero illae animae uxori , ac regali nomine dignae sunt, quae in solo canestis Sponsi desiderio requiescunt , quae in foederabiliter contra malignorum spirituum tentamenta confligunt 'cui de eodem Salomone Scriptura, Rem a te statur: uia alienigenain quo ue tributarios fecit de filiis autem Israel nou constituit ex fervire quem am fe erant viri bellatores minis, i ejus, s Principes s duces, Pr.ς- 1 efii curruum quorum . Ubi patenter ostenditur , qua inter concubinas distantia sit , Reginas. Quid differat inter eos, qui servi peccati dura exactionis tributa persolvunt meos, qui per edata bella certaminum principatuum insula sortiuntur. Inter hos sane principes, caelesti militiae bellatores, . Anthimus insignis enituit , qui cruenti impiorum manibuς in persecutione non cessit, ti in pace positus insurgentium portenta vitiorum piritali virtutum iis si mucrone trunca Vit Carnis suae membra tormen in fide, ' tis exposuit, interioris hominis viscera illaesa servavit. Caput non timuit ferienti gladio su dere, ut Christo caprii mereretur inseparabiliter adhaerere . Erat enim in eo fides, non quae mortua esset in semetipsa, sed quae per dilectionem operabatur . Quorumdam plane fide est vana, flaccida , praetendens quidem in superficie similitudinem , non autem habens intrinsecus veritatem.
Horum porro tenuere figuram , qui olim depopulo Ephraim venientes ad vada Jordanis dum nescirent exprimere ' ebboleth , sed Jeb- boleth potius tamquam peregrina lingua proferrent, Galaaditarum gladiis caesi sunt. Quid enim per ordanem, in quo Salvator noster baptizari dignatus est, nisi aptismus Quid vero per Sebboleth , quae interpretatur Spica nisi fides est intelligenda P Sicut enim spica victum praebet hominibus , ita de fide dicitur; quia usus ex fide misit. Et scut spica multa in suis aristis grana recondit ita symbolum nostrae confectioni plurima in se fidei semina colligit. Venientes itaque ad Iordanem Ephratae consuluntur a Galaaditis quomodo spicam exprimant venientes etiam ad baptismi lavacrum Catechumeni inquiruntur a Sacerdotibus qualiter credant. Et quoniam Galaad interpretatur acervus testimonii, recte per Galaadita sace
dote Ecclesiae intelliguntur, qui praedicationibus suis opera divina testantur. Per Ephraim vero, qui fecunditatem sonat , illi designantur , qui iccirco ad fidei perveniunt spicam , ut proVentum fecunditatis per boni operis segetem proferant . Sicut ergo i qui ad Iordanem veniunt, spicam quidem intelligunt, sed quia exprimere nesciunt, moriuntur ita qui fontem baptismatis expetunt, a vita funditus decidunt , nisi fidem ipsam, quam edocti sunt credere, studuerint etiam bonorum operum enuntiatione proferre. Ita nimirum alterum pendet ex altero , ut semon fidei exurgere debeat in spicam operationis. Quod Salvator noster evidenter ostendit. Nam cum praeciperet Discipulis, dicens: Ite docete omnes euies , aptizantes eos in nomine
Patris , o Filii, Spiritus anfli , protinus
addidit: Docentes eos ferυare omnia quae Am mandaυ vobis. Ac si aperte dicat Semen fidei in cordibus hominum serito, mox mandatorum germinantium spicam qualiter operat,ioni lingua Oxprimere debeant, edocete ne soloecismum faciant in spica opori , qui se de monte Ephraim , hoc est, de cellitudine esse testantur Ecclesia ilica fecunditatis. Quapropter dilectissimi, caveamuς, ne fides nostra, sup)rdusto nos solius professionis colore , decipiat: tamquam inani spica . vacantibus culmis, absque dilectionis medulla sollescat. Imitemur fidem Martyrum . per quam Vincente regna terrarum , adopti sunt piaemia promissa caelorum . Sit ergo fide nostra solida sit vera sit robusta ; ut nunc eundo per fidem,p2rveniamus ad speciem . videndo per aenigmatis speculum, quandoque perducamur ad ipsius sum-m a veritatis obtutum, ubi nunc beatus Martyr Anthimus , deposita sarcina corruptibili carnis stolam adeptus est Angelica claritatis. Ecce nim inter ignitos supernae Hierusalem lapide emicat ecce inter purpuratas Martyrum le- Diones victor, coronatus exultat. Consummato
65쪽
quippe gloriosi certaminis chirsu eumdem ipsum in praemio beatae remunerationis accepit qui factus est, pretium cum redemit, Jesum Chri- sum Dominum nostrum , qui cum Deo Patre Spiritu sancto vivit se regnat per omnia saecula saeculorum. Amen. XIv.Maii. R O XX. De sancto Bonifacio Martyre.
EAT Bonifacii gloriosa festivitas , fratres me , dum cun iis Chrilli fidelibus commune fit gaudium, specialiter tamen peccatori-hu ad promerendam veniam certa spei tribuits Ronisa incrementum. Nam cum vita ejus, ac beatae
vix consummationis gesta percurrimus , quid at judinvenimus, quam quia stipula tartara , cedrus facta est paradisi. Atque, ut ita fatear, torris inferni factus ei splendidum sidus caeli . De lupanari quidem prodiit praeliaturus ad stadium de stadio suspenditur ad tormentum , de tormento ducitur ad gladium , de gladio subleva tu victor, coronatus ad caelum. Per gradus nempe peccator iste ad vitam rediit; quia per quoidam gradus is, qui sine peccato est, ad nostrae mortalitatis ima descendit. Hinc est quod ex persona sanctae Ecclesiae per Salomq-nem dicitur: Ecce se euit falleus in monti-htis, is trans Ileus colles. Salvator etenim Oster quasi quosdam saltus exhibuit , cum ad redimendum genus humanum venit. De caelo quippe venit in uterum Virginis, de utero venit in praesepe de praesepe transit ad circumcisionem, de circumcisione ad templum , de templo ad baptismum, de baptismo ad crucem, de cruce ad mortem , de morte ad sepulchrum, postl remo etiam descendit in infernum e ut inde sanctos suos erueret, quo ad caelestem gloriam, calcato mortis imperio, revocaret. Plane , ut OS post se currere faceret , isto pro nobis gradus manifestata per carnem Veritas ad nos descendendo disposuit, qu pdammodo cujusdam mystici horologii sol justitiae Chri tu haec ad nosse inclinando momenta distinxit. Qui nimirum exultavit ut gigas ad currendam viam, Ut OS' et Q corde diceremus : Trabe me post te, cu
Mai. s. remus tu riorem ti Meutorum tuorum
, sit ri fortasse isti sunt gradus illius horologii
vertisse de in quo Rex Zechias umbram reverti decem
in lineis lineis petiit. Quod videlicet Esaias propheta in signum recuperandae salutis illius, Dominum invocans, protinus impetravit. Descenderat itaque Sol , emensi iam decem gradibu horologii, sed per eosdem gradus iterum rediit. Quod videlicet signum esset , per quod se Rex re chias saluti prii linae restituendum esse confideret. Enimvero nec genus humanum ad incolumitarem , quam amiserat, de sui languoris aegrotatione convaluit, quamdiu lux vera Christus decem OS, quos enumeravimus , mystic horolo- pii gradus ad occasum se humiliando percurrit. Quamquam per umbram decem graduum aliter superna dispensationis possumus intelligere Sacramentum. Di Versitates quippe temporum
quasi quaedam dicti inctiones sunt in horologio linearum . Soli namque justitiae Christo, primus ad nos descensionis gradus fuit de Deo in An- D. Petri Dam. p. Om. II.
gelum . Unde est, quod per Esaiam magni
consilii Angelu dicitur Et qui cum Jacob Io-qliebatur Deus, Angelus nuncupatur. Hinc est quod per eumdem Jacob dicitur: Dixit Angelus Domini ad me in somniis: Ego sum Deus Bethel, tibi unxis lapidem otum ossi mihi. Nimirum, ut idem ipse, qui loquitur ,
Deus, simul Angelus ostendatur. Secundu descensionis gradus fuit in Patriarchis, per quo scilicet ipse Dominus unius Dei cultum ac verbe fidei fundamenta constituit. Tertiugi promulgatione legis , quam ipse prius audiente populo, protulit: postmodum in latapideis tabulis, proprio digito exarante, descripsit. Quartus in Jesu Nave, in quo, sicut nomine, sic opere degens, in terram reprominsonis populum introduxit. Quintus fuit gradu; in Judicibus per quos nimirum Israeliticam plebem ipse regebat. Sextus in Regibus Iu daeorum , quia in eis principaliter ipse regnabat. Septimus in Prophetis, quia per eo ipse annuntiatus est, clocutus . Octauus in Pontificibus, in quibus ipse , qui summus est Ponii sex veri aeterni sui sacerdoti mysterium figuravit. Nonus autem gradu designatus est in homine Decimus in Passione. Per hos itaque decem gradus , quasi per umbram veteris testamenti, sol iustitiae Christus in nostra mortalitatis descendit occasum eo per eos iterum post resurrectionem suam in ca lum victor a scendit , omnemque illam vetustae legis umbram veritatis suae , ac novae gratiae radiis illustravit; obscura revelans, clausa reserans, omnia sub velamine litterae tecta denudans. Et sicut tunc sol lineatim quidem , ac morose processerat repente autem ad ortus sui ei reversus ori ginem; sic nimirum , sic Redemptor nosterea, quae de Incarnationis suae mysterio pr lon a temporum intervalla signaverat, in sola resurrectionis, atque ascensionis ut gloria subito patefecit. Non ergo mirum, si B. Bonifacius quibusdam gradibus pertingere inruit ad coronam , quandoquidem Auctor salutis humanae pro charitate nostra, velut per quasdam dispensationis suae lineas, descendit ad poenam. Descendit hic ad occasum , ut ille rediret ad ortum . Pertulit Dominus Vesperam temporalita tis nostrae, ut nos reduceret ad lumen in occiduum perennitatis suae. Sed considerandum est, fratres me , quomodo B. Bonifacium inter ipsas reprobae vita tenebras, sanctitatis ignic tu non deseruit . sed tamdiu illum in minimis fovit, donec ad magna perduxit. Erat enim sicut in ectiorum eius continetur historia, ebrio sus, adulter omnium vitiorum amicus quae odit Deuς. Audivimus obscurissimas tenebras pravitatis υideamus etiam sublucere, Vel tenuem scintillu lam octitudini g. Habebat, inquit, hospitalitatem, largit Mem, misericordiam ς quae tamen tria unum sunt, Muniti membra sunt charitatis. Sequitur adhuc historia, quod breViter praemisit, exponit qui si aliquando , inquit,
videret peregrinum , aut de itinere venientem cum omni festinatione, alacritate hortabit turhospitium suum ingredi ministrabat ei noctibus autem circuibat plateas, vicos civitatis, tribuens eis quae necestaria erant. Ecce in-
66쪽
se in deinde sua Deo 'ferunt alii contra. Act. I O
ter dens sima horrescentium dumeta spinarum , si rara , tamen inventa sunt lilia, floresque
virtutum. Et multae sunt plagae , quae volucrem Domini terra tenus aggravant pauca pennae, quae levant. Sed facile est medico animarum eo patentia vulnera tenui medicamento componere: ubi sanum quid reperit, cetera, quae circum quaque putrida sunt, ad salutem pristinam revocare. Porro autem, sicut mari posse
sibile est unius hominis corpus abluere ita Deo perfacile est, quantumlibet lapsi , quan umlibet Ieccatoris hominis animam ab omni reatus squa- ore purgare. Sed sicut quis quamdiu in monte consistit, marinis fluctibus non abluitur ita peccator quamdiu in tumore superbiae prseverat licet larga sit, di inae pietatis eum abundantia non expurgat. Accedat ergo per poenitentiam ad fontem misericordiae , qui desiderat ablui a contagiis culpae Et qui sibi a Deo fieri misericordiam pollulat, ipse quoque misericordiae viscera proximis indigentibus clementer impendat. Videtis , fratres charissimi , quia beatum hunc Bonifacium de tot flagitiis, quae commisit, solum opus misericordiae liberavit Ut non modo peccatorum nexus evaderet , sed etiam insignibus victoriae tituli ad felicem martyrii gloriam perveniret. Et quidem non erat dignus, ut a Deo susciperetur e sed dando sua , promeruit ut sernet ipsum Deo sacrificium daret: qui eatenus carnaliter vixerat, spiritualem se hostiam in odorem suavitatis offerret. Nonnulli namque prius semetipso offerunt, postmodum sua . Sicut de primi parentis filio scriptum est Respexit Dominus ad Abel, s ad munera eius. Sicut enim Abel semetipsum Deo prius obtulerat, postmodum munera offerebat; ita Dominus prius ad ipsum, deinde ad eius munera respexisse perhibetur. Nonnulli vero in primis, quae sua sunt, offerunt : deinde semetipsos, meritis adjuvantibus, superaddunt . Sicut Cornelius ille Centurio, qui Gentilis adhuc eleemosynis , orationibus institit. Quibus videlicet suffragantibus, ad baptismi poli modum sacramenta pervenit. Cui profecto Angelus, nec dum percepta
regenerationis gratia, dixit orationes tuae , ta eleemo vae tuae ascenὰerunt i memoriam in conspectu Domini nunc mitte viros in Joppem, accersi Simo em Petrum. Hic dicet tibi quidi oporteat facere . Ac si perspicue diceret e jam Deo , quae tua sunt, obtulisti . de cetero nihil superest, nisi ut ipse debeas munus longe praestantius tuis muneribus superaddici tuisque te facultatibus possessor adiicias , ut unum ex omnibuς, non jam sacrificium, sed holocaustum potius fiat. Ad 1ujus igitur Centurionis exemplum B. Bonifacius prius dedit sua poli modum se quia iuxta praeceptum legis , agnum innocentia in suis gregibus reperire non potuit, cedum Cenirentiae semetipsum offerre curavit Agnum siquidem innocenteς, Cedum offerunt peccatores Nec mirum si quilibet Sanctu post peccata conversus, hoedus dicitur , cum ipse, qui de caelo pro peccatoribus venit, per hircum dignatus est figurari. Unde est , quod in Leuitico Pontifex viventem hircum hoc modo jubetur offerre, ut posita super caput ejus utraque manu confiteatur omnes iniquitates filiorum Israel,
universa delicta, atque peccata eorum , quae imprecans capiti ejus, emittat illum in desertum . Quid est autem hircum utrique manui
Pontificis subjici , nisi filium hominis in similitudinem carnis peccati venientem per Voluntatem Dei, utriusque populi, Judaici videlicet Gentilis persecutione gravarici Plane utriusque se voluit manibus subiacere , qui de iugo diaboli utrumque venerat populum liberare Quid vero est, quod pol confessionem , atque imprecationem omnium iniquitatum filiorum Is rael super capita ejus, hircus mittitur in desertum , nisi quia is , qui peccata nostra portavit, qui legis maledicta lustinuit, protinus in desertum, ubi nonaginta nodem reliquerat , ovem centesimam reportavit in dein Apostolus , Ut nos, inquit , liberaret a maledicto , ipse factus es maledictum. Per hircum ergo figuratus est Dominus, qui pro peccatoribus venit. Hoedum Bonifacius obtulit, qui sese ad portandam crucem ejus post peccata convertit. Et quia in lege praecipitur , ut qui in primo mense Pascha facere non potuerit, faciat in secundo. Primus autem mensis prima ii gratia. Beatus hic Martyr , quia Paschalem agnum non obtulerat in primo mense innocenti vitae , hoedum obtulit in secundo, frumiosa videlicet poenitentiae. Quidum quaerit honorare artyres , Martyr ei scitur; sicut mille in hospitalitate non dispar Abdias, dum Prophetas pascit in specubus, prophetandi gratiam & ipse meretur. Videtis, fratres charissimi, quanta coram Deo eleemosyna sit potentia ; perpendite quanta Imperatricis misericordiae sit majestas. Nonne enim haec videtur velut praepotens Regina inter ceteras eminere virtutes, quae nimirum de communi plebe homines, alium quidem ad prophetiae provehit gratiam, alii martyrii dat coronam Illi dat , ut Ecclesiam Christi caelesti oraculi dapibus pascat isti praebet, ut ad superna gloriae nuptiale convivium, post victoriae palmam, feliciter epulaturus accedat. Habeamus ergo fratres , misericordiam , utin ipsi misericordiam consequamur curemus eleemosynis, pietatis operibus, in quantum facultas permittit, insistere. Delectet hospitalitatis, ac fraterna susceptionis studio deservire t ut qui eaelestis curiae Senatores aspicimus per pietatis opera tanta dignitatis gloriam meruisse, ipsi saltem proculdubio confidamus ad peccatorum nostrorum indulgentiam pervenire , Veritate pollicente , ineat L. Beati misericordes , quoniam ipsis feri Mulib. . cordiam dabit Deus, qui unus verus in Trinitate perfecta vivit, regnat in saecula saeculorum. Amen
fratre charissimi in flebiles importunitatis vostrae querelas gaudendi nobis materiam deputamus quia enim his diebus ad propria peccata familiarius deploranda , non solum rem Otioris custodiae obicem corpori , sed & procaci Ai. s. linguae fraena posuimus. Pulsatis petitis, k, Penteco
67쪽
ut vobis aedificationis verba proferre non pigeat, instantissime flagitatis, maxime , quia nuper octava sacrae Pentecostes , me tacet te, pertransiit, Mideo non mediocre vos arbitramini propriae salutis incurrisse dispendium, quia mecum non potuistis de Adventu sancti Spiritus frequens habere solito more colloquium . Unde non immerito gratulamur in Domino, dum ad illas vos epulas avidos, atque inhiantes aspicimus, quarum sobrios, ria itidiosos, velut male languescente mentis stomacho , morti proximos judicamus. Et licet vera charitas non patiatur inter ratres diversa sentiri, fateor tamen in hoc articulo cor meum vester moeror exhilaratri atque , ut ita dixerim , amaritudo vestrae
tristitiae meum pectus obdulcat quia unde pia
inens ei ira moerendo tabescit, inde in vera salutis gaudium proficit, testante Apostolo, qui ait: Triuitia fecundum Deum altitem stabilem
operatur. Sed qui Sanctorum Patrum homilias
legitis , qui quotidie sacri eloquii meditationibus insistere non cessatis, quo pacto inter ipsa
plena torrentis circumflui profunda tam aridi pauperculi hominis aquam dei picabilem sitire dignam in , nisi quia ad hoc non amor scientiae , quae inflat, impellit, sed charitas potius, quae aedificat, attrahit Si enim vobis, ut deposcitis, officio linguae currentis eloquere , quid aliud , nisi eadem ipsa , quae legitis verbis vulgaribus iterarem Tarnen quia tantopere id deposcitis, amodo cum in sacris solemnitatibus convenitis, vosmetipsos cellulis venientes, tamquam de sepulchris erutos , in resurressionis gaudium mutuo praesentatic volo, si praeetipitis prout gratia divina dictaverit , aliquid vobis
iuxta rusticitatis meae rudimenta conscribere, ut
ipse sancto Conventu vestro deesse non videar, praeter illa , quae legitis, saltem parum aliquid , velut agrestes herbas , opulentis ferculis adhibere. Sic itaque vostris desiderii satisfiet dum quia mihi litterarum copia artificiosa non
suppetit, ea, quae tentavero scribere a vivis modice videantur sermonibus discrepare. Sed unde is a congruentius incipere possumus, nisi a sancto Spiritu, cujus vos ri perrime solemnia coluisse, sermonem ex ossicii nostri in illerio non audisse, graviter suspirare videmus Et haec quidem non timide , sed denter aggredi
mur; qui , de quo loqui volumus , ab ipso
concipimus, ut loqui digne valeamus. Primo itaque notandum est , fratres mei, atque omni annisu memoria commendandum a quia nisi qui gratia sancti Spiritus mereatur afflari licet conetur , licet ad tempus eniti videatur numquam tamen ad bona peragenda prorsus ainsurgere, numquam Deo placiti operis valet fructus afferre Arbor namque solo radicitus fixa succos ex uligine concipit, quibus ' interiora diffusis in incrementa se roboris erigit , germen emittit. Quique autem fidele arborestumus intra sanctae nemus Ecclesiae illius summi Agricolae dispositione plantati. Quam plantationem Paulus Jndicabat Ephesis , cum dice- Ut de vobis fecundum diυitias gloriae fuae virtute corroborari per Spiritum ejus in uteriorem hominem , Chrsum habitare ter Hiem iucordibus vestris , in charitate ad ali fundati Terra autem nostra, ubi spei nostrae ra
dix innititur, illa profecto est, de qua per Psal-
m illam dicitur Portio mea in terra iυentium sive etiam humanitas Christi, de qua idem Propheta alibi perhibet, dicens: Etenim firmaυit
orbem terrae , qui non commovebitur . Si ergo ut in frustuosae arbores arescere nolumus, si securibus excidi, ac deputari ignibus inutiliter formi damus , in illa supernorum civium patri , inhumanitate Redemptoris nostri per charitatis glutinum spei nostrae radix semper inhaereat, ut ad proferendo bonae operationis fructus, in robur sortitudinis firmiter convalescat. Sed sicut arbor si vegetantis succi humore deseritur, protinus exsiccatur; sic anima nostra , nisi Spiritu sancti gratiae fuerit ore perfusa, funditus arefacta, ad nullius sanctae operationis germen poterit esse fecunda. Ille enim lumen mentibu imgerit, desiderium excitat, vires infundit. Ιllustrat siquidem , ut videamus provocat, ut Uelimus roborat, ut bona, qua volumus, implere valeamus. Ex illa nempe secunditate prodeunt lacrymae nostrae , ex illa compunctiones mentium , ex illa confessio peccatorum. Sicut enim anima est vita corporis ita, vita animae nostrae Spiritus sanctus est. Et sicut corpus nostrum , anima recedente , collabitur, ita eadem anima, si spiritus vivificator abscesserit necesse est, moriatur , sine cujus videlicet munere nec ad agnitionem Dei qualibet ratione pertingere, nec ea, quae Dei sunt , possumus aliquatenus penetrare, Apostolo teste, qui ait Spiritus fandius omnia crutatur, etiam profunda Dei. Cui mox sententiae consequenter adjungit: Quis enim fit hominum, quae uni homi-
uis, ni se piritus hominis, qui in ipso egi ita
quae Dei sunt , nemo cognovit , nisi Spiri
sed an vultis , fratres charissimi, fortassis inquirere, qui scire possumus , an habeamus Spiritum Dei In hoc profecto constat, quia Spiritum Dei habetis, si Deum vere cognoscitis Si enim iuxta Apostolica verba , nemo quae Dei
sunt, novit , nis Spiritus Dei; quis ipsum pos
set Deum cognoscere, nisi ejus Spiritum mereretur habere Sed hoc ipsum forsitan adhuc vobis in dubium venit, an cognoscatis Deum. Sed audite Joannem Apostolum dicentem isti dicit e no se Deum mandata ejus non disso-dis, menda est. Ille igitur vere Deum cognoscit, qui ejus mandata ut 'odit . Unde Mille perlestus mandatorum Dei custos securus aiebat: Nos spirittim hujus mundi non accepimus , fed Spiritum Dei, qui ex Deo est. Quis est autem spiritus mundi Ille profecto est , qui suadet homines divina praetepta contemnere, terrenis negotii delestibiliter insudare, mundanae dominarioni culmen appetere , carnalis illecebrae pansionibus turpiter subjacere, transitoriae possessionis fines extendere, tumido superbiae fastu sup r proximos iura potestatis ambire. E contra, Spiritus, qui ex Deo est, quas replet, mentes ad caelelii provocat expulso corporis negligentiae rigore , ad amorem diuinum inflammat petulantia carnis desideria reprimit , liberum cor ab omni terrena delectatione suspendit. Ille reddit hominem ad despicienda pro-lpera rigidum, ad adversa superanda robustum;
fidelis animae vita. I. cor. .
68쪽
o. 2. Divina ebrietas quae sit
seu petenda habitum in oratione imitari Orortet. et Cor. 6. Isidem Nat. 6. Io .
tuma ille obiicit prave agentibus in iura liberae auctoritatis erectum ille, quem replet
prudenter inebriat, atque a tensu vita praesentis scienter alienat. An non erant illi divina sobrietate veraciter ebrii , de quibus a male
insanientibus dicebatur: uia mus pleni sunt tui Numquid non quaedam divina ebrietas est, praesentia, prae oculis posita, cuncta despicere atque ad ea , quae non Videntur, toto
mentis desiderio medullitus anhelare mollia quaeque, jucunda contemnere dura vero maspera pro divino libenter amore perferre Hanc ebrietatem, fratre mei, continuae nobis, necesse et , orationis instantia quaerere hanc, velut aridi mentis nostrae faucibus, tota debemus intentione sitire. Quaerat ergo assidue anima nostra hunc Spiritum , quo vegetante vivat , quo illustrante videat, quo docente sapiat, quo duce, inoffens amoris cursu , ad patriam tendat. Qinrramu Sitaque a Deo nostro, non quod quilibet pauperes ab huius mundi divitibus quaerunt, non videlicet nummum, non digestibilem cibum, non nudi corporis indumentum Scit enim ille, qui ad haec nos esse soli cito vetat , quia his omnibus indigemus ollud itaque flagitemus , quod nobis est prae omnibus necessarium is ille magis dare petentibus delemitur . Illud , inquam
ab eo sine cellatione quaeramus, ad quod nos ipse quaerendum provocat ad sperandum certa promissione confirmat , dicens: Quia petimus , si pulsamus, aperietur obiis pater nolle de caelo dabit spirittim bouum petentibus e Sed qui e divit nostro eleemosynam quaerimus , ut impetrandi copia concedatur quaerendi formam ab hujus etiam mundi pauperibus mutuemur. Pauperes enim cum ab altiora degentibus aliquid accipere gelliunt , ora mox sacculorum laxant sic ad accipiendum parati, quibus praevalent, vocibus clamant ut dum sic paratus quisque per speculare domus aspicitur, facile misericordiam consequatur. Saccutuqquidem nolle , cor nostrum es , in quod, si volumus, nova caesostis gratiae dona suscipere
ab omni terrena concupiscentia, fermepto videlicet veteri, necet se est , Vacuare. Cuiu profecto sicculi num indubitanter expandimus , si perfecti amori incendio doni caelestibus inhiamus Hujus sacculi bene Paulus ora laxaverat, cum dicebat norum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est Hunc laxa re illo monuit, cum subiunxit Nou augustamini in nobis . Et paulo polici Tamquam filiis dico, dilatamini, vos . Consideremus etiar quomodo se pauper ille ad percipienda
de supernis munera pr.eparaverat, Um clamabat, cum vociferabatur , cum precabatur , cum
interioris organi voces ingeminabat , dicens
Paratum cor meum Deus, paratum cor meum .
Ac si prete dicat Cor meum, Domine , ad capienda tuae largitatis munera praeparo, qui a cunctis hoc pravae cogitationi squaloribus purgo nihilque in eo relinquitur, quo gratiae tuaeri unus desuper venien refundatur . Ego cura Vi, quae in tu male servabantur, gerere; tu illud accelera dono tuae pietatis dignanter implere Cor meum vacuefactum, atque ad te paratum teneo; qui estos si ex eo vitiorum ruderibus
ad amplectendam tui spiritus gratiam totamonistis intentione suspiro. Ecce pauper Dei cor te ne paratum , qui a pravis illud servas cogitationibus mundum S d nisi clamantem, nisi votaciferantem audiat quis de eminentioris coenaculi penetralibus eleemosynam pauperi porreesurus, nemo accedat. Poli quam ergo i Xit Paratum 1; iit,vicor meum , Deus, paratum cor meum , protinus
addidit Cantabo almum dicam Domino
tamquam diceret cor urique meum praeparo , voces importunae pol lulationis emittes ut vox ad miserendum audita permo, at o paratum cor, id, quod ex largitate milerentis emittitur , non effundat. Haec nempe duo , fratres mei, obi permaxime necessaria lunt , qui eremi remotiora ludio singularitati incolitis , qui O it. mplati Vae vitae speculationibus insudati . Expedit obis assidue psalmorum modulationi, crebris orationibus vigilanter in silere contra cogitationum ingruentium imprius Imni virtu tam conamine dimicare. Eliminemus igitur omnes spurcitias de nostri cordi hospitio is quibus pol Iamus variis virtutum floribus aspergamus. Dele- fetur Deus nitidum nostri pectiora tabernacul uir ingredi suavibus in eo bonorum operum deliciis epulari. Sicque praeparato, atque composito decoro intima domus ornatu, psallamus oremus quibus illum poli timus , clamos armentis supplicationibus invitemus. Sicque complebitur in nobis prophetica vox illa , qua dicitur : Paraltim cor m Am , Deus, paratum Ormeum cantabo ualmum dicam Domino Depr etemur ergo assidue Redemptorem no trum toti illum visceribus imploremus , Ut cor nostrum dignetur clementer invisere dimota omni vitiorum caligine, gratia sancti pili tusillulirare; tra tenus quo in illum regenerante credimus, eo is inspirantes, recto tramite ad ipsum per Uenire valeamuς. Qui cum Deo Patre, eodem Spiritu sancto, vivit, regnat per omnia arculorum . Amen
III. Sermo de S mn Tribtis aureu-tino, re Pergentino fratribus XXIV. Sermo hi Nati Uitat S. Ioau.
Sermo L. do eadem. Sermo II De eadem.
De S. Mart. Laurentius, se Pergentino.
stis, in honore B. Martyrum Lauren ii 'fri tini, Pergentini , venerabiliter colitur, Gentini. quasi duobus aurei sideribus eorum dies tali-tius illustratu . Hoc plane geminum sidus si
69쪽
diligenter attendimus , per hujus vitae pelagus
naVigantes errare non possumus, sed post emensa fluctuum , procellarumque discrimina ad num quieti portus cum gaudio pervenimus. Unde non sine quodam dispositionis supernae praesagio tale vocabulum sortiti sunt, ut Pergentinus dicantur Laurentinu . Pergunt enim uterque simul ad auream, prae cedentes nos, si non eos sequi negligimus, provocant ad coronam . Omnes enim quicumque non segnes sed ferventes, rigiles ad patriam properant
non in itinere gressus gunt, sed pergentes assidue de virtutibus in virtutes, de boni ad meliora contendunt. Nec in hujus peregrinationis itinere cives se, vel habitatores ostendunt, sed velut hospites semper, exules transeunt. Unde Petrus , Obsecro, inquit , os tamquam advenas, s peregrinos abstinere os a carnalibus deside iis, quae militant adυemus animam. Et Paulus ait : Non habemus hic manentem ci-titatem , sed futuram inquirimus. Hinc etiam Paulus ille qui progrediens ex Egypto, terram repromissionis ingressus est , Hebraeus, id est transiens , vocatus est. Et quicumque de vitatearnali aegypto , terram , quae melo lac fluit , ingredimur, non vestigia figere, sed assidue transire iubemur ut iuxta Joannemo Oti i
isseu es , iussi cetur adhuc , . qui sanciues
sancti cetur adhuc. ac etenim de carnetiuit, mel de superioribus in ima descendit. Et quae est illa terra lacti scilicet, ac mellis irrigua , ad quam tantopere provocamur, nisi mediatori Dei is hominum una persona In qua nimirum caro manifesta est, quae de Virgine prodiit, divinitatis interna dulcedo , quae de substantia paterna processit. Ad quam sane terram nonnisi Hebraeus, immo, ut ita loquar, nemo nisi Pergentinus, Laurentinus admittitur quia quisquis pervenire laborat ad Christum, necesse ei ut nequaquam in hoc mundo mentis suae figat velut in habitatione vestigium : sed Hebrarum se semper ostendens, cum Pergentino per viam iustitiae transiens pergat, cum Laurentino simul de suis
laboribus non hujus vitae commoda , sed coronam tantummodo gloriae concupiscat. De habitatoribus etenim hujus mundi, sicut in Apocalypsi dicitur, beati Martyres clamant: Uno que Dominus sanctus, Qverus. non inὰicas anguinem nos rum de iis, qui habitant uterra De his vero, qui non habitant, sed pergendo iugiter transeunt, Esaias postquam praemittit, habitabit lupus cum agno, pardus crum haedo accubabit, vitulus is leo , s υDῬ-mul morabuntar, protinus addidit: puer par- mulus minabit eos. Quis est iste puer parvulus, nisi is de quo per eumdem Prophetam dicitur Puer natus es nobis, s Filius datus es nobis Qui simul inhabjtantes minat , quia ne corda
nostra terrenis rebus inhaereant praedonem desiderii caelestis indesinenter inflammat . Et hoc ipsum minare, est ad suum nos amorem flamma
continuae charitatis accendere; ne cum nos vicario simul amore diligimus , ejus , ad quem redire debebamus, obliti , mente in hoc exilio
remaneamus . Puer ergo parvulus diversorum
animalium turmas minat quia Redemptor noster, qui multimodas hominum mentes in unanimitate fraterna insolubiliter constat, dum ad amorem eos patriae canes fis accendit, in hoc eos mundo quasi pedem figere non permittit Ad Deum vero non itur vestigiis pedum, sed bonorum gradibus operum nec ad eum quispiam valet ascendere per corpore conatus aditum , sed per asssiduum sancti operis incremen
Uideamus igitur cistos beatos artyres quomodo non potuerint divino flagrantes igna quiescere , sed semper elaboraverunt de boni ad optima fellinare. Nam dum ante persecutionis articulum tantae jam sanctitatis essent , ut signa per eos Deus in virtutes ostenderet; non illo contenti, pertrahuntur ad judicem in bello declarant quantam habuerint, in pace virtutem. Et prius quidem antiqui hosti artifex , versuta nequitia per vasculum suum coepit cum ei quasi mitius agere, dilide non valens immobilem eorum ferre constantiam, apposuit in eos crudeliter insanire . Nam carnificibus undique saevientibus, uterque martyr velut
una mens, eadem caro verberibus caeditur plagarum caede affatur, mox carcer ut custo-Wio traditur , ac fami inopia cruciatur. Sed
numquid bellatoribus tui divina protectio de sulla, quod in eis Deus ipse confligeret, evidenti prorsus indicio non ostendites Nam dum
eos carnifices verberibus atterunt , eorum brachia, quae in ictus debacchantur, arescunt. Ut saxea pector , is pietati visceribus aliena saltem per carnis arefacta rigorem , discant cordis habere mollitiem . Et in membrorum suorum nexibus colligant, quam timenda sit virtus, ad ersus quae tam furiose , tam atrociter
Iam vero illud quam sublimis gratiae meri
tum, quantae cognoscitur apud Deum familiaritatis indicium , quod in carcere constituti, triduana simul inedia macerati, angelitus visitan
tur mensae cae estis alimenta percipiunt oneis quippe Christus esuriebat, in eis supplicia
perferebat, cum eis claudebatur in carcere, cum eis in vinculis, cum ei erat comes individuus in tormentis. Et qui dudum inter deambulante in camino Chaldaico puero visus est quartus, ipse proculdubio cum istis etiam invi Elissimis bellatoribus suis factus est tertius . Ecce inquit Rex, ideo iros quatuor solutos deambulantes in medio ignis nihil cor, raptionis
ese in eis, pecies quarti imilis se uelio Dei.
Rinc est, quod persecutor ille Tiburtiu in
sanientis iracundia felle permotus, vaporantes de fornace furiosi effori flammas evomuit, leatos Martyres super ardentes prunas nudis pedibus adstare priaecepit . At protinus, carbones
extin ti, gloriosi martyrum pedes tamquam super candentia lilia , vel croceo rosarum flores molli sunt vestigio delectat . Nec cessat adhuc ferox nequiti re spiritus. Nihil intentatum relinquit, sed omnia versutae fraudis, omnia rabidi furoris argumenta percurrit . Sed quo pluribus iaculi impetit Christi milites, eo reddit caeca
crudelitas clariores. Et quanto frementior eis ingruit immanitas praelii , tanto praebetur Ub
rior occasio triumphandi otaque latuitur idolum insana iudicis rabies imperat adorandum
At dum non idolum , sed Deus omnipotens
70쪽
Gen. ΣΙ Gen. E. Pergenti. nus fratri officium responden
adoratur, figura larvalis in pulverem redacta collabitur . Postremo qui dedignati sunt suas idolis inclinare cervices, alacriter gladio beata colla subjiciunt, sic glorioso sanguine purpurati , ad Imperatorem suum, peracta victo
beata germanitas, quae nec in conceptione dividi, nec in nativitate discerni, nee in pretiosae mortis potuit genere separari , pares in poena, coaequales in gloria . Simul ex maternis visceribus funduntur in mundo, simul ex agone consummati certaminis oriuntur in caelo. Quodammodo felicior iste quam Rebeccae dicendus est partus. Nam Scriptura testes, in utero illius collidebantur parvuli , quia sub diversa m
rum , atque successuum erant qualitate victuri. Unde sibi divinitus dicitur . Duae gentes in utem tuo funt duo populi ex titero tuo dividentur , popul que populum sperabit
major ferυiet minori . In istis autem nulla diversitas , quos nimirum non dispar ita confoederat is individuae charitatis unanimitas constat. Felicior etiam iste partus, quam fuerit ille Thamar, quo idelicet exorti sunt Phares, Zara . Quorum alter divisio , alter oriens interpretatur. Et sicut inter se invicem dissidet interpretatio nominum , ita qua a diversitas est in operibus singulorum , sed nec idem tenent in figura mysterium . Beati vero Martyres isti in suorum nominum interpretatione non discrepant, quia quodammodo unum est, quod
designant, nomen utrius libet utrique concordat Pergentinus, Laurentinus, uterque
pergit ad auream in quibus una est via, una est concupiscentia , simul gradientes perveniunt ad coronam . Quamquam in istis, sicut eorum testatur illoria , qua dam reperiatur esse differentia . Nam dum eos violentia pertraheret ad Tyrannum , Pergentinus fratri , quoniam eloquentiorem iudicabat, respondendi delegauit officium , ut ille velut Aaron loqueretur ad Pharaonem , dum assislerent ante praesidem Hoc igitur inter hujus beatae germanitatis geminos dii lat , quod inter Moysen, Aaron
difforre Scriptura commemorat . Quorum unus de se conqueritur, dicen e obsecro Domine
non fum eloquens ab heri ntiditisertitis oe ex quo locutus es ad se rem tuum , impeditioris , O tardioris linguae sum . De altero vero dicitur Aaron frater Mus Levites , scio, quod eloquens sit, ipse loquetur pro te ad populum s erit os tuum. Ecce iraque beati Martyres in ea re , quia reperiuntur sibimet
invicem fuisse dissimiles, quodammodo Moysi
Aaron extitisse uidentur aequale . Et non sortassis incongrue . Sicut enim per illos ex olim
data est Israeliti ea plebi ita per illos Christiana fides in Evangelium civibus illuxit Aretii.
Nam cum Gentilitati adhuc ritus pestilenter inhorresceret, in Christianum nomen persecutionis furor immaniter ebullire , tunc scilicet quando B. Donatus pretioso sanguine Aretinam purpuravit Ecclesiam , vigesimu ramen Imperator ei Iulianus , sub quo B. Donatus insignis Martyr enituit , a Decio principe , cuius persecutio illos glorioso Martyres coronavit. Quod si catalogum .ioque Rorananorum Pontiscum studiose percurras , invenies a B Sixto cui Decianus furor dum desaeviret, servire coactus est, usque ad Liberium Papam, qui Iuliani tempore praefuit, duodecim Apostoli et Sed,
praecedisse Pontifices. Cum igitur glorios Martyres isti tanto tem pore B. Donatum praecessiste noscantur , non immerito dicuntur in his regionibus, in quibus passi sunt, credentium duces , fidelium principes, ac totius , ut ita loquar, retinae Ecclesiae fundatores Hi profecto nunc micantes gemmae, rutilantes sunt margaritae. Quae videlicet in Imperatoris aeterni diademate pollucibiliter radiant, Winter ignitos supernae Hierusa lem lapides inextinguibili splendore coruscant
Porro sicut geminum oculorum lumen in ea pite constitutum, subjesta corporis membra condecorat : ita . Donatus cum duobus his caeli
sideribus, quasi sanctitatis caput fideique principium adjacentia quaeque loea praecelli te
ut ita fatear, totum Tusciae corpus eximii splendoris nitore perfundit. Tanto quippe nunc sunt eminentioris gloria claritate conspicut , quanto graviori fuerant rabidi persecutoris immanitate depressi. Igitur de poenis ad gloriam, de certamine translati sunt ad coronam. Ipse nimirum eis factus est praemium cum recepit , qui se pro eis obtulerat pretium cum redemit, Jesu Chrillus Dominus noster, qui cum Patre WSpiritu sancto vivit is regnat in saecula
I. In Natiυitate S. Joannis Baptisyae.
Honi , dilectissimi, die illuxit insignis
tanto ceteris diebus sanctio , quanto fans florem hominem terri effudit. In hac quidem die natus est ille Sanctorum splendor iustorum gloria , laetitia Angelorum , excellentissimus homo, consanguineus Christi, amicus Sponsi, Sponsae praeparator. Unus secundum non habet, qui choris intertextus Angelicis , sublimioris corona titulis universitatis
humanae transcendit ascensum . Denique internatos mulierum non Drrexit major Joanne Baptissa Felix homo , qui feci liter canorum p
rambulans ossi inas, cursu eloci si mo sequitur Redemptorem , nec alicujus intercluditur fastigio dignitatis , quem summae felicitatis immensitas largius irroravit. Laetantur Angeli, utriuiaque naturae numerositas admiratur hominem sic
ingressum abyssum luminis, in aeterna divinitatis pelagus absorptum, ut ipsam reverberet Angelicae puritatis originem. EleVentur omnes,t meritorum praerogativis ante consiliorium majestatis exultent non erit tamen , qui ad
Baptis te Joannis privilegium audeat aspirare Age a in aggrediamur virtutum insignia , quae Deus majestatis in amico suo gloriosa cumulatione signavit sic enim ab ortu ita usque ad
occasum cum hominibus conversa tu est, ut forma vitae , morum informatio habeatur. Et licet hic sermonis aurei non rutilet pulchritudo, tentabimus tamen rerum Veritatem qualicumque
stylo perstringere, illud Sapientis attendentes Prudentibus viris non placere phalerat , sed