장음표시 사용
271쪽
alioqui ad desperationem atque insaniam, deniquo ad necem ipsameliam quandoque impellit 8 Haec vero cum frenetur atque arceatur matrimonio, quomodo, obseero. quis refugiat matrimonium crucis nomine, quod alioqui in crucis remedium a Deo ipso constitutum habemus 3 Qui donum habet continentiae, ut nunquam uratur, sive maseulus sit, sive Memina. is quidem sibi molestiam non necessariam aetersiti dum matrimonio iungitur. Recipit enim in se curam samiliae a qua liber esse alioqui et Deo eiusque Ecclesiae in liber- 602 lato sua, non divisus, ut Pauli verbo utamur, servire potuisset, et proinde, hoc douo praeditus, melius facit, si curam Ecclesiae turae uniussamiliae nuteponat, neque cuiquam adstrictus totum se ministerio Leelesiasti eo impendat. Sed non pereat interim. si in Domino matrimonio iungatur, praeterquam si, contempta Leelesiae necessitate. propter suum ipsius ventrem id saciat. At vero is iam non in Domino iungitur, nos vero de iis loquimur. qui in Domino iunguntur. Non igitur adimit matrimonio suam selieitatem crucis ullius molestia, quin potius magna ex parte crux ipsa matrimonio levatur frenatur arcetur et quodammodo, ut dictum est, dimidiatur, estque perspicuum, non esse hie vitae genus aliud ullum matrimonio, quod in se est .vel Deo gratius, veli homine multis nominibus dignius, vel etiam felicius quoquomodo. Aecedunt adhuc ad matrimonii commendationem. uxoris en omini seripturis prodita, dum illam spiritu sancto autore viri bonum au.
xilium gaudium 603 donum benedietionem et coronam, ab ipso
Deo ordinatam, vocari audimus. Commendato ad hune modum matrimonii vinculo, hortatur Mini-fiter contrahentes ipsos et coniugatos adeo omnes, ut rei tam sanctae fines potissimum ipsos secum diligenter reputent ac per omnem vitam suam in prospectu suo semper hii ant, summaque cura observent, si
quidem pie simul in coniugio vivere iuxta voluntatem Dei gratiam isque ad auxilium, denique et benedictionem Dei perpetuam habere velint. Tres autem fines praeeipuos esse. propter quos potissimum sit matrimonium institutum. Fines. propter quos potissimum est institutum matrimonium.
Primus finis instituti coniugii est, ut solitudinis incommoda aemolestiae vitentur. dum Deus ipso solitudinem. ut ab ipsa hominis
natura alienam, ita illi etiam incommodam atque inconvenientem esse pronunciat, ac proinde vitae eiusmodi foetetatem instituit. 604 viri et foemimae inquam, ut alter alteri praesto semper adesset, alter
272쪽
alteri adiumento solatio atque ornamento esset. Atque in hae quidem tali societate nullam unquam suisse futuram inaequalitatem, si eam nobis selieitatem Satan non invidisset.'sed peccato demum parentum nostrorum laetum esse, ut mulier, quae prior peccaverat viro suo ex Deo ipsius decreto subiiceretur maritus vero iussus sit nihilominus uxorem eo loco habere, quo suum ipsius corpus, non autem ullo modo adversus ipsam praeeminentiae illius suae nomine insolescere. aut eam prae se contemnere quoquomodo. IIaee igitur eontrahentibus ipsis et omnibus adeo coniugatis in societate matriis monii consideranda atque etiam praestanda esse. sie ut alter alteri in eo niugio cogitet se debere esse seinper adiumento, non oneri. polatio, non moerori, ornamento. non dedecori. vir quidem in sua praeeminentia, uxor autem in sua subiectione, haec quidem in omniseeundum Deum observantia. ille vero in omni benevolentia. et
veluti proprii sui corporis amore ac dilectione. Meundus finis eoniugii est liberorum 605ὶ procreatio, eum enim Deus ita hominem lamasset initio suae ereationis, ut illi solitudo
ineonveniens atque incommoda sutura esset, societas vero magis mes in conveniens ae commoda, alque etiam statuisset, genus humanum, non equidem unica creatione, quemadmodum in Angelis laesi. sed generatione multiplicari, eum et ipsemet totam atque eandem diis vinitatis suae Monadem, non sane per ullam creationem, sed per ae ternam atque ineffabilem aeterni etiam filii sui generationem multiplieasset in personarum pluralitatem - hane talem a se institutam hominis societatem vi atque affectu progignendi per suam benedietionem exornavit, iussitque, ut progignendae soboli. atque ita demum multiplicando humano generi operam darent. qui hae tali foetetate coniuncti essent. Tertius finis instituti matrimonii est ustionis in corrupta iam natura nostra remedium, nimirum affectus ille progignendi initio quidem optimus, post peccatum autem per naturae nostrae corruptelam vagus atque exlex laetus, remedio ac freno eget, 60M quod utrunque nobis Paulus in matri mio commonstrat. Vult enim, ut propter libidinis aestum matrimonio iungamur, ut morbi nostri remedium indiret. Et Denum morbi commonstrat, eum non nisi unam uxorem viro et non nisi unum maritum uxori. tantisper dum una vivunt. permittit. Ex quibus Pauli verbis tertium hune matrimonii finem eolligi
Hos fines matrimonii coniugatos omnes intueri semper diligentis.
si meque observare debere, ut vitam omnem suam inter sese ita com- ὶ Gen. 2. Eph. s.
273쪽
ponant, ut his e finibus respondeant. Et, quoniam contrahentes ipsi coniugalem eam societatem inter sese coram Ecclesia inire vellent. ab utroque singillatim sciseitatur Minister eoram tota Ecclesia, daeorum mente hae in parte et voluntate, ad hunc modum. Admonitio peculiaris ad sponsum.. Audisti, mi frater N. l commendationem et fines Christiani cuiuslibet matrimonii. 607ὶ uuare tibi iam cogitandum est. te a Deo ipso ad hoc vitae genus vocari. ut in coniugali tua iam deinceps eum adstante tibi ecce sponsa hac tua. N., societate. tantisper dum vos Dominus una superstites esse tvolet, vivas, intestigasque, te iam in maritum ipsius constitui Deo.ipso autore, nempe:ut sis iam caput uxoris huius tuae, illamque diligas ut tuum ipsius corpus, habeas eu-ram,illius. illam instruas ita omnibus, consoleris tuearis alas et gubernes. ad quem modum corpus universum capitis industria curano providentia alitur sustentatur gubernatur ac defenditur, sisque erga illam ita plane affectus, ut Christum Dominum erga mysticum corpus suum quod est Ecelesin affectum esse scimus, et tu ipse . Erga te affectum esse cupis, nempe ut omnem uxoris tune infirmitatem in is ipsum recipias, illam amanter seras. tegas et non tam illi, 608 quam tibi ipsi imputari velis. . Proinde alienain a te omnino esse oportet omnem amarulentiam omnemque duriciem ac sevcritatem erga illam, sed omnia tibi amanter, in charitate sustinenda erunt. ne usquam modestiae et mansuetudinis Christianae septa transilias sed tuam hanc uxorem, ut vasculum infirmius. in omni lenitate possideas et honores. Praeterea, quoniam viro id est constitutum ut in sudore et labore victum sibi ipso paret. hoe tibi quoque pro tua virili praestandum erit, ne vos invicem oelo ae luxui dedatis. sed iuxta vestram vocationem operi vestro diligenter et in timore Domini instetis, ut familiae vestrae ne desitis et egenis fratrihus etiam de vestro, pro eo ac facultates vestrae serent, succurrere possitis. . Haee ne ita agnos istomnia, mi N. t et in animo tuo proponis per Dei gratiam. atque hie etiam 609ὶ cornm hae Leclesia profiteris, te ad eum modum per omnem vitam tuam una tum uxore hae tua N. velle vivere, quam tu iam publice hic agnoscis esse unicam veram ac legitimam uxorem tuam, tibi a Domino datam, ut illam tibi adiungas et illi, vinculo matrimonii adglutineris 3 Sponsus respondet: . Etiam. Deinde se vertit: Minister ad sponsam ipsam et ab illa etiam mentem ne voluntatem ipsius eoram tota Ecclesia sciscitatur, cum tali admonitione.
274쪽
Admonitio peduliaris ad sponsam.
s Iam et tu, mea somr, Ν.l audivisti. quo pacto maritus hie tu N. tecum deinceps vivere per omnem vitam simul vestram debeat. Ethoo tibi igitur etiam est audiendum, quo pacto tu vicissim cum ipso vivere debeas, nempe ut ea omnia praestare modis omnibus studeas pro virili tua, quae tui ossicii esse audies, iuxta 610 verbum Dei. Nempe ut maritum tuum ex toto corde tuo secundum Deum diligas atque mes. venereris illum ae reverearis, sisque illi subieeta, ut domino tuo. quemadmodum eo as totum capiti suo inhiectum esse videmus, atque agnoscimus Eeclesiam Christo Domino subiectam esse oportere. - cogitea te dari marito tuo a Domino Deo tuo in adiumentum, non in impedimentum, in solatium, non in molestiam. inornamentum. non in dedecus aut ignominiam vitae ipsius. Proinde nihil tibi unquam sumere aut quoquomodo permittere debebis ad ver. sus maritum tuum aed in silentio et subiectione tuum ossicium ama ier et placide illi praestabis, uι sis adiumento solatio et ornamento vitae ad familiae ipsius. Ita enim hoc a Deoia constitutum est. Muxoris cuiusque desiderium esse debeat ad maritum, non autem adis
versus maritum ipsius, 61I et quod maritus illi dominetur. Cavebia igitur sumipa cura ne diligentia, ne hane talem Dei constitu nem xiciles ullo modo. ut tibi videliret ullum omnino imperium Rumas in maritum tuum. aut tibi id suaderi permittas. Sed quo te magis sibi
maritus tuus aequare volet pro suo omio suoque in te amore, hoetu magis te vicissim demittere apud ipsum, in omni subiectione a quo obedientia debebis, et sequendum tibi esse hie statuea mand tum Dei. atque item exemplum sanctarum matronarum, quae nobis eo nomine potissimum in scripturis tommendantur, quod maritis suis, spe sua in Dominum Deum collocata. morigerae planeque subiectae essent, ad quem modum Saram Abrahae auo subiectam fuisse legimus, ut illum dominum suum esse agnoseteret et vocaret. Eris igitur in istiusmodi subiectione adiumento marito tuo in eura 6IMae gubernatione domus suae cum omni modestia placiditate et sobrietate sine fastu luxuque ullo, ut tuae pietatist atque parsimoniae axemplo aliis praelucere possis, ad Dei gloriam et mariti tui universaeque adeo familiae vestrae ornamentum. o Haeo ne ita, mea soror N.l agnoscis esse tui ossicii omnia. atque in animo tuo per gratiam Dei proponis et coram hae Eeolesia etiam profiteris, te ea: omnia pro summa tua virili in eoniugali iam deinceps tua societate per omnem vitam tuam praestare velle eum adstante emo tibi Nis quem hic iam coram hau Ecclesia publice agnoscis esse tuum unicum verum' ac legitimum maritum, Libi u
275쪽
Domino datum, ut te illi adiungas omnemque tuam vitam cum ipso vivas
His ita peractis coniungit Minister invi in uinnus contrahentium in totius Ecclesiae conspectu, eosque iunetis iam in- 613 vicem manibus, audiente tota Ecclesia, alloquitur in hune modum: Coniunctio ipsa matrimonii. ν Deus Optimus Maximus. qui vos ad coniugalem invicem societatem
vocavit. coniungat et conglutinet vos invicem in unam carnem per vinculum spiritus sui in vera perpetuaque dilectione mutua et timore suo, ut per omnem simul vitam vestrum in vestro coniugio admira
bile mysterium illud desponsionis Christi Domini eum sua Eeelesia
exprimere, vosque ipsos illius reputatione invicem semper consolari possitis, Decundet vos insuper ae multiplicet Dominus Deus noster ad vestram ipsorum salutem et ad incrementum suae Ecclesiae propter eundem ipsum Dominum nostrum Iesum Christum. Anien.
Postea hortatur Minister coniunctos illos et totam Ecclesiam, ut audiant, qu qui 6l4 firmiter Deus observari velit vinculum hoc coniugii, et ad quem modum violari etiam atque infringi possit, id vero utrunque contineri dicit cap. 19' Matthaei, unde loeum illum de coniugio ae divortio recitat, auscultante tota Ecclesia. ad hunc modum r. Et adierunt Christum Pharisaei. tentantes eumyet dicentes ei: Li. et ne homini dimittere uxorem suam quamvis ob causam naui respondens dixit eis: An non legistis, quod, qui initio condebat,maseulum Misoeminam fecerit eos 3 et ait: Propterea deseret homo patrem ac matrem et adglutinabit uxori suae, eruntque duo in carnem unam. Proinde iam non sunt duo, sed una caro. uuod igitur Deus copulavit, homo'ne separet. - Dixerunt ei: Cur ergo Moses
iussit dare libellum repudii et dimittere eam 3 Ait illis: Moses obduritiam edrdis vestri permisit vobis dimittere uxores 615ὶ vestras meterum ab initio non fuit sic. Dico autem vobis. quod quisquis dimiserit uxorem suam, nisi ob stuprum, et aliam duxerit, is in adesterio vivit, et. qui dimissam duxerit, is quoque in adulterio vivit. Reeitato hoe Matthaei Ioeo, vertit se rursum Minister ad recenseoni uetos illos eosque alloquitur in hune modum:
Ex hiseo Christi Domini verbis saetio videtis, quam sit firmum prorsusque indissolubile matrimonii vinculum, nimirum quod non nisi Diuiti Cooste
276쪽
morte sola et scortatione, dirimatur. Cavete igitur vobis diligentis si me, non tantum ab adulterio seu scortatione, sed ab omni Mimoetasione petulantium verborum ae cogitationum. Horum enim indulgentia Deile demum fit, ut parum casta etiam opera ipsaque adeo adulteria sequantur. Ne fraudetis vos invicem. nisi pusillum aliquid. idque ex consensu mutuo, et quidem non 6I6 odio aut fastidio ullo vestri invicem. sed duntaxat . ut tanto expeditiores esse possitis adnuanimiter precandum ae ieiunandum ad tempus aliquod. Et memineritis neutrum vestrum sui. sed alterum alterius corporis ius ac potestatem habere. Coadunet vos igitur Dominus in carnem unam per omnem vitam vestram, ad gloriam sui nominis et vestram salutem.
Postea invitat Minister totam Ecclesiam ad publicam precationem
pro recens coniunctis illis coniugibus. ipseque, procumbente in genua atque auscultante Ecclesia, precatur clara voce ad hunc modum: Precatio pro recens iunctis coniugibus. Omnipotens misericors Deus, Pater noster coelestist qui nobis vinculum coniugii multis nominibus per luculentissima verbi tui testimonia insigniter commendas, et damnas stupra ne scortationes omnes, te supplices 6IΤὶ precamur, ut coniuges istos novos, per nostrum nunc ministerium, in tuo nomine copulatos. regere velis spiritu saneto tuo, in coniugali hae societate ipsorum. Connecte corda ipsorum invicem amore inter sese mutuo, et tua illos Divina benedictione eomplectere, quam in patribus nostris, servis atque amicis tuis, Abraha. Isaaeo et Iacobo..opulentissime declarasti. Foecunda eos, Pater indulgentissime t ut re ipsa comperiant, te vere esse et Suum et se minis ipsorum Deum, fac pro bonati voluntate tua. ut semen tibi suum suscitent illudque educent ne instituant in timore tuo ad gloriam tui sancti nominis et ornamentum tuae Ecclesiae, quatenus id illis salutare esse nosti. Converte aquas omnes RMictionum omnium. quibus illos quandoque exerreri voles, in plenum suavitatis vinum illud tuarum promissionum, ut vim ac 618 consolationem illarum in omni eruce sua spiritu saneto tuo, sutore sentiant.' seque illis sustentent. Largire illis gratiam tuam, ut in sancta hae a te instituta coniugali societate iuxta tuam voluntatem pie et unanimiter invicem vivere una nobiscum. et ad coelestem demum gloriam pervenire possint, merito et beneficio dilecti tui filii. Domini nostri Iesu Christi, ineum in secula laudandi. Amen. V .
277쪽
Finita precatione vertit se Minister ad novos doniuges, illisqueauseultante Ecclesia benedieit in hune modum r. Deus Optimus Maximus, vestri huius coniugii autor, benedicat vobis in eoniugali hae societate vestra, ut vos ipsos in vestro semine
multipli re per gratiam ipsius illudque in timore ipsius edurare possitis, quatenus id ille pertinere novit ad 619 gloriam adorandi
sui nominis, ad vestram ipsorum saIutem et Ecclesiae suae ornamen intum atque aedificationem. Is igitur vobis et nobis pariter omnibus adesse dignetur. Amen. Postea eanitur Psalmus a tota Beelesiar Beati omnes qui timent Dominum. I 28, aut Psalmus I 27: Nisi Dominus aedificaverit domum. - decantatoque Psalmo dimittitur Ecclesia cum solita benedictione, et egenorum commendatione.
DE AEGROTOR LM FIsITATIONE IN ECCLESIA GERMANORUM.
andoquidem Germani nostrae Ecclesiae omnes sparsim per totam ei vitatem Londinensem habitant, sic ut ministri non Deilo de morbis omnium semper seire possint, monetur subinde Ecelesia in publicis e ncionibus, uti si quis in morbum sorte aliquem incidat, id ut vel aeger ipse per suos, vel vicini ipsius. si qui sint e nostra Leelesia, continuo indirent Ministris aut Senioribus Ecclesiae. Atquotum protinus designantur, qui ae- 620 grotum fratrem visitent admoneant et consolentur ex verbo Dei, pro eo aereuiusque mores
id atque ingenium, deinde vero ipse morbus etiam postulare videntur. Ut enim sunt varia hominum ingenia. varii item in morbis affectus, et alias minus. alias vero maius in. morbo vitae periculum, ita non potest etiam una atque eadem admonitionum ex verbo Dei aut eon inlationum sorma aegris ex aequo omnibus subservire.' In hoc igitur est minister. ut in omnibus apud aegrotos admonitionibus ac tonso lationibus mores imprimis atque ingenium decumbentis, sive fratris sive sororis, morbique magnitudinem observet, et remedium adhibeat. qua parte illo maxime opus esse videt, atque ipsa etiam morbi id ratio magnitudoque permittit. Neque ullam sane certam hic admonitionum aut consolationum formam praescriptam habemus habendam. e esse putamus, sed, quae in omnibus alioqui morbis ac calamitatibus observari semper in genere oportet, de his. pro eo ac res aetempus permittunt. aegroti in eam sere sententiam admonentur.. 621
278쪽
1. Monetur aeger, ut togilet. morbos omnes, non equidem temere
casuve sortuito, sed certo Dei eonsilio iuxta ineffabilem illius providentiam immitti, et proinde non dubitet, morbum quoque suum
non aliunde, quam a Domino Deo suo, sibi immissum esse, agno gealque, illum sibi, tanquam ipsius Dei manibus immissum, cum omni animi gratitudine ae tolerantia serendum esse. 2. Monetur, ut cogitet, non frustra nobis a Domino morbos stliaque varia erueis genera immitti, sed ut nos in naturae hac nostrae corruptela subinde admoneant iustitiae pariter ac miserieordiae Dei. dum et atagimur, et assi teli interim etiam iuvamur.3. Monetur, ut intelligat, morbos esse quidem evidentia doeumenta
iustitiae divinae tam in piis, quam in impiis sperinde enim iusto Dei iudicio puniuntur et pii et impii , sed alia tuterim iustitiae divinae
ratione immitti morbos impiis, alia vero piis. Impiis enim, Dei beneficiorumque eius contemptoribus Zinfligi poenas impietatis ipsorum etiam in hae vita, veluti primitias quasdam aeterni ipsorum cruciatus aeternaeque condemnationis, ut iam etiam in vita hac horrorem illum
iusti iudieii dixi ut sentiant, in quo alio- 622 qui nihil aliud intueaniatur, quam inexplebilem illam flammae adversus se exardescentis imaginem. quae illos tandem totos abripiet sub extremum iudieii diem in aeternam condemnationem. Piis vero immitti morbos atque alia crucis genera omnia iusto quidem etiam iudicio Dei - per peceatum
enim mors et omnes appendices illius - sed tamen non tam poenae isane illius, peccato nostro promeritne, ad tondemnationem. quam potius remedii cuiusdam salutaris nomine, ut nos in nostro omeso iad vitam aeternam contineant. Ita enim visum esse Deo, ut, etsi nostra omnis 'condemnatio, peccato nostro in primis nostris parentibus liam olim promerita, sit in Christo Domino per mortem eius expiata prorsusque abolita. quatenus hoc tantum beneficium contumaci nostra ineredulitate a nobis ipsi non propellamus. tamen, quoniam corruptela nostra in nobis haeret adhue, etiamsi propter Christum non amplius membris ipsius imputetur, atque ea nos transverse nil semper, ut nobis ipsi nimium semper nescio quomodo Plaeeamus. ac proinde reia bus secundis plus aequo etiam insoleseamus Deique propemodum obliviscamur. - 623ὶ ita, inquRm, visum Psse Deo, ut per morbos et lalia quaevis crucis genera frenum quoddam nostrae in nobis eorru ptelae iniiciat nostraeque affictiones Omnes miseriae nos nostrae. sub quam iustosDei iudicio per ρος tum prolapsi sumus, et magnitudi nis item divinae erga nos iniChristo misericordiae subinde admo neant, ut neque rebus perpetuo Fecundis nimium insoles amus. sed tmorbo aut alio quocunque cruci. genere pre si, Servitutis ac miseriis lnostrae in peetato memores Fimu , bane in nobis accusemus nullam Diuitiaco by Co
279쪽
que in nobis plane salutis nostrae spem, quod in nobis est. reliquam esse agnoscamus. - et ut. nobis ita iam dissisi, ad magnitudinem protinus gratuitae Dei erga nos in Christo misericordiae, oculos nostros per sdem convertamus illosque totos in admirabile illud. idemque etiam in dissolubile nostrae cum Christo Domino gratuito nobis delatae communionis vinculum defigamus. in quo ille omnem nostram infirmitatem eum omnibus eius Ductibus, non equidem nobis amplius sed sibi ipsi, omnem vero suam iustitiam ac pleni sussicientiam nobisseeum ita vult imputari. ut neque nos sine 624 illo assiigi iam possimus corruptelae nostrae in ipsum translatae nomine, neque ille sine nobis in coelesti suaci gloria, ut caput sine corpore. regnare etiam possit. Habere igitur,impios, beneficiorum Dei contemptores. erueem suam in vita hac, veluti primitias quasdam aeternorum cruciatuum et aeternae condemnationis, eo quod delatum sibi communionis huius cum Christo vinculum destinata incredulitatis suae couintumacia a se ipsis repulerunt, quandoquidem extra hoc communionis istius cum Christo vinculum non est spes salutis ulla. omniaque tam laeta quam tristia exitialia plane esse oportet. Habere item et pios trucem suam iuxta externum quidem carnis aspe tum, cruci impiorum non absimilem, eo quod utrique in eadem carne hic adhuc versentur, sed iuxta internum si iritus iudieium in s de longe dissimilem. nempe quae et ipsa quidemi pios omnes admoneat divinae iustitiae,
sed longo diversa ratione. nempe adiuncta simul etiam divinae misericordiae et nostrae iam cum Christo Domino communionis consideratione. Esse enim crucem piorum memoracu- 625 lum quoddam iusti Dei adversus peeeatum iudieii, quod, etsi Christus Dominus loco uostro, in carne videlicet nostra, Sustinere iam olim omnemque peccati nostri condemnationem morte ita demum sua expiare dignatus est reliquias tamen illius quasdam extare adhue vult in sua Ecelesia. non quae ad nostram amplius condemnationem ullo omnino modo pertineant hane, enim locupletissime iam expiatam habemus , sed quae veluti laena quaedam nostrae in nobis corruptelae Iin nostro nos ossicio ad vitam aeternam contineant, nempe ut et nostram ipsi miseriam in perpetua hic peccati servitute et gratuitae simul etiam Dei
erga nos misericordiae magnitudinem. cruce aliqua pressi. per omnem hie vitam nostram agnoscere discamus.
4. Monetur neger, ut, posteaquam morbus ipsius est illi immissus a Domino in memoraculum divinae iustitiae simul ae misericordiae ipse quoque divinae erga se in morbo suo et iustitiae et miseriis eordiae meminisse velit. Iustitiae porro divinae omnium optime in minimus in Decalogi consideratione. Misericordiam autem, 626 nobis omnium evidentissime commendat nostra eum Christo Domino
280쪽
eommunio, si vim ae dignitalem illius nobiseum in promissionibus Euangelicis diligenter reputemus. Quanto enim longius abesse nosa Decalogi obedientia videmus, quae coram Dei praesertim iudicto subsistere possit absumus autem quam longissime). tanto maiore sane nostro merito maioreque adeo hono etiam nostro morbos nobis et alia crueis genera a Domino immitti intelligemus, ut nostram in peetato miseriam. cruce aliqua pressi. tanto diligentius observemus, in illa nobis ipsi displiceamus et cum nostri ipsorum aceusatione ad opis divinae implorationem accendamur. Rursum, si nostram cum Christo Domino eommunionem intueamur. intelligemus. nos, ut meminhra iam eorporis Christi saluti aeternae destinata, ad instar auri vel argenti probari, ad fidei nostrae explorationem, ut, quemadmodum ille suarum nos amictionum participes bie saeit' ad nominis sui gloriam, vultque, ut amictionum ipsius reliquias in nostris etiam corporibus persera- 627 mus, non ad nostri ipsorum explorationem tantum, sed ad Eeelesiae etiam suae aedificationem atque ornamentum - quem modum Paulus reliquias se passionum Christi in suo corpore pro Leelesia sustinuisse gloriatur - ita nos olim etiam coelestis suae gloriae participes reddat atque conspicuam toti mundo saeiat fidemae tolerantiam nostram in nostris hic amictionibus, quo iungis divina virtus ae potentia illius in nostra infirmitate ad pudefaetendam Satanast truculentiam illustretur. Cogitaret igitur aeger, morbum suum ideo sibi a Domino immissum esse, ut per eius fidem ae tolerantiam Satanae olim truculentia pudefiat. Divina vero in nostra hie infirmitate virtus ac gloria toti mundo conspicua fiat, ad quem modum Iobi olim fides ae tolerantiarin morbo ae cruce ipsius Satanae proculdubio truculentiam evidentissime infamabat, Divinam vero in sua infirmitate virtutem ae potentiam insigniter illustrabat. Atque hiequidem minister se accommodat aegri ingenio, pro eo ac morbus id
permittit. ut illi aut iustitiae divinae opus ineuleet, si illum plus 628
equo sibi indulgentem in conscientiae certamine esse videat, aut addiVinae illum miseri eordiae nostraeque eum Christo communionis r putationem excitet atque, erigat, si illuni in sua tonscientia angi morbique magnitudine gravius videat perturbari. 5. Monetur aeger. ut, quoniam fides ae tolerantia sunt dona Dei quae ille nobis imperiitur pro eo ac vult, nosque thesaurum nostrae fidei in fragilibus nostris vaseulis circumserimus, quae Satan multis et magnis arietibus impetere nunquam cessat. Apostolarum hic sibi precationem imitandam esse statuat, nempe ut eum illis assidue in corde suo clameli, Dominet adauge nobis fidem. - capita religionis nostrae. Aphstolico Symbolo comprehensa, subinde ae diligenter secum repetat, mysteria item baptismi et eoenae Dominicae ob oeulos suos