Joannis a Lasco opera tam edita quam inedita recensuit vitam auctoris enarravit A. Kuyper

발행: 1866년

분량: 786페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

trina ministerioque suo faciunt. etiamsi ipse legem non equidem violari a se doctrinaque ne ministerio suo. sed compleri potius ac stabiliri. verumque Dei cultum illustrari potius quam profanari testetur. Neque desunt, qui nobis Iudaicum illud rursum occinant: Si permi-Serimus eum sic, venient Romani ete. Breviter, nihil non praetexitur. nihil non urgetur ab iis ad traducendam Christi doctrinam eiusque ministerium in Leclesia ipsius, qui illum super se regnare nolunt. Sed finem talium omnium prorsus horribilem ad extremum lare nudimus, nempe ut, praeterquam quod si ut excoecandi in hae vita, adducantur demum etiam ut host s atque adversarii, inque conspectu ψSius, quem super se regnare noluerunt. Omnes ad unum tandem oz- idantur. Hic sane exitus inanet omnes, qui Christum Dominum in doctrina ministerioque ipsius super se regnare nolunt. cuius si nostris hisee temporibus omnes ut debemus memores vere es- A vh semus. non facile proculdubio voces talium hominum admitteremus,

ne di eam ipsi met imitaremur. Ac tuae quidem Maiestatis pietatem ab istiusmodi vocibus et consiliis abhorrere. Dei beneseio, res ipsa testatur. quo quidem nomine Deo optimo Maximo gratias agimus immortales. Nimirum intelligis te Regni Christi in tuo solio praecellentem administrum esse, ut illud in promovenda tuendaque Doctrinae et institutionum ipsius puritate

pro tua autoritate illustres, nou autem humanis quibuscunque traditionibus remoreris aut obscures. Tamen cum nunquam magis suriat Satan. quam dum Regnum Christi illustrari, suum vero aboleri reuintil. nostrum est votis assiduis Divinam gratiam implorare, ut dona haec, quae tot et tanta in tuam Maiestatem contulit, augere indies magis ne magis illustriaque reddere ac coronare demum etiam dignetur. Nostrum est item tuam quoque Maiestatem reverenter pro mae debemus admonere, ut tibi ab istiusmodi Herodianorum, Pharisaeorum ac principum Sacerdotum vocibus diligenter caveas, in promptuque habeas, quod illis ex verbo Dei respondere possis. Si qui Regno tuo a Christi Regno periculum ullum im- Avi minere putant, responde, te magis illi fidere, cuius te in tuo solio administrum esse intelligis, quam ut ab illo tibi, si tuum praestes osticium, metuere quoquomodo debeas. Adde praeterea, eos demum plerunque Regnis suis excidere. qui sua prudentia adversus Christum regna sua eum Herode communire conantur. Deinde si legem Do alii patriosque

ritus in religione per Doctrinam Euan,elii Christi .iolari omniaque

novari dicunt, responde. Dei legem a Christo stabiliri, non aboleri, illum esse veritatem, hominum vero traditiones omnes, extra verbum Dei institutas, mendacia. quibuscunque tandem titulis Ornentur. Aequum igitur esse, ut mendacia, extra verbum Dei invecta, cedant

302쪽

etas

voritati. euius tibi potissimum. non stulam mendaciorum, in tua exacellenti ista vocalione cura ac custodia concredita esset. Postremo

si tibi Oeeini audias: Venient Romani, responde. cum Davide: Dominus lux mea in periculis omnibus. Dominus salus mea, Dominus robur regni soliique mei. a quo expavescerunt. Hisce verbi divini arietibus propellendae tibi sunt voces talium, Rex Serenissimel expectandum ab alto auxilium, quod tibi proculdubio non est delaturum, si qua coepisti perrexeris. Deus Optimus Maximus. Regnorum s A vih omnium largitor gubernator ac defensor. addat tuae Maiestati Spiritum Sanctum suum qui te nobis servet, tuaquo consilia omnia dirigat gubernet et fortu-net ad illustrandum Regnum Filii sui dileeti Domini et Servatoris nostri Christi Iesu. ad tuam ipsius denique salutem et Regni tui

tranquillitatem. Amen. Vestrae Maiestatis fideles atque obsequentes subditi. Io ΝΗ a LA OO, Superintenden

reliquique ministri Ecclesiua Peregrinorum Londini institutae. Diuitig Coi

303쪽

ITitulus editionis belgicae anni 1565

304쪽

IΝ tradendo doctrinae eompendio de vera Dei et Christi ΕΟ-clesia ante omnia vox ipsa Leclesiae explicanda est, ut omnes intelligant, quaenam sit ea Ecelesia, quam nos colligamus et cuius nos ministros esse profitemur. Deduciturque vox Ecclesiae uia eroeando, quod Deus evocet ex universa hominum toto teris ν rarum orbe multitudine suos quosdam una cum ipsorum semine

in eoetum suum peculiarem. qui sit ipsius populus, et euius ipse sit Deus vicissim. Nam apud Graecos ἐκκαλ/ω idem est quod emeo, unde demum Ecclesiae nomen deductum habemus. Est igitur Ecclesia metus eorum qui voce Dei ex universa toto orbe hominum multitudine in populum illi peculiarem evorantur. 2

uuia vero nomen hoc Ecclesiae ad se omnes trahere sibique usurpare nonantur, dum suum quisque metum veram Ecelesiam esse contendit. et hane interim unam duntaxat esse oporteat, - haec sane una vera Dei Ecclesia ab omnibus aliis est diligenter discernenda. ne ementito Ecclesiae titulo, quem omnes hodie praetendunt, sallamur.

Sunt igitur quatuor observanda in vera Dei Εeclesia ab aliis omnibus Ecclesiis dignoscenda.

Ε-i. I et 35. 1. Primum, ut non sane humana ulla, sed ipsius Dei vore ' atque autoritate, evocetur et colligatur. 2. Deinde. cum nemo non Deum ipsum autorem doctrinae suae sacere conetur, enuendum erit, ne vomin Dei aliunde, quam ex eorum duntaxat ore audiamus et quaeramus, per quos illam

306쪽

Deus ad nos deseret voluit. Hos vero nobis Spiritus eommonis strat, nempe Angelos, Prophetas et Christum.

3. Tertio, cum et angelos imposiores, qui se in lucis angelos transformant, et pseudoprophetas item multos habeamus, observanda erit diligenter haec trium istorum coniunxio, nempe Angelorum, Prophetarum et Christi, ut eam demum veram Dei vocem duntaxat esse credamus. quae Christi Doe- 3 trinae eonsentanea sit. Huic enim et Angeli et Prophetae omnes testimonium perhibenti quemadmodum Petrus docet, atque in ipso reeonditi sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae Dei. In ipso est omnis plenitudo. ex qua et Angeli et Prophetae veri sua omnia desumpserunt. Quare qui suae ipsorum doctrinae Angelorum Prophetarumve autoritat ean quoquomodo praetexunt. ad Christi Doctrinam revocandi sunt ne aut impostorum Angelorum suco ac superstitione, aut pseudoprophetarum hypocrisi decipiamur. 4. Quarto, eum Christus ipsemet doceat, se in Apostolis suis audiri. Spiritum item Sanctum esse ipsum, qui per illos loquutus sit, denique et pro iis tantum oret, qui per eorum doctrinam in ipsum credituri essent, cavendum est omnino ne vorem Dei ex aliorum quorumcunque tandem praeterquam ex Aposto lorum et, qui illis familiares fuerunt, Euangelistarum ore. audiamus aut requiramus.

Haecque erit vera illa Dei Ecclesia, quam voce Dei per Angelos, Prophetas et Christum Dominum, tanquam priorum omnium gubernatorem, eiusque Apostolos, in unum si tum ac Populum ipsi poeuliarem evocatos esse constat. Huius porro Ecclesiae tres notas Spiritus Sanetus nobis 4 indieavit. quibus ab aliis simulatis Ecclesiis discerni sacile possit: vetustatem illius cum perpetua duratione, fidem eius prae terea, et publicam professionem. Vetustatem Ecclesiae Dei vere cognoscimus in primi parentis nostrae Adae, post lapsum ipsius, vocatione, cum illum Deus Digitigod by CC

307쪽

Aet. s. h. 18.enda 10 e. 43 Gen. g. h. 15. Colosa. 2. l

. s.

Joan. I. h. 14 Colosa. I. h

. 10. De Apostolen . Joan. 13. e. m.

308쪽

voce sua ad se revolavit, data illi promissione seminis, cuius viae merito ipse eum suo semine esset futurus populus Dei, et. quanquam morti per peccatum cum Remine suo subiectus esset.

Deum tamen sibi iam et semini suo propitium propter promissum, illud semen haberet. praeterquam si tantum beneficium destinato rebellique contemptu suo rursum. aut ipsemet. aut aliquis e suo semine a sese propulisset. In Ada igitur ipso et Heva, voce Dei voeatis, coepit vera illa Dei Ecclesia, dum promissioni Divinae de sutum salutari semino credidissent. Estque demum ab Ada ipso ad Mosi usque tempora perpetuata sine ulla interruptione. Nimirum ante mortem Adae suit Mathusalem. Bursum ante huius mortem suit Noah, qui Sem filio suo Ecclesiae doctrinam sdem ac curam reliquit. Is vero Abrahae tem pora attigit. adeoque 5ὶ non ante Iacob tempora e vivis excessit. Porro eum Iacob in/Aegyptum descendit Laliud si ius Levi, qui postea Amram patrem Mosi genuit. Per Mosein autem data lex ad Christum usque eum suis ceremoniis duravit. Et Christi Domini administratio per Apostolos demum observata nondum

tessavit, neque cessare potest. sed est duratura in aeternum, qua in tenus equidem Regnum Christi est regnum omnium seculorum.

neque ullis unquam temporum suibus includi potest. Neque est alia nunc Christi Domini Eeelesia. quam olim sub Patriarchis

et Mose erat, etiamsi cultus Divini symbola atque elementa mutata nune per Christum habeamus. Postrema enim cultus Divitii pars sunt illius symbola et elementa, tantum abest ut propter eorum mutationem. a Christo praesertim institutam, aliquam Eeelesiarum diversitatem imaginemur.

Doctrina et fides mutata mutat L clesiam, quae eum nulla ex parte mutata sit prorsus. ged illustrata potius, per eorum omnium exhibitionem in Christo, quae olim in promissionibus tradita expectabantur. expectationisque huius suac typira sua symbola utque elementa habebant, ita illorum mutatio. quae rem futuram adumbrabant, posteaquam res ipsa ne veritas in Christo exhibita esset. non fecit cessare veterem Ecele- 6 sin m. sed eandem doctrinam ac fidem inductis rei iam exhibitae, quae antea expectabatur, symbolis atque elementis, illustravit.

309쪽

Κereven. Gen. b. e. 25. 29

Geu. II. b. 10. Gen. 46. b. II.

e. 26. 1. Par. 6. R. I. Exod. l. h. 19. Exod. 20. R. 3.

Deut. b. b. 10.

Esaie. s. a. 6.

Col. 2. b. II. Jo. . I. b. 17. Heb. 7.

310쪽

Seetae

Una est igitur atque eadem semper Dei Ecclesia, et quae Christum suturum adhue expectabat expectationemque hane suam contestabatur typicis suis symbolis atque elementis, et quae iam Christum sibi exhibitum esse re vera credit, fidemque hanc suam, rei exhibitae symbolis atque elementis contestatur et exercet. auare longe absunt ab hac vera atque una Dei Ecclesia, qui suarum Ecclesiarum nescio quam diversorum tem porum originem atque progressum imaginantur, adeoque et scindunt unitatem hanc aeternam verae atque individuae Ecclesiae Christi.

Hie ruit malignans Turcarum Ecclesia, quae suam Originem ad Mahumetem refert 600 post Christum annis. Neo Papae Ecclesia consistere potest, cuius initium longe post Christum coepit. Neo Anabaptistarum, quae ad huc est recentior in sua separatione.

Neo Davidis, quae in postremis temporibus Originem suam ponit. Fidem vero Ecclesiae Christi cognoscimus ex publica eius doctrinae prosessione, quom Petrus Omnium Apostolorum in tiusque adeo Ecclesiae nomine, protulit, quanque Christus ipsemet 7 Ecclesiae suae sedem esse diserte testatur. Nempe. elim qui ex Maria matre conceptus et natus est, esse vere Iesum, esse item Christum illum, Angelicis et Propheticis vaticiniis promis-llum, qui Erat futurus exspectatio gentium, et esse vere filium Dei vivi. ciuicunque coetus igitur vore Dei ad unam illam aeternamque Ecclesiam per doctrinam Apostolorum, in eodem ipso Christo-Domino evocatus. id vero credit Et profitetur, is coetus proculdubio est una cum suo semine Ecclesia Dei, et omnes in eo coetu sunt membra Ecclesiae Dei. Αe rursum ubi eius'doctrinae neque fides, neque professio vero habetur, ibi sano nulla est Dei Ecclesia, utcunque tandem ementitus: illius titulus ab omnibus iactetur.

SEARCH

MENU NAVIGATION