장음표시 사용
41쪽
eon cesseram. Alioqui nisi a viris Principibus, vel vocatus, vcl missu , nusquam omnino e Frisia per totum s 5hὶ decennium aut eo amplius, pedem meum movi, detnec per Serenissimum Angliae Regem Edustr-du in . sanctae memoriae, vocarer. Cui quidem me addicere nolebam,
nisi id et ineu tum Ecclesia mihi. cuius curam concreditam bribebam, et Divus item Tuae Maiestatis Pater ipsaque adeo Tua iam Maiestas, qtine lum plane regni gubernacula susceperat, permisisset, quam etiam unam fuisse causam non ignorat Maiestas Tua suscepti in Piussianinnie nullos aliquot iteneris mei. Postea vero, data milii ab Ecelestis meis in Frisia omnibus sub revertendi, si revocat et, conditione) veniacumque Tua Maiestas etiam nullum mihi tunc indicium saceret. quod meo ministerio uti vellet, in Angliam sum reversus. ut inerim illic sequerer vocationem ibique in mea perstiti vocatione ex Regis ipsius autoritate. donee illum Deus Optimus Maximus e vita bae ad se evocasset. Mortuo vero sanctissimo Rege illo. qualem haud scio nil unquam orbis Christianus imbuerit pro aetate illius, cum religionem quoque ipsam una a 6'ὶ cum Regni administratione mutatam iri viderem. necepta a Regina venia, non equidem ineo ipsius, sed lotius Ecclesiae illic meae consilio. neque sane clam, sed palam cum bona utriusque Ecclesiae meae parte. duabus Begiis navibus in Daniam, Aegis illius pietate fretus. contendi, si quomodo sedem illic dissipatis meis Ecclesiis impetrare possem. Illic autem, cum Syncretistae cuiusdam nutpotius Syncretistaruiu Parasitomimi perfidia causa nostra in odium
ne suspiciones nescio quas rapta ita fuisset, ut nostra omnino expectatione frustraremur. in Frisiam ad mens Ecclesias rursum redii, ut illi e dissipatis in Anglia Ecclesiis hospitium procurorem, ni que etiam sciscitarer, num meo deinceps ministerio opus haberent. Ibi vero adeo perstringebam Catonum istorum oculos, ne videlicet eam ipsorum delitescentiam e' propinquo impugnarem. ut non prius conquiescerent. qua tu per se dignos plane Medaenates suos hoc efficerent, ut sub periculorum nescio quorum praetextu Frisiam rclinquere dogerer, periclitaturam scilicet, si tanto huius de- ε 6h litescentiae sitne antagonistae hospitium praeberet. Horum igitur itinerum meorum nomine. si me bonus ille vir Erronem vocat. Dominus illi ignoscat. Ego sane longam uno stlque codem loco illius moram ac residentiam, ut vocant, insectari nulo. Sed non video 'cur mea milii et ipse itinera prae sua residentia debeat exprobrare. Quin potius tum mihi ego de meis itineribus in Christo Domino meo gloriari posse videor, ne quid amplius dicam, quam ipse suam sibi residentiam honorifieam esse putat, neque hic plura dicam, ne nullum videar seu ii ministeriique sui rationem habere voluisse. uuod vero a me Ecclesiam, quae non Rit Christi, quaeri dieit . e*t, ne graviuμ. quam ut dissimulari
42쪽
debeat 3 Sed est rursum sutilius, quam ut multam resulationem requirat planeque miror, imo vero etiam doleo, non equidem meo, sed ipsius nomine potius, quod, cum sit eo loco. in quo sopiendis alioqui. non autem exagitandis dissidiorum flammis dare operam debebat, haec ita sibi interim in turbulentorum hominum gratia passus sit excidere. Enim- ι Τ vero si ipse Christi Domini Ecclesiam controversao suae huius delitescentiae finibus ita circumscribit. ut extra illam nullam plane Christi Ecclesiam agnoscere velit, equidem multo verius ego astirmare possum, fingi ni, ipso et suis novam quandam Εeclesiam, non tam sane super Prophetarum utque Apostolorum, quam potius super natae vixdum ante annos quadraginta controversae huius
delitescentiae sundameuto collocatam - de qua alioqui neque Christus Dominus neque eius Apostoli ac ne primaevae quidem post Apostolos Ecclesiae Patres quidquam omnino cogitarunt - quam quod ille a me Ecclesiam, quae non sit Christi, quaeri dicat. Nos enim ut vereo
Christi Domini Leelesiae sundamentum, ore Petri Apostoli proditum. reverenter amplectimur id quod aedita alioqui ante quinquennium
sere Ecclesiae nostrae consessio luculentisSimo testatur . ita nullam praeterea aliam doctrinam atteximus, cuius praesertim finibus Ecelesiam circumseribere velimus, sed temere ab aliis attextam publieeaeeusamus, tum quod legitimi ipsius sontes in seripturis commonstrari non possint, tum quod multo- ε 7h rum etiam locorum fidem violet in seripturis. In nostra Porro delitescentiae istius accusatione, non equidem sequimur ullum rationis nostrae iudicium ullasve humanas argutias, quemadmodum Culones nostri calumniantur, sed ipsam Apostoli eam de Christi Domini ascensione, ut alia nunc omittamus, doctrinam unanimem et consessionem. iuxta quam nutore spiritu saneto et sine ulla seri plurae repugnantia palam profitemur et indubitato credimus, Christum Dominum in sua iam alioqui glorioso. corpore, non modo non delites re in pane hic ullo, qui manibus humanis fiat, sed ne in terris quidem amplius esse, quatenus ipsum quidem verum illum atque neternum Pontificem nostrum esse non dubitamus. Heb. 8. b. quin potius illum recessisse, Lue. 24. abiisse, Io.14. prosectum esse, I Pet. 3. mundum hunc reliquisse, Io. 16. sublatum, Act. I. a uobis, Lue. 24, Aet. I. in Sancta ἀχειροπόιητα, Heb. s. assumptum, Marc. l6. Act. I. in ipsum coelum, Heb. b. Mare. 16. Luc. 2Φ. Αet. I. supra omnes coelos, Eph. 4. atque ibi tonsedisse,
Heb. 3. esse, Eph. 6. perpetuo et sine interruptione ulla, Heb. 10. in gloria coelesti, s 8' 1 Tim. a. teneri coelo ad tempus usque restitutionis omnium, Act. 3. non inuidem ut inconspicuus hie in terris usquam nedum in pane ullo lateat, sed ut iam deinceps semper, eorum laete Dei illic appareat. Heb. s. illi neque eum adhuc expectari,
43쪽
quemadmodum corpore suo glorioso, visibili interim ae palpabili, assumptus est, Aes. 1. ita eodem ipso etiam glorioso suo corpore, Matth. 16, 2 descendat de coelo. I Thess. 4, veniat, Act. 1, ac toti mundo conspicuus appareat. Matth. 15. 21. Apoc. I. iudex vivorum et mortuorum, Act. 17. Rom. 2, 2 Timo. 4. Hanc, inquam, consessionem nos per Dei gratiam iuxta unanimem totius scripturae consensum retinemus, dumque illam praeter alia multa nuperae illi Catonum nostrorum delites entiae Christi ipsius exemplo opponimus. nihil metuimus, ne eorum praeiudiciis fores Ecclesiae Christi praecludantur. Nos adversus ipsorum censuram Christi Domini praecatione extrema illa communimus, qua ipso ante mortem suam a Patre suo coelesti precatur, ut eos gratia sua com- a 8b plectatur, qui non equidem Perdelitescentiae huius doctores. sed per Apostolos ipsorumque doctrinam, quae deliteseentiam alioqui hane non novit, in ipsum eredituri essent. Negent igitur ut volent Catones nostri. nos ad Christi Ecclesiam pertinere. Nos Christum ipsummet Dominum habemus, omnibus Catonibus maiorem, qui se promittit nos agniturum esse, si ipsum iuxta doctrinam atque consessionem Apostolicam eorum hominibus agnoscamus. Quod equidem eum nos in accusanda hac Catonum nostrorum delites entia lacero certi simus, tum sane et precationi et promissioni ipsius confisi, primum oramus, ut ne ab Apostolica ipsius consessione usquam nos deflectem patiatur; deinde vero, dum illam sequimur, non dubitamus. illum, qui fidelis et verax est, benedicturum
nobis esse adversus omnes Catonum nostrorum omnium eriminationes calumnias et execrationes. Videant autem Catones nostri, ne dum nos
ad Christi Leelesiam delitescentiae istius nomine pertinere negant. ipsimet ab illa inopinato excludantur, non equidem per nos. qui ni- ζ 1 hil hio nobis sumimus, imo vero pro eis etiam, quanquam re
clamantibus, oramus. sed per eum. quo aperiente nemo claudit et laudente nemo etiam aperire potest. Durat enim etiamnum illa sententia, ut qui se Regni filios iactant, ad extremum tandem abiici possint. Atque de Christi Ecclesia tantum. Quod porro me blaxphemum in Christi Domini institutionem vocat.
eiusdem sere generis est. hoc est, grave sane si verum esset, sed iam
leve quia vanum est. Seripta porro mea testantur atque hie libellus imprimis testabitur, quam reverenter de Coenae Dominicae institutione et sentiamus et doceamus. Sed ipse, quae de delitescentia hae sua loquimur, ad Christi institutionem detorquero conatur, quae inic-rim nihilo magis pertinet ad Christi institutionem, quam Papistica transsubstantiatio. Ut si nos blasphemiae merito ab ipsis accusamur adversus Christi Domini institutionem propter impugnatam illo-
44쪽
ruin delitescentiam, eadem opera ipsi met eiusdem.hlasphomiae culpa teneantur propter impuguritaIn Iranssubsinnuationem.
Tuae Maiestatis nomine. praecipuas Catonum nostrorum criminationes, quibus illi et fidem mei ministerii et nominis item mei existimationem non elevare modo, sed invisam plane atque etiam infamem reddere voluerunt. Habet rursus brevem quoque innocentiae nostrae npprobationem, quam a me necessitas ipsa. ita praesertim abrupto tempore, extorsit, quamque ego alioqui non dubito. eo loco foro apud Tuam Maiestatem et pios istic omnes. ut me eorum omnium culpa litteret. quorum nomine tuo Catones isti traducere malitiose conuutur. Iam vero superest, ilex clementiSSimul ut meun hoc consilium aediti sub Tuo nomine libelli huius nostri boni consulere velit. Videbar milii hoc debere Tuae 3Iaiestati et lovi putriae ob eas. quas recensui, causas. Et exemplum hoc puri cultus Divini. per Regem sanctissimum in regno suo restituti. diguum esse iudicavi, quod Tuae Maiestati in renascentis potissimum et istio iam Euangelii primordiis
proponerem et commendarem. Atque scio quidem non Omnibus meum
hoe ossicium ζ 2' istio gratum fore, neque defuturos. qui et me aliquid sorte venari ei a Tua etiam Maiestate illienum id esse dicant, ut
eausam restituendae religionis au Te existimes pertinere. Sed, quod ad me quidem attinet. satebor ingenue quod verum est, me istic venari aliquid, atque utinam capere possim. quod capto: neque id sano exiguum esse, sed maximi Prorsus .et pretii et negotii. Imo vero duo sunt quae istic venor. Primum Icegni Christi in doctrina sua istic, abolita Antichristiatin tyrannide, instaurationem. Deinde ut ego etiam. quantumvis nbsens, meo interim qualicunque labore Patriae meae pro mea virili eommodare possim. Ad. eam porro rem cum plurimum adiumenti positum esse videam in Tuae Maiestatis Procerumque atque aliorum Begui ordinum lavore et patrocinio, Optarim vobis probari meum hoc studium. ut vestris auspiciis Patria tota ex meo labore fructum aliquem, quoad eius fieri potest, habere possit. Haec inquam, toto pectore venor vanaque non esse opto. Et si quid huius videam. abunde mihi relatam gratiam et a Tua Maiestato et a Regni
ζ 2 Ordinibus putabo. Quod vero ad Te potissimum attinet Rex
Serenissimoi non dubito. Te et scire et subinde tecuin etiam reputii re, quid Domino Deo Tuo eiusque Ecclesiae in praecellenti hae Regia vocatione Tua debeas. quidque ille sit abs Te olim in suo iudicio requisiturus, quatenus Te quidem per illum reguare credis. Sed quoniam me ea de re prolixe satis ad Te alias scripsisse memini, non puto hic mihi multis immorandum esse. Tantum hoe addam. Verba illa ad Prinei pes Sacerdotum: Accipite cum vos et secundum logom
45쪽
vestram iudicate, esse verba Pilati, hoc est. Ethnici adeoque et Athei. non autem Christiani magistratus, perinde atque si legis Divinae ac religionis cura nihil ad illum omnino debeat pertinere ae rursum verba illa: Nos legem habemus. esse verba Pharisaicorum et Christo adversariorum sacerdotum, neque nisi ad Pilatos aut Herodes diei posse: ut, qui nune iisdem verbis apud Christianos Principes utuntur.
reipsa testentur se illorum, quorum verba repetunt, successores esse.
et Principes omnes non alio a se quam Pilatorum aut Herodum loco haberi. Qua sane re sa- ζ Z tis declarant, quam sint studiosi promovendae ac tuendae autoritatis et dignitatis Principum. quibus.interim prae aliis omnibus proximi semper esse volunt. Sed spero non defuturos.Tibi esse hae in parte proceres tuos, qui tuam autoritatem adversus Pharisaicas istiusmodi praestigias pro fide in Te sua libenter asserant. Et vox ipsa insantium atque ingentium omnes Pharisaicos clamores saeuo obmutescere faciet, ut Christus Dominus istuc quoque veniat in doctrina sui Euangelii templumque suum ab omnibus Papistieis nundinationibus cultusque divini prosit nationibus repurget. Cumque eius rei initia iam apparere quaedam videantur, in magna id felicitatis meae parte ponerem, si meus hic libellus piorum istic conatus ac studium adiuvaret. In quo mihi interim etiam excusanda
quaedam erunt. Adumbratus sane erat cum adhuc in Anglia ministerio nostro langeremur atque adeo etiam a collega nostro, D. Martino Micronio, compendio quodam Flandrice redditus, et proinde tanquam de re praesenti loquitur. Sed in itineribus demum meis. ubi
Angliam reliquissemus, multis locis recognitus est atque in concionum praeterea argumentis ad- ζ 3b monitionibusque Ecclesiasticis magna ex parte nuctus. quae res paginarum quoque ordinem in ipsa libri aeditione nonnihil interturbavit. Deinde ipsam quoque libelli aedi- tipnem perturbavit inexpectata mea e Frisia migratio. Illic enim coeptus excudi, hie nunc primum est absolutus. Unde nemiui mirum videri debet, si vel perturbate aliquid scriptum ut fit in itineribus). v et w- mel atque iterum repetitum, vel alicubi etiam in observando paginarum ordine aberratum occurrat. Equidem multum interest, in ocio ne, an vero magnis et arduis itineribus impliciti aliquid agamus: et typographicae mutatio sacile secum errata trahit. Sed ea hic tamen tanta non sunt, ut fructum lectionis intercipere possint. etiamsi non nihil sorte molestiae adserant, praesertim cum in doctrina nihil sit, ut spero, quod merito quenquam usque adeo offendere possit. Haec dissimulare nolui, ne quis nostrum hic etiam candorem in nobis desideret. Quodque solum iam restat, Tuam Maiestatem Regiam summa cum observantia oro, Rex clementissime t ut ineam hane in Tepatriamque meam observantiae publicam contestationem benigno atque
46쪽
clementi antino acci- ζ pere pro virtute Tua Regia, nomenque isti nostrum a malivolorum' alumniis vindieare Regia Tua auinritate, et. quod omnium summum est, veram istic religionem pro ratione praecellentis Tuae vocationis Begiae serio promovere digneris. - ut, quem admodum iuxta exemplum Solomonis primus omnium istio cum Publi eo regni totius applausu, vidente et volento sanetissimo olim Patre Tuo. in solio ipsius collocatus. regni Diadema accepisti, ita nostrum nobis etiam Solomonem praestare possis in sabricando istic templo Domini. non, quidem ex mortuis sensuque omni tarentibus, sed evivis lapidibus. per Euangelium filii Dei autore spiritu sancto excitatis i id quod Tibi a Domino Deo nostro supplices cum rerutu Tun rum omnium Patriaeque totius optimis successibus precamur.
Franeosorti sexta die Septembris, Anno Ib55. Tuae Maiestati addictissimus
47쪽
Aeeusatio lapsi alicuius fratris apud ministros ae seniores molesiae. Pag. 293. lin. 2I. Admonitio ad ecclesiam in publiea matrimonii eoniunctione. 576. 24. Admonitio ad egetesiam super lapso et publice poenitente fratre. 12. 1. Admonitio ad lapsum ae poenitentem distirem post eius eonfessio nem. 825. 13. Admonitio ad lapsum ac poenitentem fratrem. 321. I s. Admonitio ad ministros verbi circa ipsorum publicam inaugurationem. 39. s.
Admonitio ad receptum iam Iratrem. 50I. 13. Admonitio elaea Baptismi administrationem. 121. 13. Admonitio de peccati agnitione post mealogi reeitationem in conis elonibus dominicalibus. 67. 14. Admonitio extrema ad inauguratos verbi ministros, antequam Psal mus decan- A I tetur. 39. 6. Admonitio peculiaris ad sponsum. 607. 23. Admonitio peculiaris ad sponsam. 610. 16.
Aegrotorum visitatio in ecclesia Germanorum. 620. 16. Argumentum admonitionis ad ecclesiam de excommunicatorum poenitentia ac reconciliatione. 373. 19. Argumentum admonitionis post coenae Dominicae administrationem. 265. 15. Argumentum admonitionis publicae de excommunicatione. 341. 23. Argumentum concionis de ossicio Diaeonorum. 21. 23. Argumentum concionis in publica ecclesiae calamitate. 549. 25. Argumentum concionis do ossicio ministroruin verbi. 7. 13. Argumentum concionis de ossicio Seniorum. 12. b. Argumentum concionis de Offeto superintendentis. 16. 16.
48쪽
38Αrgumentum concionis post collatum in Α 1, ecclesiam publicum
aliquod beneficium. 559. 19 Argumentum concionis, quae ipso die coenae habetur, ante eius administratiqnem. 203. 1 . Argumentum pridianae publicaeque admonitionIs ante coenae Dominicae usum. 193. L
a Baptismo non arcendos esse infantes.
18 in Baptismi administratione duo praeeipit Christus.122.
Coenae Dominicae fiuis praecipuus. 23 l. 2I Coenae Dominicae mysterium et ad quom modum multis snominilius
Coenae Dominicae ritus in ecclesia peregrinorum Londini. 133. 12 Coenae Dominicae signum quod sit. 205. 23sCoenas Dominicae usus quid conserat, 18 l. 8- Coenae Paschalis finis.
Coniunctio ipsa matrimonii. eis
Consessus seu a cubitus genuflexioni aut stationi in eoena Domini nantepositus.
IS cum dissolutis ac imperitis adolescentibus quomodo agatur. 104.
49쪽
Decalogi explicatio. 170. 23. Λ 2b mealogi in concionibus Domini libus excitatio. 65. 12. De iis Germanis. qui non adiuncti nostrae molesi ac falsam utiquum
doctrinam spargunt. aut seclas alioqui in ecclesia alunt. Diaconorum ministerium esse Apostolicam ordinationum. Diaconorum ossicia in ecelestu. Diaconi quales eligondi. Diaconi quomodo in templo eleemo33nas colligunt. Disciplinae ecclesiasticae duplex usus. 539. ib. 2I. 24.
Disciplinae ecclesiasticae peculiaris usus inter Germanicae potissimum ecelesiae ministros Londini. St 4. I. Disciplina ecclesiasti ea quid sit. l82. 18. Disciplinae publicus usus in plebe ecclesiae. 29 I. l8. Divitum in eoetu erga Diaconos omelum. 26. lG.
Eeelesia Christi tribus notis est insignita. 178. 10. Ecclesiae ossicium erga verbi ministros. l0. 26. Α 3' Ecclesiasti ea disciplina et eius usus in ecelesia Peregrinorum Londini. 25. . 14. Eeelesiasticae disciplinae definitio. 270. 1. Reelesiasticae disciplinae privatus usus in plebe ipsu. 285. 2. Eeelesiastica disciplina quid sit. 282. 18. Electionis ministrorum' maxima apud ministros et seniores ecclesiae autoritas et quidem merito. ll. 20. Electionis ministrorum ritus varii. 33. t 7. Euangelium quid sit. 179. 3. in Exeommunicatione duo observanda. 342. 7. in Exeommunicatorum cum ecclesia reconciliotione duo ohservanda. 369. 3. Excommunicationis legitimae fructus. 3M. 12. Excommunicationis modus ne ritus, . . . , 333. II. Excommunicatio quid sit. 34l. 25. Exeommunicationis sententia ipsa. 358. s. Exhortatio ad ecclesiam, ut de excommunicali resipiscentia gratuletur, post agnitam se deprecatam culpam peccati ipsius. 395. 22. Α3t
Fidei definitio. ΙΤΙ. 25. Duiligod by Cooste
50쪽
40 Fines propter quos potissimum est institutum matrimonium. 604. 20. Forma absolutionis in concionibus Dominicalibus. 70. 14. Forma ae ritus administrandi Baptismi in ecclesia Peregrinorum Londini. III. q.
Forma admittendi adolescentes, pueritiam superegressos, ad loenae Dominicae usum. 100. 14. Forma examinandi eos. qui recens in ecclesiam recipi menaeque Domini primum omnium participare volunt. 167. 12. Forma inaugurandi presbyteros ecclesiae, qui in verbo non laborant. 42. 6. Forma inaugurationis publicae Diaconorum. 48. 12.
Gratiarum actio post habitam catechesim minoris catechismi. set. 4. Gratiarum actio post baptismum administratum. 136. 18. Gratiarum actio post coenae Dominicae administrationem. 26I. I. AD Gratiarum actio pro resipiscentia lapsi fratris et reconciliatione. 329. 15.
Ieiunium publicum ante ministrorum electionem.
Ιeiunium. ad quem finem institutum. 555. 19. Ieiunii abusus in Papisino. 556. 14. Insaules non arcendos esse a Baptismo. 127. 18. Interrogationes. quae Diaeonis proponuntur, circa
Interrogationes, quae ministris verbi aut superintendenti proponuntur publice circa ipsorum inaugurationem. 69. I. Interrogationes, quas presbrteris proponuntur circa publicam ipsorum inaugurationem. 43. 13. Interrogationes, quae senioribus subsidiariis proponuntur eirca eorum inaugurationem. 43. s.
Legis definitio Libertatis Christianae in admoniliouibus Α ratio,178. 23. 40. 16.