장음표시 사용
121쪽
eoruin socius, a quibus adductu erat. Quid pluralSpectavit, clamavit, exame, abstulit inde secum insaniani, qua stimularetur redire, non tantum cum
illis, a quibus prius ahseractus est, sed etiam prae illis, et alios trahens. Et inde tamen manu alicussiana et misericordissima eruisti eum tu e doeuisti non sui habere, sed lux fidueiam sed lange postea. C. IX. Verumtamen iam hoc ad medietnam futuram in eius memoria reponebatur. Nam et illud, quod cum adhuc studeret, iam me audiens apud Car-Mi--m se medio die cogitaret in foro quod reculaturus erat, sicuti exerceri scholastici solent, sivisti eum comprehendi ab editimis fori tamquam furem, non arbitror alium ob causam te permisisse, Deus noster, nisi ut ille vir tantus futurus iam inciperet discere, quam n- melle ita dignoscendis causi nomo ab homine damnandus esset temeraria credulitate qaippe ante tribuna deambulabae solus cunhiabis ac stilo, cum ecce adolescens quidam ex numero scholasticorum fur verus, securim clinouis adportans, tuo non sentiente ingressus est ad cancellos plumbeos, qui vico argentario desuper praeminent, et praecidere phumbum eo M. Sono autem seeuris au-- suh urmuraverant argentarii, qui subter erant, et miserunt qui adprehenderent, quem forte in enissent quorum voci s auditis, retieto nstrumento ille discessit, timens ne cum eo teneretur Alypius autem, qui non viderat Intrantem, exeuntem sensit, et celeriter vidit abeuntem; et causam scire cupiens ingressus est locum, et inventam securim Mans atqucta sinuans considerabat: ita ecce tu, qui missi fuerant, Teperiunt eum soIum ferentem ferrem, cuius sonitu exciti venerant. Tenent, adtrahunt, eongregatis inquilinis fori, tamquam furem manifestum se comprehendisse gloriantur, et inde offerendus iudies ducebatur. Sed hactenus oeondus fuit. Statim enim Domine, subvenisti innocentiae, huius testis
122쪽
eras tu solus. Cum enim duceretur ei ad custodiam,vel. ad supplicium, fit eis obviam quidam architectus, cuius maxima erat cura publicarum fabricarum. -- dentini, eum potissimum occurrisse, cui so1ebant in suspicionem venire ablatarum rerum, quae perissent de Ioro, ut quasi iisdem ille cognosceret, a quibus haec fierent. Verum autem viderat homo saepe AIDpium in domo cuiusdam senatoris, ad quem salutandum ventitabat statimque cognitum manu adPrehensa semovit a turbis, et tanti mali causam quaerens, quid gestum esset, audivit omnesque tumultuantes, qui aderant, et minaciter frementes iussit venire aecum. Et venerunt ad domum illius adoleseentia, qui rem commiserat. Puer vero erat ante ostium, et tam parvus erat, ut nihil exinde domino auo metuens facile posset totum indicare. Cum eo quippe in foro fuit pedissequus quem postea quam recoluit AInpius architecto intimavit. At ille aecurim demonstravit puero, quaerens ab eo cuius esset. Qui confestim nostra, inquit. Deinde interrogatu aperuit caetera. Sic in illam domum trana1ata causa, eoni sisque turbis, quae de ilIo triumphare iam coeperant, futurus dispensator verbi tui, et multarum in eceIesia tua causarum examinator, experientior instructiorique discessit. C. X. Hunc ergo Romae inveneram, et adhaesit mihi fortissimo laevio, mecumqueΜediolanum Profectus est, ut nec me desereret, et de iure quod didicerat aliquid ageret, secundum votum magis Parentum quam suum. Et te iam adsederae mirabili continentia caeteris, cum ille magis miraretur eos, qui aurum innocentiae praeponerent Tentata est quoque eius indoΙes, non solum illecebra cupiditatis, sed etiam stimul timoris Romae adsidebat Comiti largitionum Italicianarum. Erat εο tempore quidam Potentissimus senator, cuius et beneficiis obstricti
inulti et terrori subditi erant. oiuit sibi licere
123쪽
nescio tua ex more potentiae suae, quod esset per leges illicitum restititAlypius: promissum est praemium irrisit animo praetentae minae calcavit mirantibus omnibus inusitatam animam, quae hominem tantum et innumerabilibus praestandi nocendique modis ingenti fama ceIebratum, vel a eum non optaret, vel non formidaTet inimicum. Ipse autem iudex eui consiliarius erat, quamvis et ipse fieri nol- Iet, non tamen aperte recusabat; sed in istum causam transferens, ab eo se non Permitti adserebat; quia e re vera, si ipse faceret, iste diseederet. Hoc solo autem paene iam illectus erat studio literario, ut pretiis praetorianis codices sibi conficiendos curaret.
Sed eo ulta iustitia, deIiberationem in melius vertit, utiliorem iudieans aequitatem, qua prohibebatur, quam potestatem, qua sinebatur. arvum est hoc; sed qui in parvos sis est, et in magno delia est. ecutio modo erit inane, quod de tuae veritis ore processit -- iniusto nurmmonasiales nonfuistis; quod verum eae quia eredet soli, Et si in alienis Da non 'istis; quod fratrum eae quia dabit obias Luc. 16, Io. II. Talis ille vino inhaerebat mihi, meeumque nutabat in consilio, quisnam esset tenendus vitae modus. ebridius etiam, qui relicta patria vicina Carthagini, atque ipsa Carthagine, ubi Trequentissimus erat, relicto rure paterno optimo, relicta domo et non secutura matre, nullam ob aIiam causam Με-diolanum venerat, nisi s mecum viveret in flagrantissimo studio veritatis atque sapientiae, pariter amnpiraba pariterque fluctuabat,beatae vitae inquisitor ardens, et quaestionum dissiculimarum scrutator acerrimus. Et erant ora trium egentium, et inopiam suam sibimet invicem anhelantium, et a te exsρο- etantium ut dares eis escam in tempore OPPortuno. Et in omni amaritudine, quae nostro saeculares actus de misericordia tua sequebatur, intuentibus nobis finem, cur ea pateremur, occurebant tenebrae;
124쪽
et adversabamur Θ-ntes, Θ dioebamus quam diu haec me hoc crebro dicebamus; et dicenteam in re linquebamus ea quia non elucebat certum aliquid, quod illis relictis adpreh-dmemus. c. I. Et ego maxime mirabar satagena et recο- 1ens,' quam longum tempus esset .ub undevigesimo anno aetatis meas, quo servelle coeperam studio sapientiae, disponens ea inventa Blinquere omnes vanarum cupiditatum a s inane et insanista menda-hes et Moesiam in narium aetatem gerebam, in eodem Iut hinsitan aviditatesuendi praesentibus, fugientibus et dissipantibus me, dum dicor eras inveniam ecce anilarium adparebit, et tenebo; eee ustus veniet, et vovet omnis. O magni viri Aeademici, nihil ad ingendam vitam certi comprehendi potest Imo qua---diligentius, et non aperemus Ecee iam non sunt aurda in libriaeeeIesiasticis, quae absurda videbantur, et possunt aliter
atque honeste intelligi. Figam edea in eo grudu, in
qu puer a parentibuBpositus eram, donec inveniatur perspicua veritas. 6d ubi quaeretur uuando quaeretur mon vacat Ambroato, non vacat legere mi ipsos codisos quaerimus unde aut quando comparamus vi quisua sumimu&3 Deputon erismpora, distribuamur horae pro Quis animne. Una apes oborta se non doeo eatholien fides, quod putati mus et uni adsuctabamina; fasti eundocti eius, eredere Deum figura humani eo oria, tenuinatum; et dubitamus pulsare, quo aperiantur matem Anto
meridianis horis diacipuli occupant enatoria quid faeimus cur non id agimus Sed quando saliatamus amicos maiores, quorum suffragiis opus habemus mando praeparamus, quod emane scholastici Quando reparamus nos ipsos, nimum relaxando ab inten tIone eurarum Pereant omnia, et dimittamus haee. V na et inani. conferamus nos ad nouu inquialti nem veritatis Vita haec misera est, mora in-
125쪽
c e fit a Si subito obrepat, quomodo hinc mimus 3M ubi nobis dis en sunt, quae hie negleximus Annon potius huius negligentiae a plicia luenda sunt
uvidat morai aomnem eurum cum sana amputabit et finisti Ergo inchoe quaerendum. Sed absit, ut itauit. Non vanat, non strinane, quod tam minens culmen auetoritatis Christianae fidei toto orbe dinfunditur. umquam tanta striatia Dro nobis divini tus agerentur, I mori eo oria etiam vita an maeoonsumeretur. Quid unotamur igitur, elicta spe unoculi, eo ferreno totos ad quaerendum Deum et vitam beatam 'ged e poeta; iocunda sunt etiamtata: habent non parrum dulcedinem suam; non facile abel praeoidanda eae in.entio, quirum e mi ad ea rursum Tedire. Ego tum quantum si, ut impetretur
Miquis honor Eo quid amplius in his desiderandum lRuppetit minorem maioriam copia, ut nihil aliud et
multum festinemus, vel praesidatus dari potest et 'ducenda uino cum taliqua .plounia, ne sumtum nostruma vet, et tu erit modus cupiditatis multi magni viri sti imitatione dignissimi sapientia studio eum omiugibus dediti fuerunt. Cum haec dioebam, Et alternabanehi venti, et impellabant huc atque illuc Mor meum, transibant tompova, eotardabam converti ad Dominum, et .disserebam de die in viam vivere in is, et non differebam quotidie in memet ipso mori. Amaria heatu avit m elatiebam i IIam in sodesua, et ab e Tamens quaBrebum eam. Putabam enim me miserum fore nimis, si feminae Misarer amplexibus et medicinam miserieordiae tuae ad eamdem infirmitatem anandam non eogitabam, quia I Pert Maon oram; et propriarum virium crodebam esseeontinentium, quarum mihi moneram eo eius, eum tam tuu in easam, ut usaeirem, sicut aeriptum est: ne remem maereseeontinerue nisi tu dederis. Sapient. 8, 2I. utique dares, si gemitu intem Pulsarem Ru- res tuas, et fide solida in te iactarem curam meam.
126쪽
C. XII. Prohibebat me sane Alypius ab uxore
ducenda, causans nino modo nos posse aecuro otio
aimui in amore savientiae vivere, sicut iam diu derideraremus, si isticissem. Erat enim ipse in ea re etiam tunc castissimus, ita ut mirum esset; quia vel experientiam concubRus coeperat in ingreas adola-acentiae suae, sed non haeaerae magiaque doluerat, et spreverat; et deinde iam continentissime Myebat. Ego autem resistebam tui exemplis eorum, qui coniugati coluissent sapientiam, et Promeruissent Deum, et habuissent fideliter, ac dilexissent amicos x. Tum ego quidem granditate animi Ion e aberam; et deligatus morbo carnis mortifera suavitate trahebam
eatenam meam, solvi timens, et quasi concusso Ranere repeIΙens verba bene suadentis, tamquam,
num solventis. Insuper etiam per me ipsi quoque Alypio loquebatur serpens, et innectebat atque Pargebat per linguam meam dulaea Iaqueos in via elua,
quibus illi honesti et expediti pedes implicarentur.
Cum enam me ille miraretur, quem non parvi penderet, ita haerere visco litius vo1uptatis, ut me adfirm rem, quotiescumque inde inter nos quaereremus,e-- libem vitam uno modo posse degere, atque ita me defenderem, cum tuum mirantem viderem, ut di-- Tent, multum intereas inter illud, quod ipse raptim et furtini expertus saet, quod paene iam ne meminisset quidem, atque ideo nulla moIestia faciΙe contemneret, et delectatione conauetudini mane, ad quas si accessisset honestum nomen matrimonu, non eum mirari oportere, cur ego tuam tam nequirem spernere coeperat et ipse desiderare coniugium,nequaquam victus libidine talis voluptatis, aed eurioai- eatis. Dicebat enim scire se cupere, quidn- eaaee
illud, in quo vita mea, quae illi sic placebat, n2n mihi vita, sed posna videretur. Stupebat enim liber ab illo vineulo animus aervitutem meam, et si endo ibat in experiendi eupidinem, venturus inclyaam e
127쪽
perientiani, atque inde fortasse lapsurus in eam quamatupebat servitutem quoniam sponsionem volebat fugere eum morte. Et qui amat pericuΙum, indide in Illud mutrum enim nostrum; si quod est coniugale decus in moto regendi matrimoni et suscipiendoram liberorum, ducebat, nisi tenuiter magna autem eximetis atque vehementer consuetudo satiandae inanelabilis oncupiseentiae me aptum excruciabat; ulum autem admiratio capiendum trahebat. Sic eramus, donec tu, AΙtissime, non deserena humum no- atram, miseratus miseros, subvenires miris et occultis modis. C. XIII. Et instabatur impigre ut ducerem uxo rem. Iam petebana, iam promittebatur, maxime ma-υε dant operam, quo a te iam coniugatum baptismus ualutaria ablueret, quo me inses gaudebat aptari, et vota sua a promisa tua in mea fide compleri animadvertebat. Cum sane et rogatu meo et aesiderio suo forti elamore cordis abs te deprecaretur quotidie, ut ei per visum ostendere aliquid de futuro matrimonio meo, numquam voluisti. Et videbatruaedam vana et phantastion, quo cogebat impetus hac re sataWentis humani spiritus, et narrabat mihi, non ciun sinueta, qua solebat, cum tu demonstrare ei, sed contemnens ea. Dicebat enim, discernere se nescio quo sapore, quem verbis explicare non poterat, quid interesset inter revelantem te et animam suam somniantem natabatur tamen, et puella petebatur euius aetas ferme biennio minus, quam nubilia erat, et quia ea placebat, ex ectabatur. C. N. Et multi amiel agitaveramus animo, eteonoquentes ac detestantes turbulentas humanae vitae molestias, paene iam firmaveramus remoti a turbis otiose vivere id otium sic moliti, ut siquid hahers possemus, eonferrem In medium, unamque Tem familiarem eonstaremus ex omnibus, ut per ami-estiae alneeritatiem non esset aliud huius, et aliud u-
128쪽
Iius, sed quod ex cunctis fieret unum, et unis Taurusingularum esset, et omnia omnium cum Videremur nobis esse posse decem ferme homines in eadem societate essentque inter nos praedivites, Romani
nus maxime communiceps noster, quem tuu Eraves aestus negotiorum auorum ad comitatum adtraxerant, ab ineunte aetate mihi familiarisaimus; qui maxime instabat huic rei, et magnam in suadendo habebat auctoritatem, quod ampIa rea eius multum caeteris anteibat. Et pΙacuerat nobis, ut bani annui,
tamquam magistratus, omnia necessaria curarent,
casteris quietis. Sed postea quam coepit cogitari, utrum hoc mulierculae sinerent quas et alii nostrum iam habebant, et nos habere volebamus, totum iuuallacitum, quod bene formabamus, dissi uit in manius atque confractum et abiectum est. Inde ad auspiria et gemitus, et gressus adaequendas Iata et tritas vias saeculi, quoniam multae cogitatione erant in corde nostro. Consilium autem tuum manet in aeternunti Ps. 33, II. Ex quo consilio derideba nostra, et tua praepaxabas, nobis daturus ea mi opportunitate, et aperturus manum tuam, atque impleturus animas nostras benedictione. C. V. Interea peccata mea multiplicabantur, et avulsa a latere meo tamquam impedimento coniu- ei, cum qua cubare solitus eram, cor ubi adhkere. at concisum et vulneratum mihi erat, et trahebat sanguinem. Et iΙIa in Africam redierat, vovena tibi, alium se Virum nescituram, relicto apud me.naturali
ex illa filio meo. t ego infelix, nec feminae imit tor dilationis impatiens, tamquam post biennium
accepturus eam, quam petebam, quia non maioreoniu i, sed libidinis servus eram, procurari aliam, non utique coniugem, quo tamquam sustentaretur et perduceretur vel integer ve auctior morbus nam εmeae satellitio perdurantis consuetudinia in regnum uxorium. ec sanabatur vulnus illud meum, quod
129쪽
prioris Raecisione laetum fuerat, sed post feriorem doloremque acerrimum putrese bat, et quasi 1, igidius, sed desperatius dolebat. C. XVI. Tibi Iaus tibi Ioria, fons misericordia rum. Ego fiebam miserior, et tu propinquior. derat iam iamque dextera tua raptura me de eoeno, et Iutura me, et ignorabam. eo me ravocabat a prο- fundiore voluptatum arealium gurgit nisi metus
mortis et futuri iudicii tui, qui per varias quidem
Opsniones, numquam tamen recessit de pectore meo.
Et disputabam etini amicis meis Alypio et ebridio
de finibus bonorum et malorum, Epicurum accepturum fuisse palmam in animo meo, nisi ego credidis-aem post mortem reatare animae vitam et tractus meritorum, quod Episurus credere noluit. Et quaeretam, si essemus immoriales, et in perpetua eorporis voIuptate sine ullo amissionis terrore Viveremus,Mur non easemus beati, aut quid aliud quaereremus, nesciens id ipsum ad magnam miseriam Pertinere, quod ita demersua Ceaecus cogitare non possem lumen honestatis et gratis amplectendae pulchritudinis, quam non videt oculus carnis, et videm ex intimo. e considerabam miser, ex qua vena mihi manaret, quod ista ipsa foeda tamen, cum amicis dulciter conferebam; nec esse sine amicis poteram beatus, etiam secundum sensum, quem tunc habe-ham in quantalibet adfluentia eamalium voluptatum.
Quo utique amicos gratis diligebam, vicissimque ab eis me diligi opris sentiebam O tortuosas vias Vae
animae audaci, quae speravit, si a te recessisset, se aliquid melius habituram. Versa et reversa in tergum, et in Iatera, et in ventrem, et dura sunt omnia. Et tu solus requies. Et ecce ades et liberas a miserabilibus erroribus et coaxatituis nos in vita tua, et consolaris, et dicis: cu rite, ego feram, et ego perducam, et ibi ego feram.
130쪽
C. I. Iam mortua erae adoleaeetitia mea mari et ne Mida, et ibam in iuventutem, quanto aetate invior tanto vanitate turpior qui cogitare aliquid a Mantiae nisi tale non poteram, quale per hos oculo videri solet, non te ne am De , is figuraeon oris humani. Ex quo audire aliquid de sapientis coepi, semper hoc fugi et gaudebam me hoe reperinae in fide spiritalis matris nostrae catholicae tuae. Sed quid te aliud eogitarem non Oeeurrebat. Et con areogitare te homo, et tuus homo, summum et notum et verum Deum; et te incorruptibilam et Invio ab Iem, et ineommutabilem totis modullis credebam, quia nesciens unde et quomodo Plane tamen rida-ham, et certus eram, id quod eorrumpi potest, deterius esse, quam id quod non potest et quod violarins potest, ineunctanter praeponebam violabilis et quod ninam patitur utrinonem meuua .sse, quam id quod mutari potest. Iam a violantereor meum adversu omnia phantasmata mea, et hoc uno letu on a abigere circumvolantem turbam immunditiae ab acie montis meae, et vix dimota in letu oculi, -- oonglobata rursus aderat, et irre atin adspeetum meum, et Anubilabat eum, ut quamvis non forma humani corporis, eo poroum tamen aliquid cogitare cogorae per spatia Ioeorum nive in usum mundo, rivo etiam existi mundum per infinita
disruum, etiam ipsum ineomi bu et inviolabiis et incommutabile, quod eorreptibili et sol in et commutabili praeponebam; quoniam quidquid privabam spatiis alnus, nihil inhil esse videbatur aedProrsus nihil nocinane quidem, tamquam Pus auferatur Ioeo, et maneat loeus omni corpor. --