장음표시 사용
141쪽
do erat, et mundus per ipsum factus est, et mundua eum non cognovit A quia vero in sua propria venit, et sui eum non receperunt; quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem fi-
Iios Dei fieri, credentibus in nomine eius Ioh. I, II. , non ibi legi. Item ibi legi: quia Deus,
Verbum non ex carne, non ex sanguine, non ex Vo-Iuntate viri, neque ex voluntate carnis, sed ex Deo natus est. Sed quia Verbum caro factum est,
et habitavit in nobis Ioh I, I .3, non ibi legi. Indagavi quippe in illis literis varie dictum et multis
modis,, quod sit filius in forma patris, non rapinam arbitratus esse aequatia Deo, quia naturaliter id ipsum est. Sed quia semet riphum exinanivit, formam servi accipiens in similitudinem hominum factus, et habitu inventus ut homo, humi 1iavit se factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucia; propter quod Deus eum exaltavit a mortuis, et donavit ei nomen, quod est super omne nomen, utri nomin Iesu omne enu Ieetatur coelestium, terre- atrium et infernorum, et omnis lingua confiteatur, quia Dominus Iesus Christus inaltaria
est Dei patris Phil. I, 6 ss. , non habent illi libri.,,Quod enim ante omnia tempora et supra omnia tempora incommutabiliter manet unigenitus filius tuus coaeternus tibi, et quia de pΙetiituatne eius accipiunt animae, ut beatae sint, et quia participatione manentis in se sapientiae renovantur, ut sapientes sint, festibi. Quod autem se eundum tempus pro impiis m. rtuus est; et filio unico tuo non pepercisti, sed pro nobis omnibus tradidisti eum Rom. 1, 6.8.32.3, non est ibi. Abscondisti enim haec a sapientibus, et reveIasti ea parvulis; ut venirent ad eum laborantes et onerati, et reficeret eos; quoniam mitis est, et humilis corde et dirigit mites in iudicio, et docet mansuetos vias suas, videns humilitatem
142쪽
nostram, et laborem nostrum, et dimittens omnia peceata norem qui autem, cothumo tamquam Oo-etrinae sublimioris elati non audiunt dicentem a acie a me, quia viaria sum et humina eorde, et Moen eis requiem ammabus vestria Μatth. II, 29. , etsi eo o-sount Deum, non sicut Deum glorificant, aut gratias agunt, ae evaneaeunt in cogitationi a suis, et Ohaeuratur insipiena cor eorum, dicentes se esse 2 iEnees Multi fiunt. Et ideo legebam ibi etiam immutatam gloriam ineorruptionis tuae in idola et varia Aimulacra, in similitudinem imaginis corruptibilia hominis, et voIuerum, et quadrupedum, et serpentum,
videlicet Aegyptium cibum flenticulam es August. enarrat in a. 46.J quo Esau perdidit primogenita aua quoniam caput quadrupedis pro te honoravit -- pQua primogenitus, conversus eorde in Aegyptum,
et curvans imaginem tuam, animam suam ante imaginem vituli mandueantia foenum. Inveni haecini. et non manducavi. Placuit enim tibi, Domine, auferve opprobrium diminutionis ab Iacoh, ut maior serviret minori, et vocanti gentea in hereditatem tuam. Et ego ad te veneram ex Fentibus, et intendi in aurum, quod ab Aegypto voluisti ut auferret popuIua tuus,qu.niam tuum erat, ubicumque erat. Et vixisti Atheniensinua per Apostolum tuum, quod in te vivimus removemur et sum releue est quidam se redam eos Exerunt. 'et II, 28. Et utique inde erant illi libri. Et non adtendi in idolaAegyptiorum, quibus de auro tuo
ministrabant, qui transmutaverunt veritatem Dei in mondacium, et coIuerunt et aervierunt ereaturael eius, quam creatori. C. A. Et inde admonitiis redire ad memet ipsum, intrasti in intima mea duee te, et potui, quoniamet elua ea adiutor meus lintravi, et vidi quatieumque' eulo animi e meae, supra eumdem e uum animae iueae, supra mentem meam, laeem thcommutabilem, non hane vigarem et eonapieuam omni cami nee
143쪽
quasi ex eodem genere grandior erat, tamquam si ista mula mulisque clarius Iaresceret, totumque occu- Paret magnitudine. Non hoc Ila erat, sed aliud aliud vald ab istis omnibus. Nec ita erat supra mentem meam, sicut oleum super aquam, nec sicut coelum nuper terram; sed superior, quia ipsa fecit me, et ego In erior, quia factus sum ab ea. Qui novit veritatem, novit eam; et qui novit eam, novit aeternitatam Caritas novit eam. O aeterna Veritas, et vera caIltas, et cara aeternitas. Tu es Deus meus. Tibi suspiro die ac nocte. Et cum te primum cognovi, tu adsum- aisti me, ut viderem eas quod viderem, et nondum me esse, qui videram. Et reverberasti infirmitatemtadspectus mei, radians in me vehementer, et contremui amore et horrore, et inveni longe me esse a te in Tegione dissimilitudinis, tamquam audirem vorem tuam de excelsor cibus sum grandium, cresce, et manducabis me; nec tu me in te mutabis,alcut cibum earnis tuae, sed tu mutaberis in me. Et cognovi, quoniam prori liquitate erudisti hominem, et tabescere fecisti sicut araneam animam
meam; et dixi: numquid nihil est veritas, quoniam neque per finita, neque per infinita Iocorum spatia dissus est Et clamanti de Ionginquo Imo Vero ego sum, qui sum. Et audivi, sicut auditur in corde, et non erat prorsus unde dubitarem faciliusque dubitarem Vivere Ine, quam non eos veritatem, quae Perea, quae facta sunt, intenecta conspicitur. - . XI. Et inspexi caetera infra te, et vidi nee
- omnino esse, nec omnino non ease Esse quidem,
quoniam aba te uni non ense autem, quoniam id, quod es, non sunt. Id enim vere est, quod incommutabi1 iter manet mihi autem inhaerere Deo bonum est, quia si non manebo in tuo, nec in me Potero. III autem in a manens itinovat omnia in Dominus Deus meus ea, quoniam bonorum meorum
non eges. Al .υ T. cos rasa. H
144쪽
c. XII. Et manifestatum eat mihi, quoniam hona
sunt, quae eorrumpuntur, quae neque, si summa hona essent, neque mal bona essent, corrumpi Ponnerieroia si summa bona essent, incoeruptibilia enaent ni autem nulla bona asent, quod in eis eorrumperetur non easet. ocet enim corruptio, et nisi bonum minueret, non noceret. Aut igitur nihi1 noee corruptio, quod fieri non potest aut, quod certisaimum est, omnis, quae eorrumpuntur, privantur bono mi amtem omni hono privabuntur, omnino non effunt. Si enim erunt, et eorrumpi iam non poterant, meliora
erunt, quia incorruptibiliser permanebunt in quid
monstrosius, quam ea die e omni bono misso laeta meliora Ergo si omni bono privabuntur, omnino nulΙ erunt. Ergo quamdiu sunt, bona sunt. Ergo quaecumque sunt, bona sunt malumque illud, quod quaerebam unda naee, non eat substantia; quia ala stantia esset, bonum e et Aut enim esset incori ruptibilia substantia magnum utique bonum, ut a stantia eorruptibilia eaaet, quae nisi bona eaaee, ori rumpi nun posses. Itaque vidi, et manifestatum eo mihi, quia omnia bona tu feriati, at prorsu nu Iusa Mantiae attat, qua tu nost sociati; et quoniam non aequalia omnia fecisti, Meo sunt omnia; quia in-guIa bona sunt, et almu omnia alae bona, quoniam fecit Deu noster omnia bona valde. C. XIII. Et tibi omnino non eat malum, nonaorum tibi, sed nee univerant creatura tua. quia erara non eat inquid, quodisrumpat e corrumpat ordinem,quem Poauiati ei. In partibua autem eius quaedam quibum .am, qui non conveniunt, mala putantur; et eademipa conveniunt aliis, et bona sunt, et in semet ipsis ona sunt. Et omnia haec, qua sibimet invisent conveniunt, conveniunt rufariori parti rerum, quam terram die ua iacientem eoelum uinum risum atque ventosum congrutum sibi. Et abala iam, ut dicerem non essent ista; quia et si sola ista comerem,
145쪽
siderarem quidem meliora vied iam etiam de solis istis laudare te deberem; quoniam audandum te
ostendunt de terra draeones et omnes abyssi ignis, mundo, nix, glacies, spiritus tempestatis, quae faciunt erimm tuum montes et omnes cones, ligna fructifera et omnes e ri bestiae et omnia Pecora, Teptilia et volatilia pennata reges terrae et omnes Populi, principes et omnes iudices terrae 1uvenes et Virginea, seniores cum unioribus Iaudent nomen tuum. ΡαI 8,ass. Cum vero etiam de coelis te Iaudent, laudent te, Deus noster, in excelsis omne nngeli tui, Mnes virtutes tuae, sol et Iuna, omnes atellae et umen eoeli eoelorum et aquae, quae super Coelo sunt, laudent nomen tuum. Non iam deside- . Tabam melior quia omni Ogitabam; etmeliora qui dem superiora, quam inferiora; sed meliora omnia, quam sola superiora, iudicio saniore pendebam. c. XIV. On est sanitas eis, quibus displicet all- quin ereaturae tuae; sicut mihi non erat, cum daspli-eerent multa quae Delati. Et quia non austehat an1--a mea, ut ei displiceret Deus meus, nolebat esse
tu rin, quidquid ei displieebat. Et indeferat in opunionem dua is substantiarum, et non requiescebat et aliena loquebatur. Et inde redigna fecerat sibi Deum per infinita spatia Ioeorum omnium, et eum putaverat esse te, et eum collocaverat in corde suo, et facta erat rursus templum idis sui abominandum tibi. Sed postea quam fovisti caput nescientis, et mugiati oculos meos, ne videront vanitatem, cessaride me paululum, Meonsopita est insania mea; et evigilavi in te, et vidi te invitum aliter, et visus iste nona earn trahebatur.
C. V. Et respexi Hia, et rivi tibi debere, quia
aunt, et in te cuncta finita; sed aliter, non quasi in Ioco, sed quia tu ea omnisenens manu veritate. Et omnia Vera sunt, in quantum sunt nec quidquam se falsitas, nisi cum putaretur esse, quod non est Et
146쪽
vidi, quia non OIunt locis sua quaeque aut coniunt, aedistiam temporibus; et quia tu, quino uaneternus es, non P'st innumerabilia patia tem porum coepisti operari; quia omnia spatia temporum, et quae praeterierunt, et quae praeteribunt, nem Drent, nec Venirent, nisi temperante e manente. c. XVI. Et sensi et expertus sum, non e Se --rum, quod palato non sano popli est panis, qui nano auaura est; et oculis aegris odioaadux, quae Puras
amabilis. Et iustitia tua displicet iniquis; nedum
vipera et vermiculus, quae bona ereasti, apta in orioribus creaturae tuae partibus, quibus et ipsi iniqua apti sunt, quanto dissimiliores auri tibi apti autem nuperioribus, quanto similiores fiunt tibi. Et quaesivi, quid esset iniquitas, et non ireveni subatantiam;
sed a summa substantiari Deo detortao in instina πο- Iuntatis perveesitatem, proiicientis intima sua, et immescentis foras.
C. XVII. Et mirabar, quod iam te amabstra, non pro te phantasma. Et non stabam frui Deo meo, sed rapiebar ad te decor tuo; moxque diripiebar abs te Indere meo, et ruebam ii ista eum gemitu et ponus hoc conauetudo camalia. Sed mecum erat in morio tui, neque ullo modo dubitabam esse cui coha rerent, aed nondum sae me qui cohaererem quo iam coryus, quod corrumpitur, adgravat animam, et deprimit tenena inhabitatio aensum multa eoota tem Eramque certissimus, quod invisibina tua a constitutione mundi per ea, quae facta sunt, intellecta conspiciuntur, sempiterna quoque virtua et diutinitas tua quaerens enim unde adprobarem pulchritudinem corporum sive coelestium, sive terreatrium,
et quid mihi praesto esset integre de mutabilibus iudicanti si dicenti hoc ita esse debet, illud non ita:
hoc ergo quaerena unde iudicarem, cum ita iudiearem, inveneram incoimmutabilem et veram veritatia aeternitatem supra mentem meam ommutabilem-
147쪽
Atque ita gradatim a corporibus ad aentientem per Corpus animam atque inde ad eius interiorem Vim, Qui sensus eo oris exteriora adnuntiaret, et quousque Osaunt bestiae atque inde rursus ad ratiocinantem potentiam, ad quam refertur iudicandum quod sumitur a sensibus corporis Ru e se quoqu. In me comperiens mutabilem erexit se ad inteΙligentiam auam; et abduxit cogitationem a consuetudine, a trahens se contradicentibus turbis phantasmatum, ut inveniret quo lamine adapergeretur, cum sine utindubitatione clamaret incommutabus praeferenduna esse mutabili unde nosset ipsum incommutabile, quod nisi aliquo modo nosset, nullo Iodo illud mut
hil emto praeponeret. Et pereoni ad id, quod eae Inciet trepidantia a pectua. Tunc vero invisibilia tua per ea, quae facta sunt, intellecta conspΘxi, sed aciem figere non evalui et repercussa infirmitate redditus soIitis, non mecum ferebam nisi amantem memoriam, et quasi olfacta desiderantem, quae comedere nondum possem.
C. XVIII. Et quaerebam viam comparandi roboris, quod esset idoneum ad diuendum te; nec inveniebam, donec amplecterer mediatorem Dei et hominum, hominem Christum Iesum, qui est super omnia Deus benedi eius in Mevia, vocantem et dicentem: Ego sum via, verita et vita Ioh. I , 6. et cibum, cui capiendo invalidus eram, miscentem earni quoniam Verbum caro factum est, ut infantiae nostrae Iactesceret sapientia tua, per quam creasti omnia. Onenim tenebam Dominum meum Iesum, humilis humi-
Iem nec cuius rei magistra esset eius infirmitas noveram. Verbum enim tuum aeterna veritas, suPerioribus erenturae tuae partibus supereminens, subditos
erigit ad se ipsam in inferioribus autem Redi fleavit sibi humilem domum de limo nostro, perquam subdendos deprimeret a se ipsis, et niuae traiiceret, sanans tumorem, et nutriens
148쪽
n morem, ne flaue a sui progrederentur Ion-giuax, sed potius infirmarentur videntes rente pedes suos infirmam divinitatem ex paren cipatione tunicae pellie eae nostrae, et Iaasi prosternerentur in eam, illa autetis urgenn
C. IX. Ego vero aliud putabam, tantumquissentiebam de Domino Christo meo, quantum de
exeellentis sapientiae viro, cui nuntia ponat aequari; praesertim, quia mirabiliter natu ex virginae, noexemplum condemnendorum temporalium pro Mi PD seenda immortalitate, divina pro nobis eura tantam auctoritatem magisterii meruina videbatur. Quid autem sacramenti haberet Verbum caro factum, rictauspicari quidem poteram. Tantum cognoviram ex iis, quae de illo seripta traderentur, quia manducarie et bibit, dormivit ambulavit, exhiΙaratus eat, contristatus est, sermocinatus est, non haesisse eamEmi
Iam Verbo tuo, nisi e- anima et mento humanu. Νovit hoc Omnis, qui novit incommutabilitatem rhilud, quam ego iam noveram, quantum poteram, nee omnino quidquam inde dubitabam. Etenim nunc movere membra corporis per Voluntatem, nunc non m --Vere nunc aliquo adIectu adsiet, nune non adllei; nunc proferre per signa sapiente sententias, nunc
esse in silentior propria sunt mutabilitatis animae et mentis. Quae si falsa de illo aeripta ment, etiam omnia periclitarentur mendacio, neque in tuis literia vita fidei salus generi humano remaneret. Qui it que vera seripta sunt, totum hominem in Christo agnoscebam non eorpus tantum hominis, aut cum corpore sine mente animum, sed ipsum hominem. Νο persona veritatis, ae magna quadam naturae humanae excellentia, et perfectiore partiet tis e sapientia praeferri ea ueris arbitrabar Mypius a tem Deum came indutum ita putabat exedi a catholia eis, ut praeter Deum et carnem non esset in Christo
149쪽
anima mentenique hominis non existimabat in eo praedieari et quoniam bene persuasum tenebat, ea quae de iΙlo memoria mandata sunt, sin vitali et intioniai creatura non fieri, ad ipsam Christianam fidem pigriua movebatur. Sed postea haereticorum
Apollinariatarum hunc errorem esse cognoscens, catholicae fidei eouaetatus et eontemperatu est. Ego autem aliquanto ponieriua didieisae me fateor, in eo quod Verbum earo factum est, quomodo catholicaveritas a Photini falsitato dirimatur. Improbatio quippe haereticorum facit eminere, quid MeIesia tua aentiat, et quid habeat sana doctrina. Oportuit enim et haereaea ase, ut probati maniferii fierent inter in
postea quam inde admonitus quaerereIncorpoream veritatem, invisibilia tua par ea, quae facta sunt, intellecta conspera et repulsu aenai, quid per tenebras animae meae ontemplari non sinerer, certuseaae te, et infinitum enae, nec tamen perdocos finitos infinitosve diffundi; et vere te eme, qui semper idem iPae esses, ex nulla parte nulloque motu aliter auenauer,caetera vero ex te eaae omnia, hoc soIo firmis
imo documento, quia sunt certus quidem in istis eram, nimia tamen infirmua ad fruendum te Garris: ham plane quasi peritua, et Mal in Christo aruatorε
nostro Viam tuam quaererem, non peritus, sed periturus essem. Iam enim coeperamvene videri sapiens,
Plenus poena mea; et non nebam; insuper et iis araeientia. Ubi enim erat illa aedilleatis earitas a fundamento humilitatis, quo eat Christus Iesus Aut quando illi libri doeerent me eam, in quos me Pro er--, Priusquam scripturas tuas eo Merarem, credis voluisti incurrere, ut imprimeretur memoriae meaeς quomodo ex eis adfectus saem et cum postea inubria tuis mansuefactus essem, et curantibus digitis tuis eontreetarentur vuInera me discernerem t-
150쪽
que distinguer'm quid interesset inter praesumptionem et conIensionem, inter vident ea quo eundum ait, nec videntes qua et viam ducentem ad beatificam patriam non tantum cerinendam, sed et habitandam mam si primo amotis tuis literis informatus essem, et in earum famili xitate obdulcuisse mihi, et postea in tua volumina incidissem, fortasse aut abripulasent me amolidamemto pietatis aut si in adfectu, quem salubram4mbiti Tam perstitissem, putarem etiam ex illis libris eum Posse conelpi, si eos soΙos quisquam didicisael. C. XXI. Itaque avidissime adripui venerabiIem stilum spiritus tui, et prae aeteris aposto1um a Ium. Et perierunt illae quaestiones, in quihua mihi aliquando visus ast adversari sibi, et non conouere testimoniis legis et prophetarum textus aermonis eius. Et adparuit mihi una facies eloquiorum custorum, et exsuuare cum tremore didici. Et coepi, et inveni, quidquid illac verum legeram, hac cum Com- .mendatione gratiae tuas dici, ut qui videt, non ais glorietur, quasi non acceperit, non solum id, quod
videt, sed etiam ut yideat quid enim habet quod non
accepiti et ut te, qlii e semper idem, non olum admoneatur, ut videat, sed etiam sanetur ut teneat. εqui de longinquo videre non potest, iam tamen ambulet, qua veniat et videat et teneat; quia et a con- deIectetur homo legi Dei secundum interiorem hominem, quid faciet de alia lege in membris auis, Tepugnante Iegi mentis suae, et se captivum ducente in lege peccati, quae est in membris eius quoniam
iustus es, Domine mos autem peccavimus, inique s cimus, inique gessimus, et gravata est super nos in nus tua, et iuste traditi sumus antiquo egetitori Praeposito mortis; quia persuasit voluntati nostrae similitudinem voluntatis suae, qua in veritate tua
non stetit. Quid faciet miser honi, Quis eum libellabit de corpore mortis huius, nisi gratia tua iter