장음표시 사용
191쪽
obsequiis meis interblandiens adpellabat me pium, et Commemorabat grandi dilectionis adfectu, numquam Est audisse ex ore meo iaculatum in se durum aut Contumeliosum sonum. Sed tamen quid taIe, Deus meus, qui fecisti nos, quid compar 11 hahebat honor a me delatus 1lu, et servitus ab ilia mihi quon- Iam itaque deserebar tam magno eius solatio, Ructabatur anima mea, et quasi dilaniabatur vita, quae una facta erat ex mea et illius. Cohibito ergo a fletu tu quero, salterium adripuit Evodius, et cantare coepit Psalmum, cui respondebamus omnis domus: Misericordiam et iudieium eantabo tibi, Domine. Pa. IOI, I. Audito autem quid a teretur, convenerunt multi fratres ac reΙigiosae feminae et de niore illis, quorum ossicium erat, funus curantibus, ego in parte, ubi decenter poteram, cum eis qui me non deserendum esse censebant, quod erat tempori congruum dis- Putabam, eoque fomento Veritatis mitigabam crueiatum tibi notum, illis ignorantibus et intente audientibus, et sine sensu cloIoris me esse arbitrantihus. At ego in auribus tuis, ubi eorum nussu audi' hat, increpabam mollitiem adlaetus mei, et constrin-scebam fluxum moeroris, cedebatque mihi paululum, Tursusque impetu suo rarebatur non usque a eruptionem Iacrimarum, nec usque ad vultus mutationem; Bod ego sciebam, quid orde premerem. Et quia mihi vehementer displicebat, tantum in me posse haec humana, quae ordine debit et sorte conditionis nostea accidere necesse est, alio dolore do1ebam dolorem meum, et duplici tristitia macerabar. Cum ecce corpus Iarum eat, imus, redimus sine Iacrimis. Nam neque in eis precibus, qua tibi fudimus, cum offerretur pro ea sacrificium pretii nostri, iam iuxta sepulcrum Posito cadavere, priusquam deponeretur,aieut illic fieri solet, nec in eis precibus ego flevi, sed toto die graviter in occulto moestu eram, emente turbata rogabam te ut poteram, quo annares dolorem
192쪽
meum, noe faciebas, credo commendana memorias meas, Velino uno documento omnia eo uetudinis vinculum, etiam adversu mentem, quae iam non
fassaei verbolase tur Visum etiam mini est, ut immlavatum, quod audier an inde balaeta nomen inditum; quia Graeci βαλανων dixerint. quod anxietatem PEI-Ιat ex animo. Ecce et hoe onfiteor misericordiae tuae, pater o Phanorum, quoniam lavi, et talia effam, qualia priusquam rivissem. eque enim exaudavit de eorde meo moeroris amaritudo. Deinde domisi et evigilavi, et non paria ex parte mitigatum iuveni dolorem meum atque ut eram in lecto meo solus, recordatua um veridico vinua Ambrosii tui: Tu es enim
ntem Meor rumis metem sopora graeti Areua σο&ωa, qtaea Reddat laboris ut, uentesquefessa ad se Metuaque as satanae a. Atque inde paulatim reducebam in pristinum aenaum nuculam tuam eonvereationemque erumpiam in te et nanete in no blandam atque moximam, qua subito destitutua sum; et libuit stere in conspectu tuo datu et pro illa, de me et pro me. Et dinuri laerimus, quas eontinebam, ut emuerent, quantum vellent, a Memen ea cordi meo; et requievit in eis, quoviam ibi erunt auxes tuae, non eui quam hominia superbe interpretantia ploratum meum. Et nunc, Domine, eonfiteor tibi in uteris Legat qui volet, et interpretetur ut volat, et si peccatum invenerit, nevisa m. matrem exigua parte horae, matrem oeulis mela interim mortuam, quae me multo annos fleveret, ue ulla tuis viverem, non irrideat; oed potina Leat
193쪽
grandi caritate, pro peceatis meis leae ipse ad te, P ter omnium fratrum Christi tui. C. III. Ego autem iam sanato eorde ah novulnere, in quo poterat redargui carnalis adfectus, fundo ibi, Deus noster, pro illa famuta tua Ionge aliud Iaerimarum genus, Pod manat de conmaso apiritu eonsideratione pericinoram omnis nimR quae in Adam moritur. Quamquam tua in Christo
vivificata etia ondum a eam resoluta sic vixerit, it laudetur nomen tuum in fide moribuaque eius, non tamen audeo dieere, ex quo eum per baptismum regenerasti, nullum verbum TilasΘ ab ore eius contra
Praeo tum tuum in dictum est a veritate, Filio tuo S. quis a eras tremor se e re eris eA-nam M. Matth. I, 22. Et vae etiam haud tu ritae hominum, si remota misericordia dia tias eam. Quia vero non exquiris delicta vehementer, fiduci Iiter speramus aliquem apud te laeum inve ure indu gentiae. Quia quis autem tibi numerat vera merita sua, quid tibi enumerat nisi munera tua misi cognoscatit ae hominea homines et aes
itaque Iaus mea et vita mea, Doua eor- mei, sepositis paulisper bonis eius actibus, pro quibus tibi
Eaudens gratias ago, nunc pro peccatis matris meae deprecor te exaudi me per me uianam Vulnerum no-
atrorum, quae pependit in ligno, et sedens ad deri ram tuam te interpellat o nobis. Scio misericoriditer operatam, et in corde cliniistiae debita debitoribus suis dimitto tui et tu d ita sua, siqua etiam contraxit per tot anno post aquam aulatis. Dimitte, Domine, dimitte, haereo, ne intres eum ea in iudicium. Superexalto mis-eordia iudicium, quonium eisquis tua ex aune, et promisisti m1a.raeordiam misericordibus. Quod ut essent, tu dedisti ea. qui misereberis, ut miserina eris, et miserieordiam
Praestabis, cui misericors fueris. Rom. λ's. Et
194쪽
credoclam feceris, quod te rogo; sed volarnaria oris me adproba, Domine. Namque illa imminente die
resolutionis suae non cogitavit suum Drpus sumtu se contegi, aut eondiri aromatihus, aut monumentum eΙectum eoneupivit, aut curavit sepular Im patrium. Non istamandavit nobis, sed tantummodo memoriam
sui ad altare tuum fieri desideravit, cui nullius diei praetermissione aenrierat, unde seiret dispensari πυctimam sanctam, qua deIetum est chiromaphum, quod erat contrarium nobis, qua triumphatus est hostis, computans delicta nostra et quaerens quid ohibetat, et Mnil inveniens in tuo, in quo vincimus. Quis es refundet innocentem sanguinem Quis ei restituet Pretium, quo nos emit, ut nos auferat ei is cuius pretii nostri sacramentum ligavit ancilla tua animam auam vinculo fidei. Nemo a protectione tua disrum-Pat eam. Non se interponat ne vi, nee insidiis Ieo et draeo. eque enim respondebitula nihil se debere, ne eonvineatur et obtineatur ab adeusatore enuido sed respondebit, dimissa debita sua ab eo, uinem reddet, quod pro nobis non debens rediare Sit ergo in pace cum viro, ante quem nulli, et post quem nulli nupta est, cui servivit, fructum tibi adferens eum tolerantia, ut eum quoque lueraretur tibi. Et inspira Domine meus, Deus meus, inspira servis tuis, Iratrihus meis, filiis tuta, dominis meis, quinus et Oee, et corde, et literis servio, ut quotquot haec Iegerint,meminerint ad altare trium nescao famaeae tuae, eumPatricio quondam eius coniuge per quorum carnem introduxisti me in hanc vitam, .emadmodum nescio. eminerint cum adfectu pio parentum meorum in hac luce transitoria, et fratrum meorum a te patre in matre catholion, et civium meorum in aeterea Ierus Iem, eui a pirat peregrinatio populi tui ab exit usque ad reditum, quod 'mo illa poposcit extremum, uberius illi pr-atetur in multorum orationibus Per eonfessiones, quam per orationes me .
195쪽
c. I. Cognoscam te, genitor meus, cognoscam te sieu et cognitus sunt. Virius animae meae, intra in eam, et coapta tibi, ut habeas et possideas sine macuIa et ruga. Haec est spes mea; ideo loquor, et in ea spe gaudeo, quando sanum gaudeo. Caetera
Vero vitae huius tanto minus IIenda, quanto magis fletur; et tanto magis nenda, quanto minus fletur in eis. Ecce enim veritatem dilexisti; quoniam qui facit eam, venit ad lucem Volo eam facere in corde me coram te in confessione in Milo autem meo coram multis testibus. C. II. Et tini quidem, Domine, cuius oeulis nudaea abyssus humanae conscientiaφ, quid ecultum esset in me, etiam si nou'm confiteri tibi Te enim mihi absconderem, non me tibi. unc autem quod gemitus meus testis est, displicere me mihi, tu remuges, et places, et amaris, Et desideraris, ut erube-acam de me, et abiiciam me , atque eligam te, et nec
tilii nee mihi pIaceam, nisi de te. Tibi ergo, Domine, manifestus sum, quicumque sim, et quo fructu tibi confitear dixi. Neque enim id ago verbis cumis et vocibus, sed verbis animae et clamore cogitationis, quem novit auris tua. Cum enim malus sum, nihil est diliud confiteri tibi, quam displicere mihi; cum vero pius, nihil est aliud confiteri tibi, quam hoc non tribuere mihi quoniam tu, Domine, benεdicia iu-atum; sed prius eum iustificas impium confessio itaque mea, Deus meus, in conspectu tuo tibi taeite fit, et non tacite. Taeet enim strepitu, clamat adfectu.Νoque dico recti aliquid hominibus, quod non metu prius audieris, aut etiam tu aliquid tale audis me, quod non mihi tu prius dixeris. o. III. Quid mihi ergo est eum hominthus, ut audiant confessiones meas, quasi ipsi sanaturi sina
196쪽
omnes Ianguores meos Curiosum genus ad cognoscendam vitam alienam desidiosum ad corrigendam suam. Quid a me quaerunt audi e qui sim, qui no-Iunt a te audire, qui sint Et unde sciunt, cum a me ipso de me ipso audiunt, an verum dicam, quandoquidem nemo scit hominum, quid agatur in homine, nisi spiritus hominia, qui in ipso est Si autem a te
audiant de se ipsis, non poterunt diceTer mentitur Dominus. Quid est enim a te audire de se, nisi eo-gnoscer se uula porro compseu et dicit falsumost, nisi ipse mentiatur Sed quia earitas omnia eredit, inter eos utique, quos connexos sibimet uriun faeit, ego quoque, Domine, etiam sic tibi eonfiteor, ut audiant nomines, quibus demonstrare non possum, .R Ver eonfiteis, aed credunt redhi, quorum mihi aures earitas aperi Verum tamen tu medice meus intime, quo tructu ista faciam, eliqua mihi. Nam ponfessione prsteteritorum Horum meorum, quae remisisti et texisti, ut beare me in te, mutati animam meam fide et sacramento tuo, eum leguntur et audiuntur, excitant cor, ne dormiat in desperatione, et dicat: non possum; sed evigi1et in amor misericordiae tuae, et dulcedine gratiae tuae, qua Potens est omnis infirmus, qui sibi per ipsam fit eonsciua infirmitatis suae. Et dele et a bono audire praeterita mala eorum, qui iam arent eis, nec ideo de Ioetat, quia mala sunt, sed quia fuerunt, et non sun Quo itaque Ductu, Domine meus, cui quotidie confitetur conscientia mea, spe miserieordiae tuae securior, quam innocenti au quo fructu, quaeso, etiam hominibus corum te eonfiteor per has teras, adhue quia ego sim, non quia fu rimi am tuum fructum vidi, et eommemoravi. Sed quis adhue sim, ecce in ipso tempore confessionum mearum, et multi hoc nosse cupIunt, qui me voverunt, et non me noverunt, qui ex me vel de me aliquid audierunt Sed auri, eorum non est ad eor meum,
197쪽
etibi ego sum, quieumque sum. Volunt ergo audire eo tentem me, quid ipse intus sim, quo nec euium, nee aurem, nee mentem possunt interedere; redituri tamen volunt; numquid eognituri Diei enim eis caritas qua boni sunt, non mentiri me de me confitentem, et ipsa in eis credit mihi.
C. IV. Red quo fructu id volunt An congratulari mihi cupiunt, cum audierint, quantum ad te Reeedam munere tuo, et orare Pro me, eum audierint, quantum retarde pondere meo Indicabo in tali-hua. Non enim parvus est fructus Domine Deus meus, ut a multis tibi gratiae agantur de nobis, et a multis rogeri pro nobis. me in me ratemus animus, quod amandum doeea, et dolant in me, quod dolendum doees. Animus illis hoc faciat fratemus,
non extraneus, non filiorum alienorum, quorum s oeutum est vanitatem, et dextera eorum dextera
iniquitatis; sed fratemus ille, qui cum adprobat me, gaudet de me cum autem improbat me, contristatur Pro me; quia sive adprobet me, sive improbet, diligit me. Indicabo me taIibuat res pixen inhonis meis, sua Vrent in malis meis Bona mea instituta tua sunt, et dona tua mala mea de Iueta mea sunt et iudicia tua. Respirent in illis, Qt suspirent in his et hvmnus et fletu adscendant in conspectum tuum de fiat 1 cordibus, thurnuus tuis. Tu autem, Domine, delectatus odo saneti
templi tui, miserere mei seeundum magnam miseri-eodiam tuam, aropter nomen tuum, et nequaquam deserena coepta tua, eonsumma imperfecta mea. Hiceat metus con Barionum mearum, non qualia fuerim, sed qualis im, ut hoc eonfitear, non tantum Mami secreta exsultatione eum tremoTe, et secrΘeo moe- Tore cum spe, sed etiam in auribus erodentium filiorum hominum, sociorum gaudii mei, et consortium mortalitatis meae eivium meorum et mecum Peregrinorum, praeeedentium et eonaequentium, et co-
198쪽
mitum vitae meae. Hi sunt servi tui fratres mel, quos filios tuos esse voluisti, dominos meos, quibuni sisti ut serviam, si volo tecum de te vivere. Et hoc mihi verbum tuum parum erat, si loquendo praeciperet, nisi et faciendo praeiret. Et ego id ago etis et dictis, id ago sub alis tuis nimia cum ingΘ hii periculo, nisi quia sub alis tuis tibi subdita est animam ea, et infirmitas mea tibi nota est. Parvula aum; sed rivi. semper pater meus, et idoneus est mihi tutor meus. Idem ipse est enim qu genuit me et tuetur me; et tu ipse es omnia bona mea, tu onuhiPotens, qui mecum es, et priusquam tecum aina. Indicabo ergo talibus, quMibus iubes ut serriam, non
quis fuerim, sed quis iam aim, et quis adhuc sint. Sed neque me ipsum diiudico. Sic itaque audiari C. V. Tu enim, Domine, diiudicas me, quia etsi nemo scit hominum, quae sunt hominia, ni ai spiritus hominis, qui in ipso est, tamen eata Ii quid hominis, quod nec ipse scit spiritus hominis, qui in ipso est. Tu autem Domine, a cis eius omnia, qui fecisti eum. Ego vero
quamvis prae tuo conspectu me despiciam, et aestimem me terram et cinerem, tamen aliquid de te acto, quod de me nescio. Et certe nunc videmus Per sue-evium in aenigmate, nondum facie ad faciem; et ideo quam diu peregrino abs te, mihi sum praesentior quam tibi, et tamen te novi nullo modo poaae violari. Ego vero quibus tentationibus restatere valeam, quihusve non Meam, nescio Et spe est, quia fidelis es, qui nos non sinis tentari supra quam possumus ferre sed facis cum tentatione etiam exitum, ut Possunus sustinere. I Cor. Io, Ia. Confitear ergo quid de me sciam, confitear et quid de me nesciam; quoniam et quod de me scio, te mihi lucente scio; et quod de me nescio, tam diu nescio, donec fiant tenebrae meae sicut meridies in vultu tuo. C. I. ou dubia, sed certa conscientia, Domine,
199쪽
am te. Percussisti cor meum verbo tuo, et amavite. Sed et coelum et terra, et omnia, quae in eis sunt, ecce undique mihi dicunt, ut te amem, nec eassant dicere omnibus, ut sint inexcusabiles. Itius autem tu misereberis, cui misertus eris, et misericoridiam praestabis eui misericors fueris alioquin coe- Ium et terra aurdis loquvatur Iaudes tuas. Quid a tem amo cum te amo mon aperiem corporis, nec decus temporia, nec candorem lucis ece istis amicum oeulis, non dulces melodias cantilenarum omnimodarum, non norum et unguentorum et aromatum suaveolentiam, non manna et mesin, non membra ncceptabilia earnia amplexibus. on haec amo, cum amo Deum meum; et tamen mo quamdam lucem, et quamdam vocem, et quemdam odorem, et quemdam cibum, et quemdam amplexum, eum amo Deum meum, Iucem Vocem odorem, ibum, amplexum in.
terioris hominis mei ubi fulget animae meae, quod non eapit oeus, et ubi sonat, quod non rapit tempus, et ubi OIet, quod non apargit natus, et ubi sapit, quod non minuit edacitas, et ubi haeret, quod non divellie
satietas. Hoc est quod amo, eum Deum meum amo.
Et quid is hoc Interrogavi terram, et dixit non
sum; et quaecumque in eadem sunt, idem consessa sunt. Interrogavi mare et ab soa, et reptilia animarum vivarum . Tenponderunt: non sumus Deus tuus, quaere super nos. Interrogavi Miras flabiles, et inquit universus aer cum incolis suis fallitur Anaximenes, non sum Deus. Interrogavi evelum, solem, Iuniam, stellas neque nos sumus Deus, quem quaeris, inquiunt. Et dixi omnibus iis, quae circumstane fore eami meae dixistis mihi de Deo meo, Plod vos non estis dicite mihi de illo aliquid. Et exclamaverunt voce magna Ipse fecit nos. Interrogatio
mea, intentio mea, et responsio eorum, species e
rum. Et direxi me ad me, et dixi mihi tu quis es Et respondi: Homo. Et e e corpus et anima in me
200쪽
mihi pra eo sunt, unum exterius, et alteram in-riua quid horum est, unde quaero debui Deum meum, quem iam quaesiveram per corpus a terra us-rue ad everum, quousque potui mittere nuntios T io oculorem meorum Sed molius, quod interius. Et quippe renuntiabant omne nuntii corporn ea praesidenti et iudieanti de singulis responsioni huneoeli et terrae, et omnium quae in ela sunt die.ntium: non sumus Deus, sed ipse feci nos Homo interior cognovit hae per exterioria, Materium, ego interior cognovi haee, ego, ego animus persen-aus e moria mei. Interrogavi mundi molem de Deo meo, et respondit mihi: non ego sum, sed ipse me fecit. onne omnibus, quibus integer aensus est, d- paret haec species cur non omnibus eadem loquitur animalia pustu et magna vident eam, aed interrogare nequeunt; non enim praeposita est in eis nuntiantibu sensibus iudex ratio. Homines --
tem possunt interrogare, ut invisibilia Dei per ea, quae laeta sunt, intelleeta oonspiciantur; aed amore subduntur ela, Et subditi iudieare non possunt. Me respondent ista interrogantibus, nisi iudiea tibus,
Ne vocem suam mutant, id est, Nelem suam, si alluctantum videat, aliua autem ridens inisTroget,
ut aliter illi adpareat, aliter huie; sed eodem modo utrique adparens, illi muta est, huic loquitur; imo vero omnibus loquitur; aea tui intelligunt, qui eius
Oeem n eptam roriari ua eum veritate conferent. Veritas enim vicit mihi non est Deus in 'ollum et terest, neque omne eo us Hoe diei eorum n tura videnti moles est, moles minor eat in Parie, quam in toto Iam tu melior es, tibi dico, nima, quoniam tu vegetas molem corporis tui, mehenses vitam, quod nullam eorpus praesint eo ore Deus autem tuu etiam isti vitae vita est. C. VII. Muid ergo amo, cum Deum meum fimo