장음표시 사용
211쪽
le, si memor non sum tui Perdiderat enim mulier
drachmam, et quaesivit eam cum Iucerna, et nisi memor eius esset, non invenire eam. Cum enim essest inventa, unde sciret, utrum ipsa esset, si memor eius non esset multa memini me perdita quaesisse atque Invenisse. Indeistud scio, quia eum quaererem aliquid eorum, et diceretur mihi num Iorte hoc est num forte illud tam diu dicebam non est; donec id offerretur, quod quaerebam. Cuius nisi memor essem, quidquid illud esset, etiam si mihi offerretiar, non invenirem, quia non agnoscerem. Et semper ita fit, eunt aliquid perditum quaerimus, et invenimus verum tamen si forte aliquid ab oculi perit, non a memoria, veluti corpus quodlibet visibile, tenetur intus imago eius, et quaeritur, donec reddatur adspectui. uuod cum inventum fuerit, ex imagine quae intus estreeognoscitur; nec inverisse nos dicimus, quod peri
erat, si non agnoscimus ne agnoscere Possumus,
at non meminimus. Sed hoe perierat quidem oculis;
C. XIX. Quid eum ipsa memoria perdit aliquid, sicut fit cum obliviscimur, et quaerimus, ut recordentur ibi tandem quaerimus, nisi in ipsa memoria Et ibi si aliud pro alio forte offeratur, resPuimus, donec illud occurrat, quod quaerimus, et eum occurrerit, dieimus hoc est; quod non diceremus, nisi agnosceremus, ne agnosceremus, nisi meminissemus.
Certe ergo obliti fueramus. An non totum exciderat Sed ex parte, quae tenebatur, pars alia quaere-hatur, quia sentiebat se memoria non simul volvere, quod simul solebat, et quasi detruncata consuetudine elaudieans, reddi quod deerat stagitabat tamquam si homo notus sive conspiciatur ocuus, sive cogitetur, et nomen eius obliti requiram is, quidquid aliud
occurrerit, non conneetitur, quia non cum v eo
tari consuevit, ideoque re,puitur, donec illud adsit, ubi simul adsuefacta notitia non inaequaliter adquie-
212쪽
aeat in unde adeat, nisi ex ipsa memorial amiseeum ab alio conminaxit recognoscimus, inde adΘnt. Non enti quasi novum credimam, sed reeordantes adprobamus hoc esse, quod dictum est. Si autem penitum oleatur in animo, nec admoniti remininciamur. Neque enim omnimodo adhue obliti sun x quod vis Ιhtoa nos esse meminimus Hoe Braeo nec missum quaerere Poterissimia, quod omnino obliti fuerimum C. XX. nomodo ergo te quaero. Domine cum enam e Deum meum quaero, vitam he taem quaero. Quaeram te, ut vivat anima mea. Viis enim eo a meum de anima mea, e vivit anima
mea de M. Quomodo ergo quaero vitam beatam; quia Mon est mihi, donec dicam sat est illic ubi oportet in dieam Quomodo eam quaero Utrima Perreeordataonem, eamquum eam obsitus sim, Oblitumque me esse adhue teneam an per adpetitum disce di in orna tam sive quam numquam scierim, iv. quam sim litus fuerim, ut me nec oblitum esse meminerim momi ipsa eat eata vita, quam omnes Volunt, et omnino, qui nolit, nemo est Ubi noverunt eam, quod sic volunt eam Ubi viderunt, ut amasenteam mimirum hahemus eam neacio quomodo. Et est alius quidam modus, quo quisque, cum habet eam, tune boatus es Et sunt qui spe beati nunt. Inferiore modo isti habent eam, quam illi, qui iam reipsa heatiavat; sed tamen meliores quam ini, qui nec re, nec spe beati sunt; qui tamen etiam ipsi, nisi vinquo modo haberent eam, non ita vellent beati eaae, quod eo velle certissimum est. Nescio quomodo noverent eam; ideoque habent eam in nescio qua notitia, de qua satago, utrum in memoria sit; quia si ibi est, iam beati fuimus aliquando. Utrum sinein tim omnes, an in ius homine, qui primu po avat, inquis et omnes mortui sumus, et de quo omne Cum miseria nati sumus, non quaero nune, sed quaero,
213쪽
visum an memoria ait beata vita. eque enim ama--nus eam, nisi nossemus. Audimus nomen hoc, et rem apsam omnes M adpetere fatemur; non enim
sono delectamur. am hoc cum Latine audit Grae-ena, non delectatur, quia ignorat, quid dictum sit; no autem deiectamur, sicut Etiam ille, si Graece hoc audierit; voniam res ipsa nec Graeca nec Latina est, cui adipiscendae Graeci Latinique inhiant, caeterarumque uiguarum hominea Nota est igitur omnibus,sina una voea, si interrogari possent, utrum beati Mae euent,sine uua dubitatione velle respondere. Quod non fieret, nisi res ipsa, cuius hoc nomen eat, eorum memoria teneretur.
C. XXI. Numquid ita, ut meminit Carthaginem, qui vidit mon. Vita enim beata non videtur oculis, quia non est Or a. umquid sicut meminimus numeros mon. Hos enim qui habet in notitia, non adhue quaeris adipisci vitain vero beatam habemus in n.titia, ideoque amamus eam, et tame adhuc adi- piae eam volumus, ut beati simus. Numquid sicut
meminimus eisquentiam mon. Quamvis enim hoc nomine audito mordentur ipsam rem, qui etiam nondum sunt eIoquentea, muItique esse cupiant, unde adparet eam esse in eorum notitia tamen per Ori Poria aenaua alios viisquentes animadverterunt, et
Iectati sunt, et hoc esse desiderant, quamquam nisi ex interiore notitia non diaeetarentur, neque hoc ea ne vellent, nisi deIectarentur. Beatam vero vitan mulio aena corporis in aliis experimur. umquid sicut meminimus gaudium Fortisae ita. Nam gaudium meum etiam tristis memini, cicut vitam beatam miser; neque umquam eo oris aensu gaudium meum vel vidi,veLaudivi vel odoratus sum, vel gustavi, et tetigi, aed expertus sum in animo meo, quando Inet tua sum; et adhaesit eius notitia memoriae meae, ut id reminiae valeam aliquando cum adspernatione, aliquando cum desiderio, pro earum rerum diversi-
214쪽
. late, de quibus me gavisum esse memini. Nam et de turpibus gaudio quodam perfusus sum, quod nunc recordans deleator atque exsecror aliquando de honis et honestis, quod desiderans recolo, tametsi fori te non adsunt, et ideo tristis gaudium pristinum re-eolo. Ubi ergo et quando inpertus sum vitam meam beatam, ut recorde eam, et amem, et desidεrem Nec ego tantum, aut cum paucis, sed beati proruus omnes esse voIumus. Quod nisi certa notitia nossemus, non tam certa voluntate vellemus. Sed quid est hoc, quod si quaeratur a duobus, utrum militara Ve-1int, fieri possit, ut alter eorum velle se, alter nouerespondeat; si autem ab eis quaeratur, utrum beati esse veIint, fieri possit, ut uterque statim se sine ulla
dubitatione dicat optare nec ob aliud veΙit ille mi blare, nec ob aliud iste nolit, nisi ut beati sint Num
forte, quoniam alius hinc alius inde gaudet, ita se omnes beatos esse esse consonant, quemadmodum consonarent, si hoc interrogarentur, ae VeIle gaudere; atque ipsum gaudium vitam beatam vocant i quod et in alius hinc alius Ulinc adsequitur, unum este men, quo pervenire omnes nituntur, ut gaudeant. Quae quoniam res est, quam se expertum non esse nemo potest dicere, propterea reperta in memoria recognoscitur, quando beatae vitae nomen auditur.
C. XXII. Absit, Domine, absit a corde servi tui, res confitetur tibi, absit, ut, quocumque gaudio gau- eam beatum me putam. Est enim gaudium, quod non datur impiis, sed eis, qui te gratis colunt, quorum gaudium tu ipse ea. Et ipsa est beata vita gaudere ad te, de te, propter te ipsa Mat, et non est aItera. Qui autem aliam putant esse, aliud sectantur gaudium, neque ipsum vexum. Ab aliqua tamen imagine gaudii voluntas eorum non avertitur. C. XIlI. ΝΟ ergo certum est, quod omnes esse beati volunt, quoniam qui non de te gaudere volunt, quae sola vita beata est, non utique vitam he
215쪽
eam volunt. An omnes hoc volunt Sed quoniam Caro concupiscit adversus spiritum, et spiritus M. versus carnem, ut non faciant quod voIunt, cadunt in
il quod valent, eoque contenti sunt; quia illud, quod
non valent, non tantum Volunt, quantum sat est, ut
valeant. am quaero ab omnibuε utrum malint de veritate, quam de falsitate gaudere. Tam non dubitant dicere, de veritate a malle, quam non dubitant dicere, beatos esse a velle. Beata quippe vita est gaudium de veritate. Hoc est enim gaudium sterio, qui veritas es, Deus, illuminatio mea, salus facie meae, Deus meus. Hanc vitam beatam omnea volunt, hanc vitam, quae sola beata est, omnes vo-Iunt gaudium do veritate omnes OIunt. ΜuItoa expertus sum, qui vellent fallere; qui autem fiati, neminem. Ubi ergo noverunt hanc vitam beatam, nisi ubi noverunt etiam veritatem Amarit enim otipsam, quia falli nolunt. Et cum amant beatam vi tam, quod non est aliud, quam de veritate gaudium,
utique amant etiam veritatem; eo amarent, nisi esset aliqua notitia eius in memoria eorum cur memnon de tua gauden1 Cur non beati sunt Ruia fomlius occupantur in aliis, quue potius eos faciunt misaeros, quam illud beatos, quod tenuiter meminerunt. Adhuc enim modicum Iumen est in hominibus. --hulent, amyulent, ne eos tenebrae comprehendant. Cur autem veritas parit odium, et inimicus eis factua est homo tuus verum praedicans, cum ametur beatis vita, quae non est nisi gaudium de veritate nisi quia aio amatur veritas, ut quicumque aliud amant, De quod amant velint esse veritatem; et riuia falli norunt, nolunt convinci, quod faΙsi sint Itaque propter eam rem oderunt Veritatem, quam prisveritate amant Amant eam lueentem, derunt erum redarguontem. Quia enim falli nolunt et fallere volunt, amant eam, cum se ipsa indicat, et oderunt eam, cum eos ipsos indicat. Inde retribu t
216쪽
ela, ut WL- ab ea manum fi nolunt, et eo nolantea manuentet, et ei ipsa non ait manifesta me, ale etiam, me animus humanu oiam, ais en ina et languidus, turias M. inde ua Intere vini; .e --tem ut lateae viaquid, non vult. Contra illi,edditur, ut ipse non lateat varitatem, ipsum autem verit ,-teat. -- etiam in dum uuaer est, Veria inaevult
3 dere quam falsis. Beatu ergo erit, a nuIIa interpellante molestia de ipsa, per quam vera nune omnia, O Ia veritate gaudebit. C. XXIV. Me mantum putia ua num in m moria mea, qu&erens e Domine, at non te laeveni Extra eam. Neque enim aliquid de te inveni, quod non meminissem in quo didici te. Nam ex quo didici eo non sum oblitus eui. Ubi enim inveni inrita. tem, mi inveni Deum meum, ipsam veritatem, quam, ex quo didici, non sum oblitus. Itaque ex Pro didies te, manes in memoria mea, et illic te invenio, eum reminineor tui, et des ctor in te. Hae sunt Minctas delistae sae, quas donanti mihi misericordia in resp4oiens inpertatem mctam. C. XV. Sed ubi manes in memoria mea, Domino UM illis inanes quia eubile fabrieasu tute tibi Reale sanetuarium aevi eant tibi T. dedisti
hanc dimationem memoria meae, ut manens in ea; sed in qua eius parte manens, hoe eonsidero. mu neendi enim parte eius, quaa Minent et beatine emate recordarer quia non ibi te inseniebam inter immgines rerum eorporalium, et veni ad partes elus, ubi oommendavi adseexiones ammi mei, n e lite invexit
te. Et intravi ad ipsius animi mel sedem, quae allies in memoria mea, quoniam sui quoque meminit animus, nec ibi tu eras; quia ricut non ea imago eo Poralis, nee adfectio viventis, qualis est, cum laet
mur, contristamur, Cupimus, meruimus, m minimus,
obliviscimur, et quidquid huiusmodi est: ita nee ipse animus est, quia Dominus Deus animi tu es. Et
217쪽
oommutantur hae Omma, tu autem ineommutabilia manea si r Omma, et αδ natu es habitare in me.
moria mea, ex quo te didiea. Et quid quaero, quod eo eius habites, quaa vero Ioea ibi sint Habitas certe in ea, quoniam tui memini, ex quo te didici et
in ea te invenio, cum reo dor te.
C. XV Ubi ergo is lavent, ut diaeerem te
Neque enim iam era In memoria mea, priusquam te discerem. Ubi ergo iuveni te, ut diacerem te, nisi in te avra me Et nuaquam Ioeus; et recedimus, et neoedimus, et nusquam locus. Ubique veritas praea de omnibus eo vientinua te, imulque Tespondea omnibus, etiam diverna eonaulantibus Liquid tu respondea sed non liquid omne audiunt. Omnea, una volunt, conaviunt ae non semper, quod,
Mnt, audiunti optimus miniater tuu est, qui non magia intuetur hoc a te audire, quod ipse voluerit, aed potius hoe velle, quod a te audierit. C. XXV. Bero te amavi, pulchritudo tam antu
qua et tam nova, aer te amari. Et ecce intus era et ego foris, et ibi te quaerebam; et in lata formosa, quae fecisti, deformia irruebam. ecum eos, et te- eum non eram. Ea me tenebant Ionge a te, quae, at in te non essent, non essent Vocasti, et Mamasti, et
rupisti aurditatem meam comae ii, visnduisti, et fumat eaeeitatem meam. Fragrasti, et duxi spiritum, et anheIo tibi. Gustavi, et eaurio, et altio Tmtigisti me, et exarsi in pacem tuam. C. XXVIII. Cum inhaesero tibi ex omni me nu quam erit mihi dolor et Iabor; et viva erit vita mea, tot Hena te. Nunc autem 'Iuoniam, quem tu impler
a levas eum, quoniam in 1enua non sum, uera
mihi sum. Contendunt.Iaetitia mea nendae eum Iaetandis moeroribus, et ex qua parte te Victoria, nescio. Hei mih1, Domine, miserere mei. Contendunt moerores mei mali cum gaudiis bonis, et ex qua
218쪽
parte stet victoria, nescio. Hei mihi, Domine, miserere mihi, hei misit Ecce uiuera mea non abaeo do. edicus es, aeger sum misericors S miser sum. umquid non tentatio est vita humana super
terram quis velit molestias et dulicultates Tolexari iubes eas, non amari. Nemo, quod tolerat, mat, etsi tolerare amat. Quam ris enim gaudeat me tolerare mavult tamen non esse, quod toΙeret. Prospera in adversis desidero, adversa in prosperis timeo.
Quis inter haec medius Iocus, ubi non ait humana vita tentatio Vae prosperitatibus vaeculi, semel et iterum, a timore adversitatis, et a corruptione 1aetitiae Vae adversitatibus saeculi, semel et item et tertio, a desideri prosperitatis, et quia ipsa adversitas dura est, et naufragat tolerantia Numquid non tentatio est vita humana super terram sine ullo interstitio C. XXIX. Et tota spes mo non nia in magna valde misericordia tua. Da quod iubes, et iube quod vis. Imperas nobis continentiam. Et eum Mirem, ait quidam, quia nemo potest esse conuarens, nisi Deus det et homissum erat sapientiae, ac re cui esse hoc donum. Sap. 8, II. Per continentiam quippe colligimur, et redigimur in unum, a quo in multa defluximus. ii us enim te amat, qui tecum aliquid amat, quod non propter te amat O amor,
qui semper ardes, et numquam exstingueris, caritas, Deus meus, accende me. Continentiam iubes. Da quod iubes, et iube quod vis. C. XXX. Iubes certe, ut contineam a concupiscentia carnis, et concupiscentia oculorum, et ambitiones aeculi. Ius,isti a concubitu et de ipso coniugio me- Iius aliquid, quam concessisti, monuisti. Et quoniam dedisti, factum est, et ante quam dispensator Sacramenti tui fierem. Sed adhuc vivunt in memoria mea de qua multa locutus sum talium rerum in amnes,
quas ibi consuetudo mea fixit; et occursanimini vigi-
219쪽
Ianti quidem carentes rimus, in somnis autem non so- Ium usque ad delaetationen , sed etiam usque ad connensionem factumque simillimum. Et tantum valet imaginis illusio in anima mea et in earne me ut dommienti falsa visa persuadeant, quod vigilanti vera non Possunt. Numquid tunc ego non sum, Domine Deus meius Et tamen tantum intereat inter me ipsum et meipsum intra mi mentum, quo hine ad soporem transeo, vel liuo inde retranaeo. Ubi est tune ratio, quae talibus suggestionibus restatu vigiIana Et si res ipsae ingerantur, inconcussus maneo. Numquid clauditur eum oculis Numquid sopitur cum sensibus corporis Ee unde saepe etiam in somnis restatimus, nostrique Propositi memores, atque in eo euatissime permanentes, nuIIum talibus illecebris adhibemus adsenaum Et tamen tantum intem si, ut eum aliter accidit, erisIantos ad conscientiae requiem redeamus, ipsaque istantia reperiamus nos non fecisse, quod tamen in nobis quoquo modo factum esse doleamus. Νumquid
non Potens est manua tua, Deus omnipotens, sanare omnes Ianaeuore animae meae, atque abundantiore
gratia tua lascivos motu etiam mei soporia exstinguere Augebis, Domine, magis ma sque in me munera tua, ut anima mea aequatur me ad te, concupiscentiae visco expedita, ut non sit rebellis sibi, atque ut in soninis etiam non olum non perpetret istas
corruptelarum turpitudine per imagines animales usque ad eamia fluxum, sed ne eonaeatiat quidem. Nam ut nihil tale vel tantinum libeat, quanicium Osait nutu eohiberi, etiam in canto dormientia adfectu, non tantum in hac vita, sed etiam in hac aetate, non mis num est omnIpotenti, qui Veses facere supra quant Petimus et intemgimus. Nunc tamen, quid adhuc sim in hoc genere mali mei, dixi Domino Dono meo, exsultans eum tremore in eo, quod donasti mihi, et lugens in eo, quod ineonaummatus sum, sperans Perfecturum te in me misericordia tuas usque ad pacem
220쪽
pleuariam, quam ineum habebunt interiora edierim riora mea, eum Moepta fuerit more in vieinriam C. AxI. . Ea alia malitii diei, quae utinam sungerit M. Reficimus enim quotidiana mina eo oris edendo et bibendo, in quam eaena et ventrem deamina, eum oecideria indigentiam meam sat elate miri ea, et eoaeruptibile hoe indueris ineorreptione aempitere. Nune autem auaria eat, i ne enauas; et adversu istam auarientum pugno, ne e tur; et quotidianum bellum garo in imunita, saepius in aedivitutem velagona oorpta meum, et do ore mei voluptate inuntur. Nam fame et a quidam MIores
sunt urunt, et aleae fedris necant, nisi alimineorum med eis aueemisti tune quoniam meae eae exeonaoIatione manarem tuorum, in quibus nomme im retitati terra et aqua et eoalum aeradunt, calamitas deneia voeantus me me doeuiati, ut quem m eum modi menta, is alimenta sumtuffusis edam.
Red dum a quietem satietatis ex indigontiae molmatia tranaso, ripa transita mihi insidiatur lame
eone taeentiae. Ipse emm tranatis volupta est, . non est virus, qua tonsentur, quo tranais eo tne aut . Et eum alua ale eausa edendi et hi mdi, adiungit se tamquam pedia qua perieulosa ---duna, et Horemque praeire conatur, ut erua exuanaat, quod sanitis ea a me sacelle vel dico, et volo; nee idem modua utri me eat. Nam quis aulati antis eae, delectationi pariun est. Et saepe ineertum et, uerum adhue nece aria eo oria mea a nidium p tae, an voluptuaria vilitatis fallaei ministerium suppetat. Ad hoe incesti m hilarescit inserit anima, et in eo praepMut exeunationis Patrocinium, gaude non adparere, quid mei ait moderationi valetudinis, ut obtentu Mutia humbret negotium voluptatis. His tentatiovibus quotidie eonora intere, Et invoco dexteram tuam ad salutem meam, et ad te re omis Mus meos, quia consilium mihi de hae re nondum