장음표시 사용
231쪽
nim, nisi cum abfuerit. Quid igitur tibi in hoe Eeriere tentationis, Domi- confiteor Quid, nisi ce- Iectari me laudibus sod amplius ipsa Veritate, quam Iaudibus Nam si mihi proponatur, utrum malim
furena, ut in omnibu rebus errans ab omnibus homini a laudari an eoastana et in veritate ce
lissimus ab omnibus vituperari, video quid en am. Verum tamen noIlem, ut vel augeret mihi auctum cuiuslibet boni mei sum agatio oris alieni. eda- fateor non solum, sed et vituperatio mi--3t. Et eum ista miseria mea perturbor, subintrat mihi excusatio, quae quina in tu aeta, Deus; nam me incertum facit. Qui Enim nobis imperasti non tantum eontinentiam, id eat, a quihua rebus amorem cohneamus, verum etiam iustitiam, id est, quo eum conferamus, nec is tantum voluisti a nobis, verum
etiam proximum diligi saepe mihi videor de profectu aut spe proximi deIectari, cum bene intelligentia Iaud delector, et rursus eiu mala contristari, cum eum audio vituperare, quod aut ignorat, aut bonum est. Nam et constriator aliquando laudibusnteis, cum via ea Iaudantur in me, in quibus ipse mihi displiceo vel etiam bona milium et levia pluria ae-atinu1ntur, quam aestimanda sunt. Sed rursus unde acto An propterea ale adficior, quia nolo de me ipso a vae dissentire laudatovem meum; non quia uIius utilitate moveor, ad quis eadem hona, quae mihil me placent, ineundiora mihi sunt, eum et alteri placent Quodam modo enim non ego laudor, eum de me sententia mea non Iaudatur, quando quidem
aut tua laudantur, qvite mihi diaptieent, aut illa amplius, quae mihi minua placent. Ergone de hoc incertus sum mei in Brute, Veritas, video, non laudibus meis propter me, et propter proximi utilitatem moveri oportere in utrum ita ait nescio.
Μinus mihi in hae re notumnum ipse, quam tu. Ob aeor te, Deva meus, et me ipsum mihi indica, ut
232쪽
eonatear oraturis pro me fratribuam eis, quod in me saucium comperero. Iterum me diligentius interem gem. Si utilitate proximi moveor in laudibu iness, eur minua moveor, si quiaquam alius iniuste vitupε-vetur, quam vi ego Cur ea eontumΘlia magia morideor, quae in me ,.quam quae in alium eadem iniquitate eoram me iacitur An et hoc ne io Etiamne id restat, ut ipse me seducam, et verum non faecia coram te in Orde et lingua moa Insaniam intam, Domine Ionge sue a me, ne olaum peccatoria mitii sit os meum ad impinguandum aput meum. Egnus et Pauper ego sum, et melior in occulto gemitu dispueens mihi, et quaerena misericordiam luam, donec reliciatur defectus meus, et peractatur uaque in Paeem, quam nescit arrogantia oculas. C. XXXVIII. Sermo autem ore Proeedena est facta, quae innoteacunt hominibus, lainent tentationem pericuIostissimam ab amore laudia, qui ad pris tam quamdam excellentiam eontrahit emenda in suffragia tentat et cum a me in me arguitur eo ipno, quo arguitur. Et saepe homo deripa vanae gloriae eontemtu vaniva gloriatur; ideoque non iam de ipso eontemtu gloriae Ioriatur. Non ain contemnit, eum gloriatur intus. C. XXXIX. Etianwintua est aliud in eodem --nere tentationis malum, quo nune eunt qui cent sibi de se, quamvis auia vel non Pineeant, ex displiceant, nec pIacere adsistent eaeteris. Sed albi plaeentes multum tibi displicent, non tantum de non bonis quasi bonis, verum etiam de bonis tuis, quasi avia aut etiam sicut de tuta, aed tamquam ex meritia suis aut etiam sicut ex tua gratia, non tamen 2ocialiter gauderites, sed aIlia invidente ea. In hinoninibus atque huiusmodi perieulis et laboribus vides tremorem cordia mei; et misera meam--ο
inde a te sanari, quam mihi non infligi sentio. C. L. Ubi non meeum ambulasti, veritas, do-
233쪽
eens quid eaveam et quid adpetam, eum ad te referixem inferiora via mea quae potui, teque consule-Tem Iuustravi mundum fori sensu quo potui, et adtendi vitam corporis mei de me, sensusque ipsos meos. Inde ingresau num 1 reeeaava memoriae. meae, multiplices amplitudines plena miria modis copiarum innumerabilium, at consideravi, et eXPavi, et nihil eorum di emere potui sine te, et nihil eorum esse te inveni. Νε ego ipse inventor, qui peragravi omnia, et distinguere et pro suis quaeque dignitatibus aestimare conatu sum, excipiens alia nuntiantibu sensibus, e intem ogans alia meemn commixta sentiens, ipsosque nuntios di Oseensatque dinumerans, iamque in memoriae latis opibus a Pertraetana, alia reeoadens, alia eruens: nec ego ipse eum haec agerem, id est via mea, qua id agebam nee ipse eras tu, quia Iux ea tu permanens, quam de omnibus consulebam, an ement, quid essent, quanti pendenda essent. Et audiebam doeen. tem ac iubentem; et saepe istud facio. Hoe me da- lectat, et abaetionibus necessitatia, quantum rela mari Pisanum, ad latam voruptatem refugis. eque in his omnibus, quae pereurro onaulona te, invenio tutum iocum animae meae, nisi in te, quo colligantur anarsa mea, ne a te quidquam recedat ex me. Et aliquando intromittis me in adfectum multum inunitatum introrsu ad nescio quam duleedinem, quae si peractatur in me, nescio quid erit, quod vita lata non erit. Sed eo dorin haec aerumnoria ponderibus, et resorbeor solitia, et teneor, et multumaeo, ae muIlum teneor. Tantum consuetudini sarcina digna est sal degravari. Hi ense valeo, ne volo illle volo, ne valeo miser utrobique. . C. LI. Ideoque eonsideravi Ianguores Peeoatorum meorum in cupiditate triplici; et dexteram tuam invoeari ad salutem meam. Vidi enim splendorem tuum corde naucio, et repere sua dixi: Quis
234쪽
illae potest Proiectus sum a facie oculorum tuorum. Tu ea verita super omnia praesidens; at ego aeraevaritiam meam non amittere te volui, aestvo ut tε- eum ponsidere mendaeium aleut nemo vestri a faI- sum dicere, ut neaciat ipse quid verum sit. Itaque amiai te auia non di aris cum mendacio possideri C. LII. Quem Invenirem, qui me reconetuaree
tibi Ambiendum mihi fuit ad angelos qua prece
Quibus aeramentia multi conantes ad te redi , nEque per ae ipsos Valentea, sicut audio, tentaverent haec, et inciderunt in desiderium euriosarum varionum, et digni habiti aiunt inusionibus. Mati enim te
quaerebant doetrinae fastu, exserentes potius 'uam tundente peetora, et adduxerunt albi per similitudinem eordia aut eo pirante et socia superbiae auae potestates uria huius, ct quibus per potentia maen-oaa deciperisntur, quaerente mediatorem, per quem purgarentur; et non erat Diabolus enim erat transfigurans se in angelum Iucia a Cor. II, I et munium tuerit superbam eamem, quod eameo cor mipse non easet. Erant enim tui mortales et peecatores; tu autem, Domine, cui reeoneiliari superbe quaerebant, immortalia et sine peccato. Mediator autem inter Deum et homine oportebat ut haberet aliquid simile Deo, aliquid simile hominibus, o in utroque hominibus atmilia longe esset a Deo, aut in utroque Deo iamilia longe esset ab hominibus, atque ita inediator noti esset HIIax itaque ule inediator, ruo per se et iudicia tua superbia mereretur inui: Unum eum hominibus habet, id est, pe atum; aliud videri vult habere eum Deo, ut quia amia mortalitate non tegitur, pro immortali ne ostentet; sed quia stipendium peecati mors est, hoc habet
commune eum hominibus, unde aimul damnetur in
C. LIII. Verax autem mediator, quem secreta tua niisericordia demonstrasti humilibus, et misisti,
235쪽
ue eius exempIo etiam ipsam viseerent humilitatem, mediator ille Dei et hominum homo Christus Iesus,
inter mortales peccatore et immorialem iustum ad-Paruit, mortalis eum hominibus, iustus cum Deo ut quoniam stipendium iustitiae vita et pax eat, per i alitiam eoniunctam Deo evaeuare mortem iustiae eorum impiorum, quam cum ima oluat habere communem. Hi demonae tua est antiqui sanetis, ut Ita ipsi per adem futurae anatonis eius, aient nos Per fidem praeteritae, anis gerent. In quantum enim homo, in tantum mediator in quantum . tem Verbum, non medius, quin aequalis Deo, et Deus udierum, et simul Leum spiritu sancto,unus Deus.
Quo modo nos amasti, pater bone, qui filio tu unico mon Pepercisti, sed pro nobis impiis tradidisti eum l Rom. 8, 32.3 Quo modo non amasti, pro quibus ille, non rapinam arbitratus esse aequalia tibi, factus est subditus aque ad mortem crueia Phil. I, . s. , unua ine in mortuis liber,potestatem habens ponendi nnimam suam, et potestatem habens iterum sumendi AEam Ioh. Is I8. pro nobia tibi victor et victima, et ideo Victor, quia metima pro nobis tibi saeeidos et sacrificium, et ideo sacerdon, quia sacrifieium t elena tibi nos de aereia filios, de te naseendo, nobis serviendo merito mihi apes valida in tuo eat, quod sanabi omnes languore meo per eum, qui sedet ad dexteram tuma, et is interpellat pro nobis Rom. 8, M. ; alioquin desperarem multi enim et magni
sunt udem languores mei, multi aunt et mami, aedamplior eat medicina tua. Potuimu putar verbum tuum remotum esse a coniunctione hominia, et desperare de nobi ista earo fieret, et habitaret in nobis. Conterritu paecati meis εν mole miseriis meae notaverum in orde meditatusque lueram
gam in solitudinem; sed prohibuisti me, ee conam sti me, Meens Ideo pro omnibae oriatu mortuus est, ut qui visunt iam non si hi visant, sed e qui pro
236쪽
ipsis mortutis GL 2 Cor. 1, 5. Ecce, Dominae, laeto in te curam meam, ut vivam, et considerabo intirabilia de Iege tua. Tu aeis imperitiam meam et infirmitatem meam doce me, et sana me. In tutas unicus, in quo sunt omnes thesauri sapientiae estaeientiae absconditi Col. 2, 3. ,redein me anguine suo. Non calumnientur mihi superbi quoniam eo-gito pretium meum, et manduco, et bibo et erogo, MPauper cupio saturari ex eo inter illos, qui edunt et saturantur. Et laudantDominum, qui requirunt
C. I. Numquid, Domine exm tua ait aetemitan, Ignoras, quae tibi dico, aut ad tempus vides, quod fit in tempore Cur ergo tibi tot rerum narrationea digero Νοn utique, ut per me noveris ea, sed adfmetum meum excito in te, et eorum, qui haec legunt, ut dicamus omnes Magnae Dominus et laudabilis valde. Pa. 6, . Iam dixi, et dicam amore amoris tui facio istud. Nam et oramus; et e me veritas ait: Mois pater vester, vita vobis vaea ait, prius quam petatis a eo. Matth. 6 8. AM
ctum ergo nostrum patefacimus in te, eonfitendo tibi miserias nostras et misericordia tua super nos, ut Iiberes nos omnino, quoniam coeptati, ut dealnamus esse miseri in novis, et beatificemur in te; quoniam vocasti nos, ut simu paupere spiritu, et mitea, elug tes, et esuriente ae nitientea iustitiam, et mi- aericordes, et mundicordea, et pastilles. Menarram tibi multa, quae potui, et quae volui, quoniam tu prior voluisti, ut eonfiterer tibi, Domino Deo meo, ruoniam bonus es, quoniam in saeviilum miserieoria tua.
C. u. quando autem sussicio lingua calami enun
237쪽
stiare omnia hortamenta tua, et omnes terrores tuos, Et consolationa et gubernationes, quibus me e duxisti praedicare verbum, et aeramentum tuum
dispensare populo tuo Et si avinci haec enuntiare ex ordine, caro niihi Hent stivae temporum. Et olim inardesco meditari in Iega tua, et in ea tibi confiteri scientiam et imperitiam meam, primordia tu minationis tuae, et reIiuuias tenebrarum mearum, quo uaque devoretur a Iortitudine infirmitas. Et nolo in aliud hora dissiuant, quas invenio libera a nec altatibus reneiendi eorporis, et intentioni animi, et servitutis, quam debemus hominibus, et quam non debemus et tamen reddimus. Domino Deus meus, intende orationi meae, et miserieordia tua exaudiat deriderium meum, quoniam non mihi solitaeatuat, ned usui vitissae fraternae earitati, et vides in eorde meo, quia aio eat. Saerificem tibi famulatum eo lationi et linguae meae; et da, quod osse. Tam ibi. Inops enim et pauper sum tu dives in
omnes invocantea te, qui aeeum euram nostri geris. Cireumcide ab omni temeritate omnique mendacio interiora et exteriora labia mea. Sint eastae de- Iiciae meae scripturae tuae; nec falIar in eis, nec fallam ex eis. Domine, adtende, et mi- aerere,Domine Deus meus, luxeaeeorum et virtus infirmorum, atatimque Iux videntium et virtus fortium, adtende animam meam, et audi clamantem de
profundo. am nisi adsine et in profundo aures tuae, quo ibimus quo clamabimus Tuus est dies,
et tua eat nox. Ad nutum tuum momenta transvo- Iant Largire inde apalium meditationibu nostris. in abdita Ieria tuae, neque adversus Pulsantea Iauda eam equo enim frustra scribi voluisti tot Paginarum opaca ecreta Aut non habent tuae siti
Vae cervos suos recipiente ae in eas et resumentes, ambesantea et aacentea, recumbente et Tuminantes Domine, perfice me, et revela mihi eas.
238쪽
tiam voluptatum. Da quod amor amo enim Minoetu dedisti. Ne donatu deseras, nee h-ham tuam sperna sitientem Conntea tibi, quidquid invenero in libris tuis; et audiam vocem Iaudis, et te bibam, et eonsiderem mirabula de Iege tua, ab usque primedio, in quo feriat eoelum et terram, usque drdignum ieeum perpetuum sanctae civitatis tua. D mine, aniaerere mei, et exaudi desiderium meum. Puto enim quod non sit de terra, non de auro M aDgento, et de lapidibus, aut decoris,estibus, i honoribus et potestatibus, aut voIupitatibus enmis, neque de noeessariis orpori, et huic vitae peregrin tionis nostrae, quae Omnia nisi adponuntur quaerentibus regnum et iustitiam tuam vide, Domine Deus meus, unde ait desiderium meum. arenum
runt mihi iniusti deIectationea, sed non Meue lex tua, Domine Eece unde est desiderium meum Vide Pater, adspice, et vide, et adpro, ; et plaeene in e-- spectu misericordiae tuae, invenis me gratiam ante te, ut aperiantur pulsanti mihi interiora sermonum tuorum obaeero per Dominum noatrum eaum Christum filium tuum, virum dexterae tuae, mium honunia, quem eonfirmasti tibi mediatorem inam et nostrum, Per quem nos quaesisti non quaorenteste, quaestiti autom, ut quaereremus te, Verhum tuum, per quod Deiati omnia, 1 quibus et me uni- eum tuum, per quem Oeasti in adoptionem Populum credentium, in quo et me peremnis obseero, qui sedet ast dexteram tuam, et te Morpellat pro nobis, in quo sunt omnes thesauri sapientia et scientiae
seondici. Ipsum sal ipsosJ quaero in libris tuis. Μoysea de tuo scripsit. Hoc ipso ait, hoe veritas nil Ioh. 5, 46. 'C. III. Audiam et intelligam,quomodo in principio fecisti eoelum et terram. Scripate hoe moves; scripsit et abiit, transiri hine sariri ad te Neque
239쪽
nunc ante Ine est; nam si esset, tenerem eum, et rosa-πem eum, et per te obsecrarem, ut mihi ista panderet; et paeaeberem aures eo oris mel sonis erumpentibus
ex ore eius. Et rime mea vocedoqueretur, frustra Pulsaret sensum meum, nee inde metite si meam quidquam tangeret; si autem L,aline , seirem quis diseret. Sed unde e rem, an verum dieeret' nostri et hocaelvem, num ab illo seirem antus utique mal intus In omlollio cogi asonis neomeminea, nee Graeca, viso Latina, nee hari ea veritas sine oris et Iinmae .rganis, hie strepitu syllabarum diseret verum dirit; et ego stati in aerius conndenter illi homini tuo oleo in Uerum Mess. Cum euo Iluti interrogare non possim, te, quo plenus vera dixit, veritas, rogo te, Deus Nisus, rogor pare peccatis meis; et qui tui servo
edio dedisti haee dicere, du et miri haec intemgere.
C. W. Ecce sunt coeIum et terra; Iamaut quod laeta sint mutantur enim atque variantur. Quid- quis an em tactum non est, et tamen est, non est in Eo quidquam, quod ante non eris quod est Inutariat lite variari. Ininane etiam, quod se ipsa non fecerint Me sumus, quia faeta sumus; non ergo Mamus, ante quam essemun, ut fieri possemus a no- his. Et vox dieentium est ipsa evidentia. Tu ergo, Domine, fecisti ea, qui pulcher es, Mehra sunt enim ma bonus es, bona sunt enim qui es suntonim. Nec te pulchra sunt, nee ita hona sunt, nec ita sunt, sieue tu conditor eo , - eomparata nec pulchra sunt, nee bona sunt, nee anne Scimus haec; gratias tibi. Et scientia nostra se lentiae tuae comparata ignorantia est. C. V. Quo modo autem fecisti coelam et terram, et quae machinatam ravdis operationis tuae monon in stetit homo arti x formans corpus de eo ore, arbitvat anima valentis imponere utcumque spe- elem, quam cernit in semet ius intern oculo. Et unde hoc valeret, nisi quia tu fecisti eam Et impo-
240쪽
nit ape leuciam exsistenti, et hahenti ut eaae veluti terrae aut Iapidi, aut li3' aut auro, ut id genus rerum cuilibet. Et unde Iata Maeni, Mai tu inmitias. aes ea Tu fabro corpus, tu animum membris imp Titantem fecisti tu materiam, unde facit aliquid tu ingenium, quo artem eapiat et videat initia, quida elat foria in aensum corporis, quo interprete erat,eiat ab animo ad materiam id quod facit, et renuntiet animo quid factum sit, ut ilIe intus eonaulat praesi, dentem ibi veritatem, an bene laetum ait Tecla dant haec omnia creatorem omnium. Sed tu quoniodo facis ea quo modo fecisti, Deus, coelum et terram Νon utique in coelo neque in terra fecisti
coelum et terram; neque in aere, aut in agma, quoniam et haec pertinent ad coelum et terram; neque in universo mundo fecisti universum mundum, quia non erat ubi fieret, antequam fieret, ut eallet; et manu tenebas aliquid, unde laceres coelum et ter
ram. am unde tibi hoc, quod tu non laeema, Ide Hiquid faceres Quid enim eat, nisi quia tu ea Ergo dixisti, et faeta sunt, atque in verbo tuo fecisti ea. c. VI. Sed quo modo dixistit umquid in m do, quo lauta ea vox de nube dicena vis est ius meus duee Matth. 3, o. et II, 5.xula enim vox aetantque transacta est, oepta et finita Sonuerunt syllabae, atque transierunt, secunda Post primam, tertia post secundam, atoue inde ex ordine, donee uuinia post caeter , allentiumque poclinatimam. Unde Iaret atque eminet, quod creatura motus expressit eam, serviens aeternae voIuntati tuae ipse temporalis. Et haec ad tempus facta vecta tua nuntiavit auris exterior menti prudenti, uiua auris interior posita est ad aetemum Verbum tuum. At illa comparavit haec verba temporaliter ovantia cum aeterno in iIentio Verbo tuo, et dixit: liud est, longe aliud est. Haec longe infra me unt, 'o sunt, quia fugiunt et praetereunt Verbum m