장음표시 사용
261쪽
eat haec terra, quam porto, tu ferasti. Sed ubi est coelum coeli, Domine, de quo audivimu in voce Psalmi Illi, I6.3 eoeiam eoeli Domino terram autem dedissia Aominum Ubi est coelum, quod non
cBrnam , cui terra est hoc omne, quod cernimus Hoc enim totum corporeum, non ubique totum, ita accepit apeciem pulchram in novissimia, cuius fundunent terra nostra; sed ad iuud coelum coeli etiam te Tas nostrae velum terra est. Et hoe utrumque R.
Mum corpus non absurde terra ea ad illud nescio quale coeIum, quod Domino est, non filiis hominum. C. III. Et nimirum haec terra era linis bitia et eo stata Gen. I, 2. , et nescio quae profunditus Rhyssi, super quam non erut lux, quia nulla apecies erat illi unde au isti, ut scriberetur, quod tenebraeerant aver σου um; quid aliud, quam lucis absentia Ubi enim lux esset, at eaast, nisi super esae eminendo et illustrandi, ubi ergo lux nondum erat, quid erat adesse tenebras, nisi abesae lucem Super itaque erant tenebrae, quia I x super aberat, sicut sonus tibi non est, ait ontium es Et quid est esse ibi silentium, nisi sonis ibi non ei Nonne tu, Domine, cloeuiati hane animam, quae tibi confitetur Nonnutu, Domine, docuiati me, quod priusquam latam informem materiam formare atque distingueres, non erat aliquid, non color, non figura, non corpus, non
spiritus Νοn tamen omnino nihil erat quaedam informitas nino ulla specie. c. IV. Quid ergo vocaretur, quod etiam sensu tardioribus utcum,ue inainuaretur, nisi usitato liquo voeabulo quid autem in omnibus mundi partibus reperiri potest propinquius informitati omnimodae, quam terra et abyssus innua nim speciosa sunt pro suo gradu infimo quam caetera superiora perlucida et luculenta ninia. Cur ergo non acet-Piam informitatem materiae, quam sine Pecie feceras, unde Peciosum mundum facerea, ita commodo
262쪽
hominibus intimatam, ut adpellaretur terra invisibius et incomposita C. V. Ut cum inis quaerit cogitatio, quid se sus adtingat, et dicit sibi non est intelligibilis forma, sicut vita, sicut iustitia, quia materies est comorum; neque ensibiIis, quoniam quod videatur, estruo sentiatur in invisibiΙi et incomposita non eatrum sibi haec dicit humana cogitatio, conetur eminveI nosse ignorando, BI ignorare noscendo. C. I. Ego vero, Domine, si totum confitear tibi ore meo et calamo meo, quidquid de ista materia docuisti me, cuius antea nomen audiens et non intelligens, narrantinua mihi eis qui non intelligerent, anaeum speciebua innumeri, et variis cogitabam. Et ideo non eam ogitabam foedas et horribilas ominas perturbatis ordinibus volvebat animus, sed formas tamen et informe adpeΙlabam, non quod careret forma, se quod talom haberet, ut si adpareret, insolitum ei incongruum aversaretur sensus meun et conturbaretur infirmitas hominis. Verum autem ii ud, quod cogitabam, non privatione omnis formae, sed comparatione formosiorum erat informe et au debat vera ratio, ut omnia formae qualeaeumque reliquias omnino detraherem, si vellem prorsus informae cogitare; et non poteram. Citius enim non esse censebam, quod omni forma privaretur, quam cogitabam quiddam inter formatum et nihil, nee forin sum nec nihil, informe prope nihiI. Et cessavit menn mea interrogare hinc spiritum meum, plenum imaginibus fomlatorum corporum, et eas pro arbitrio mutantem atque variantem; et intendi in ipsaeorpora, eorumque mutabilitatem auius inspexi, qua desinunt esse quod fuerant, et incipiunt esse quod non emni; eumdemque transitum de forma in formam per inso me quiddam fieri suspicatus sum, non Per omninis nihil sed nosse cu ebam, non auspieari. Et aia tum tibi confiteatur vox et stilus meus, quidqari de
263쪽
ista quaestione enodast mihi, quis legentium capere durabit meo ideo tamen cessabit cor meum dare tibi honorem et canticum laudis de iis, quae dictare non sufficit. ut ilitas enim rerum mutabiΙium
ipsa capax es formarum omnium, in quas mutanturres mutabiles. Et haec quid est inumquid animus Numquid corpus 3 umquid species animi vel corporis Si dici posset nihil aΙiquid, et est non est, hoc
eam dicerem; et tamen iam utcumque erat, ut species caperet istas visibiles se compositas. C. VII. Et unda utcumque orat, nisi esset ab te, aquis sunt omnia, In quantumcumque suntl Sed tanto a te longius, quanto dissimilius: neque enim locis Itaque tu, Dontine, qui non es alias aliud et aliasnΙiter, sed id ipsum, et id ipsum, et id ipsum,
sanctus, sanctus, sanetus, Dominua Deus
Omnipotens, in Principio, quod est de te, in sapientia tua, quae nata est de substantia tua, fecisti aliquid et de nihilo. Fecisti enim
coelum et terram non de ε; nam esset aequale unigenito tuo, ac per hoc et tibi; et nullo modo iustum esset, ut aequale tibi esset, quod de te non esset. Et aliud Praeter te non erat, unde faceres ea, Deus, una Trinitas, et trina Unitas; et ideo de nihilo fecisti coelum et terram, magnum quiddam et parvum quiddam, quoniam omnipotens et bonus es ad facienda omnia bona, magnum coelum si parvam terram. Tu eras, et aliud nihil, unde fecisti coelum et terram, duo quaedam, unum prove te alteriam prope nihil unum quo superior tu esses, alterum quo inferius nihil esset.
C. VIII. Sed illud eoeΙum eo eli tibi, Domine;
terra autem, quani dedisti filiis hominum cernendam atquς tangendam, non erat talia, qualem nunc ernimus et tangimus. Invisibilis enim erat, et incomposita, et abyssus erat, super quam non erat lux; ut tenebrae erant super abyssum, id est, magis quam in
γε ο ista quippe abyssus aquarum iam visibilium
264쪽
etiam in profundia auis habet speciei auae laeem, ut eumque sensibiIem placibus et repentibus in auo fumdo animantibus illud autem totum prope nihil erat, quoniam adhuc omnino insomne erat iam tamen erat, quod formari poterat. Tu erum, Domine, dietati mundum de materia informi, quam feeiati denuua re paene nullam rem, unde faceres magum, qua. miramur filii hominum Valde vim mirabue noeeoelum corporeum, quod firmamentum inter quam et aquam secundo die post conditionemqueis dixisti: Fiae; et siefaetum eat. Gen. I, 6. a. quod firmamentum vocasti coelum, sed e tum terrae huius et maris, quae fecisti tertio die dando peciem visibilem inlami materiae, quam laetati ante omnem diem. Iam enim fecera et coeΙum ante omnem diem, sed coetiam coeli huius, quia in priueipio foeerna coelum et terram. Terra autem ipsa, quam feeerna, informis materies erat, quia inviaibilis erat et incomposita, et tenebrae super abyssum. De qua term inubsibili et incomposita, de qua informitate, de quo Paene nihil faceres haec omnia, quibila late mutabilis
mundus constat, et non constat, in quo ipa mutabi- Iitas adparet, in qua aentiri et dinumerari Poaaunt tempora, quia rerum mutationibu fiunt tempora, dum variantur et vertuntur apecies, quartu materies
praedieta est terra inrisibilis. C. IX. Ideoque Spiritus, doetor famuIlaui, eum
te eommemorat foeta' in principio coelum et temram, tacet de temporibus, allet de diebus. imarum enim Oelum coeli, quod in principio sociati, reatura est aliqua intellectualis, quamquam nequaquam tibi Trinitati coaeterna particeps tamen 2 emit ei tuae vaΙde mutabilitatem auam erae dulcedine felicissimae contemplationis tuae eonibet, et Rine ullo luΡsu, ex quo facta est, inhaerendo tibi Medit omnem volubilem vicissitudinem temporem. Iata ver informitas, terra invisibilia et incomponita, nec
265쪽
ipsa in diebus numerata est. Ubi enim nulla apeetes, nuΗus ordo, nec venit huidquam nec praeterit; et ubi hoc non fit, non stant utique dies, nee vicissitudo spa-liomni temporalium. C. X. O veritas, lumen eordis mei, non tenebrae meae loquantur mihi. Esturi ad ista, et obseuratus sum. Sed hine etiam hine adamavi te. Erravi, et reeordatus auin tui. Audivi vocem tura post me, ut redirem, et vix audivi propter tumultus impacatorum. Et nuncisee rede aestuana et anhelana ad fonten tuum. Nemo. me prohibeat hunc bibam, et hinc vivam. Non ego vita mea sim male vixi ex me, mors mihi fui in te reviviseo. Tu me adloquere, tu mihi sermocinare. Credidi libria tuta, et verba eorum arcana Valde.
C. I. Iam dixisti mihi, Domino, voee forti in
aurem interiorem, quin tu aeternus es, olus hahena immortalitatem; quoniam ex nulla specie motuve mutaris, nec temporibus variatur voluntas tua, quia non eat immortalia o unt , quae alia et alia eat. Hoe in conspectu tuo elaret mihi, et magis magisque cIarescat, oro te, atque in ea iani egeatione pera stam sobrius sub alis tuis. Item dixisti mihi, Domino, voce forti in aurem interiorem, quod omnes naturus atque an tantias, quas non sunt quod tu es, ottamen sunt, tu fecisti, et hoc solum a te non est, quod non est, motusque voluntati a te qui ea ad id, quod minua est, quia talia motu denorum atque peceatum est; et quod nullius peceatum aut tibi nocet, amite euinat ordinem imperii tui, et in primo, vel in imo. Hoe in eonspectu tuo aret mihi, et magis magisque Harosem, oro te, atque in ea manifestatione persia tam sobrina sub alia tuis. Item dixisti mihi voee forti in aurem anteriorem, quod nec illa ereatura tibi
eoaeternaeat, cui a voiuntna tu solus ea, teque Peram
verantiarima cariteat hauriena, mutabilitatem suamatumquam et nusquam exserit; et te sibi aemper prae-
266쪽
IAEnte, ad quem toto ad et se tenet, non habens quod exspectet futurum, nec in praeteritum traiieiena quod meminerit, nulla vis variatur, nec in tempora ulla distenditur. O beata, si qua ista est, inhaerendo beatitudini tuae beata sempItemo inhabitatoreris atque illustratore suo lineo invenio, uidlibentius adpeliandum ollistimem coelum EoeI Domino, quam domum tuam contemplantem delectationem tuam aine ino defeetu egrediendi in aliud mentem puram concordissime unam atabilimento pacis sanctorum spirituum, civium civitatis tuae in eoelentibus uper ista eoelestia. Unde inte1li e anima, euius perefrinatio Ion nqua facta est, aliam sitiet hi, aisamsaetae sun es Merimae vige panis, dum die, lur ei per singulas dies ubi eat Deu tu Pa. a,a. . as iam petit a te renam, e Aane requisit, ut inhabitetis domo tua per omnes die vitae suae Ρη. 26, ε. sec.
LXX. Et quae vita eius, nisi tu Et qui die tui, niisi aeternitas tua, sleu anni tui, qur non deficiunt, quia idem ipse est Hinc ergo intelligat anima, quae Pubent, quam longe super omnia tεmpora sis aetemus; quando tua domus, quae Peregrinata non est, quamvis non sit tibi eoaeterea, tamen indemnenter et imdeficienter tibi cohaerendo nullam patitur vicinatim dinem temporum. Hoc in conspectu tuo claret mihi, et magis magisque clarescat, oro te, atque in hae manifestatione exsistam sobrius nubilis tuta Eece
nescio qui informe in isti mutationibu rerum extremarum atquo infimarum. Et quis di t mihi, nisi quisquis per inania cordia aut eum auis phar inamati- ius vagatur et volvitur quis nisi talia dicet mihi, quod diminui atque consumta omni apecie, ni sola remaneat informitas, per quam de aperi in peeiem
res mutabatur et vertebatur, Dasit exhibere iees temporum omnino enim noni eat quia in v rietate motionum non sunt tempora et nulla variditas, ubi nulla aPecisa.
267쪽
C. XII. Quibus consideratis, quantum donna, Deus meus, quantum me ad pulaandum exestas, quantumque pulsanti aperia Duo reperio, quae fecisti carentia temporibus, eum tibi neutriam coaeternum sit unum, quod ita foraratum est, ut sine ullo defectu contemptationis, sine uno intervaIIo mutationis, quamvis mutabile, tamen non mutatum, in aeternitate atque incommutabilitate-perfruatur alteruν, quod ita informe erat, ut ex qua forma, in quam fommam ve1 motionis vel stationis mutaretur, quo te-- Pori subderetur, non haberet. Sed hoc ut informe esset, non reliquisti, quoniam fecisti ante bmnem diem, in principio, eoeium et terram, haec duo, quae dicebam. Terra autem invisibilis erat et ines ομι et tenebrae super abyssum. Gen. I, 2. Quibus e his insinuatur informitas, ut gradatim excipiantur, qui omnimodam sp eae privationem, nec tamen ad nihil perventionem cogitare non ponaunt, unde fieret alterum coelum, et terra visibilia atque composita, et aqua peciosa, et quidquid delaweps in e stitutione huius mundi non sine diebus factum commemor tur, quia talia sunt, ut in eis agantur vicissitudines
temporum Propter Ordinatas ommutationes motionum atque formarum.
C. III. Hoe interiri sentio, Deus meus, cum audio loquentem seripturam tuam: In prinest ferieneus eselam et terram terra autem erat invGain et incomposita, et tenebrae erantisuper abyssum neque eommemorantem, quoto die raeeris haedi te interim sentio propter illud coelum coeli,eoelum inteuectualo, ubi est intellectus nosse simul, non ex Parte, non in aenigmate, non per speculum, sed ex toto, in manifestatione, faeie ad faelem; non modo hoc modo illud, sed quod dictum est, nonae simuΙ sine uΙla vicissitudine temporum, et propter invisibilem atque incompositam terram sine uti vicissitudine tempo-
Tum, quae sοΙet habere modo lis et modo illud quia
268쪽
ubi nulla vectes, nusquam est ho aut inud Propter duo haec: primitus forinatum et penitu insomme illud coelinn, sed coetum coeli, hoc vero emam, sed terram invisibilem et incompositam Propter duo hae interim senti sine eommemoratione dierem disere seripturam tuam: In priae Deia D aeserum e termaem. Matim quippe subiecte, qua- te diram vixerit in quod secundo die commemoratur factum armamentum, et, eatum eoolum insinuat de vivo ooes prius alno Mehus sermodo tua sit. C. XIV. Mira*rofundita eloqui rum tuorum, quoTum Eces ante no a auper ieies Iaadiens parvulis; ed mira Tofunditas, euom us, mira profunditas. ---Lintendere iaerem, hου- honoria, et tremor amovis odi hostes eius vehe entis. O si occida eo gladio hi aeuis, et non sint ho es elua Sic enim amo eoa Eeidi ἀ- hi, ut vivati tibi Eoo autem alii non reprehensο- res, sed laudatorea libri Geneneos. ,ΝθR, IN uiant,
Me volvit in his, is intelligi viritu Dei, qui per
Moysen famulum eius lata eonaeripiat; non hoc voluit intelligi, quod tu dicis, sed aliae mod non tam .
huibus ego te arbitro, Deus omnium notiori , ita respondeo. C. V. Num dieetia latia esse, quae mihi veri- ea voee forti in nurem anteriorem dies de vera aeternitate creatoris, quod nequaquam eius substantia Per tempora varietur, ne eius voluntas extra ei substantiam sit Unde n- um modo veste hoe m do velle illud, sed nemo et simul et ae pvit velle omnia quae vovit, non iterum et iterum, Sque num ista, nunc tua, nee velis postea quo nolevat, aut nolle quod priua uol ut quia talia voluntas mutabilis eat, et omne mutabile a-mum non eate .us a tem nostΘr aetemum t. Mom quod divit mihi, dicti in aureminis rem exspeeintio rerum ut urarum alteo heriis cum venerint; idemque eontuitu fit me
269쪽
moria, eum praeterierint omnia porro intenso, quae ita variatur, mutabilia est, et omne mutabile aeterinum non eat Deus autem noster aetemus est. Haec colligo atque coniungo, et iuvenio Deum Meum, Deum ueternum, non aliqua nova voluntate condidisse creaturum, ne scientiam eius tranaitorium aliquid
pati. Quid ergo dieotia, eontradietorea An falaa sunt ista Mon, inquiunt. silua mum falsum
est, omnem -- - ω--x materiam e formabulem non enae nisi ab illo, qui summe honus eat, quin summe est meque hoc neminua, inquiunt. Quid igitur An illud negatis, aulaimem quam in essecrenturam tam onaeo amore coh-Fautem Deo vero et vere elemo, ut quamvis ei conaterna mon ait, innu ininmen temporum varietatem se vicissitudinem
ab illo exsoruat aedestuat, sed in eius solius ver cissima eoninmplatione requi eat quoniam tu, Deus, diligenti te, quantum Praocipis, ate di ei te, et auffieis ei, et ideo non declinata
te, nec ad ae. Hae eat domua Dei non terrena, neque Ila ooeisaei mola Coae rea, sed spiritalis et parti pa aetomitatis time, quia aine Iabe in aeterinum. βια isti a m eam n --lam se in saeculum 8aeculi, praereeptum νινεα-ἐ, α aeon praeteribis. Pa.
I S, 6. Nee tamen tibi Deo eoaeemma, quoniam nomisane initio faeta est enim. Nam et almon invenimus tempumante uiam pr-r quippe Ommum er-- ω - sapientia meae. I, 3; noc utique illa sapientia tibi, Deus nostor, pueri aetas Plane coaetem et δερο iis, et Per quam oreata sunt omnia, et in quo eriticipio fecisti coeti 1 et terram; ed profecto a Ientia, ne creata est, intellectualia natura cilicet, quae contemplatione lumitiis lumen se dicitur enim etiP.R, quamvis croata, apietitia. Sed quantum interi Chrem Iamron, quod illuminae, et quod illuminatur, tantum irreor apientiam, quae emat , et istum qu ecroata eat; sicut inter iustitiam iustificantem, et iu-
270쪽
alitiam, quae iustineatione laeta est. Nam et nos dicti sumus iustitia tua. Ait enim quidam nervus iuvat ut a rima Mistitia Dei is as. 2 Cor. 5, 2I.
Ergo quia prior omnium creata est quaed- a temtia, quae ereata eat, men rationalia et intellectualis castae civitatis tuae, matris nostrae quae aureum est,
et libera est, et aeterna in coelis, qui run eoelia, nisi qui te laudanteoeli eoesorum, quia hoc eat et eoelum eoeu Domino o etsi non inventinua tempua ante ibIam, quia et ereaturam temporis anteeedit, quae Prior omnium ereat eat ante illam tamen ea ipsius creatoria aeternitas, a quo facta sumsit exordium, quamvis non temporis, qui nonaum me tempus, ip tua lamen conditioni auaa.. unde ita eat ahite. Deo nostro, ut aliud ait bine quam tu, et nos id ipsum . Quoniam et ni nonaolum ante illam, sed nee in tua invenimus tempus, quia eat idonea faciem iustin semper videre, nec uaquam deflectitur. ea, quo fit, uὶ nulla mutatione varietur inest ei inmolilpa mutabilitas, unde tenebresceret et frigeaeeret, nisi amore grandi tibi cohaerens tamquam nemper meridies lueeret et fervore ex te. O domva Iuminosa et speciosa, dileri docorem tuum, et Ioeum habitationi gloriae Domini mes, fabricatoria et posse inris tui. Tibi auspirat peregrinatio mea, et die ei, ni feeit te, ut possideat et me in te, quia fecit et me. rravi aicut ovis perdita, ae in humeris pnatoris mei, structoria tui, per me reportari tibi. Quid dicitis mihi, quos adloquebar, eontradictorea, qui a me et Moysen pium famulum Dei, et libros eius oracula saneti Spiritus reditis Minciata domas
Dei, non quidem Deo eoaeterea, sed tamen secun dum modum suum aetem in coelia, ubi vice temporum frustra quaeritis, quia non .invenietis Supedigreditur enim omnem distantionem et omne patium aetatis voIubile cui semper inhaerere Deo onust