S. Aurelii Augustini Confessiones: ad fidem Codicum Lipsiensium et editionum ...

발행: 1837년

분량: 326페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

vit e6r meum ad Deum meum, eum audiret interius vocem laudis eius, quid tandem falsum esseeontenditis An quia erat informis materies, ubi propter nullam formam nunus ordo erat Ubi autem nullus ordo erat, nulla esse vicissitudo temporum Poterat; et tamen hoc paene nihil, in quantum non omnino nihil erat, ab illo utique erat, a quo eat quidquid est, quod uteumque aliquid est. Hoc quoque aiunt, non negamus.

C. XVI. Cum his enim volo oram te aliquideolioqui, Deus meus, qui haec omnia, quae intus

in mente mea non tacet varitas tua, Ver esse concedunt. am qui haec negant, latrent quantum Vo-Iunt, et obstrepant sibi: persuadere eon or ut quiescant et iam praebeant ad ae verbo tuo. Quod si noluerint et repulerint me, obaeero, Deus laeus , n

tu sileas a me. Tu loquere in corde meo eraciter; solus enim sic loqueris; et dimittam eos foris si antes in puIverem et excitantes terram in oeulos suos3 et intrem in cubile meum, et eantem tibi amatoria, gemens inenarrabiles gemitus in peregrinatione mea,

et recordana IerusaIem, extento in eam sursum coris de Ierusalem, patriam meam, Ierusalem, matrem meam, teque super eam regnatorem, iuuatratorem, Patrem, tutorem, maritum onatas et forte delicias,

et solidum gaudium, et omnia bona ineffabilia simul

omnia; quia unum summum et verum bonum et non avertar, donec in eius pacem matris arissimae, ubi sunt primitia spiritus mei, unde mihi ista certa sunt, colligas totum quod sum a dispersione et leformitate hac, et conformes atque confirmes in aeternum, Deus meus, misericordia mea. Cum hi autem, qui ouncta illa, quae vera sunt, falsa esse non dicunt, honbrantes et in vimine aequendae auctoritatis nobiscumeonstituentes inam per sanctum Μoysen editam sanctam scripturam tuam, et tamen nobis aliquid conre dicunt, ita loquor: Tu esto, Deus noster, arbiter in

272쪽

c. XVII. Disunt enim ut Irma vera almessister, non ea tamen duo Moyses intuibatur, cum Spiritu revelante diearet is priseipio Dei Deus serum et terram non eoeli nomine apiritalam vel luteueetua. em illam creaturam aemper faciem Dei eontemplantem imilleavit, nee terra nomino informem materiam. Quid igitur quod nos die mus, inquiunt, hoe ille vir sensit h. verbia Iacia loeutus est. Quid est illud momine, aiunt, coeli et terrae totum istum visibilom mundum priua univernaliter et reviser milleare volui ut ponte digerere dierum numeratione quasi artieulatim universa, quaamaneto Spiritui Naeuit te enuntiare. Tale quippi homines erant rudia illo atque oamalia populus, cui loqueb tur, ut via opera Dei non niat sola visibilia commemdanda iudiearee. Terram vero invisibilem Uineompositam, tenebroaamquo abyssum, unde Donaeque tor ostenditur, per iuva dies tacta atquet diae ita es-- euneta lata ibilia, quae nota sunt omnisua, non ineor uenter informem latam materiam intemmmdam sameo entiunt. Quid si dicat Hi , eamdem informitatem confusionemque materia coeli artem a nomine prius insinuatam, quod ex ea mundiis iste visibilia cum omnibus naturia, quaa in o manifesti nam adparent, qui eooli et torrae nomine adie a

leat et alius, coelum et teritam quidem itavisinuem visibilam ho nam in non inde Mor adpellatum, ne per his universam ematuram, Euam facie in a te tia, id est, in principio Deus nutuscemodi duobus vocabulis esse comprehensam veriam inmeri, quia non doriosa subatantia Dei, aest ex nisu euneta I et smis, quia non sunt id ipsum quod Deus, et ineraqu-dam mutabilitas ominbus, ave manenni, sicut Reterna domus Dei, sive mutentur, Heu animi hominis et orpus, ommunem omnium rerum invisi,

lium visibiliumque materiem adhuc informam, eo

273쪽

certe forinabilem, unde fleret coelum et terra, id est, inviastilis atque visibilia iam utraque omata reatura, his nominibu enuntiatam, quibus adpellaretur terra invisibilis et incomposita, et tenebrae super abyssum ea distinctione, ut terra invisibilis et incomposita intelligatur materies eorporalia linis qua- Iitatem formae, tenebrae autem super abyssum apiritalis materies ante cohibitionem quasi fluentia immoderationis et ante illuminationem sapientiao Est adhuc quod dieat, si quia aliud vetit: non selli e iam perfecta atqne formatas invisibi ea visibilesque naturas coeli et terrae nomine almiaeari, eum Ieritur rsa prines o feri Deus eo-- et terrari' sed amadnue informem inehoationem rerum, formabilam creabilemque materiam his nominibus ad Ilatam, quod in ea iam essent ista eonfusa, nondum qualit tinua formisque distincta, quae ninio iam digesta suis ordinibus voeantur oelum et terra, uis visualla,

C. VIII. Quibus ommbus and eis leonsideratis, nolo vectia contendero ad nihil eis utile est, vini ad subversionem audienerum a, st, daedigeatis rem autem bona eat lex, si quis ea Ieghime utatur; quia finis eius eat euritas de eorde puro, eteonscientia bona, et fide non aeta. I in I, 5. Et novit magister noster, in quibus Mobus praeeeptis totam legem vophetasque suspenderis, uuae mihi

meorum in multo, quid mihi obest, ea divorsa in his exhis late1 in possint, Eae tamen vera sint, quid, inquam, mihi obest, L. 4 ego sensero, quamne it unus, eum sensisse, qu scripsit omnes quidem in legimus, nitimur hoe indagare utque -- pr endere, quod votiri ille, quem Iegimus; et eum

eum veridicum exedamma, nihil, quod nasum esse vel novimus Vel putamus, audemus eum existimare dixis-ae Dum ergo qui ire e matur id genetre3 seriptu-

274쪽

ria sanctis, quod in eis sensit ille, qui scripsit quid

mali est, at hoc sentiat, quod tu, lux omnium veridi- earum mentium, ostendis verum esse, etiam siclioenon sensit ille, quem legit, cum et ille verum, nec tamen hoc senserit C. XIX. Verum est enim, Domine, fecisae te coe- Ium et terram; et verum est, principium esse a tentiam tuam, in qua fecisti omnia. Item verum eat, quod mundus iste visibilis habet mamas partes auas, coe-ium et terram brevi complexione factarum omnium conditarumque naturarum. Et verum est, quod omne mutabile insinuat notitiae nostrae quamdam infodimitatem, qua formam capit, vel qua mutatur et veribtur. Verum est, nulla tempora per ii, quod ita emhaeret formae incommutabili, ut quamvis ale mutabiIe, non mutetur. Verum est, informitatem, quae prope nihil est, vises temporum habere non posse.

Verum est, quod unda st tuiquid potest quodam genero Ioeutionis habere iam nomen eius rei, quae indeat unde potuit vocari eoelum et terra quaelibet informitas, unde factum est eoolum et terra. Verum est, omnium formatorum nihil esse informi vicinia quam terram et abyssum. Verum eat, quod non as- Ium creatum atque formatum, sed etiam quidquidere 11 atque formabue est, tu fecisti, ex quo sunt omnia. Verum est, omne, ouod ex informi formatur, prius eas informo deinde formatum.

C. XX. Ex his omnibus veris, de quibua non e bitant, suorum interior oeulo talia Idere donasti, et qui Moysen famulam tuum, in Spiritu veritatis Ioeutum esse immobiliter eredunt; ex nia era inuri-hua aliud albi tollit, qui dicit in prines ΟΡ-

eoelum et terram, id eat, in Verbo auo asti eoaetereo feeit Deus intendibilem atque sensibilem, es apiri talem corporHemque reaturam. Aliud qui dicit in Frine is fecismus eserum et terram, id eae, in Verbo auo Ibi eoaeterno feeit Deu univeream l

275쪽

lem corporei mundi huius cum omnibus, quas continet, manifestis notisque naturis. Iiud, qui dicit: in principis ferit Deus serum et terram, id est, in

Verbo suo sibi coaeterno fecit Deus informem materiam creaturae corporalis, ubi confusum adhuc erat coelum et terra, quae nunciam distincta atque Drmata in istius mundi mole sentimus. Aliud qui dicit in principis ferit Deus coelum et terram, id est, in aps exordi faciendi atque operandi fecit Deus

informem materiam confuse habentem coelum et terram, unde formata nun eminent et adparent cum omnibus, quae in eis sunt.

C. XXI. Item, quod adtinet ad intellectum verborum sequentium, ex illis omnibus veris aliud sibi tonit, qui dicit terra autem erat inrisiosita et incompostata, et tenebrae erant super abyssum, id est, corporalis illud, quod fecit Deus, adhuc materies erat corporearum rerum intormis sine ordine, sine luce. Aliud qui dieit terra autem erat inuisibina et taeοmposita, et tenebrae erant super abyssum, id est, hoc totum, quod coelum et terra adpestatum est, adhuc informis et tenebrosa materies erat, unde nere coe- Ium corporeum et terra corporea cum Omnibus, quae

in eis sunt, corporeis sensibus nota. Aliud qui di cit terra autem erat invisibina et incomposita, et tenebrae erant super abyssum, id est, hoc totum, quod coelum et terra adpeliqum est, adhue informis et tenebrosa materies erat unde fieret eoelum intelligibile, quod alibi dieitur coelum coeli, et terra, sei- Iicet omnis natura corporea, sub quo nomine latelligatur etiam hoc coelum corporeum id est, unde fieret omnis invisibilis visibilisque creatura. Aliud, qui dicit terra autem erae inrisibilia et incomposita, et tenebrae erant super abyssum non illam tuformitatem nomine coeli et terrae scriptura adpellavit, sed iam erat, inquit, ipsa informitas, quum terram invisibilem et incompositam tenebrosamque abyssum

276쪽

nominavit, de qua eoelum e terram Demn fecisse praedixerat, spiritalem scilice eorporalemque ereaturam. Hud, qui dieit terra autem erat aeriinina et ineo oorta, et tenebrae erant aver αδ--, id est, infori aias quaedam iam materie erat, unde coe- Ium et terram Deum fecisae aeriptura praedixit, meam aesti et corpoream mundi molem, in dua mobmas aries, superiorem neque inferiorem distributam, eum omnibus, quae in BIa sunt, uritati notiaque

ereaturis.

C. XXII. cum enim duabus isti extremi ae tentiis restatere quisquam ita tentaverit: Si non vultis hane lammitatem materiae coeli et terrae nomine adpellatam videri, erat ergo aliquid, quod non fecerat Deus unde coelum et terram faceret; neque enim seriptum narravit, quod istam materiam Deus foeerit, nisi futJ intellimmua, eam eoeli et terrae, aut solius terrae vocabulo signifieatam, eum diceretur iapeiaeipis ferit Deu eoetam et terram, ut id, quod adiquitur terra aute era invisibilis et taeo salta, quamvis informem materiam te piaeuerit adpellare, non tamen intelliε-uamini eam, quam fecit Deus, in eo, quod praescriptum est ferit Deus serum et rediram: respondebunt adsertores duarum latarum sententiarum, quas extrema posuimus, ut illiini, aut iuria, eum haec audierint, et dicent: Informem Ridem istam materiam non negamus a Deo factam, leo, a quo sunt omnia bona valde; quia fieri diei. nius amplius bonum sae, quod ereatum atque formatum eat, ita fatemur minua bonum esse, quod factum est creabile atque formabile, ad tamen bonum non autem commemor se aeripturam, quod hane infodimitatem fecerit De , sicut alia multa non omine moravit, ut cherubim et Seraphim, et quae Ανoato ius Coi I, IO. distincte ait sedea, dominationes, Principatua, potestates, quae tamen omnia Deum dicias manifestum eat. Aut si in eo, quod dierum

277쪽

ese ferit eselam et terr- comprehensa sunt omnia,

qtiid de aquis dicimus, auper quaa ferebatur Spiritua Dei Si enim terra nominata imu intemguntur,

quo modo iam terrae nomine materies informia accipitur, qu-d tam speesoaa aqua videmus Aut si Ita receipitur, ii ex eadem informitate aeriptum est faelum firmamentum M voearum coelum, neque aerispium est facta esa aquaa mon enim adhuc insomines sunt et invisae, quaa ita decora apecie stuaretem mmua. ut a turio acceperunt Istam speerem, eum dixit Do Deongregetur aqua, quae eae subfrmamenes Gen. I, s. , ut conmegatio ait ipsa formatis: quid respondebitur de aquis, qua super firmamentum sunt; qui neque informe tam honorabilem aedem acta re meruissent, ne aeriptum eat, qua voee fommatae sint unde si aliquid Generia laeuie Deum fecisae, quod tamen Deum foetase nee sana fides, eo certus ambigit inteuectus, nec ideo illa obria d etrina dicere audebit, ista aqua coaeterea Deo, qaia in libro Getieaeo commemorata quidem nudivimus, ubi autem factae sint non inventinua cur non informem quoque illam matoriom, quam seriptura hae terram invisibilem et incompositam tenebrosamque abyssum adpenat, Oeente veritate intelligamus a Deo factam esse de nihilo, ideoque illi non esse eoaeternam, quamvis, ubi faeta ait, omiserit enuntiare inta narratio 'C. XIII. His ergo auditi atque perfectis pro captu infirmitatis meae, quam tibi eonfiteor scienti

Deo meo, du video dissensionum genera oboriri posse, eum aliquid a nuntii veraestu per signa enuntiatur unum, a deveritate rerum, averum, si

de ipsius qui enuntiat voluntate dissensio est. Auster enim quaerimus de orenturae eonditione, quid verum ait aliter autem, quid in his verbis Μοyses, egregius domestieua fides tuae, intelligere Iectorem auditoremque voluerit. In illo primo genere disce

278쪽

IM AURELII AUGUSTIΝI

dant a me omnea, qui ea, quae ala aunt, se seire ambitrantur. In hoc item altero discedant a me omnes, qui ea, quae fati sunt, Μoyaen dixisse inierantur. Coniungar autem ima, Domine, in te, et delectereum eis in te, qui veritate tua Meuntur in latitudine caritatis, taeeedamu simul ad verba libri tui, et quaeramus in eis voluntatem tuam per voluntatem famuli tui, cuius calamo dispensasti ea. C. XXIV. Sed quia nostrum sie invenit eam imie tam multa vera, quae in illis verbis aliter atque aliter intellecti oceumine quaerentibus, ut tam sidenter dicat hoc sensisa Μoysen, atque hoe in illa narratione volaisae intelligi, quam fidenter dieit hoc verum ase, sive ine hoc enserit, sive aliud Ecce enim, Deus meus, ego ervus tuus, qui vovi bbi sacrificium eoissensionis in his literis, et oro, ut ex misericordia tua reddam tibi vota mea. Eoee eo

quam denter dico, in tuo Verbo incommutabili omnia te fecisse, invisibilia et visibilia, numquid tam

fidenter dico, non aliud, quam hoc adtendinae mysen, cum scriberet in princi res fetae Deaaioriam et terram; quia non sicut in tua veritate hoe eertum video, ita in eius mente video id eum cogit se, eum

haec aeriberet Potui enim cogitare in ipso faciendi exordio eum diceret in pria is potuit et meis

e terr re hoc Ioeo nullam iam lomaeum perfectamque naturam. iv spiritalam sive corporalem, sed

utramque inenoatam et adhuc informem volis intelligi. adeo quippe vere potuisse dici, quidquid horum diceretur, sed quid horum in his verbia ille emgitaverit, non ita video; qiaamvis sive aliquid horum,

sive aliquid aliud, quo a me commemoratum non est, tantua vir ille mente eonspexerit, eum haec eis Promeret, Verum eum vidisse, apteque id enuntiasse non dubitem.

C. XXV. emo mihi iam molestus si di Momihi non hoc sensit Μοyses, quod tu disia, aed hos

279쪽

sensit, quod ego diso. R enim mihi diceret undeaeis hoc sensis Moysen, quod de his verbis eius loqueris aequo animo fere deberem, et responderem fortasse, quae a orius respondi, vel aliquanto uberius, si esset durior cum vero dieit non hoe illo sensit, quod tu dicia, e quod ego dico neque tamen negat, quod uterque nostrum dicit, utrumque

Verum enae o vita pauperum, Deus meus, in emus

sinu non ea eontradietio, iue mihi mitigationes incor, ut patienter talea feram, ' qui non in hi hoc dicunt, quia divini sunt, et an eorde famuli tui viderunt,

quod dicunt, sed quia superbi sunt, ne noverunt Μoysi aententiam, ae amant auam, non quia vera est, ae quia tua est. Alioquin et aliam veram pariterninarent, Meut ego mis, quod di ne quando verum dicunt, non quia ipsorum eat, sed quia verument et ideo iam nec psoriam est, quia verum est. Si autem ideo amen illud, quia verum est, iam et ipsorum est et meum est quoniam in commune Ommum est veritatis amatorum. 11ud autem, quod contendunt, non hoc aenaias Moysen quod ego dico, sed quod ipsi dicunt, nolo, non amo quia et si ita est,

tamen ista temerita non scientiae, sed audaciae est; nec visus, sed typhua eam peperie. Ideoque, Domine, tremenda sunt iudicia tua, quoniam veritas tua nec mea eat, mee illius aut illius, sed omnium nostrum, quos ad eius communionem pubila vocas, terribiliter admonens nos, ut nolimus eum habere

Privatam, ne Privemur ea. Nam quisquis id, quod tu omnibus ad Druendum prisponis, alia proprie vindicat, et auum vult esse, quod omnium est, ct eommuni propellitur ad sua, hoc eat, a veritate ad mendacium.

Qui enim loquitur mendacium, de auo loquitur Amtende, iudex optime Deus, ipsa verit , adtende, quid dieam ontradictori huic, adtende eorum te enim dico, et oram fratribus mela, qui legitime aluntur Iege usque ad finem earitatis adtende, et

280쪽

M AURELII AUGURTINI

minui refero fraternam et pae aeam Si ambo videmus verum sae, quod dieia, et remis videmus verum ea ae, quod dico, ubi qua eao id videmus Ne ego utiquε in te, nec tu in me, a. ambo in ipsa, quae supra mente no- atra eae, in eo inmutabili veritate. Cum emde ipsa Domitii Dei no reduea non eontendamus, cur de proximi cogitationeeontendimus. quam me videre non possumus, ut videtur incommutabilia veritas; quando, si ipse m ea adparuisset nobis, neque dixi et ho cogitavi; noe te eam videremus, ederederemus mon itaque supra quam aeriptum est unus pro auero instetur adversu auerum. Dilig mua Dominum Deum nostrum ex toto ordo, et e tota anima, et ex tota mente nollem, et proximum n atrum sicut nosmet ipsos. Propter quae duo praecepta earitatis sensissem aen, quidquid in illicibbria aenait, nisi crediderimus, mendacem faciemus Dominum, eum de animo consero aliter, quam ille euit, opinamur. Iam vide, quam stultum ait, iamin eopia verissimarum aententiarum, quae de allis verbis eruie'ssunt, temere adfirmare, quam Parim Μoyses Otraalmum ae erit, esemiciori eontentionibus ipsam offendere caritatem, propter quam dixit omnia, culus diei eonamur exponere. c. XXVI. Et tamen ego, Deus me , eeliae shumilitatis meae, et requies laboris mei, qui nudis confessione meas, et dimittis Meenta mea, quomam tu mihi praeeipis, ut diligam proximum meum aleut me ipsum, non Posaum minus credere de Moyse fidelissimo famulo tuo, quam mihi optarem ne deridem rem abs te dari muneris i tempore illo natu essem, quo illo, eoque loeo me oonstitutasea, ut Per servit tem ordia ac linguae meae, literae tuae diapensarentur, quae tanto post emone omnibus gentibus Profuturae, et per univereum orbem tanto auctorita

SEARCH

MENU NAVIGATION