Studia ad arbitrium in Menandri Epitrepontibus exhibitum

51쪽

Quam usitata fuerit locutio ἐπι επειν rim, e e colligi potest, quod Ornnino apud Oratore non minu quam viginti quinque locis occurrit, bis apud Saeum 2, 30, 5, 31ὶ vicies ter apud

arbitrorum Sermone alienum Oecurrunt nobi in oratione pseudodemosthenien haec Verba Toorto ἐπι-εφαμεν δι-σαι ico ἐνεκαλοθαρν αλληλοις, e quibus Sehodorlius verbum inuorei

vult dolore, interpositionem denotans grammatiei, totam I utionem non intellegentis. Quod quamvi per Se Sati verisimile, tamen non sumest mihi ad verbum δικαζειν ab arbitrio abiudi- eandUm, et Vel eo minus, quod Vs 21 nostri arbitrii a Menandro USUrpatur ἐμ ιενειτε, te rogat Smierine disceptantes Syriseum et avum, I ων δικασco An fidem denegabimus Menandro, VeliatSi, hoe Verbo USUS, Contra Sermonem arbitrorum peceaVerit Minime, ut Opinor, nam in Si verborum eruin urbitrium fidolitor ut de industria iam imitari voluisse e omnibus patet vocabuliS, quae SUPPRVit. Syriseu noster modo de uno arbitro cogitat, uni Davum ProVOent, Sed SaepenUmero aestidit, ut plures arbitri sum0renti Ir. Eorum enim numeria Certu non erat, Sed fortasse ad litigantium libidinem vel pro ausa gravitate constituebatur. oratore nonnumquam quattuor arbitros memorant, Dem 30,

In verbis et l0cutionibus rei iudieiuriae pr0priis bene emit cendis, praeter alios permultum profestit v. d. Lonradus Seh0 Ges, tu decennium abhinc dissertati0ne praestantissima Mitrage gur genauere Kenninis derAtt. Gerietiisspr. diss. Viirgburg 19 I haec vi rba et I uti0nes reuin vestigavit, disp0suit, explieavit ita, ut quae antea minus eri erant, nunc sint clara et optime digesta nitie libro multum me debere in bile

disputationis meae componenda ingenue te0r. l .c. p. 39.

52쪽

utraque sarto, dum tertius rutriusque consensu ireabatur. unus a iure ab utraque arto Cornmia niter Creatu in

oratoribus deest, sed occurrit Dem. 40, 16; Dem. 34, 18;

ss r. 17, 19 18 10. Fieri poterat, ut non, Si Cut in nostra sabula, Statim praesto deSSet arbiter, quem Uterque Volebat. Tum autem altera pars, simul ne inVenit Virum idoneum, quem utriquo parti reet iudieaturum esse redebat, alteri proponebat, quod oeatur πω βαλλεύθω διαιτητέ ν Dem. 40 44 . Non primum quemque arbitrum sumebant litigantes, Sed pro arbitri munere, 0 rum diiudieandam deferebant quem sedat animo et Ono Consilio iudieaturum osse iure XSpeetare poterant, Cuius fidem Ceriam putabant, quem, S OPUS, non prorSUS imperitum rerum seiebant. Potissimum ergo creabant Virum maiorem natU, qui morum integritat bene audiebat a civibus, qui Sermone leniae modie animos Saepe nimis iuveniles levi ausa inflammatos mitigare et re eoneiliare posset. Porro arbiter SSet liber neeeSSeerat, dignitate et auetoritato praeditus atque Ornatus λὶ AntiquiSSimi temporibus, leui Supra observavimus, reges arbitri

munere fungebantur Il. 23, 486), o qui post illos Summum i Oelam tenebant, γήr00ρ ho μεδεντες In 23 573 qq.). HeSiodus in Theogonia us. 81 sqq. 0Xplieat nobis, quale Sit UDUS regiS, qui arbitri Jo eo cives suos reuoneiliat, et quibus virtuti-bUS Um Ornatum esse oporteret ad hoe munus bene XSequendum. Consentaneum Videtur illos versus hic Xseribere, quia etiam in aetatem posteriorem Valebant

C0mparari p0test, qu0d Cicero pro F0ntei 15 b0ni iudicis esse arbitratur: Quae si iudex non amplectitur omnia c0nsilio, n0 animo ac mente cireum spiciet nihil erit quam ob rem sapiens homo, ac multarum rerum peritus, ad res iudieaudas requiratur . id praeterea de omnibus virtutibus et artibus, quibus iudissem instruetum esse et ornatum op0rtet R. irgel, Themis, ille . Ver audie p. 65 qq. Cf. Cic. De rep. V, 3: ius privati petere s0lebant a regibus, Nec Vero quisquam privatus erat disceptator aut arbiter litis, sed omnia e0nficiebantur iudieiis regiis Τ.

53쪽

Postea autem in republica magis populari ratione eonstituta arbitri sumpti sunt non ex iis, qui rigine et potestate Menidesignati, Sed qui aetate atque ingenio ma Xim viderentur idonei Nulla iuris scientia opus erat, nec alia eiusmodi re, uiri causa ip8n OStularet aliquem, qui intelligens iudieare posset es AriStoph. an. s. 11 sqq, ubi Ianitor diei Xanthiae

εμπειρος ἐν Ceteroquin magna erat Iidentia in arbitris ligendis et metoeei non minus quam civibus Ath0niensibus hi munere fungi leuisse videtur λ). Nonne graviter dolendum si Smierinem ipsum, quamquam e iis, quae eum distentem audimus, Satis eius indoles cognose potest, tam pauet in medium protulisse, ut sententiam suam defendere atque stabilirot Tamen eontenti simus iis, quae habemus, neque Menandro praeseribamus, ut neglecti Pei ouis suis, ii ii desiderio praesenti subveniat. Sinierine enim torvam, minime loquacem perSOnam agit, ei si in sententia sua pronuntiandueUndem e praebet, ne per totam nostram sabulam De CompromiSSO Vol ue ogitasse quidem videntur Davus et Syriscus. In vita publies enim litigantes, antequam rem ad arbitrum deserebant, ompromissura sae, sebant, in quo non Solum arbitrorum mominu eripiti tabani

54쪽

qua poena in ameeretur is, qui arbitri vel arbitrorum Senien

atque mittenda erant, ne hae in se ona effingenda iusto longius Xcederet fines, qui toti comoediae Sunt ei vi eriptis). Duobis nostris litigantibus ad arbitrium Iarati S, Super Venit peropportune, Sicut in Seena fieri Solebat Senex quidam, utrique ignotus, nee Cuius Vultus laetus atque hilarii ita ut libenter eum appellaveris. Sed quid ad nostros agrestes Haec non eurant, qui Sit Vel quo sit animo, sed hoe Solum sibi quaerunt paratu Sne Sit arbiter XSistere. Peropportune, ut dixi, obvius fit Sinierines iis, quibus arbitro pia est. Semper Seetia rerum fortuitarum plena St, quae primum nihili fiunt, neque ullius momontie SSe Videntur post lautem deeursum totius fabulati flueturopOSSe apparent. S. 65. Syrise laeto eum crepundiis abituro SuperVenit OneSimia S, per quem anulus tandem in Charisii manus redit Forte Charisius illam tibistinem amat, quae unica

seeretum detegere et lamantem eum mXOre Sua re eon Ciliare

potorat. Forte fit, ut mi crines, ad quem Syriseus DavUSque appellant, later 8Sin appareat mulieris, quae in tota nostra comoedia haud leves partes sustinet. Forte accidit in 'Hocooptabula, ut Myrrhina nubat illi, qui vim olim intulerat, Lacheti,

prorSUS inSeia Se pridem eum eo rem habuisse. Ubicunque et Omnibus temporibus poetae scenici et imprimis comici fortem in deliciis habuerunt, eamque semper in operibus Sui adhibuerunt, quia Carere Ullo modo poterant Pleraeque enodationes enim et fulicos exitus casui fortuito debentur, sicut tragicis fas erati Quae p0ena fuerit illa nescimus, sed fortasse meere nobis licet ex Arist0ph. Vesp. S. 24 sq. Inultam esse impositam. hilocle0n enim delu

est sumamus ex eo multam fuisse legitimam, qu0d fortasse festi v comici ingeni est tribuendum.

55쪽

leum ex inuehinu omnia ad aetum finem perdue fre Syriscus primus Senem redit et comiter atque supplieiter rogat, ut paulisper auseultet. Hi animadvertendum est umper totam hane uenam urbanitate et blanditiis ex liere, nunc 'ξλr Gre 9 l), nune a P 127 Smierinem appellantem'; μέ

demisse arbonarius noster. Nil melius comparari praquum Theo erit. V 06 qq. ubi duo pastores Comatas ei Laeo Morsoni lignicidae antiis arbitrium deserunt his verbis

h0c, quod tam facile adiumentum adhibere p0ssunt tragici si hominum penihil iam bene peragi 0sse videtur fr. 191 vs. 13 - 16 K.

56쪽

Smierines vi aure praebes Syrisco petenti ut, simulae vidit, quum vili vestimento osset indutus ' acerbe paucis respondet. Carbonarius autum qui iam statim ab initio avo magis e

OStentat, proferre audet, quod Se pSum Davumque Occupat atque distrahit: Inter nos de re quadam umbigitur . Verbum αντιλεγειν Solemne S pro ambigere, altereari, diSSentire, Sed cum nudo necusativo Sicut hie nuSquam adhibetur. Cum V.

d. Ammon B. Phil. . 36, 1916ὶ 37, p. 130 conferre

HOS versus ideire huc attuli, quia in iis insunt multa, quae ad OStram disputationem pertinent. Voeabula enim κριτης, 0 , διαλυειν Sitatissima Sunt in arbitrio, cuius naturam atque indolem optimo reserunt. Mirxta in UniverSUm oentUris, qui non triet iure neque Seeundum legeS, Ut διαπισThe, sed sola aequitatis vel meritorum ratione habitu, rem de Un

certatur. diiudieat Sic itiam oppellabatur. qui in ludiS

i Λιφθερα s. pellis Vestimentum erat proprium rusticorum, qui in cenam introducebantur Pollux simul την π φιν memorat Ornatus agresti partem effetentem. Ad locos, quos v. l. LeeuWenius iam attulit, adiungi 0test Alciphr. Ep. III, 34 Sehepers), ubi quidam, rusticorum vestimentum imitatuS,

57쪽

scenici κοίσιν ποιεῖται λ). Supplice ueschyleue, regis Argivorum opem implorantes, ne ab Aegypti filiis invita in matrimonium

κριτην. Differenti inter miνειν et δι-ζειν elare digni eitur Xenoph. Symp. 5, 10 Demosth. 21, 18. Etiam in iure gor tynio inter Oee κοιτέν et δικαστής, οένειν et δι-ζειν aesturi edistinguitur. In auSi dubiis, in quas non legibus est uuium, sed iudo sine legum adminiculo, Secundum suam ipsius sontentiam iudicare debet, verbum κοθειν suum locum habet, in ceteris omnibus δι- '. Animadvertenda est anu Matio Soholiasta ad Arist. Aeli. 11 15 ἐπιτρεμ α A0τε oi ναι. e qua etiam apparet κοίνειν SSe arbitrorum munUS VOX κυιτ saepe eum adiuetivo ἴσος ornatur vel dicitur απο 0 Ao iudieare Polyb 17 6 r; huc. 3, 37, 4), neque Solum o et tu vocatur 60 Sed etiam διοκαστηριον, in qu non Seeundum Certum legitimi iuris norinum, sed magis e aequo bonoque diSeeptatur Xenoph. Heli. 5, 3, 1 H. Praeter Saepe κ0ινός dieitur arbiter reatus, Vel ornatur ambobus adieetivis, qua epithetorum inStar, id ipsum reserunt, quod veri arbitri proprium est. Indicant enim arbitrum utrique litigantium parti aequum esse et utritasque commoda pariter

i) lat. Leg. XII, 949 A. Nonnullis l0eis etiam verbum D ur ι de e u munere Surpatur, cf. lat. Leg. III 00 C.

58쪽

Pacili fundi rgo i aequitatem spectandi eorum insigne erui munus, quod 'raesertim a iudicibus eos seiungit optime hoedi Hi Aristoteles A. h. I, 13, p. 1374 reo δι-τrio; νὴ

suum sibi locum habent in arbitriis, quare Theophrastus

Char. XII, agens de Signifieatione Oeis καιοια 'Oe vitio duiei qui Ἀαρων ΗΠ συγκρουει horreo ν βουλο ιε νων δεδευε i t. Fiant et alia verba ad hae urbitri muneris partem pertinentia, Ualia Sunt: ια Σαν. δυχὶ - Sed ea omnia non permiscue ad libidinem usurpasse homines et ipsa res fert et se Demosthene diseere possumus. Cuius oratoris Si legimus Seripta ea, in quibu arbitriuin memoratur, Statim idemUSUSum verborum Supra laudatorum rete cohaerere eum qUReStione, an iureiurando se ObStrinXissent arbitri, priuSquam arbitrium USeepissent, ne ene. Ne di melle nobis est Onelu dor iuratos arbitros διιχιτ ιν διαιτ=ντας iniurato διαλυειν Vel δια α&rrξιν διαλλακτας dietos esse ).

Iurisiurandi quandoquidem mentio saeta est, haud a re mihi videtur nonnulla de eo in medium proferre Digna enim eS reS, in qua paulisper eon Sistamus. V. d. Meter in oratoribus fretus olim eontendit iusiurandum legibus quidem fuisse prae- Seriptum, tamen arbitris per litigantes plerumque licuisse, ἡ gang nael thren Bolloben' iuratos an iniuratos sententiam suam proferre. Hae autem non ita Se habere, Sed quaestionem

habet rodicum qui in syn0nymis investigandis et distinguendi. περι octor rος oros cir υτ m0dum Xeedere solebat ei hoc interesse inter vostes κο o et Ooς demonstrare conatur quod arbiter ocrin utramque partem audire debeat, non tamen inoi tribuere. Sapientiori enim plus st0lidiori minus Pr0tag. 37 M. Quodammodo e0ncinit Senesta de benes , T 5 .. Ideo meli0 videtur condicio causae bonae, si ad iudicem, quam si ad arbitrum mittitur, quia illum formula includit et certos quos n0n Xeedat, terminos ponit huius libera et nullis adstricta vinculis religi et detrahere aliquid potest et adicere et sententiam Sua1n, non prout te aut iustitia suadet sed prout humanitas et misericordia impulit regere . 0eum contulit aede l. e. p. 307. f. porro Cic. pro Q. 0sei e0m. 4. 10. , Vid. . . ipsius i. c. p. 23; ιε o. γ eius St, qui διαλγ ατιει Dem. J

59쪽

osse nulO perpleXiorem e Dem0Sthene aliisque olligi posNon modo nim Semper discrimen laetum inter arbitrii eum iuroiurando data et Sine iureiurando data, sed etiam e taerogulae XStabant, Uae de usu iurisiurandi praeseribebant Nullus locus melius hae de re docere potest quum Dem. 52, 30 quae oratio Omnino de arbitrorum iureiurando multa utilia consorvavit Callippia quidam in Apollodorum ori D

δω,1ν infert, ut rem Lysithidi arbitro diiudicandum deseri

Apollodorus arbitrum probat, Sed eius nomen magistratui nuntiat, quare Ut iuratu Sententiam suam proferret arbiter novo sine iureiurando Secundum Callippum iudiearet Lysithidos autem, iniuratus rem diiudieat et Apollodorum e --demnat, quapropter hic proVOeat ad iudiees hi rei εἰς τους δικαστα/, apud quo et alia diuit ut ha00 ἔτος δή sei rei

απeφήνατο Se τα δίκαια Sive diαιτανὶ Nisi gr0gi sali , 0 hoc loco constituere posse mihi videor arbitro euiu uom ad magistratum esset delatum απενεγκεῖν πως νὴν Ἐχζνὶ legibi suiSSe praeScriptum, iuratum rem diiudieare in Arbitros autem tum a litigantibus iureiurando adaetos esse verisimile est, Cum CRUS erat gravis nec litigantes iam remi iliari pies rant, quod douere videtur Sae. 5, 32 καὶ οἱ διαι rvia rur- ,

Iniuria rueter p. 4 40es loc0 40l, fretus e0ntendit litigantes semper nomina arbitrorum sumptorum et eausam, de qua eriarent ad magistratum detulisse. Vid praeterea G. 01 mann I)e iurandi pud Athenienses si uulis, diss Argentin 1886. qui des iureiurando arbitr0ruin privat una agens c0ncludit p. 45 sq.): Ex his omnibus apparet inviso dedisse iusiurandum diaetetas privatos meque ieriam 40rmulam iuranda hisse, dura Dccasione inter litigantium partes et eos, qui electi erunt, diaeteias ei ven quibus condidi0nibus illi sive iureiurando dato sive non dato rem diiudiear, ui

60쪽

Ex his quoque Iuuulenier apparet discrimen esse inter

Sed haec sumetant. In arbitrio, quod nobis ante culOSponitur, nihil iurisiurandi invenitur, sed facile intelligimus Menandrum eo non Sum Sse proptereaquod micrineS, qui contemptim agrestes despieeret, non tulisset Se iureiurando ab iis obstringi. Neque Syriscus hoc sibi voluit, nam Verbum

διαλυειν ab eo usurpatum iam statini indieat, eum CRUSaminam, quam Unm OrUm animo Vehementer OmmoVet, tamen non tam graVem Utare. Ut eum bona gratia ab arbitro OnpOSSit componi ). ro naso vi lotur alicui magno honori tribuendum fuisse, Si qui de causa litigantes, eum arbitrum eligerent Smierine Saulem, SyriSe precibus auditis, tantum abest, ut ei morem

gerat, ut durum in modum in agrestes nostros invehatur, quod δι φρερον ἐννηuuενοι SUO PSOrum opere neglecto, en gUnt, Uae hominibi cultioribus, vita urbana exercitatis agere fas sit ). Sed Syriseus animum non despondet et iam gaudet inierinem quamquam invitum substitisse et plura auseultare non prorSUS OSSe VerSUm Verba, Ilae nune SyriSeum dicentem audimuS, Sunt tum callida, tam bene Considerata, tam Urbana, denique tantam Vim persuadendi in Se habent, ut ne durissimus quidem ineXorabili manere potuisset. Sinierine non facilis necessu Videtur SyriSeo, et torvus eius vultu testatur euris

In vita cotidiana aliqui arbitro creato licuisse, rebus e0gnitiS, arbitrium denegare non est cur perhibeamus. Sed nonnunquam h0 factum esse videtur, si alterius litigat0ris amnitas vel etiam amicitia arbitro obstabat, quominuSex aequ0 iudicaret, praesertim si c0ndemnandus videretur is, qui esset assinis vel amicus. f. Dem. 34. 21 γχυκ Ἀπεγνω χῆς δίκης, λΓ εφηκεν ' μῶς εἰς b