장음표시 사용
311쪽
NI LOG14. 287 lieni orpus os animam quoad presectionum et vires qua Silam, abstrahendo ab his quae rati inalitatem
88. Primo essentiae rerum sunt in linisibiles, ita ut
nec augeri, noque minui OSSint, quin earum Onceptus illic evanescat V. g. Si ex homini essentia adimas sensibilitatem, jam non romano homo Si cireul rotunditatem amoveas, impossibilo os habere ei reulum. Ideo esseniis rerum se habent sicut numeri; Si enim ex aliquo numero unitalem Subtrahas, Vel ei addas, jam non idem specie reman l. Allamen essentiae, si divinam Xeipias, non ideo Sunt Simplices : nam essentia creatui δ' cujusvi ineludit duo, nempe genus, quo eum caelori conVenil, et
disserunt iam, qua ab iisdem diseriminatur. Unde desinitio quae rei essentiam explicat, inter analylieas
operationes r000nsulum; nam desinitum in sua constitutiva resolvit. Ideire palo quantum a Voritate et Ongentur Carlesiani, qui aelitans, essentia rerum Sse Simpli eos, atque Spiritus in eogitatione, corpori Veroossentiam in eXlonSione reponunt. 89. Secundo sunt immutabiles, quia non OSSUnt esse aliter, quin implicent contradietionem o. g. essent in trigoni requiris noeessario ut haec sigura tria latera non festus ac re angulos sibi adsciscat si unum latus aut angulum removeas, Vel addas, trigoni SSentia purimitur. 90. Tertio, Sunt aeternae, non quod sempiternam in Se habuerint existentiam, sed inquantum modo duali Sumuntur, id est, prout in Se abstra elemoneopld prae-
312쪽
scindunt a tempore, usque ab ostiurno diis illus
cognos it sic ab aeterno verum est, quod homo si animal rationale quod circulus est rotundus, uic.
91. Oekius, in opero qui titulus Enai phil. sur
entendement humatu, lib. III, cap. III, eontendit OSSen-liam physi eam rerum nullo modo hominem cognoScere, neque de illa cogitare saletur quidem hominem eo nOScere OSSentiam metaphysi eam SiVe notionalem, Sed eam diei esse morum montis nostrae actum, quod inter sua figmenta adduxerunt setiolasti ei. Unde Oncludit rerum essentias nobis penitus latero. OckiUS non diseriminavit specifieo intelloelum a SenSu; et quum SoluS intellestius, non ero SenSUS DOSSi QSSentia apprehendere V logicae concludere debuit hominem non posse aliqualiter essentia cogno Scere.
Loekio hodi adstipulatus os Globortus , et cum eo intologi communi lor, ipse enim sedulo distinxit inter rationales et reales essentias, dicens, illa eSSe mere Coracepti ales, has autem osse in se inintelligibiles et ineaecoqitabiles. Haec est germana niologismi Sequela; Siquidem, juxta illius doeli inam, nullum ens milum est intolligibilo in se, sed lanium in SUO Xemplari, vidulieo in ossutilia divina ride consequitur, QSSentia reales in seipsis, non duntaxat realo, Sed etiam inerealo esse impervias intolleelui opportunius in psychologia profligantes Unlologismum et ho illius consectarium impugnabjmUS.
313쪽
Falsum est quod homo nullatenus essentius rerum c0 0scere Possit. Prob. ' L, kiaua asserito nititur salsa di irinaeirda saeuitatum es id 'orum hominis naturam, lid larabimus in Psychologia. Ergo. 2' atura ululiueius nostri requirit ut essentias apprehendamus illaudium enim intellectus es intolligibilo. Porro id quod os proprio intelligibile in robus, S earum eMentia. Ergo. 3 Experientia constat nos aliquando rerum SSentia cognOScere, adeo ut plane eas ab invicem distinguamUS V. g. quid Sit homo, animal, planta, domUS, et: et quodnam inter eas res sit discrimen deprehendimus orto Ergo. ' Si nullatenus perei peremus rerum PSSentiaS,seientia esset impossibilis ; nam scientia Si de necessariis se immutabilibus. Atqui essentiae solum Sunt vere ei proprie necessariae et immutabiles. Ergo Nos
dere ultro concedimus sed quasdam aliquo modo apprehendero lam Xira Omne dubium St quam cer-litudinis X is lentia.
5 Lod ius sibi eoui radidit: nam largitur essentiaru inalis cognitionem, tesserilia realis Ognitionem denegat. Atqui cognitio Mentide nominalis pro Supponi cognitionem essenii in realis, siqui ordo logieus praesupponii ordinum realem te nunquam animali-
talis neque rationalitatis notionem habebis, quin prius depreliendoris lilia quae habent animali lutem ei rationalitatem, dilide animalia se spir lius.
314쪽
33 Essuntia poetari potest in lalia morae OSSibilitatis, ut in ausa vel in statu elualitatis, set in osse tu omnibus latentibus, ossentia considerata in statu merae possibilitatis , realiter clisline lambiXiS-l0ntia. 2 Essentia adlualis non os aeterna, sed pro dueitur Simul eum existentia roi. Ex hoe ipso quod quiddis ali esse tribuitur, non solum esse, sed ipsa quiddilas creari dicitur, quia antequam esse habeat, nihil est, nisi sors o in inlolloelia eroanlis, ubi non S erentura, sod ero atri essentia . 3 Essunt in uelutilis et Xisioni iam elualis ne Virtute quidem divina possunt separari, quin deStruantur nam esseelus sol malis non potest romanoro in Subjecio, Si remoVeatur forma seu elus a quo illo osseelus sor- malis pro eodit. Porro Xistere est formalis osseelus existentiae, qui nonnisi in essentia eXere eri potest. 4 Essentia adlualis ab Lislonlia actuali est forma- litor distineta Deoneoplus enim essentiae signis eat rem inquantum constituitur sub tali genere et Specie .sueundum illud Augustini uelor essentiarum omnium aliis dedit osse amplius, alii minuS, alque ita natura essentiarum gradibus ordinavit .n Cone ep-lia Vero Xistentiae Husdem rui signi ea rationem
essendi in rerum natura OXll a C USIS.
In his quatuor ore omn0s philosophi eonveniunt At
315쪽
voro luturno distinetio realis inlor essentiam aes italumes exist fiam aes ualem, ita ut utraqu0 obstat aliquam nitiatum realem distinctam, ni de OnlrOVortitur. Multi duee uarosio, negant multi due D. Thoma, affirmant. 93. Si desius ingratiam suae sunt enitae has polissimum rationes asseri si se sontia et exissentia ossent duo sensitatos distinctae, 0Xisi 'nilia non haberet essentiam; sed aliquid stompositum haberes essentiam et Xistentiam sic homo habes corpus es animam, non autem OI PUS habe animam, o vine vorsa. Atqui hoc inconveniens est. Γ O. 2' ulla res posses iniri sue ae formalilor constitui in ratione ensis realis et actualis pur aliquid distine-lum ab ipsa mutato ipso quod distinguitur unum ali alio, sicut on abente, utrumquo habet in se quod sit ens, o quidum iis distinesum ab alio ol eonsequuntur non per illud forma litor atque inli insue ens
3 Essonlia uel ualis habet veram Xissentiam, alioquin non esse actualis dieitur enim actualis inquan tum adlu isiit. Ergo, si jam supponitur aliquod esse ueluale, quo illa essentia est ora poloni iam ob octivam, nulla Superest ratio Ob quam alius elus sor- malis iratur distinetus a priori esse, eum oliam illud esse adluale non possit haberi tanquam do essentia eruaturae. Thomisi id in gratiam sua sententia' a poli S-simum ratione asserunt.
I 0uidam ex illis qui dos endunt uarosii sententiam opinantur . Thomam, quando dicit inente contingenti essuntiam ualiter esse distinetam ab Lxi Alon-lia loqui duissentia abstraela, non nullam do esseniis physica, prout 0Xira causam ponitur. Sed hae e in lor-
316쪽
audioris uiues, Thompst in hac qud Silone non gloriatur. Leonira i Thomas uniunt iam mi 0stium nuntii ita vidulur, ut si eam remOVuaS, numerosiores evasius eant illationes, quas indu depromit v. g. illiu nilissimae do visione ualis ien Xplanationes, quas veluti auroram ipsiusmst visionis beatae habent multi philosophi eas h0lici, vi flaro possunt in hoc principio Vid III Coni Gent mi atque uni in illius SySl mulis valde litubal. uaro, si ut verum habentur ejus
SySlema, et orae habundae sutis partos quo sunt illius standamenta ; atque liqui eas non intueremur, nihilominus Oportero dicere eas oXi flere, quemadmodum in Systemale planetario merito declaratur risientia sideris alunt is, quod ad lolius aequilibrium DeeeSSR-
2 Ralionos quas assur Sua rosiuS, Supponunt non dari modium inlor nihilum laetum proprie dictum. Atqui illa suppositio salsa si nam habitus neque nihilum, neque uetus est, Sed aliquid medium laeullatos nostrae in polentia non sun nihilum, es lamen non sunt in aelu maloria prima non Si nihilum, De Ille cluS, quia notus jus Si formaci est lamen aliquid. Ergo iniser nihilum o actum datur aliquod modium. Ergo. 3 Cortum si solum Deum ac urale dicere OSSe
lia mea, te creaturae, loquendo de Seipsis, talem modum distendi usurparent, prorsus Veritati Vim ineu- loron l. sed iiij iis discriminis alio dari non potest nisi lenoamus erea iuram non esse omnino Simplicem, sed onflaro Voluti duobus lumentis, resteptiVO et recepto, essentia se ilicet et esse. Porro si essentia aelualis ab existentia actuali differret non re, sed Solum alione, id si per solam montis nostrae eonSi-
317쪽
derationem, non daretur ratio hujusmodi uudato in
re ipSa ullam possum dicere, V. U. yosum esse meum, quam No habeo esse meum. Sed non magi 90ssum dicere : Go sum esse meum, Ssentia mea, Dici, qu in dicere : 'O S/Dn Mima mea, corpus meum, etc. et famuli accurate possum dicere habeo animam meam, corpus meum. ia Od non esset, Si creatura non conl0Seero essentia ei existentia tanquam a reluis distine-
4 Impossibilo os duri duo esse insinita, eum SSe insinitum includat omnum essendi plenitudinum. Porro, Si in realiaris non daretur reale est optivum ipsius esse, daretur multiplo esse infinitum esse enim non polos limitari per disseruntius sorinales, quia nilii est eo eluatius justos Si est, Si ad gradum aliquem deforminari debeat, ut per suseoplivum determinetur, quia non potest aliquid commvno multiplicari realiter, nisi aut per disserentias ut 90 SUS-ceptivum. ΕΓ O. Nota Compositio ex essentia et esse non est eadem a compoSilio ex maloria o forma Primo quidem, maturia non est essentia rei, sed Solum par eSSOntiae. Seeundo, ipsum esse non est proprius elu materiae,
Sed totius ossentis esse enim est aetus illius de quo pOSSumus di ero quod si Sed hoc praedicatur de lolo, non ero de materia. At ipsa substantia est id quodeSt, inquantum scilicet in onerulo Sumitur Tertio, nec Orma est ipSum esse, Sed omparatur ad illud stetit lux ad lueero et albedo ad album SSU, nempe Sicut ausa formali ad suum esse lum Ormalem. Igitur in substantiis immaturialibus realis est unuc0mpOSilio, nempo cossent in o osse, si in Subst9Πtiis autem ei positis e materia et forma usi duplex composilio uelusit pol 'illiost prima quidem ipsius Substantiae qui e componituris materiae forma secundu
318쪽
, oro e ipsa substantiu jamj0mpositu es of vol 1 quod usa ei quo usi Sie igitur patui quod ei positiones usit poletis idemst in phis quam e impositio formaeo materia'. Unde maloria et forma dividim substantiam materialom, polentia aulomi acius dividuni oris commune et propior hoc quὀdcumque quidem OnSequuntur potentiam et actum, inquantum hujusmodi, sunt communia substantiis materialibus eroalis, siqui recipere et reeipi, perficero ut persici. uineumque Ver Sunt propria maturitae et formae, inquantum hujusmodi, Si 'ut generari et corrumpi, o alia hujusmodi, hae sunt propria Substantiarum materialium, o nullo modo conveniunt substantiis immaterialibus creatis . D0ui plura usidoral, doni Ferrariensem, in I Coni.
95. uaestio quam uno aggredimur, os penituSmolaphysica nam agitur de principiis intrinseeis Seir de ossent in onlium physieorum. 0 pules igitur OS immis loro saleem in alienum agrum Phystea enim QS omnino empirica, neque Vagatur Xtra SenSibilium pli δ' nomenorum ambilum; et minime porSeΓU- latur primigenia olemonia quibus enita naturalia On-loscunt. o Chimiam quidum in hoc uolaphysica impingit illa nim resolvit corpora in elementa, Sed in elementa quae materia et forma OnStant et non ultra progreditur. Hoe munus incumbit MelaphySi ede, quae X90rimenti quidem litur, non ut objecto in
319쪽
vestigationum, sed solum ut via et medio orlingondi corporum essentiam, e qua Phd n uno casuriunt. si uamvis physico forma die itur, ut quia nuturum rui priueipaliter eousiliuit, vel qui per moliam hysidum priueipalius investigatur, primaque in scientia physida consideratur, non tumuit si Xli a metaphysicum considerationum, tum quia rati s md communis si ei absit aula, tum ullam quia Orma conStiluis essentiam, luna denique quiu Si una e praeei-
Cujus quo Slionis solutio union irradia in multas alius aestatius enim et inertia corporum realitas Xfensionis, unitas continuitatis, maturite divisibilitas in insinitum, elin, cumma a relissime c0lligantur. Con-00rdi in res imis inlux Physicum ut Metaphysi eum ludem insundi in mi Sliones ad 0getulia, unimalia hominemque pesti inlus aduom qui eam proverunt, aut nihil de unione antiqui cum corpore Sapi Verint,oam suu velut unitissimum arcanum habuerint uultu err0rum turpitur lapsi fuerint, ei lusia doctrinam, saltem implicite, abusaeiundo Undu morito ab egre iis odioribus, ii ii Augustino, D. Thoma, Suare-sio, te. Semper habitu sui priueipalior in philosophia Eum iuuii sui iubat Augustinus, qui ejus solutionum puduitur divini luminis adjutorio erat duplus, ut 1ion desieri pro hoc unusicio gratias Duo rependere . Pro turea voeabula materia os forma tua Sol monum pura usurunt, ut i ipsi qui a valde irridunt, nulli illa adhibeant; v. g. in ratiocinio, Ii Sacramen
320쪽
li, in a d cupiis, i li'. mutui iam ei si inum distinguunt Prudus Ecclusi in hane distincti tuum eousi muni, ut videro os in mullis rati0nibus Missulis ut revia rii. Dicemus ' do i decipuis erroneis systematibus circa compositum substantiale. 2' Systema scholusi,
DE ERRONEIS SYSTEMATIBUS CIRC SUBSTANTIALE COMPOSITUM.
96 Pythagorici rerum milium principia dicebant numeros; at immerito, numerus enim resultat e di-Visione rerum ideo numeri, nedum in principiur rum, e numerabile praeSupponUni. Alii apud voleros, unicum intuebant principium. ox quo iubant omnia Parmenides et Melissu S ut 0X-plienti Thomas primo Physicorum, lib. X dieebant primum illud principium esse en Seu quumdam Ub- Stantium ossentialiter uniformem, di rSIm Vor Se- eundum apparonliam Sensibilem unde tenebantur admittere, ignem a JUnim et omnia ali corpora SSe substantia litor idem, Solum tuo disserre Secundum quη-litulos sensibilos uli colorum, Di US, calorem, Ole. Thulus dicebat illud principium esSe aquam 'ὁ csontentia videtur oriunda ab AEgyptii qui, cum terrae ii ae feracilalem et intita commoda Nilo de borent, ut beneficis qui gratitudinem rependerent, dicebant illas esse rerum principium, uXla haec poetae