Prima principia scientiarum seu philosophia catholica ...

발행: 1873년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

si scilices id quod substantio jam complolsi Super-lditur, tanquam realitur distinctum a substantiuabunt. In gratiam sud Senientiae a praecipue asse-

1' umerosiores et sanioros philosophi, ut AuguS-nuS li ThomaS Suares ius, lola acies Seholasti 'orati est liane distinctionum admittunt. Faletur uidum Sua rosius distinctioilem realem quantitalis assislanita X sola ratione non suffieienter demons- 'ari, Sed hoc non pronuntia de omnibus aeciden-bus nodii in Vero hanc distinctionem neget, lanuam ab Ecclesia damnatam habet sententiam Opposi-

2 Evanose uill aliquando accidentia, uti cogitationes,)nsationes, pro Vi habitus animae. Atqui lamen Subantia ni md eadem omnino remanet. Ergo istae identia sunt realiter distincta a substantia anima'. 1 Plerea in hae hypothesi, anima realiter mutatur 'd non potest realiter mulari quin aliquid reale aut equirat aut amillat Persae iI etiam domonstrari osses negationem uulualis accidentis Omnis posSima,tiam in ordine mero philosophico habere OnSecla- u. Si enim dea non est aliqua realitas distines a sub antia animae ; ergo aut anima cognoScit per Suam

iubStantiam, quod proprium est Solius Dei, aut ideaihil aliud est quam intelligibile ipsum, adjecta tamen elatione ad intelloelum, et sic implicite saltem pros13ris silologismum. Solis o noni 'ideo j'ontends

402쪽

tum atque habens nitiatum proprium xi qui gratia

illa est neeidonS. Ergo. ' Creaturus vernis sidaetiale exornantur Liquiid eos sicacitas non potest consistere, nisi leneus dari adci- donlia reali lor a substantiis distincta num vera ossi ea citas est capuellas aliquid producendi sed erea tura non potest subSlanlium produeero e nihilo, neque poleSt relationem producere, siquidem relati non producitur, Sed reSullat. Ergo aut dantur accidentia realiter distincla a substantiis, aut instaurandus St0ccasionalismus Possent salvare ossicaciam reaturn-ΓUm corporearum aliquarum, admittendo produelionem formarum Substantialium e materia praeeXiSletile.

Sud primum nihil tam abhorrent quam istas Ormas;

deinde non OsSent salvare essique iam sormarum Separatarum, Videlicet spirituum qui aelu non informant corpus aliquod et lamen potissimum spiritus elixi lato instruuntUr. 48. Harum e sententiarum risis. Posterior Senientia videtur verior atque doctrinae catholicae magiS Ongruens dum prior nulla ratione alicujus ponderis nititur. Nam ' leo non intelligeromus quid sit edueli sormarum, haec ignorantia non SSet aliosus sieiens hanc eduelionem insiciandi. Sed eam quadan lenus intelligimus, ei licet diseui Sive uti jam innuimus imo dueli sormarum e Subjoelo praeeXislentelastilius intelligitur quam duello se nihil ; Siquidem priorem duellonem intellexerunt doeueruntque mulli ethnici, praesertim e Peripatholicis, dum duellonemo nihilo non suspicati sunt, si sors in Aristotelem eXeipias u Educi do polentia sub uel nihil aliud si quam id quod erat in polentia lanium, sint in elu, dependentur in iuri et in esse a subjecto . v ἴθterum hanc

403쪽

sormarum nec Sibi videtur quoque constare qui, id euitiatum neciduniis. 2 Seholastidi licet disdrini aestidensisse eris eritis, eris in ullo, nihilominus docuerunt accidentia aliqua habere enitialem sibi propriam : has unominationes adhibiturun ut distinguerunt usitatum adcidentis ab utilitate substanti in quiae Sibi e iuveniunt analogico tantum X u docuerunt ii perutiliam actu ossu duessentia aestidentis, sed lanium inlii strentiam aptitudine. 1 edidens didimus sens illi Solum quando opponitur substantiost, eodem sero modo quo dicimus creaturam esse potius nihilum quam onS, Si cum De Conseratur. Sud qui ideire audeat dister eos qui ita loquuntur eum aera Scriptura, non habere creaturas unquamentia realia Suarosius aletur neciden osse aliquatenus en onlis, et nihilominus probat in absoluto et sine addito praedicari posse de aestidente . n udo valde miror quod tam debilis alio adducta fuerit. 3 Argum illum ex induellono Sumplum nullam habet vim siquidum laeti plerique Seholastici largiuntur quoddam accidentia non realiter diserepare a sub Manlia; sed quaestio praecis os utrum omnia ita soliubeant Ideo induelion ulundo praeSupponi omninaeeidentia esse jusdem speciei et enoris, alioquin induetio si morum Sophisma, nempe transilus a Specie in Speciem, aut a genere ad genus. IIo etiam manifesto palebit, si advortatur quod in ista induetionestabilienda numerentur innium accidentia corporea

404쪽

quiae dissicilius e0ncipiuntur distinctu a substantia, non

Vuro alia iiii qualitatus animo humanoe. 4 Fautorus prioris suntlans id non solvunt dissicultu ius nostiis objiciu uiui . Mutationum reatum explicare nituntur pur solam relationis realis aequisitionem vel

amissionum. Sed primo rotali rosulial, positis terminis rigitur noeessario prius concipiendo si mulatio, Saltem in uno terminorum, quam constipiatur mulatio rotationis, nisi loneas hane priorem mulationem eSSe aliam relationum, ut sic deindeps in insutilum Seeundo acquisitio vel amissio relationis realis non OleS reddere rationem omni mulationis v. g. ole sine dici hominem qui aliquod seolus perpetrat, et illum qui egregiam adlionem elieit acquirere lanium OVam relationem, nihil vero assicor intrinsece eorum animum 3 Potestis diei sensationem, ideam judicium, ratiocinium, Volitionem, te esse duntaXut reales relationes 3

ARTICULUS V.

DE SEPARABILITATE ACCIDENTIUM A SUBSTΑΝΤΙΑ.

149. alio humana fortasse nunquam Suspicata suisso hane quaestionem, si non illuxisse sides divina, utrum ei liqui aedi dens possit absolui sine SubstantiaeXistore 3 Unde philosophi gentiles, nisi forte eXcipia S IU08dam Platonicos, pularunt nulla ratione fieri posse ut aestidens extra subjectum eonservetur. DiXi nisi eaec pias quosdam Platonicos, nam, ut D. Thomas habel, IV Coni Gent LXV, ipsi si quantis ales dimensiVa ΡOSuerunt per Se SubSistere, propter hoc quod plus potest Deu in operando, quam intellectus in apprehen

405쪽

ali0n naturali suimetuntur probari contra philosophos

non repugnare ui accidens consui Vetur Separatum subjecto. . . . Opinor non ΡOSSe demonstrari ab homine. . ossunt ... Sunicienter Sol Vi rgumenta ude apparenter Ostendere poSSunt hoc SSe impossibile, quibus solutis, per o latim it Verisimile posso iuri a Deo luod non ostenditur repugnare. Ad quod aeeodoro 'ossunt probabile rationes, quibuS Ostenditur realis lislinei adcidentis v sub uelo, et luod non sit insur)a intrinseca et essentiali dependentia, cum sint res liversorum generum . Revera os te ualui de quod acciden Sino subflau- ia existere nequeal Sed haec te Sie ut tiliae dimanati Creatore omnium, qui ideo potest ei derogaro. Illa est veluti Dei minister, qui aevidon in sexistentia erva ; procul dubio, poleS Deu efficere immodiale, 'ur suam potentiam, quod mediale per ministrum puratur. Aeciden enim et ut Stantia sunt dua' ou-

italus dis ineld inde, inspectu Venerali uecidentis

ulci uni et columen, quum OsrectuS magis dependunti causa prima, Ilam a CRUS3 SecUnda, Deus qui si auSI primu Sub Statili a m reccidensis, per si uni inlini am virtutem cons drvare potest acciden in esse, substractu substantia, per quam ConSerVabitur in esse,

406쪽

atque allax in usura rurum. Porro accidens quoduxisturus sinu sua substantia, sorutuliquid in diuuium ut allax in usura rerum. Ergo. l . trans ut maj. dist. min. Foro aliquid si ruri et praeter rerum ordinem, concedo aliquid opposilum ordini, subdis impropri0, 0Hcedo. imprie, uecto. Recollige quod explana Vimu supra n. 128 . Obj. 2 Repugnat ut abstractum formaliter Sumplum Xislut extra montem in natura rerum. Atquia 'eidens sumplum independenter a Suo Subjecto ostabstraelum formaliter Umplum. Ergo, l . R. Dist. min. In Ordino OnSUel naturo a idens Sumptum in dupondonior a Substantia est abstrae lum formaliter sumplum, concedo praeter hunc ordinem,neyo. Ad rem Sua rosiuS ROSpoelii Daluralium agentium dieitur aedi dens individuaria Sullaeelo, non Solo, sed latibus circumsi nullis applicato meque intrinseeo ut in uelo osse, sed XlrinSee et in fieri, quia sellicet a fali sub uelo et circumstantiis dolei minatur hoc agens naturale ad officiendum host Deus vero non indiget extrinsedo leterminante et ideo poleSt quando, et quomodo voluerit, quod libet individuum producere os ita polos crearo individua accidentia ora sub oelum et Similiter conservare .s Potes etiam solvi dissicullus di eundo cum D Thoma, aecidentia fieri primum onerela atque individua in aliquo Subjoelo, o duin ut alia separari atque conservari independuntur a Ubjecto.

407쪽

DE PRIMΛBUS SUBSTANTIARUM PARTITIONIBUS.

ARTICULUS I.

l i0. Diditur finitum id quod limitibus ei reumseribitur infinitum eontra dicitur id quod si limis umeXpers ac proinde illa magnum ui nunquam concipi possit majus. Vo infinitum non est negativa, idem enim sonu ac non initum Sed non sinitum conluseis duabus negationibu quae apprime connectuntur ad vim asstrinationis signi si 'andam. Exi Sloro num oui tu ut iis inlinitum, sedi 'ei Deum, in Thool in naturali ostendemus nilumen datur aliud infinitum improprie dicium, nempe in sinitum in polentia, quod oelius dieitur indesinitum. uantitas iam continua, tum diseres polus indesinuntur creSeero Siquidem

nulla adeo magna esse OleSt XlonSio, cui Deus inersemonium addere non valent: pariter nullus fingi polos numerus qui non agnos i alium majorum num 'rum unde nulla creatura secundum essentiam aduo persecta est, ui Deus ea perseeliorem creare

non possit. 0e huic veri fallibust quod eruatura ratio ualis pro De Duum ipsum habuiis actio enim quauerim creatura ni in is es sinito sub velivem senilia livo considerata. ulla eruatur in qualitas polosi

408쪽

in sinita, siquidum uultius iustitiis exigis subjectum iustulium .

ni rebus Xistuntibus induuntium uelia repugnus quia omnis res uui habui, uul non habui imi iud0- sinitum actu datur qu0ud nos rum concipiundi modum funium : ubiliorus nim sumus quum ut utiqua mognitudinus in soluturum ux10nsione consumpturi volui, mus Iduo die 'ru fulum quantitutum esse insinitum indusini iam, dum est ac dicere nos non udhuc Pur nisse ad jus limiles. Unde illud fruium : Numerus actu infinitus repu at si uinum multitudinem p0ri ut osse in aliqua pesti multitudinis Spustius uiam lom multitudinis sunt secundum pectu numerorum. Nulla aulem species numeri os infinita, quia quilibuinia murus est multitudo munSurata per num. P., 1. VII, I. 4.

DE MODO QUO NOBIS INNASCITUR CONCEPI LS TUNINFINITI, TUM FIMTI.

15 I. Opinio quorumdam . uidam pauciore ISSE 1 uni, nos nullam habere inflinili deam, quia, uXlu 00S, Substantia milia non polost approhendere sub Statilium iustuliam Sod1 Si res ita esses, non possumus di Seornere quid in sinito eonveniat, uoi quid i adv0rsetur atqui, etc. 2' Si valero priueipium quo suam sententiam sui

' Unde gratia et mi ritu Christi revera sunt uel hi in sinit uii So esse moris, Ut aiunt non autem in esse en is, id si sunt inlinita quoad val0rum, non vero qui, id euillulum Grai Christi est quidem uillulis tui spe, sed propter unionem huma-nj lii lis eum p Ssna Verbi di uitalem inlinitum, si, ut et imu Christi ueli0ues, adipisuitur. III p. q. H, i l. l.)

409쪽

ciro nituntur, pariter pol iurus di00re uos non posse inmuni habere imaginem Alpium, quia mens nostra nec molem, neque altitudinum Alpium iubet. Idea infiniti ion si inlinitu nisi terminativo, non est autem inlinita sub uesive usque uillativo siccidui justitiam nec HSla, neque injustu si idei supui fletu triangulari ol rubriae non magis si triangularis et rubru suum rotundo ei alba. ' Praxa profluunt eous iariat ista pinione, Sion in nullulenus Infinitum sui buum apprehendere valemus urgo Deus non usi linis hominis, quia repugnas ut finis entis rationalis si in olla uelo quod nullo modo potes apprehendere. 1 52 mi onmDVorum ini0logi post Cario sitim in errorem plane oppositum prolapsi sunt conloiulunt enim hominem primario ut iniuilivo habero iduum iusiuili, seque illum posse sinitum concipere uis perius nil intuitionem JuXla os, nugalivam tantum habemus simili deam, quia illud oneipimus ponendo limitum in perseetioue inlinii mundo idon sinit g n01 alui eodem sere modo quo duo juga ex magna Supernet camporum secuntur, sigendo in ii quosdam limibles. Sed 1 Idea initi si simul nugasi vii se positiva Si negativa, quia bjectum habe limitos inquantum oueipitur eum his limitibus uuaseifurcidua ne aliva. Sed en ii illum est positivum utquo entilalem habet: in quantun conuipitur quoad hane usitatem, innus 'itur dei positiva. Si enim deuiuili osso ux omni parte nugativa, sinitum conciperus ut eodem modo uenihilum ut inde solum inlinitum proprio Xisserui. 2' illo modus explieandi sun0sim eone 'pius nisi

410쪽

ilum si ejus intelliVibilitatem ac ri,iudo illius ent, tutem se iubere vulus purium iustitii se ecce erudiis

3' udum concepius in sinii in ordine cognitionis

humanae antecedat concuplum simili, nonnisi magno aestu ut post multas investigationes genuinum inlinili conceptum efformare possumus; uum ille conceptus efformatur per ali 0cinium, et quidem Solum quando intelluetus nosior discipli iis philosopliteis imbutus est Sed ad ratiocinium a derequiruntur principio seu Veritale per Se certae atque Videntos. Unde placitum Ouiologorum non minus rationi quam Xportuniis ossidit. 153. Opinio Lockiunorum. Lookius et ejus assectae raSSe circa genusim coneoplus infiniti somniant Opinantur enim, nos ad infiniti Oneoplum assurgero per jugum sinitorum additionem. Primum Oneipimus stultum duindu remanentes in eodem sy Here ritu, provehimus indesinunter limilos ualitatis sinita , o si acquirimus duum infiniti ideo insitillum nihil liud est quam aggregalio sinitorum. Consequenter Loekiani Dei immensitatem illi quantitatem absque limite,

Sed rationes quas contra Onlologo attulimus, aeque polloni contra Loeli ianoM; praeterea Speetulimhoseo consutabimus in Theologia naturali. 151. Uera doctrina Coneoplum in niti oblinomus quidem medianio talis initi apprehensione : at illud generamus non Hr Synlli QSim, Seu additamentum aliquod Sed ope analysis seu abstractionis Vi lenim abstruelionis officitur' idea univol Sali luna polesialis,lum durationis, tum enti S, etc... Cinde men Cogi' lal, posse illam persectionem aut totam possi ter sino

SEARCH

MENU NAVIGATION