장음표시 사용
501쪽
citatum aerem, ut Grum stellarum, aut nimium Myttam, aut solem, aut uuam, rectores orbis terrarum deos putaverunt. Sciunt quanto his Dominator eorum speciosior est. Speciei uim enerator haec Omnia constituit Aut si Dirtutem et opera eorum mirati Sunt,
intelli ni ab sitis quoniam qui haec fecit, fortior est
illis a maynitudine speciei et creaturae coynoscibiliter poterit creator horum Dideri. Unde D. Paulus, Ictuum 14 : Non sine testimonio reliqui semetipsum, dans eis pluvias, et . Senti OD Sillud i Ago emeacissimum testimoni uin, ut ignorant HS Deum vel ipsum non colonius, reddantur inoXcusabiles. uapropter i dedicans Allienis, facile arguendo, Supponit Deum esse, ita ut non OSSent reSistere Deus qui fecit mundum et omnia quae in eo sunt hic coeli et terrae cum sit Dominus, te Reputabat ergo D. Paulus iam evidens estimonium hoc crealia rarum, ut ethnici ipsi e0ni radicere nou OSSent, id Suar. , de Dinina substantia, lib. I, cap. 1 n. 18. 8. Propiore oppositam doctrinam jam proscriptam
ticanum, SESS. 3, cap. . si anula Malor Ecclesia leue ac docet, Deum, verum omnium principium et sinum, naturali humanae rationi lumine se rebus croalis certo c0gn0sci posse, invisibilia enim ipsius a crua tura mundi, per ea quae saeia Sunt intellecta conspiciuntur. η Elisan Si piis di Xerit, oia1n unum ut verum Creatorem et Dominum no Strum, per ea quae saeia Sunt, naturali rationis humano lumine certo
Existentia Dolion potest stricte demonstrari priori. 9 Pr0b. 1 EX natura demonstrationis re priori. De-
502쪽
monstratio a priori sit aut per causas, reus per conubtialiva essentide sui buus non habui ausum, neque ejus ossuntium inlustri possumus i l2 Ex natura demonstrationis cujusvis . innis demonstratio exordiri debui a ui,si ut devenia ad minus nolum. Sed exissentiumri mugis es utina quum illius ossentia ut nitribuli quippe sucilior es stude-
Sli an sit, quam studesito quid sit, muXimu Si agatur de QSSetilia, non genetrica, Sed speeisica, quae nonnisi magno aestu nobis inuolescit. Unde ollinisti existuntium Dei eognoverunt, et famen turpiter errarunt circo ejus ossunt iam. 3 Ex processu co=nitionis human; . Intellectualis cognitio humana est primum in urseola ut consusu, et ope reflexionis discursus quo objellum jus sit delerminatum ideoque abstraelum Do ideam primum ha bomus: hoe amborum St, ut nunc oliam, licet complolam habeamus Dei notionem, possimus ab ejus sexistentia abstrahoro. Sed Xistentia realis Xerellaque, Scilicet prout Ompolit ensi extra mentem Xislonii, non includitur in illa dea imperseela et abstructa. Ergo non OleS o illa extrahi per alioeinium.
jus excogitari nequit. Sed in illa dea includitur xissentia realis, Si quidem persectius atque majus est existere Simul in monte et X tra mentem realiter, quam in mentis conceptu tantum. Ergo. R. Transeat major, distinquo min. In illa dea omparata ratiostinatione vel auctoris ale includitur nolio eXislentiae realis, concedo ; abstrahendo lum ab auctoritale, tum a demonStratione, esto. Deinde eXiSlentiaontis non est nova perseelio illi addita, sed est lanium uel nullo gallie realisation illius perseelioniam : V. g. circulus vel homo non si ors Helior in lalu erissen-
503쪽
fide quan in statu merae possibilis alis. Revera in Deo existerilia pertinet ad ossunt iam ejus sed hoc invo-uitur in solo Deo ne proinde Vel conceptu quem de ipso bab is ira res ius, ut per eum apprehendas
Deum erisiensem, Vel non. Si prius, ut patet, non est demonstrativa aliostinatio, et syllogismus quom instiluis tam nugatorius est quam iste: Qui co=itat ei stit; sed coqito : ryo sum nam sic Verti polosi Percipio ens essentialiter .ristens sed si non existeret hoc ens, non esset Mentialiter eristens. Si posterius, jam non pote e illo conceptu Xistentiam realem deducere, et Syllogi Sinus quem Onsicis, non magis
est demonstrativus quam illi duo : Habeo ideam hominis perfectissimi in sua specie sed homo perfectissimus exivit, alioquin conciperetur homo perfectior, Mellae qui haberet perfectiones hominis concepti, et insuper iistentiam. Habeo ideam circuli perfectissimi sod circulus perfectissimus eristit, Ole. Dices S. Anselmus, nos Suelius, PeneloniUS, Otali praeelari philosophi, uti Loibnilius Carlosius do-m0uurali 0rn a priori Xistentiae Dei pollere docens atque illa utuntur: imo is suffragari videnturi ut 0ronymii Super Job, cap. 36 Omnes homines vident Doum et S. Damas tenus I de fide, cap. 1, ubi nitu Dei cognitionem naturali lor esse hominibus inser-
nov. 1 die sano os loeus dicundi Imicus Plato:
sed in is amica veritas. Deinde non minus praeelurido lore quam itali is opponi possunt, inter quos D. Thomas tostis qualis, lare offendit Hieronymum P Damas 'eIium non a vero adversariis ; unde hujus argumentationis a priori parons ommunitor habetur S. Anselmus
Quidam existimans . Ynselmum aut pra buisse Suum nrgumentum tanquam n0n stricte probans, aut in relati V lan-
504쪽
Do osso uobis naturaliter iuditum, modo innuere volunt, cognitionum eruaturarum, quum sint ei parii dipuli iust ut similitudinus, esse aliquat enim cognitionum ipsius uici quemadmodum cogniti esse ius os cogniti causim. Modo fiam dieitu e , iiionum Dui osso nobis uuiui alii inditam, quatenus nimirum sustilius per prima rationis prinei pia valemus eum
Obj. ' Duus si inim 'dini tui est Helui nostro unitus, qua immisso vivamus, moveamur et simus. Porro id quod si inam filius sibi unitum in olluetus inlu0- fur, nec ad illuc approbendendum ege diseursu, Dum cognitio is per unionem rei ad infullectum. Ergo. Resp. 1 Dist. Q. Modo substantiali et praesentiali concedo modo intelligibili proportionali inlot- lectui humano, Heyo. uippe in hae Vita objectum aliquod non os uni lum inlolluelut humano intelligi bili for nisi or suam Speciem seu Spiritualem repraesentationem, cujus ope intelloelia o polentia in actum prorumpit atque intelligit. 2 Dist. min. Si non si unitum modo intolligibili atque inlelloelia P proportionalO ney Unde neque
lum sensu illus adhibuisse. Sed D. Th0mas I Coni Gent. cap. X et XII; tΙΡ. . , uri . , et post eum, Suarestu tenet S. Anselmum toniussu probare triete et absolute existentium Dei argumentuli in a priori.
505쪽
Supernaturales, neque etiam naturales Suo luibitus inlulluetus iiiiiiiiive apprehendit. Si secus, contrad stinguo inluetur disi incla et in actu Signato, peresseriouis, concedo; absque ju Ope Hesto.
Obj. 2 Lux visibilis approhinditur immediale et
per Se a Visu absque medii alicujus ope. Porro intellustius in suo ordino pollet Sallem aeque ac ViSUS.
Ergo intinodiale et per se uiuetur lucem intolligibi-l m. sed Deus est lux intelligibilis. Ergo Resse Vmo in e puritatem. Primo, ut recte
habet l). Thomas, iura Sent di St. 3, . , a 2 Vi SUS est proportionatus ad videndum lucem corporalem per seipsum dum intellectus noster non est proportionatus ad cognoscenditii aliquid naturali Ognitione, nisi per Sensibilia Secundo licui non indigeret sensibilibus ad cognoscendum intelligibilia, nihilominus non cognoSeeret Deum inlullive et per Se quia esse divinum insinite excedit aciem intelleetus nostri, qui Sehabet ad solem verilalo omnes irradiantem, Sicut oculia noeinde ad Solem corporeum. Hinc distinquo poSleriorem Olysyllogismi minorem Deus est lux intelligibilis infinito Xeodens intellectum OStrum, concedo tu ipsi proportionata, Heys. Inst. Illud est per se notum, quo omnia lia cognoscuntur. Atqui Deus ita se habet utpote sons Orn-nis luminis spiritualis nam, juxta beatum Jacobum, est Pater luminum a quo omne donum descendit.
Resp. dis maj. In Se concedo ; quoad OS, Subdistinquo aliquando, concedo; Semper, HeyO si DeUS est quidem id quo omnia cognoscuntur, non ita quod alia non OgnoSeantur, non e cognito, Sicut in principii per se nolis aecidit, Sed quia per ejus innuentiam Omnis causatur in nobis molli0. I Cont. Gent. 11.
506쪽
O . 3'impi iiii, Deus est colendus i si vernas urSe nota quoad nos si uni in primum principium
est per o nota quoad illum qui ignorat rationem totius et partis I si autem o aperialia haec ratio, nexum sub oeli et praedicas illico inluetur, quin sit
opus ultra indagar . II contra tertiam pr0p0siti0nem.
Obj. In Deo ossentiam eXissentia non diserepant. Porro Dei essentiam per lumen rationi non OSSumus intueri. Ergo neque eXiStentiam HUS. R. 1 Dist. 6. In se essentia et existentia Dei non di Serepant, concedo juXta nostrum concipiendi
2 Concedi potest lolum argumentum, Si agatur de intuitione proprie et striete Sumpta Deum enim non inlut livo, sed discursi V apprehendimuS. Instabis. Ad domonstrandam existentiam alieujus rei neeeSSari utendum est Signifieatione ejus nominis tanquam prineipio. At si noli essentiae aut naturae divinae subtrahatur a Signis1eatione nominis Dei, illud nomen est aeuum. Ergo ad demonstrationem existentiae Dei necessario oportet uti signisi eation illius nominis seu essentiae Dei; quod est impossibile.
507쪽
llesp. dist. 6. In demonstratione a priori, OH- cedo in demonstratione a posteriori, esto. Esseelus enim adhibitus tanquam medium adimplet munus quiddilatis seu naturί' hoc modo nomen Dei et ejus noli ex effectibus riginem ducit; nam omnia divina nomina imponuntur vel ex sormali distinetione inter Ophi et ejus auctorem, vel ex aliqua habitudine Dei ad suos esseelus. uare a Sapientia cap. XIII reprehenduntur usui de his quae videntur bona, non potuerunt intellistere eum qui est nec operibus atleH- dentem synoverunt quis esset arti eae no0 2 Existuntia Dei est articulus sidui juxta illud Ioan 14 Creditis in Deum et in me credit' et juxta illud D. Pauli, ad Hebr. 11 Iccedentem ad Deum,
Oportet credere quia est. Porro id quod est objectum fidei, non potest demonstrari lumine rationis, quiasides St argumentum non apparentium. Ergo. Resp. 1 Dist. 6. Absoluto, Simpliciter et sormaliter, esto relative et per accidens, Vel etiam implicii et virlualiter, concedo Absolute et simpliciter, existentia Dei est praeambulum ad artieulos sidui, quia fides praesupponit cognitionem naturalem, Sicut gratia naturam, et perseelio perseelibile. Allamen ostsormaliter eius sido pro illis qui demonstrationem ejus non capiunt. Imo est implicito et virtualiter ar-lieulus 1idei liam pro illis qui videnter lumine naturali eam ibi demonstrant, quatenus propoSilio Deus est conlinetur in illis Deus est trinus Deus est
2 Potest negari minor eum mullis Theologis AEa- bilus enim sidui, utpolo supernaturalis, alterius alliOrisque rationi est, quam habitus naturalis scientia :0 nihil prohibet quominus objectum apprehenSum mediante alionis lumine, iterum ope luminis sidui apprehendatur, sicut idem objectum sensile potest
508쪽
percipi a mullis facultatibus spe inde diversis, uia assensu et inius cita. Obj. 3 Causa domonstrari non potest per esseclusqui non sunt i proportionali. Sed erentura' omnesus pote sinitae non Sunt esse tu proportionali Deo, qui os infinitus. Ergo. Resp. dist. 6. Νon potest demonstrari perseel e Sentia eati Sae, concedo; non polos demonstrari jus existentia, subdist si illi fruetus possint alteri au-
0. Philosophi argumenta quae Dei existentiam demonstrant, Ommuniter in metaphysica, phySic et moralia distribuunt quae suppeditat natura rerUm, dicuntur metaphysica, quia e earum eSSentia depromuntur; si Vero fundentur proprietalibus quae aliquatenus apprehenduntur Sensibus, phyStea audiunt Silandum nilantur legibus seu natura morali hominum,
509쪽
I. Ex entis improducti necessitate.
Eristit ens improducimn quod vocamus Deum. 11. Prob. Vol enim existi aliquod ens improdu-elum Vel omnia entia sunt produela. Sed posterius repugnat. Ergo prius. Si enim omnia entia essent producta, vel sibimetipsis existentiam dedissent, Vel eam ab invicem neeepissent porro utraque hypothesis repugnat. Prima quidem repugnat, tum quia nullumen potest esse ut ipSiu causa ; lum quia ad agendum Oportet esse in actu, et non sufficit esse in potentia Seeunda pars repugnat, tum quia entia roducta et sinita non possunt producere e nihilo tum quia dato quod possint producerem nihilo, nihilominu oporteret ascendere ad aliquod primum ens quod non sit productum e nihilo et hoc en VOeamus Deum. Igitur saleri debes aut nihil existere, aut Xistere aliquod ens improdia elum. Quod vero existantentia producta omnino Ollucet, siquidem homines nunc eXiStentes, animalia et planis proeul dubio non Semper exstiterunt. Ergo inter entia quaedam Sunt producta, et unum Sallem Stimpro luetum. Ergo.
Objicies. Illa erilia producta disponi possunt in
modum cireuli, in quo peripheriae puncta sunt quidem numero sinita, et tamen nullum datur punctum per Se primum pariter una res produci pol est ab alia: et haec rursus prodiae ab ea quam ipSa produXerat, aut immediate, aut Saltem mediale nimirum OSt
510쪽
multa Generationus. Ergo non Oportu necessario devenire ad causam improd uelam. Resp. Rey antec Ille circulus repugnat huic principio : Nullum ens potest esse utipsius causa nam si res una sit ab alia a se saeia, modiale saltem ei quasi in virtulo ossicit seipsam. Item quia in re quae facit aliam supponitur esse ergo etiam Supponitur quod sit uela, si per esseelionem habet esse ergo non potest esse asita a Suo esseelu .
Series insinita causarum quam nyunt athei, repu-
12. Prob. thei, ut praefato argumentalionis Vim enerveni, seriem intimilam causarum sinxerunt. Sed ' sortes infinita repugnat jam series es compleXio unitatum complexio unitatum augeri vel minui potest ergo non est insuilla. ' thoi non unam duntaxat, sed tot admittere deben series insinitas, quot Silii specieSentium imo series infinitas longe majores aliis quoque insinitis; sic daretur series infinita arborum, et Series infinita longe major soliorum. Ergo. Objicies. Sorius insimila e parte OS non repugnat. Ergo a pari non repugnat Series auSarum infinita e parte ante. R. Dist anteced. Serie improprie insimila, Seu indesinita, concedo serie Vere ae proprio actu insi-Πita, esto Mys conseq. et paritatem Series enim conSiderala quoad ausa futuras est in polentia et indeterminata dum series considerala quoad auSIS