Prima principia scientiarum seu philosophia catholica ...

발행: 1873년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

D. Dist. 0j. Signis qui esse in omni leo ster Ontactum virtutis, orice δε per eouincium quanitialis dimensiVdo, ue=0. Eodum modo distisquo minorem. Obj. ' u Sidus o rubet 0mpus ad successiva, ita Se habui meus ad permanuntia Sed unum indisisibileaelionis vel motus u0n i ius esse in diversis temporibus. Ergo uir unum indivisibile in genere rerum

permanenti uini polus esse in omnibus I0eis. Esse autem divitium non si uestessivum, sed permanens. Ergo Deus toti est in pluribus locis da non est

ubique.

R. Indivisibile est duplex : unum quod es t minus continui, ut putidium in permanentibus, e momen-lum in sue ossi vis. 1 hujusmodi iudivisibit in por- manentibus, quia habui determinatum Silum, non potest esse in pluribus partibus odi, vel in pluribus locis simillier indivisibile uelionis et motus quia habes et minatum 1 dinum in motu, Vel clione, non potes esse in pluribus partibus emporis. Λliud autem indivisibile est, qu0d est extra totum genus continui, et ho modo substantide incorpored . ut Deil S, Angelus et anima dicuntur osse indivisibilas Talo igitur indivisibile non applieatur ad onfinitum, Siculaliquid ejus sed inquant uni contingit illud sua vii

liale unde seeundum quod virtus ejus o potest LX tendere ad unum vel ad multa ad Parvum vel si magnum Secundum Oe S in uno Vel pluribus locis, et in loco parvo, O magno .

O . ' u uod si solum alicubi nil ill ejus ostextra loeum illum Sud Duus, si es in aliquo loco, tolus es ibi non enim habui partus. Ergo nihil ejus est extra Iodum illum. , deus non est ubi-

Il. Iolum dieitur respectu partium. Est talem duple par scilice pars essentiae, ill si mi i l miru

602쪽

furia dicuntur purius stomp0sui os unus o disserun-lia partus spectui ei pars quantitatis, in quam scili uidi viditur aliqua quantitas. uod ergo si notum in

aliquo Oeo soluti tale quantitatis non potus esse coralocum illum; quia quantitas oculi commensuratur quantitali loci undo non est totalitas quantitatis, si non sit totalitas odi. Sud Oinlitas essentiae non Ommensuratur totalis uti loci undo non portui quod illud quod os lolum totalilalo essensia in aliquo, nullo modo sit extra illud. Sicut apparo etiam informis accidentalibus, quae Secundum nee idon quantitatem habunt albedo enim est lolii in qualibet parto sup01 Reiei si accipiatur lolatilas essentiae; quia Se cundum perso clam rationem suae speeio invenitur in qualibet parte superficiei. Si autem accipiatur solatilas secundunt quantitatem, quam habet per accidens, te non est tota in qualibus parte superficiei. In Substantiis aulum incorporeis non est Olalila nec per se nec per accidens, niSi Seeundum perseelam rationem S- sentiae. Et ideo si tu anima os lota in qualibet parto corporis, ita Deus olus est in omnibus et singulis

locis .i I p. q. Um, . .

Ob. ' ulla loen, illi infernus, Stercora, DeUm deducent. Ergo in eis Deus SSe non OleSi. R. Noe anteced. Si Deu aut Xerueiaretur, aut turparetur contactu eorum quae sunt in his oeis, utique haec loca eum dedee serent; sed si ut nihil sordidum adhaeros luci quando ulum uilingit, mullo minus Deo simplieissimo os impassibili. Obj. 5 Diditur Duus habitur in ostio in templo, in

anima jussi, ole. Sed Sia loeulione Sunt vanae, Si Deus est substantialiter ubique Er O. R. Neqo in Sie ut enim Deus os ubique per pe- rationem quam in rebus omnibus Xercei ita in quibusdam ouis e rebus dieitur osso speciali modo,

603쪽

Deum intelligentia, Voluntalo poteStateque summa esse praeditum palet ex his quae jam Xplanavimus: quapropter illico aggredimur quae ad harumce saeullulum naturam modum operandi, et Objectum Spectant: deinde pertingemus quae ad earum fructus ei tinent, videlicet vitam et beatitudinem.

ARTICULUS I.

DE INTELLIGENTIA DIVΙΝΛ.

DE MEDIO QUO DEUS COGNOSCIT.

65. Intelligentia Dei seu elus quo ipse intelligit, est Sua essentia seu substantia intelligere enim est aetus inlolligentis in ipso manens et omne quod invenitur apud Deum, Si SSentia divina, non autemaeeidens. Aliunde Deus est Omnimode simplicissimus, se ideo nihil inveniri pol est in eo quod non it sitii essentia. Caeterum, ut magis elueeSeat ἴde Veritas, sit sequenS

PROPOSITIO.

Deus per essentiam suam, non vero per deas abessentia sua distinctas co oscit.

604쪽

rni estigeret mediunt idea a sua essentia discrepanis,oXisloret virlulo aliena sed existi a se. Ergo. 2 Si in intulldein divino xi floret idea ab essentiuDui disi inela hoste idea osso repraeSeniali aut SSentiae Dui, aut ullarius rei Sed neutrum diei potest; non priuS, alioquin ossonlia Dei non esset intelligibilis por

supor illa dea imprimeretur vel ab essentia Dei vel ab alio : si ab essentia, ipsa esset simul agen et patiens, et ideo in potentia versaretur Si ab alio, existeret aliquod agens prius Deo; quod repugnat.

Ergo. 3 Essontia Dei omnos rerum perseeliones minenter continet, easque pro dueendi extra virlulo fruitur, ita ut rebus comparari possit tanquam perseelus assiuSimperseelo. Sed qui aelum perseclum Ogno Seit, habu eo ipso actus imperseeli Ognitionem, non communem et consu Sam, Sed propriam et diSi inelam, ut qui cognoscit hominem, cognosei animal. 4' Tandem essentia Dei est perseela repraeSenialio totius esse, et fons primarius omnis intelligibilitatis ideoque sicut eXemplatum cognoSeilia per eXemplar, et conclusiones per prineipia, ita Deus OgnOScit Omnia per Suam essentiam. Deinde esse ideale perseelum rerum Omnium est in intellectu divino : esse ideat perseelum os perseela cognitio : quod autemus in intellectu Dei, non diserepa ab HUS SSentia. Ergo. Dices Scientia Dei est causa omnium quae ORDOS- eis. Sed seiunita Dei non est ausa mali. Ergo Deus non per eSSentiam Suam cogno Scit malum. R. Dist maj. Est ausa in SenSu Stricto, esto qUiasti telo Deus non os causa SuiipSius Sl RUSI Omnium quae sunt a Deo distincta, subdist. eorum qu δ'

605쪽

sunt positiva, concedo eorum quae Sunt priValion S, ue=0. Et hinc um conseq. et consequentism. Lices Deus non sit auso mali, tamen malum cognoscis i ii ipso quod bonum cognoscis quicumque uim P0r- lacte rem liquam e ignoscit, omnia quiae illi aut accidunt, ui possunt neci dure, e ignoscis; porro Sunt bona quibus aestiuere ibius iis per mala corrumpantur ergo illa bona Duus non persecte cognoscerei, nisi etiam malu eognosceret. Unumquodque si cognoscibile secundum quod si unde eum esse mali Sit privatio boni, o pso quod Deus cognoscit ODI, 00gui ei quoque mala, sicui tenebrae per lumen co- quoscuntur. Inst. ' omne quod cognoscitur, aut directe per suam similitudinem, aut indire et per Suum OppOSilum cogn0scitur; quidquid autem cognOScit Deus, per essentiam Suam cognoscit. Porro essentia Dei nec est similitudo mali, nee oppositum habui malum di-Viud enim osseulide illi os contrarium, ut dieit Augustinus XII De Civitate Dei. Ergo, si Deus O-

nitur esseelibus Diri, quos per SSOntiam Suam OgnOSeil, et O cognoscendo, mala opposita cognoscit. Inst. 2 Cognoscere aliquid per aliud tantum, non Vero 'Si cognoscere imperseelo modo. sed si Deus cognoseis purissutiliam suum, cognoscit malum per bonum. Ergo.

606쪽

cogn0scibile or se, quia di ruit0n muli si quod sit privatio boni et ideo nec eo 0sci, nec definiri potest, nisi per bonum. ΡΑΠΑ GRAPBUS II.

DE MODO LO DEUS OGNOSCIT. PROPOSITIO.

Deus unico intuim se et omnia simul commscit. 66. Prob. I Deus ossentialiter remOVel SucceSSiODem. Porro Si non omnia Simul unico intuitu cognos ceret, et . 2 Inlulleolus qui res alias post alias percipit, Stin potentia Atqui, Ole. 3 Deus cognosei per essentiam Suam ideo, Si non addequato omnia intueatur uno intuitu, aut multiplicat suam essentiam, aut intelligit uece SSiVe per pario Suae ossentiae. Sed utraque hypothesis absurdissima est. Γ Ο.Corollarium. on est igitur cognitio habitualis in Deo, cum no Simul omnia in ueatur elu ne est cognitio ratiocinativa, quin ratiocinium SuceeSSionemo imperfectionem arguit Allamen cognosei Deus Omnia quae per alioeinium cognoseimus, ut patet eX dictis, et amplius o ostendemus .mine Isaias dieit,cIp. LV : Non enim Dyitationes meae, syitatione NeStrae Psalm XCm : Dominus scit cogitationes hominum Merito igitur S. Dionysius ita eo eludi Di-Vina Sapientia Seipsum OgnOSeen cognOScit omni R

et malorial in imma ferialiter, ut indivisibili10r divisibilia, ut multa uniiive u

607쪽

DE OBJECTIS COGNITIONIS DEI.

67. Ralion o b Heli, scientia divina dividitur primario in necessariam, liberam et mediam, prout Versatur vel circa necessaria vel circa ea quae en- deii a libera ut voluntate, nempe confingentia existentiam omnia sutura absoluta et dieitur etiam praescientia absoluta vel ircu contingenii conditionata, nempe circa uo u id agere aut non agere possunt reaturo rationales, OSiti quibuSilam Onditionibus, qud tamen nunquam ponuntur; et appellatur etiam praescientia conditionata. Si vero allendatur soli objueto sueundario, videlicet rebus a Deo distinetis aliquo modo, eientia divina dividitur in sei fultum simplicis intelliVentiae, visionis, ' in scientium medium, prout versatur aut circa mera 90ssibilia, aut circa sutura absoluta, aui circa suturaeonditionala. Tandem, Si jam consideretur, non Solum naturac jecit, sed etiam modus quo Subjucium cognOSchnSs habet ait illud scientia Dei est speculativa vel pra ticu Sud speculatio uenon ut praxis haberi potest tripli ei modo ration Objoeli, quod est operabile, Vel non ratione nodi selendi, quia considerari potest quomodo se habeat res, aut quomodo stat 3' ratione sinis, quia sinis oles e Sse Specillatio ipSa, vel aliquid aliud-. 0uupi 0plex seiunii a quam Deus habet de SeipSO, Stinere speculativa u seiunita quoad poSSibilia quarnuti Junm XiSlent, est poeulativa tum alion Objecit, tum rationu sinis ejus scientia quoad contingenii quod existunt, Si praelica relative ad eorum

608쪽

0xisiens iam atque si simul speculii liva ei praesica relativo ad oriam existendi modum Seiunii Dei praelica relativo ad finem entium contingenitum Ρ- pullatur scientia simplieis inlolligentia , quae rationis Ordino praecedit uerulum divinae voluntatis dum

econtra Scientia Visionis deerulum Subsequitur.

Deus perfecte se,sum Gnoscit. 68. Prob. I Ros intelloela ransit in intelloelum mediante conceptu ideo perlaetio intellectionis e duo-bla pendet, nempe a perseela conformitale conceptus cum re concepta, et a perseela union illius Oneeplus eum intellectu Haec autem duplex conditi up primo Verisi eatur in Deo; nam coneoplus quo intelligit, est ipsi Deo ponitus idem, et relissime et Onjunctus, quum sit illius OSSentia. Ergo. 2 Ex hoe aliquid adlu intelligitur, quod intellectus in elu ol ivlollectum in aetii unum sunt. DiVinus ulum intellectus os semper intelligens in elu et os sentia Dei Soeundum seipsum est perseel intelligibilis. uum igitur inlulloeliis divinus et os sens in Sint Unum, relinquitur quod Deus perseolo seipsum intelligat. Deus enim os et suus intelloelia et Sila S- Sentia. uare Apostolus I Cor. Spiritus Dei scrutatur etiam profunda Dei. Vi de I Coni Gent. XLVII.

PROPOSITIO II.

Deus perfecte synoscit entia a seipso distincla. 69. Prob. 1' milia eontingentia quae Xistunt praeterito, prae Sente et suturo Ompore, sunt esseelus Dei. Sed Deus ea producit, quia Vult non Vult Iulem, quin cognOSent.

609쪽

2 Deus perseete se cognoscit ut causam e fingen-lium. Ergo et contingent in O nOScit non enim perseete cognoseitur causa, nisi cognoscatur Squedum ejus Virtus Sese extundit. 3 Similitudo omnis fleelus existit aliquatenus in sua caUSI, eum Omne agens Simile sibi producat. Porro

id quod invenitur in aliquo ente. Xistit Soeundum modum existentia illius entis; et inde, si Deus ostinum alicujus, similitudo esseelus Xistit in ipso inlulligibiliter, quia est natura sua intellectualis. Juod autem est in aliquo per modum intelligibilem, ab eo intelligitur Deus igitur res alia a Seipso cogn0scit.

Deus perfecte coynoscit omnia futura libera. 70. Prob. 1 Dei elui nilas est tota simul atque eminenter continet omnes alias durationes, et cum illa incidit tam futurum quam praeSen tempUS; nec proprie Deus praevidet, sed Videt : Si punelum quod os centrum circuli, ponitur Tira Peripheriam et quin unquam Xhauriatur, respondet lotum omnibus peripheriae punctis : Si indesinenter Xlendatur peri- Pheria HVSque punctorum numeru creScal, et Omnibus aeque centrum respondet. Periphoria puneta Sunt ad invicem priora et posteriora, non Vero quo Id en-lrum. Sic etiam si illo qui adit per viam, non videt illos qui post eum veniunt, sed ille qui ab aliqua allitudine totam viam inluetur, initi Videt omne transeunte per viam .h Ergo tam facile sutura quam praesentia Deus cognOSCit. 2 0bjectum cognitum aliquatenus producit cognib

610쪽

586: Νsilet GTi0NE PHW0wPHLE ATH0LIO . tionem nostram; Sed omnii a Dei cognitio pr0dueis Objectum. Porro Objectum Scientiae nostra est apium cognitu independenter a nostra cogniti000. Ergo econtra talis est comparatio divinae scientiae ad res alias, ut Xlendatur ad ea quae non Sunt. Ei Stetit cognitio OStra est conlingens, imo interdum unluxui probabilis, licet ab Objecto necessario defluat, ita O-gnitio Dei, licet necessaria, potest esse cognitio rei

confingentis cogniti enim equitur modum cogno- ScentiS, non or modum cogniti.

3' diuulla ui est actu insinita atque immulabilis.

Si autem non cognosceret futura libera, nec inunila, neque immutabilis esset ejus cientia, Ut patet. Ergo. ' Vel ous cognoscit omnia sutura libera, Vel nullum, Vel aliqua tantum. Sed duo O Sleriora repugnant: si nullum cognoscat Iuliarum liberum, non exsuperat in hoc intellectum creatum, et Hu proViduntia est impossibilis : Si aliqua lanium cognOScal, ejus providentia erit incerta et Vacillans deinde, Si aliqua cognoscat, cognOScit Omnia, quia nulla est alio cur caetera non cognOScat, quum pSe Sit insinitIIS. 5 Consensus populorum et historia hanc verilalem ineoneVSSe demonstrant Deus enim praedixit futura libera, quae contigerunt Sicut ea praediXerat : O-pulo autem credere sutura libera a Deo cognos ei te Stificantur preces, Sacrisicia, Oracula, di Vinalio, etc.

PROPOSITIO IV.

Seientia Dei non adimi libertatem futtilis liberis.

Prob. 1 Deus cognoscit omnem esseclum non Solum in se, sed etiam in Ordine ad suam caUSam proximam. 0rdo autem contingentium ad sua cauSa proXimRS

SEARCH

MENU NAVIGATION