Summa theologica

발행: 1859년

분량: 926페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

inrum omnia sacramenta in de necessitate aistia.

Ad quartum sic proceditur 1 . Videtur quod omnia sacra- media sint de necessitate salutis. Illud enim quod non est

necessarium, videtur esse superfluum. Sed nullum sacrame sum est superfluum, quia a Deus nihil laesi frustra n Ergo oditia sacramenta sunt de necessitate salutis.

2. Praeterea, sicut de baptismo dicitur, Dan. Iliciis Nisigais renatus luerit ex aqua et Spiritu sancto, non potest in 'iroire in regnum Dei; scita de eucharistia dicitur Dan. II: ii Nisi mandueaveritis carnem Filii hominis, et biberitis ejus sanguinem, non habebitis vita in vobis o Ergo sicut hap-lisaeus est sacramentum necessitatis, ita et eueharistia. 3 praeterea, sine sacramento baptismi potest aliquis salvus fieri, dummodo a non eontemptus religionis, sed necessitas inermentum excludat, nisi nir dicetur qu. 68 ari. 1 et 2 . Sed si quolibet sacramento contemptus religionis impedit bomissis salutem. Ergo, pari ratione, omnia sacramenta sunt desecessitate salutis. Sed eontra est, quod pueri salvantur per solum baptismum, sive aliis sacramentis. CoscaeusIO. - Tria sunt sacramenta ad salutem necessaria Baptismus absoluth; paenitentia existeni in peccato nati ordo respectu Ecclesiae Cretera ver sacramenta sunt Nienus necessaria, quatenus per ea commodius effectum salutis eonsequimur.

Respondeo dieendum, Q necessarium respectu finis, te quo nunc loquimur, dicitur aliquid dupliciter. Uno modo, iis quo non potest haberi finis, sicut cibus est necessarius ii humanae; et hoc est simpliciter necessarium ad finem. Mi modo dicitur esse necessarium id sine quo non habeturtius ita convenienter, sicut equus necessarius est ad iter. Hoc

102쪽

autem non est simpliciter necessarium ad finem. Primo igi modo necessitatis sunt tria saeramenta necessaria rauo qui dem personae singulari baptismus quidem simpliciter et absoluth; paenitentia autem supposito pecerito mortali post bap tismum Sacramentum autem ordinis est necessarium Ecclesiae, quia si ubi non est gubemator, populus corruet, nisi dieiiar Proverb. XI. Sed secundo modo sunt necessaria Mia saera menia nam confirmatio quodammodo perficit baptismum exirema unetio paenitentiam; matrimonium verb Ecclesiae mul titudinem per propagationem conser at Ad primum ergo dicendum, quod ad hoc Fb aliquid nost sit superfluum sufficit Fbd sit necessarium primo vel secundi modo. Et sic sunt necessaria omnia sacramenia, sicut dieisi

est.

Ad secundum dicendum, Obd illud verbum Domini estia telligendum de spirituali manducatione, et non de sola saeramentali, ut Augustinus exponit super Dan. Tract. XXVIJ Ad tertium dicendum, ube licht omnium sacramentorusscontemptus sit saluti contrarius , non tamen est contemplar sacramenti, ex hoc qud aliquis non curat aecipere sacramentum quod non est de necessitate salutis alioquin omnes qui non accipiunt ordinem, et qui non contrabunt matriminnium, contemnerent hujusmodi sacramenta.

103쪽

Deinde eonsiderandum est de singulis sacramentis in speriali giri de baptismo 2 de confirmatione 3 de eucharistia 4'de paenitentia 5 de extrema unctione 6 de ordine; et de mirimonio. eire primum oecurii duplex consideratio : prima de ipso, simo secunda de praeparatoriis ad baptismum. Urea primum quatuor c0nsideranda occurrunt 10 de his q. peninent ad sacramentum baptismi 2 de ministro hujus sacrassienii 3' de recipientibus hoc sacramentum; 4 deesseel hujus sacramenti. Circa primum quaeruntur duodecim i quid sit baptismus, uitlim scilicet sit ablutio. 2 De institutione hujus saeramenti. δ' dirum aqua sit propria materia hujus sacramenti. 'mirum requiratur aqua simplex. 5 Uutim haec sit conveniens sorma, us sacramenti u Ego te baptim in nomine Patris, et Filii, et Spiritus sancti. tritae sub hac larma possit aliquis Mylirari a go te baptia in nomine Christi Utrum .imersio sit de necessitate baptismi. 8' Utrum requiratur trina,imersio. Utrum baptismus possit iterari. 10 De ritu bap-usaei. 11 De distinctione baptismatum. 12 De comparatione Misaeatum.

104쪽

ARTICULUS I.

Utrum baptismus sit ipsa brutio.

Ad primum sic proceditur ij. Videtur quω bapsimus non sit ipsa ablutio. Ablutio enim corporalis transit, baptismus autem permanet. Ergo baptismus non est ipsa ablutio sed potius si regeneralio, et sigillum, et custodia, et illuminatio, sui Damascenus dici tu IV. lib. De de orthod. cap. 10ὶ.2. Praeterea, Hugo de S. Victore lib. II. De sacramentis,part. VI, cap. 1', dicit quod si baptismus est aqua diluendiscriminibus sanctificata per verbum Dei. Aqua autem non est ipsa ablutio, sed ablutio est quidam usus aquae. Ergo, etc. 3. Praeterea, Augustinus dicit super Dan. Traci LXXX):s Accedit verbum ad elementum, et fit sacramentum v Eldimentum autem est ipsa aqua in sacramento baptismi. Ergo baptismus est ipsa aqua, non autem ablutio.

Sed contra est, quod dicitur Eceli. XXXIV Qui baptigatur' mortuo, et iterum tangit mortuum, quid proficit u vatio ejus ' Videtur ergo quod baptismus sit ipsa ablutio.

CONCLUsio. - Sacramentum tantum in baptismo est ablutio eorporalis exterior, facta sub praescripta verborum forma res antlim est ipsa hominis justificatio res autem et sacramentum est ipse character baptismalis.)Respondeo dicendum, quod in sacramento baptismi est viaeonsiderare aliquid scilicet quod est sacramentum tantum, aliquid autem quod se res et sacramentum, aliquid vero qu0d est res tantum Sacramentum tantum est aliquid visibile exterius existens, quod scilicet est signum interioris effectus; hoc enim pertinet ad rationem sacramenti. Exterius auteae suppositum sensui es et ipsa aqua et ejus usus, qui est ablatio. Quidam ergo existimaverunt quod ipsa aqua sit sacramen tum, quod quidem sonare videntur verba Hugonis de S. Vi tore; nam ipse in communi definitione sacramenti, dicit quod ii Be his etiam IV, SsM. dist. 3 qu. 1, art. 1 et Conιra

105쪽

m mmmmm AD amararma Aprisui egeae materitis elementum n et in definitione baptismi dicit quod i est aqua. 'ed hoc non videtur esse verum Ctim enim saeramenta novae legis anctificationem quamdam operentur, ibi perficitur saeramentum ubi perficitur sanctistratio. In aqua adiem non perficitur sanctificatio, sed est ibi quaedam sane-ideationis virtus instrumentalis , non permanens, sed fluens in hominem , qui est verae sanctificationis subjectum. Et ideo saeramentum non perficitur in ipsa aqua, sed in applicatione quae ad hominem, quae est ablutio. Et ideo Magister in III. nisi. IV. Sentent. dicit quod si baptismus est ablutio rer- ris exterior, lacta sub forma praescripta verborum vinestatem et sacramentum es eharaeter baptismalis, qui est res ignificata per exteriorem ablutionem, et est signum aer aeniale interioris justificationis, quae est res tantum hujus Meramenti, scilicet significata et non significans. Ad primum ergo dicendum, quod id quod est sacramentum ullium in baptismo transit permanet aulam, et id quod est ueramentum, et res, scilicet character, et id quod est res iussi, scilicet interior justifidatio; sed character permanetisne iter, ut supis dictum est diu. 63 art. 5) justineatio talem permanet, sed amissibiliter Damascenus autem baptis mussi definivit, non quantum ad id quod exterius agitur, quod rei saeramentum tantiim, sed quantum ad id quod es interius ande posuit duo pertinentia ad characterem, scilicetngvium et custodiam, in quantum ipse character, qui Sigissum dicitur, quanti im est de se, custodit animam in bono. θω etiam posuit pertinentia ad ultimam rem sacramenti, scilitei regenerationem, quae ad hoc pertinet quod per baptis- Rum homo inchoat novam vitain justitiae, et illuminationem, spue pertinet specialiter ad fidem, per quam homo spiritualem Iliam aecepit, secundum illud Babae. uci industus ex fide frit; baptismus autem est quaedam fidei protestatio, undetieitur a fidei sacranientum nai similiter Dionrsius baptis-nuae definit per ordinem ad alia sacramenta, disens, II. cap. Leeis hierarch. quia est a quoddam principium sanctissi-RAsiae mandatarum sacrae actionis, ad eorum susceptivam

opportunitatem sormans nostros animales habitas P et iterumi ordiae ad caelestem gloriam, Fra est allimus finis saer

106쪽

mentorum, tam subdit aad supercaelestis quietis anagogea nostrum iter faciens; et iterum quantum ad principium spiritualis vitae, per hoc quod subdit se Sacrae et divinissimae nostrae regenerationis traditio. nAd secundum dicendum, quod, sicut dictum est, Opinionem Hugonis de S. Victore in hac parte sequi non oportet iotesitamen verificari ut baptismus dicatur esse aqua, quia aqua est materiale baptismi principium; et sic erit praedicatio per

causam.

ad tertium dicendum, Obd accedente verbo ad elementula fit sacramentum, non quidem in ipso elemento, sed in homine, cui adhibetur elementam per usum ablutiouis. Et hoc etiam signat verbum quod accedit ad elementum, cum dicitur: Ego te baptigo, te. B

ARTICULUS II.

Ad secundum sic proceditur l). Videtur Obd baptismas fuerit institutus post Christi passionem Causa enim praecedit effectum. Sed passio Christi operatur in aeramentis no a legis. Ergo passio Christi praecedit institutionem sacrament0rum novae legis, et praecipu institutionem baptismi, uis Apostolus dicat, Rom. VI a Quicumque bapitiati sumus a Christo Jesu, tu moris ipsius baptizati sumus, etc. 2. Praeterea, saeramenta novae legis efficaciam habent ex mandato Christi. Sed Cbristus mandatum baptiaandi dedit discipulis post passionem et resurrectionem suam, dicens: Illa ies docete omnes genies, baptigantes eos in nomine P tris, etc., n ut habetur Matth. uti. Ergo videtur Fbd posipassionem Christi baptismus fuerit institutus. 3. Praeterea baptismus es sacramentum necessitatis, is

supra dictum est qu. 65, art. εὶ et ita videtur Ob ex baptismus insututus luit, botanes obligarentur ad baptismum

107쪽

ra avis passionem Christi homines non obligabantur ad baptismum, quia adhuc cireumcisio suam virtutem habebat, in eo, laevi successit baptismus. Ergo idetur quod baptismus non fuerit institutus ante passionem Christi. Sed contra est, quod Augustinus dicit in quodam sermonem piphania is Ex quo ciristus aquis immergitur, ex eo omninmieecata abluit aqua. Sed hoc ait ante Christi passionem. Ergo videtur Ddd baptismus ante Christi passionem saevi institutus. Comissio. Baptismus, in quantum sacramentum est, lait institutus in Christi baptismo ejus tamen neeessitas posipassionem hominibus indicta est.)Respondeo dicendum, quod, sicut dictum est supra qu. 62, an lin, sacramenta ex sui institutione habent quod conserant pasiam. Unde tunc videtur aliquod sacramentum institui, Dando accipit virtutem producendi suum effectum. Hanc autem virtutem aecepit baptismus, quand Christus est baptizata. Unde tunc ver baptismus institutus fuit, quanthae ad suae sacramentum. Sed necessitas utendi hoc saeramento indiei sui hominibus post passionem ei resurrectionem, tum quia a passione Christi terminata simi figuralia saeramenta, Filius succedit aptismus et alia sacramenta novae legis; iussi etiam quia per baptismum configuratur homo passioni et resurrectioni Christi, in quantum moritur peccato, et incipittavam justitiae vitam. Et ideo oportui Christum pri is pati et resurgere, quhm hominibus indiceretur necessitas se eonfl- Prandi morti et resurrectioni ejus.1d primum ergo dicendum, quod etiam ante passionem

christi baptismus habebat dicaciam, Christi passione, lavantum eam praefigurabat, aliter tamen qukm sacramenta Fieris legis; nam illa erant figurae tantum, baptismus autem ab ipso Chrisis virtutem habebat justineandi, per cujus virtutem ipsa eliam passio salutifera suit. Id secundum dicendum, qud homines non debebant murusissicibus figuris arctari per Christum, qui venerat sua veritate retras impleias utare. Et ideo ante passionem suam baptis-Ruae institutum non posuit sub praecepto, sed voluit ad ejustiarentam homiciri assuetari, et praecipui in pomo audae

108쪽

rum apud quem mma saeta figuralia erant, ut Augustinas dicit Contra Faustum lib. II cap. 2 . Post passionem σὲ et resurrectionem, non soli, Judaeis, sed etiam Gentilibus sub praecepto necessitatem baptismi imposuit, dicens: Iu

tes, docete omnes genies DAd tertium dicendum, quod sacramenta non sunt obli-ria, nisi quando sub praecepto ponuntur. Quod quidens nostfuit ante passionem, ut dictum est quod enim Dominus ante passionem Nicodem dixit, Dan. III Nisi quis renatus fuerit ex aqua ei Spiritu sancto, non potest introire in regnum Dei, magis idetur ad futurum respicere, quam ad praeseri

ARTICULUS m.

Γιν- aqua ei promia materia baptismi.

Ad tertium sic proceditur lin. Videtur quod aqua non sit propria materia baptismi Baptismus enim, Meundum Dionysium lib. De eccles hierarch. cap. 2), et Damascendae lib. IV De de orthod. cap. 10ὶ habet vim illuminativam. Sed illuminatio maxim competit igni. Ergo baptismus magis debet fieri in igne D, in aqua, praesertim cum Dast ne Baptista praenuntians Christi baptismum, dicat, alta , usici Ille vos baptigabit in Spiritu sancto et igni. 2. Praeterea, in baptismo significatur ablutio peccatorum Sed multa alia sunt ablutiva qu in aqua, sicut vinum et oleum, et lituusmodi alia. Ergo etiam iii his potes fieri baptismus; non ergo aqua est propria materia baptismi. 3. Praeterea, sacramenta Ecclesiae fluxerunt de latere Christipendentis in cruce, ut supta dictum est qu. 62, art. 5ὶ sed inde fluxit non soldae aqua, sed etiam sanguis. Ergo videtur quod etiam in sanguine possit fieri baptismus qui etiam i detur magis convenire cum causa et effectu baptismi, qui3 dicitur Apoeia. I saarit nos , peccatis nostris in sanguiue

suo.

4. Praeterea, sicut Augustinus et Beda dicunt, a Christo. iii Be his etiam IV MM. diat a M. 1, an a g tar

109쪽

DE PREMENTIM AD Acammmu MNIsm sstaei suae mundissimae carius vim regenerativam et purgativam conlatii aquis. D Sed non omnis aqua continuatur cum aqualordanis, quam Christus tetigit sua carne. Ergo videtur quod non in omni aqua possit fieri baptismus et ita aqua, inquantum hujusmodi, non est propria materia baptismi. 5. Praeterea, si aqua secundum se esset propria baptismi materia, non oporteret aliquid aliud fieri circa aquam ad hoe quod in ea baptismus fieret. Sed in solemni baptismo aqua in qua debet celebrari baptismus, exorctgatur et benedicitur. Ergo videtur quod aqua secundum se non sii propria baptismi

materia.

Sed contra est, quod Dominus dicit, Joan. BI: QNisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu sancto, non potest introire in

regnum Dei. Dicin Lusio. - cum aptismus sit regeneratio in vitam spiritualem ejusque effectibus aquae proprietates aptissimhconveniant, perspicuum est huius sacramenti materiam propriam esse aquam. Respondeo dicendum, quod, ex institutione divina aquaesi propria materia baptismi. Et hoc convenienter. Primo quidem, quantum ad ipsam rationem baptismi, qui est regeneratio in spiritualem vitam; quod maximh congruit aquae. Unde et sessima ex quibus generantur omnia viventia, scilicet plantae et animalia, humida sunt et ad aquam pertiuent. Propter quod quidam philosophi posuerunt aquam omnium rerum principium l). Secundo, quantum ad effectus baptismi, quibus e perunt aquae proprietates, quae sua humiditate lavat exuune i et contina Genι. lib. IV, eap. 5s; et ouodlib. Π, ari. 10 et Mam. m, col. 4. 1 Nominaum quidem Thales, ut resert Aristoteles in I.

lib. Maphvs. cap. 3, et in lib. D se vis os ibiιέ, cap. 4. Bine parentem omnium oceanum Homerus vocat, ex quo id mutuati videntur philosophi. Huc quoque pertinet quodammodo quod in benedictione sontis Baptismalis dicitur et Deus, jus Spiriι- in primordi mundi supre saeis abyssi fereba- , regenerandi trirιυι- μυ---αι- eone νοτει quasi naturalis illarum coeunditas ad supernaturalem signidiandam transseratur.

110쪽

quo conveniens est ad gignificandam et causandam ablatione vipereatorum. Sua rigiditate etiam temperat superfluitatem ea- loris; et ex hoc competii ad mitigandam concupiscentiam somnis Sua diaphaneitate est luminis susceptiva; unde eo eui baptismo, in quantum est fidei famamentum Tertio, qua convenit ad repraesentandum mysteria Christi quibus justificamur ut enim dicit chrrgostomus super illud Dan. III:u Nisi quis renatus fuerit, etc. Q Homit. XXIV. in Ioari.,): Sicut in quodam sepulchro, in aqua submergentibus nobis

capita, eius homo sepelitur, et submersus deorsum occubtatur, ei deinde novus rursus ascendit. Quarto, quia, rasiose sine communitatis et abundantiae, es eonveniens materia dicessitati hujus sacramenti. Potest enim ubique da lacili ha- heri. Ad primum ergo dicendum, quod illisinatio pertinet ad ignem acιivh. Ille autem qui baptigatur, non efficitur illumibvans, sed illuminatus per fidem, aquae est, auditu, Qui dicitur Rom. X. Et ideo magis competit aqua baptismo quissiimis quod autem dicitur u Baptigabit vos in Spiritu saneo et igni, n potest per ignem, ut Hismarinus dicit si , intelligi Spiritus sancius, qui super discipulos in igneis linguis apparuit, ut dicitur Aet. II. Vel per ignem potest intelligi tribulatio, iciosostomus 2Ddicit super Natth. quia a tribulatio eo cata purgat ei concupiscantiam diminuit; vel quia, ut Hilarita diei super Matth. ean. II, u baptizaus in Spiritu maeis,

reliquum est consummari igne iudicii. Ad secundum dicendum, quod vinum et oleum non comme niter assumuntur ad usum ablutionis, sicut aqua; nec si 'ita perfeci abluunt, quia ex eorum ablutione remanet aliqu intectio, quantum ad odorem quod non coesingi de aqua. Illa etiam non iis conmmniter et abundanter habeatur, sissi

SEARCH

MENU NAVIGATION