장음표시 사용
71쪽
tila esse daemonum, ut quibusdain signis ad aliquid allicia lar; diei enim Augustinus XXI. De Civitate Dei cap. 6 : illitillatur daemones ad inhabitandum per reaturas quas in ipsi, sed Deus condidit, delectabilibus pro sua diversitate dixersis, non, ut animalia, cibis, sed, ut spiritus, signis. Non ergo videtur qub sacramenta indigeant esse ex institutione
r. praeiere , Apostoli vicem Dei gesserunt in terris unda apostolus dicit II ad Cor. II: u Nain ego quod donavi, si Fie donavi, propter vos in persona Christi, o id est, ac si ipse Christus donasset. Sic ergo videtur quod Apostoli et eo-mminecessores possint nova sacramenta instituere.
Sed contra est, qubd ille instituit aliquid qui dat et robur et
irilitem, sicut patet de institutionibus legum. Sed virtus saeramenti est a solo Deo, ut patet ex praedicus iari praeced.; et F. 62, an Petra). Ergo solas Deus potest iustituere sa
Lollinusio. - Cum virtus sacramenti sit , solo Deo , solus ille satramentorum institutor est. vespondeo dicendum, qudd, sicu ex supradictis patet F. 62, ari. 1), sacramenta instrumentaliter operantur ad spirituales essectus. Iustrumentum autem habet virtutem aprille ali agente Agens autem respectu sacramenti est duplex, Miliret instituens sacramentum, et utens sacramento instituto, Iricando scillae ipsum ad inducendum effectum. Virtus talem saeramenti non potest esse ab eo qui utitur sacramento, Di no operatur nisi per modum ministerii. Unde relinqui, ire quod virtus sacramenti su ab eo qui instituit sacramentum. cavi igitur virtus sacramenti sit . sol Deo, consequens est quod solus Deus si sacrameistorum institutor. Ad primum ergo dicendum, quod illa quae aguntur in sa-uamentis per homines instituis, non sunt de necessitate sa-ervicini sed pertinent ad quamdam solemnitatem, quae adhibetur sacramentis ad excitandam devotionem et reverentiam in is qui sacramenta suscipiunt. Ea vero quae sunt de necessitate
Hiramenti, ab ipso Chrisis instituta sunt, qui est Deus et -; et licet non sint omnia tradita in Scripturis, habet ta-- ea Ecclesia ex familiari apostolatuvi traditione, sicut
72쪽
Apostolus dicit I ad corinth. XI Caetera cum venere
disponam. nAd secundum dicendum, qud res sensibiles aptitudineae quamdam habent ad significandum spirituales effectus ex silinatura; sed ista aptitudo determinatur ad specialem signifieationem ex institutione divina. Et hoc est quod Hugo de Sancto Victore dicit lib. I. De sacramentis, parte IX, cap. 11,qubd sacramentum ex institutions significat Praeelegit tamen Deus quasdam res aliis ad significationes sacrameatales mst quia ad eas contrahatur ejus effectus 1 , sed ut sit conve nientior significatio. Ad tertium didendum, qudd Apostoli et eorum successore sunt vicarii Dei, quantum ad regimen Ecclesiae constitutae peisdem et fidei sacramenta. Unde, sicut non licet eis confli tuere aliam Ecclesiam, ita non licet eis tradere aliam fidem, neque instituere alia sacramenta; sed per sacramenta quae de latere Christi pendentis in cruce fluxerunt, dicitur esse sata eata Ecclesia Christi.
Utrum Christus, secundum quod homo, halbuerit postestati
operandi interiorem effectum sacramentorum.
Ad tertium sic proceditur 2 . Videtur qub Christus, se eundiim qnbd homo, habuerit potestatem operandi interioris effectum sacramentorum. Dicit enim Ioannes Baptista, vhabetur Dan. Ι dui me misit baptirare in aqua, ille mi dixit: Super quem videris Spiritum descendentem et manea tem super eum, hic est qui baptita in Spiritu saneto. I haptigare in Spiritu sancto, est interius gratiam Spiriis sancti conserre Spiritus sanctus autem descendit super chri. tum in quantum homoe non in quantum Deus, quia sicci' si In quibusdam exemplariis hic habetur Detua qώlaetio, quamvis non communiter admissa, concordat e
argumento, in quo dicitur me potes diei md Deus quibusdam signifleavonibus delectetur, ει non ιμε. φὶ Boiis etiam IV, Senι. dist. 6, qu a, art. 1 et u sari 2 quaestiune. 2.
73쪽
a spiniam sanetuae. Ergo videtur quod Christus, secundita trinaeo habueri potestatem interiorem effectu saer
. laeterea Matth. IX, Dominus dicit : a Sciatis quia filius uiuinis habet potestatem in terra dimittendi peccata nien effinio pereatorum est interior effectus sacramenti. Ergo η tui quod Christus, secundum quod homo, interioremetieitia saeramentorum operetur.3 praeterea, institutio sacramentorum peritne ad eum quiu sta principale agens operatur ad interiorem sacramenti illicitiae Manifestum est autem qub Christus saeramentari astuli. Ergo ipse est qui inferius operatur sacramentorum
. reverea, nullus potest sine sacramento effectum sacra-
aestu maline, nisi propria virtute sacramenti essectum op ttior Sed Christus sine sacramento contuli sacramenti esse di pala in Magdalena, cui dixi Dimittuntur tibi itala a Ergo videtur quod Christus, secundum quod homo, Nisi interiorem sacramenti effectum. . praeerea, illud in cujus virtute sacramentum operatur, is pnaeipale agens ad interiorem effectum. Sed sacramenta i virtutem ex passione Christi et invocatione nominis' es Meundum illudes ad Cor. Numquid Paulus pro Bb erucifixus est aut in nomine Pauli baptigati estis 3 Ergo arisias, in quantum homo, operatur interiorem essecium s
e contra si, quod Augustinus dicit, quod K in sacra- Rediis divina virtus secretius operatur salutem l) n Divina λαροὶ irius est Christi, secundum quod est Deus, non autem uastellae quod est homo. Ergo Christus non operatur inie-hyte sacramenti effectum secundum quod est homo, sed siduae quod est Deus. χηαusio. - Christus, in quantum Deus, potestatem auc- ij Equivalenter tanium Augustinus illud dicit in quaest. M
74쪽
toritatis in aeramentis habuit, in quantum vera homo , hQmiministerii principalis potestatem, seu excellentiae, quatenus ipse est qui per passionem uam meritori et esse lix operatus fuit omnium salutem, et meruit ut in illius nomine sanctifiearentur, et instituerentur sacramenta, qui absque sacramentis potuit solus homines justificare. Respondeo dicendum,'ubd interi0rem sacrament0rum effectum operatur Christus, et secundum quod est Deus, ei secundum quod est homo aliter tamen et aliter. Nam, secundum quod est Deus, operatur in sacramentis per auctoritatem; secundii autem quod est homo, operatur ad interiores effectus saeramentorum meritori et efficienter, sed instrumentaliter. Dictum est enim qu. 48', quod passio Christi, quae eoin petit ei secundum humanam naturam , causa est n0strae v tineationis, et merito th, et effectivh, non quidem per m0dum prineipalis geniis, tu per auctoritatem, sed per modum instrumenti, in quantum humanitas est instrumentum divinitalis elus, ut supradiclum est 1 . Sed tamen quia est instrumentum conjunctum divinitati in persona, habet quamdam principalitatem et eausalitatem respectu instrumentorum extrinsecorum, qui sunt ministriae lesiae, ut ex supra dictis patet art. 13. Et ideo, sicut Christus, in quantum Dens, habet potestatem auctoritatis in sacramentis, ita, in quantum h0m0, habet potestatem ministerii principalis, sive potestatem excellentiae; quae quidem consistit in quatuor irim quidem, in hoc qubstmeritum et virtus ejus operatur in sacramentis, ut suprx dictum est sinu. 62. art. Q. Et quia virtus passionis opulatur nobis per fidem , secundum illud Rom. III 0uem posuit Deus propitiatorem per fidem in sanguine ipsius o quam fidem per invocationem nominis Christi pr0testamur, ideo, secundo, ad potestatem excellentiae, vim Christus habet in sacramentis, pertinet, qud in ejus n0mine sacramenta sanctif1 1 Quod per modum meriti quidem, sive meritoriδ qu. 48,art. 1; ub effectivi autem, sive per modum dicientiae, quia humanitas erat divinitatis instrumentum, eadem quaest , art. 6. Sed quod etiam caro vel humanitas instrumentum sit divinitatis , qu 13 art. 2 ad 2 et ari a in eo . et qu. 4s, ari 2 et qu. 4s, art. 1 ad 2.
75쪽
eatiar. Et quia ex ejus institutione sacramenta virtutem obu--ι, inde est quod tertili ad excellentiam potestatis Christi pertinet, quod ipse qui dedit virtutem sacramentis, potuit imi iluere sacramenta. Et quia caus non dependet ab effectu, sed potius h converso, ideo, quarib, ad excellentiam potestatis Christi pertinet, quod ipse potui effectum saeramentorum sina
exteriori sacramento conserre.
Et per Me patet responsio ad objecta utraque enim pars obieetionum secunditae aliquid vera est, ut dictum est.
Uisum Christus potestatem suam quam habuit in sacramentis, potueri ministris communicare.
Ad quartum sic proceditur iij. Videtur quod Christus potestatem suam quam habui in sacramentis, non potuerit ministris collumnicare. Ut enim argumeniatur Augustinus, Contra Naae in. lib. III, cap. 7) u Si potuit et non voluit, invidas luit ') is Sed invidia long sui a Christo, in quo fuit
sillania plenitudo charitalis. Ergo, cum Christus non communieaverit suam potestatem ministris, videtur quod non tacti eommunicare. 2. Praeterea, super illud Dan. XIV: Majora horum laeta, dicit Augustinus Tract. LXXII Prorsus mous De esse dixerim scilicet ut ex impio justus isti), quam
76쪽
creare caelum et terram n Sed Christus non potuit commil-nieare ministris quod crearent caelum et terram. Ergo nequequbd justificarent impium. Cum igitur justificatio impii stat per
potestatem Christi quam habet in sacramentis, videtur quod potestatem suam quam in sacramentis habuit, non potuerit ministris communicare. 3. Praeterea, Christo, in quantum est caput Ecclesiae,
competit ut ex ipso gratia derivetur ad alios, secundit illud
Dan. I ule plenitudine ejus nos omnes accepimus. Sed hoc non fuit aliis communicabile, quia sic Ecelesia esset monstru0sa, multa capita habens. Ergo videtur quod Christus potestatem suam n0n potuerit ministris communicare. Sed contra est, quod super illud Dan. I si Ego nesciebam eum n dicit Augustinus Trach. V , qubdis non noverat potestatem baptismi ipsum Dominum habiturum et sibi retenturum. 0 autem non ignorasset Ioannes, si talis potestas non communicabilis esset Potuit ergo suam potestatem Christus ministris communistare. CoNcLusio. - Non potuit Christus auctoritatis potestatem cuiquam conferre , sicut nec divinam essentiam, sed Ieellentiae potestatem potuit ministris suis communicare, dando eis tantam gratiae plenitudinem, ut eorum meritum operaretur ad sacramentorum effectus, et solo imperi0, absque sacramentorum ritu, effectum sacramenti conferreni.
Respondeo dicendum, qudd, sicut dictum est art. ), Christus in sacramentis habuit duplicem potestatem unam auctoritatis, quae compelit ei secundum quod Deus, et talis potesias nulli creaturae potuit communicari, sicut nec divina essentia aliam potestatem habui excellentiae, quae compelli ei secundum quod homo, et talem potestatem potui ministris communicare dando scilicet eis tantam gratiae plenitudinem,
ut eorum meritum operaretur ad sacramentorum effectus , ut ad invocationem nominum ipsorum sanctificarentur Sacramenta, et ut ipsi possent sacramenta instituere, et sine ritu sacramentorum effectum sacramenlarum conferre, sol imperio.
Potes enim instrumentum conjunctum, quanto luerit fortius ianid magis virtutem suam instrumento separato tribuere, sicut
77쪽
Ad primum ergo dicendum, quod Christus non ex invidia praetermisit potestatem excellentiae Ecclesiae ministris comm mare, sed propter fidelium utilitatem , ne in homine spem pollerent, et ne essent diversa sacramenta, ex quibus divisio in Melesia oriretur, sicut apud illos qui dicebant: a Ego sum pansi, ego autem Apollo, ego ver Cephae, n ut dicitur I.
Ad secundum dioendum, quod objectio illa procedit dei testate auctoritatis, quae convenit Christo secundum quod est deus hiat et potestas excellentiae possit auctoritas nominari per eoaeparationem ad alios ministros. Unde super illud I ad eor. I divisus est christus, o dicit Glossa ordin.), quod a poluit eis dare auctoritatem baptismi, qui contulit
ministerium. nAd tertium dicendum qiabd ad hoc inconveniens evitandum, ne scilire multa capita in eclesia essent, Christus noluit testatem suam excellentiae ministris communicare. Si tam letommunicasset, ipse esset caput principaliter, alii verbinaedarid.
Pirum per malos ministros sacramenta conferri possint.
Ad quintum sic proceditur 1 . Videtur quod per malos mi- aistros sacramenta eonferri non possint. Sacramenta enim mvae legis ordinantur ad emundationem eulpae ei collationem gratiae. Sed mali, cum sint immundi, non possunt alios hie eat mundare, serendum illud coli. XXXIV imumdo quid inundabitur 'met etiam cum gratiam non habeant, vis videtur quod gratiam eonferre possint, quia nullus dat quod non habet. Non ergo videtur quod per malos sacra-Neata conserri possint. 2. Praeterea, tota virtus.saeramentorum derivatur a Christo,
78쪽
68 PAR IlI, QUAEST. LXIV, ART. V.
ut dictum est ari. 3). Sed mali sunt praecis , christo, quia
non habeat charitatem, per quam membra capiti uniuntur, secundum illud I. Ioan . IV Qui manet in charitate, in Deo manet, et Deus in eo. Ergo videtur quod per malos sacramenta conserri non possint. 3. Praeterea, si desit aliquid horum quae debitum est essei sacramentis, non perficitur sacramentum, sicut si desit debita larma vel debita materia. Sed debitus minister aer menti est ille qui caret macula peccati, secundtim illud Levis., XXI Homo de semine tuo per samilias qui habuerit m culam , non offeret panes Deo suo, nec accedet ad ministerium ejus sargo videtur ubd, si minister sit malus, nihil eaeelatur i. sacramento. Sed contra est, quod Augustinus dicit super illud Dan. I: Super quem videris Spiritum, etc. Q Traet V, ut jam prius j v Quid in Christo non novera Joannes potestatem baptismi ipsum Dominum habiturum ei sibi retenturum, sed ministerium lan transiturum in bonos ei malos. Quid tibi facit malus minister, ubi bonus est Dominus yn CONCLusio. - Ministri Ecclesiae, cum instrumentaliter
operentur in sacramentis, sacramenta conferre possunt, sive
honi vel mali sint.)Respondeo dicendum, ubd sicut dictum est part Petra ,
ministri Ecclesiae instrumentaliter operantur in sacramentis, eo quod quodammodo eadem est ratio ministri et instrumenti Sicut autem supra dictum est qu. 62 , art i et in instrumentum nou agit secundum propriam formam aut virtutem, sed secundum virtutem ejus , quo movetur. Et ideo aecidit instrumento, in quantum est instrumentum, qualemcumque sormam vel virtutem habeat, praeter id quod exigitur ad rationem instrumentici sicut quod corpus medici, quod est i sirumentum animae habentis artem, sit sanum vel infirmum, et sicut Fud istula per quam transit aqua, sit argentea vel plumbea Unde ministri Ecclesiae possunt sacramenta conserre,
etiamsi sint mali. Ad primum ergo dicendum, quod ministri Ecelasiae neque . pereatis mundani homines ad sacramenta accedentes, neque gintiavi conserunt sua virtute, sed hoc facit Christus sua po-
79쪽
terula per eos, sicut per quaedam instrumenta. Et ideo essee- ita resequitur in suscipientibus sacramenta, non secundi,insirilitudinem ministrorum, sed secundiim configurationem ad christum. Ad ineundum dicendum, quod per charitatem membra Christiumuntur suo capiti ut ab eo vitam recipiant, quia, ut dieitar I. Dan. III, a qui non diligit mauet in moris. Potest adtem aliquis operari per instrumentum arens vita et Dis separatum, quantum ad corporis unionem, dummodo sit eo jmetum per quamdam motionem aliter enim operatur artifex per manum, ei aliter per secnrim. Si igitur Christus operata in saeramentis, et per bonos, tanquam per membra i- lia, et per malos, tanquam per instrumenta. Ad tertium dicendum, quod aliquid est debitum esse in s eramento dupliciter : uno modo, sicut existens de necessitato saeramenti, quod quidem si desit, non perficitur sacrame iam, sicut si desii debita forma vel debita materia. Alio modo est aliquid debitum esse in sacramento secundum quamdam deteream, et hoc modo debilum est ut ministri sacrameni radi siti boni.
Utrtim mari ministrantes saeramenta peccent.
Ad sextum sic proeeditur il). Videtur quod mali ministrantes saeramenta, non peccent. Sicut enim ministratur Deo in gaeramentis, ita per opera charitalis Unde dicitur Bebr. un.:ε Maellemitae et communionis nolite oblivisci, talibus enim hostiis promeretur Deus. Sed mali non peccant si ministrent de in operibus charilaus, quin imo hoc est eis eonsulendum, serendiim illud Dan. IV a Consilium meum tibi placeat, eala tua eleemos3nis redime QErgo videtur quod mali non pereent saeramenta ministrando. 2. Praeterea, quicumque communica alicui in peccato,
80쪽
20 PAR III, QUAEST. LXIV, ART. VI.
etiam ipse est reus peccati, secundum illud Rom. I: Digni sunt morte, non solum qui peccata laciunt, sed etiam qui consentiunt acientibus. Sed si mali ministri peccent sacramenta ministrando, illi qui ab eis sacramenta recipiunt, eis in peccato communicant. Ergo etiam ipsi peccarent; quod
videtur inconveniens. 3. Praeterea, nullus videtur esse perplexuS, quia sic homo cogeretur desperare, quasi non p0tens peccatum evadere. Sed si mali peccarent sacramenta tradendo, essent perplexi, quia etiam quandoque peccarent si sacramenta non traderent, puta eum eis ex offici incumbit necessitas dicitur enim I. Cor. IX si Vae mihi si non evangeligavero, necessitas enim mihi iucumbit quandoque etiam propιer periculum, sicut si puer in periculo mortis existens offeratur alicui peccatori baptizandus. Ergo videtur quod mali non peccent sacramenta ministrando. Sed contra est, quod Dioursius dicit, I cap. Eccles hie March. quod malis non est las nec tangere symbola, B id
est sacramentalia signa. Et in Epist ad Demophilum dicit u Talis scilicet peccator' audax videtur, sacerdotalibus manum apponens; et non timet neque verecundatur, divina praeter divinitatem exequens; et Deum putat ignorare quae ipse in semetipso cognovit; et decipere existimat salso nomine Patrem ab ipso appellatum; et audet immundas infamias non dicam orationes super divina signa Christi formiter enuntiare. D
CONcLUsio. - Cum ministri Domino consormari debeant, mali ministros se exhibentes Dei et Κcclesiae in sacramentorum dispensatione, peccant qu0rum peccatum, cum ad Dei irreverentiam spectet, ex suo genere mortale est.)Respondeo dicendum, qud aliquis in agendo peccat ex hoc Fbd operatur non secundum qubd oportet, ut patet per Philosophum in lib. II. Ethic. cap. 3). Dictum est autem art. 5, ad 3ὶ conveniens esse ut sacramentorum ministri sint justi, quia ministri debent Domino consormari, secundum illud Levit. Xlc u Sancti eritis, quoniam ego sanctus sum; et Eccli. X u Secundum judicem populi, sic et ministri ejus nΕι ideo non est dubium quin mali exhibentes se ministros Dei