Summa theologica

발행: 1859년

분량: 926페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

parentibus baptizandi habentes tamen usum liberi arbitrii, eum in divinis suae sint potestatis, recth ad baptismum suseipiendum admoneri atque indue possunt.)Resphndeo dicendum, quod pueri infidelium filii aut habeniugum rationis, aut non habent. Si autem habent, jam qua thae ad ea quae sunt juris divini vel naturalis, incipiunt suae potestatis esse. Et ideo propria voluntate, iuvius parentibus, possua baptismum suscipere, sicut et inlltrimonium contrahere. Et ideo tales licit moueri possunt e indae ad suscipiendum baptismum. Si vero nondum haben usum liberi arbitrii, secundum jus naturale sunt sub cura parenιum, quamdiu ipsi sibi providere non possunt; unde etiam et de pueris anu- 0rum dicitur qubi salvabantur in fide parentum. Et ideo contra justitiam naturalem esset, si tales pueri invitis pare libus haptigarentur, sicut etiam si aliquis habens usum rationis baptigaretur invitus Esset etiam periculosum taliter filiae infidelium baptizare, quia de lacili ad infidelit is redirent propter naturalem affectum ad parentes. Et ideo non habet hoc Ecclesiae consue,udo, qud filii infidelium invitis parealibus baptigentur. Ad prinium ergo dicendum, quod a morte corporali maest aliquis eripiendus contra ordinem juris civilis, puta si aliquis a suo judice condemnetur ad m0rtem, nullus debet uinviolenter a morte eripere ii Unde nec aliquis debet irrumpere ordinem juris nainrae, quo filius es sub cura patris, ut eum liberet a pericul mortis aeternae. Ad Meundum dicendum, quod Judaei sunt servi principum servitute civili, quae non excludit ordinem juria naturalis vel divini. Ad tertium dicendum, qod homo ordinatur ad deum per

rationem, per quam Deum cognoscere potest. Unde puer, an-isquam usum agonis bisea, naturali ordine ordinatur in Num per rationem pare*tum, quorum surae naiuraliter subjaeet, et secundum eorum dispositionem sunt circa ipsum divina agelida. is Sio explieatum est supra, , , qu es, ari. 4 ad 3,

172쪽

ARTICULUS XI.

Utrum pueri in maternis uteris positi sint baptisandi.

Ad undecimum sic proceditur fl). Videtur quod pueri maternis uteris existentes p0sunt baptizari. Efficacius estissies donum Christi ad salutem, quam peceatum Adae ad da&nationem, ut Apostolus dicit, Rom. V. Sed pueri in malamis uteris damnantur propter peccatum Adae. Ergo multo magis salvari possunt per donum Christi quod quidem fit per baptismum. Ergo pueri in maternis uteris existentes possvssi baptigvi. 2. Praeterea, puer in utero matris existens . aliquid maius esse videtur. Sed baptigata matre baptigatur quidquid est 4ns intra ipsam existens. Ergo videtur ube, apiigata matre baptizetur puer in utero ejus existens. 3. Praeterea, mors aeterna prior est quilae mors corporalis. Sed de duobus mali minus malum est eligendum. Si eris puer in utero matris existens baptigari non potest, melliis esset quod mater aperiretur, et puer vi eductus baptizaretur quam quod puer aeternaliter damnaretur, absque baptismo decedens.

4. Praeterea, contingit nandoque qub aliqua pars pueri prius egreditur, sicut legitur Genes. X XVIII, quod a pariente Thamar, in ipsa effusione infantium unus protulit manum, in qua obstetrix ligavit coccinum dicens: Iste eρredietur prior Illo ver manum retrahente, egressus est alter. n uandoque autem in tali casu imminet periculum mortis. Ergo videtur quod illa pars debeat haptigari, puero adhuc in materno utero existente. Sed contra est, quod Augustinus dicit in Epist ad Dam num ris Nemo renascitur, nisi primo nascatur. Sed bap-

tem, e eos qui rea nιur ad irieriι- ιiberare ne ea σοῦ cum ex professo de ea re agitur.

2 De his etiam IV, Sent. dist. 6 qu. 1, art. 1, quae liuno L; et diat. 23, qu 2 art. 2, quaestimo. 1 ad 1 et 2.

173쪽

DE susciPIENTIBU BAmmnia is limus est quaedam spiritualis regeneratio. Non ergo debet aliquis baptigari priusquam ex uter nascatur. Coscissio. - Cum insantis in utero materno existentis

corpus aqua ablui non possit, patet non posse in malemo uter infantem baptizari. in Respondeo dicendum, qud de necessitate baptismi estqvde eorpus baptirandi aliquo modo aqua abluatur, cum ba

tisinus sit quaedam ablutio, ut supra dictum est qu. 66 art. 1 . Corpus autem insantis, antequam nascatur ex utero, non

potest aliquo modo ablui aqua, nisi fori dieatur quod ablutio baptismalis qua corpus matris lavatur, ad filium in venire existentem perveniat. Sed hoc esse non potegi, tum quia anima pueri, ad cujus sanctistealionem ordinatur baptismus, distincta est ab anima matris tum quia corpus pueri animati jam est sormatum, et per consequens, i corpore matris distinctum. Et ideo baptismus quo mater baptigatur, non redundati prolem in utero matris existentem; unde Augustinus dicit, contra Iulianum lib. VI, cap. Si ad matris orpus duo in ea concipitur, pertinet, ita ui ejus pars imputetur, Io baptigaretur insans cujus mater baptizata est, aliquo Nonis urgente periculo, cum eum gestare in utero. Nunc vero eum ipse etiam scilicet insansὶ baptizetur, non utique ad maternum corpus, cum esse in utero , pertinebat natita relinquitur quod nullo modo insanies in maternis uteris existentes, baptizari possunt. Ad primum ergo dicendum, quod pueri in maternis uteris ρIistentes, nondum prodierunt in lucem, ut cum aliis homitibus vitam ducant; unde non possunt subjici actioni humanae, di per eorum ministerium sacramenta recipiant ad salutem. possunt tamen subjiei operationi Dei, apud quem vivunt, ut quodam privilegio gratiae sanctificationem consequantur, sicut patet de sanctificatis in uter0. Ad secundum dicendum, qud membrem interius matris est ὸliquid ejus per eontinuationem et unionem naturalem partis ad latum. Puer autem in utero matris existens, est aliquid has per quamdam colligationem eorporum distinctorum Uade Ma est similis ratio. Ad tertium dicendum γω, non sunt satienda mala ut

174쪽

invocatio Trinitalis, ut supra dictum est qu. 67, ari. l. Sed ex hoe non videtur aliquis esse denuo baptigandus, quod intentionem non habeat suscipiendi baptismum, alioquin, euia de intentione baptizati non constet, quilibet posset petere se denuo apitiari propter intentionis delectum. Non deierem quod intentio requiratur ex parte baptigati, ut suscipiat

sacramentum.

3. Praeterea, Baptismus contra peccatum originale athr. Sed originale peccatum contrahitur sine intentione nascensis. Ergo baptismus, ut videtur, intentionem non requirit ex pari

baptigati. Sed contra est, quod secundum ritum Ecclesiae, baptigasili prostientur se petere ab Ecclesia baptismum per quod prosi

tentur suam intentionem de susceptione sacramenιi. CONCLUsio. Cum per baptismum velari vitae moriamur novamque inchoemus, necessaria est baptigando baptismi sa

cipiendi latentio, qui novae vitae principium est. Respondeo dicendum, Obd per baptismum aliquis monia veteri vitae peccati, et incipit quamdam vitae novitatem, secundi im illud Rom. VI Consepulti sumus Christo per

baptismum in mortem, ut quomodo Christus surrexi a m0r- luis per gloriam Patris, ita et nos in novitate vitae inbuemus o Et ideo, sicut ad hoc quod homo moriatur veteri vita. requiritur, secundum Augustinum ubi suprὶὶ, in habeate usum liberi arbitrii voluntas qua eum veteris vitae paeniteat, ita requiritur voluntas qua intendat vitae n0vitatem; cujus prist-cipium es ipsa susceptio sacrameuli. Et ideo ex parte baptigati requiritur voluntas sive intentio suscipiendi sacramentum.

Ad primum ergo dicendum, quod in justificalione quae iii per baptismum, non est passi coacta, sed voluntaria. Et ideo requiritur intentio recipiendi id quod ei latur. Ad secundum dicendum, quod si in adulto deesset inientio

suscipiendi saeramentum esset rebaptigandus. Si tamen botnon constaret, esset dicendum is Si non es baptigatus eqstie haptigo. Ad ierlium dicendum, quod baptismus ordinatur, non soliti eoatra originale peccatum, sed etiam contra actualia, quae per voluntatem ei intentionem ausantur.

175쪽

ARTICULUS IIII.

Utrumsues requiratur eae parte baptizati.

Ad octavum sic proceditur Videtur qubi fides requiratur ex parte baptietati. Sacramentum enim baptismi h christo egi institutum. Sed Christus sormam baptismi tradens, idem baptismo praemittit, dicens, Marci, ult. si ui erediderit et baptigatus fuerit, salvus erit. AErgo videtur qudd, nisi si fides, non possit esse sacramentum baptismi. 2. Praeterea, nihil mistra in aeramentis Ecclesiae a inr. Sed secundum ritum Ecclesiae, ille qui aecedit ad baptismum, de fide interrogatur, cum dicitur is Credis in Deum atrem n est. Ergo videtur qub fides ad baptismum requira

tur.

3. Praeterea, ad baptismum requiritur intentio suseipiendi saeramentum. Sed hoc non potest esse sine recta fide, cum baptismus sit rectae fidei saeramentum per eum enim incorporantur homines Christo, ut Augustinus dicit in lib. De baptismo parvulorum 2 . Hoc autem non potest esse sine recta fide, secundum illud Ephes. II Habitare Christum per fidem in cordibus vestris QErgo videtur quod ille qui non habet reetam fidem, non possit suscipere sacramentum baptismi. 4. Praeterea, infidelitas est gravissimum peecatum, ut in II. pan habitum est L 2 qu. 10, art. 3 . Sed permanentes in peccato non nn baptigandi. Ergo etiam nec permanentes in

infidelitate. 8ed contra est, quod Gregorius scribens uirino Episeopo, diei Ab antiqua Patrum institutione didicimus, ut qui apnd haeresim in Trinitalis nomine baptigantur, hae ad sanc

tiunt l, et . , art. 2, quaestiunc. 3; et dist. , art. 2, quaestiune. 2 ad 2.12 Sive De eeeaismum, meritis et remigaione ut etiam nune inseribitur, eap. 26.

176쪽

habuerunt nec habent usum rati ,nis, baptimatur ex intentione Ecclesiae, sicut et ex actua esiae credunt et poenitent, sicut supis de pueris dictum est lari s in Illi ver qui aliquo tempore habuerunt vel habent usum rationis, secundum Propriam intentionem baptizantur, quam habent vel habuerunt tempore sanae mentis. Ad secundum dicendum, quod furiosi vel amentes carentus rati0nis per accidens, scilicet propter aliquod impedimentum organi corp0ralis, non autem propter desectum animae rationalis, sicut bruta animalia unde non est de his similis ratio. Ad tertium dicendum, quos dormienιes non sunt baptizandi, nisi periculum mortis imminea ; in quo casu baptigari de bent, si prius in eis voluntas apparuit suscipiendi baptismum. sicut et de amentibus dictum est, sicut Augustinus narrat tu lib. Confess. IV, 4 de amico suo, qui bapιigatus estis ciens, propter periculum mortis.

De elyeeubus baptismi, in deeem arι euιο divisa. Deinde considerandum est de ellectibus baptismi. Et circa hoe quaeruntur decem 1 Utrum per baptismum auserantur omnia peccata. 20 Utritae per baptismum liberetur homo ab omni poena. 30 Uirum baptismus auferat poenalitates hujus vitae. 4 Utrum per baptismum conserantur homini gratiae virtutes. ' De Delibus virtutum, qui per baptismum c0nseruntur. 6 Utrum etiaae parvuli in baptismo gratias et virtutes accipiant. Is Utriim per baptismum aperiatur baptigalis janua regni caelestis. 8 Utrum baptismus aequalem effectum habeat ia omnibus baptizaus. 9 Utritae stetis impediat effectum baptismi 1ο Virdin eoedente fietione Mytismus obtineat suum effectum.

177쪽

ARTICULUS I.

Utrum per baptismum tollantur omnia peccata.

1d primum sic proceditur l). Videtur quδd per baptismum

ad tollantur omnia pereata Baptismus enim si quaedam spiriinalis regeneratio, quae conirap0nitur generalioni carnali. Sed per generationem carnalem homo contrahit soluae originale peccatum. Ergo per baptismum solvitur solum originule

peccatum.

2. Praeterea, paenitentia est sufficiens causa remissionis aetnalium peccatorum. Sed ante baptismum in adultis requinin paenitentia, secundum illud Aet. II Paenitentiamstgile, et baptigetur unusquisque vestriam n Ergo baptismus nihil operatur circa remissionem actualium peccatorum. 3. Prittere , diversorum membrorum diversae sunt medi-yinae, quia, sicut HieronΤmus dicit 'in si non san3 oeulum quod sana calcaneum. Ied peccatum originale, quod per baptismum tollitur, est aliud genus peccati a peccato actuali. 8rgo non omnia e beata remittuntur per baptismum. sed contra est, quod dicitur Erech. xXXVI: u Effimeam saper vos aquam mundam, et mundabimini ab omuibus inquillamentis vestris. ni Concismo. - Ch omne peccatum ad vitae vetustatem eriineat, cui homo per baptismum moritur, perspicuum est

diunia peccata per baptismum tolli.)Respondeo dicendum, qud sicut Apostolus dicit, Rom. , R e quicumque aptitati sumus in christo Iesu, in moriejpsius baptigati sumus sis postea concludit Ila et vos

178쪽

17 PAR III, QUAEST. IX, ARI. I. existimate vos mortuos quidem esse peccato, Viventes aulati

Deo in Christo Iesu Domino nostro. Ex quo patet quod per baptismum homo moritur vetustati peccati, et incipit vivere novitati gratiae omne autem peccatum ad pristinat vetustatem pertinet. Unde consequens est ub omne pectatuae per baptismum tollatur. Ad primum ergo dicendum, quod sicut postolus dicit, Rom. V peccatum Adae non tantum potest, quantum potest donum Christi, quod in baptismo percipitur: si Nam judiciussi ex uno in condemnationem, gratia autem ex munis delietis in justificatiouem n Unde et Augustinus dicit in lib. De baptismo parvulorum l), qud a generante carne, tantum modo trahitur peccatum originale, regenerante autem Spiritu, non solum originalium, sed etiam voluntariorum fit remissis

Ail secundum dicendum, quod nullius peccati remissio fieri potest nisi per virtutem passionis Christi unde ei Apostoles dicit inebri IX, quod a sine sauguinis effusione non sit dimissio. Unde motus humanae voluntatis qui si in selli tente, non susticeret ad remissionem culpae, nisi adesse fides passionis Christi, et propositum participandi ipsam vel suscipiendo baptismum, vel subjiciendo se clavibus Ecclesiae flideo, quando aliquis adultus poenitens ad baptismum accedit

consequitur quidem remissionem omnium peccatorum ex pr0-

posito baptismi, perlaetitis autem ex reali susceptione baptismi. Ad tertium dieendum, quod ratio illa procedit de partie laribus medicinis baptismus autem operatur in virtute passionis Christi, suae est universalis medicina omnium peeratorum. Et ideo per baptismum omnia peccata tolluntur. si Sive De eeeruorum meritia e rem stans, I, 15.

179쪽

M secundum sic proceditur 1). Videtur qud per bapti mnae non liberetur homo ab omni reatu peccati. Dicit enim Apostolus Rom. XII : duae a Deo sunt, ordinata sunt. Sed ealpa non ordinatur nisi per poenam, ut Augustinus ditii s). Ergo per baptismum non tollitur reatus poenae praecedentium peccatorum. l. Praeterea, effectus sacramenii aliquam similitudinem habet eum ipso sacramento, quia sacramenta novae legis emetunt quod ligurant, ut supra dictum est qu. 62, art. 1 ad 13. Sed aMutio baptismalis habet quidem aliquam similitudinem eum ablutione maculae, nullam aulam similitudinem habere videtur eum subtractione reatus cenae. Non ergo per baptisaea tollitur reatus poenae. 3. Praeterea, sublato reatu poenae, aliquis non remanet dignus poena ei ita injustum esset eum puniri. Si igitur per lupiismum tollitur reatus poenae injustum esset post baptismum suspendere latronem qui antea homicidium commisit; ei ita per baptismum tolleretur rigor humanae disciplinae; quod est inconveuiens Non ergo per baptismum tollitur reatus

Mellit.

Sed contra est, qub Ambrosius super illud Rom. XI 3): Sine paenitentia sunt dona Dei et vocatio: in Gratia inquit

dei in baptismo gratis omnia condonat. scon usio. - Cum per baptismum communicetur homini l De his etiam supra qu. 68, arida et III, Senι. dist is,in 3,3 uestiunc a et IV, era. dist. 4, qu a, art i quaestiunc. 2, et arι. 3, quaestiunc. 1; et conisa snι. , lib. IV eap. 5 e 72 et ad Rom. XI, leci. 4, col. 4 et 5; et ad Bebr. VI leci. i. 2 Deciiber arbiι. III, 18; sisaeι. I, s. 3 Jam notaιum est illud non esse Ambrosii, sed supposititii in Epistolas Pauli commentatoris, qui passim Hilarius ideonus romanus reditur, sed Luellarianus haeretieus tui

180쪽

meritum passionis Christi, non secus ac si ipse mortuus esset et passus, consequens est per baptismi sacrame utam hominem

ab omni reatu poenae liberari. Respondeo dicendum, qub sicut supra dictum est qu. 68,art. 5), per baptismum aliquis incorporatur passioni et morsi Christi, secundum illud Bom. Si mortui sumus eaae christo, credimus hia simul etiam vivemus eum eo. II quo patet quod omni baptigal communicatur passio Christi ad remedium, ac si ipse passus et moruus esset Passio autela Christi, sicut dictum est F. 68 art. 5), es sRssiciens satisfactio pro omnibus peccatis omnium hominum. Et ideo illa qui baptuatur, liberatur Dreai totius uenae sibi debita pro peccatis, ac si ipse sussicienter satisfecisse pro omnibus Me-

eatis suis.

Ad primum ergo dicendum, quod quia pinna passionis Christi communicatur baptigaio, in quanium ii membram Christi ae si ipse poenam illam sustinuisset, ideo eiu pereata remanen ordinata per poenam passionis inristi Ad secundum dicendum, quod aqua non solum abluit, sed etiam refrigerat. Et ita suo refrigerio signivea subtractionem reati is poenae, sicut sua ablutione signium emundationem a

culpa.

Ad tertium dicendum, quod in paenis quae iudicio humam ipseruntiir, non solum uendi,ur qua paeni si homo dignas quoad Deum, sed etiam in quo si obligatus quoad homines, qui laesi et scandaligati sunt per peccatum alicujus Et ideo, siρδι homicida per baptismum liberetur , reain pugnae quoia deum, remane tgmen oblis ιρs adtae quoad homines, quin justum est disie/ri de poena, sicut sunt scandalirati de eulpa.Pi iamen talibus princeps posse poenam indulgere.

SEARCH

MENU NAVIGATION