Summa theologica

발행: 1859년

분량: 926페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

2. Praeterea, baptismus omni tempore, ex quo institutus suit, habet suum effectum. Sed quidam baptizati sunt aptismo Christi ante ejus passionem, ut habetur Dan. III, quibus, si tunc decessissent, introitus regni caelesti nondum patebat, in quod nullus ante Christum introivit, secundum illud Ni h. II: ascendit pandens iter ante eos. Non est ergo esseclas baptismi apertio anui regni coelestis. 3. Praeterea, baptigati adhue sunt obnoxii morti et aliis poenalitatibus vitae praesentis, ut supra dictum est ari. 3).8ed nulli est aperius aditus regni caelestis, quamdiu obnoxius es poenae, sicut patet de his qui sunt in purgatorio. Non ergo effectus baptismi est apertio januae regni caelestis. Sed contra est, quod super illud Luc. Ill u Aperium esteaelum, dicit Glossa Bedra 1 Virtus hic baptismatis Ostenditur, de quo quisque cum egreditur, regni caelestis ei

janua aperitur. B CONCLusIO. - Cum per baptismum quaevis eulpa ei poenae omnis reatus tollatur, ipsum Ooque anuam regni caelestis aperire credendum est. in Respondeo dieendum, qud aperire anuam regni caelestis es, removere impedimentum quo quis impeditur regnum eue leste introire. Hoc autem impedimentum est culpa et reatus poenae. Ostensum est autem supra ari. 1 et 2 , quod per baptismum omnis culpa et omnis reatus paene tollitur. Unde consequens est quod esseetus baptismi sit apertio anuae regni

e Blesiis.

Ad primum ergo dicendum, quod baptismus in tantum λperi baptisaio annam regni ecclesiis, in quantum incor-ystrat eum passioni Christi, virtutem ejus homini applicand0 Ad secundum dicendum, qu0d quando passi Christi nondam erat realiter persecta, sed solum in fide credentium, baptismus proportionaliter causabat anuae apertionem non quidem in re, sed in spe Baptigati enim tunc decedentes, ex certa spe introitum regni coelestis expectabant. Ad tertium dicendum, ube apiigaius non es obnoxius

1 Alio tamen sensu Hieronymus explieat ibi, nisu loco, eum de ascensione Christi ageretur, plenius notatum est.

192쪽

morti e poenaliιatibus vitae praesentis propter reaium pedisonae, sed propter istum naturae. Et ideo propter hoc maimpeditur ab introitu regni caelestis, quando anima separatar corpore per mortem, quasi jam persoluto eo quod natura debebatur.

ARTICULUS VIII.

mrum baptismus habeat in omnibus aequalem effec-N.

Ad octavum sic proceditur i). Videtur quod baptismus habeat in omnibus aequalem essectum Emetus enim baptisaei est remotio culpae. Sed in quibusdam plura pereat ictii quam tu aliis mam in pueris iussit solita peccatum originale,

in adultis autem etiam peccata actualia, in quibusdam plara, in quibusdam vero pauciora. Non ergo aequalem effect habet baptismus in omnibus. 2. Praeterea, per baptismum conseruntur homini gratia ei virtulas. Sed quid in post baptismum videntur habere Piorem gratiam et perseetionem virtutum qui alii hapurati. Non ergo baptismus babet aequalem fiscium in omnibus. 3. Praeterea, natura perficitur per gratiam, sicut materia per formam. Sed forma recipitur in materia secundum dei capacitatem. Cum ergo i quibusdam baptigatis, etiam prans, si major capacitas naturalium quam in aliis, videtur pisi quidam maiorem gratiam consequantur quam alii. 4. Praeterea, quidam in baptismo consequuntur, non sollisi spiritualem salutem, sed etiam Orporalem, sicut pate ι Constantino, qui in baptismo mundatus es , lepra. Mautem omnes inlirmi corporalem salute consequitur istbaptismo Ergo non habet aequalem effectum in omnibus. Sed contra est, quod dicitur Ephes. IV a Una fides, unum baptisma. M adormis autem causae est unilaram

Sedet Cyrillus paulo aliter juxta graecam editionem legens Deo applicat hostes eontra Iudaeos adjuvanti. 1 De his etiam IV, Sent , dist. 4, qu 2 art a quaes tiune. 1 et 2 et dist. 18, qu i art. 3 qum iunc i, id

193쪽

e eius. Ergo is mira ha et aequalem metum in omni

tas.

cos uino. - Ba smus eum effectum ad quem proe eeadum est institutus, spiritualis nimirum vitae novitatem, ill omnibus aequaliter accedentibus aequalem habet alios vero edictas non aequales, sed secundum divinae providentiae ordinem, in quibusdam majores, in aliis vero minores habet. Respondeo diuendum, quod duplex est effectus baptismi: unus per e , et alius per aecidens Per se quidem Metus

baptismi est id ad quod baptismus est institutus, sellieet ad

regenerandum homines in spiritualem vitam; et hunc effemium aequaliter laesi in omnistus qui aequaliter se habent ad baptismum. Unde, quia omnes pueri aequaliter se habent ad baptismum, quia non in id propria, sed in fide celesiae baptizantur, omnes aequalem ericium percipiunt in baptismo. Adulti vero, quia per propriam fidem ad baptismum αε- dani, non aequaliter se habent ad baptismum quidam enim tam majori, quidam eum minori devotione ad baptismum taedunt; et ideo quidam plus quidam minus de gratia novitatis aecipiunt: sicut etiam ab eodem igne accipi plus caloris qui pius ei appropinquat, lichi ignis, quantum est de se, aequaliter ad omnes suum calorem effundat. Effectus autem baptismi per accidens est ad quem baptismus non est ordinatus, sed divina virtus Me in baptismo miraculos operatur; sicut super illud Romia VI a Ut ultrk non serviamus peccato, diei Glossa l) v Non hoc praestatur in baptismo, nisi fori. Qiraevio inessabili creatoris, ut lex peccati, quae est in membris, prorsus extinguatur. Et tales ericius non aequaliter suseipiuntur ab omnibus baptigatis, etiamsi cuin aequali devotione aecedant; sed dispensantur hujusmodi effectus secundum ordinem providentiae divinae. Ad primum ergo dicendum, quod minima gratia aplisaeclis sufficiens est ad delendum cuncta peccata. Unde hoc yda est propter majorem efficaciam baptismi, quod in quibusdam plura, in quibusdam autem pauciora peccata solvit,

194쪽

Ad tertium dicandum, quM stetus dicitur aliquis ex eo quod demonstrat se aliquid valle quod non vult. Quicumqua anteae accedit ad baptismum, ex hoc ipso ostendit se rectam fideia Christi habere, et sacramentum venerari, et velle se C sis conformari, et velle . peccato recedere. Unde enicumire peccato vult homo inhaerere, si ad baptismum accedit, fietas accedit, quod est indevola accedere. Sed hoc intelligenenia es de peccato moriali, quod gratiae contrariatur, non autem de precato veniali Unde fictio hic quodammodo includit omne

peccatum.

Utrum, latione recedente baptismus suum essectum

Ad decimum sic proceditur l). Videtur qubd fictione reα- dente, baptismus suum Detum non eonsequatur opus enim mortuum, quod est sine charitate, non potest unquam vis,ficari. Sed ille qui fictus accedit ad baptismum, recipit sacramentum sine charitate. Ergo nunquam potest vivi ari se modo ut gratiam conserat. 2. Praeterea, fictio videtur esso sortior qui baptismus, eum impediat ejus effectum. Sed sortius non tollitur a debiliori. Ergo pereatum fictionis non potast tolli per baptismum . Milone impeditum; et sic baptismus non consequetur dum effectum, qui est remissio omnium peecatorum. 3. Praeterea, contingit Obd aliquis fieth Meedat ad rapti mum, et post baptismum mulla peccata committat, quae tama per baptismum non tolluntur, quia baptismus tollit pereata praeterita, non futura. Ergo baptismus talis nunquam eoas quetur suum effectum, qui est remissio omnium petest

rum.

Sed contra est, quod Augustinns diei in lib. De Baptismo lib. I, cap. 12 a Tunc valere incipit ad salutem baptismas, cum ab illo steti veraci consessione recesserit, quae, orae

si Be his etiam IV, Ssnι. dist. 4 qu. 3, art. 2, quaes iturae 3; et dist. 17, qu a, art. 4. quaestiunt. 1.

195쪽

is malitia vel sacrilegio perseverante, peccatorum ablutionem 1 non sinebat fieri ni CONCLUSIO et Fictione per poenitentiam remota, baptismus effectum suum c0ntinu consequitur.)Respondeo dicendum, quod sicut supis dictum est F. 66, an s), baptismus est quaedam spiritualis regeneratio chmautem aliquid generatur, simul cum forma recipit effectumlomae, nisi sit aliquid impediens quo remoto, torma rei ge- aeratae perficit suum effectum; sicut simul clim corpus grave generatur, movetur deorsum, nisi si aliquid prohibens, quo remoto, statim incipii moveri deorsum. Et similiter, quando aliquis baptigatur, accipit characterem quasi formam, et consequitur proprium essectum, qui est gratia remittens omnia peccata Impeditur autem quandoque per stetionem unda π0rtet quod remota ea per paenitentia in baptismus statimeonsequatur suum effectum.

Ad primum ergo dicendum, qub saeramentum baptismi est opus Dei, et non hominis. Et ideo non est mortuum in fictom sine charitate baptigatur. Ad secundum dicendum, quod ficti non removetur per baptismum, sed per paenitentiam consequentem, qua remota, baptismus aufert omnem eulpam et reatum omnium peccat rem praecedentium baptismum, et etiam simul existentium eum baptismo. Unde Augustinus dicit in lib. De Baptismo ubi suprk si Solvitur hesternus dies , et quidquid superest sol- itur, etiam ipsa hora momentumque ante baptismum et in baptismo deinceps autem continuo reus esse incipit. AEt stea baptismi effectum consequendum coticurrit baptismus et paenitentia; sed baptismus sicut causa per se agens, paenitentia sicut causa per accidens, id est removens prohibens. Ad tertium dicendum, quod effectus baptismi non est tollere ecata futura, sed praesentia vel praeterita. Et ideo, recedente fictione, peccata sequentia remittuntur quidem, sed per paenitentiam, non per baptismum. Πnde non remittuntur quantum ad totum reatum, sicut peccata praecedentia aptismum.

196쪽

Ad tertium dicendam, quM fictus dieitur aliquis ex eo quhil demonstitat se aliquid valle quod non vult uuicumque anteae accedit ad baptismum, ex hoc ipso ostendit se rectam fideo Christi habere, et sacramentum venerari, et velle se Chri conformari, et velle . peccato Medere. Unde cuicumqηρ peccato vult homo inhaerere, si ad baptismum aecedit, fictas accedit, quod est indevola accedere. Sed hoc intelligendilla est de peccato mortali, quod gratiae contrariatur, non aulassid precato veniali Unde fictio hic quodammodo includit odiae peccatum.

Utrum fletione medente baptismus suum effectum consequatur.

Ad decimum sic proceditur l). Videturqubd fictione rete

dente baptismus suum effectum non eonsequatur opus ais mortuum, quod est sine charitate, non potest unquam M'ficari. Sed ille qui fictus accedit ad baptismnm, recipit sam mentum sine charitate. Ergo nunquam potest viviileari De modo ut gratiam conserat. 2. Praetorea, fictio videtur ess lanior qui baptismus, euo impediat ejus effectum. Sed sortius non tollitur . debiliori. Ergo pereatum fletionis non potest tolli per baptismum a B iione impeditum et sic baptismus non consequetur dum effectum, qui est remissio omnium peccatorum. 3. Praeterea, contingit qud aliquis steιδ Meedat ad baptismum, et post baptismum multa peccata committat, quae tama per baptismum non tolluntur, quia baptismus tollit premuprielerita, non futura. Ergo baptismus talis nunquam consequetur suum essecium, qui est remissio omnium peccato

rum.

Sed contra est, quod Augustans dici in lib. De Baptismo lib. I, cap. 12 QTqne valere incipit ad salntem baptismos, cum ab illo fictio veraci consessione recesserit, quae, orat

1 De his etiam IV, Ssnι. dist. 4 qu.:s, art. 2, quaes iturio. 3 et dist. 17, qu a, art. 4. quaestiunt. 1.

197쪽

in malitia vel sacrilegio perseverante, peccatorum ablutionem 1 non sinebat fieri n CON UsM Fictione per poenitentiam remota, baptismus effectum suum continuo consequitur.)Respondeo dicendum, quod sicut supra dierum est F. 86, an s), baptismus est quaedam spiritualis regeneratio. Cum autem aliquid generatur, simul eum sorma recipit effectum soraeae, nisi si aliquid impediens quo remoto, torma rei generatae perficit suum Deium sicut simul cum corpus grave generatur, movetur deorsum, nisi sit aliquid prohibens, quo remoto, statim incipit moveri deorsum. Et similiter, quando aliquis baptisatur, aecipit characterem quasi formam, et eonsequitur proprium effectum, qui est gratia remittens omnia peccata Impeditur autem quandoque per stetionem unda oportet quod remota ea per paenitentiam, baptismus statimeonsequatur suum essectum.

Ad primum ergo dicendum, qudd sacramentum baptismi est opus Dei, et non hominis. Et ideo non es mortuum in ficto qui sine charitate baptigatur.

Ad secundum dicendum, quod cito non removetur per baptismum, sed per paenitentiam consequentem, qua remota, diplismus aufert omnem culpam et reatum omnium peccat rum praecedentium baptismum, et etiam simul existentium cum

baptismo. Unde Augustinus dicit in lib. De Baptismo ubi supta Solvitur hestemus dies , et quidquid superest solvitur, etiam ipsa hora momentumque ante baptismum et in baptismo deinceps autem continuo reus esse incipit. AEt glaad baptismi essecium consequendum colicurrit baptismus et paenitentia sed baptismus sicut causa per se agens, paenitentia sicut causa peraecidens, id est removens prohibens. Ad tertium dicendum, quod effectus baptismi non est tollere precata sutura, sed praesentia vel praeterita. Et ideo , recedente fictione, peccata sequentia remittuntur quidem, sed per paenitentiam, non per baptismum. Unde non remittuntur quantum ad totum reatum, sicut peceala praecedentia aptismum.

198쪽

Deinde considerandum est de praeparatoriis ad baptismum. Et primo de praeparatorio quod praecessit baptismum, id est de circumcisione secundo, de praeparatoriis quae coneurrulli simul cum baptismo, scilicet de eatechisaeo et exorcismo. Et circa primum quaeruntur quatuor sis Utrum circumcisiosuerit praeparatoria et figurativa aptismi. 2 De institutione ipsius 3 De ritu ejus. ' De effectu ipsius.

RTICULUS I.

Utrum circumcisio fuerit promaratoria e syurativa baptismi.

Ad primum sic proceditur I). Videtur quod circumcisio non fuerit praeparatoria et figurativa baptismi omnis enim figura habe aliquam similitudinem cum suo figurato. Sed circumcisio nullam habet similitudinem cum baptismo Ergo videtur quod non fuerit praeparatoria et figurativa baptismi. 2. Praeterea Apostolus dicit. l. Cor. X, de antiquis patribus loquens, quod a omnes in nube et in mari baptizati sunt. Non autem dicit quod in circumcisione baptizati sint Ergo proiectio columnae nubis, et transitus maris Rubri, magis suerunt praeparatoria ad baptismum et figurativa ipsius, quam circumcisio. 3. Praeterea, suprὶ dictum est 2), quod baptismus Ioannis i Be bis etiam supra qu. 68 art. 1 ad 1 ut et 1, 2

qu. 102, art. 5, tum in ory. tum ad 1 et ad 3; et in IV. Senι. disi i , qu 2 art. 1, quaestiunc. 1; et dist. 2, qu i, art. 2 ad 5; et ad Rom. II, ecl. 2 , col. 2, et ieet. 4,eol. 4. a Ut qu. 38 art. 1 ad 1, videro est, et cxpressiu art. 3.

199쪽

fuit praeparatorius ad Myusmum Christi. Si ergo etiani circumcisio sui praeparatoria et gurativa baptismi Christi, videtur quod baptismus Joannis luerit supersuus; quod est in- eonveniens. Non ergo circumcisio sui praeparatoria et figurativa baptismi. Sed eontra est, quod Apostolus dicit, Colos. II a circumcisi estis circumcisione non manufacta, in expoliatione eorporis emis sed circumeisione Christi, consepulti ei in baptismo B

Con Lusio. cum eadem fuerit nostra et antiquorum patrum fides, et patribus omnia in figura eontigerint, perspicuum est circumcisionem, quis dei quaedam protestatio tuit, ad baptismum praeparatoriam fuisse et ipsius figurativam. Respondeo dicendum, quod baptismus dicitur sacramentum fidei, n in quantum scilicet in baptismo st quaedam fidei pro- sessio, et per baptismum aggregatur homo congregationi fidalium. adem autem est fides nostra et antiquorum patrum, Moundiim illud Apostoli, II Cor. IV Du Babentes eumdem Spiritum fidei credimus. n circumcisi, autem erat quaedam protestatio fidei; unde dieitur Rom. IV, quod si Abraham accepit circumcisionem tanquam signacuhim fidei funde e per circumcisionem antiqui aggregabantur collegio fidelium Unde manifestum est quod circumcisio fuit praeparatoria ad baptismum et praefigurativa ipsius, secundum quod antiquis patribus omnia in figuram suturi contingebant, ut dicitur I Gr., X, sicut et fides eorum erat de futuro. Ad primum ergo dicendum, quod circumcisio habebat similitudinem cum baptismo, quantum ad spiritualem effectum bain iisaei. Nam, sicut per circumcisionem auferebatur quaedam

earnalis pellicula l), ita per baptismum homo expoliatur acarnali conversatione. in Orp. . ubi dieitur tripliciter ad illum praeparasse vel per doetrinam inducentem ad fidem christi, vel per assuetudinem ad baptismum a Christo institutum, vel per poenitentiam ad illius esseetum requisitam. si In ea nempe parte in qua maxim viget carnalis appetitus vel eo neupiscentia libidinosa, quamvis per totum orpus diffundatur adduamonium illud Laviaιhan, ut in Serm. I.

200쪽

Ad secundum dicendum, quod protectio columnae nubis, et transitus maris Rubri, fuerunt quaedam figurae nostri baptisaei, quo renaseimur ex aqua significata per mare Rubrum, et is, ritu sancto significato per columnam nubis. Non tamen perbae fiebat aliqua professio fidei, sicut per circumcisionem si ideo praedicta duo erant tantum figurae, et non a ramenta. Circumcisio autem erat sacramentum praepartitorium ad ba tismum , miniis tamen expresse figurans baptismum, quantula

ad exteriora, quam praedicta. Et ideo Apostolus potius laeti mentionem de praedicti qua de circumcisione. Ad tertium dicendum, qaod baptismus Joannis sui praeparatorius ad baptismum Christi, quantum ad exercitium actus; sed cireumcisio quantum ad professionem fidei, quae Emritari baptismo, sicut dictum est.

Utrum eiecumcisio fuerit convenienter instituta.

Ad secundum sic proceditur l). Videtur Ob circumeisio sterii inconvenienter instituta. Sicut enim dictum est art l), in circumcisione fiebat quaedam fidei prosessio. Sed a peccato primi hominis, nullas unquam areari potuit, nisi per fidem passionis Christi, secundum illud Bovi. III: Nuem proposuit Deus propitiatorem 2), per fidem in sanguine ipsius. Ergo statim p0st peccatum primi hominis circumcisio insiliai debuit, et non tempore Abrahae.

1 Be bis etiam supr1, 1, 2 qu. 102, art. 5 ad 1 ex

SEARCH

MENU NAVIGATION