Summa theologica

발행: 1859년

분량: 926페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

ain peccati venialis, sed quia vitam istam sancti non dunt sine peccatis venialibus. Ad tertium dieendum, qubd major est virtus charitalis clijus

hoc sacramentum, quam venialium peccatorum. Nam cha a lossit per suum actum peccata venialia, quae tamen nonssunt totaliter impedire actum charitatis. Et eadem ratio de hoc sacramento.

ARTICULUS V.

rum per hoc sacramentum tota poena peceati remittatur.

Ad quintum sic proceditur. Videtur quod per hoc aera-3ntum tota poena peccati remittatur. Homo enim per hoc eramentum suscipit in se effectum passionis Christi, ut elum est art. 1 qu. ), sicut et per baptismum. Sed perptismuni percipi homo remissionem omnis poenae, virtute issionis Christi, quae suffcienter satisfecit pro omnibus pee iis, ut ex supri dictis patet qu. 8, an '). Ergo videlliriod per hoc sacramentum homini remittatur totus reatus poenae. 2. Praeterea Alexander Papa dicit Nihil in atri stetis aius esse potest, qui oerpus et sanguis Christi in Sed pericrificia veteris legis homo satisfaciebat pro peccatis suis; ieitur enim m. IV et Q u Si peccaverit homo rasseret Je vel illud pro peccato suo et remittetur ei. rgo mulistagi hoc sacramentum valet ad remissionem omnis psella . 3. Praeterea, constat quod per hoc sacramentum aliquid e reatu poenae dimittitur; unde et in satisfactionem aliquibus jungitur quod pro se missas faciant celebrari. Sed qua ra-i0ne una pars poenae dimittitur, eadem ratione et alia cuminus Christi, quae in hoc sacramento continetur, sit inlinita. ἰrgo videtur quod per hoc sacramentum lata poena tollatur. Sed contra est, ubii secundum hoc non esset h0mini alia aena injungenda, sicut nec baptigal injungitur. ConcLusIO. - Non tota deletur psese ex sacramento Eu- haristiae, sed secundum quantitatem devotionis sumentium, aeria poenae pars diminuitur seu remittitur. Respondeo dicendum, Q hoc sacramentum Si

372쪽

saetiscium et sacramentum; sed rationem sacrificii habet quantum Offertur rationem autem sacramenti, in quansumitur, et ideo effectum sacramenti habet in eo qui suenetum atilem sacrificii tu eo qui offert vel in his pro quopertur. Si igitur consideratur ut sacramentum, habet estum duplici in uno modo, direct ex vi sacramenti; in otio iras ex quadam condomitantia, sicut et circa cinentiaua sacramenti dictum est qu. 76, art. 2j. Ex vi qui sacramenti direct habet illum effectum ad quem si insium. Non est autem institutum ad satisfaciendum, seisipiritualiter nutriendum per unionem ad Christum et ad ubra Hiis, siqui et nutrimentum unitur nutrito. Sed quia unitas it per charitatem, ex cujus servore aliquis eo qui ille remissionem non solum culpae, sed etiam poenae; est gub ex consequenti per quamdam concomitantianprinei Iaalem effectum, homo consequitur remissionem pano quidem totius, sed secundum modum suae devotionii eiu ris la quantum vero es sacrificium, habe vim satistiva in ' sed in satisfactione magis attenditur affectus offerelli iam ii inlitas oblationis; Iinde et Dominus dicit Luci, de vidi illi quae obtulit u aera, quod, plus omnibus is Quamvis ergo haec oblatio ex sui quantitate sufficiat atlissaeiendum pro omni poena ; tamen fit satisfactoria illis, quibus offertur, vel etiam offerentibus, secundum quantius uae devotionis, et non pr0 tota poena. Ad primum ergo dicendum, quod sacramentum baptismreete ordinatur ad remissionem poenae ei culpae, non alEucliaris ia; quia baptismus datur homini quasi commor Christo Eueharistia autem quasi nutriendo et perficiendi Cliris tu in Unde non est similis ratio. Ad secundum dicendum, quod illa asstificia et oblatin0n perabantur remissionem lotius poenae, neque quala quantitatem oblati, sicut hoc sacrificium ; neque qualm dev0u0nem hominis, ex qua contingit quod etiam hic tollitur tot poena. Ad tertium dicendum, quod hoc quod tollitur pars pheu; non tola poena per hoc sacramentum, non contingit ex delvirtutis Christi, sed ex delectu devotionis humauae

373쪽

ARTICULUS I.

rum per hoc sacramentum praeservetur homo h pereatis futuris. γλ sextum sic proceditur. Videtur quod per hoc sacramen n non praeservetur homo k peccatis laturis. Multi inimne sumentes hoc sacramentum, postea in peccatiam cadia ut ud non accideret, si hoc sacramentum praeservaret . pec- is futuris. Non ergo effectus hujus sacramenti est , pec- is futuris praeservare. 1. Praeterea, Eucharistia est sacramentum charitatis, ut

ara abitum est ari l). Sed charitas non videtur prae se precatis futuris, quia semel habita potest amitti peremtum, ut in secunda parte habitum est II, II, qu 24 . l). Ergo videtur quod nec hoc sacramentum praeseruei minem a peccato. 3. Praeterea, origo peecati in nobis es a lex peccati, quae in membris nostris, mi patet per Apostolum Rom. . H. mitigatio fomitis, qui est lex peccati, non ponitur esse elus jus sacramenti, sed magis baptismi. Ergo praeservare hecatis suturis non est effectus hujus sacramenti. Sed contra est, qud Dominus diei Dan. II Hic est ni de caelo descendens, ut si quis ex ipso manducaverit, in moriatur. Quod quidem manifestum est non intelligi de orie corporali. Ergo intelligitur, qudd hoc sacramentum prae-rvet x morte spirituali, quae est per peccatum. CONCLΠsio. - Clim per Eucharistiae sacramentum, quo e conjungimur, et passio ipsa Christi significatur, inlus tuaim homines roborentur, et exterius omnis daemonum de-ellatur incursus, eo praeservari hominem a suintis criminibuserium est. Respondeo dieendum, quod peccatum est quaedam Spiritalis mors animae unde hoc modo praeservatur aliquis Reccato futuro, quo praeservatur corpus a morte futura. Quod uidem fit dupliciter uno modo, in quantum natura hominis illerius rob0ratur contra interiora corruptiva , et sic pr

374쪽

vatur a morte per cibum et medicina iii alio modo, quod linitur contra exteri0re illi pugnatiori es, et sievatur per 3rma , quibus munitur eorpus Lird ille aulatio sacramentum praeservat a peccato. Nam primi quiis quod Christo c0njungit per gratiam, roborat pratam hominis, tanquam pii it uatis cibus et spm ualcina, Secundum lim molin. In Panis cor homifirmata a et Augustinus dicit super Ion n. iracu culus aecede , panis est, n0n Venenum. Ali 0 0do, in et quoddam signum passi0nis ChriSti, per quam Idaemones, repellit omnem daemo tuam impugnatione Chrysost0mus diei super super Io . t Hom. XLV leones sammam spirantes, si ab illa mensa digere diribiles essest diabolo. Ad primum ergo dicendum , quin esse tu hujus recipitur in homine eeunitiis homini conditionee mlingit dein talibet eausa elisa, quta eius eliselus

in a ateria secundum modum liliariae. omo autem

via est hi iis eoaditionis, quod liberium arbitrium ej leeli in bulium et malitia L nde licet hos sacramentulum est de se habeat virtutem praeservativam h peo tamen anser homini possibilitatem peccandi.

Ad se eundum ieendum , quod etiam charita qua in se, ni Pservat hominem ieeratu, secundum illi XIlI Dileelio praximi , malum non operatur. Setabilitate liberi arbitrii eontingit, quod aliquis micharitatem peccat, si ut et post gusceptionem iiii

menti.

Ad teriinna dierendum, quia licet 0 sat rament linreel ordinetur ad di ii inutionem lanii iis , dimi uuit milem ex quadam consequentia, in quantum augeltem quia, sicut Augustiuus diei in lib. LXXX ill qu. 36 Augmentum charila lis est diminutio cupi Dire et aulaui confirmat cor li minis in bono per lyraeparatur hom a peccato.

375쪽

ARTICULUS VII.

Utrum se sacramentum prosit aliis quὰm sumentibus.

Ad septimum sic proceditur. Videtur qub hoc satramentumio prosit nisi sumenti Hoc enim sacramentum es unius ge-ieris cum aliis sacramentis, utp0te aliis condivisum sed alia iacramenta non prosunt nisi sumentibus, sicut esse elum bap- .ismi non suscipit nisi baptizatus Ergo nec hoc sacramentum grodest aliis nisi sumenti. 2. Praeterea esseclus hujus sacramenti est adepti gratia dit gloriae, et remissio culpae ad minus venialis. Si ergo hoc lacramentum haberet effectum iri aliis quam in sum ei stibiis,3osset conlingere quod aliquis adipisceretur et gratias et gl0-

nam et remissionem culpae, absque actione et passione pr03ria, alio sumente vel offerente40 sacramentum. 3. Praeterea, multiplicata causa, multiplicatur esse tug. Si 3rgo hoc sacramentum prodesset aliis, quam sume inibus, Se Ineretur qubd magis prodesset alicui, si multi sui perent hoc aeramentum, multi hostiis in una missa conseergiis : quodio habet Ecclesi: consuetudo, ut scilicet multi commi initte id pro alicujus salute. Non ergo videtur quod hoc satramen uim

prosit nisi sumenti. Sed contra si, quod in celebratione huius saeramenti fit pro multis aliis deprecatio Nu0d frustra fieret, nisi hoc Sagra

mentum aliis prodesset. Hoc ergo sacramentum G 0llim sumentibus prodest. CONcLUsI0. - Quanquam Eucharistiae sacramentum sumentibus prosit, non modo ui saerificium est, verum etiam ut sacramentum , aliis tamen non sumentibus, non nisi per m0dum sacrificii prodest. in Responde dicendum, quod sicut prius dictum est lis sa

eramentum non 80lum est sacramentum , sed etiam est sacrificium : in quantum enim in hoc sacramento repraesentatur

passio Christi, qua Christus obtulit se hostiam Deo, ii dicitur Ephra. V, habet rationem sacrificii in quantum vero in hoc sacramento traditur invisibilis gratia sub visibili specta labet

376쪽

rationem faciamenti. Sic ergo hoc sacramentum sumenit quidem prodest et per inoslum sacramenti et per modum :risset . ni pro omnibus sumentibus offertur dicitur ei in ean0ne missae it uotquot ex hac altaris participati Sacrosanctum Filii tui corpus et sanguinem sumpserimus, os benedictionempli sui et gratia repleamur. Sed aliis qui isumn ut prodest per modum sacrificii, in quantum pro sale0IV, sisertur uade et in ea non missae dicitur Memebamine famulorum sum ut frumque tuarum, pro quibus ollari vita vel qui tibi osserunt hoc sacrificium laudis, pro

imite uinibus, pro re deruptione animarum suarum pro isabilis et incolumit: lis suae. utrumque modum d

elenili Dominus expressit, dicens Matth. XXVI e LuXX Qui pro vobis Milicet sumentibυm et pro mu sei licet Gliis essu nitetur in remissionem peccatorum. Bhil primum et g dieendum, quod hoc sacramentum aliis habet, quos est sacrisidium : et ideo non est similis ratAd secundum licendum, quod sicut passio Christi prodqui lem innibus quis uim ad sufficientiam, et ad remisstim culpae, et adepti meni gratiae et gloriae, sed effectum ibabet is is in illis qui passiimi Christi conjunguntur per sidet halitaterna ita et h0 sacrificium, quod est memoriale t mini eae passionis, n0n habet effectum nisi iii illis qui ei junguntur huic sacramento per fidem e charitatem. Unde Augii si in iis digit ad Renntum Quis offerat corpus Cbrnisi r bis qui sunt me imbra Christi. , Unde et in caniani SSa 0 oratur pro his qui sunt extra Ecclesiam illis ianprodest plus vel minu se eundum modum devotionis eortit , Ad tertium dicendunt quod sumptio pertinet ad rationii sacramenti sed blatio perlines ad rationem sacrificii. Et is ex hoc qu0d aliquis sumit orpus Christi vel etiam pluri, non aecrescit aliis aliqli 0d uvamentum. Similiter etiam ex quoi sacerdos plures i0stias consecrat inuna missa, non m tiplim tu essectus hi j iis sacramenti, quia non est nisi una salta letum nihil enim plus est virtutis in mullis hostiis c

FNT itis qua in in iura cum sub omnibus et sub una non

lii Si totus Christus. Unde nec si aliquis simul in una naim una hostias consecratas Sumai participabit majorem eg

377쪽

um sacramenti. In pluribus vero missis multiplicatur sacrifieii blatio. Et ideo thultiplicatur effectus sacrificii ei sacramenti.

ARTICULUS VIII.

Utrum per venisse peccatum impediatur metus Avius

sacrumenti.

Ad octavum sic proceditur. Videtur quod per veniale e atum n0 impediatur effectus hujus sacramenti. Dicit v. ustinus super illud Dan. VI Patres vestri manducave-unt manna, etc. tract. 26 in Dan. si Panem caelestem piritualiter manducate, innocentiam ad altare apportate, eccata, etsi sunt quotidiana, non sint mortifera n ex quo latet, quod venialia peccata, quae quotidiana dicuntur, spiriualem manducationem non impediunt. Sed spiritualiter man lucantes effectum hujus sacramenii percipiunt. Ergo peccata renialia non impediunt effectum hujus sacramenti. 2. raeterea, hoc sacramentum non est minoris virtutis Iuam baptismus. Sed effectum baptismi, sicut supra die uim si inu. 69, art. ), impedit sola fictio; ad quam n0 perlibaent peccata venialia, quia sicut Sapient. I, dicitur Spi- itus sanctus disciplinae refugiet ficium n qui amen per pec-zata venialia non sugatur. Ergo neque effectum hujus saera nenti impediunt peccata venialia. 3. Praeterea, nihil qu0 removetur per actionem alicujus pausae potes impedire ejus effectum. Sed peccata venialia tolluntur per hoc sacramentum. Ergo non impediunt ejus essee

Sed conira est, quod Damascenus diei in IV De de orthod. Ignis ejus quod in nobis est desiderii assumens eam quae ex arb0ne, id est, eae hoc sacramento ignitionem. combura nostra peccata, et illuminet corda nostra, ut parti ei- patione divini ignis igniamur et delfieemur. v Sed ignis nostri desiderii vel amoris impeditur per peccata venialia, quaeram-pediunt fervorem charitatis, ut in secunda parte habitum est I, II, qu 81 art. 4 et I qu. 24 , art. θ). Erg peetata venialia impediues este tum hujus sacramenti.

378쪽

CONcLESIO. duanquam venialia peccata praeterathim sacramenti minam impediant , actu tamen exere sua ex parte ellectum illiam impedire. Responde dicendum, quod peccata venialia dupliciti possunt: uno m0do, prout Sunt praeterita, slio ut 0, sunt steti exercita iritu quidem mod0, peccata vesia modo impediunt effectum liujus sacramenti potest est ingere , quod aliqui post multa peetatis venialia eo devot accedat ad lio sacra inenluim, et plenarie bubsilienti consequatur esseclum. Secundo autem m0 10, venialia non ex toto impedimu liiij a sacrametati e sed in parte. Dietiani est enitu , I effectus ii vj inenti non solum est adepti trabis ualis gratia vel et sed etiam quaed ita aetnalis reseclio Epiritualis diale editi quidem impeditur, si aliquis acged: it ad sine aerati per est ala verutilia mente distractus 0 autem augmentum habitualis gratiae vel hari uitis. Ad primum ergo dicendum , qui)d ille qui cum a ciupeceali ad me saeramentum accedit, hii bitualiter quid ducat spiritualiter, sed n0n actualiter : et ideo haemetum huju sacramenti per stipit; non autem actust Ad gestividum dicendum, quod baptismus n0 ita ad elualem esseclum , id est, servorem charitalis sineramentum ratam baptiginus est spiritualis rege uenquam acquiritur prima persecti0, quae est habitus elis alitem sacratae lum est spiritualis manducat habet actualem delectationem.

Ad tertium dicendum, quhil illa ali procedit de ipsa steritis, qua per hoc sacramentum lolluntur.

379쪽

Jeinde considerandum est de usu sive sumptione hujus ga- mentici 10 et quidem in communi 2 quomodo Chrisius

usus hoc Sacramento.

Circa primum quaeruntur duodecim: 1s Virum sint duo modinducandibo sacramentum, scilicet sacramentaliter et spiri-iliter 2 Utrum soli homini conveniat manducare spiritu Z hoc sacramentum. 3 Uirum solius hominis usii sit mancare sacramentaliter. 4 Utrum peccator manducan sacra-'ntuliter peccet. 5 De quantitate hujus peccati. 6 Uirum ecat0raecedens ad hoc sacramentum sit repellendus. 7 Utrtimcturna pollutio impediat hominem k sumptione hujus sa- amenti. 8 Utrum sit solum k jejunis sumendum. 9 Utrum exbibendum non habentibus usum rationis. 10 Uirum sita olidi sumendum. 11 Utrum liceat omnino abstinere. t Utrum liceat percipere corpus sine sanguine.

1RTICULUS I.

Utrum distinoui debeant duo modi manducandi corptis christi.

Ad primum sic proceditur. Videtur quod non debeaut distin, ni duo modi manducandi corpus Christi, scilicet sacramenta iter et spiritualiter Sicut enim baptismus est spiritualis rege ieratio secundum illud Dan. III u Nisi quis renatus fueriti aqua et Spiritu sancto, etc.); ita etiam hoc sacramentum a spiritualis cibus. Unde Dominus de hoc sacramento lo-luens, dicit Ioan . . I u Verba quae eg locutus sum vobis, uepiritus et vita sunt is Sed circa baptismum non distingui ιurid plex modus sumendi, scilice sacramentalis ei spiritualis. Ergo aeque circa hoc sacramentum debet haec distinctio adhiberi.

380쪽

374 pos HI, hU EST. LXXX, ART. I. 2. Praeterea, ea quorum unum est propter alterum

debent ab invicem dividi, quia unum ab alio speciem tiSed sacramentalis manducatio ordinatur ad spiritualem, ad finem. Non ergo debet sacramentalis manducatio o piritualem dividi. 3. Praeterea, e qu0rum unum potest esse sine altero, debeni contra se dividi. Sed videtur quod nullus possit tueare spiritualiter, nisi etiam sacramentaliter mandi alioquin antiqui aires hoc sacramentum spiritualiter micassent. Frustra etiam esset sacramentalis manducatio, sed spiritualis esse posset. Non igitur convenienter distins circa hoc sacramentum duplex manducatio, scilicet sinentalis et spiritualis.

Sed contra est, qudd super illud I. Cor. XI, si uuli lueat et bibit indignh, et: n dicit Glossa is uos dii

esse modos manducandi, unum sacramentalem et aliure ritualem n CONCLUsio. - Duo sunt manducandi sacramenium ialter sacramentalis per quem solium participatur sacramelester spiritualis, per quem suscipitur effectus sacra quo homo spiritualiter Christo conjungitur. Respondeo dicendum, quod in sumptione hujus sacra duo sunt consideranda, scilice ipsum sacramentum et et ipsius, de quorum utroque jam supis dictum est quarti et 8). Persectus igitur modus sumendi hoc isneatum est quando aliquis ita hoc sacramentum susiluod percipit ejus effectum. Contingit autem quandoque, supra dictum est qu. Is ari. 1 , quod aliquis impedpercipiendo effectu hujus sacramenti et talis sumptio sacramenti est imperfecta Sicut igitur perfectum conirperfectum dividitur ita sacramentalis manducatio, per sumitur solum sacramentum sine effectu ipsius, dividitur e ppiritualem manducationem, per quam quis percipi est hujus sacramenti, quo spiritualiter homo Christo conius per idem et haritalem. 1d primum ergo dicendum, quod etiam circa baptismi alia hujusmodi saeramenta similis distinctio adhibetur quidam suseipiunt tintlim sacramentum, quidam vero i

SEARCH

MENU NAVIGATION