Summa theologica

발행: 1859년

분량: 926페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

Sed eontra est, quod idem Christus qui erat in raee, uisso in sacramento sed in erues moriebatur. Ergo et in

sacramento ongervato moreretur.

Concinsio. - cum idem Christus qui erat in erum, in saerameui etiam suisset, si hoc sacramentum tempore mortis ejus servatum fuisset, consequens es Christum etiam in sacramento morinum fuisse. in Respondeo dicendum, qubd corpus Christi idem in substantia est in hoc sacramento, et in propria specie, sed non eodem modo. Nam in propria specie contingi circumstantia corpora per proprias dimensiones, non autem prout es in hoc sacramento, ut suprὲ dictum est qu. 7 4ri et 6 . Et ideo quidquid pertinet ad Christum secundum quod in se est, potest attribui ei et in propria specie, et in sacramenis exig-tenti, sicut vivere, mori, dolere, animatum vel inanimatum esse, et einera hujusmodi uuaeeumque vero conveniunt ei pere Parationem ad corpora extrinseca , possunt ei attribui in propria specie existenti, non autem prout est in sacramento, sicut irrideri conspui, erucifigi flagellari, et caetera hujusmodi Unde et quidam metric dixerunt:

Pixide servato poteris sociare dolorem Innatum; sed non illatus convenit illi.

Ad primum ergo dicendum, ube sicut dierum est, passio

conveni corpori passo per comparationem ad agens extrinsecum. Et ideo Christus, secundit qubd est sub hoc aeramento, pati non potest, potest tamen mori. Ad secundum dicendum, quod sicut supra dictum est qu. 76, art. 2ὶ sub specie panis est corpus Christi ex vi consecrationis, sanguis autem sub specie vini. Sed nuuc quidein, quando realiter sanguis Christi non est separatus ab ejus corpore, ex reali concomitantia et sanguis Christi est sub speeie panis simul cum corpore, e corpus sub specie vini simul cum sanguine. Sed si tempore passionis Christi, quando realiter sanguis fuit separatus a corpore Christi, fuisset hoc sacramentum consecratum, sub specie panis fuisse solum corpus, e sub specie vini suisset solum sanguis.

Ad tertium dicendum, quod sicut supra dictum est D. 76,

422쪽

arti 1 ad 1 , anima Christi est in hoc saeramento ex reali concomitantia, quia non est sine corpore, non autem ex consecrationis. Et ideo, si iunc suisset hoc sacran tam eo servatum vel peractum, quando anima erat Deorpore realiis separata, non suisse anima Christi sub hoc sacramento, nos propter defectum virtutis verborum, sed propter aliam dispinsitionem rei.

Deinde considerandum est de ministro hujus sacramenti. Et circa hoc quaeruntur decem os Virum consecrare hoe sacramentum si proprium sacerdotis 2 Uuuin plures dicerdotes simul possint eamdem hostiam consecrare a strum dispensatio hujus sacramenti pertineat ad solum sacerdotem. 4' Utrum liceat sacerdoti consecrant , communione abstinere. 5 Uirtim sacerdos peccator p0ssi conficere hoc saeramentum 6 Utrum missa mali sacerdotis minus valeat quissiboni. 7 Utrum haeretici, schismatici vel excommunicati possint conficere hoc sacramentum. 8'Utrum degradati. 'diriimpreeen a talibus communionem recipientes. 10' Utrum gerat sacerdoι omnino a celebratione abstinere.

ARTICULUS I.

Utrum consecratis hujus sacramenti sit propria sacerdoti

Ad primum sic proceditur l). Videtur quod emaeerat, hujus sacramenti non si propria sacerdotis. Dictum es estissisupra qu. 78 art. εὶ, qud hoc sacramentum eon remistit me his etiam IV, Sent. dist. 13 qu. 1, ari. 1, quaeviiuno 1 et dist. 17 qu. 3, art. 3, quaestiunt l, in eo sti dist. 24, qu a, art. 1, quaestiunt. 2, et art. 3.

423쪽

BE INIsTE EU1us AcRAEENTI. 4l inute Verborum, quae sunt forma hujus saeramenti. Sed illa erba non mutantur, sive dieantur a sacerdote, sive a quo-umque alio. Ergo videtur quod non solus sacerdos, sed etiam uilibet alius possit hoc sacramentum consecrare. 2. Praeterea, sacerdos hoc sacramentum conficit in persona .hristi. Sed laicus sanctus est unitus Christo per charitatem. ἰrgo videtur quod etiam laicus possit hoc sacramentum constere unde et Chrysostomus dicit super Matth. l , Fbd

omnis sanctus est sacerdos.

3. Praeterea, sicut baptismus ordinatur ad hominum salu-em, ita et hoc sacramentum, sicut ex suprὲ dictis patet F. Is ut i). Sed etiam laicus potest baptizare, ut supra lictum est qu. 67 ari. 3). Non ergo est proprium saee lolis conficere hoc sacramentum. 4. Praeterea, hoc saeramentum perficitur in consecratione materiae. Sed alias materias consecrare, scilicet chrisma et θleum sanctum, et oleum benedictum, pertinet ad solum episeopum; quarum tamen consecratio non est tantae dignitatis, sicut consecratio eucharistiae, in qua est totus Christus. Ergo Mu es proprium sacerdotis, sed solius episcopi hoc aer

mentum conficere.

Sed contra est, quod Isidorus dicit in quadam epistola, et habetur in meret. disi. 25: Ad presbyterum peritne sacramentum corporis ei sanguinis Domini in aliari Dei conficere. n CONCLUsIo. - Cii eucharistiae sacramentum non nisi in persona Christi conficiatur, sacerdotum, quibus haec potestasO0ncessa est, proprium munus est illud conficere.ὶ Respondeo dicendum, quod sicut supra dictum si qu. 78, ut 1 et ε), hoc sacramentum est iantae dignitatis, quod non e0nficitur nisi in persona Christi Quicumque autem aliquid agi in persona Ilerius, portet hoc fieri per potestatem abii Vel sub nomine chrysostomi auctor operis imperseeti,

424쪽

illo concessam. Sicut autem baptigato conceditur a christo ph testas sumendi hoc sacramentum, ita sacerdoti, tim ordinatur eonfertur potestas hoc sacramentum consecrandi in persori Christi per hoc enim ponitur in gradu eorum quibus dietua est a Domino Hoc facile in meam commemorationem. Et ideo dieendum est quod proprium est saeerdotum confiter

hoc sacramentum.

Ad primum ergo dicendum, Fbd virtus sacramentalis it pluribus consistit, et non in uno tantum sicut virtus haptismeonsistit in ipsis verbis et in aqua. Unde et virtus eonsecrata*ι non solum consistit in ipsis verbis, sed etiam in potestate sacerdoti tradita in sua consecratione et ordinatione, cum ei dicitur ab episcopo Accipe potestatem offerendi in Melesia sacrificium, tam pro vivis quam pro mortuis; o nam et virius instrumentalis in pluribus instrumentis consistit, per quae api principale agens. Ad seeundum idendum, quod laicus justus umius est Christo unione spirituali per fidem et eharitatem, non alem per sacramentalem potestatem. Et ideo habet spiritati sacerdotium ad offerendum spiritualas hostias, de quibus dieitur in Psalm Sacrificium Deo spiritus contribulatus; si Rom. Xu s Exhibeatis corpora vestra hostiam viventem; unde et I Petr. u dicitur Sacerdotium sanctum Ogme spirituales hostias. BAd tertium dicendum, qud perceptio hujus sacramenti moes laniae necessitatis leut perceptio baptismi, ut ex inpridictis patet qu. 73, ari. 3, et qu. 80, ari. 11 ad . iideis.1iehi in necessitatis artieulo laicus possit baptizare, non tamepotes hoc sacramentum conficere. Ad quartum dicendum, qud episeopus aecipit potestateat ut agat in persona Christi super corpus ejus mTsticum, id est super Ecclesiam quam quidem potesialem non aecipit neet do in sua consecratione, lices possit eam habere ex episωρ commissione. Et ideo ea quae non pertinent ad dispositidaeaeorporis 3stici, non reservantur episcopo, sicut consecrauit hujus sacramenιi. Ad episcopum vero perιive tradere solum populo, sed etiam Mordotibus ea ex quibus potarat

propriis officiis uti. Et quia benedictio chrismitis, et olei

425쪽

MNIMII Edam AcaA-rr. 4lsuaesi, et olei infirmorum, ei aliorum quae eongeerantur puta aliaris, ecclesiae, vestium et vasorum), praestat quamdam ido-lleluiam ad sacramenta perficienda quae pertinent ad metum sacerdotum, ideo ales consecrationes episcopo reservantur, aquam principi totius ecclesiastici ordinis.

ARTICULUS II.

Utrum plures aere tes ossint unam e eamdem hostiam

eonsecrare.

Ad secundum sic proceditur l). Videtur quod plures face loles non possint unam et eamdem hostiam consecrare Dictum si enim supra qu. 67 an 6), quod plures non possint simulinum baptigare. Sed non minor vis est saeerdotis consecrantis eam hominis baptigantis. Ergo etiam non possunt simul

lures unam hostiam eonsecrare.

2. Praeterea, quod potest fieri per unum, superstu fit pertullos In sacramentis autem nihil debet esse superfluum. Cumrgo unus umeta ad consecrandum, videtur quod plures non ossint unam hostiam consecrare. 3. raeterea, sicui dicit Augustinus super Dan. Tract. fl), hoc sacramentum est, sacramentum unitatis QSed γntrarium unitati esse videtur multitudo. Ergo non videtur nueniens esse huic sacramento, qud plures sacerdotesimdem hostiam eonseerent. Sed contra est, quod secundum eonsuetudinem quarumdamaelesiarum, sacerdotes, cum de novo ordinantur, concelebrant iscopo ordinanii. CONCLUsIo. - ossunt plures sacerdotes simul eamdem Jstiam consecrare, dummodo simul eadem verba proferant.)Respondeo dicendum, ubd sicut dictum est art face s, cum ordinatur, constituitur in gradu eorum quia Domino Teperunt potestatem consecrandi in caelia. Et ideo, secundiim msuetudinem quarumdam Mesesiarum, sicut apostoli christoli De his etiam IV, Sent. dist is, qu et 2 quaes

426쪽

Menanti eon enaverunt, ita novi ordinati episeopo ordinani concelebrant. Nec propter Me iteratur consecratio super eassi dem hostiam, quia, sicut Innocentius II dicit, si omnisse intentio debet terri ad idem instans consecrationis. Ad primum ergo dicendum, qud Christus non legito: simul baptigasse cum apostolis, quando injunxit eis saeuis: bapurandi. Et ideo non es similis ratio. Ad secundum dicendum, quod si quilibet sacerdotum opem retur in virtute propria, superstuerent alii celebrantes, ast sufficienter celebrante. Sed quia sacerdos non onMera diu in persona Christi, multi autem sunt unum in Christo, deqnon refert utrum per unum aut per multos hoe saeummissi consecretur, nisi quod oportet ritum Ecclesiae servari. Ad tertium dicendum, quod eucharistia si saeramelli unitalis ecclesiasticae, quae attenditur secundum De Fumuli sunt unum in Christo.

ARTICULUS III.

Utrum dispensatio histis sacramenti pertinea solum u

Ad tertium sic proceditur 1). Videtur quod non pendeat solum ad sace dotem dispensatio hujus sacramenu. Manli enim Christi non minus pertinet ad hoc sacramentium νιφcorpus. Sed sanguis Christi dispensatur per diaeonae uadet; B. Laurentius dixi B. Sixto Experire uirum idoneam Si nistrum elegeris, cui commisisti dominici sanguinis diueau tionem v Ergo, et pari ratione, dispensatio corporis chmunon pertinet ad solos sacerdotes. l. Praeterea, sacerdotes constituuntur ministri saerataeas rum. Sed hoc saeramenium perficitur in consecratione mi riae, non in usu, ad quem pertinet dispensatio Ergo videtuquod non pertineat ad sacerdotem corpus Domini dispensare 3. Praeterea, Dio sius dicit a lib. Eeries hieraria. Filii si Be his etiam IV, Mnι. dist. ii, qu a, art i, q-3 tiune. 1 ad 3; et dist. 13 qu. 1, art. 3,3 -stiuae. 1 et i,

427쪽

hae meramentum habet perlaetivam virtutem, sicut et inrisaea. Sed sigave ehrismate baptigatos o pertinet ad sacerdotem, sed ad episcopum. Ergo etia dispensare hoc sacramentum perlinei ad episeopum, non ad sacerdotem. Sed contra est, quod dicitur De consecrat. diu 2 a Pe venit ad notitiam nostram, quod quidam presbrieri laico aut seminae corpus Domini tradunt, ad delerendum infirmis. Igitur interdicit synodus, ne talis praesumptio ulterius fiat, sed preMbrier per semetipsum infirmos ommunicei ).ns Comissio. - Cum sacerdotes in Christi persona perficiant saeramentum, et medii sint inter Deum et populum, ad eos maxim tanti sacramenti dispensatio pertinet.)Respondeo dicendum, quod ad sacerdotem pertinet dispensatio corporis Christi, propter tria : rimo quidem, quia, sicut dictum est Cari. 1), ipse consecrat in persona Christi. Ipse autem Christus sicut consecravit corpus uum in caena, ita et aliis sumendum dedit. Unde, sicut ad sacerdotem e tinei consecratio corporis Christi, ita ad eum perlincidispensatio Secundb, quia sacerdos constituitur medius inter Deum ei populum unde , sicut ad eum pertinet dona populi Deo 0fferre, ita ad eum pertinet dona sanctificata divinitus popula tradere Tertio, quia in reverentiam hujus sacramenti,4 nullare contingitur nisi consecrata. Unde et corporale et calix tonseerantur, et similiter manus sacerdotis, ad iungendum hoc sacramentum unde nulli alii tangere licet, nisi in necessitate, ut, si caderet tu terram, vel in aliquo alio necessitatis

eam.

Ad primum ergo dicendum, ubd diaconus, quasi propinquus ordini sacerdotali, aliquid participat de ejus Mileto, ut sciliret dispenset sanguinem, non autem corpus, nisi in ne-eessitate, jubente episcopo vel presbytero : Primbinnidem, quia sanguis Chrisii continetur in vase; unde non oportet quod tangatura dispensante, ieu tangitur corpus Christi. Secundd,

i Ex eap. 2 concilii Rhemensis prienotatur, ubi plenius id habetur quibusdam interlectis, indeque concluditur quod ει altior eooriι, gradas oti perieuis subjaesbia mearis , ut cap. Perveni videre est. 12.

428쪽

quia sanguis designat redemptionem , christo in populanderivatam unde ei sanguini admiscetur aqua, quae signisci populum. Et quia diaconi sun inter sacerdotem et populam, magis convenit diaconis dispeusatio sanguinis quam dispem satio corporis. Ad secundu dicendum, quod ejusdem est ho sacrameatum dispensare et consecrare, ratione jam dicta. Ad tertium dicendum, quod sicut diaconus in aliquo pari cipat illuminativam virtutem sacerdotis, inquantum dispensa sanguinem, ita sacerdos participa persectivam dispensatidaea episcopi, in quantum dispensat hoc sacramentum, quo perficitur homo secundum se, per comparationem ad chrisiura Aliae autem persectiones quibus homo perficitur per comparationem ad alios, epi copo reservantur.

ARTICULUS IV.

Ad quartum sic proceditur l). Videtur quod sacerdos o

secrans non teneatur sumere hoc sacramentum. In aliis estissiconsectationibus, ille qui consecra materiam, non utitur ea, sim episcopus consecraus chrisma, non linitur eodem sol hoc sacramentum consisti in consecratione materiae. Ergo sacerdos perficiens hoc sacramentum, non necesse habe usi

eodem, sed potest Iicit a sumptione ejus abstinere. 2. Praeterea, in aliis sacramentis minister non praebe M eramentum sibi ipsi nullus enim baptigare potest seipsula, ut supra dictum est qu. 66 art. 4 ad 4ὶ Sed sicut baptisae ordinat dispensatur, ita et hoc sacramentum. Ergo Meetiae perseiens hoc sacramentum, non debet ipsum sumere a seipae. 3. Praeterea, contingi quandoque quod miraculose osso Christi in altari apparet sub specie carnis, et sanguis sub specie sanguinis; quae non sunt apta cibo et potui. Unde sicut sussa 1 Bo his etiam supra, qu. 80 art. 12 et IV, Sini.,

dist. 12 qu. 3, ari a quaestiunt a.

429쪽

dietum est P. IS ari. S), propter hoc sub alia specie ir

dantur, ue sint horrori gumentibus. Ergo sacerdos consecrans non semper tenetur sumere hoc sacramentum.

Sed eontra est, quod in Concilio Toleiano legitur, et habetur De e-secrat. dist. 2, cap. Relatum a Modis omnibus ienendum est, ut quotiescumque sacrificans corpus et sanguinem Domitii nostri Iesu Christi in aliari immolat, toties pereeptionis corporis ei sanguinis Christi participem se prae

offerat et populo dispenset, saeramentum hoc sumere debet. Respondeo dicendum, quod sicut suprk dictum est qu. Is, an Set eucharistia non solum est sacramentum, sed etiam Merilleium duicumque autem sacrificium offert, debet sacrifiei fieri partirem, quia exterius sacrificium quod offertur, signum est interioris sacrificii, quo quis seipsum offer Deo, ni Angustinus dicit, X. De Civit. Dei cap. 53. Unde per hoc quod participat sacrifieio, ostendit ad se sacrificium interius pertinere. Similiter etiam per hoc quod sacrificium populo di pensat, ostendit se esse dispensatorem divinorunt, quorum ipse prim debet esse partieeps, sicut Dionrsius dicit in lib. Deles hierarch. ideo ipse ante sumere debet, quam populo dispenset. Unde et in praedicto capite legitur is Quale est sacrificium, cui nee ipse saerifieans particeps esse dignoscitur aper hoc autem fit particeps qubd de sacrifiei sumit, secundiim illud Apostoli I. cirria a Nonne qui edunt hostias, a lieipes sunt altaris QEt ideo necesse est quod sacerdos, qu

siescumque eonsecrat, sumat integr hoc saeramentum. Ad primum ergo dicendum, quod eonsectatio chrismatis, vel cujuscumque alterius materiae, non est sacrifieium, sicut eonsecratio eucharistiae. Et ideo non est similis ratio. Ad secundum dicendum, quod saeramenium baptismi perficitur in ipso usu materiae; et ideo nullus potest baptizare selinstim, quia in sacramento non potest esse idem agens et patiens. Unde nec tu hoc sacramento sacerdos consecrat seipsum, sed panem et vinum; in qua consecratione perficitur aer ii Ex conellio Toletano XII, an b.

430쪽

mentiam. Usus autem sacramen est consequenter in labras ad hoc saeramentum. Et ideo non est simile. Ad tertium dicendum, quod si miraeulos eorpus christi in altari sub specia camis apparet, aut sanguis sub specie -- guinis, non es samendum. Dicit enim Hieronymus super

Levit. 1 Dule hac quidem hostia, quae in Christi e ma- moratione mirabiliter fit, edere licet; de illa vero quam cum

in ara meis obtulit, secundam e nulli edere rei a laepropterire sacerdos transgressor edicitur, quia ea quae miraculos fiunt, legibus non subdantur consulendum tamen esset sacerdoti, qud iterato orpus et sanguinem Domini eoas craret et sumeret.

1RTICULUS V.

Ad quintum sic proceditur 2ὶ Iidetur qubd malus saeerdos minaristiam eonsecrare non possit. Diei enim ieronaeas 3uper Sophon. - Meerdotes qui eueharistiae servivat, ei

sanguinem Domini populis dividunt, impi agunt in terra

christi, putantes eucbaristiam precantis facere verba, maritam, et necessarium esse tantiliae solemnem orationem, et Masacerdotis merita de quibus dicitur Levit. XXI : Meredes in quaeumque luerit macula, non readat offerre oblatiores Domino. . Sed sacerdos peccator, cum sit maeulogus, et vitam hilai nee merita huic convenientia sacramento Edosacerdos pereator non potest consecrare eucharistiam.

2. Praeterea Damascenus dicit in IV. lib. cap. 14ὶ v. panis et vinum, per adventum sancti Spiritus, supernarualiter transit in corpus et sanguinem Domini. Sed Gelasias a siaut habetur in meret. I, qu 1, e . Saerosancta, dieii: Quomodo ad divini mrsterii consecrationem ecclesiis spirita

SEARCH

MENU NAVIGATION