Summa theologica

발행: 1859년

분량: 926페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

missam concubinarii saeerdotis. Sed hoc intelligendiva sat denotorio, vel per sententiam quae sertur in convictum, vel per confessionem in jure dictam, vel per evidentiam lacu, quando non potest peccatum aliqua tergiversatione celari.

ARTICULUS X.

Utrum liceas sacerdoti omnino a consecratione eucharistiae abstinere.

Ad decimum sic proceditur lin. Videtur quod liceat sacerdoti

omnino a consecratione eucharistia abstinere Sicut enim ad ossicium sacerdotis pertinet eucharistiam consecrare, ita etiam baptigare, et in aliis sacramentis ministrare. Sed sacerdos non tenetur ministrare in aliis sacramentis, nisi propter curam animarum susceptam. Ergo videtur quod nec etiam teneatur eucharistiam consecrare, si curam non habeat animarum. 2. Praeterea, nullus tenetur sacere quod sibi non licet alioquin esse perplexus. Sed sacerdoti peccatori vel etiam excommunicato non licet eueharistiam consecrare, ut supra dictum est sart. 7). Ergo videtur quod tales non teneantur ad celabrandum, et ita nec alii alioqui ex sua culpa commod-

reportarent.

3. Praeterea, dignitas sacerdotalis non perditur per subsequentem infirmitatem dicit enim Gelasius Papa et habetur in meret. diSt. 55 u Praecepta canonica, sicut non patiuntur venire ad sacerdotium debiles corpore, ita si quis tu eo fuerit constitutus, ae tunc luerit sauciatus, amittere non potest quod tempore suae sinceritatis accepit. Contingit autem quandoque quod ordinati tu sacerdotes, incurrunt aliquos desectus, ex quibus a celebratione impediuntur; sicut est lepra, vel morbus caducus, vel aliquid hujusmodi. Non ergo videtur quod saeerdotes ad celebrandum teneantur. Sed contra est, quod Ambrosius dicit tu quadam oraιi0ns u Grave est quod ad mensam tuam mundo corde et manibus 1 De bis etiam IV Ἀ-ι. dist. 12 qu. 3, art. 2,

442쪽

innocentibus non venimus; sed gravius est, si dum precata meluimus, etiam sacrificium non reddamus n CONCLUsio. - Cum quivis concessa sibi gratia opportuno tempore uti debeat, non licet sacerdoti, etsi curam nosi habeat animarum, omnino a c0nsecratione abstinere; sed salteae diebus sesilvis, quibus maxim Christi fideles communicare consueverunt, celebrare tenetur )Respondeo dicendum, qubd quidam dixerunt quod sacerdos potest omnino a consecratione licit abstinere, nisi teneatur ex cura sibi commissa celebrare, et populo sacramenta praebere. Sed hoc irrationabiliter dicitur, quia unusquisque tenetur ii gratia sibi data, cum uerit opportunum, secundum illud II ad Cor. VI Exhortamur ne in vacuum gratiam Dei inebpialis sipportunitas autem sacrificium offerendi non solum altenditur per comparationem ad fideles Christi, quibus oportet sacramenta ministrari, sed principaliter per comparationem ad Deum, cui consecratione hujus sacramenti sacrificium offertur Unde sacerdoti, etiamsi non habeat curam animarum, inlicet omnino a celebratione cessare; sed saltem videtur quΜeelebrare teneatur in praecipuis estis, et maximh in illis diebus in quibus fideles communicare consueverunt. Et hinc si quod II. Machab. IV contra quosdam sacerdotes dicitur, ΘΜ si jam non circa altaris officia dediti erant, contempto templo et sacrificiis neglectis. Ad primum ergo dicendum. luod alia sacramenta perficiunior in usu delium; et ideo in illis ministrare non tenetur abi ille qui super fideles suscipit curam. Sed hoc sacramenissipyerficitur in consecratione eucharistiae, in qua sacrificium ye offertur, ad quod sacerdos obligatur Deo, ex ordine jam sui

Ad secundum dicendum, quod sacerdos peccator, si et sententiam Ecclesiae sit executione ordinis privatus, Vel si pliciter, vel ad tempus, redditus est impotens ad saerifieissm0sserendum; et ideo obligatio tollitur hoc autem eedii et is detrimentum spiritualis tuetus, magis qui in emolumelliata Si vero non sit privatus potestate celebrandi, non sol ityi obligRtio nec tamen perplexus est, quia p0test de meos paenitere, et celebrare.

443쪽

1 lanium dicendum , quod debilitas vel aegritudo superveniens ordini sacerdotali ordinem non tollit executionem tamen ordinis impedit quantum ad consecrati0nem eucharistiae quandoque quidem propter impossibilitatem executionis, sicut si privetur oculis, aut digitis, aut usu linguae; quandoque autem propter periculum, sicut patet de eo qui patitur morbum caducum, vel etiam quameumque alienationem mentis; quandoque propter abominationem, sicut patet de leproso, qui non debet publice celebrare potest tamen missam dicere occulth, nisi lepra adeo invaluerit, quod per corrosionem membrorum eum ad hoc reddiderii imp0lentem.

Deinde considerandum est de ritu hujus sacramenti. Et circa hoc quaeruntur sex is Utrum in celebratione hujus aersterii Christus immoletur. 2 De tempore celebrationis 3 De loco et aliis quae pertinent ad apparatum hujus celebrationis.. De his quae in celebratione hujus 3sterii dicuntur. 5 De his quae circa celebrationem hujus mTsterii fiunt. ' De deleolibus qui ire celebrationem hujus sacramenti occurrunt.

Utrum in hoc sacramento Christus immoletur.

Ad primum sic proceditur l). Videtur quod in celebratione hujus sacramenti Christus non immoletur. Dicitur enim Hebr., x, qud umbrisius una oblatione consummavit in sempiternum sanctificatos. Sed illa oblatio fuit ejus immolatio Christus ergo non immolatur in celebratione hujus sacramenti. si Be his etiam intra art. 2, incorp., et ad 1 et 2.

444쪽

2. Praeterea, immolatio Christi lacia est in cruce, in qua tradidit semetipsum oblationem et hostiam Deo in odorem suavitatis, ut dicitur Ephes. V. Sed in elebatione hinas mysterii Christust non crucifigitur. Ergo nec immolatur. 3. Praeterea, sicut Augustinus diei in IV. lib. De Trinit. eap. ), u in immolatione Christi idem est sacerdos et ho ua. Sed in celebratione hujus sacramenti non est idem sacerdos et hostia. Ergo elebratio hujus sacramenti non est Christi immolatio. Sed contra est, quod Augustinus diei in lib. Sentent. Prosperi Semel immolatus est in semetipso Christus , et lamen quotidie immolatur in sacramento. D CoNcLUsIO. -- Tum quia hujus sacramenti celebratio, imago quaedam est passionis Christi, tum etiam quia per hoc sacramentum participes efficimur fructus Dominicae passionis

convenienter dicitur Christi immolatio. Respondeo dicendum, ub duplici ratione celebratio hujns sacramenti dicitur immolatio Christi Prim,quidem, quia sicili dicit Augustinus ad Simplicianum lib. I, qu. 3), a solesti

imagines earum rerum nominibus appellari, quarum imagines sunt; sicut cum intuentes tabulam aut parietem pictum, dicimus cille Cicero est, et ille Salustius. n Celebratio autea hujus sacramenti, sicut supra dictum est qn. Is art. 1 et ), imago quaedam est repra sentativa passionis Christi, nae si vera ejus immolatiora et ideo celebratio hujus sacramentita, citur Christi immolati , unde Ambrosius dicit super Epist iam ad Hebr. In Christo semel oblata est hostia, ad salutem sempiternam polens quid ergo nos nonne per singulae dies offerimus Sed ad rec0rdationem mortis ejus soli' modo quantum ad effectum passionis Christi; quia scillaei per hoc sacramentum participes efficimur fructus dominicae passi nis; unde in quadam Dominicali ratione secreta dieilae: Quoties hujus hostiae commemoratio celebratur, opus Bosra redemptionis exercetur. Muantum igitur ad primum modis poterat diei Christus immolari etiam in nris veteris Testamenti; unde et meat. XIII, dicitur is quorum nomista non sunt scripta in libro vitae Agni, qui occisus es ab origine mundi. Sed quaesum ad geeundum modum, proprim

445쪽

est hinc sacramento quod in ejus celebratione Christus immoletur.

Ad primum ergo dieendum, ub sicut Ambrosin ibidεindicit, a una est hostia quam scilicet Christus obtulit et

nos primus , et non multa, quia semel oblatus est Christus. autem sacrificium exemplum est illius. Siculenti quod ubique offertur, unum est corpus, et non multa corpora, ita et unum sacrificitam.

Ad secundum dicendum, quod sicut celebratio hujus sacramenti est imago repraesentativa passionis Christi, ita altare est repraesentativum crucis ipsius, in qua Christus in propria specie immolatus est. Ad tertium dicendum , quod per eamdem rationem etiam sacerdos gerit imaginem Christi, in cujus persona et virinieverba pronuntiat ad consecrandum, ut ex supta dictis pateti qu. 8'. an. 1 et 4 . Et iis quodammodo idem est sacerdos et hostia.

ARTICULUS II.

Utrum convenienter si determinatum tempus celebrationis.

Ad secundum sic proceditur. Videtur quod inconvenienter si determinatum tempus celebrationis hujus mysterii. Hoc enim sacramentum est repraesentativum Dominicae passionis, ut dicium est ari. 1ὶ Sed commemoratio Dominicae passionisii in Keclesia semel in anno dicit enim Augustinus super Halm XX Quotiescumque Pascae celebratur, numquid toties Christus occiditur Sed tamen anniversaria recordatio repraesentat quod olim factum est, et sic nos facit moveri, tanquam videamus in cruce pendentem Dominum. Ergo hoc sacramentum non debet celebrari nisi semel in anno. 2. Praeterea, passio Christi commemoratur in Ecclesia sexta seria ante Pascha, non autem in sesto natalis. Cum ergo hoc sacramentum sit eoinmemorativum Dominicae passionis, videtur inconveniens esse quod in die natali ter celebretur hoc sacramentum in Parasceve autem totaliter intermittatur. 3. Praeterea, in celebratione hujus sacramenti Ecclesia

debet imitari institutioneae christi. Sed Christus eonsecravit

446쪽

hoc sacramentum hora serotina. Ergo videtur, Q hora tali debeat hoe sacramentum celebrari. 4. Praeterea, sioni habetur De Cons. dist. I, cap. Necesse

est), Leo Papa seribi Dioscoro uexandrino Episcopo Epist. LXXXI, cap. 2ὶ, qtad in prima parte diei missas celebrare licet o Sed dies incipit a media nocte, ut supri dictum est. grgo videtur quod etiam post mediam noctem licet cele

brare.

5. Praeterea, in quadam Dominicali oratione secreta dicitur: concede nobis, Domine, quaesumus, haec requentare osteria. Sed major erit frequentia, si etiam pluribus horis inpie sacerdos celebret Ergo videtur, quod non debeat prohibensacerdos pluries celebrare in die. Sed in contrarium est consuetudo, quam servat Ecclesia secundum canonum statuta.

CONGusM. - uuia Dominicae passionis fructu quotidie indigemus, et a tertia usque ad horam nonam passus est Christus, congruit quotidie et tali hora in Ecclesia Dei solemniter celebrari.)Respondeo dicendum, quod sicut dictum est F. 9,ari. 1 , in celebratione hujus mysterii attenditur repraese latio Dominicae passionis, et participatio huctus ejus; et secundum utrumque oportui determitiare tempus apium vidi brationi hujus sacramenti. Quia enim Ductu Dominicae pam aEquotidie indigemus, propter quotidianos desectus, quotidie illΕcclesia regulariter hoc sacramentum offertur. Unde et θω minus nos petere doca, Luci, XI a Panem nostrum quoi dianum da nobis hodie is quod exponens Augustinus libro De verbis Domini, dicit u Si quotidianus est panis, eur γα annum illum sumas, quemadmodum Graeci in oriente sarere consueverunt accipe quotidie, ut quotidie tibi prosit. Hau ver Dominica passio celebrata es a tertia hora usque ad ast nam ideo regulariter in illa parie diei solemnite hoe memmeuin in celesia celebratur. Ad primum ergo dicendum, quod in sacramento Molliarpassio Christi, secundum quod ejus effectus ad fideles derivatur; sed tempore passionis recolitur passio Christi, solam

secundum hoc quω in ipso uapiis nostro fuit perlaeta stati

447쪽

quidem factum est semel quotidie autem fructum Dominicae passionis fideles percipiunt et ideo illa commemoratio sit

semel in anno haec autem quotidie, et propter ructum et propter jugem memoriam. Ad secundum dicendum, qud veniente veritate, cessat figura. Hoc autem sacramentum es figura quaedam et exemplum dominicae passionis, sicut dictum est sinu. 79 art. ad 2' et ideo in die quo ipsa passio Dominica recolitur prout realiter gesta est, non celebratur consecratio hujus sacramenti Ne tamen Ecclesia ea etiam die sit sine fructu passionis per hoc sacramentum nobis exhibito corpus Christi consecratum die praecedenti reservatur sumendum in illo die, non autem sanguis, propter periculum, et quia sanguis specialius est imago Dominicae passionis, ut supra dictum est qu. 8, ari. 3, ad 2). Nec erum est quod quidam dicunt, quod per immissionem particulae corporis Christi in vinum, convertatur vinum in sanguinem hoc enim aliter steri non potest, quam per consecrationem laciam sub debria forma verborum. In die autem Nativitatis, plures missae celebrantur propter triplicem Christi nativitatem. Quarum una est aeterna, quae quantum ad nos est occulta et ideo una missa cantatur in nocte, in cujus introitu dicitur is Dominus dixit ad me, Filius meus es tu, ego hodie genui te Alia autem est temporalis, sed spiritualis, qua scilicet Christus si oritur tanquam lucifer in cordibus nostris, n ut dicitur in II. Petr. I; et propter hoc caniatur missa in aurora, in cujus inlr0il dicitur: u Lux fulgebit hodie super nos naertia est Christi nativitas temporalis et 0rporalis, secundum quam visibilis nobis pro-eessi ex utero virginali carue indutus et ob hoc cantatur tertia missa in clara luce, in eujus introitu dicitur is Puer natus est nobis naich e converso p0ssit dici, quod nativitas aeterna secundum se est in plena luce, et ob hoc in evangeli tertiae missae fit menti de nativitate aeterna. Secundum autem nativitatem corporalem, ad litteram natus est de n0cte, in signum quod veniebat ad tenebras infirmitatis nostrae unde et in missa nocturna dicitur evangelium de corporali

Christi nativitate. Sic etiam et in aliis diebus, in quibus occur-rrunt plura Dei beneficia, vel recolenda, vel expetenda, plures

448쪽

Inigra oelebrantur in die, uti, una pro fe , et alia proci junio, vel pro mortuis. Ad tertium direndum, ub sicut dictum est superius inu. 73, art. 5s , Christus voluit ultim hoc sacramentum discipulis tradere, ut sortius eorum cordibus imprimeretur; et ideo post coenam in fine diei hoc sacramentam eonsectavit, ei discipulis Euis tradidit. A nobis tamen celebratur hora Domunicae passionis, scilicet diebus estis in tertia, quando cra-cifixus est linguis ludaeorum, ut dicitur Marci, XV, e quando Spiritus sanetus descendit super discipulos; vel diebus profestis in sexta, quando crucifixus est in manibus militum, et habein Dan. XIX vel diebus jejuniorum in nona, quando voce magna clamans emisit spiritum, ut dicitur Natth , XXVII. Potest tamen tardari, maxim qnando sunt ordines Dciendi, et praecipv in sabbaio sancio, tum propter prolix, talem officii, tum quia ordines pertinent ad diem Dominicam, ut habetur in Deci . disi. 5 , cap. Quod a patribuo. Possunt tamen missae celebrari in prima parte diei propter aliquam uecessitatem, ut dicitur De cons. dist. 1, cap. me erat, etc.

Ad quartum dicendum , ubd regulariter missa debet re Mari in die, et non in nocte, quia ipse Christus est pridiem in hoc sacramento, qui dicit Dan Me oportet operari opera ejus qui misit me, donec dies est; venit nox natio semo potest operari, quandiu in mundo sum, lux sum mundi. alia tamen, quod principium dici aecipiatur non , media nocte, nec etiam ab ortu solis, id est, quando substantia solis apparet super terram, sed quando incipit apparere aurora ivno estis quodammodo dicitur sol urius, in quantum claritas radiorassi ejus apparet; unde et Marci, XVI, dicitur, quod a multem

venerunt ad monumenium orio jam sole, eum tamen eae rint cum adhuc tenebrae esseni ad monumentum, ut dieini Ioun. XX, sic enim hanc contrarietatem misit Angassistas

in libro De Consensu Evang. cap. 24). Specialiter umes in nocte natalis Domini missa celebratur, propter hoc quo Dominus in nocte natus est, ut dicitur De Gnaeerat. disi. , cap. Octe, etc. t similiter etiam a sabbato saneio ista nociis principium, propter hoc Wod Dominus mei surrerit,

449쪽

id est, cum adhuc tenebrae essent ante manifestum solis

ortum.

Ad quintum dicendum, quod sicut habetur De Cons., dist. I, ex Decreto Alexandri Papae is Sufficit sacerdoti unam missam in die una celebrare; quia Christus semel passus est, et totum mundum redemit; et vald felix est, qui unam digni

celebrare potest. Quidam tamen pro desunctis unam faciunt, alteram de die, si necesse sit; qui vero pro pecunia aut adulationibus saecularium, una die praesumunt plures celebrare missas, non aestim evadere damnationeni. AE eaetra de celebr. missa, dicit Innocentius III, quod, excepto die nativitatis Dominicae, nisi causa necessitatis suadeat, sufficit sacerdoti semel in die unam missam solummodo celebrare.

ARTICULUS III.

Utriem oporteat hoc sacramentum celebrari in domo, e vasis

Ad tertium sic proceditur. Videtur quod non oporteat hoc sacramentum celebrari in domo et vasis aeris. Hoc enim sacramentum est repraesentativum Dominicae passionis. Sed Christus non est passus in domo, sed extra portam civitatis, secundum illud Hebr. ult u Jesus ut sanctifiearet per sunm Sanguinem populum, extra p0riam passus est. BAErgo videtur, quod hoc sacramentum non debeat celebrari in domo, sed magis sub dio. 2. Praeterea, in celebratione hujus sacramenti debet Ecclesia imitari morem Christi et Apostolorum. Sed domus tu qua prim christus hoc sacramentum confecit, non sui consecrata, sed sui qu0ddam comaeune caenaculum, a quodam patrefamilia praeparatum, ut habetur Luc. XXII legitur etiam Act., II, quod apostoli erant perdurantes unanimiter in templo, et frangentes circa domos panem, et sumebant cibum

cum exultatione n Ergo nec mod oportet domos esse consecratas, in quibus hoc sacramentum celebretur.

3. Praeterea, nihil rustis iii Ecclesia fieri debet, quae Spiritu sancto gubernatur. Sed frustra videtur adhiberi conse-

450쪽

eratio Ecclesiae, vel aliari, et hujusmodi rebus inanimatis, quae non sunt susceptivae gratiae vel spiritualis virtutis. Ia- convenienter igitur hujusmodi consecrationes in Ecclesia

fiunt.

4. Praeterea solum divina opera debent recoli cum quadam solemnitate, secundum illud sal. XC In operibus manuum tuarum exultabo. Sed Ecclesia vel altare opere humano consecratur, sicut et calix et ministri, et alia hujusmodi horum autem consecrationes non recoluntur celebriter in Ecclesia. Ergo neque consecratio ecclesiae vel altaris, cum solemnitate recoli debet. 5. Praeterea veritas debet respondere figurae. Sed in veteri Testamento, quod gerebat figuram novi, non nebat aliare de lapidibus sectis dicitur enim Eaeod. XV uisitare de terrasaeielis inibi quod si altare lapideum lateris mihi, non aedificabis illud de sectis lapidibus nisaeod. etiam XXVII, mandatur fieri altare si de lignis Sellum vestitis , aere, vel etiam auro, n ut habetur Eaeod. XXV. Ergo videtur inconvenienter observari in Ecclesia, quod altare sta solum de lapide.

6. Praeterea calix cum patena repraesentat sepulchram

Christi, quod luit excisum in petra, ut in evangeliis habetur Matth. XXVII et Marci, XVJ. Ergo calix debet de petrasteri, ei non solum de argento, vel auro, vel stanno. . Praeterea, sicut aurum pretiosius est inter materias vagorum, ita panni serici pretiosiores sunt inter alios pannos.

Ergo sicut calixi de auro, ita pρlla altaris debent de serico

fieri, et non solum despanno lineo. 8. Praeterea, dispensatio sacramentorum, et ordinatio eorumdem ad ministros Ecclesiae pertinet, sicut dispensatio rerum temporalium subjacet ordinationi principum saecularium unde et Apostolus dicit f. cor. IV a Sic nos existimet homo, ut ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei. Sed si circa dispensationem rerum temporalium aliquid flat contra statuta principum, habetur irritum. Ergo si baee quae dicta sunt, convenienter sunt statuta per praelatos Ecelesiae, videtur, quod sine his corpus Christi constet non postii; et sic videtur sequi quod verba Christi non sint stillatentia ad hoc sacramentum conficiendum, quod est inconveniem.

SEARCH

MENU NAVIGATION