장음표시 사용
471쪽
duobus praesentibus, sibivi respondentibus, ipse ignius haheatur; quia cum pluraliter ab eo dieitur : Dominus vobiscum, et illud in secretis iris pro me, apertissimh coii- venit ut ipsius respondeatur salutationi. Unde et ad majorem solemnitatem ibidem statutum legitur, quod episcopus eum pluribus missarum solemnia peragai. In mimis iamen privatis sufficit unum liabere ministrum, qui gerit personam totius populi catholici, ex cujus persona sacerdoti pluraliter respondet.
Verrem possitis ciente Occurri defectibus circa celebratio- Nox hujus saeramenti Oe rventibus, eat ta Melasim Ob
Ad sextum sic proceditur 1ὶ Videtur quod non possit sussicienter occurri defectibus qui circa celebrationem huius sacramenti occurrunt, statuta celesiae observando contingit enim quandoque quod sacerdos ante consecrationem vel post moritur, vel alienatur, vel aliqua alia infirmitate impeditur ne sacramentum sumere possit, et missam perficere. Ergo videtur quod non possit implere taιutum Ecclesiae, quo praecipitur Fb sacerdos consecrans suo sacrificio communicet. 2. Praeterea, contingi quandoque quod sacerdos ante eo se aiionem vel post, recolit se aliquid comedisse vel bibisse, vel etiam alicui peccato moriali subjacere, vel etiam excommunisationi, cujus prius memoriam non habebat Neeesse est ergo quod ille qui est in tali articulo constitutus peccet mortaliter, contra statutum Ecclesiae faciens, sive sumat, sive
3. Praeterea, contingi quandoque quod in calicem musca, vel aranea, vel aliquod animal venenosum cadi post consecrationem, vel etiam cognosci sacerdos calici venenum esse immissum ab aliquo malevolo, causa occidendi ipsum. In quo casu, si sumat, videtur mortaliter peccare, se occidendo ei Deum tentando; imiliter, si non sumat, peceat, eontra sta- 1 De his etiam IV, Ss . viri. 13, in Exposit lit.
472쪽
iuium Ecclesiae faciens. Ergo videtur esse perplexus et in jectus neeessitati peccandi; quod est inconveniens. 4. Praeterea, contingi qn ndoque quod per negligentiam
ministri, aut aqua non ponitur in calice, aut etiam nec vinum, et hoc sacerdos advertit. Ergo in hoc etiam casu videtur esse perplexus, sive sumat corpus sine sanguine, quasi impersectum faciens sacramentum, sive non sumat nec corpus nec sanguinem. 5. raeterea, contingi quandoque ub sacerdos non dicolit se dixisse verba consecrationis, vel etiam alia quae in celebratione hujus sacramenti dicuntur. Videtur ergo peccare in hoc casu, sive reiteret verba super eamdem materiam, quae ori jam dixerat, sive utatur pane e vino non consecratis, quasi c0nsecratis.
6. Praeterea, contingit quandoque, propter frigus, quod sacerdoti dilabitur hostia in calicem, sive ante fractionem, sive p0st. In hoc ergo casu non p0terit sacerdos ritumaeeidisti implere, vel de ipsa fractione, vel etiam de hoc Fbd sola tertia pars mittatur in calicem. I. Praeterea, contingi quandoque ub per negligentiaci sacerdotis sanguis Christi effunditur, vel etiam quδd meerdos
sacramentum sumptum vomit, aut etiam quod hostiae consecratae tamdiu conservantur, ut putrefiant, vel etiam . muribus corrodantur, vel etiani qualitercumque perdantur. In quibas casibus non videtur posse huic sacramento debita reverentia exhiberi secundum Ecclesiae statuta. Non videtur ergo Fbd his defectibus seu periculis occurri possit, salvis Ecclesiae statutis.
Sed contra est, qubd sicut Deus, ita Ecclesia non praeipii aliquid impossibile.
ToNcLusio. Quibuscumque desectibus circa hoc saeα- mentum contingentibus occurri potest, vel cavendo ne fiasti, vel si fiant, emendando, aut saltem paenitentiam agendo.ὶ Bespondeo dicendum, quod periculis seu defectibus ira hoc sacra trientum contingentibus duplieiter potest oecurri: uno modo praeveniendo, ne scilicet periculum aecidat alio modo subsequendo, ut scilicet id quod accidit emendetur, vel adhibendo remedium, vel saltem per paenitentiam ejus qui negligenter egit circa hoc sacramentum.
473쪽
Ad primum ergo dicendum, quod si sacerdos morte aut instr-milate gravi oecupetur ante consecrationem corporis et sanguinis Domini, non oportet ut per alium suppleatur. Si vero incoepta consecratione hoc acciderit, uia consecrai corpore ante consecrationem sanguinis, vel etiam consacrato utroque, debet missae elebritas per alium expleri. Unde, ut habeturi movι. IlI, qu 1, cap. Nihil, m Toletan Concilio III cap. 2 , legitur u Censuimus convenire, ut cum a sacerdotibus missarum tempore m3steria sacra consecrantur, si aegritudinis accidat quilibet eventus, quo coeptum nequeat explerim sterium, sit liberum episcopo vel presbner alteri consecrationem exequi incaepti ossicii. Non vim aliud competit ad supplementum initiatis 3steriis, quam aut incipientis aut subsequentis benedictio completa sacerdotis, quia nec perseeinvideri possunt, nisi perlecto ordine compleantur. Cum enim simus omnes unum iu Christo, nihil contrarium diversitas personarum sormat, ubi Incaciam prosperitatis unitas fidei repraesentat. Ne tamen quod naturae languoris causa consulitur, in praesumptionis perniciem e0nvertatur, nullus absque. proventu patentis molestiae minister vel sacerdos, cum ceperit, imperfecta officia praesumat omnino relinquere; si quisboc temerari praesumpserit, excommunicationis senienιiam sustinebit. Ad secundum dicendum, qud ubi dificultas occurrit, semper est accipiendum illud quod habet minus de pericul0. Maxim autem periculosum circa hoc sacramentum est, quod es contra persectionem hujus sacramenti, quia hoc est immane sacrilegium minus autem est illud quod pertine ad qualitatem sumentis. Et ideo, si saeerdos, post consecrationem in eptam, recordetur se aliquid comedisse vel bibisse, nihil minus debet perficere sacrificium et sumere sacramentum. Similiter, si recordetur se peccatum aliquod commisisse debet paenitere cum proposito confitendi et satisfaciendi et sic non indignh, sed ructuos sumet sacramentum. Et eadem rati0 est, si meminerit se excommunicatioui cuicumque subjacere; debet enim assumere propositum humiliter absolutiouem p
iendi, et sic per invisibilem Pontificem Iesum Christum absolutionem consequetur, quanta ad hunc actum, quod peragri
474쪽
divina m3ateria. Si vero ante consecratione alicujus praedictorum si memor, tutius reputarem maxim in casu inanducationis et excommunicatior j, quod missam incaeptam desereret, nisi grave scandalam timeretur. Ad tertium dicendum, quod si in ea vel aranea in aliminaui consecrationem ceciderit, aut etiam Venenum deprehenderi esse immissum, debet effundi, et abluto calice, denin aliud vinum poni consecrandum. Si ver aliquid horum posconsecrationem acciderit, debes animal aut capi, et dilia genter lavari et comburi, et ablutio cum cineribus in Merariunt mitti si vero venenum ibi esse deprehenderit immissum nullo modo debet sumere, nec alii dare, ne calix vitae e latur in mortem, sed debet diligenter in aliquo vasculo ad hoc apio cum reliquiis conservari. Et ne sacramentum remaneat impersectum, debet aliud vinum apponere in calicem, et denuo regumere a consecratisne sanguinis, et sacrificium per
Ad quartum dicendum, quia si sacerdos ante consecrationem sanguinis, et p0Si 0nsecrationem corporis, percipia aui vinum auiaquaria non esse in calice, debet si tim apponere et consecrare. Si vero post consecrationis verba perceperii quod aqua desit, debe nihilominus procedere, quia impositio aquae, ut supra dictum est qu. 74 art. I), non est de nece sitate sacramenti Debet tamen puniri ille ex cujus negligentia hoc contingit. Nullo autem modo debet aqua vino Maconsecrai misceri, quia sequeretur corrupit sacramenti pro aliqua parte, ut supra dictum esse qu. 7 art. ). Si ven percipia pos verba consecrationis, quod vinum non sumi positum in calice, si quidem hoc percipiat ante sumptionem corporis, debet, deposita aqua, si ibi fuerit, imponere vinata eum aqua, et resumere , verbis consecrationis sanguinis si vero hoc perceperit post sumptionem corporis, aliam hostisa apponere debet iterum c0nsecrandam stinui cum a gulae Quod ideo dico, quia si diceret sola verba consecrationis sali guinis, non servaretur debitus ordo consecrandi, ι, si idieitur in praedicis canone Toletani concilii, α perlaeta videri non possunt sacrificia, nisi persecto ordia compleantur a si eas inciperet , coa ratione sanguiuis, et repeteret s
475쪽
verba consequentia, non competeret, nisi adesse hostia eonsecrata, cum in illis verbis occurrant quaedam dicenda et flenda, non solum circa sanguinem, sed etiam circa corpus. Et debet in fine iterum sumere hostiam consecratam et sanguinem, non obstante etiamsi prius sumpserit aquam quae erat in caliee, quia praeceptum de persectione vel de perceptione hujus sacramenti majoris est ponderis quam praeceptiim quod hoc sacramentum Ddejunis sumatur, ut supra dictum est 'u. 80 art. 8, ei qu. 82 art. 43.
Ad quintum dicendum, quod lich sacerdos non recola se dixisse aliqua eorum quae dieere debuit, non tamen debet ex hoc mente periurbari non enim qui multa dicit, recolit omnia quae dixit, nisi soria aliquid in dicendo apprehenderit an ratione jam dicti sic enim aliquid emeitur memorabile. Unde , si aliquis altent cogitet illud quod dicit, non tameneogitet se dicere illud, non multum postea recolit se dixisas; sic enim fit aliquid obiectum memoriae, in quantum accipitur sub ratione praeteriti sient dicitur in lib. De memoria. Si
tamen sacerdoti probabiliter constet se aliqua omisisse, si quidem non sunt de necessitate sacramenti, non existimo quod propter hoc debeat resumere, ii utando ordinem saerificii, sed debet uerius procedere. Si vero rer licetur se omisisse aliquid eorum quae sunt de neeessitate sacramenti, scilicet formam consecrationis, cum forma conmerationis sit de necessitate sacramenti, sicut et materia, idem videtur sa-ciendum quod dictum est ad 4 , in delectu materiae, ut scIlice resumatur . larma conseerationis, et caetera per ordinem reiterentur, ne mittetur ordo aerisicit. Ad sextum dicendum, quod fractio hostiae eonsecratae, et quod una sola pars mittatur in calicem, respici corpus aer sicum, sicut admixtio aquae simificat populum; et ideo horum praetermissio non facit imperfectionem sacrifieii, ut propter hoc sit necesse aliquid reiterare circa celebrationem hujus
Ad septimum dieendum, quod sicut legitur De consecrat., dist. 2 ex decreto Pii papae , a si per negligentiam aliquid de sanguine stillaveri in tabulam, quae terrae adhaeret, lingua lambetur et tabula radetur. Si ver non fuerit tabula, terra
476쪽
470 PAR IlI, QUAEST. LXXXIII, ART. I.
radetur, et igni consumetur, cinis intra altare condatur, et sacerdos quadraginta diebus paeniteat. Si autem super auare stillaverit calix, sorbeat minister stillam, et tribus diebus pi niteat. Si super linteum altaris, et ad aliud stilla pervenerit, quatuor diebus poeniteat. Si usque ad tertium, novem diebas paeniteat. Si usque ad quartum, viginti diebus poeniteat, et linteamina quae sulla tetigerit, tribus vicibus lavat minister, calice subtus posito, et aqua ablutionis sumatur et juxta aliare recondatur. Posset etiam sumi in potum ministro, nisi propter abominationem dimitteretur. Quidam autem ulterius partem illam linteaminum incidunt e comburunt, et cinerem in aliari vel sacrario reponunt. Subditur autem ibidem ex Paenitentiali edae presbyteri a Si quis per ebrietatem vel voracitatem eucharistiam evomuerit, quadraginta diebus M, niteat, si laicus est; clerici vel monachi, seudiueoni et presbyteri, septuaginta diebus paeniteant episeopus, nonaginta. Si autem infirmitatis causa evomuerint, septem diebus poeniteant. AEt in eadem dist. Iegitur ex concilio Arelatenti: Qui non ben eustodierit aeramentum, et inus vel aliquod aliud animal illud omederii, quadraginta diebus poeniteat. Qui autem perdiderit illud in ecclesia, aut pars ejus cecideriι, et non inventa fuerit, triginta diebus paeniteat. Et eadem paenitentia videtur dignus sacerdos, per cujus negligentiam hostiae consecrata putrefiunt ij. o Praedictis autem dictasi1 Quod sequitur, in oditione Nicolar in textu invenitur
477쪽
debet paenitens jejunare, e Leommunione cessare Pensatis tamen conditionibus negotii et personae, potest minui veaddi ad poenitentiam praedietam. Hoc tamen 6bservandum est, quod ubi eumque species integrae inveniuntur, sunt reverenter eonservandae, vel etiam sumendae, quia manentibus speciebus, manet ibi eorpus Christi, ut suprx dictum est qu. art. M. Ea vero in quibus inveniuntur, si commod fieri potest, sunt eomburenda, cinere in aerario recondito, fieri de rasura tabulae dictum est.
479쪽
ne ineram is poenitentia , in deeem aruevisa divisa.
Consequenter considerandum est de satramento paenitentiae. Circa quod primo eonsiderandum si de ipsa paenitentia secundo, de effectu ipsius terub, de partibus eius; quaris, de suscipientibus hoc sacramentum quinto, de potestate ministrorum quae ad claves pertinent sexto de solemnitate hujus Eacramenti. Circa primum duo consideranda sunt: primo de paenitentia secundum ud est sacramentum secundo, de paenitealia secundum qudd est virtus. Circa primum quaeruntur decem l Utriim paenitentia sit saeramentum vie propria materia eius. 3 De forma ipsius. 4. Utrum impositio manus requiratur ad hoc sacramentum.1 Utrum hoc sacramentum sit de necessitate salutis. 6 Da ordino ejus ad alia sacramenta. I De institutione ejus δ' Boduratione ipsius. 'Se continuitate ejus io Utrum possit
Oreum paenitentia sit -eramentum.
Ad primum sie proeeditur i). Videtur quod paenitentia non sit sacramentum Greg0rius enim dicit, et habetur in Decret. I, qu a Sacramenta sunt baptismus, ebrisma corpus et sanguis Christi, quae ob id sacramenta dicuntur, quia subii De his etiam IV Sent.. dist. M P. 1, art. 1 ut et dist. 22, qu 2 art. 3, quaestiunt. 2.
480쪽
tegumento eorporalium rerum divina virtus secretius operatur salutem n Sed hoc non contingit in paenitentia quia maadhibenu aliquae corporales res sub quibus divina virtus πω retur salutem. Ergo paenitentia non est sacramentum. a. Praeterea, sacramenta Ecclesiae a ministris Christi eis, bentur, secundum illud I ad Cor. IV a Si nos existimet homo ut ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei. v Sed poenitentia non exhibetur . ministris christi, sed interius a Deo hominibus inspiratur, secundum illud Ierem. XXXl: a Postquam eonvertisti me, egi paenitentiam. Ergo videtur Ob paenitentia non sit sacramentum. 3. Praeterea, i sacrameviis de quibus iam supri dixi s qu. 66ὶ est aliquid quod est meramentum tantum, al, quid quod est res et sacramentum, aliquid ver quod est rea tantum, ut ex praemissis patet F. 6, art. Sed Menon invenitur in poenitentia. Ergo paenitentia non est meramentum.
Sed contra est, qud sim baptismus adhibetur ad puris eandum 1 peccato, ita et poenitentia; unde et Petrus ditiis,
moni mago, Aet. IIII aloenitentiam age ab hae nequitia tua. . Sed baptismus est sacramentum, ut supis habitum est M. 66 art. 1ὶ Ergo pari ratione et paenitentia. CONGssio. - Paenitentia, qua peceator se ostendit . pedieato recessisse, et qua sacerdos Dei remittentis opus sirinneat, est speciale sacramenium.ὶ Respondeo dicendum, quod sicut Gregorius dicit in eap. in , dicto, a sacramentum est in aliqua elebratione, iam res gesta ita sit, ut aliquid signifieare intelligatur quod sanetἐaecipiendum est o Manifestum est autem quod in Mementia ita res gesta sti, qud aliquid sanctum similleatur, iam ex parte peccatoris paenitentis quam ex parte sacerdotis abae, ventis: nam peccator paenitens per ea quae facit et dieii, ostendit cor suum peccato recessisse similiter etiam sata dos per ea quae agit et dicit circa paenitentem, signifieat opas Dei remittentis peccata Unde manifestum est quod paeniteata, quia in Eoelesia agitur, est sacramentum. Ad primum ergo digendum, qub nomina corpora tum rerum intelliguntur largi etiam ipsi exteriore aeius sensibiles.