장음표시 사용
481쪽
qui ita se habent in hoc sacramento, sicut aqua in baptismo, vel chrisma in confirmatione. Est autem attendendum qubd in aliis sacrameinis, in quibus consertur excellens gratia, quae superabundat omnem lacultatem humani actus, adhibetur aliqua corporalis materia exterius, sicut in baptismo, ut si plena remissis paeeatorum, et quantum ad culpam et quantum ad poenam et in coolirmatione, ubi datur plenitudo Spiritus sancti; et in extrema unctione, ubi consertur persecta sanitas
spiritualis, quae provenit ex virtute christi, quasi ex quodam extrinseco principio: unde si qui actus humani sunt in talibus
sacramentis, non sunt de essentia sacramentorum, sed dispositionem habent ad sacramenta. In illis autem sacramentis quae habent effectum correspondentem humanis actibus, ipsi aetus humani sensibiles sunt loco materiae, ut accidit in paenitentia et matrimonio : sicut etiam in medicinis corporalibus quaedam sunt res exterius adhibitae, sicut emplastra et electuaria quaedam vero sunt actus sanandorum, ut exercitationes quaedam.
Ad secundum dicendum, quod in sacramentis quia haben ιeorporalem materiam oportet quod illa materia adhibeatur a ministro Ecclesiae, qui gerit personam Christi, in signum quod excellentia virtutis in sacramento operantis egi a Christo. In sacramento autem paenitentiae sicut dictum est sunt actus humani pro materia, qui proveniunt ex inspiratione interna unde materia non adhibetur ministro, sed , Deo interitis erante sed complementum sacramenti exhibet minister, dum paenitentem absolvit.
Ad tertium dicendum, quod etiam in paenitentia est aliquid
quod est sacramentum tantum, scilicet actus exteritis exercitus tam per peccatorem poenitentem quam etiam per sacer dotem absolventem; - autem et sacramentum est poeni tentia interior peccatoris res autem tantum et non aer meritum est remissio peccati duorum primum totum siuiuisumptum est causa secundi; priaeum autem et secundum sunt quodammodo causa tertii.
482쪽
Utrum precata sint propria materia hujus sacramenti.
Ad secundum sic proceditur. Videtur quod peccata non sini propria materia hujus sacramenti Materia enim in aliis saeramentis per aliqua verba prolata sanctificatur, et sanetificata effectum sacramenti operatur. Peccata autem non possulli sanctificari, eo quod contrariantur effectui sacramenti, qui est gratia remittens peccata Ergo peccata non sunt materia propria hujus sacramenti. s. Praeterea, Augustinus dicit in lib. De Poenitentia sive lib. LIX HomiL Hom. 50' a Nullus potest inchoare novam vitam, nisi eum veteris vitae ceviteat. Sed ad vetustatem vitae pertinent non solum peccata, sed etiam poenalitates praesentis vitae. Non ergo peccata sunt propria materia paeni, tentiae. 3. Praeterea, peccatorum quoddam est originale, qiuaedam moriale, quoddam veniale. Sed paenitentia sacramenem Maordinatur contra originale peccatum, quod tollitur per lapsismum; neque eontra peccatum mortale, quod tollitur par misesessionem peccatoris ne etiam contra veniale, quod tollitarper tunsionem pectoris et per aquam benedictam, et alia hujusmodi. Ergo peccata non sunt propria materia paenitea
Sed contra est, quod Apostolus dicit, II Cor. XII: a Maegerunt paenitentiam super immunditia et fornicatione et i
pudicitia quam gesserunt. 1 scoNc sIo. - Proxima saeramenti paenitentiae materi sunt actus paenitentis remota vero sunt peccata, non Me 'tanda, sed detestanda et destruenda.)Respondeo dicendum, qud duplex est materia, scilicet proxima et remota, sicut statuae proxima materia est metallaai, remota ver aqua. Dicium est autem art. 1, ad x et xj, qud materia proxima hujus sacramenti sunt actus paenitentis, cujus materia sunt peccata de quibus dolet et quae eonfitetar, et pro quibus satisfacit. Unde relinquitur quod remota materia
483쪽
paenitentiae sunt peccata, non aeceptanda, sed detestanda et destruenda. Ad primum ergo dieendum, quod ratio illa procedit de proxima materia sacramenti. Ad secundum dicendum, qud vetus et mortalis vita es o, jectum poenitentiae, non ratione senae, sed ratione eulpae
Ad tertium Meendum, quod paenitentia quodammodo est de quolibet peceatorum genere, non tamen eodem modo. Nam de peccato actuali mortali est paenitentia propri et prineipaliter propri quidem, quia propri dicimur paenitere de his quae nostra voluntate commisimus principaliter autem, quia ad doletionem peccati morialis hoc sacramentum est principaliter institutum. De peccatis autem venialibus est quidem p , nitentia pro h, in quantum sunt nostra voluntate laeta non tamen contra hae principaliter est hoc sacramentum instit tum M pereat ver originali paenitentia nec specialiter est, quia contra ipsum non ordinatur hoc sacramentum, sed magis baptismus nec etiam proprisi, quia peceatum originale non est nostra voluntate peractum nisi fori in quantum voluntas Adae reputatur nostra, secundum modum loquendi quo Apostolus dicit, Rom., Q a In quo omnes pecea runt. In quantum tamen laret accipitur paenitentia pro quacumque detest iione rei praeteriis, potest dici poenitentia de peccato originali, sicut loquitur Augustinus in lib. De Poenitentia vera et falsa),
Utrtim haec ait forma lituus saeramenti: Ego te absolvo.
Ad tertium sic proceditur. Videtur qub haec non sit forma hujus saeramentici Eoo te absolvo. Forma enim sacrame torum ex institutione Christi et usu Ecclesiae habentur. Sed Christus non legitur hanc formam instituisse, neque etiam incommuni usu habetur, quin imo in quibusdam absolutionibus. qa in Ecelesia publichiiunt sicut in Prima et Completorio. et in coena Domini in absolvens non utitur oratione indicativa, ut diea : Ego vos absolvo, sed ratione deprecativa, cuin
484쪽
dicit: Misereatur uestri omnipotens Deus, vel et Mao tionem et remissionem tribuat vobis Omnipotens Deus. Ergo haec non est forma hujus sacramenti: Ego te Maiam.
2. Praeterea Leo Papa dicit quod a indulgentia Dei nisimiplicationibus sacerdotum nequit obtineri. n Loquitur autem da indulgentia Dei, quae praestatur paenitentibus. Ergo sonta hujus saeramenti debet esse per modum deprecationis. s. naterea, idem est absolvere a peccato, quod peceat remittere. Sed solus Deus peccatum remittit, qui vitam solas interitis hominem , peccato mundat, ut Augustinua dicit super Dan. Ergo videtur Fb solus Deus h peccato absolvat; maergo debet saeerdos dicere: Ego te aMoiso, sicut non dicit: Em tia pereata remiato. 4. Praeterea, sicut Dominus dedit potestatem discipulis a solvendi , peceatis, ita etiam dedit eis potestatem curandi i firmitates, et ut daemonia dicerent, et ut languore sanarent. ut habetur Matth. X, et Luc. IX. Sed sanando infirmos, Apostoli non utebantur his verbis: Ego te amo, sedci Manet te Dominus Iesus Christus, sicut Petrus dixit paratrum, ut habetur Aet. IX. Ergo videtur quod sacerdotes habentes potestatem Apostolis DChristo traditam, non debeant uti informa verborum: Ego te absolvo, sed absolutiomem tribuat tibi Christus.
5. Praeterea, quidam hac forma utentes, si etiam exponunt: Ego te absolvo, id est, Molutum ostendo. Sed nee hoe etiam saeerdos sacere potest, nisi ei divinitus reveletur; unde, ut legitur Matth. antequam Petro diceretur a Quoscumque solveris super terram, et: v dictum est ei a Beatas es, Simon Barrona, quia caro et sanguis non revelavit tibi sed Pater meus, qui est in caelis. Ergo videtur quω sacerdoacui non facta est revelatio, praesumptuos dicat Eoo is ab solvo, etiamsi exponatur, id est, ab3olutum iam . Sed contra est, Fbd sicut Dominus dixit discipulis, ualia..uli. QEuntes docete omnes gentes, baptizantes eos, a ita dixit Petro, Matth. XVI Quodcumque solveris super terram, ete. Sed sacerdos auctoritate illorum verbo michristi
laetus dicit: Ego is baptizo Ergo eadem auctoritate direre debet in boo saeramento: Ego te aisolvo.
485쪽
i conciaisIo. Nulla magis est conveniens saeramenti paenitentu larma, quam die verba Est te absolvo clivi id aptistim signistrent quod in saeramento agitur. Respondeo disendum, Obd in qualibet re persectio attribuitur formae Dietum est autem supra art. , ad 20, quod hoc sacramentum perileitur per ea quae sunt ex parte sacerdotis r nndo oportet quod ea quae sunt ex parte paenitentis sive sint verba sive saeta , sint quaedam materia hujus sacramenti, ea ver quae sunt ex parte saeerdotis se habeant per modum formae Cum autem sacramenta novae legis effetant quod fgurant, ut supra dictum est qu. 60 art. 2, et qu. 62, an et 3ὶ oportet quod forma sacramenti significet id quod in saeramento agitur, proportionabiliter materiae sacramenti cundo sorma baptismi est: Ego te baptim, et sorma confirmationis est Comigno te signo crucis, et conflrmo te earismate salutis, eo quod hujusmodi saeramenta perficiuntur in
usu materiae. In sacramento autem eueharistiae, quod consistit in ipsa consecratione materiae, exprimitur veritas eonsecrationis, eum dicitur et me est corpus meum. Hoc autem sacramentum scilicet paenitentiae non onsisti in consecratione alicujus materiae, nec in usu alicujus materiae sanetisteatae, sed magis in remotione cujusdam materim sessieetpeetati, prout peccata dicuntur esse materia poenitentiae, ut ex supra dietis patet art. 23. Talis autem remotio signistratur . sacerdote, eum dieitur te absolvo; nam peccata sunt quaedam vin- eula, secundum illud Provere. V a Iniquitates suae capiunt impium, et funibus peceatorum suorum quisque constringitur. nsndo patet ub haec est convenientissima orae hujus saera. menti: Ego te absolvo. Ad primum ergo dicendum, qud ista orae assumitur ex ipsis verbis Christi, quibus Petro dixit a Quodcumque solveris super terram, etc., n et tali forma Ecclesia utitur lagaeramentali absolutione hujusmodi autem absolutiones in
publico lacta, non sunt sacramentales, sed sunt orationes quae dam ordinatae ad remissionem venialium peccatorum. Unde iumeramentali absolutione non sumieeret dieere Misereatu, tu omnipotens Deus, vel Absolutionem et remissionem
tribuat tibi Deus, quia per haec verba sacerdos absolutionem
486쪽
non significat fieri, sed petit ut stat. Praeminutur tamen etiamia saeramentali absolutione talis oratio, ne impediatur ellectas
saeramenti ex parte paenitentis perius actus materialiter quodammodo se habent in hoc sacramento, non autem in haptismo vel in confirmatione. Ad secundum dicendum, Obd verbum Leonis est intelligendum quantum ad deprecationem quae praemittitur a Mationi, non autem removet quin saeerdotes absolvant. Ad tertium dicendum, qud solus Deus per auctoritatem elli Meeato absolvit, et peccatum remittit; sacerdotes tamen utrumque laciunt per ministerium, in quantum scilicti verba gaeerdotis in hoo sacramento instrumentaliter operantur in virtute divina, sicut etiam i aliis sacramentis; nam virtus diviaa est, quae interius operatur in omnibus sacramentalibus signis. sive sint res, sive verba, sicut ex supradietis patet F. 62. art. , et qu. 64, art. 1 et 2 . Unde et Dominus expressit utrumque; nam Natth. XVI, dixit Petro Quodcumque solveris super terram, etc., et Dan. XX, dixit discipulis aQuorum remiseritis peccata, remittuntur eis. Ideo tamea saeerdos potius dieit Ego te absolvo, qu in ego tibi pereata remitto; quia hoc magis congruit verbis quae Dominus dixit, virtutem clavium ostendens, per quas sacerdotes absolvunt. Quia tamen sacerdos sicut minister absolvit, eonvenienter apponitur aliquid quod pertineat ad primam auctoritatem Dei scilicet ut dieatur u Ego te absolvo in nomine Patris, et Filii
et Spiritus sancti, vel a per veritatem passionis Christi, vel auctoritate Dei, sicut Dion3sius exponit, III mel hiera reli., et cap. VII Eceles hierares. Quia tamen hoc non est dete minatum ex verbis christi sicut in baptismo, talis appositis relinquitur arbitrio sacerdolis. Ad quartum dicendum, quod apostolis non est data potestas ut ipsi sanarent infirmos, sed ut ad eorum oratione instrini sanarentur est autem eis collata potestas operandi instr mentaliter sive ministerialiter in sacrassientis. Et ideo raris possunt in formis sacramentalibus exprimere aetum suum, quam in sanationibus infirmitatum; in quibus tamen non semper modo depreeativo utebantur, sed quandoque modo indieativo
et imperativo sicut acti, nΙ, legitur Fh Petrus dixit elaudo:
487쪽
u eaol habeo, hoe tibi do in nomine Jesu Chrisu Nagareni
surge et ambula. BAd quintum dicendum, quod ista expositio: Ego te absolvo, id est, osolutum ostendo, quantum ad aliquid quidem vera est, non tamen est persecta Sacramenta enim novae legis non solum significant, sed etiam faciunt quod significant unde sicut sacerdos baptizando aliquem, ostendit hominem interius ablutum per verba et sacta, et non solum significativΦ, sed etiam effectivh, ita etiam clim dicit Eoo te absolvo, ostendit hominem absolutum non solum significativh, sed etiam effec-mh. Nec tamen loquitur quasi de re incerιa, quia sicut alia sacramenta novae legis habent de se eertum effectum ex vi tuto passionis christi lichi possit impediri ex parte recipientis , ita etiam in hoc sacramento unde Augustinus dicit in lib. Des adulterinis eo uotis lib. II, eap. 9 a Non est turpis ne dissicilis post patrata et purgata adulteria recoeeiliatio eonjugii, ubi per claves regni caelorum non dubitatur seri remissio peccatorum n Unde ne saeerdos indiget speciali revelatione sibi laeta, sed sufileii generalis revelatio fidei, per quam remittuntur peccata unde revelatio dei dicitur Petro laeta luisse Esset autem persectior expositio: Ego et absolvo, id est, saeramentum absolutionis tibicimpendo.
Utram impositio mammm sacerdotis requiratur ad hoc
Ad quartum sic proceditur. Videtur quod impositio manuum Meerdotis requiratur ad hoc sacramentum. Dicitur enim Marci, ult. a Super aegros manus imponent, et benδ habebunt. n AEgri autem spiriinaliter sunt peccatores, qui reeipiunt binam habitudinem per hoc saeramentum. Ergo in hoc saeramento est manus impositio facienda. 2. Praeterea, in sacramento paenitentiae recuperat homo Spiritum sanctum amissum unde ex persona paenitentis dieitur in Paul. L M Redde mihi laetitiam salutaris tui, et Spiritu principali eousirma me. Sed Spiritus sancius datur per
488쪽
imposillonem manuum legitur enim flet , Ru Db a Ap stoli imponebant manus super illos, et aecipiebant Spiritum sanetum; o et Matth. XlX dieitur Obdis oblati sunt B
mino parvuli, ut eis manus imponeret. AErgo in hoc saeramento est facienda manus impositio. 3. Praeterea, verba sacerdotis in hoc sacramento non sunt maioris effractae qu, in aliis sacramentis. Sed in aliis saer meatis non sussiciunt verba ministri, nisi aliquem actum me emi sient in baptismo simul cum hoc quod siserdos dicit: Ego te baptiso, requiritur orporalis ablutio. Ergo etiam simul eum hoc quod sacerdos dicit Eo te absoluo, oportet qabdaliquem actum exerceat cire paenitentem, imponendo ci
Sed contra est, quod cum Dominus dixit Petro: aeuodeamque solveris super terram, etc., nullam mentionem dominus impositione eeit; neque etiam cum omnibus apostolis simul dixi ustuoram remiseritis peceata, remittuntur eis. Maergo ad hoc sacramentum requiritur impositio manuum. coscinsio. - tun paenitentiae sacramentum ad mlparum potius remissionem, quam ad aliquam grauae excellentiam eoa- aequendam ordinetur, quemadmodum non ad baptismum, ita nec ad hoc sacramentum manuum impositio requiritur. Respondeo dicendum, quod impositio mannum in aer mentis Eeclesiae sit ad designandum aliquem copiosum gratiae effectum quo illi quibus manus imponuntur, quodammodo per quamdam similitudinem continuantur ministris, in quibus copia gratiae esse debet. Et ideo manus impositio fit in saeramento confirmationis, in quo consertur plenitudo Spiritus sancti et in sacramento ordinis, in quo consertur quaedam excellentia potestasis in divinis mysteriis Dunde et si ad T moth. I, dicitur: si Besuscites gratiam Dei, quae est i te perimpositionem manuum mearum n Sacramentum autem p
nitentiae non ordinatur ad consequendam aliquam excellentiaci gratiae, sed ad remotionem peccatorum et ideo ad hoc meramentum non requiritur manuum impositio, sicut etiam nee ad baptismum, in quo tamen fit plenior remissio peccatorum. Liat interdum sacramentum paenitentiae publieae vel privatae in manus impositio apud veteres appelletur, vel perra,
489쪽
nuum impositionem designetur; si enim s. clemens, lib. II. -tietit apostolis. eap. 18h de Montiliatione pereatorisagena ae Eum qui luxit inquit , elua ei manum imposueris, recipe ac permitte in Ecclesia esse; vis et cap. 4 Du cum ei manus imposueris, in antiqua paseu restitue. Sio cyprianus, lib. De Lapsia is Ante expiata delicta, ante exomes gesim id est consessionem laetam criminis, ante purgatam conscientiam memet et manu sacerdotis, paeem putant esse quam qui in verbis fallacibus venditant, etc. iste Augustinus, De Baptismo, adversus Donatistas lib. III, eap. 16 et imanda impositio id est paealtantia vel reeonciliatio' Maricut haptismus repeti non potest quid est enim aliud nisi oratio super hominem v quasi dieat baptismum quidem iterari non posse, posse autem paenitentiam vel reeoneiliationem ιε- rari. Si S. Leo Epist. XCII, cap. 1 , eos qui estis immo- Iasiuia usi sunt, a mani impositione purgaris ait. Sic optatus inlevitanus, lib. II: a Dum manus imponitis et delicta donatis, etc. P. ut et in conello Carthaginens IV , cap. 6 . a Si eontinuo oreditur moriturus, reconcilietur per manus impiationem, ete. B et in Arausicano, eap. a Stent in ordine poenitentium, ut ostensis necessariis paenitentiae Duωtibus, legitimam communionem cum reconciliatoria manus impositione reeipiant. Seda caeremonia tantum exteriori quae nunc etiam in usu est, sacramentum paenitentiae si voeatur, non Q ad ejus essentiam vel intrinsecam rationem eieremonia illa partineat, sicut etiam saramentum eueharistiae Te tussianus, lib. De Pudicitia, cap. 14, saeramentam benedictionis no at et eulogiam eodem sensu Graeci passim
appellant, quia in eo eonstetendo benedictio adhibetur exemplo chriali, quamvis ejus malaetioni vel eonsserationi essentialis
Ad primam ergo dicendum, Fb illa mannum impositioso est saeramentalis, sed ordinatur ad miraeula perstetenda, at milieet per eontactum manus hominis sanetificati, etiam eorporalis infirmitas tollatur 'laut etiam legitur de Domino, uare. VI, qud aiunmos manibus impositis curavit B et. Matth., III, legitur quod leprosum mundavit per contactum
Ad secimam dicendum, quod non quaelibet coeptis Spi
490쪽
ritas sanet requirit manus impositisaeae, quia etiam in baptismo aeripit homo Spiritum sanctum, nee tamen sit ibi nullus impositio; sed Meeptio Spiritus sancti cum plenitudina requirit manus impositionem, quod pertinet ad confirmationem.
Ad tertium dicendum, quod in sacramentis quae persteiuatari usa materiae, minister habet aliquem actum corporalem exereera circa eum qui suscipit saeramentum, sicut in haptismo et eonfirmatione, et extrema unctione; sed hoc sacramelltata non eonsistit in usu alterius materiae exterius appositae, sed loeo materiae se habent ea quae sunt ex parte paenitentis Gadefient in eueharistia sacerdos sola prolatione verborum super materiam perlici sacramentum, ita etiam sola verba saevectis absolventis super paenitentem perficiunt absolutionis aer mentum. Et si aliquis actus corporalis esset ex parte saretiosis necessarius, non miniis competeret crucis signatio, quae ast, betur in eueharistia, quam manus impositio, in signum Fod per sanguinem erucis Christi remittuntur peccata et mea non est de neeessitate hujus sacramenti, sicut nec de naeessitate eueharistiae.
Lirum hoc sacramentum si a necessitate aestitis.
Ad quintum sie proeeditur. Videtur quod De sacra alam non si do necessitate salutis. Quia super illud maιm cxo: astu seminant in lactrinis, etc., diei Glossa exaugastino): a Noli esse tristis, si adsit tibi hona voluntas, unde metitur pax o Sed tristitia est de rationa paenitentiae, sta-dtim illud uior. III a Quae secundit Deum est tristitia,
paenitentiam in salutem stabilem operatur B Ergo luntas sine paenitentia sussicit ad salutem. s. Praeterea, Proveis. X a Universa delicta operi evaritas P et intra. XV: uter miserieordiam e fidam aegratarpserata. Sed hoc sacramentum non est nisi ad parvae peccata Ergo habendo charitatem, et fidem et miserieordiam, potest quisque salutem consequi, etiam sine paenitentiae εν