장음표시 사용
611쪽
gamur. Uno modo ex iure divino, ex hoc ipso, quod est medicina; et secundum hoc non omnes tenentur ad consessionem, sed illi tantum qui peccatum moriale incurrunt post baptismum. Alio modo ex praecepto iuris positivi, et sic tenentur, omnes ex iustitutione Ecclesiae edita in concilio generali sub Innoeentio III, tum ut quilibet peccatorem se recognosceret, quia a omnes peccaverunt, et egent gratia Dei n Rom. VJ, tum ut cum majori reverentia ad Eucharistiam 'aeeadatur, tum etiam ut Ecclesiarum rectoribus sui subditi innotescant, ne lupus intra gregem lateat. Ad primum ergo dicendum, quod quamvis homo in hac moriali vita post baptismum naufragium evadere possit, quod est Meeatum mortale non tamen evadere potest venialia quibus ad naufragium disponitur, contra quae etiam paenitentia ordinatur; et ideo manet paenitentiae locus etiam in illis qui non mortaliter peccant, et per consequens onsessionis. Ad secundum direndum, quod nullus est qui non habeat indieam Christum eui per suum vicarium constrari debet, qui quamvis eo inferior sit in quantum praelatus est tamen este superior, in quantum Mocator est ipse, et ille Christi minister.
Ad tertium ergo direndum, quod ex vi sacramenti non tenetur aliquis venialia confiteri, sed ex institutione Ecclesiae, quand non habet alia quae eonfiteatur Vel potest dici se- eundum quosdam, quod ex Meretali praedicta non obligantur nisi illi qui habent peccata mortalia quod patet ex hoc quod dicit, quod a debent omnia precata eoullteri, quod de venialibus intelligi non potest, quia nullus omnia confiteri potet
ei secundita hoc ille qui non habet mortalia, non tenetur ade0nsessionem venialiuae sed sumen ad praeceptum eclesia, implendum, ut se sacerdoti repraesentet, et se ostendat absque Melantia mortalis esse; et hoc ei pro consessione reputatur.
612쪽
Ad quartum sic proceditur. Videtur qud aliquis laeti possit confiteri precatum quod non habet. Quia, ut dicit Gregorius, a bonarum mentium est ibi culpam agnoscere, ubi culpa Eoa est. n Ergo ad bonam mentem pertinet, ut de illis culpis aeaccuset, quas non commisit.
2. Praeterea, aliquis per humilitatem reputat se deterior aliquo, qui est manifestus peccator, et in hoc est eo neri dandus. Sed quod corde quis aestimat, licet oro concieri arrolieit potest confiteri se habere gravius pereatum quina
3. Praeterea, aliquis quandoque dubitat de Mecato vin , uarium sit mortale vel veniale, et talis debet de illo, ut fido. tur, eonfiteri ut de mortali. Ergo aliquis debet oratori ali. quand peccatum quod non habet. 4. Praeterea, satisdictio ex consessione ordinatur. Sed ali, quis potest satisfacere de peceato, quod non eoinmisit. Erra etiam potest confiteri peccatum quod non fecit. Sed contra Lucidumque diei se secisse quod non feen, mentitur. Sed nullus in consessione mentiri debet, vina omne mendacium sita ccatum. Ergo nullus debet confiteri pecea a quod non fecit. Praeterea, in judicio exteriori non debet aliquod erim alieni lupino, quod non potest per testes idoneos probari taltestis in foro paenitentiae est onscientia : ergo aliquia non debet se accusare de peccato, quod in conscientia . non habet. concL Io. - cum per consessionem debeat paeniterram scientiam suam consessori suo manifestam facere; patet, quod nullatenus licti peccatum quod quis non habet, eonfiteri. Bespondeo dicendum, qud per consessionem debet poen, tens se consessori suo manifestare. Ille autem, qui aliud a cerdoti de se loquitur, quam in sua conscientia habeat, riva, num, sive malum, non se sacerdoti manifestat, sed inatis
613쪽
oeeultat: et ideo non est idono eonsessio. Sed ad hoc quod sit idonea, requiritur quod os eordi concordet, ut solum Deos aceaset, quod e scientia tenet. Ad primum ergo dicendum, quod agnoseere eulpam ubi eulpa non est, potest esse dupliciter: uno modo, ut intelligatur quantis ad substantiam eius; et si non est verum non enim ad honam mentem divinet, sed ad errantem, ut in actum aliquem eoaemisisse agnoscat, quem non commisit: alio modo, quanthm ad Gaditionem actus; et si verum est quod Gregorius dicit quia justus in actu, qui de se bonus esi, sormidat ne aliquis detectus ex parte sua luerit. Et aio dieitur, Mo IX: a Verebar omnia opera mea. AEt ideo ada nam mentem etiam pertinet, ut hane sormidinem, quam eaede tenet, lingua aecuset.
Et per hoe etiam patet solutio ad serendum, quia iustus qui est vera humilis, non reputat se deteriorem, quansim ad perpetrationem actus, qui sit peior ex genera; sed quia timetu in his quae henis agere videtur, per superbiam gravita do- linquat. Ad tertium disendum, Obd quando aliquis dubitat de aliquo mi an sit mortale, tenetur illud eonfiteri dubitations ma- sente; quia qui aliquid eommitti vel omittit, in quo dubitat esse pereatum mortale, pereat mortaliter, diserimini se eo miliens. Et similiter periculo se committit, qui deam quod dabitat esse mortale, negligit confiteri non tamen debet asserere illud mortale esse, sed dubitativi loqui, et judiclum sa-eerdotis expectare, erius est diseemere inter Iepram et lepram. Ad quartum dicendum, quod ex hoo, qud homo satisfaciupr peceato, quod non eoaemisit, non incurri mendacium, sicut cisi quis ondietur pereatum, quod non credit se se-eisse; si autem dieat Neeatum quod non secit, dum credit soletisse, non mentitur; et ideo non perea si eo modo dieat
614쪽
yellussi me eulpa, ordinatum est. Sed ulpa per grauat infusionem sulficienter remittitur. Ergo ad paenitentiam ea precato agendam non est necessaria consessio. s. Praeterea, peceatum quod ex alio contractum est, ex alio debet habere medietuam: ergo pectarum actuale quod ex proprio motu quilibet eoaemisit, oportet ex seipso tantum habere medicinam. Sed contra tale peccatum ordinatur poeniteristia. Ergo consessio non est de Messitate paenitentiae s. Praeterea, aliquibus est peccatum remissum sine hoc quod eonfessi legantur, sitat patet de Petro et Magdalena et de Paulo. Sed non est minoris efficaciae gratia remittensae catam nunc, quam tunc uerit. Ergo nec nunc ea eremitato salutis est, quod homo Gallieatur. 4. Praeterea, eonsessio ad hoc exigitur in iudicio, ut secundum quantitatem eulpae poena institur. Sed homo potest poenam sibi ipsi instigere majorem, quam etiam ab alio sibi instigatur. Ergo videtur quod consessio non sit de neremitata
Sed eontra, Boetius lib. De ConsoL Prosa IV : a Si opem
medicantis expectas, oportet quod morbum detegas. Sed de necessitate salutis est, quod homo de peccatis medicinam accipiat. Ergo et de necessitate salutis est quod morbum per consessionem detegat. 2. Praeterea, in judicio seculari non est idem iudex et reus. Sed iudicium spirituale est ordinatius. Ergo peccator qui est reus, non debet esse sui ipsius judex, sed ab alio iudieari debet, et ita oportet quod ei confiteatur. scoNcissio. - clim non possit paenitentiae aeramentum alieni in remedium adhiberi, nisi peccatum cognostatur, eo qub ineognitum curari non possit, sacramentalis consessio de necessitate saluus ejus est qui in peccatum actualamo tale recidit.)Respondeo direndum, quod passio Christi, sine rius vidi tute ne originale, ne actuale eooatum dimittitur, in nobis
operatur per sacramentorum susceptionem, quae ex ipsa essicaciam habent. Ideo ad culpae remissionem et actualis et oriaginalis, requiritur saeramentum Molesiae, vel actu susceptum, vel saltem voto, quando aniculus necessitatis, non contemptus
615쪽
i excludit; et per consequens illa sacramenta quae ordinantur contra culpam, cum qua salus esse non potesI, sunt do necessitate salutis; et ideo sicut baptismus, quo deletur originale peccatum, est de necessitate salutis, ita et poenitenti sacramentum Sicut autem aliquis per hoc quod baptismum petit, se ministrisaeelesiae subjicit, ad quos pertinet dupensatio aeramenti ita etiam per hoc, quod confitetur peccatum suum, se ministro Ecclesiae subiicit, ut per sacramentum paenitentiae ab eo dispensatum remissionem consequatur, qui congruum remedium adhibere non potest, nisi Meeatum cognoscat, quod fit per consessionem precantis rideo consessio est de necessitate salutis ejus, qui in peccatum actuale mortalo cecidit. Ad primum ergo dicendum, Obd gratiae infusio suillei ad culpae remissionem, sed post eulpam remissam adhuc precator est debitor poenae temporalis. Sed ad gratiae inlasionem eo sequendam ordinata sunt gratiae sacramenta, ante quorum s .seeptionem vel actu vel proposito aliquis gratiam non consequitur, sicut in baptismo patet. Et simile est de consessione; at ulterius per consessionis erubescentiam et vim elavium, quibus se eonstiens subjicit, et satisfactionem injunctam, quam sacerdos moderatur secundi, qualitatem crimidum sibi per eonfessionem innotescentium, cena temporalis expiatur. Sed tamen consessio, ex hoc'ub operatur ad poenae remissionem, non habet quod sit de necessitate salutis; quia poena ista est temporalis, ad quam post culpae remissionem aliquis remanet ligatus. Unde sine hoc Obd in praesenti vita expiaretur, esset via salutis. Sed habet Fbd sit de necessitate salutis ex hoc quod ad remissionem eulpae modo praedicto operatur. Ad secundum dieendum, quod peceatum quod ex altero contractum est, scilicet originale, potest omnino ab extrinseco remedium habere, ut in parvulis patet; sed pereatum ae tuale, quod ex seipso quisque commisit, non potest expiari, nisi aliquid cooperetur ille qui peccavit; sol tamen non supsei ad peccatum expiandum ex seipso, sicut sufficienter peceatum eommisit e quod peccatum ex parte conversionis est finitum, ex qua parte peeeator in ipsum redueitur; sed ex parte aversionis habet infinitatem, ex qua parte oportet quod
616쪽
annexum babeat, utpoth si propter contemptum . vel aliquid hujusmodi, baptismum differat, dilatio erit peccatam mortale: aliis non Et ideo idem videtur esse de consessiona, qtrae maest majoris necessitatis, quam baptismus. Et quia ea quae savide necessitate salutis, tenetur homo in bad vita implere iure. si periculum mortis immineat, etiam per se loquendo obligatur aliquis ad consessionem faciendam tunc, vel baptismum sustipiendum. Et propter hoc etiam Iacobus simul 1 praeceptati edidit de consessione facienda et de extrema unctione suae,pienda. Et ideo videtur probabilis eorum opinio, qui dimicquod non tenetur homo ad statim confitendum, quamis perbeulosum sit differre. Alii autem dicunt quod tenetur contritas ad statim confitendum, debita opportunitate oblata Meuncta rectam rationem. Nec obstat quod Decretalis terminum pinfigat, ut semel in anno conliteatur; quia Ecclesia non indulget dilationi, sed prohibet negligentiam in majori dilatione uade per Decretalem illam non excusatura culpa dilationis quantum ad oram eonscientiae, sed excusatur a poena quantum ad forum Ecclesiae, ut non privetur debita sepultura, si morte praeventas luerit ante tempus illud. Sed hoe videtur nimis durum; quia praeeepta assimasiva non obligant ad statim, sed ad te asdeterminatum, non quidem ex hoc quod tunc commod impleri possunt quia tunc si non daret aliquis eleemounam desuperfluo quandocumque pauper monstraretur, peccaret mortaliter, quod salsum est); sed ex hoc quod tempus Mesa tatem urgentem adducit et ideo non oportet quod a statim oblata opportunitate non confiteatur, etiamsi major oppon nitas non expectetur, aliquis pectet mortaliter; sed quando ex articulo temporis necessitas consessionis inducitur. Ne hoe est ex indulgentia Ecclesiae, quod non teneatur ad statun sed ex natura praecepti assirmativi und ante Ecclesiae statutum, etiam minus tenebatnr. Quidam ver dicunt qab saeculares t uui postqi iam diseerat V N HArmatur quia amis
617쪽
mon tenentur ante quadragesimale tempus confiteri, quod est ei poenitentiae tempus, sed religiosi tenentur ad statim, quia totum tempus est eis paenitentiae tempus. Sed bo nihil est; quia religiosi non tenentur ad alia, quam aeteri homines, nisi ad quae ex voto se obligaverunt, cuiusmodi non est eo
Ad primum ergo dicendum, quod Eum lxloquitur de illis,
qui sine saeramento decedunt. Ad secunduae dicendum, quod non est de necessitate salutis orporalis, ut statim medicus quaeratur, nisi quandb necessitas urationis incumbit, et Maelliter est de morbo spiria
Ad tertium direndum , quod retentio rei alienae invito domino, eontrariatur praecepto negativo, quod obligat semper et aia semper et ideo tenetur semper ad statim reddendum. Secua est autem de impletione pr-pti affirmativi, quod obligat semper, sed non a semper. Me non tenetur aliauis ad statim implendum.
Utrum possit eum aliquo dispensari, ne eon eatur.
Ad sextum si proceditur. Videtur ab possit eum aliquo dispensari ne eonfiteatur homini peccata Praerepta enim quae sunt de iure positivo, subjacent dispensationi Praelatorum Ecclesiae. Sed onsessio est hujusmodi, ut ex dictis patet. Ergo potest dispensari cum aliquo, ut non confiteatur. 2. neterea, illud quod ab homine institutum est, potest etiam ab homine dispensationem recipere. Sed eonfessio non
alata legitur tu libro B anima, quem alii ad Hugonem
618쪽
Iegitur hie instituta, sed ab homine Iacoba, V e Corallidimini alterutritae pereata vestra Babet autem Papa poteat a dispensandi in iis quae per Apostolos instituta sunt, sicut patet de bigamis. Ergo etiam potest cum aliquo dispensare B eoanteatur.
Sed contra paenitentia, cujus pars est consessis, ea mer mentum necessitatis, sicut et baptismus cum ergo in haptisaeo nullus dispensare possit, nec in eoasessione aliquis divpensare poterit. ConcinMo. - citae eonsessio sit iuris divini, non potest aliqua auctoritate dispensari, ut quis ex visaeramenti ad eam obligatus, nunquam confiteatur.
Respondeo dicendum, quin ministri Molesiae inauta terinaeelesia divinitus fundata, et ideo institutio Melesiae pra,
supponitur ad operationem ministrorum, sicut opus creationis praesupponitur ad opus naturae et quia Eeelesia tundatur in fide et in saeramentis; ideo ad ministros Ecclesiae novo an culos fidei edere, aut editos removere, aut nova saeramenta instituere, aut instituta removere, non pertinet; sed hoe est
potestatis excellentiae, quae soli debetur Christo, qui est Eecidisiae fandamentum. Et ideo, sicut Papa non potest dispensare, ut aliquis sine aptismo salvetur ita nec qud salvetur sine eonsessione secundum quod obligat ex ipsa vi sacramenti Sed potest dispensare in consessione seeundum quod obligat ex praecepto Ecclesiae, ut possit aliquis diutius confessionem differre, quam ab Ecclesia institutum sit. Ad primum ergo dicendum, quod praecepta juris divini Maminhs obligant quim praecepi juris naturalis unde sicut non potest dispensari in jure naturali, ita nec in jure positivo divino. Ad secundum dicendum, ubd praeceptum de consessisas non est ab homine prim institutum, quamvis siti necto promulgatum; sex Deo institutionem habuit, quamula expressa ipsin institutio non legatur Tamen quaedam praefiguratio ipsius invenitur, et in hoc quod Joanni confiterantur peccata sua, qui baptismo ipsius ad gratiam Christi praeparabantur; et in hoc quod Bomillus sacerdotibus leprosos tran misit, qui quamvis no essent novi Testamenti meerdotes, tamen in eis novi Testamenti sacerdolium signissectatur.
619쪽
Deinde musiderandum est de quidditate consessionis. Et eirea hoc quaeruntur tria I Utrum Augustinus convenienter definiat eonfessionem. 2 Utrii consessio sit actus virtutis vitrum consessio sit actus poenitentiae virtutis.
Utrum Augustinus eonvenienter deflnia confestionem.
Ad primum sic proceditur. Videtur quod Augustinus ineo venienter definiat eoasessionem, dicens is consessio est per quam morbus latens spe veniae aperitur umorbus enim contra quem consessio ordinatur, peccatum est. Sed peccatum aliis quando est apertum. Ergo non debuit dicere morbum latentem etse, cujus consessio est medicina. 2. Praeterea, priueipium paenitentiae est timor. Sed consessi est pars paenitentiae. Ergo non debuit pro causa conse sionis ponere spem, sed magis timorem. 3. Praeterea, illud quod sub sigillo ponitur, non aperitur, sed magis clauditur. Sed pereatum quod quis confitetur, sub sigillo eoasessionis ponitur. Ergo non aperitur in consessiona peccatum, sed magis auditur. . Praeterea, inveniuntur aliae quaedam definitiones ab ista digerentes Gregorius enim dicit, quod a consessio est pec-οaiorum detestatio et ruptio vulneris. Huidam ver dicunt, quod contemio a est coram sacerdote legitima peccatorum declaratio. Quidam autem dieant sic a Consessio est sacramentalis delinquentis accusatio, ex erubescentia et per aves Coclesiae satisfactoria, obligans ad peragendam paenitentiam injunctam n Ergo videtur Obd praeassignata definitio, eum non omnia contineat, quae in his continentur, insuffciens
620쪽
Con sto. - consessio est per quam latena minima spe veniae aperitur. Respondeo dicendum, qud in aetu onsessionis plura ma- sideranda occurrunt: primo, ipsa substantia actus sive genus
ejus, quod est manifestatio quaedam secundo, de quo fiat se, lieet de precato tertio, cui stat, scilicet sacerdoti; quaru . causa ejus, seisieet spes veniae; quinto, egeetus eum, millectabsolutio a parte poenae, et obligatio ad aliam partem ex aemdam. In prima ergo definitione Augustini tangitur et acta allatia actus, in apertione; et de quo sit eonsessio, eum dicitur. moris latens; et eausa, in spe veniae et et in alii definiti nibus tanguntur aliqua de illis quinqua assignatis, ut cuilibet inspicienti patet. Ad primum ergo dicendum, quod quamvis Meerdos es quando sciat eius pereatum ut homo, non tamen scit ut Christi vicaritis; sicut etiam judex aliquando ei aliquid ut homo. quod nescit ut judex et quantiis ad Me, per eonfestion aperitur Vel dicendum, quM quamvis actus exterior in aperto sit, aetus tamen interior, qui principium est aetus exterioris in oreulto est; et ideo oportet quod per eoasessionem aperiatur.
Ad secundum dicendum, qud consessio praesupponit euritatem qua quis vivus emcitur, ut in littera dicitur senti, lib. IV, dist. XVIII gra) contritio autem est in qua datarcharitas. Timor autem servilis, qui est siue spe, ea prinvius ad baritatem. Sed habens charitatem magis movetur ex spe quim ex timore et ideo causa consessionis ponitur potius spes, quam timor. Ad tertium dicendum, quod pereatum in qualibet eoasesesione aperitur sacerdoti, et elanditur aliis consessionis sigilla Ad quartum disendum, qud non oportet in qualibet desta, tione omnia tangere, quae ad rem destiatam eone ruat ei ideo inveniuntur quaedam definitiones sive assignationes data penes unam causam, quaedam penes aliam.