장음표시 사용
641쪽
ectatio quorum primum pertinet ad elationem pereantis, tui Deo resistit, secundum ad delectationem pereali unamvis tutem quandoque sit minor delectatio in majori eulpa, tamen est ibi semper maior elatio : et ideo ratio non procedit. Ad secundum dicendum, quod illa poena septem dierum non erat expiativa a poena debita peccato: unde etiamsi post illos dies moreretur, in purgatorio puniretur: sed expiabat ab irregularitates qua omnia saerificia legalia expiabant. Nihilominus tamen, caeteris paribus, plus peccat homo in nova lege, quam in veteri propter sanctincationem ampliorem, qua sanctificatur in baptismo, et propter beneficia Dei potiora humano generi exhibita; et hoc patet ex hoc quod dicitur, Epist. ad Hebraeos, uuant magis putalis deteriora mereri su plicia, etc. Nec tamen hoc verum est universaliter, quod exigatur pro quolibet peccato mortali septennis poenitentia, sed haec est quasi quaedam regula communis ut in pluribus competens quam tamen oportet omittere, eoasideratis diversis peccatorum et poenitentium circumstantiis. Ad tertium dicendum, quod episcopus vel saeerdos cum majori periculo suo et aliorum peccat: et ideo sollicitii, retrabunt eum canones h peceato, quam alios, majorem poenam injungendo, Meundum quod est in remedrum; quamvis quandoque non debeatur tanta ex debito Dunde et in purgatorio non ianta ab eo exigitur. Ad quartum dicendum, quod poena illa est intelligenda quando nolente saeerdote hoc accidit. Si enim ponis effunderet, multo graviori poena dignus esset.
Deiada considerandam est de qualitate consessionis.cire quod quaeruntur quatuor Uirum consessio possit eis talaraus 2 Utruci ou 'iust consessionem esse integram.
642쪽
3 Utram possit aliquis per alium, vel per Seripithm confiteri. 4 strii illae conditiones, quae a magistris assignantur, adeonsessionem requirantur.
Utrum eonfessio possit esse informis.
Ad primum sic proceditur. Videtur quod consessio non possit esse informis. Dicitur enim meli. XVII K A mortuo, quasi nihil perit eonsessio. Sed ille qui non habe cbaritatem, est mortuus, quia ipsa est animae vita. Ergo absque inaritate non potest esse consessio. 3. Praeterea, consessio dividitur contra contritionem et satisfactionem. Sed eontritio et satisfactio numism possunt extra haritatem fieri. Ergo ne eonsessio. s. Praeterea, in eonsessione oportet quod os eordi conmese quia hoc ipsum nomen consessionis requirit. Se illa qui adhue manet in allecta peceati, si confitetur, non ahet eorori Gnsorme, quia corde peccatum tenet, quod ora damnati Ergo talis non confitetur. Sed eoatra, quilibet tenetur ad consessionem mortalium. Sed si aliquis semel consessus est, etiam in mortali existeris, non tenetur ulteritis ad eonstiendum eadem peccata, quia eum nullus sciat se charitatem habere, nullus seire se confessum fuisse. Ergo non est de necessitate consessionis, quod sueharitate formata. concinsio. - consessio, ut est pars sacramenti, pctast nonnunquam in eo esse, qui non contritus et sine charitata est; ut ver actus virtutis est, non potest propri4 absque in ritata in aliquo esse. Respondeo direndum, quod consessio est actus virtutis, et est pars sacramenti secundum autem quod est actus virtutis, est actus meritorius prophth; et sic consessio non vale sine charitate, quae est principium merendi. Sed secundum quod est pars sacramenti, sic ordinat confitentem ad saeerdotem, qui habet claves Ecclesiae, qui per consessionem conscientiam eonillantis cognoscit; et secundum hoc onsessi potest
643쪽
εα etiam in eo qui non est contritus, quia potest pareata sua pandere saeerdoti, et clavibus Ecclesiae se sub ieere; et quamvis tunc non percipiat absolutionis ructum, tamen recedenta stetione percipere incipiet sicut etiam in aliis saeramentis est. Unde non tenetur iterare consessionem qui fletus accedit, sed tenetur postmodum fictionem suam confiteri. Ad primum ergo dicendum, quod auctoritas illa intelligenda ea quavitu ad fructum eonsessionis percipiendum, quem nullus extra rearitatem existens percipit. Ad secundum dicendum, qu. contritio et satissaeuo fiunt Deo, sed consessio fit hominici et ideo de ratione eontritionis et satisfaclionis est, quod homo sit Deo per charitatem utitus, non autem da ratione eoasessionis. Ad tertium dicendum, quod illa qui peceat quae habet, narrat, verὲ loquitur; et sic concordat voci vel verbis quantum ad substantiam eonsessionis, quamvis discordet a consessionis
Ad ineundum si proreditur. Videtur qud non oporteat eonfessionem esse integram, ut sciliret omnia peccata uni sacerdoti eonfiteatur aliquis. Quia erubescentia facit ad diminutionem senae. Sed quaala pluribus saeerdolibus quis onfitetur tanto majorem erubescentiam patitur. Ergo fructuosior est eoasessio, si pluribus sacerdotibus dividatur. I. Praeterea, eonsessio ad hoc necessaria est in paenitentia, ut poena, secundum arbitrium sacerdotis, peccato laxetur. Sed avideas poena potest imponi a diversis sacerdotibus de diversis perealis. Ergo non oportet uni sacerdoti omnia peccata constrari. 3. Praeterea, potest contingere quod post consessionem laetam et satisfactionem persectam recordetur quis alicujus peccati mortalis, quod, dum confitebatur, in memoria non habebat; et tunc copiam proprii sacerdotis, cui primb eonsessus luerat, babere non possit. Ergo illud solum peccatum poterit alteri consiteri, et si diversa peccata diversis sacerdotibus eonfitet itur.
644쪽
. Praeterea, sacerdoti non debet fieri confessio do e calis nisi propter absolutionem. Sed quandoque sacer a vi eonfessionem audit, potest de quibusdam precati a vivere. non de omnibus. Ergo ad miniis in tali casu non oportet quM eonfessio sit integra. Sed contra hypocrisis est impedimentam poenitentiae. Selei videre conses ionem, ad Noerisim pertinet, ut Augustinas diei lib. De era et falsa Poenitentia cap. 5 - eonfessio debet esse integra. Praeterea, confessio est paenitentiae pars Sed poenitensii debet esse integra, ut in IV. Sentent. Magister dist. IIJ,
dicit. Ergo et consessio. γηcLusio. -0uemadmodum corporis medicus totam ia-srael habitudinem perspectam habere debet, ut recto mede lur ita sacerdoti peccatorum omnium integra confessio est facienda. Respondeo dicendum , quod in medicina corporali oportet quod medieus non solum unum morbum, contra quem med cinam dare debet, cognoscat sed etiam universaliter totam habitudinem ipsius infirmi, eo quod unus morbus ex adjune. tione alterius aggravatur, et medicina quae uni mortio eompeteret, alteri nocumentum Praestaret. Et similiter ea in pedicatis, quia unum aggravatur ex adjunctione alterius, et illai quod uni peccato esset conveniens medicina, alteri incentis praestaret, cum quandoque aliquis contrariis peccatis insectas sit, ut Gregorius in Pastorali spart. . eap. 3 d eL Ei ideo de neeessitate consessionis est, gubd homo muta pereata confiteatur, quae in memoria habet quod si non faciat Maest onsessio, sed conlasgionis simulatio. Ad primum ergo dicendum, quod etsi erubescentia sitis tiplicior quando dividit diversa peccata diversis, tamen omnes simul non sunt ita magnae erubescentiae, sicut illa una, qua quis omnia sua peccata simul eonfitetur; quia unum Meratim per se consideratum, non ita demonstrat malam dispositionem peccantis, levi quando est cum pluribus aliis consideratum quia in unum peccatum aliquis quandoque ex ignorantia vel infirmitate labitur; sed multitudo peceatorum demonstrat, Iitiam peceanus, vel magnam corruptionem ejusdem.
645쪽
DE QUALITATE CONFESSloliis. 689
Ad secundum dieendum, quod poena a diversis sacerdotibus impotita non esset sussiciens; quia quilibet consideraret tantlim virum peeeatum per se, et non gravitatem ipsius quam h et ex adjunctione alterius; e quandoque poena quae contra unum pereatum daretur, easet promotiva alterius peccati. Et praeterea Meerdos consessionem audiens, vicem Dei gerit et ideo debet ei fieri hoc modo consessio, sicut fit contritio Deo. Unde sient non esset contritio, nisi quis de omnibus peccaus, quae memoriae oce runt, contereretur, ita non esset consessio, nisi quis de omnibus . quae memoriae occurrerivi, confiteatur.
Ad tertium dicendum, quod quidam dicunt, quod quando
a1iqui reeordatur eorum quae prius oblitus erat, debet etiam ea quae prius consessus suit, iterum eonfiterila et praecipue si non potest eumdem habere, cui ante consessus luerat, qui omnia eognoscit, ut totius eulpae quantitas uni meerdoti innoteseat. Sed hoc non videtur necessarium, quia peceatum habet quantitatem et ex seipso, et ex adjunctione alterius; peceatorum autem, de quibus consessus est, manifestavit qua
titatem, quam ex seipsis habent; ad hoc autem, quod sacerdos utramque quantitatem huius peccati, cujus fuerat oblitus, cognoscat, sumit quod hoc peccatum confitens dicat explieith, et alia in generali, disendo, quod cum alia multa conliteretur, hujus oblitus luit. Ad quartum dicendum, quod etiamsi sacerdos non possit de omnibus absonere, tamen tenetur paenitens ei omnia confiteri, ut quantitatem totius culpae cognoscat, et de illis Aequibus non potest absolvere, ad superiorem remittat
Disum possit quis peristium e Per scriptum consteri.
Ad teritum si proceditur. Videtur quod possit quis per alium, vel per scriptum confiteri quia consessio ad hoc nece. saria est, ut conscientia paenitentis sacerdoti pandatur Sed homo potest per alium vel per scriptum suam conscientiam sa-eerdoti manifestare. Ergo sufficit per alium, vel per scriptum ceronsiti.
646쪽
2. Praeterea, quidam non intelliguntur x propriis sacerdotibus propter linguae diversitatem, et tales non posma, per alios eonfiteri. Ergo non est de necessitate aerameati, quod per seipsum quis confiteatur; et ita videtur quis si per lima quis confessus fuerit qualitereumque, sussiciat ei a tali
3. Praeterea, de necessitate sacramenti est, quis homo proprio sacerdoti eonfiteatur, ut ex dictis patet quos in. x sed aliquando proprias sacerdos est absens, ut non potest paenitens propria me loqui, posset autem per scriptum ae suam eonscientiam mani testare. Ergo videtur quis pia mihium ei suam eonscientiam transmittera debeat. Sed eontra homo ita tenetur ad consessionem Peceatorem, sim ad onsessionem fidei; sed eonfessio fidei, ore eata cienda, ni patet Rom. X; ergo et consessio peccatori . Eterea, qui per seipsum peccavit, per seipsua da et pinnitere; sed consessio est paenitentiae par ergo paeniterudebat eonfiteri propria voce. concissio. - consessio peccatorum , quatenara pars si saeramhnti, proprio ore facienda est, nisi natum aliquoi impedimentum adfuerit. Respondeo dicendam, quod consessio non solis est actae virtutis, sed etiam est pars saeramenti; quamvis autem ad eam, seeundum quod est actus inutis, sumceret qualite eumque geret, etsi non elset tanta dilMultas in in modo sim in alio; tamen secundi, ques est pars saeramenti, habet determinatum actum, sicut et alia sacramenta habent datin minatam materiam; et sicut in baptismo ad signineandam interiorem ablutionem, assumitur illud elementum ,. tuus est matiaeus usus in abluendo ita in actu sacramentali, ad manifestandam ordinari assumitur ille actus, quo maximo GD suevimus manifestare, scilicet proprium erbum. Alii autem modi sunt inducti in supplementum istius. Ad primum ergo dicendum, quod sim in haptianis non sumes qualitercumque abluere, sed per elementum latem natum ita nee in poenitentia sumet qualitercumque pereata manifestare, sed oportet quod per actum detera viam
647쪽
Ad Meundum dicendum , quod in eo qui usum linguae non hahet, sim est mutus, vel qui est alterius linguae sullieit quod per seriptum, aut per nutum, aut per interpretem eon1iteatur; quia non exigitur ab homine plus quam possit, quamvis homo non possit vel debeat baptismum accipere, nisi in aqua, quae est omnino at exteriori, et nobis ab alio exhibetur. Sed actus e sessionis es ab inita et a nobis : et ideo quando
non possumus uno modo, debemus seeundum quod possumus confiteri.
Ad tertium dilaendum, qud in absentia proprii Meerdotis, etiam potest lateo fieri eonsessio AEt ideo non oportet quod per seripium fiat; quia plas pertinet ad necessitatem eo semionis aetas, quam ille, mi fit eonsessio.
Ad quartum si prooeditur. Videtur quod sexdecim illae eonditiones, quae a Magistris assignantur, his veri u eo
tentae, non requirantur ad consessionem.
sit simHex humilis contiano, pura, fidelis, Huo isequaris, nuda, diaerois libens, evectianda,
Integra, mellata, lacram uis, euelarata, Fortis et accu-na, et in Parere Parata.
Fide enim et simplicitas et sortitudo sunt per se virtutes; ergo non debent poni conditiones consessionis. 2. Praeterea, puram est quod non habet permixtionem. Similiter simplex eompositionem et permixtionem aufert. Ergo superstu alterutrum ponitur. 3. Praeterea, pereatum semel tantum commissum nullus tenetur maliteri nisi semel. Ergo si homo pereatum non iteret, non oportet quod sit frequens ejus paenitentia. 4. Praeterea, eonsessio ad satisfactionem ordinatur. Sed satissaetis quandoque est publica Ergo et eonsessio nou semper debet esse secreta. 5. Praeterea, illud quod non est in potestale n0sua, non Θ
648쪽
quiritur . nobis. Sed laehrymas emittera non ea in potestata nostra. Ergo no requiritur Deonfitente. Sed eontra est Magistrorum assignatis. colla, M. -- oportet eonfessionem, ut actus variatis est, eam diseretam, libentem, puram, loriem, ver undam, laremabilem, humilem, veram, nudam, simplieem, integram: at vero est pars saeramenti Meessa est ess aeo antem, et parere paratam, M. Meratam et utile autem eat illam esse frequentem, et Meeleratam.
Respondeo direndum, Q dictarim eonditionum et data sunt da Masaltata consae ars, quaedam do bene eam ipsius. Ea aulam qnu sunt da necessitata malassionis, vel eo et tei Meundam Obd est actus virtulis, vel Meunetim quod es pars saeramenti. Si primo modo, aut ratione virtuti in et nera, aut ratione specialis virtutis, cuius est actus, aut ex ipsa ratione actus 'irtutis autem in genere sunt quatuor eo ditiones, ut in II Ethiteor. dicitur : prima est, ut anguis sit aesens Det quavitae ad Me, dicitur quod confessio debeatvsis Maereis gerendam quod in aeta omnis virtutis pra-deatis requiritura est autem luae diseratio, ut maletnea e eat eam nudori pondera eonateatur. Seeunda eonditio est, nisi eligam, quia actus virtutum debent emo voluntarii et quantia ad hoc dicitur libens. Tertia Gaditio est, ut propter hor scillae dabitu finem operetur et quantam ad Me, dicitur quindebeat est pura, ut intimi reeta sit intentio. Quarta est, ut immobiliter operetur Dei quantiam ad hoc, d, inur quod debeat eam fortis, ut stillae propter arae diam veritas non dimittatur. Est autem malestio aetas virtutis paenitentia : quae quidem prim initium sumit in horrore tam pitudinis pereati et quantitae ad hoc eonfessio debet eam n recunda, ut scilicet non se iactet de pereatis, propter aliquam saeculi vanitatem admixtam Meuno, progreditur ad dolorem delectato commisso: et quantum ad Medicitur quod debeat esse latammabilis. Terti bria abjectima sal te in turr et quantum ad hoc debet esse humilis, ut a miseri confiteatur et infirmum Ex ipsa autem rasione actus habeteonsessio quod sit manifestaliva quae quidem manifestatio per quatuor impediri potest privi, per talsitatem et Maa-
649쪽
uum ad hoc, dieitur quin debeat esse deus, id est vera; secundb, per obseuritatem verborum, et ontra hoe dieitur ridicla, ut non involvat obscuritatem verborum tertio, per verborem multiplicationem, et propter hoc dicitur simpleae, ut Miliret non recitet in onsessione, nisi quod ad quantitatempe ali pertinet hilaris per subtristionem, ut scillae non subtrahatur aliquid de his quae manifestanda sunt Dei contra hoc , dicitur intum Seeundum autem quod onsessio est Pars saeramenti, sic oneerni iudicium Sacerdotis, qui est minister sacramenti: unde oportet quod sit aceti an ex parte consitentis; parere parata, per eoaeparationem ad Sacerdotem Mereta, quantim ad eonditionem lori, in quo de occultis eo cientiae agitur. Sed de bene esse eonfessionis est quod sit frequens, et qubd si areelerata, ut scilieet statim confiteatur. Ad primum ergo direndum, gubd non est inconveniens qubdeonditio unius virtutis in actu alterin virtutis inveniatur qui ab im imperatur vel quia medium quod est unius inutis principaliter, etiam aliae virtutes per participationem habent. Ad me indum disendum, qab haec eonditio, pura, intentionis excludit perversitatem, a qua homo mundatur; sed simpleae, arum admissionem excludit. Ad tertium direndum, Ob hoc non est a necessitataeonfessionis, sed de bene esse. Ad quartum dicendum, Me propter eandalum allorem qui pereunt ex Meatis auditis ad malum inclinari, non debet confessio fieri in Elim, sed in oeculiora ex poma antem saliuaeiuria non Mandalizatur ita aliquis, quia quandoque pro parvo vel nullo peccato timilia opera satisfactoria vivit.
Ad quintum dioendum, quod intelligendum est de laevumis
650쪽
Deinde eonsiderandum est de effectu consessionis. Circa quod quaeruntur quinque ri Utrum confessio liberti morte peccati. 2 Utrum consessio liberet aliquo in o poena. 3 Utrum confessio aperiat paradisum. 4 Utrum eo, sessio tribuat spem salutis. Utrum eonfessio generalis deleat peccata mortalia oblita.
Utrum confessio liberet a morte peccati.
Ad primum sic proeeditur. Videtur quod consemio ma liberet a morta pereati consessio euim contritionem aequilae. Sed eoniriuo salileienter delet culpam. Ergo confessio non liberati morte pereati. 2. Praeterea, sicut mortale ea culpa, ita etiam veniis. Sed per eonfessiqnem sit veniale, quod pritis fuit moriale, atia littera dicitur IV. Sent dist. 17). Ergo per contemio unon remittitur culpa, sed culpa in culpam mutatur. Sed contra, consessio est pars paenitentiae sacramenti. Sed paenitentia a culpa liberat. Ergo et confessio. sconcissio. - Cum culpa non liberet contritio, nisi . . tenus votum confessionis annexum habet ideo ipsa malassis animam h morte pereati liberare dicenda est. Respondeo dicendum, quod paenitentia in quantum eat s eramentum, praecipu in confessione pernoituri, quia per eam homo ministris Ecclesiae se subdit, qui sunt sacramentorum dispensatores conuitio enim votum consessionis annexum habet et satisfactio pro iudici meerdotis, mi sit eonsemis, taxatur. Et quia in sacramento paenitentiae gratia infunditur, per quam sit remissio peccatorum, sicut in baptismo ideo eo modo consessio ex vi absolutionis eonjuncta remitti eulpam, sicut baptismus Liberat autem baptismus a morte pereati, non